6P Jaargang.
Zondag 15 September 1907,
iMo. 12490
Tweede liiad.
SpoorwegMachten.
m
"'rij© Overtocht,
ENGELSCIIË H1UEYEN.
COURANT.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25.Franco
por post 11.1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adveatcnliën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags Yóóreen
uur aan het bureau bezorgd zijn
Bureau: Lange Haven Ho. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11.0,92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Ad vertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-on Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per- advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
m f voor do Eedactie No. 123.
latere. Telefoon yoQr &Q Administratie No, 103.
ZWEMMEN DWARS DOOR LONDEN.
(Van onzen Londensehen medewerker.)
Londen, 9 September 1907.
Zooals men weet loopt do Tlioemr. midden
door Londen en midden in de slad, in bet
i»i I tusseben -Richmond on Blaekfriar.s
Bridge, vaar geen groote schepen ou booten
kunnen varen, heeft ècn groote internatio
nale wedstrijd in bet, edele zwemmen plants
gehad. Zoowat al de bekende zwemkam-
pioenen van Europa namen er aan deel en
daaronder ook t wee landgenooten, do liecren
Ooms en Meyer
Bovendien was er ditmaal een dame hij
miss Smith. Deze heeft vroeger reeds ge-
i
toond er met 'ogen op te zien om een uur
of vier, vijf ',.et water door te brongen,
svant zij hooft- 'den laalsten keer Wolff zoo
lang begeleid, toen die weer eens beproefde
hot Nauw van Calais over te zwemmen.
Daar de baan die ditmaal moest afgezwom
men worden, zoowat 22 KM. lang is, kon
men berekenen, dat de deelnemers zeker
4 uur daarvoor noodig zouden hebben en
zoo kwam hot ook ongeveer uit.
Men verwachtte verder algemeen, en naar
Week, terecht, dat, de Kngelsche wereld
kampioen Jarvis luot ook ditmaal weer zou
winnen, want van 'de negert maal, waarin
hij zijn kampioenschap moest verdedigen, is
liem dacht nciit maal gelukt.
De prijs, uitgeloofd door do ..Weekly
Dispatch", was een gouden beker ter waarde
van 25 guineas, verder loofde het blad -1
gouden medailles hit en eindelijk een zilve
ren medaille voor elk der deelnemers, die
binnen 'de 4} uur den afstand tusschen
genoemde plaatsen zou afzwemmen.
Er waren 33 deelnemers, die te Rich
mond in een hotel gelegenheid hadden zich
voor den tocht gereed te maken. Dat gereed
maken bestond in het zich ontklecdcn en
zich' flink insmeren met allerlei vet. cn olie.
Daar het heerlijk zomenneer was geworden,
beider en toch niet heet, terwijl de Londe-
naar don Zaterdagmiddag geregeld als vn-
rantiedag beschouwt, had ziel) hij de rivier
een ontzaglijke menigte opsrosiehl. zoodat,
toen de zwemmers en de zwemster te voor
schijn kwamen, gehuld in oen soort van
chambercloaks uit. zaklinnen vervaardigd,
'ij mi»t luide toejuichingen uil duizenden
kelen werden ontvangen. Vooral .Jarvis en
miss Smith hadden een zeer hartelijke ont
vangst. Er waren 'drie bekende Fransciie
zwemmers en een Duitschor overgekomen,
om mee to doen.
Toen ze to water waren, hadden ze eerst
wat last van de tallooze bootjes die er lagen
met het plan de zwemntbrs te vergezellen.
In die booties 'zntion of tne'schomvers, of
vrienden van do deelnemers, die voedsel en
De oudo Steenbop beweerde, dat er moei
■IK een kapitein te vinden zou zijn, die
met eenmaal oen binnengcsmokkelden pas
sagier op zijn schip gehad had. AI hield
men in de haven ook nog zoo scherp toe
~icht, toch sloop nog wel eens de een
of andere gauwdief aan boord en kwam
'W algemecne ontsteltenis eerst Ie
voorschijn in volte zee, wanneer er aan
omkcoren niel meer te donken viel.
