ALLERLEI. VOOR KINDEREN VOOR DAMES. Gedhukt ter Drukkerij v. d, Schiedamsche Courand kun wenschen bmvdigR zien, slecht werkt op hei karakter van het. kind. De ouders kunnen zich echter vorecnigen. Zij kunnen veivenigingen oprichten tot het Imslrijden van luxe hij de kinderen. Zij kunnen zich verstaan omtrent wat zij wen- sehen too te laten en wat zij vooreerst nog verre willen houden. Op deze wijze en op deze w ij/.e alleen - - kan de steeds woneiwen- de luxe worden tegengehouden. Zóó alleen is het mogelijk, dat de kinderen eenvoudig zijn en als mensch wellicht eenvoudig blij ven. Bestrijdt do luxe bij do kinderen, en gij zult een gezonder maatschappij hebben, gij zult verhinderen, dat zoo velen boven hun middelen leven en lijden onder al de kwade gevolgen daarvan van welke de lust tot speruleeren niet de minste is. Ouders, van alle streken, \ereenigt u. liet voorbeeld is al gegeven. Ons is een gemeen te bekend - uit den aard der zaak kunnen wij geen namen noemen waar al gerui- men lijd dit idee met groot succes is toege past. Wij erkennen het zij is niet heel groot, het gaat daar gemakkelijker dan in de groote steden. Maar toch, als men wil, is er ook in veel grooterc steden daarvoor een weg. wat trouwens, bedriegen wij ons niet, ook in een onzer grootste steden al bewezen is. En waarom zou men niet willen? Er zijn toeh vermoedelijk niet veel ouders, die niet met zorg die Mioofte aan luxe bij het jong ste geslacht z.ien toenemen. Wordt dus door de rechte personen het initiatief tot zulle een huxe-beperkingsveroeniging genomen, dan zullen dezen wel haast- op louter instem ming kunnen rekenen en dan zal men, mits men voorzichtig en niet al te radicaal optreedt, al spoedig de goede vruchten van deze oudervereenigingen zien. Mwwwnmmi'ww maai DE HYGIËNE VAN DEN ZAKDOEK. Een beroemd arts heeft eens gezegd, dat hef de taak van de twintigste eeuw was, ziekten te loeren voorkomen. Werkelijk is men dan ook van alle kanten niet dit werk bezig, maar toch worden daarbij dikwijls de meest voor de hand liggende dingen over het hoofd gezien. Van hiz.ondere he- leekenis voor de verbreiding van ziekten is de zakdoek in den tegenwoordigen vorm van gebruik. Zulk een zakdoek is, om van andere aanwendingen nog te zwijgen, ge maakt om de afscheidingen van den neus in zich op te nemen. Daar nn bij ten mensch de met bacteriën bezwangerde lucht haar weg door den neus neemt, zetten zich op het slijmvlies een groot deel der veelvuldige, dikwijls zeer gevaarlijke mi croben vast. Wij vinden daar influenza- en tuberkil-bacillen, ook de kiemen der long ontsteking, enz. Die komen natuurlijk alle me-e in den zakdoek. Lijdt nu iemand aan een zware verkoudheid of hoest met rijke lijke afscheiding, dan kan de zakdoek ge heel van vocht doortrokken zijn; er kan dan van dit vocht iets aan de handen blij ven zitten, en er is niet altijd tijd ze te wasscheu, vóór men iemand weer een hand moet geven. Zoo kan het begrijpelijker wijze heel licht gebeuren, dat ziekten over gebracht worden, en in 't bizonder is dit het geval met de influenza, die de laatste jaren zoo sterk optreedt. Na het gebruik wordt, zooals bekend, de zakdoek weer in den zak gestoken. Bleef hij aan de koele lucht of aan het felle licht blootgesteld, dan zouden, door uitdroging, de bacillen spoedig ten gronde gaan. In den zak even wel is het warm en donker, en houdt de vochtigheid langer stand, zoodat de ki men op dezen vruchtbaren bodem tot i het onmetelijke toenemen. Langzamerhand wordt hij natuurlijk ook droog; door de bewegingen en schommelingen, waaraan