Toolï DAMES.
..NV?''
YOOït KINDEREN.
'ö«p»o*T ter Drukkerij v. d. Rchiedamsche Gou»AYri
j Ttrv -n-rn rvr-*—-~» Yr*^«osti'°.i«" Mntv-*
getsUs BaM.dtnt kop snol ophief, schudde
(h> stier op het oogenblik, loen hij Je aan
raking voelde, hevig met don kop. de torea
dor verloor in hetzelfde odgenblik het
evenwicht en viel op tie puntige hoorns
van het dier. die zich iit zijn lijf hoorden.
Ken andere espada sprong snel in de arena
en doodde hel dier, maar tv' laai: lloniero
werd stervend weggedragen als olferener
koninklijke verstrooidheid. In heel Spanje
betreurde men tien dood van den beroem
den toreador, en men troostte xiell eoisl
weer over het verlies van dezen gevierden
olkislieveling, loen uit den niet minder
handige» espada .Meutes een waaidig op
\olgor van hem groeide. Ook deze voerde
nu en dan den gevaarlijken sprong op mees
terlijke wijze uit, maar nooit voor de tweede
maal niet don/eli'deu slier, want Romero's
tragisch uiteinde diemie hem als afschrik
wekkend voorbeeld.
DE SOMNAMBULE,
Onder de vrouwengestalten, welke aan
het hof van Keizer Napoleon ül een be
langrijke mi sjveeldon, was de gravin
Beouregard wel een van de voornaamste.
De keizer stolde haar geest en vorstand
op zeer hoogen prijs en hield haar altijd
in zijn onmiddellijke nabijheid.
Op zekeren dag gaf hij haar. len an.ii-
schouwe van een groot hofgezelschap, mm
geschenk van zeer groole waarde, namelijk
een uit de zeldzaamste sleenen samen
gestelde broche.
Dit sieraad droeg de gravin voortaan
niet alleen in alle gezelschap|X'n, maar
ook op de rijloeren, die zij gewoonlijk in
het llois de Boulogne, in gezelschap Inuvr
gezelschapsdame, die ouder was dan zij,
deed.
Bij een van deze rijtoeren onldekle de
gravin tol haar groote .schrik plotseling,
dat zij haar broche kwijl was. Zij liet da
deiijk halt houden en slapte uil. terwijl
zij hel rijtuig geheel doorzocht. De koet
sier en de gezelschapsdame moesten nog
een heel eind terugloopen. om ie zien. ot
het kleinood ook soms op don weg lag, maar
vergeef-, Men -lapte weer in het rijtuig en
de gravin bes al naar de politie te rijden.
..Pat zal niets hripen," veronderstelde de
gezelschapsdame.
YVmiioni niet?" viwtr de gravin.
,.Pe politie helpt in zulke gevallen nooit,"
antwoordde do dame. „en in lit geval is het
al hizonder nnvilijk. Men moet wel aanne
men. dat de 'omclte uit het rijtuig gevallen
is. en dan is liet natuurlijk, dat liet reeds
lang opgeraapt is."
...Maar wat moeten we dan beginnen
klaagde de gravin. ..AD ik de broche niet
terugvind, durf ik me niet meer aait het
hof vertoonen."
„Ik weet wet een middel, mevrouw."
„Pe gravin zal zeker al wel van de be
loeinde sonmanibuh' Xoémi gehoord hebben.
Het is een jong meisje, wie de heeren en
dames van het hof geregeld gaan raudple
gen. Aan haar z.ullen we gaan vragen,
vaar de Inochc i-, en als z.ij het niet weet,
/al pk ge»-it ander het it kunnen terugbren
gen."
„Poef aan den koetsier liet adres van de
somnambule
Het rijtuig hield spoedig ,-ti! vooreen "en-
muha lmi- in de vonrstrid Pa-.-io. Pe som
tiambule nioe-t wel veel klanten hebben, want
het duui.le min-tetis «-en uur vóór de gravin
toegelaten werd.
Het jonge meisje lag im-t geslon-n oogen
op een r11-tD.-r!wuarnaa-t een oude vrouw
zat,
..Mag ik de siminanibnle pBervntgcn*?'
11oog de gravin aan deze.
