ALLERLEI.
VOOR KINDEREN
VOOR DAMES.
Gedhukt ter Drukkerij v. d, Schiedamsche Courand
kun wenschen bmvdigR zien, slecht werkt
op hei karakter van het. kind.
De ouders kunnen zich echter vorecnigen.
Zij kunnen veivenigingen oprichten tot het
Imslrijden van luxe hij de kinderen. Zij
kunnen zich verstaan omtrent wat zij wen-
sehen too te laten en wat zij vooreerst nog
verre willen houden. Op deze wijze en op
deze w ij/.e alleen - - kan de steeds woneiwen-
de luxe worden tegengehouden. Zóó alleen
is het mogelijk, dat de kinderen eenvoudig
zijn en als mensch wellicht eenvoudig blij
ven.
Bestrijdt do luxe bij do kinderen, en gij
zult een gezonder maatschappij hebben, gij
zult verhinderen, dat zoo velen boven hun
middelen leven en lijden onder al de kwade
gevolgen daarvan van welke de lust tot
speruleeren niet de minste is.
Ouders, van alle streken, \ereenigt u. liet
voorbeeld is al gegeven. Ons is een gemeen
te bekend - uit den aard der zaak kunnen
wij geen namen noemen waar al gerui-
men lijd dit idee met groot succes is toege
past. Wij erkennen het zij is niet heel
groot, het gaat daar gemakkelijker dan in
de groote steden. Maar toch, als men wil,
is er ook in veel grooterc steden daarvoor
een weg. wat trouwens, bedriegen wij ons
niet, ook in een onzer grootste steden al
bewezen is.
En waarom zou men niet willen? Er zijn
toeh vermoedelijk niet veel ouders, die niet
met zorg die Mioofte aan luxe bij het jong
ste geslacht z.ien toenemen. Wordt dus door
de rechte personen het initiatief tot zulle een
huxe-beperkingsveroeniging genomen, dan
zullen dezen wel haast- op louter instem
ming kunnen rekenen en dan zal men,
mits men voorzichtig en niet al te radicaal
optreedt, al spoedig de goede vruchten van
deze oudervereenigingen zien.
Mwwwnmmi'ww maai
DE HYGIËNE VAN DEN ZAKDOEK.
Een beroemd arts heeft eens gezegd, dat
hef de taak van de twintigste eeuw was,
ziekten te loeren voorkomen. Werkelijk is
men dan ook van alle kanten niet dit werk
bezig, maar toch worden daarbij dikwijls
de meest voor de hand liggende dingen
over het hoofd gezien. Van hiz.ondere he-
leekenis voor de verbreiding van ziekten
is de zakdoek in den tegenwoordigen vorm
van gebruik. Zulk een zakdoek is, om van
andere aanwendingen nog te zwijgen, ge
maakt om de afscheidingen van den neus
in zich op te nemen. Daar nn bij ten
mensch de met bacteriën bezwangerde lucht
haar weg door den neus neemt, zetten
zich op het slijmvlies een groot deel der
veelvuldige, dikwijls zeer gevaarlijke mi
croben vast. Wij vinden daar influenza- en
tuberkil-bacillen, ook de kiemen der long
ontsteking, enz. Die komen natuurlijk alle
me-e in den zakdoek. Lijdt nu iemand aan
een zware verkoudheid of hoest met rijke
lijke afscheiding, dan kan de zakdoek ge
heel van vocht doortrokken zijn; er kan
dan van dit vocht iets aan de handen blij
ven zitten, en er is niet altijd tijd ze te
wasscheu, vóór men iemand weer een hand
moet geven. Zoo kan het begrijpelijker
wijze heel licht gebeuren, dat ziekten over
gebracht worden, en in 't bizonder is dit
het geval met de influenza, die de laatste
jaren zoo sterk optreedt. Na het gebruik
wordt, zooals bekend, de zakdoek weer in
den zak gestoken. Bleef hij aan de koele
lucht of aan het felle licht blootgesteld,
dan zouden, door uitdroging, de bacillen
spoedig ten gronde gaan. In den zak even
wel is het warm en donker, en houdt de
vochtigheid langer stand, zoodat de ki
men op dezen vruchtbaren bodem tot i
het onmetelijke toenemen. Langzamerhand
wordt hij natuurlijk ook droog; door de
bewegingen en schommelingen, waaraan do
zak is blootgesteld, ontstaat slof, en bij
den eersten den besten keer, dat men den
zakdoek weer gebruiken moet, komen er
wolken stof mee, die op anderen neerval
Ion, of door iemand ingeademd worden,
tot onberekenbare schade van dien per
soon. lloe zal meri hieraan hi eind# maken 1
Men kan de Japanners tot voorbeeld j
dikwijls, het bekende, dunne pa-
bloes verwerkt, bij zich heb-
als het noodig is, er een blad
afscheuren. Eigenlijk moest dit dan inde
kachel geworpen worden of in een papier
mand, zooals die tegenwoordig langs straat
gevonden worden. Bij linnen zakdoeken kan
alleen zorgvuldig samenvouw.-n van het
gebruikte deel helpen, verder voorzichtig
te voorschijn halen, niet te zeldzame verwis
steling, uitkoken bij't wasschen en ten slotte
herhaalde reiniging van den zak, of het
best van het geheele kieedingstuk langs
chemisehen weg. Als dat alles gebeurt, zul
len wij weer een stap verder zijn in het
overwinnen van ziekten-verwekken.de ba
cillen.
