JB
k* jaargang.
No. 12424
E
s
Zondag 30 Juni 1907.
itr.ïl,
Derde Blad.
Regeeringsbedrijven,
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs Per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar dingen fl. 1.25. Franco
■post fl. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
•Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
M aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: .Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In do nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.'
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
n van
Ifabri-
tyzen
;en de
uitge-
i ver»
»U8f
sr. 485.
I.
men
nen,
hem
FRANSCHE BRIEVEN.
Parijs, 23 Juul 1907.
Het te Parijs zoo rijke concert-seizoen is
einde gespoed na ovcir do Hooi'dslad
-is stroom van harmonie te hebben uit-
f®stort, wiens werking nog heilzamer zou
in/ indien hij kon doordringen ,tot de
tr, waarin de wijnbouwers uit het zui-
i ii op 't oogcnblik le keer gaan. 'Op zich-
ii genomen is het echter reeds een ge-
üdg verschijnsel dat iu do muzikale we
id der Frausclio Hoofdstad hoe langer
se meer ernst wordt waargenomen en dal,
last'de opbloeiing van do hodendaagsche
«kunst, veel meer eerbied dan vroeger
»(lt bewezen aan 'de .groote meesters,
ie volmaakte antipoden wan den Fran-
chen geest vormen. Schumann cn Deel-
lOven niet alleen, maar de oude Italianen
a Bacil 'zijn thans in aanzien bij het aan-
ïenlijk Paiijsch publiek, 't welk, wel is
Bar cosmopolitisch is, maar er toch gc-
loonlijk. eer in schijnt' tc stellen Parijsche
eden, manieren en neigingen na te volgen.
Behalve de Scala Cantaruni, de, Sooióló
ïusicale de la Sarbomic en tal van kapel
meesters, waarvan bovenal do groote) or-
anisl Guilmant verdient genoemd "tc wov
en, draagt bijvoorbeeld de „Socicté tic
ach" veel bij tot de kennis on de waay-
eering van den heros, wiens naam zij
raagt. D,e Colonne- en Lamoureux Concer-
;ii hebben van hun kant alles gedaan
at zij konden tot de waardoering van
eethoven en Wagnor. Onhurgs liebbcn er
voorstellingen plaats gehad van Strauss'
damé en evenveel gala-concerten van
ussische meesters, die een bijna, volledig
storisch overzicht gaven van de nog
ugdige Russische kunst. Laatstbedoelde
tvoeringen, georganiseerd 'door demuzi-
de vereeuiging „Aslruc et Cde" gesteund
Kir lal van aanzienlijke dames als de
ravin Greffulke, vormden dit jaa,r beslist
in evenement in het mondaine Parijs,
ich reeds zoo rijk aan groote gebeurle-
issen.
Do eigenlijk nationale Frapsche loon-
I ast is bij al dio internationale uitingen
'jaar een weinig tc kort geschoten.
Het nieuwe werk tol walks opvoering
directeur dor opera verplicht, is, niet-
genstaande hij apn 't einde dezes jaairs
Kt plaats maken voor zijn opvolger Mes-
i'w, is geweest la Cnjakmo van Fer-
nd fe Borne. Gelijk van oen première
de lento tc wachten was, hcefL dit werk
d bijzonder voldaan, ofschoon'het fi-
«io, naar een beroemd Spapnsch drama
murdigd, zien uitstekend tot muzikale
I deeding leende. Het is op gewone men
sen, uit de 17o eeuw overgebracht, ge-
F en al do geschiedenis der 'bekende
pvoritc Voor een componist van dra,-
pscli temperament had de situatie der
re vrouw> geplaatst Lusschon twee muil-
Jn, die haar liefhebben, cn wa,arvan zij
r een wachten moet en den ander niet
pachten kun, gelegenheid geboden een
I»Ciu-inen" Lp scheppen. Fernand
wne evenwel (een vrij onbekend com-
Keei1 paar jaar geleden looncel-
«iek scln-eef voor een in Zeeland spe-
P,„cn 'n Het Odéon opgevoerd stuk „I'A,b-
feoi' i z"'c'! ^'Senoegd don dialoog,
F» door, in ecn rccilaliefV01.m tcgiö.