do zak is blootgesteld, ontstaat slof, en bij den eersten den besten keer, dat men den zakdoek weer gebruiken moet, komen er wolken stof mee, die op anderen neerval Ion, of door iemand ingeademd worden, tot onberekenbare schade van dien per soon. lloe zal meri hieraan hi eind# maken 1 Men kan de Japanners tot voorbeeld j dikwijls, het bekende, dunne pa- bloes verwerkt, bij zich heb- als het noodig is, er een blad afscheuren. Eigenlijk moest dit dan inde kachel geworpen worden of in een papier mand, zooals die tegenwoordig langs straat gevonden worden. Bij linnen zakdoeken kan alleen zorgvuldig samenvouw.-n van het gebruikte deel helpen, verder voorzichtig te voorschijn halen, niet te zeldzame verwis steling, uitkoken bij't wasschen en ten slotte herhaalde reiniging van den zak, of het best van het geheele kieedingstuk langs chemisehen weg. Als dat alles gebeurt, zul len wij weer een stap verder zijn in het overwinnen van ziekten-verwekken.de ba cillen. men, die pier tot ben, en, MISDAAD ALS RECLAME. De grond voor de zeer goede praktijk van een jong Uuitsch tandarts, die zich in Ixmden gevestigd had, werd, merkwaardï genvijze, gelegd door een dief, die door ■'ten tandarts bij lnd stelen overvallen werd Rudolf St. was, nadat hij zijn studiën in Üuitsehland voltooid had, naar zijn vader, die de belangen van een Duitsche bankiers firma te Londen waarnam, gegaan en had rich in de Kngelsehe hoofdstad gevestigd. Maar gedurende langen tijd kreeg hij geen praktijk. Of de Engelschen in den jongen buiterher geen vertrouwen hadden, of dat er een andere reden was, wist hij niet, om kort te gaan, zijn) spreekkamer bleef iedereti dag leeg. Op ze-kerenl avond, toen hij uit zijn slaapvertrek n|og eens naar zijn spreekkamer ging, om eenj vergeten bock te halen, bevond hij zich plotseling tegen over een forsch gebouwden. kerel, die juist van plan; was zijn schrijftafel open te bre ken. De jonge tandarts verloor geen ougeu- blik zijn tegenwoordigheid van geest. .„"Wat verbuigt ge?" vroeg hij-don. in breker. Deze kon geen, beteren uitweg vinden dan te zeggen,: ,,lk heb vreeselijke kies pijn, en, toen dacht ik Dadelijk zijn operatiestoel vooruitschui vend sprak do tandarts: „Ga zitten." Nog eer de geheel verblufte dief wist, wat er gebeulde, zat bij In den stoel van den dokter. „Welke kies is het Aha, ik zie liet al." Rij deze woorden stak hij den, dief een gummi-bal in den mond, op het volgende oogonblik had hij hem ook reeds een chlo roform-masker over mond en neus gedaan, chloroform er op gesprenkeld en, in zeer korten tijd was de dief bewusteloos. Nu maakte de tandarts alarm en, enkele minuten later hadden politic-agenten den nog bewusteloozen dief geboeid. Toen den volgenden morgen de inbre ker voor den rechter gebracht weid, en de tandarts de geschiedenis, waarop hij den dief gevangen had, vertelde, was hij niet weinig verbaasd, toen men hem ver telde, dat de gevangene een der beruchtste Londonscho inbrekers was, dien men reeds lang gezocht had. Natuurlijk maakten dag bladreporters zich van do dankbare stof meester, en op den, avond van denzelfden dag prijkte in vele couranten het portret van den, Hinken Duitschen tandarts, en daaronder de geschiedenis van het gevan gennemen van den inbreker. Een hetero reclame had niemand kunnen bedenken,, en een, stroom van patiënten snelde, naar don jongen tandarts. Daar hij even knap als koelbloedig en verstandig was, behield hij zijn, praktijk, zoodat hij nu een, van de meest gezochte tandartsen in Londen is. Zoo maakte ook een, misdaad een, bizon- der