Gedrukt ter Drukkerij v, d, Scbiedamsche Courawb
Uit de Pers.
»cl»en van elke politieke en godsdienstige
overtuiging veel aantrekkelijks moet. hebben,
ie bereiken,
Wij welen' liet niet, Kunnen slechts
gisseni.
ALLERLEI.
De Coalitie.
In vervolg op ons persoverzicht nog het
volgende
..Het Volk" releveert hoe dr. Kuyper's
iijforgaan mededeelde, dat hij blijde is nu
„zijn studiën, die steeds zijn voorliefde
had-dep" niet te moeten onderbreken en
merkt op, dat hij echter tijde,ns zijn mi
nisterschap blijk gaf ..van zulk een onvcr-
zadiglijken machtdorst en dat hij toen toon
de hoe zoet hem de politieke druiven wa
len", dat men hem nu niet zal gelooven.
En waar het blad verder zeide, dat dr.
Kuyper van 1S771804 ook wei opzet
telijk buiten de Kamer bleef, geeft hel or
gaan der S. A. P. te kennen, datoven-
wel het verschil is. dat hij er"'nu niet. „op
zettelijk", maar zonder er tegen te zijn,
wel buiten blijft, eenvoudig omdat de
Christ.-Hist. het aldus willen. Men behoeft,
volgens liet blad echter nog niet te ge
looven aan .pen wachtwoord: „Wel coali
tie, maar zonder Kuyper" bijvoorbeeld. In-
tegendeel, het, is z. i. waarschijnlijk, dat
de ChiisteJijk-Historische hoofdlieden niet
ongaarne Kuyper maar weer in do Kamer
terug zouden zien. omdat hij aan het hoofd
van veertien iiiau "hun allicht minfler ilwatv
zou kunnen zitten dan als buiten-panle-
mentaii" leider der meeningen, kien herin-
nero zich verklaart het blad hoe iiij
in „De. 'Standaard" koppig ijverde om
Staal niet te laten vallen, terwijl zijn Eer
ste-Kamer-leden besloten het wel te doen.
Zulke geschillen vernietigen op zoo '11
twistpunt do aanvalskraeht der coalitie.
Het zijn dus zegt het blad" ten
slotte niet de Christolijk-Historiscbe
leiders die Kuyper's eandidaturen tegen
werken. klaar dat maakt juist het geval
vies te belangrijker. Er bestaat blijkbaar
onder de Christelijk-Historische kiezers,
de bij uitstek rustige burgers dev„Grooto
Kerk", 'n onoverwinnelijk- afkeer tegen
den man die het land en de kerk in op
spraak bracht en die van hun speciale
kerk de groote vijand is.
Zoo zijn de tegenwoordige Christelijk-
Historische kiezers, die als voorwaarde
tot bet voortzetten der coalitie stellen,
dat Kuyper op nonactiviteit blijft. Zij
hebben er in 1905 het ministerie om
laten vallen en zij hebben sinds dien
streng aan die voorwaarde vastgehouden.
Het moet voor den eens almachtigen
kanselier een hard gelag zijn. Wie weet
of hij er niet een voorstander van zoo
spoedig mogdijkc kiesrechtuitbreiding
door wordt. Want bij die houding tier
Christelijk-Historiseheu blijft de Kamer,
en daarmee de politiek, vooreerst om
het docde punt schommelen. Nieuwelde-
zersaanvocr zou er weer beweging in
kunnen brengen en den toestand moeilijk
ongunstiger voor Kuyper persoonlijk kun
nen maken.
Do „ZutpK. Ct." oordeelt, dnt uit het
thans te Sneek gebeurde- zonneklaar blijkt,
dat in de Christ.-Hist. partij groote anti
pathie tegen dj'. Kuyper heerscht. En. Waai
de a.-f. leider redenen te over zoekt, en
vindt om zijn volgelingen diets te ma
ken, dat hij zich opoffert ten bate van.