me den hom-der- afmat, in plaats van
n '«spanning te-huifden. Allien heeft
111 net 2e bedrijf ceniige Cai ritmische
r_ sujjzen honutligd. Deze en het spc-
\T «Paanwho ballot, dateer ter gele-
I ®i van een bïuilolstfeeöi gemakko-
^-orimgelaseht worden, verbreken de
IJ'S 1C16 yan de muziek, die daa,ren-
geenszins schittert door 'doknappe
umemtatie, waaraan de moderne com-
Ihllt 0Vci',hcl algcmceif het Pransclie
L J€Cften'd hebben, een schoon décor
t.C j'.ciecën voor den proloog buiten
fe „"5 f^a^0n' levert het schouwspel
I ij Hyzonder, prachtige misc-cn-seènc
Met w<)1;k genoot evenwel het voorrecht
P j001-1' tc women door de voornaam-
11 'vaaA0Vö1' do opera tegen-
iandiV 'cscl!liljt' de bas Dfehnas, Mm.
ilnJf11 e'(.cou jeuffdig tenor irura,lorc,
v-imi ei' tegenwoordig in Parijs
Mol hot oog o,, hot waar-
Dit-i eln";umtal van ^opvoeringen zijn
ri-t. n en de tijd, aan de voorbereiding
uren W besteetl, echter nog tc be-
Is het muziek- cn theater-seizoen tot
groote voldoening afgoloopen van hen,
die geioepen zijn er aan "deel fc nomen
of er van te genieten, hetzelfde kan men
nieL geheel oh al' zeggen van liet „higli-
life" Season, 't wolk er op volgt. Dit is
een weinig verstoord geworden door de
troebelen in de Midi, Kiek flat deze op
de (geldmarkt grootcn invloed/1 hebben ge
had (Of dat de mogelijkheid van den va'
van Clémencoau en va,n een ministerieele
crisis het feestvierende on uitgaande Pa
rijs van hun vermaken hebben afgehouden.
Alleen zijn enkele soirees en diners bij
President Fallicres afgesteld of uitgesteld.
Op die wijze is de arme Chala, longkorn,
koning van Siani, van wien, men in ver
gelijking met de Scandinavisch vorsten
toch al niet heel veel! werk maa,kt, be
roofd geworden van den maajtijd, die hem
eergisteren aan het Elyséc bereid was, en
zullen commissarissen der beide Salons,
die er gisteren moesten dineeron, die eer
nog -ecnigen tijd lang te goed hebben. Uit
die, betrekkelijk" onbeduidende feiten, kan
men opmaken, d'at men den opstand in de
Afidi met de enkele shield offers aan bur
gers en militairen, die hij gekost heeft,
le Parijs vrij ernstig heeft opgenomen. Doch
daj onweer in het Zuiden heeft stellig aan
het slagen der verschillende feeslelijkhe
den, aan den Grand-Prix, hel bJocmenfeest
en liet druk bezoek der groote zomerrestau-
rants minder afbreuk gedaan dan tic
zwarte regenwolken die van tijd tot tijd
over de Hoofdstad hingen. Niettemin heelt
het een schaduw geworpen op het vcer-
tiendaagsch zomerfeest te Parijs, in dien
zin, dat het sommige zwaartillende gees
ten hel idee heeft doen opvatten dal wer
kelijk in Frankrijk een revolutie in aan
tocht is. Zoo iets op het oogcnblik tevrec-
zen geeft mijns inziens blijk van een over
dreven pessimisme. Het ergste wat op po
litiek gebied had kunnen gebeuren zou de
val van Clémenceau en ile minislercrisis
geweest zijn. Doch zelfs' daarvoor waren
welingelichte lieden, die vertrouwen stel
den in Clémenceau's handigheid, niet bang.
En dc uilslag van liet Kamerdebat heeft
hun .gelijk gegeven. Glcmenccau heeft in
derdaad aan /te meerderheid der volks
vertegenwoordiging de overtuiging kunnen
schenken, dat zijn maatregelen lot herstel
der orde doeltreffend en rechtvaardig wa
ren en dc gebeurde onheilen aan het fa,-
tum geweten moesten worden. Voor die
opinie nu, is inderdaad1" veel le zeggen.