Ze verbergen zich, evenals do rallen,
n geloof me, er zijn jongetjes onder, die
men liefst dadelijk in zee zou gooien, maar
a is onchristelijk en ook van rechtswege
verboden.
Den eersten dusdanige» passagier kreeg ik
aari k!0rf> ^ocn ik nog een jong kapitein
'lÜ hmd zich in Kaapstad op mijn
setup verborgen en wilde zoo do reis naar
co geland meemaken. Het was echter mi
ers gegaan, dan nrj gedacht had. Tusschen
'sten en pakken was hij in hot ruim zoo
gemetseld, dat hij eerst na tien dagen
n uitweg vond. ,De kerel was vol over
geworden en kon nauwelijks 'op zijn
op n<Jn.. s'*amn. Weken heeft het geduurd.
r hij er weer menschelijk uitzag. En
zo° jammerde cn geen slechte jon-
(I,11 ,Sc^cen zfjn> aam ik mij voor, hem
1 ginds vrij tc laten en niet aan 'de
1 a"e uit te leveren. Hij heeft het echter
"et afgewacht, maar is er zelf van door
gaan, j j had er ook wel reden toe, om
melk of andere dranken hij zich hadden,
om ze onderweg, zoo noodig, te laven. Zoo
vol was do rivier, dat het tot aan Kew
Bridge duurde voor elke .boot haar zwem
mer had gevonden en toen hadden ze zich
al over ongeveer een halven kilometer ver
spreid. Jarvis heeft al dien tijd niets ge
goten, alleen nu en dan een slok nielk ge
dronken. ILij was van den beginne af voor
aan en schoot, met flinke „overarm strokes"
door liet water. Al gauw was hij den Duit-
sclier, Meyn, een aantal meters voor, ter
wijl kort achter, dezen, Maas, de Belg,
volgde. Teder scheen op zijn gemak cn de
zwemmers babbelden aanhoudend met hun
kennissen in de bootjes, terwijl een honderd
of 4 menschen langs de oevers meeliepen
en zo. naar Engelsehen trant, met „clieer»
aanmoedigden. Van Kew tot Putney bleef
de volgorde als hierboven gezegd, met dit
verschil dat mi_ Ooms zich hij Maas en
Meyn had gevoegd on flink togen deze twee
opzwom. Zo waren toen zoowat 2 uren in
het. water gewbest en tusschen hen en Jar
vis waren een aantal booten ingeschoten,
die dozen, die hoe langer hoe meer voor
kwam, volgden. Do andere 29 kwamen
een heel eind achteraan. Onder die 29 was
er een uit Nottingham, die slechts óón boen
heeft en toch boel wat zwemwedstrijden
heeft gewonnen. Op deze hoogte, bij Put
ney, moest do vertegenwoordiger der zwem
mende vegetariërs het opgeven. Met hein
verliet er nog een, het water; die was geen
vegetariër, dus bewijst het staken van den
eerste niets tegen do schoonheid van het
plantaardige voedsel.
Bij Buttersea gaf Duiteehland het op
Meyn kon niet meer, zoodat, daar Jarvis
toen.al wol tien minuten voor was, de strijd
tusschen Ooms en Maas,' Nederland en Bel
gië, hevig werd. Zij kregen toen Kearsley
en Ilawes dicht, achter zich, terwijl Meycr
ook zeer dicht in hun buurt kwam. Er wa
ren toen zoowat 17 kilometers gezwommen
on Jarvis bleef nog steeds winnen. De schc
mor begon al merkbaar te vallen, doch liet
laatste eind van Westminster tot Blackfriars
was een ware zegetocht voor den winner,
terwijl nu, langs de Theemskade, de me
nigte dicht opeengepakt stond. De anderen
waren loon ai li- KM. aehler. ITij was nog
even frïsch en zwom even snel, met even
krachtige en geregelde slagen als In hot be
gin, hoewel hij den gehcelen weg over niets
had gebruikt. De lichten op de kade
waren opgestoken en Blackfriars Bridge il
lumineerde, suit een tooverachtig gezicht
gaf. In 3 uur, 24 minuten, cn 6 4/5 se
conden had hij de 22 KM. afgezwommen
hij was juist klaar met kierden, toen onze
landgenoot Ooms als tweede aankwam, zoo
wat. 13 minuten na bom en slechts 2 secon
den voor Mans. Meyer kwam als zesde aan,
111 minuut na Ooms.