„Zij zal zelf .-preken." antwoordde de
aangesprokene zacht. En inderdaad begon de
-'unnnrnludo te -preken „1 bent d11 gravin
üeonri'gard, u hebt de broche met -ah
.-leenen verloren. welke de keizer 11 t« m gé
sehenke gaf. Z,e ligt onder een -teen. wei
nig<- schreden achter de plaat- waar liet rij
tuig stilhield. toen u het M-rlie- tui ik
broche bemerkte."
K-heel uitgeput zweeg d«- somnambule
t-n lie oude v louw uw-', dat de audiëntie
algeloojien was.
Dadelijk liet de gravin naar de miagt
wezen plaat- rijden, cn tomi liet rijtuig zich
irij dm -teen bevond, - er lag er maar Sri
Op dm weg bukte de gez.el-eliap-dame
zich niet zichtbaar triomfantelijk gelaat, om
de broche onder deti -teen t vnoi-chijn te
halen. Maar lijkwit trok zij haar hand terug
I)e broche er niet," riep zij vei-mord.
„Pat i- heel natuurlijk." nc-nsde de koet
-ter zich nu in het gesprek, „want ik heb dn
broche hier.''
Verbaasd en vinfsf-hrikt richtten zicli tege
lijk twee jianr oogen op hem.
„Moe kom ie aan die hmche. vroeg de
gravin hem -Ireng.
„Ik h*41 ze al dsub-Iijk onder den sleen
vandaan gehaaid. zoodra ik hrtnerkle. dut
uw gezel-chap-dume ze er heimelijk onder ge
legd had. gravin.
Pe aangeklaagde vie! op de knieën. Mo
nade stamelde z.ij. „genade, gravin!"
Maar de gravin keridc geen genade, en
leverde lumr tiouwelooze dienares ornnid-
Jijk aan dc politic over. aan welke ze da-
hjk een volledige bekentenis deed. Dc
somnambule was haar dochter. Aan deze vcr-
rolde zij alle mogelijke gebuurtenis«'i| die
aan het hol' plant's grepen, en zoo was het
meisje in .-taat, den voornamen klanten uit
dc hofkringen dingen rnee Ie doelen, die
haar den naam van profetes verleenden. Om
dezen itnaiti voor goed te ve-tigen, had de.
gezelschapsdam" een hizonder stukje uitge
dacht, waarbij de gelegenheid haar gunstig
was. Toen zij namelijk met haar gebiedster
uitreed, bemerkte zij, dat de speld vnn de
bnx'lie aan den hals dor gravin los zat. On-
!er h.-t voorwend-ol iets aan het. toilet der
gravin io male te maken, wist zij de broehe
in handen te krijgen, en bij het zoeken er
naar ,/c onder den -teen te verborgen, liet
tt.ro dus \oor lumr docht.-r niet moeilijk te-
gomnoi dc gravin de rol van .-otunatnlmle
Ie spelen.
Moeder ett doeltter moesten deze eontedio
met twee janr gevangenisstraf boeten.
OEPE EPOORKA ART.IKri.
lil om- gezegend land, is een spoorkaartje,
of liever gezegd de helft ervan slccln- gang
baai' hoogstens oen maand na afsli-mpeling
maar aan de linden' zijde van den Oceaan
bliju hól alliid geldig. M are dit Sjiiet het ge
val dan zou de heer Mallerd. Eineh. een
hejaaide tv-idenl \an Xorwulk. in den staat
'omiootieiit, niet in -taat geuee-t zijn dat
kaartje te gobuiikeu. uuaivip hij een paar
maanden geleden van genoemde plaat- naar
Bethel roi-do. Pit was een kaartje dat hij
vijltig jaar geleden kocht, en dat hij een
halve eeuw zorgvuldig bewaardePen res
pectabelen loeltijd van (wee en negentig janr
bereikt hebbende, begreep hij. dal. zoo hij
liet kaartje nog langer hield, hij niet meer
in leven zou zijn nul liet ie g 'hritikert, du-
maakte hij op zijn drie en negen!ig-tc jaar
de rei.-, die hij zich waar-chijnüjk op rijn
drie en veertigste lind voorgenomen.