men, die
pier tot
ben, en,
MISDAAD ALS RECLAME.
De grond voor de zeer goede praktijk
van een jong Uuitsch tandarts, die zich in
Ixmden gevestigd had, werd, merkwaardï
genvijze, gelegd door een dief, die door
■'ten tandarts bij lnd stelen overvallen werd
Rudolf St. was, nadat hij zijn studiën in
Üuitsehland voltooid had, naar zijn vader,
die de belangen van een Duitsche bankiers
firma te Londen waarnam, gegaan en had
rich in de Kngelsehe hoofdstad gevestigd.
Maar gedurende langen tijd kreeg hij geen
praktijk. Of de Engelschen in den jongen
buiterher geen vertrouwen hadden, of dat
er een andere reden was, wist hij niet,
om kort te gaan, zijn) spreekkamer bleef
iedereti dag leeg. Op ze-kerenl avond, toen
hij uit zijn slaapvertrek n|og eens naar zijn
spreekkamer ging, om eenj vergeten bock
te halen, bevond hij zich plotseling tegen
over een forsch gebouwden. kerel, die juist
van plan; was zijn schrijftafel open te bre
ken. De jonge tandarts verloor geen ougeu-
blik zijn tegenwoordigheid van geest.
.„"Wat verbuigt ge?" vroeg hij-don. in
breker.
Deze kon geen, beteren uitweg vinden
dan te zeggen,: ,,lk heb vreeselijke kies
pijn, en, toen dacht ik
Dadelijk zijn operatiestoel vooruitschui
vend sprak do tandarts: „Ga zitten."
Nog eer de geheel verblufte dief wist, wat
er gebeulde, zat bij In den stoel van den
dokter.
„Welke kies is het Aha, ik zie liet al."
Rij deze woorden stak hij den, dief een
gummi-bal in den mond, op het volgende
oogonblik had hij hem ook reeds een chlo
roform-masker over mond en neus gedaan,
chloroform er op gesprenkeld en, in zeer
korten tijd was de dief bewusteloos.
Nu maakte de tandarts alarm en, enkele
minuten later hadden politic-agenten den
nog bewusteloozen dief geboeid.
Toen den volgenden morgen de inbre
ker voor den rechter gebracht weid, en
de tandarts de geschiedenis, waarop hij
den dief gevangen had, vertelde, was hij
niet weinig verbaasd, toen men hem ver
telde, dat de gevangene een der beruchtste
Londonscho inbrekers was, dien men reeds
lang gezocht had. Natuurlijk maakten dag
bladreporters zich van do dankbare stof
meester, en op den, avond van denzelfden
dag prijkte in vele couranten het portret
van den, Hinken Duitschen tandarts, en
daaronder de geschiedenis van het gevan
gennemen van den inbreker. Een hetero
reclame had niemand kunnen bedenken,,
en een, stroom van patiënten snelde, naar
don jongen tandarts.
Daar hij even knap als koelbloedig en
verstandig was, behield hij zijn, praktijk,
zoodat hij nu een, van de meest gezochte
tandartsen in Londen is.