Miss Smith scheen eerst niet mee te kun
nen. zo was halfweg zoowat dc twintigste,
docli toon schoot ze op eens vooruit -en ver
beterde haar plaats, totdat zo als 14de aan
kwam, na 4 uur 16A minuut in het water
zich uit do voeten te maken I lk hoorde
later, dat het een ontvluchte veroordeelde
was, voor wicn de strop reeds aan de
Kaap gereed lag.
Nummer twee heb ik na lange jaren
gehad, toen ik reeds grijze haren had. Het
was op een reis van New Orleans naai
Havre. Wc waren reeds voor het Kanaal,
toon dc stuurman meldde, dat de manschap
pen een binnengcsmokkelden passagier ont
dekt hadden.
Ik liet hem dadelijk voor mij brengen.
Een havelooze kerel was het, smerig en
brutaal.
Ik groette hem niet al te beleefd, er
was enk waarlijk geen aanleiding toe,
maar wat antwoordde de vent?
Kapitein, ik ben een gentleman 5n
wensch als zoodanig behandeld te worden.
Een volmaakt gentleman ben je, zei
ik, en je zult behandeld worden, zooals
je verdient. Maar eerst iels anders. .Te
naam? Stuurman, wilt u noteeren?
John Smith, Aineri'kaansch burger.
Wij moesten lachen.
De hoeveelste John Smith in de Ver-
eenigde Staten?
De achtmaalhoiKlerdduizondncgenhon-
derd-drio-cn-zcvcntigste, gaf hij zonder zich
te bedenken ten antwoord, als gold hot de
beantwoording van een ernstige vraag.
En waar en wanneer geboren?
To Jamestown in Wisconsin, in het
jaar, loen 'dc laatste bufiel in Michigan
van liet levenslicht beroofd werd.
Hij wil ons voor den gek houden 1
te zijn geweest. Ze werd natuurlijk bij haar
aankomst ook daverend toegejuicht, want
zij had toch 20 van de beste zwemmers
overwonnen, voor een jong ding van 18
jaar, waarlijk geen onverdienstelijk stukje.
Tn liet geheel hebben 20 van dc 33 den
goheclen weg binnen den bepaalden tijd af
gezwommen en Meyer krijgt, dus met 14
muteren de zilveren medaille, van die zil
veren medaillisten was hij 'de eerst aange
komene.
Men wist gisteravond al dadelijk te ver
tellen. dat Jarvis boter zwemmer is naar
het oordeel der deskundigen dan een der
lui dio tot, nu toe beproefd hebben het Ka
naal over to zwemmen. Men hoopt daarom
klaarblijkelijk dat hij dit nutteloos feit zal
trachten Ie volvoeren.
Voor Londen was het een gelegenheid
zich weer eens een middag in de open lucht
te re,meien en zich aan wedden te goed te
doen. Tiet oenige wat mij opviel is dat de
couranten zoo weinig of haast geen melding
maakten van het feit. Misschien is dit ge
schied wijl dc ..Weekly Dispatch" wordt
uitgegeven door TTarmsworth, den eigenaar
van dc beruchte „Daily Mail", die met zijn
blad in een zeer slecht blaadje staat, hij alle
eonigsz.ins fatsoenlijke journalisten.
Fen chronische ziekte in Nederland
Symptor.cningezonden stukken cn prut
telende reizigers. Therapie.; aankondiging
van, meestal vrij scherpe maatregelen, als
hef kalf driekwart verdronken is. Gene
zing: eind September, begin October.
Wij zijn dus bijna aan het eind. Nog een
paar weken en de bulletins, die in de In
gezonden Stukken-rubriek verschijnen, wor
den niet. meer uitgegevenDe liooge lijder
zal zijn hersteld. Zijn er nu hygiënische
maatregelen te nemen, die verhinderen, dat
de ziekte het volgend jaar weer uilbreokt?