do eenheid, maar dat die eenheid onge
rept bleef, verklaart het blad, ziende naar
do feilen, van zulk een voorstelling van
zaken, geen dupe te zijn. Daaraan voegt
lied nog toe
„Toen we -naar aanleiding van 't
Scbiedamsche verkiezingsgetwi.-T betoog
den. dat het „scheurt" in de coalitie,
was ,,üe Stand." er als 'de kippen bij
om jiat „bluf" te noemen. Nu zegt een
deir partijen zoo openlijk mogelijk 'den
dienst aan den leider der a.-r. op. Dat
is voor ons een duidelijk In-wijs. dat de
eenheid verbroken is. Vroeg of laa't zal
de lei-,lor dat moeten erkennen, welk»
pogingen hij nu ook nog do-et om niks
te bedekk-m met den mantel der liefde
v-oor tactiek. En als hij dien 'tijd ge
komen acht om de Chr.-Hid. partij van
zich aE te schuiven en uit de coalitie
to bannen, dan zuilen nog wel wat scher
per wapenen gebezigd woolen dan te
genover prof. Fabius geschi-ddedan
blijft "het niet bij een gebed teg-m do
demanisch'o machten."
Het „,Hbl." maakte 0.111. nog de navol
gende opmerkingen:
lilèt dr. Kuyper in de houding van
de Christelijk-Historischan een bewijs van
gebrek aam vertrouwen? Zoo ja, dan staat
litot toch niet zoo hevl bijzonder goed
met het cement dat die vele fracties;
van do kerkelijke partij bindt. Immers,
dr. Kuyper. had.'uitdrukkelijk te kennen
gegeven, dal bij slechts als candid aat
van de gezamenlijke Christelijke partijen
veirkozen wilde worden.
I11 dit licht beschouwd, heeft, na het
gebeurde te Schiedam, waar de anti
revolutionairen reeds een zetel voordr.
Kuypjar opeischten, het optreden van de
Sneeksché Christelijk-Historischen veel
van een demonstratie.
Of is het verbond der rechtsche par
tijen even sterk en is silechts de band
van een enkele dieir partijen met den
gewezen pak tijleider mind,er sterk' ge
worden?
Of bestaSat er eenige reden "dat vóór
de Grondwetsherziening het heter wordt
geateht dat dr. Kuyper niet indeVoilks-
vertegejwvoordiging zitting heeft?
Nog eens „de oudewaterschk
HEKSEN WAAG".
In ons vorig Zaterdag-nummer maakten
we onder de rubriek „Allerlei" melding
van een artikel, dat we in een Duitseh
tijdschrift vonden, maar voor welks waar
heid we niet durfden instaan. Dat. liet
tijdschrift, evenwel geen onwaarheid zei,
blijkt uit het volgende bericht, dat een
plattelandscorrespondent de vorige week
aan het „Handelsblad" opzond, en dat we
als aanvulling op ons vorig artikeltje.hier
laten volgen
b a a t je wogen!
Geboren en opgevoed in con streek waar
naast, een onwrikbaar geloof het meest
verstokte bijgeloof nog onder zekere klasse
heerscht, zou het wei de moeite Iconen tal
van staaltjes te melden over dat bijgeloof,
mdien het niet zoo diep treurig was. Npg
zeer kort geleden werd een ingezetene van
toovorij verdacht, en het is niet te zeg
gen, hoe de betrokkene, die een achtens
waardige betrekking bekleedt, daaronder
leed. Do tijden zijn voorbij, dat Burgemees
ter en Schepenen van Oude water het recht
hadden een brevet uit te reiken van niet
schuldig te zijn aan toovorij, want anders
zou werkelijk de toevoeging: ..Laat je we
gen! nog recht van bestaan krijgen en dat
in onze twintigste eeuw.