Zoo maakte ook een, misdaad een, bizon-
der goede reclame voor een, schrijver. On
der de manschappen van het zeilschip
„Leonard", dat van Huil naai- Rao de
Janeiro onderweg was, brak, midden op
den, Atlantischen Oceaan, muiterij uit. De
kapitein werd door de muiters doodgescho
ten, de eerste-officier over boord gewor
pen,, en de tweede-officier werd gered door
de omstandigheid, dat de muiters iemand
moesten hebben, die het schip kon sturen.
Zij dwongen hem van koers te verando
ren en naar de Amazonenrivier te sturen.
De officier wist heel goed, dat ook hij
vermoord zou worden, zoodra er land in
zicht zou zijn, en daarom was hij op
middelen bedacht om zijn hacheleijken toe
stand bekend te doen worden. Het gelukte
hem, zich in het bezit te stellen vaneen
aantal flesschen. Zoo dikwijls hij nu een
oogenbiik tijd vond en zich onopgemerkt
wist, schreef hij in korte bewoordingen
de geschiedenis van de muiterij, den naam
van het schip en zijn koers op bladen, die
hij uit een boek scheurde, dal hij juist
las en dat tot titel had„Een zeeheld";
De bladen deed hij in de flesschen en
wierp die 's nachts over boord.
Een dezer flesschenposten werd gelukki
gerwijze reeds spoedig door de Brazihaan-
sche kanonneerboot „Chiquita" opge-
vi.scht; en daar de officier zoo voorzich
tig geweest was, iederen keer, als hij een
nieuwen flessehenpost afzond, de windrich
ting, en den laatst opgenomen lengte- en
breedtegraad aan te geven, was het voor
het oorlogsschip niet moeilijk het schip
der muiters to vinden. Tot groote ont
steltenis en verbazing van de muiters be
vond zich op zekeren morgen bij zons
opgang het krijgsschip zich naast de,.Leo
nard". Soldaten kwamen aan boord, de
muiters werden overweldigd en geboeid
naar de kanonneerboot gevoerd. Het schip
werd nu door Brazüiaansche matrozen be
mand, en zette toen, onder bevel vanden
geredden officier, de leis naar Rio do
Janeiro voort. Zeven der muiters werden
opgehangen, de overigen kregen langdu
rige- gevangenisstraffen.
Door de-zen flessehenpost nu werd het
boek en de naam van den auteur (John
Parminter) overal bekend, en vele duizen
den exemplaren van zijn romen „Een zee
held" werden in koit-en tijd verkocht.
ZELDZAAM NOODLOT.
Niettegenstaande het tragische lot harer
vijf zusters, die allen na elkander denzelf
den man. getrouwd hadden, reckte kort ge
leden de laatste en zesde zuster den echt
genoot harer zusters to Mount Gd le ad (Ohio)
de hand tot het eeuwig verbond.
Dertig jaren geleden ontmoette de koop
man James Granen, in Montana de familie
Lamprecht en werd verliefd op Nora, do
oudste van zes zusters. Kort daarna had
het huwelijk plaats, maar Charley Wolf,
een halfbloed Indiaan, die ook op Nora
verliefd was, schoot haar koz-t daarop, ter
wijl ze voor haar deur stond, dood. Wolf
vluchtte, en na vier jaar getreurd te heb
ben, deed Granen de tweede dochter, Ma
rie, een huwelijksaanzoek. Zij trouwden en
op zekeren dag vond Granen zijn tweede
vrouw vermoord door denzelfden man, die
besloten was de heele familie uit te roeien
Wolf ontkwam weer. Toen maakte Granen
de derde dochter, Essie, het hof. Het jonge
paar was nauwelijks van de huwelijksreis
thuis of weer klonk het noodlottige schot
en maakte Cranen opnieuw tot weduwnaar.
Nadat nu de vierde docbte.r, llcte-ne, toe-
gestenul had zijn vrouw te worden, trok
Granen er op uit, om zijn vijand te zoeken,
dien hij na een woedend geveeld doodde.