goede reclame voor een, schrijver. On der de manschappen van het zeilschip „Leonard", dat van Huil naai- Rao de Janeiro onderweg was, brak, midden op den, Atlantischen Oceaan, muiterij uit. De kapitein werd door de muiters doodgescho ten, de eerste-officier over boord gewor pen,, en de tweede-officier werd gered door de omstandigheid, dat de muiters iemand moesten hebben, die het schip kon sturen. Zij dwongen hem van koers te verando ren en naar de Amazonenrivier te sturen. De officier wist heel goed, dat ook hij vermoord zou worden, zoodra er land in zicht zou zijn, en daarom was hij op middelen bedacht om zijn hacheleijken toe stand bekend te doen worden. Het gelukte hem, zich in het bezit te stellen vaneen aantal flesschen. Zoo dikwijls hij nu een oogenbiik tijd vond en zich onopgemerkt wist, schreef hij in korte bewoordingen de geschiedenis van de muiterij, den naam van het schip en zijn koers op bladen, die hij uit een boek scheurde, dal hij juist las en dat tot titel had„Een zeeheld"; De bladen deed hij in de flesschen en wierp die 's nachts over boord. Een dezer flesschenposten werd gelukki gerwijze reeds spoedig door de Brazihaan- sche kanonneerboot „Chiquita" opge- vi.scht; en daar de officier zoo voorzich tig geweest was, iederen keer, als hij een nieuwen flessehenpost afzond, de windrich ting, en den laatst opgenomen lengte- en breedtegraad aan te geven, was het voor het oorlogsschip niet moeilijk het schip der muiters to vinden. Tot groote ont steltenis en verbazing van de muiters be vond zich op zekeren morgen bij zons opgang het krijgsschip zich naast de,.Leo nard". Soldaten kwamen aan boord, de muiters werden overweldigd en geboeid naar de kanonneerboot gevoerd. Het schip werd nu door Brazüiaansche matrozen be mand, en zette toen, onder bevel vanden geredden officier, de leis naar Rio do Janeiro voort. Zeven der muiters werden opgehangen, de overigen kregen langdu rige- gevangenisstraffen. Door de-zen flessehenpost nu werd het boek en de naam van den auteur (John Parminter) overal bekend, en vele duizen den exemplaren van zijn romen „Een zee held" werden in koit-en tijd verkocht. ZELDZAAM NOODLOT. Niettegenstaande het tragische lot harer vijf zusters, die allen na elkander denzelf den man. getrouwd hadden, reckte kort ge leden de laatste en zesde zuster den echt genoot harer zusters to Mount Gd le ad (Ohio) de hand tot het eeuwig verbond. Dertig jaren geleden ontmoette de koop man James Granen, in Montana de familie Lamprecht en werd verliefd op Nora, do oudste van zes zusters. Kort daarna had het huwelijk plaats, maar Charley Wolf, een halfbloed Indiaan, die ook op Nora verliefd was, schoot haar koz-t daarop, ter wijl ze voor haar deur stond, dood. Wolf vluchtte, en na vier jaar getreurd te heb ben, deed Granen de tweede dochter, Ma rie, een huwelijksaanzoek. Zij trouwden en op zekeren dag vond Granen zijn tweede vrouw vermoord door denzelfden man, die besloten was de heele familie uit te roeien Wolf ontkwam weer. Toen maakte Granen de derde dochter, Essie, het hof. Het jonge paar was nauwelijks van de huwelijksreis thuis of weer klonk het noodlottige schot en maakte Cranen opnieuw tot weduwnaar. Nadat nu de vierde docbte.r, llcte-ne, toe- gestenul had zijn vrouw te worden, trok Granen er op uit, om zijn vijand te zoeken, dien hij na een woedend geveeld doodde. Doch na enkele maanden gelukkig getrouwd te zijn geweest, stierf ook Helmie, en Gra nen haalde nu de vijfdu dochter, ltewtha, over. zijn aanzoek aan te nemen. Alles ging goed, totdat Bertha op