Het bewijs, dat zoo'n brevet een gewich
tig stuk was, blijkt uit het volgende af
schrift. dal ons onder de oogen kwam en
dat wel de moeite waard is gelezen te
worden
yikVij, Burgemees toren, Schepen ende Ha-
den dor Stede Oudewater in Holland, doen
cond ende eertifieren mits dezen, ter re-
quisitie van AaRjen Brouwers, huysvrouw
van Frans Franssen, 'geboortigh uyt de
Heerlickheid Borculo, vleckc Eybergen, out
so sv seydo, fusschan de vijf en zes en
veertigh jaren, bloat van haer, tamelyck
van persoon en blauw van oogen, dat op
buyden voor ons gccomparecrt zijn do
Hoeren Froderik Kcrsseboom ende Cornells
van der Maren. Schepenen rleser stede,
mitsgaders Cornelia Joris, gcschwore bedie-
naresse deser stede wage, dewelckc ter in
stantie ende nader versöi-ck van de voor
noemde Aaltjcn Brouwers, vcrclaarden
waar ende waarachtig te zijn, dat voor
noemde Cornelia Joris, de genoemde Aal-
tjen Brouwers op haar speciaal en ernstigh
versoeck in presentie ende tegenwoordig
heid van voornoemde schepenen, wacgmecs-
teressc en andere notabele persoonen. nae-
dat, bij Niefje G er rits, Wdvan Aert Abrams,
ordinaris vroetvrouw alhier, publikuelyck
verclaart was, dat de meergemelde Aaltjon
Brouwers, blootsboofts, schoenen en kou
sen uytgetogen, gekleet met een onder-
rockjen over haer hembt, geenige wichten
of zwaerte bij haer hadde, met de ordina
ris balance in de waegli alhier gewoogen
heeft. Een hondert pont soodanige op
rechte ïroyaynsche gewichte, als men or
dinaris in dezer stede wage is gebruyeken-
de. suickx dat, wy by dc-sen certificecren,
dal de Yoorsz. gewigte met de nateurlycke
proportie hares lichaems wel is accorde
rende. En alsoo sy dacr van versoehte onse
opene brivo van certificatie om "deselre.
baar te dienen dacr cn soo 'sulcx behoort.,
hebben wij haer 't zelve niet konnennoch
willen wcygeren, sunder bedrogh, eiuh- lot
meerder versecckeringe doses, hebben 'wv
dc-selve met het st,edezegel ende nndertce-
keninge van onsen secretaris becrachtight
op 'den XXVen Septemb. KYIC vier en
negentigh."
Zoo'n certificaat spreekt boekdoelen van
lijden, verdriet en ellende, want ook toen
behoorden reeds de heksenprocessen tot
het verleden, want brandstapel en pijn
bank waren daarvoor afgeschaft, maar...
die volksmond. Tweehonderd jaren gele
den; het zou den meest verstokten lofrede
naar op den goeden, ouden tijd tot bekoe
ling brengen, en tochook 1111 nog zou
het: „Laat je wegen!" dienst kunnen (toen
om zich van de verdenking van toov-rij
te zuiveren, al zou ook nu, als torn,de
kcik spreken van „ijdele en onnutte proe
ven".
St. ELMUSVUUR BIJ PLANTEN.
Het i.-> bekend, dat Lij sterke neiging tot
onweer, en vooral op tijden dat do eleciri-
eiteit der lucht een. hooge spanning he
reikt heeft, aan de hoeken en kanten van
ijzeren torens en metalen dakversioringen.
aan do spitsen van kerktorens en masten,
der schepen kleine clrctrische ontladingen
plaats hebben, die geheel geruisdiloos
zijn, lichtpaars zijn, vrij constant glin
steren en in den volksmond St. Elmus
vuur "heeten. Het zal evenwel van min
dere bekendheid zijn, dat diezelfde ver
schijning ook bij planten, hoornen zoo
wel als bij struiken en lage wcide-
bloemen plaats grijpt. Linné was de eer
ste die van het St. Elmusvuur bij planten
gewag maakt. Hij heeft in 't bizonder in
zwoele zomernachten dat geheimzinnig
lichten bij verscheidene bloemen waarge
nomen en het zeer poëtisch beschreven.
Ook zijn dochter, zooals bekend ecu voor
treffelijke waarneemster van botanische din
gen, heeft zich met studiën over ilit elec-
trischo gloeilicht bezig gehouden, en erin
do academie van wetenschappen ia Zwe
den een verhandeling over gehouden. Pro
fessor Molisch in Praag heeft in den laat
ster» tijd op dit gebied ernstige onderzoe
kingen in bet werk gesteld en het schijnt
dat dit natuurverschijnsel door een offinerk-
zaam waarnemer veel vaker kan worden
opgemerkt, dan men wel zou denken.
Np tuur]ijk moet do lucht sterke electri-
sehe spanning hebben, en het moet eenigs-
zins donker zijn om het fijne schijnsel niet
over het hoofd te zien.
NVarmo Augustusavonden schijnen zich
bizonder voor deze waarnemingen te eige
nen. Professor Molisch heeft do verschij
ning ook langs kunstmatige.'» weg kunnen
opwekken, en liet is gebleken, dat de plan
ten klaarblijkelijk door dit gloeilicht in hun
groei geschaad worden,, wat zeer begrijpe
lijk is, want het is natuurlijk een
soort verbrandingsproces. Physiologisch be
schouwd, is het Elmusvuur een langzaam
fn elkaa.r vloeien, fcussohen de electriciteit
van de lucht en die van den grond. l)e
electriciteit in de punten der huizen en
planten kan ook opgewekt warden, doordat
een sterk met. electriciteit geladen wolk
invloed uitoefent, op deze voorwerpen.