In allen gevat slaat het te bezien oi'een an
der staatsman in Olémenceau's plaats in
staat zou geweest zijn de oproerige be
weging te voorkomen cn 'de Kamer heeft
ongetwijfeld zeer verstandig gehandeld
door den tegenwoordigen premier aan het
bewind telaten. Bovendien kan men er
zeker van zijn, dat'(1c indruk', dien men
te Parijs van dc gebeurtenissen in hot
Zuiden heeft gekregen, sterker was dandc
werkelijkheid. Vooreerst zijn dc lieden uit
het Zuiden sterker met het woord damnet
dc daad en in ere tweede plaats hangende
verslagen vim de Parijsche journalisten,
die overigens geheel te goeder trouw mo
gen geacht worden, onwillekeurig te don
ker gekleurde tafreelen op van gebeurte
nissen, 'die ze bijgewoond hebben. Dc min
of meer zenuwachtige toestand, waarin do
verslaggevers op zulke oogenblikken nood
zakelijkerwijs verkeeren, brengt van zelf
eenige overdrijving mede.
Alen kan dan ook' aannemen niet alleen
dat het 'Zuiden, vooral na, de afkondiging
der wet op de wijnvervalsching, ]angzar
merhand tot kalmte zaj komen, maar ook
dat er nooit van een begin van rcve'utie
sprake is geweest. Zij, die dat groote woord
gebruiken, behooren allen tot de opposi
tie, en willen daarmee allen het .ministe
rie ten val helpen. Ook de muiterijen, die
in verschillende iiifanterieregimcnten zijn
voorgekomen, hebben al heel weinig met
anti-mititarismc of poljliekc doeleinden uit
te staan. Ze vinden een zeer natuurlijken
grond in bet feit, dat de muitende sol
daten de naaste betrekkingen vormen van
de lieden tegen wie zo, tot bewaring der
orde, opgecommandeerd woulen. Dooreen
wijziging van het stelsel, van het ooge-
naairide „recrutement regional" zouden
zulke soldatenoproeren echter waarschijn
lijk vermeden worden. Indien in het ver
volg Tdo jonge lieden in andere, regimen
ten dan die van hun eigen provincie in
gedeeld worden, zullen dergelijke betreu
renswaardige feiten stellig nie„t meer voor
komen. De anti-militaristen zullen dan geep
gelegenheid mee.r hebben een hunner meest
geliefde argumenten be, "berde te brengen
Et ce sera justicegelijk licL aan het
slot van een Fransch rekwest heet!
JUVEN1S.
Den 17den Januari van dit jaar heelt
de regeering bij de Tweede Kamer oen
wetsvoorstel ingediend dat inmiddels reeds
door die Kamer is aangenomen cn dat groo
te belangstelling verdient en niet uiLluitcnd
omdat het do Indische gouveinementsbcdiij-
ven betreft, doch ook, omdat bij dit wetsont
werp vele vraagstukken ter sprake komen,
die zich bij alle rogeoringsbedrijven "en
speciaal bij de gemeentebedrijven voordoen.
'Altijd met één belangrijk veischil: bij
de Indische bedrijven heeft de leuter niet.
dio directe verantwoordelijkheid tegenover
een vertegenwoordigend lichaam, als bij
dc gemeentebedrijven, of als bijv. bij do
staatsspoorwegen in Duitschland of in
België.
Bij de Indische bedrijven beslaat een
dergelijke directe verantwoordelijkheid al
leen tegenover den Gouverneur-Generaal.
En zoo kan bet geen verbazing wekken,
dat deze verhouding door dc Kamerleden
bij de beoovdeeling van liet wetsontwerp
tot oprichting van een Indistóh Departement
van Gouvernemenlsbedrijven, al dadelijk
ter sprake wordt gebracht.
Geef het departement meerdere zelfstan
digheid, zoo vermaanden .sommige leden";
laat piet steeds de gouverneur over be
noeming, verlof en ontslag van de ambio-
naren van Uit departement beslissen, want
anders .«nul gij toch niet tot die eenvoudige
afdoening van zaken, welke vooral het dool
dezer wets voordracht is.
Uitstekend commercieel beheer, eenheid
in het beheer, commercieelo en lechnisehe
kennis van de ambtenaren, ziedaar ver
der wat de minister bereiken wil molde
oprichting van 'dit Indische departement,
dat ten slotte een bedrag aan inkomsten
zal hebben te beboeren, 'dal' pl.m. G6
milliocn bedraagt tegenover do pl. m'. 167
milliocu van "het totaal der Indische in
komsten.