Bijna even ninl wa- het haaltje, onlang-
gebniikt door een pa-.-ngicr op den Krïe-
-poorneg. Pe verbruiker was een zekere
heer Erank 1'. ninnian. van Mount Morri-,
New-d ork. die op eenig-zin- vreeind-oor-
rtge wijze mm hel kaartje kwam. TTet was
geldig viS- de reis van Mount Morris naar
Rochester en lenig, en hel wa- afgegeven
aan den grootader van dm houder, in het
jaar If-tSf. Toen de kooper in lSflj ovor-
leixl. vermaakte hij hel kaartje aan zijn nieo-t
geliefden klein/o,ui. die evenwel nog langen
tijd op een vrijen dag nuv-f wachten, eer
hij er gebruik vnn kon maken. Ten laatste
deed de gelegenheid zich voor. en het kaartje
dat nog geldig wa-, stelde dm houder in
staat een reisje te maken per Erie-spoorwog.
twee en veertig jaren nadat het kaartje was
afgogeven. Al- het geld. er aan besteed,
uitgezet wn- geweest tegen vijf proeent. dan
zou het in den loop van die jaren hel drie
dubbele aan interest hebben opgebracht.
In hel lant-le jaar der negentiende eeuw
gaf een mannelijk passagier van de Sniita-
Fé-spnorweg. den autoriteiten een moeilijke
noot te kraken. Hoewel h| reeds een en
twintig iaar was. had de reiziger de stout
moedigheid. de helft van een kinder retour
biljet tegen huiven prijs te presenteeren. dat
bij negen of tien jaar geleden gekocht had.
TTet kaartje was natuurlijk aan geen tijd ge
bonden. en de passagier hield vol. dal hij
volkomen gerechtigd was voor de terugreis
grinnik te maken val zijn retonrkaartje.
TTier kwamen de spoorweg-beambten ernstig
tegen op. zeggende daar het slecht- oen re-
tourkaartie van luilve vracht foor een kind
wa-, lier niet gebruikt kon worden door een
man vin 2! iaar. Pit wa- heel goed gerede
neerd, bt'kondc de laatste, maar het was niet
voldoende hevvii-, daar het kaartje geen be
paling bevatte. dat liet kind niet mocht
gmoion gedurende den tijd die er verliep tus-
-rii-*n het gebruik van de eene helft en het
ft'Umr. Te li -lotte gaf nu-n den passagier toe-
- temming om op zijn kaartje te reizen, maar
of zijn oi-oh recht en hilliik wn-. kon de
maatschappij noeli haar beambten be-lissen.
Korten tijd daarna wa- de conducteur van
dl' El rif TTnihvav Rhmjuniv dom genoeg, zelf
beslissing Ie nemen in een even ingewik
keld probleem. met minder aangename
gevolgen voor hemzelf. Een dame van zijn
trein gaf emi kaartje van de otide New-York.
Lake Erie en We-tern Railway. die jaren
tevoren overgenomen wa- door de Erie Cnm-
pnnv. Die De-mnd du- niet langer, -prak de
conducteur ei' daarom meende hii recht te
hebben hel kaarlie (c weigeren, en do dame
uit den trein Ie laten zeiten. orndat zij wei
geld!' een ander knmtie te nemen. Pe Ijolec-
digde dame wendde zich tot (Ie -noorvveg-
maat-cliapnii mil vergoeding voor de onvor-
antwoordeliike daad van deii conducteur,
om haar uit den trein le zetten. Pit geval
werd gebracht voor o-n ju cv te New-Ynrk,
die de dame in liet gcliik -telde en haar
,">("100 gulden -ehadev orgoeding door de
maat-chappii lieten betalen. T)e fury kwam
tot de eonehi-ie. dat de romliietviir liet
kaartje had moeten aannemen, want (oen de
maaf-rliappij. die liet kaartje uitgaf, in an
dere handen overging, namen die ook haar
verantwoordelijkheid en verplichtingen over.
Marseille. Van den afloop van het proces
hing de redding vuti den koopman af. en
Eerrover ,-laagde er werkelijk in. het te
winnen.
Overgelukkig vroeg dl koopman zijn red
der, welk honorarium hij hem schuldig was.
„Vijftig-duizend francs", antwoordde dc
advocaat.
De koopman hetaall zonder zelfs met de
oogen te knippen, maar den volgenden dag
z.endt Berrver aan de dochter van zijn cliënt
de vijftig-duizend francs terug met de woor
den: „Kon kleine bijdrage voor uw bruid
schat Onder deze omstandigheden was het
geen wonder, dat Rorrver, hoewel Ilij liet zeer
druk had. nooit rijk wen!, pui zijnet' vrien
den onderhield hem hier eens over en ein
digde met le zeggen: „Je hoefde slechts te
hukken, om niillioenen op te rapen."