zekeren dag van het paard viel en stierf. Toen reisde Granen naar Ohio en verwierf Lena, du aatsle der zes meisjes van de familie Lamprecht, met wie hij drie maanden ge leden in het huwelijk trad. daarmee het pluche naar écu richting Gc drukte plaatsen in pluche bevochtigt vikjiZ'ieldig en houdt hel warme strijkijz er zoo overheen, dal het 't pluche niet aanraakt. HOE E LIE DE RIK. 1ÏE GROOTE OVER BElLEEDIGlNGEN DACHT. Eens werd den koning door eon zijner ministers bericht, dat een Rorlijnsch bur ger zich op de onbesehaamste wijze over den vorst uitliet. „Sire, hij spreekt van u ?ls zuiders dan in uitdrukkingen alstiran, despoot en dergelijke. Hij is zeker mof een grimmigen haat tegen Uwe Majesteit bezield." „En wat is het voor een man V" „Hij heet „!k vraag niet naar zijn naam, daar aan is mij niets gelegen. Ik zou slechts willen weten, wat hij is." ..liet is een Rorlijnsch burger." „Ook dzit interesseert mij even weinig. Ik vvenschte slechts te weten over welke middelen en hulpbronnen hij beschikt. Kan hij bijv. tweemaal honderdduizend man op dc been brengen?" „O, neen. Sire, het is maar een ge woon mensch." „O, dat stelt me weer gerust," ant woordde Fi ede rik de Groote lachend. ,,P begrijpt, als deze man, die oogensehijn- lijk niet van mij houdt, legers tegenover mij in het veld kon stollen, dat ik na tuurlijk maatregelen moest nemen. Daar hij evenwel zoo volslagen machteloos blijkt te zijn, kan ik hem kalm veider laten schimpen." MOEILIJKE KEUZE. Te Teheran word een misdadiger e pakt. De kadya (rechter) liet hem voor zich komen en sprak: „Ge zult voor de mis daad, die ge bedreven hebt, gestraft wor den; maar ge moogt de straf zelf kiezen. Wilt ge oen olia (IA/) K.G.) zout eten. of vijftig slagen op de zolen, of ÖO dukaten beta'cn?" De veroordeelde dacht nrét lang na. „llooge kadya," sprak hij, „ik wil het zout eten!" Het zout word gebracht en hij begon te eten; toen hij evenwel een vierde er van op had, riep hij: ,,lk kan niet meer! Ik wil liever de vijftig slagen op de zolen." De kadya liet den stokbewaarder halen en deze begon te slaan. Doch reeds bij den twintigsten slag bedacht de delinquent zich en verzocht liever maar de vijftig dukaten te mogen betalen. Het werd hem toegestaan. Zoo moest hij door zijn onbedachtzaamheid en verregaande lichtzinnigheid alle drie de straffen ondergaan. NEDKRLANDSCHE WIJSHEID. De schrijnende smart bij menig afscheid is de wraak der vergankelijkheid, wier <la- ge lijk se he lessen wij in den wind plegen te staan, V Gij weet het, die wat weet, 't ook steunt maar Maa IsehappeJ ijk-z ij n weten, Loosj >s. aJ wilt gij vergeten niet op 't t geweien. Beets. MODE. vorige berichten In onze vorige berichten hebben wij reeds het een en ander omtrent de nieuwe stoffen meegedeeld, en in dc groote ma gazijnen zijn sedert enkele weken de nieuw ste dessins geëtaleerd. Een vrouw met een niet al te ruime beurs zal er evenwel niet aan denken, nu reeds nieuwe stoffen te koopen; veeleer zal zij haar oude plunje voor den dag halen en zien, of er nog niet een toilet bij is, dal door verandering der gameering of het verven der stof nog niet in een wintercostuum veranderd kan worden. Solide stoffen kunnen ver 't algemeen zeer goed tegen den veripol en nu ei in den afgeloopcn zomer zooveel lichtkleurig laken gedragen is, is er uit het crème of lichtgrijze zomertoilet door verven nog heel best een lief winterjaponnelj' te ma ken. Bij voorkeur moet men natuiulijk in donkere kleuren laten verven; geheel uit elkaar tomen is niet noodig; bolero's en mantels ontdoe men