Voorloopig zou dit departement hebberi
je beheeren do volgende induslrieel-Lech
nisehe bedrijvena. post. en telegrafie enz.,
b. de fabriek der opium-regie-, c. hot mijn
wezen, d. steenkolen-, e. zout- en f. tin-
bedriji'cn cn g. de landsdrukkerij. De spoor-
eu tramwegen zijn voorloopig uitge
zonderd, omdat een reorganisatie daarvan
gaande is, en de opium-regie is eveneens
uitgezonderd, omdat dat gedeelte van het
opiumbedrijf niet eonnneioiecl is, maar
juist beperking van het opiumgebruik! wil.
Dat de bedrijven a lot en met f alle
reorganisatie noodig hebben, woidf Uoor
den minister met klem betoogd'en in het
3 Mei 1907 verschenen „Voorloopig /Ver
slag" der Tweede Kamer niet tegcngel
sproken. Wel echter is men het'' er nijet
over eens, dat die reorganijsaie alleen be
reikt kan worden door 'dc iiisfelling ,van
een zelfstandig departement met eenlei(
der, aan wien do 'leiders der bedrijven,
hoe zelfstandig dezen ook 'zullen "zijn, toch
ondergeschikt zullen zijn cn van wie- zij
vooral bij de eigenlijke 'reorganisatie, de
algcmeene, op eenheid van reorganisatie
gerichte yoorschriften, zullen hebben op
te volgen.
Vele leden achle.n het blijkbaar in het
geheel niet noodig, da,L Idc bedrijven uit
de verschillende 'departcnients verband en,
waartoe z'ij nu behooren'. werderp gelicht
en achten reorganisatie zonder leiding van
één persoon zeur goed ïnogelijk.
Vele andoren en Trior is blijkbaar
een groote middenpartij aan hot woord
acht die eenheid bij de reorganisatie wél
noodzakelijk, doch wil die oenheid oiynid-
dellijk op een andere wijze bereiken, Be
noem een commissaris aldus deze lor
'den geaf hem buitengewone macht'en
volmacht en iaat tienr als een tweeden,
Hercules, de<n Augiusstal der bedrijven
schoonmaken.
Dan kunt gij n,og" altijd later zien of de
kostbare en omslachtige inrichting vaneen
nieuw bcdrij ven-departement' voor don goe
den gang van zaken noodig is.
Dat dc minister bic/miedc "niet tevreden
zal zijn, blijkt al wel uit' de' Me.morie van
Toelichting. Hij "wil we! is waar geen cen
tralisatie, hij wil dat de leiders der ver
schillende bedrijven een „groote ma'e van
zelfstandigheid" zullen verkrijgen, doch hij
wensch-t dat de inspectie en controle aan
liet nieuwe Departement 'zal verblijven, dat
zal moeten zorgen, dat* „dc exploitaties
„haar industrieel karakter handhaven, zoo
„voordeolig mogelijk worden gedreven en
,,'dat zooveel noodig samenwerking enon-
„derlinge medewerking der verschillende
„bedrijven plaats bejiben."
Is het niet of men oen beschouwing
over het Amsterdamsche gcmecntebedrij-
venbeheer leest?
Natuurlijk komen „verscheidene leden"
tegen de,zc opvatting in, bet vuur. Niet
alleen dat zij de,n omslachfigen weg var.
reorganisatie door oprichting van 'n nic.inv
departement afkeuren, doch zij vroezen
van zulk ecu departement te veel centra
lisatie-, te wejnig zelfstandigheid, van de
verschillende bedrijfsleiders/ te groote
kosten en een eenvormigheid' van beheer,
die op do zeer ongelijkmatige- bedrijven,
welke ond,e,r dit departement zouden,wor-
'dgn samengebracht, nadeclig zal"werken.
Neen, akl-us „andere leden", zonder
nieuw (leparte.inenf. met een frisschen,
commorcieejen, practischen chef, dje bui
ten bet ambtenarendom sftaat, krijgt gij
d,en bureaucratiselien geest, den'admini-
stratieven omslag c,r nooit uit. De man
moet "handelsman zijn e,n dien connnler-
cieelen geest op de bedrijfleidcrs inenten;
dan bestaat liet gevaar niet voor te veel
centralisatie en te weinig zelfstandigheid
van d,e Verschillende leiders.'