T1BETAANSCHE MEDICIJNEN.
Onder de boeddhistische priestercolleges
van Tibet neemt 'de „medische faculteit"
een eerste plaats m, en van meer dan
één kant is reeds het voorstel gedaan,
toch eens wetenschappelijk te laten on
derzoeken, wat er uit, de Tibetnanseho
artsenijkunde wellicht bruikbaar gemaakt
zou kunnen worden voor de Europeesrhe;
to meer als wij nagaan, dat, wij ook Tiet
gebruik van de chininc aan d» ludianent
van Znid-Amerika verschuldigd zijn. De
-Tibetaansche medicijn-lama's (Lama is
hier de titel van een priester) bezit Ion
alle artsenijboeken, volgens welke zij hun
recepten maken. Opmerkenswaard is, dat
iedere medicijn in ongekookton staat toe
gediend wordt, en dat men nooit oen pa
tiënt voor det tweede maal hetzelfde mid
del vooi schrijft.
De medische studenten maken op het
eind van den zomer met hun leeraars da
gelijks tochten om de heilzame planten
tq verzamelen. Met kleine haken en slok
ken worden de planten uitgegraven, en
's avonds keert men met rijken buit huis
waarts. Dit botanisqeren, verhaalt, Filcher,
die, onlangs van zijn succesvolle ontdek
kingsreis uit hot, land der Lama's terug
gekeerd is, duurt acht 'dagen. Do eerst
volgende vijf dagen wordt de oogst uitge
zocht en gesorteerd. Op den veertienden
dag krijgt ieder student, een "klein horba.-
rium me.t de voornaamste planten. De ove
rige kruiden worden hij het vuur gedroogd,
tot poeder gewreven, in kleine roodo pa
pieren pakjes gedaan cn naar de Verschil
lende apotheken gezonden. Kruiden zijn
dg voornaamste geneesmiddelen der Tibe
taansche, medicijnen. Bovendien worden
don patiënten nog allerlei afzonderlijke
middelen toegediend. Zoo moeion do pa
tiënten bij veel inwendig lijden papierrol
letjes inslikken, die met heilige gebeden
beschreven zijn, of zij krijgen pillen, die
uit geraspte beenderen van vrome pel
grims gemaakt zijn. Bij maagpijn legt.men
liet beklagenswaardig slachtoffer een merk-
waardigcj» „mosterdpleister" op de maag-
slreek, namelijk een stuk brandend, in
boter gedrenkt lampenkatoen. Rheuinati-
schc pijnen „vermindert" men, door naal
den in de zieke deelen te steken. Vorder
beval de Tibetaansche geneeskunde nog
vele merkwaardige voorschriften ti la dok
ter Eise»»bart.
DE DOBBELSTEEN.
leder kent hem, den uit ivoor, been of
ander materiaal samengestclden dobbel
steen, met zijn zes gelijke vlakken, maar
njet ieder zal op de hoogte zijn van den
oorsprong en den ouderdom van dit kleine
voorwerp. Het spelen, met den' dobbelsteen
is ocr-oud, en, moet volgens de sage, uit
gevonden zijn gedurende hel beleg van
Trojc door den Giiek Palamedis, om de
krijgslieden, aangenaam bezig te houden.
In "Homerus' Ilias wordt naast krijgs-
en gymnastische oefeningen, naast bal,-en
werpspel, pieldipg gemaakt van het dob
bel- of astragalusspelals een, der voor
naamste middelen van uitspanning.
Van do Grieken leerden de Romeinen
hel dobbelspel, cn van dezen heeft het
zich van eeuw tot eeuw, langzamerhand
over de geheele, njet alleen beschaafde,
wereld verspreid. Nu, na verloop van meer
dan drie (luizend 'jaar, heeft de dobbel
steen nog juist denzelfden vomi als in
den tijd van do belegering van Troje.