Wij betwijfelen het. Zeker, men kan naar
groote, Duitschc voorbeelden hel verkeer
beperken, door het reizen duuider te ma
ken. Men kan met name een andere rege
ling van dc goedkoopo zomerreis-biljetten
invoeren. Doch zal dit 'middel voldoende
baat geven? En vooral, zal dit middel niet
erger zijn dan de kV,aal
De kwaal is, dat allerlei reizigers ruin-
sluitingen missen en vooral dal zij, die
voor hun beroep of voor zaken reizen, zoo
veel tijd verdoen roet wachten. Eu door
deze kwaal wordt een nieuwe in liet le
ven geroependat menschen, die ver] rei
zen, rekenen op verlating van de treinen
en dat zij dan, bij uitzondering, Ie laat
komen. Genezing van deze kwaal nu moet
zeker gezocht worden. Doch indien men
die genezing zoekt in verduring van dc
zomerreisgelegenheid, indien men alle ge
not, ontwikkeling en ontspanning, die hot
gevolg zijn van die goedkoopte, gaat weg
nemen, betaalt men dan niet te hoog een
prijs voor die genezing?
riep dc stuurman cn hield den man zijn
vuist onder den neus.
Neon, mister! riep 'de indringer met
fonkelende oogen. Ik ben prijsbokser en
sla met twee stompen den sterks ten man
alle zeven ribben stuk.
De stuurman wilde liet hierop lalcn aan
komen, maar ik verbood alle wetlcrzijdsclie
licfkooziugcn.
Je zult opgesloten worden, verklaarde
ik den gentleman en prijsbokser kortweg,
cn ik raad je aan, je niel te verzeilen.
Anders laat ik je boeion.
Hij grijnslachte.
Maar vóór u me opsluit, kapitein,
zou ik wel een paar woord;;,ol u onder
vier oogen willen spreken.
Eerst wilde ik niet, maar omdat hij bleef
Aandringen, liet ik den stuurman heen
gaan.
Kapitein, zei de indringer, toen \?e
samen waren, ik 'hond van de vrijheid,
zelfs zoo, dat ik me die niet laat ontne
men i
Ik blijf er bijl
Hm, 't is ook, omdat ik liever
niet levend gebraden zou worden, kapitein.
Had ik met een krankzinnige te doen?
0, hier boven is alles in ordel ver
zekerde hij, mijn gedachten radend en tikte
met zijn wijsvinger tegen zijn voorhoofd.
U moet me golooven, kapiteinanders
anders kon u ook wel eens levend gebra
den worden!
Bepaald een waanzinnige l
lk maakte een beweging, om den stuur-
Bovendien zal het wel helpen? Zal
niet altijd zomers een ploisclingc vermeer
dering van den reizigersa and rang plaats
vinden, die de spoorwegmaatschappijen voor
groote moeilijkheden zal plaatsen.
Als middel tegen die opcenhooping is
wel eens voorgesteld oen andere indeding
van de schoolvacanties. Kon men de school-
vacantics over drie maanden verdoelen,
zoo werd betoogd, dan zou liet drukke ver
keer zich ook over meer maanden verdoe
ien en dus normaler worden.
Ook dit middel echter, gesteld het ware,
goed toe Ie passen wat om vele rede
non twijfelachtig schijnt -zou waarschijn
lijk weer zooveel onaangename gevolgen
hebben, dat het den toestand allicht slech
ter in plaats van heter zou maken. Nu
is het wel waar, dat in Duitschland "deze
toestand lot zekere hoogte hostaal en daar
een goed gevolg van de vcrdeeling van het
verkeer inoel hebben. Doch wat voor den
een geldt, geld! niel voor den ander, en
bovendienhol invoeren van wat daar wel
licht langzamerhand geworden is, zou in
ons Tand verbazend moeilijk zijn, zoo hel
al mogelijk ware.
Maar moeten wij dan elk jaar weer aan
spoorwegklachten sukkelen
Neen, cr is wel genezing denkbaar, doch
deze kan nooit, spoedig komen. En wel,
omdat de oorzaken van dc zomerspoonveg-
verwarring diep liggen.