„.Ia. maar tot dat doel moet ik mij huk
ken.'' antwoordde Berrver trot.-eh.
VEEL LI KEI1KBBKIUJ.
Koningin Hli-ubctli van Engeland bleef,
/.ooals hekend i.-. ongehuwd, maar aan lief
hebber.- om haar litind heeft hel haar niet
ontbroken. Eerst wee', z.ij de hand vari Fi-
lips II van Spanje af. Tooi kiegen gelijk
tijdig- Eredcrik II van Denemarken en Erik
van Zweden afwijzende antwoorden, toen zij
out haar hand dongen. Katharina de Medici
bood achtereenvolgens haar zoons Frans,
Karei en Tfcndrik aan. Ook aartshertog Ka-
rel, rle zoon vnn keizer Maximihaan II, deed
eens een vergeefsche reis naar Engeland,
zoodaf de koningin ten slotte ongehuwd ten
grave daalde.
F,EX GESTOORDE RTEBESCèXE.
In liet „Third Avenue Theater" te Lom
den. een -ohonwhurg berucht om de „dra
ken" die men ei- altijd ten tooiieele weit.
had onlangs de volgende vermakelijke -eène
plaats.
'l Liep tegen hel eind van het .-tuk. Een
der acteur-, de hoo-wicht, had het eindelijk
/onver gebracht, dat hij /.nu -terveu, maar
de lankmoedigheid van liet publiek liet zich
wnetelen. Toon de -cliurk namelijk, begeleid
door zachte muziek. Jeu laatste» adem uil
wilde blazen. Icgon hef publiek te -chieeii-
vveti. fluiten en -i—en. tot er geen eind min
kwam. Kenige minuten lang verdroog rle
icteiir deze weinig beleefde uitingen van bc-
leedigd i'.-chl-- of kim-lgcvoel. Toen evenwel
werd hij booshij -prong van zijn -ierf-
hed. begaf zich voor 'l voetlicht, en luid
keel- begon hii met de toeschouwers een ge-
.-prek. Na vel moeite kon hij zich einde
lijk ver-t'ianbaar maken eu toen riep hij
Pawel en heeren ik doe een beroep op uw
rechtvaaidig'neirlsgevoel, en verzoek tl, on-
on/en gang le laten gaan. Pe goede niensehen
/.uilen ten -lotte wel gered en beloond wor
den. maar daar i« tijd voor noodig. fk moet
eer-I sterven, maar ge begrijpt toch wel.
dat dal hij zulk een oorverdoovevnl lawaai
onmogelijk is."
Van alle kanton daverende hijval-hetnigin-
gen en daarna werd het doodstil. Po acteur
kroop mi weer kalm in zijn lied. trok zijn
dekens hoog op, en kctm'd.' steunde en
zuchtte, dat hef een lust wn- om te zien.
Nooit heeft een sterf-eène zooveel indruk
gemankt.
TIET INGEZAKTE RAT,PON.
Tn 'den inat.-ten tijd geeft dr> Rosa Opera-
Companv in Engeland opvoeringen van Gou
nod's „Romeo et Juliette", fn de mooie
bnlconscène werd onlangs een dier voorstel
lingen op minder aangename wijze gestoord.
Hei baleon was samengesteld uit loeg-c kis
ten. welker soliditeit wel wat te wenselien
overliet. Te midden van het bekende, harts
tochtelijke liefdesduet klonk tenminste op
een- een gekraak en Romeo zoowel als zijn
aangebodene Julia, zakten door de kisten
heen. Romeo kwam ot' met 'den schrik af,
maar Julia zat zoo tiis-elien de planken be
kneld. dat men niet ntuRrs doen kon, dan
haar uitzagen, wat bij liet publiek niet wei
nig hilariteit verwekte.
Wie dtter heefI, een quael, ghemoel.
Rlnepl hij, waeckl hij, wat hij doel
Quad,1 l'eyi, hij hem bogaon,
Coomt ghestadich voor hem staen.
Cats.
Dat een ydor dat liosl leert aJs hij een
kin I is.
Dat hem he-t sal !e passé komen als hij
een man is.
Cats.
KEN TROTScn APVOEAAT.