In, 'de middeleeuwen was in Duitseh-
larid het dobbelspel dikwijls bijna jpide
misch geworden,, en de „sabel men heen en"
of „duivelsklokken," speelden bijv. in het
leven der landsknechten een voorname rol
Er was destijds in Duitschland in iedere
stad van eenige betcekenis een gilde van
dobbelsteenmakers. Nürnberg was de voor
naamste plaats waar zo gemaakt, werden.
Na een hoetprodicatic van den Fruncis-
kaner monnik Johannes Capislranus moe
ten daar niet minder dan 40.000 stuks
dobbelsteeën aan dc vlammen zijn prijs
gegeven.
DE KEUKEN VAN DEN SHAU
VAN HERZIE.
De tegenwoordige shall van Herzie heeft
een bizondeit mooie keuken; tie kachels,
poken, tangen, ja zelfs do koffiemolens zijn
gemaakt van echt zilver. Wat niet van
zilver is, is van koper, maar zwaar ver
guld. Allo schalen, messen, vorken, enz.
zijn van goud, bezet met kostbare stee-
nen. De keuken zelve is een echt kunst
werk. liet plafond is van prachtig goud
lak. cn de pilaren van marnier en onyx.
liet is een vertrek, meer geschikt voor
Madin's grillen, dan 0111 er in te koken.
De heer Wells geeft in „Persia as it is"
een beschrijving van dc wijze waarop in
Perziö gegeten wordt, en wijdt in den
hi-ec-de uit over dc mooie sorbet-lepels, die,
hoewel niet van goud of zilver gemaakt,
toch hoogolyk geroemd worden.
Do maaltijden viui den sliah zijn niet
direct gezellige oogenhlikken te noemen,
en hij weet ook bij die gelegenheid het
nuttige niet mot het aangename te ver
binden; want aan het ontbijt, dat om
twaalf uur plaats heeft, is hij geheel alleen,
en moet kiezen uit een vijftigtal schotels.
Van deze neemt hij enkele der eenvoudig
ste en stilt zijn dorst door liet gebruik
van sorbets.
Doodelijke stilte heersclit er; de vorste-
ijke botteliers reiken de schalen en bekers
over zonder een enkel geluid.
Het diner wordt 's avonds om negen
uur gebruikt en is nog uitgebreider dan
het ochtendmaal, en wordt opgeluisterd
door een orkest.
Het voedsel is zeer vuriecreiid en de
wijzo van klaarmaken buitensporig. Lam
ineren in bun geheel gebraden en opgevu d
met amandelen, dadels, vijgen enz., *u
soep van granaatappelen b Too ren tot de
delicatessen van tic kouken. Sorbets zijn do
geliefkoosde dranken. Zij zijn zeer zoet en
rijkelijk van vruchten en ijs voorzien.
Boze sorbet wordt gedronken uil groote
houten lepels, prachtig gesneden en van
groote waarde.
De grooto verscheidenheid en kostbaar
heid van deze sorbet-lepels geven dikwijls
den rijkdom van een man aan. Zij wor
den gemaakt van perenhout en zijn lof2
voot lang, zoodat de holte een aardige hoe
veelheid kan bevatten. "Het snijwerk is zoo
fijn en zorgvuldig bewerkt alsof hot. kant
was, en het hont is op sommige plaatsen
zoo dun afgesneden, dat men er doorheen
kan zien.
L-e holton zijn dikwijls versi-Td met .op
schriften. Een soort, oliq, waarmee ze be
werkt worden, maakt do oorspronkelijke
lichte houtkleur donker. Geen twee lepels
gelijken op elkaar, cn sommige zijn ware
kunstwerken.
lie Pers beschouwt oen zilveren lepel
als iets afschuwelijks. Dn kleine theelepels
van zilver hebben een gat in do holte,cn
worden alleon maar
rooren.
silaan, zooals dit ei," .riep Brunei lesclii uit
en hij Heeft gelijk gehad.
VERGETEN.
Jaarlijks wordt zeer aanschouwelijk Re
toond, hoe vergeetachtig do mensch óp r„j,
is. Reeds eenige jaren achtereen brengt
de II. 11. S. M., tc Haarlem in publieke
veiling do voorwerpen, in een jaar tijds
.in haar rijtuigen achtergelaten.
Over het jaar 1906 hebben de reizigers
behalve voorwerpen van den nicest uiteen
loopenden aard, gouden horloges, zoowel
als overschoenen, in do treinen achterge
laten, niet minder dan 2000, zegge twee
duizend parapluics en 500 wandelstokken
een groote partij kleereu, fotografietocstel-
len, enz. enz.