van voering en knoo- pen, terwijl men den rokken liet stootband en den zoom ontneemt. Garneering moet natuurlyk eveneens verwijderd worden. Aan te bevelen kleuren zijn marineblauw, bruin, donkergrijs, donkerrood en donker groen.' Daar de meeste stoffen door het verven eenigszins dof worden, kan men dit op halen door ze met fluweel te garneeren, en ook is het aanbrengen van zijden of wol len tresband zeer aan te bevelen, daar het niet alleen zeer modern, maar matig in prijs is. vallen, waar, door een hard, grievend woord, vrienden van ulkaar zijn gegaan, geliefden gescheiden, nioedeloozeu tol volslagen wan hoop gedreven werden. Hel woord is een dikwijls scherpe, diepe wouden slaand wapen. Het -ergste is, dat vele van deze wapens niet goed beheersvbt worden en daardoor licht oen niet hedo-ld onrecht aanrichlen. lloe dikwijls uonil in opgewondenheid en iu toom niel een on rechtvaardig, helcedigem! woord gesproken, dal men later weer gaarne terug zou ne men: maar wanneer de pijl eenmaal uil den hoog is, kan hij niel meer tonigge- haald worden. Kau een boos woord groote schade aan richlen, een goed woord, ter rechter tijd gesproken, kan daarentegen ware wonde ren doen. Het is evenwel merkwaardig, hoe de meeste numschen juist op hel oogenbiik, da! een vriendelijk woord zoo bizonder op zijn plaats was, het moeilijk of in 't geheel niet kunnen vinden. Zoo hebben bijv, twee goede vrienden onaan genaamheden gehad; zij lijden beiden even bard onder den treurigen toestand en ver langen naar een verzoening. Een groet van de «me zijde zou reeds een brug kunnen vormen, waarop ze weer bij elkaar kou den komen; een hartelijke weergroel en een belangstellend „hoe gaat het?" zou het antwoord zijn. Maar een gevoel van schaamte, het denkbeeld, dat men de min ste xuu zijn, als men het eerst de hand der verzoening bied!, houdt Later van de eerste schrede terug, en zoo wordt de kloof van dag tot dag grooter en einde lijk onoverbrugbaar. Zoo berooven zij zich zelveu van het geluk, dat de omgang van (rouwe vrienden mul zich brengt, omdat zij het niet over zich kunnen verkrijgen, een vriendelijk woonl over de lippen Ie brengen. In de beste families komt wel eens iets voor, en juist dit geheimzinnige „iets" is dikwijls aanleiding, dat het zelfs fussdum hat lelijk elkaar liefhebbende eehtgenooten tot botsingen komt. Want er bestaan op de geheele wei e id geen twee monschenkin- dorem, die juisl bij elkaar passen, maar wij zijn allen op zich zelf staande persoon lijkheden, met zeer verschillende hoeken en kanten, en vóór een huwelijk „harmo nisch" wordt, moeten die hoeken enkan ten eerst aan elkaar worden afgeslepen. Dit is dan ook de reden, dat echtparen dagen lang elkander voorbij en langs elkaar gaan, zonder liet rechte woord te kunnen vinden. Een paar dagen is nu niet zoo lang, zal men zeggen; maar als twee men- schen, die het leven samen door moeten en elkaar in den grond hartelijk liefheb ben, dagen lang iu eikaars ontstemd ge zicht moeten kijken, dan gaan de uren langzaam ea treurig voorbij. Slechts één drupje olie aan den oenen kant, en men zou over de oneffenheden eu hoe ken wel heenkomen en dat drupje olie zou zijn een vriendelijk woord. Hoeveel treurenden heeft een vriende lijk, deelnemend woord reeds opgewekt! Hoe kan tiet bij wanhopigen en moedoioozen wondeion verrichtenScheuken wij hun ook voor kleine diensten 'n vriendelijk woord van eikemiing, en wij zuilen lum zelfver trouwen en zelftest daardoor opwekken. Wanneer de zwakke bemerkt, dat wij zijn wil len op prijs stollen eu hem iets (nevel