Doch na enkele maanden gelukkig getrouwd
te zijn geweest, stierf ook Helmie, en Gra
nen haalde nu de vijfdu dochter, ltewtha,
over. zijn aanzoek aan te nemen. Alles
ging goed, totdat Bertha op zekeren dag
van het paard viel en stierf. Toen reisde
Granen naar Ohio en verwierf Lena, du
aatsle der zes meisjes van de familie
Lamprecht, met wie hij drie maanden ge
leden in het huwelijk trad.
daarmee het pluche naar écu richting Gc
drukte plaatsen in pluche bevochtigt
vikjiZ'ieldig en houdt hel warme strijkijz
er zoo overheen, dal het 't pluche niet
aanraakt.
HOE E LIE DE RIK. 1ÏE GROOTE OVER
BElLEEDIGlNGEN DACHT.
Eens werd den koning door eon zijner
ministers bericht, dat een Rorlijnsch bur
ger zich op de onbesehaamste wijze over
den vorst uitliet. „Sire, hij spreekt van u
?ls zuiders dan in uitdrukkingen alstiran,
despoot en dergelijke. Hij is zeker mof
een grimmigen haat tegen Uwe Majesteit
bezield."
„En wat is het voor een man V"
„Hij heet
„!k vraag niet naar zijn naam, daar
aan is mij niets gelegen. Ik zou slechts
willen weten, wat hij is."
..liet is een Rorlijnsch burger."
„Ook dzit interesseert mij even weinig.
Ik vvenschte slechts te weten over welke
middelen en hulpbronnen hij beschikt. Kan
hij bijv. tweemaal honderdduizend man
op dc been brengen?"
„O, neen. Sire, het is maar een ge
woon mensch."
„O, dat stelt me weer gerust," ant
woordde Fi ede rik de Groote lachend. ,,P
begrijpt, als deze man, die oogensehijn-
lijk niet van mij houdt, legers tegenover
mij in het veld kon stollen, dat ik na
tuurlijk maatregelen moest nemen. Daar
hij evenwel zoo volslagen machteloos blijkt
te zijn, kan ik hem kalm veider laten
schimpen."
MOEILIJKE KEUZE.
Te Teheran word een misdadiger e
pakt. De kadya (rechter) liet hem voor zich
komen en sprak: „Ge zult voor de mis
daad, die ge bedreven hebt, gestraft wor
den; maar ge moogt de straf zelf kiezen.
Wilt ge oen olia (IA/) K.G.) zout eten. of
vijftig slagen op de zolen, of ÖO dukaten
beta'cn?" De veroordeelde dacht nrét
lang na. „llooge kadya," sprak hij, „ik
wil het zout eten!"
Het zout word gebracht en hij begon te
eten; toen hij evenwel een vierde er van
op had, riep hij: ,,lk kan niet meer! Ik
wil liever de vijftig slagen op de zolen."
De kadya liet den stokbewaarder halen
en deze begon te slaan. Doch reeds bij den
twintigsten slag bedacht de delinquent zich
en verzocht liever maar de vijftig dukaten
te mogen betalen. Het werd hem toegestaan.
Zoo moest hij door zijn onbedachtzaamheid
en verregaande lichtzinnigheid alle drie de
straffen ondergaan.
NEDKRLANDSCHE WIJSHEID.
De schrijnende smart bij menig afscheid
is de wraak der vergankelijkheid, wier <la-
ge lijk se he lessen wij in den wind plegen
te staan,
V
Gij weet het, die wat weet,
't ook
steunt
maar
Maa IsehappeJ ijk-z ij n
weten,
Loosj >s.
aJ wilt gij
vergeten
niet op 't
t geweien.
Beets.
MODE.
vorige berichten
In onze vorige berichten hebben wij
reeds het een en ander omtrent de nieuwe
stoffen meegedeeld, en in dc groote ma
gazijnen zijn sedert enkele weken de nieuw
ste dessins geëtaleerd. Een vrouw met een
niet al te ruime beurs zal er evenwel
niet aan denken, nu reeds nieuwe stoffen
te koopen; veeleer zal zij haar oude plunje
voor den dag halen en zien, of er nog
niet een toilet bij is, dal door verandering
der gameering of het verven der stof nog
niet in een wintercostuum veranderd kan
worden.
Solide stoffen kunnen ver 't algemeen
zeer goed tegen den veripol en nu ei in
den afgeloopcn zomer zooveel lichtkleurig
laken gedragen is, is er uit het crème of
lichtgrijze zomertoilet door verven nog
heel best een lief winterjaponnelj' te ma
ken.