Hebben wij wel, dan zijn er bier drie
voorname redenen, waarvan er twee niet
minder dan nationale fouten zijn.
De eerste reden ligt, althans in eenigc
ons bekende gevallen, aan gemis aan org»-
nisecrend vermogen bij enkele ambtenaren
der betrokken maatschappijen, liet. sterkste
stuk, dat ons 'dienaangaande ter oore kwam,
speelt op een groot station der Staatsspoor
wegen, met mlermilteerendc drukte. Men
verwachtte daar voor bepaalde treinen on
gewone drukte en veranderde dus voor die
treinen de gelieelo wijze van toelrcding tot
de perrons cn tot do stad voor reizigois
en bagage. Up zichzelf is dit gewaagh,
maar kim hel gemotivoeul zijn, althans in
dien men de verandering tijdig cn dimlclijli
aankondigt. Vele advertenties in de bladen,
veel reusachtige borden om den stroom te
leiden, zouden de orde wellicht hebben doen
handhaven.
Doch niets daarvan; men vergal bij den
goeden maatregel liet belangrijkste de pu
blicileit. En het gevoig: dat dc plotseling
gezwollen reizigersrivier, die onder gewo
ne omstandigheden wellicht nog binnen haar
normale bedding zou hebben kunnen loo-
pen, nu ineens op allerlei punten hinder
nissen vindt en zoo groote draaikolken
krijgl, die voor verscheiden reizigers gevaar
lijk werden.
Twee andere redenen berusten, gelijk wij
schreven, op nationale fouten. Dc eerste
daarvan is liet. gemis van tuclil onder liet
spoorwegpersoneel. Het is ons herhaalde
lijk opgevallen, dal de hoogere ambtenaren
van goeden wille zijn. cn zich inspannen.
man weer te roepen, maar hij versperde
mij den weg.
Kapitein, wat ik u meedeelde, is noch
dwaasheid, noch een grap. Evenzoo is het
waar, dat ik niet de eenige zoodanige pas
sagier op uw schip ben.
Wat?
Behalve mij zijn er nog twee!
Nu schrikte ik toch.
Nog twee? En waar?
Ilij grijnslachte weer.
Zij zijn goed verborgen, kapitein, heel
goed. Maar zij zouden toch wol voor den
dag willen komen, als zij de zaak!' maar
vertrouwden.
We zullen ze wol krijgen 1 dreig
de ik.
't Helpt niets. Zij zijn niet te vinden,
zoo goed zijn ze verborgen. Daar zij echter
graag goedschiks aan land willen komen,
hebben Hij mij opgedragen om uit te vis-
schen, wat voor een man u bent, kapitein,
of cr met u te praten is of niet.
Een verregaande brutaliteit! En dat to
genover mij, op mijn eigen schip I
Bijzonder vleiend voor mij, luidde mijn
antwoord, dat jullie zoo vriendelijk wilt zijn
om met. mij te onderhandelen. Ik ben zoo
verlangend, om je kameraden te loeren ken
nen, dat ik mijn matrozen last zal geven
dc bceren op te zoeken.
Kapitein, zei liij bijna plechtig, bin
nen een half uur vindt u mijn kameraden
stellig niet. Na hoogstens een uur, wilden
zij echter bericht van mij hebben en wan
neer dat uitbleef, zou dit beteekenen, dat
doch te weinig gezag hebben over de lagere
beambten, zoodat de hevelen niet kort en
afdoende zijn en niet met dc noodige vlug
heid en gewilligheid opgevolgd worden.
Wij noemen dit meer een nationaal ge
brek, dan oen specifieke spoorwegbeamb
ten fout, omdat wij over het geheel in Ne
derland tegenwoordig een Wonderlijke nei
ging tot ongehoorzaamheid en bandeloos
heid opmerken, die de gevolgen van een
(tijdelijk?) verkeerd werkenden democra-
lischcn vooruitgang zijn. Dat bij een zoo
ingewikkelde organisatie als een spoorweg-
exploitatie altijd nauwkeurige discipline noo
dig zal zijn en tfal daar een algemeen©
neiging tot verzet cn leidclijko ongehoor
zaamheid zich Tiet ergst zal wreken, spreekt
wel van zelf en is oen waarheid, die door
den ijverigsten democraat niet zal worden
tegengesproken.