Houwen, dan zal hij ook zijn best doen. iets uit te richten. Geringschattende op merkingen of unve berisping hebben leed» velen den lust en du liefde lol welken ontnomen; een opbeurend, eikmitolijk woord heeft nog nooit een gever arm ge maakt en toch den ontvanger altijd w ei- gedaan. Laten wij dus met deze munt niet spaarzaam zijn, maar besteden wij gaarne, uit de schatkamer van een rijk gemoed menig vriendelijk woord. Bizonder vee! zonneschijn en vriendelijke belangstelling behoeft de ziel van hel kind. Daar is een vriendelijk woord juist het toovormiddel, dat ons de harten der kin deren ontsluit. Laten wij een blik slaan in hun wereld, huil verdriet en hun vreugd Juist kinderen hebben eeri bizondor fijn gevoel om na te gaan of iemand het goed met hen meent, zij lezen met groote ze kerheid uit zijn woorden en blikken. En waar wij allen weten, dat een zonnige, ge lukkige jeugd een helder schijnsel werpt op het geheele volgend leven, laten wij dan zooveel als in ons vermogen is onzen kinderen een mooie, vroolijke jeugd ver schaffen. Handhaven wij tegenover hen niet te veel hel reclil van den sterkere, maat behandelen wij hen als overwonnenen en zwakkeren met dubbele liefde. Laten wij tegenover hen vooral vrijgeving zijn met weldoende troost en een vriendelijk woord. WERKJES door VOOR INVALIDEN', oen invalide. Weinig van keu g«», Dit ook EEN VRIENDELIJK WOORD. De tong is een klein ding, maar toch richt zij dikwijls groote schade aan. leder zijn eigen omgeving wel ge- een kent uit RECEPTEN, Vleeschkoek. Alle soorten vleeschresten worden fijn gehakt of tweemaal door een vleesclnnolen gedaan. Dan neemt men bloem, gekookte en fijngewreven ua, peper, zout, een of meer eieren al naar de, hoeveelheid vleesch groot is mengt dit idles door elkaar, doet er vervolgens wat gebraden jus, of, bij gebrok daaraan, wat melk door, vormt deze massa tot één groote of meer dere kleine koekjes, en bakt die in boter of vet mooi lichtbruin. Pluchen meubelen te reinigen, geschiedt door flink kloppen en borstelen en herhaald afwrijven met salmiak-water. Daartoe neemt men één theelepel salmiak op 1/2 liter water, doopt liierin eon lin nen doek, wringt die goed uit en wrijft mcnschen kennen het genoeg het verzamelen, bewaren, en schik, van herfstbladeren of de mooie din. (lie er van gemaakt kurmen worden is voor mij een geliefkoosd lijdvcrdirf het is zoo goed voor een invalide want de blaren zijn zoo gemakkelijk té hantoeren, het kost geen inspanning, cn de aardige voorwerpen, die men 'er'van maken kan, vormen zulke mooie cadeautjes Als mijn broer en vriendinnetjes uitgaan verzamelen zij ze voor me en ze zijn steeds op den uitkijk naar deze schatten van den herfst. Zij zijn niel moeilijk |tt krijgen; bijna iedere slad hpeft tuinen«1 parken, en op één wandeling kunt geet' voldoende verzamelen 0111' mee te begin- non. Maar verzamel alles wat ge kunt krij gen en bewaar het voor een volgenden keer. liet eene blad is er beter voor ge schikt dan liet andere; het is het best die to nemen, waar de herfsttinten liet meest op uitkomen: roodo, gouden en brai lle zijn hel best Je gebruiken. Om ze goed te houden, zijn een warm striiL ijzer niet te heet een stukje was of zeeji en een vel papier noodig. Leg uw blad op tiet papier, bestrijk den on derkant van, het ijzer met was en wrijf er flink mee over hot blad, keer het om en herhaal dezelfde bewerking aan don anderen kan!11a een paar koeren as er genoeg was in het papier getrokken om den anderen kant van. te vooraten, zoodat liet strijken dan maar aan een zijde noo