De bekende FranscliP advocaat Berryer
pleitte op zekeren dag voor een koopman uit
NEDERLANDriCTfK W 1.1 Ril KID,
De les van levensernst moge moeilijk en
Iteur.ig en lang zijn om le loeren in menig
geval, wie haar mag verslaan ten
slofte, die is voor altijd dankbaar voor
het, soms duur gekochte onderwijs.
A. de Savoinin Loiunan.
Li er den kinderen leven niet voor zich
zelf, «mat voor andoren, door de we
reld te gaan als vrienden en helpet- (Pr
uienschil, id, ouislï» in lielderijen eerbied
I'll ZOlgzaailllieiil voor alle lev-Ul ie We/. 'II-,
De men,schort kl .gen zoo dikwijls dat
anderen hou niet begrijpen; geloot me, er
zijn weinigen, die liet ziehz >!f doen.
Malli-,
Wat tprael en kan dc vrou mol in bet
bui- vei hoeden.
Die mali een -aehlen aeri kan inden
bo"-eiii vo"le,i?
Ti- wonder walmen doel, en door d i den
wereld.
Als yemnnt met be-rlioyl op alle dingen
mereki.
Cats.
Hel. puntje van een gaotiwÈ pen
Is *t felste wapen dal ik ken
C'a I-.
Als sommigen hel nieI te bot maakten,
zou wellichl niemand scherp zijn.
V. Doosjes.
Niet wal gij k u n I, niet wal gij w ill, maar
waf gij zijl,
Bepaalt een waarde en rang, die geen
betwisting lijdt.
Heels.
Er zijn oogenblikken, waarop zich onze
onbestrafte fouten wreken; gelukkig daler
ook zulke zijn, waarop zich. onze mis
kende deugden beloonen gelukkig dat
rechtvaardigheid zelden alleen straf behoeft
le wezen.
Wallis.
MODE.
Nu liet zachtjes aan wat kouder begint
le worden, zal het tijd worden dat wij
eens naar ons bont. gaan omzien.
Dank zij de bekwaamheid va» den tegen
woordige» bontwerker., die uit de eenvou
digste konijnenvellen zulk mooi hout weet
te prepareeren, dal slechts vaklui hel van
echt kunnen onderscheiden, staat het dra
gen van pelterijen bijna onder ieders hei.'ik.
Ei! konijnenvellen maakl men zelfs man
teltjes, die voor een kleine veertig gulden
r. eds te koop zijn. en die /-"er chique
slaan. De nieuwste modellen moffen wor
den evenreus uil de'/.e vellen gemaakl.
Als modeboiit komi dit jaar hef kosl-
bute sabel hel eerst in aanmerking, maar
nuk loiilr.'. iieiz en hermelijn zullen voel
gedragen worden.
De modellen der boa's zijn zeer ver
schillend; men ziet lange smalle, die als
da- worden omgeslagen, breed» platte,
die lot over de schouders reiken en met
een punt op den rug hangen. Hel nerz
wordt zoo verwetld, dat er sier kopjes
on den rug en evenveel stnantjes over dc
bitste vallen.
De moffen zullen grool en plat zijn, en
worden gevormd door vier of meer beestjes
wier kopjes on staartjes te z-ien komen
voor kleine kinderen dus een dracht om
van Ie griezelen.
WAT DE HUISVROUW WETEN MOKT.
Vei koudheid, keel- ou longontsteking ko
mt li bij de tegenwoordige weeisgesteld
!u irl veel voor, en, zooals de ervaring
leert, in steden met wijd vertakt straten-
nel. waar hot al lijd eonlgszinx waail, moer
dan op hel land. Maar ook de kleeding
draag! veel bij lol hot doen ontstaan van
bovengenoemde ziekten, on die is bij de
land bewoners meestal doelmatiger. In de
eerslo plaals dragen zij slovigov schoenen
on wanner kousen. Bij niensehen mei
zwakke kelen, ontstaat door kouvatten ook,
wanneer hel andere üohaamsdoelen treft,
heerschheid en keelontsteking. Hoofdzake
lijk ontstaan die cafliarrcn evenwel door
koude voeten en oververhitte halsaderen
Al het bontwerk, hoe mooi hel ook is,
verhit hoofd en keel meestal overmatig,
en hoe warnier de slagaderen, des te kou
der de voetenEen volwassen niensch kan
naar helieven Imnt en halsdoek verwijde
ren, hel kind evenwel niel, en daarom
lette men er in de eersfe plaats op, dal
mantels den hals vrijlaten, en vermijdi
men het aanbrengen van doekjes ónder
gelijke. Matig hoogo kiagen op kielen en
jurken zijn voldoende beklivding voor oen
hals. Natuurlijk mag men bij kinderen niet
bij strengen winter beginnen met hel af
wennen van bel dragen van 'dikke bals
bedekking hoewel vele doklers mts
non, dal ze dan verkonden worden, maai
er dan ook doorheen zijn. Wollen kousen
kan niet) ten allen tijde aantrekken., hel be
hoeven niel bizonder dikke te zijn. en lie
g. eft oen behageiijk gevoel. Vole kind At
hebben bij wollen kousen evenwel las!