Bij voorkeur moet men natuiulijk in
donkere kleuren laten verven; geheel uit
elkaar tomen is niet noodig; bolero's en
mantels ontdoe men van voering en knoo-
pen, terwijl men den rokken liet stootband
en den zoom ontneemt. Garneering moet
natuurlyk eveneens verwijderd worden.
Aan te bevelen kleuren zijn marineblauw,
bruin, donkergrijs, donkerrood en donker
groen.'
Daar de meeste stoffen door het verven
eenigszins dof worden, kan men dit op
halen door ze met fluweel te garneeren, en
ook is het aanbrengen van zijden of wol
len tresband zeer aan te bevelen, daar
het niet alleen zeer modern, maar
matig in prijs is.
vallen, waar, door een hard, grievend woord,
vrienden van ulkaar zijn gegaan, geliefden
gescheiden, nioedeloozeu tol volslagen wan
hoop gedreven werden.
Hel woord is een dikwijls scherpe, diepe
wouden slaand wapen. Het -ergste is, dat
vele van deze wapens niet goed beheersvbt
worden en daardoor licht oen niet hedo-ld
onrecht aanrichlen. lloe dikwijls uonil in
opgewondenheid en iu toom niel een on
rechtvaardig, helcedigem! woord gesproken,
dal men later weer gaarne terug zou ne
men: maar wanneer de pijl eenmaal uil
den hoog is, kan hij niel meer tonigge-
haald worden.
Kau een boos woord groote schade aan
richlen, een goed woord, ter rechter tijd
gesproken, kan daarentegen ware wonde
ren doen. Het is evenwel merkwaardig,
hoe de meeste numschen juist op hel
oogenbiik, da! een vriendelijk woord zoo
bizonder op zijn plaats was, het moeilijk
of in 't geheel niet kunnen vinden. Zoo
hebben bijv, twee goede vrienden onaan
genaamheden gehad; zij lijden beiden even
bard onder den treurigen toestand en ver
langen naar een verzoening. Een groet van
de «me zijde zou reeds een brug kunnen
vormen, waarop ze weer bij elkaar kou
den komen; een hartelijke weergroel en
een belangstellend „hoe gaat het?" zou
het antwoord zijn. Maar een gevoel van
schaamte, het denkbeeld, dat men de min
ste xuu zijn, als men het eerst de hand
der verzoening bied!, houdt Later van de
eerste schrede terug, en zoo wordt de
kloof van dag tot dag grooter en einde
lijk onoverbrugbaar. Zoo berooven zij zich
zelveu van het geluk, dat de omgang van
(rouwe vrienden mul zich brengt, omdat
zij het niet over zich kunnen verkrijgen,
een vriendelijk woonl over de lippen Ie
brengen.
In de beste families komt wel eens iets
voor, en juist dit geheimzinnige „iets" is
dikwijls aanleiding, dat het zelfs fussdum
hat lelijk elkaar liefhebbende eehtgenooten
tot botsingen komt. Want er bestaan op
de geheele wei e id geen twee monschenkin-
dorem, die juisl bij elkaar passen, maar
wij zijn allen op zich zelf staande persoon
lijkheden, met zeer verschillende hoeken
en kanten, en vóór een huwelijk „harmo
nisch" wordt, moeten die hoeken enkan
ten eerst aan elkaar worden afgeslepen.
Dit is dan ook de reden, dat echtparen
dagen lang elkander voorbij en langs elkaar
gaan, zonder liet rechte woord te kunnen
vinden. Een paar dagen is nu niet zoo
lang, zal men zeggen; maar als twee men-
schen, die het leven samen door moeten
en elkaar in den grond hartelijk liefheb
ben, dagen lang iu eikaars ontstemd ge
zicht moeten kijken, dan gaan de uren
langzaam ea treurig voorbij. Slechts één
drupje olie aan den oenen kant, en
men zou over de oneffenheden eu hoe
ken wel heenkomen en dat drupje olie
zou zijn een vriendelijk woord.
Hoeveel treurenden heeft een vriende
lijk, deelnemend woord reeds opgewekt!
Hoe kan tiet bij wanhopigen en moedoioozen
wondeion verrichtenScheuken wij hun
ook voor kleine diensten 'n vriendelijk woord
van eikemiing, en wij zuilen lum zelfver
trouwen en zelftest daardoor opwekken.