Tot zoover 'do principiecje besdhouwin-
gent. De meer op bizonderheden ingaande,
kunnen wij over he,l geheel ter zijde laten.
Toch willen) wij niet onvermeld laten, dat
do invoering van e,en connnercieelc boek
houding cn comptabel bejbeeir, die iloor
den minister in liei vooruitzicht werd gu-
steld, natuurlijk (ter sprake, kwam en groote
instemming vond.
Eindelijk werd verschillend g-cdaclitover
den aard Van de beldrijven, die in dit de
partement behoorden te worden 'samenge
bracht, Men weds bijv. op hel verschil lus
schon de steenkolen- en tin-exploitatie
eeneSrzijds, die ten slotte bedoelt de hoogst
mogelijke, prijzcai voor deze producten te
maken cn TkV post-cxploitatie anderzijds,
'die nog tnaar ee,n ander doét streeft, dan,
zoo boog mogelijke, inkomsten uit lie,tbef-
drijf op deze. wijze werst te trekken, die
immers ook in een groot publiek belang
beeft té voorzien. Men vond het wonder
lijk, 3at de spoorwegen niet al dadelijk
onder dit dOjpartdinent werden- gebracht,
terwijl racji aan detn anderen kant meende,
dat „het mijnwC|Ze|n Sn, het algemeen" niet
thuis hoorde naast d'c, exploitatie van bei-
paalde Staatsmijne/i.
Tot zoover 'de bizonderheden. Had men
ónder deze omstandigheden een uitvoerig
en interessant ücbaj over dit onderwerp
verwacht, da,n is men, afgezicii van één
interessante redevoering, bedrogen uitge
komen. AVant 'de Tweede Kamer heefl na
een korte gedachlenwisseling het ontwerp
aangenomen.
De
I'li,
A LLERLEI.
C1IARLES G-OUNOD'.
De componist van' Faust heeft een boek
uitgegeven getiteld: Mémoires d'un' artiste.
Daarin vertelt hij op de volgende wijze,
boe hij er toe gekomen is musicus tc
worden
Toen ik con's met mijn moeder naar
do opera was geweest» dacht i,k aan n'iets
meer dan aan' mijn verlangen om' mij aan
de muziek te wijden- Ik kon' 's nachls geen
oog toedoenhet was een' obsessieik
yerlangde vurig later ook'epn' Olcllo te
maken. Ik roffelde mijn schoolwerk af, dat
ik niet meer, zooals vroeger, in klad
maakte, om, er toch maar gauw; mee klaar
te zijn en aan mijn lievelingswerk, hel
componcercn, te beginnen, het eenige-wat
mij de mpeitc waard scheen', liet was de
oorzaak an heel wat tranen en heol wat
verdriet. Mijn onderwijzer, die zag, dat ik
op inuziekpapicr zat te schrijven, kwam
naar mij toe en vroeg om, mijn werk. Ik
gaf het hem.
„En bet klad?" vroeg hij.
Daar ik hem- (lat niet kon laten zien/
nam hij het muziekpapier en verscheurde
dat in duizend stukken. Ik verzette mij on
werd gestraft.
Die eerste straf verbeterde mij niet, maar
'deed mijn lust voor de muziek nog temeer
toenemen, en ik nam mij voor zooveel
mogelijk aan muziek te 'doen. Ik' verklaar
de ook aim mijn moedei'/ dat ik kunstenaar
walde worden: ik had een oogenblik ge
aarzeld tusschen de schilderkunst en de
muziek, maar nu was ik tol het laatste
besloten.
'ÜSIijn arme moeder vond dit heel onaan
genaam. Dat is te begrijpen. Zij had van
nabij gezien" wat hot leven van een kun
stenaar is, en waarschijnlijk duchtte ze voor
mij ecn herhaling van het ongelukkige' le
ven, dal ze met mijn vader had gedeeld.
Ze ging dan ook" haar verdriet klagen aan
don heer Poirson, den directeur van onze
school.
Deze stelde haar gerust:
„IJ hoeft niet bevreesd te zïjn," sprak
hij, „uw zoon zal geen musicus worden.
Hij is een goed leeriingetje; hij werkt best:
zijn meesters zijn over hem Levi eden: ik
zal hem wel vooruit brengen. Laat het
maar aan mij over, mevrouw Gounod, en
maak u niet ongerust, jnv zoon zal geen
musicus worden."