dat ze jeuk vei oorzakendan doe men
hou katoenen kou-en aan met wollen -r
over been. In de scho.'iien h>g) men vil
len of papieren zolen; deze taat-te kan
men in de meeste papierwinkels krijget
of men knipt ze zelf. /.ij zijn slechte warmte
geleiders, houden dus de voelen wannen
ilc kousen ,-elioon' en kunnen geinakk-elijl
vernieuwd worden. Deze dubbele zobui
zijn vooral in steden mei sleenen best ra,
ling van veel nut. Bij kinderen doen ze
Veel beter dienst dan warme gevou'de
schoenen, die half Maar! doorgaans al te
trant) worden en niet op zijn Deze zolen
kan in. i) er u'.lu uiien en de steeds grooemd
kindei voel krijgt weer ual meer itiiin.e.
Voor itel harden van de keel moet t g d-
inalig "s morgens en 's,avonds getiOlg'M
worden met kon.l water, waarin men wat
I "itnff wijn gedaan fnvli, W'.'e veel ia.-1
h, elt van keelaandoeningen, gorg'd;. net
verdund eilioeiisap. Holden kragen en boa's
drage men nooit vast om den hals, maar
trekke die meer op de schoudershoest
en longtoppen mogen ze bedekken zond >r
de halsaderen te verhitten, liet schoen
werk kiezc men uit goed, niel t- lijn len;
niel alleen ongezond, maar ook zeer dwaas
is hel, hij vochtig of koud weer, liefst
gekleurd of zelfs uitgesneden schoenwerk
le dragen, zooal.s men dikwijls hij winter-
wandelingen ziel gebeuren.
bloem; langzaam, al roerende, H/d r
melk, 1 tl.L, water en v, d.L. slaolieloe'.
voegen daarna do massa id roenmtle bp-
kokon tot zij gebonden is. Als zij koud' -
worden is, nog d.L. slaolie toevoer-
alsmede t/s h d.L. azijn, wat zout r.„'
peper.
Cll
REC'KPTKN.
Mayonaise-saus,
3 bieren, 2 lepels olie, 3 Lepels azijn, een
kopje melk, wat fijn gehakte peterselie. Dn
eieren kloppen met de olie. da.n de melk
erbij gedan.it, dan de azijn, peterselie en
zout. Altijd roerend koken én blijven roe
ren lot hel. wal beslagen is.
Mayonaise-saus (anders).
Eén eierdooier flink kloppen mei 10 gram
DE FEE BARMHARTIGHEID.
(Vervolg en slot.)
Miiddcn in den nacht hoorde hij rreeimip
geluiden en wetende dat het zijn vrouvr
niief was, stond hij op en ging naar hel
kamertje van zijn kleine 'gast. Alles was
donker en toch hielden de geluiden aan
Hij luisterde a;ui de deur en onderscheidde
len. laatst.-, dat hei een soort van muziek
was. geheimzinnig en t.ooverachtig. Zoodr.
hij liet hoorde, was het hem, Ms voakla
hij zieleen ander monsch. Wal zou het
kunnen wezen? Vage gedachten ann„hwuej'
scho muziek" dwarrelden hem door hot
brein, want daar had hij wol eens van
gehooid; maar hij verwierp het weer,tol
zichzelf zeggende, dat hij niet braaf genoog
wan om zulke dingen te hoorett. Plotse
ling hield de muziek op en in de phau
daarvan verscheen een schitierend licht
De hoer werd werkelijk angstig, want luj
begreep niet, wal Ir zou gebeuren, lht
licht maakte hem in den beginne |ijtta
duizelig, maar toen hij aan de schiltc-
rende stralen gewend geraakt was, zag hij
een lieflijke verschijning, van wie het licht
uitging.