Wanneer de zwakke bemerkt, dat wij zijn wil
len op prijs stollen eu hem iets (nevel
Houwen, dan zal hij ook zijn best doen.
iets uit te richten. Geringschattende op
merkingen of unve berisping hebben leed»
velen den lust en du liefde lol welken
ontnomen; een opbeurend, eikmitolijk
woord heeft nog nooit een gever arm ge
maakt en toch den ontvanger altijd w ei-
gedaan. Laten wij dus met deze munt niet
spaarzaam zijn, maar besteden wij gaarne,
uit de schatkamer van een rijk gemoed
menig vriendelijk woord.
Bizonder vee! zonneschijn en vriendelijke
belangstelling behoeft de ziel van hel kind.
Daar is een vriendelijk woord juist het
toovormiddel, dat ons de harten der kin
deren ontsluit. Laten wij een blik slaan in
hun wereld, huil verdriet en hun vreugd
Juist kinderen hebben eeri bizondor fijn
gevoel om na te gaan of iemand het goed
met hen meent, zij lezen met groote ze
kerheid uit zijn woorden en blikken. En
waar wij allen weten, dat een zonnige, ge
lukkige jeugd een helder schijnsel werpt
op het geheele volgend leven, laten wij
dan zooveel als in ons vermogen is onzen
kinderen een mooie, vroolijke jeugd ver
schaffen. Handhaven wij tegenover hen niet
te veel hel reclil van den sterkere, maat
behandelen wij hen als overwonnenen en
zwakkeren met dubbele liefde. Laten wij
tegenover hen vooral vrijgeving zijn met
weldoende troost en een vriendelijk woord.
WERKJES
door
VOOR INVALIDEN',
oen invalide.
Weinig
van
keu
g«»,
Dit
ook
EEN VRIENDELIJK WOORD.
De tong is een klein ding, maar toch
richt zij dikwijls groote schade aan. leder
zijn eigen omgeving wel ge-
een kent uit
RECEPTEN,
Vleeschkoek.
Alle soorten vleeschresten worden fijn
gehakt of tweemaal door een vleesclnnolen
gedaan. Dan neemt men bloem, gekookte
en fijngewreven ua, peper, zout, een of
meer eieren al naar de, hoeveelheid
vleesch groot is mengt dit idles door
elkaar, doet er vervolgens wat gebraden
jus, of, bij gebrok daaraan, wat melk door,
vormt deze massa tot één groote of meer
dere kleine koekjes, en bakt die in boter
of vet mooi lichtbruin.
Pluchen meubelen te reinigen,
geschiedt door flink kloppen en borstelen
en herhaald afwrijven met salmiak-water.
Daartoe neemt men één theelepel salmiak
op 1/2 liter water, doopt liierin eon lin
nen doek, wringt die goed uit en wrijft
mcnschen kennen het genoeg
het verzamelen, bewaren, en schik,
van herfstbladeren of de mooie din.
(lie er van gemaakt kurmen worden
is voor mij een geliefkoosd lijdvcrdirf
het is zoo goed voor een invalide
want de blaren zijn zoo gemakkelijk té
hantoeren, het kost geen inspanning, cn
de aardige voorwerpen, die men 'er'van
maken kan, vormen zulke mooie cadeautjes
Als mijn broer en vriendinnetjes uitgaan
verzamelen zij ze voor me en ze zijn
steeds op den uitkijk naar deze schatten
van den herfst. Zij zijn niel moeilijk |tt
krijgen; bijna iedere slad hpeft tuinen«1
parken, en op één wandeling kunt geet'
voldoende verzamelen 0111' mee te begin-
non. Maar verzamel alles wat ge kunt krij
gen en bewaar het voor een volgenden
keer. liet eene blad is er beter voor ge
schikt dan liet andere; het is het best
die to nemen, waar de herfsttinten liet
meest op uitkomen: roodo, gouden en brai
lle zijn hel best Je gebruiken. Om ze
goed te houden, zijn een warm striiL
ijzer niet te heet een stukje was
of zeeji en een vel papier noodig. Leg
uw blad op tiet papier, bestrijk den on
derkant van, het ijzer met was en wrijf
er flink mee over hot blad, keer het om
en herhaal dezelfde bewerking aan don
anderen kan!11a een paar koeren as er
genoeg was in het papier getrokken om
den anderen kant van. te vooraten, zoodat
liet strijken dan maar aan een zijde noo
dig is. Als er op die wijze voldoende bla
deren geprepareerd zijn, neemt ge uw vel
toeken papier of dun carton; geef Hit eerst
den gewenschten vorm laat ons zeggen
een hart -— doe een beetje gom aan'den
steel en kant van doder blad, maar slechts
aan één zijde, druk liet op het papter,
en leg het volgende zóó, dat do steel be
dekt is, en er tusschen beid'e geen pa
pier te zien komt. Plaats de bladeren vol
gens grootte en smaak. Met een weinig
oefening en handigheid kunt ge aardige
dingen maken als waaiers, kleine scherm-
pjes, lijstjes, portefeuilles, enz. Een paar
eikels of noten hier en daar aangebracht,
of een paar roode besjes van lak gemaakt,
maken het geheel bizonder mooi. Dooreen
paar kleine fotografieën tusschen de bla
deren aan te brengen, maakt ge van het
hart een aardig foto lijstje.