Mijn moeder vertrok geheel verlicht
directeur liet. mij bij zich komen.
„Wal 'boor ik, mijn jongen?" zei
„wil je musicus worden
„Ja, meneer."
„Maar jongen, (lat is geen beroep."
„Is dat geen beroep, meneer, te
zooals Mozart, als Rossini
En ik voelde, (lat ik', terwijl ik dit zei,
mijn hoofd achterover wierp.
Het (gezicht van den directeur vei mi
lderde van uitdrukking.
„Zoo!" zei hij, „bedoel je liet zoo? Nu.
'dat is goed, we zullen zien, of je in 'slaat
bent musicus te worden, tk ga sedert tien
jaar geregeld naar de opera en ik heb v**^
stand van muziek."
rftj nam een stukje papier uit bon la <m
schreef daar een vers op. Toen zei hij:
„Neem dat mee cn schrijf daar mu
ziek hij."
Ik juichte inwendig.
Ik ging weer naar het schoollokaalon
derweg las ik mot koortsachtigen angst liet
gedicht door, dat Hij me gegeven JiacL Het,
was de romance van Joseph: ,,A| peine
au sorlir dc l'enfance
Ik kende noch Joseph' noch 'den com
ponist Méhul. Ik luid dus geen herinnering,
die het mij moeilijk kon maken. Alen kan
denken, hoe weinig belang ik1 op datoo»en-
blik van musicalc opwinding in mijn La-
tijnschon thema stelde. Iu het volgende
speeluur werd mijn romance gemaald. Ik
liep haastig naar den, directeur.
„Wat is or, mijn' kin,d?"
„De romance is af, meneer."
„Nu al?"
„Ja, meneer,"
•„Laat eens zien,l Zing het eens voor
mij."
„Maar, meneer, dan zou ik een piano
moeten hebben, 0111 mij te accompagnecren."
(Meneer Poirson had oen dochter, die
piano speelde en ik wist, dat er een stond
in do naburige kamer).
„Neen, neen, 'dat hoeft niet; ik 'heb geen
piano noodig."
„Maar ik wel, voor 'de begeleiding."
„Waal" is die dan, je begeleiding?"
„Hier, meneer," zei ik, op mijn voor
hoofd wijzende.
„Zoo!... Nu, "dat kan mij niet scheien,
zingmaar zoo, ik zal het wel begrijpen
zonder dc begeleiding."
„Ik begreep, dat liet zoo moest, en ik
begon.
Jk was nog nauwelijks aan 'de helft Villi
hot eerste couplet, toen ik zag, dat het
gezicht van mijn rechter zicli vcizachtte.
Dit gaf mij moed; ik voelde, dat. ik zou
ovenvinnen. Ik ging vertrouwend verder
en toen ik klaar was, sprak de directeur
„Laten wc nu naar de piano gaan."
Ik begon mijn stukje opnieuw en toen
ik er mee klaar was, nam meneer Poir
son mijn hoofd tusschen zijn handen en
kuste mij, terwijl hij sprak1:
„Je moet je maar op 'de muziek toe
leggen, mijn kin'dl"
STRUISVEEREN.
Een sieraad, dat in do lieete beschaafde
wereld en ecn groot deel- der onbeschaafde
gedragen wordt, Ls de struisveer. Bccds
in dc oudste tijden speelde deze een groote
rol, zooals wij uit den bijbel weten; Sa
lomo bediende zich ervan, hetzelfde geldt
van de farao's, want ile struisveer werd
in A^nbiö en waarschijnlijk' ook' in dat deel
van Afrika gevonden, vanwaar Salomo het
glrooiste deel fijner schatten kreeg. AJleen
gebruikte men .toentertijd dc veer meer
voor een huttig 'doel dan voor sieraad,
want uit Ide afbeeldingen, die dit de oud
heid tot ons zijn gekomen, zien wij, dat
men er groote waaiers van maakte, 'die
'docr "'aven gedragen en langzaam heen
cn weer bewogen werden,
Maar- al heel vroeg gebruikten de wes
telijke landen de struisveer rids sieraad, en
ze deden daar vmtandig aan, want haai"
sierlijke vorm en haar zwevende lichtheid
tb*
fb
CHIEDAMSCHE COURANT
;ruRAJ«t
ziju