„De hemel beware me!" aiep de ver
schudde man, „Wie zijl ge en hoe komt
ge hier? Wat verlangt ge van gen antusi.
eerlijken boer, die nooit in zijn leven «min
schep-el hooft kwaad gedaan?"
Ken lieflijke slem antwoordde hem on
alles behalve onvriendelijke» loon:
„Ik bon een fee. De kleine poes, dekieu-
pelo hond, het verdwaalde kind en ik zijn
allen één. Ik lvob uw barmhartigheid op
do proef gosleld en vergeleken'met die
van uw vrouw. Gij zult drie wenschenmo
gen doen, maar zij
„Ik houd van mijn vrouw. Doe haar ter
wille van mij geen kwaad."
„In het belang van de barmhartigheid
zal zij doof-stom zijn, totdat zij een daad
van barmhartigheid verricht heelt. Gij
moogl alles wenschen wat ge wilt, er, wat
u rechtvaardig toeschjjnt."
Bij deze woorden verdween de fee, a
boor Jones ging naar bed terug, alles be
halve op zijn genuik. 's Morgens groette hij
zijn vrouw alsof er niets gebeurd was,
maar zij verstond hem niet en antwoordde
dus ook niet. Dit was heel ongemakkelijk,
want ile arme man had haar willen raad
plegen omtrent de drie wenschen enhaar
vragen hoe hij liet meeste voordeel vandt
gift kon trekken. Maar zij hoorde niel,toen
dc vragen tol haar gericht werden, omdat
zij volslagen doof was, en anlwoorJdt'
evenmin omdat zij stom was. Toen detwer
langs den weg liep om naar zijn werk
le gaan, riep hij hij zichzelf:
„Wal hen ik ongelukkig, nn mijn vrouw
doof en stom is. Ik wou dat zij weer kon
hooren en spreken."
Toen hij weer thuiskwam, vond hij dezen
wenseh vervuld, wan! zijn vrouw kwam
hem tegemoet en groette hem met ham
gewone schelle slem,
„Heb ik je niet gezegd, dat die kal on
geluk aan zou brengen. Eon poosje geriten
was ik doofslom en nu hen ik blindl''
En er klonk een slem boven hen:
,,G ij zult li Li n d z ij u e n nie t zien,
totdat ge een daad v a n b a r ni li a r-
ligbeid verrichl zuil heb hen!"
„O, wal moei ik doen?" riep de onge
lukkige vrouw.
„Erouw, hel spijl me. inderdaad, ik wou
dal je weer kon zien."
Zijn lwie.de wenseh was vervuld, en zijn
vrouw zag weer, maar ze begon van pp
le schreeuwen,
Trouw, waf is er?" riep baar man,
veisehrikt <?,n boos, dal ei alweer een
wenseh vgrspild was.
ll'ntir klonk de stem zool on lieflijk:
ij Si 11 I a m e n k r e u pe 1 z ij n, t o 1-
d a l ge e e n d a a d v a n b a t m li a r t 8'
li e i d v e r v u ld zult h e b be n!"
„Ik wou dat je de een of anderebaim-
Srlig# daad komlt verrichten," riep flf
hoer.
Zijn vrouw hoorde, hem niet en geheel
uil eigen beweging vroeg zij een urmen
bedelaar run binnen Ie komen en wal te
eten.
V o o r a 11 ij d zult g e e e n s ch a t
hebben, w an 1 nu weel gé wa!
1) a r in li a r I i gh ei d is," riep de slem.
De zoetheid en lieflijkheid van dc
slem d 'Cd de vrouw en den jp® lol
elkaar gaan, lotdnl zij elkaar in wn
shvige omhelzing optmoelten, De p1"''1
bedelaar sloncl van tafel oj>, maar hij vei-
and wil e wat aan zijn klecding en n'c-r!!
een fee. Het was dezelfde, die do boer
gezien had.
„Hel geluk zij voo,rta;m uw deel!' f#
zo. (Jij zuil gezond zijn en rijk, on gij ett
de uwen zulten bemind on geëerd worden,
omdat go dc gepolste deugd, de harfflhat-
tighe.id, hebt loeren, kennen."
En zoq gebeurde het ook.