De laatste reden voor do tijdelijke des
organisatie hangt met de hiervorcn genoem
de samen. Het is een onvoldoend ontwik
keld sociaal gevoel, een zeker gemis aan
neiging tot meewerken, een lust tot legen-,
werken, dwingen, ja plagen, die ons Ne-
derlandsch publick kenmerken. Voor ieder
een die oogen heeft om te zien en ooren
om tc hooren, is aan elk groot station op
te merken, hoe verkeerd die eigenschappen
werken, liet publiek werkt niet mee, het
denkt alleen aan eigen oogenblikkclijk ge
mak, gevoelt niet den plicht om mee to
werken tot het bereiken van een gercgelden
gang van zaken voor alkm. Hot probeert
in een hoogere klasse te komen, het stoort
zich weinig aan de wenken en verzoekee
der beambten, het. '*s als een ondeugend,
lastig kind, dat maar niet vooruit tc krij
gen is. Het laat zich niet commandeeren,
als het Duitsche publiek, doch het heeft
evenmin de zelfbebeerseliing en hot bewon
derenswaardige sociale fatsoen" van het
Engelsclie.
Eu ongelukkig, kunnen wij hier voor nie
mand een uitzondering maken, ja komt het
ons voor, dat "de meer beschaafden, wol
verre van een goed voorbeeld te geven,
dikwijls de lastigsten zijn. Wij hebben op
gemerkt, hoe officieren in uniform zich niet
schaamden, om dit gemis aan medewerking
ten toon ie spreiden voor de oogen van
een groolen trein vol reizigers, wij hebben
gezien, hoe menschen, die gaarne voor vcr-
slandsaiistociaton doorgaan, hun aristocra
tische manieren tegenover het treinperso
neel kortweg aflegden. En zoo geschiedt
liet dan, dat de beambten kortaf cn maar
weinig vriendelijk, ja beslist onbehoorlijk
optreden, omdat zij in den voorldurenden
strijd met het lastige publiek hun
geduld verloren hebben.
Er is dus wel verbetering mogelijk. Boch
zij zal licht niet afdoende zijn, voordat
men algemeen tot het bewustzijn is geko
men, dat de hier genoemde eigenschappen
inderdaad ernstige fouten zijn, Waarover
wij ons belmoren te schamen. En omdat
bet nog wel een tijdje zal duren, voordat
wij zoover zijn, geloovcn wij, dat er nog
er niets met u was aan te vangen. Ruim
een half uur is voorbij
En al was hef hcele uur voorbij, wat
dan?
De lading bestaat uit katoen en olie!
0 jullie schurken! Willen jullie soms
brand stichten?
Nu balde ik mijn beide vuisten tegen den
kerel, maar geen spier van zijn gezicht
vertrok.
Ieder oogenblik was kostbaar. De gevaar
lijke kerels onder in het ruim in een half
uur te vinden, was inderdaad onmogelijk;
daarenboven zouden zo zeker hun plan on
middellijk ten uitvoer brengen, zoodra zy
de pogingen tot opsporing bemerkten. Wat
hadden zij te verliezen, behalve hun el
lendig leven? Bij' rmj stonden mijn prachtig
schip, dc kostbare lading en een groot aan
tal menschenlevens op het spel. Hun vei
ligheid moest mij boven alles gaan. Ik
dwong me zelf dus tot kalmte.
Dus jullie wilt vrijen overtocht?
Juist, kapitein.
Nu goed, ik zal er over denken.
Maar we landen waarschijnlijk morgen
all merkte hij op.
Je zult vóór van avond antwoord heb
ben.
Nog was hij niet tevreden.
Laten we zeggenbinnen drie uur
op zijn hoogst.
-Mij goed! Maar hoe komen die twee
in het ruim het te weten?
Door een afgesproken signaal. We
hebben alles vooruit bepaald. Maar uw