dig is. Als er op die wijze voldoende bla deren geprepareerd zijn, neemt ge uw vel toeken papier of dun carton; geef Hit eerst den gewenschten vorm laat ons zeggen een hart -— doe een beetje gom aan'den steel en kant van doder blad, maar slechts aan één zijde, druk liet op het papter, en leg het volgende zóó, dat do steel be dekt is, en er tusschen beid'e geen pa pier te zien komt. Plaats de bladeren vol gens grootte en smaak. Met een weinig oefening en handigheid kunt ge aardige dingen maken als waaiers, kleine scherm- pjes, lijstjes, portefeuilles, enz. Een paar eikels of noten hier en daar aangebracht, of een paar roode besjes van lak gemaakt, maken het geheel bizonder mooi. Dooreen paar kleine fotografieën tusschen de bla deren aan te brengen, maakt ge van het hart een aardig foto lijstje. Een ander preltig lijdverdrjjf is het ma ken van postzegel-versieringen, Hiervoor hebt ge noodig al ito postzegels, die ge bij elkaar kunt krijgen, een wit bord en wat gom. Week eerst de postzegels in warm water, trek er de stukjes papier af, dia er aankleven, en laat ze goed drogen;knip ze dan 'in de vormen dia ge noodig hebt - blaadjes en steeltjes van groene po», zegels, bloemen van mode, terwijl do bloemblaadje» ieder afzonderlijk geknipt worden. Kersen zijn aardig, nuk krui.-wn en stenen: zelf fcunf ge heel aardige pa tronen samenstellen, maar ge kunt zcook we! in boeken vinden, vooral handweik- hoekjes bevatten veel patroonljes. Besmeer ieder stukje met gom, leg het voorzichtig op zijn plaats en druk het aan; als het geheel droog is, krab dan de gom of lijm, die ie ver komt, weg, en besmeer het geheet met heldere gom. Als het goed ge daan wordt, ziet hel er heel aardig uit 011 is een mooi ornament, liet effect is nog mooier, wanneer men hol. met .sigaren bandjes doet, maar daar is moeilijker aan komen aan. Meel, altijd het midden van het bordje of schaaltje uit en begin van daar uit: Sigarenbandjes moeten goed glad zitten en dicht bij elkaar geplakt worden, met postzegels is dat een ander geval, hij deze mag men stukken van het bord zien. Een ander interessant tijdverdrijf voor do lange winteravonden, die voor de „opgo- slotencn" zoo treurig zijn, krijgt men door het gebruiken van bewaarde herfstblade ren, eikels, kastanjes, om kort te gaan, alle noten en zaden, die vim de booinen vallen. Ais ge een goeden voorraad hebt, hehl ge een sink bordpapier noodig inden vorm van een paneel. Neem de eikels voorzichtig uit huil dopjes, doe wal gom Oj) het eind, dat iu het dopje past, en plak ze er weer in, zoodal ze er niet meer uit kunnen vallen. Begin in het midden van hel paneel, met wat ge wilt bijv. een kastanje snijd d'ie half door, besmeer de snecle met lijm 011 plak liet op het pa- neel. Vervolgens oen eikel, hel kost een beetje moeite 0111 die te laten plakken, maar met een beetje oefening gaat het wel. Vul do leege plaatsen tusschen de noten aan met zaden en blaren of een kleiner soort noten, totdat er geen plekje meer van het paneel te zien is. Als het droog is, bestrijk het dan mol bruine vernis, maar do blad'eren niet, daar neemt men heldere gom voor dit geeft con mooien gloed en doet de kleuren goed blijven. 't ls ook heel aardig om eon paar kas tanjes in een soep-bord de plaatsen, en zo met was en water te bedekken; in kor ten tijd loopen de kaslanjes uit; ga door ze goed van water te voorzien en,wanneer de uitspruitsels 9 duim lang zijn, doet men ze in aarde; zomer en winter zal men hier pleizier van hebben.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1907 | | pagina 10