Een ander preltig lijdverdrjjf is het ma
ken van postzegel-versieringen, Hiervoor
hebt ge noodig al ito postzegels, die ge
bij elkaar kunt krijgen, een wit bord en
wat gom. Week eerst de postzegels in warm
water, trek er de stukjes papier af, dia
er aankleven, en laat ze goed drogen;knip
ze dan 'in de vormen dia ge noodig hebt
- blaadjes en steeltjes van groene po»,
zegels, bloemen van mode, terwijl do
bloemblaadje» ieder afzonderlijk geknipt
worden. Kersen zijn aardig, nuk krui.-wn
en stenen: zelf fcunf ge heel aardige pa
tronen samenstellen, maar ge kunt zcook
we! in boeken vinden, vooral handweik-
hoekjes bevatten veel patroonljes. Besmeer
ieder stukje met gom, leg het voorzichtig
op zijn plaats en druk het aan; als het
geheel droog is, krab dan de gom of lijm,
die ie ver komt, weg, en besmeer het
geheet met heldere gom. Als het goed ge
daan wordt, ziet hel er heel aardig uit 011
is een mooi ornament, liet effect is nog
mooier, wanneer men hol. met .sigaren
bandjes doet, maar daar is moeilijker aan
komen aan. Meel, altijd het midden van
het bordje of schaaltje uit en begin van
daar uit: Sigarenbandjes moeten goed glad
zitten en dicht bij elkaar geplakt worden,
met postzegels is dat een ander geval, hij
deze mag men stukken van het bord zien.
Een ander interessant tijdverdrijf voor do
lange winteravonden, die voor de „opgo-
slotencn" zoo treurig zijn, krijgt men door
het gebruiken van bewaarde herfstblade
ren, eikels, kastanjes, om kort te gaan,
alle noten en zaden, die vim de booinen
vallen. Ais ge een goeden voorraad hebt,
hehl ge een sink bordpapier noodig inden
vorm van een paneel. Neem de eikels
voorzichtig uit huil dopjes, doe wal gom
Oj) het eind, dat iu het dopje past, en plak
ze er weer in, zoodal ze er niet meer
uit kunnen vallen. Begin in het midden
van hel paneel, met wat ge wilt bijv.
een kastanje snijd d'ie half door, besmeer
de snecle met lijm 011 plak liet op het pa-
neel. Vervolgens oen eikel, hel kost een
beetje moeite 0111 die te laten plakken,
maar met een beetje oefening gaat het wel.
Vul do leege plaatsen tusschen de noten
aan met zaden en blaren of een kleiner
soort noten, totdat er geen plekje meer
van het paneel te zien is. Als het droog
is, bestrijk het dan mol bruine vernis, maar
do blad'eren niet, daar neemt men heldere
gom voor dit geeft con mooien gloed
en doet de kleuren goed blijven.
't ls ook heel aardig om eon paar kas
tanjes in een soep-bord de plaatsen, en zo
met was en water te bedekken; in kor
ten tijd loopen de kaslanjes uit; ga door
ze goed van water te voorzien en,wanneer
de uitspruitsels 9 duim lang zijn, doet men
ze in aarde; zomer en winter zal men hier
pleizier van hebben.