De volgende week worden dezo stomme
getuigen onder den hamer gebracht.
XEDERLANDSCHE WIJSHEID.
De geschiedenis zou niet van zooveel
bedrogen verwachtingen spreken, hadden
zij, die zich in menschon ra-gisten, slechts
beter 't kenmerk van hun tijd bestudeerd'
Wallis.
gebruikt om mee Ie
TRAGEDIES DER ZEE.
Het leven van den zeeman uit dentegen-
woordigen tijd heeft veel van het ronntn-
tischo verloren, dat het vroeger omgaf, en
waartoe dc nieuwe uitvindingen op hon
derderlei verschillende wijzen hebben bij
gedragen.
Maar dat dc zeeman toch nog met ve
lerlei gevaren te kampen heeft, zal uit, du
volgende vooi-vallen blijken
Het zeilschip „Omrali" kwam onlangs
te Plymouth aan, en had een vreemd ver
haal to doen. Bij kaap St. Vincent onder
scheidde een van dc officieren in de verte
oenig wrakhout. Een nadere beschouwing
bracht aan het licht, dat het de gedaante
was van een mensehelijk lichaam, dat op
niets anders lag dan een paar planken
aan elkaar gebonden. Het lichaam vaneen
Spaansehen matroos, bewusteloos en half
gekleed, werd er op gevonden. Aan boord
van de „Qmrah" gebracht, kwam hij spoe
dig genoeg bij, om zijn geschiedenis te
vertellen. Gedurende zestig uren jvas hij
alleen op het vlot geweest. Zijn naam was
Juan üelgado, een van de zeven, die dc
bemanning uitmaakten van de 'brik,,Car
men". Zijn schip sloeg in een rukwind om,
waardoor vier van zijn gezellen naar de
diepte verdwenen.
Ilij en dc twee anderen stelden een vlot
samen, maar zijn beide kameraden ver
dronken gedurende den nacht. Gedurende
twee dagen en drie nachten was hij de
speelbal der golven, en zelfs te zwak 0111
twee schepen aan ic roepen, 'die 'hem
passeerden. Nadat bet laatste voorbij was
gegaan, werd hij bewusteloos en wist,ver
der niets vóór hij veilig aan boord van
de „Omrah" bijkwam.
Vier Japansche visschers, die te South
ampton aankwamen, hadden niet lang gele
den een vrecselijk avontuur gedurende cm»
Indisehen cycloon. Hun zwak vlot. dreef
door den wind naar zee, en zij kon'clou
door de sterko tegenstroomingen niet naar
hun vorige plaats teiugkeeren. Gedurende
twintig dagen waren zij aan do genade
van wind en golven overgeleverd. Hun
toestand was afschuwelijk. Gedurende vim
dagen waren zij zomlcr voedsel cn drin
ken, en toen zij eindelijk door een voorbij
gaande bark opgepikt worden, hadden zij
er het ieven bijna bij ingeschoten.
HET El VAN COLUMBUS.
Zooals Voltaire reeds ontdekt heeft.moet
de algemeen bekende anecdote van hel„ei
van Columbus" niet aan dezen laatst»
maa.r aan Brunelleschi, den bouwer van
den. koepel van den Dom in Florence, db
vijftig jaar vóór den grooten ontdekker
geleefd heeft, worden toegeschreven. Vele
bewoners van cle Arnostad, waaronder ook
vaklui, spraken hun twijfel uit, of hot ge
weldige gewelf wel zou kunnen blijven
staan; algemeen was men bevreesd voor
een spoedig instorten van het bouwwerk
Toon nam de zelfbewuste moes-ter een e»
en stiet het. op de tafel, zoodat de schaal
aan hel eerie einde brak, „Mijn koepel zal
YOOR DAMES.
OVER HET ETEN DER KINDEREN.
Do mesningen of jonge kinderen iu 't
algemeen en van welk tijdstip af, aan do
tafel der ouders mee mogen eten, zijn
zeer uiteenloopend. In dc meeste gevallen
denken de ouders in 't geheel niet over
deze aangelegenheid na, omdat het volgens
hun meening van te weinig belang is. De
kinderen eten aan tafel mee, zoodra hel
mogelijk blijkt, ze met een lepel to voeren.
Volgens het inzicht der, zelfs heden nog,
meest gedachtelooze moeders is het juist
zoo het, gemakkelijkst. Beschouwen wij do
zaak evenwel nader, dan blijkt, dat hier
door de tijd van het middageten, voorrede
vrouwen de eenige tjjd van uitspanning,
juist het tegendeel wordt. 'Hut kind of,
nog erger, do frinde-ren nemen de moo
rier geheel in beslag. Zij' zelf kan haar
eten slechts koud en snel naar binnen
Mikken, zoodat nadecliga gevolgen voor
haar gezondheid niet kunnen uitblijven.
Do ochtgcnooten zijn natuurlijk'ook niet
tevreden. Anders konden zij gedurende het
eten lnet hun vrouwen praten: in vele
families vormt doze maaltijd de oonigomo
gelijkheid voor man cn vrouw om vertrou
welijk mot elkaar te praten, of gewichtige
aangelegenheden ie bespreken.
Dit wordt door de aanwezigheid vaneen
of moor kinderen zoo goed als onmogelijk
gemaakt; volgens onze meening wordt het
middageten door deze omstandigheid tot
een brorx van groote ergernis cn werkt na-
deolig op den huiselijken vrede en op de
goede verstandhouding tusschen de ouders.
„Laat uw kind-éren alleen eten vóór den
maaltijd der ouders: ge bewijst ook hen era
weldaad. Wie weet niet, hoe moeilijk het
levendigen, gezonden kinderen valt, lang
stil te zitten zonder iets te doen, wat in
een grootcren kring, gedurende liet rond
dienen der spijzen, niet te vermijden valt.
Eten de kinderen alleen, dan gaat het rond
dienen veel vlugger en vervalt het lange
stilzitten. Men zal hiertegen aanvoeren,(lat
door het dubbel kokerL het middageten on-
noodig duurder wordt; maar een praktische
huisvrouw zal dat makkelijk kunnen voor
komen. Ja, zij zal zelfs vinden, dat hot
in menig opzicht, met de tegenwoordige
diu-e vle-eschprijzen, goedkooper is. Want
niet verwende, goed gevoede kinderen op
den leeftijd van S10 jaar, zullen bijna
altijd aan meelspijzen boven vleescb de
voorkeur geven, een vingerwijzing der na
tuur, die ons tot nadenken moest stem
men. Vele doktoren houden rncTk-, eier-cn
meelspijzen voor 'kinderen, die het tanden
wisselen nog niet geheel achter den rug
hebben, voor heilzamer, dan dagelijks
vleeschkost. Bovendien leert een kind, al
leen of met zusjes en broertjes samen,
het zelfstandige, nette eten veel sneller
dan aan de gemeenzame tafel, waar moo-
dor moeite heeft, zich met de kinderen
bezig t'e houden.. En deze omstandigheid
is ons inziens zoo gewichtig, dat een kind
het' zelfstandige, nette eten nooit lo vroeg
kan Icaren, Het' maakt do kipderen vrijer
en onbevangener, als ze, wat toch meer
malen kan voorkomen, by familie of ken
nissen gevraagd worden, zonder dat do
moedor er bij is. Ze zijn gewendzichzelf
to helpen, cn dit is voor alle partijen ge
makkelijk.
Als laatste reden spreekt nog voorliet
afzonderlijk eten dor kinderen het feit, dat
hot dan veel gemakkelijker is, hen de een
of andere spijs, die te steile gekruid 0.
moeilijk le vcTtcron is, te onthouden,zon
der gehuil of tranen to voorschijn te roe
pen, daar deze niet op tafel komen.
Wij kunnen ons niet vcreenigen met dc
meening, dat kinderen van 5--6 jaar,van
de jongeren nog niet to spreken, alles mee
moeten eten. Spek, kool, enz., is alles zeer
ongeschikt voor hen, evenals sla en kom
kommers.
En dan nog iets: Geeft den kinderen,.
ook al zijt ge rijken welgesteld,'n boterham
met niets er op; leert ze in goede tijden
reeds te ontberen, laat ze bij eenvoudige11;
goeden kost opgroeien, en niet bij alledei
lokkers, wijn,-bier, enz. Gij verzekert mm
naast oen onbedo.rvcn maag, een onzer
kostbaarste, door niets te vervangen deug
den. Al begrijpt het kind dezen maalrege
ook niet, 'de man zal er u dankbaar voor
zijn I
VMUiraMMUSlMMllaflOttMl