r-stm
gr Jaargang,
Vrijdag 29 November 190?.
No. 12554
F e nisgpy i 11 g.
Afsluiting Hoogstraat voor
do Korte Dam.
K e n n i s g e y i n g.
„DJAVAHIR"
BIJITENLAm
Uit. de Pers.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Ijeza courant varsMiijnt tl a g e 1 rj k s, met uitzondering van. Zon- «n Feestdagen
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vl aar dingen fl. 1.25 V-auco
mi post fl. V.Gó.
prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen -worden dagelijks aangenomen.
Advorlentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
De Burgemeester van Schiedam.
Brengt bij deze ter kermis van de inge
zetenen
Da.t het kohier' der Personeele belasting
So. 12 dezer' gemeepte, over het "dienst
jaar 1907, door den heer directeur der
directe belastingen te Rotterdam uj> den
27sksn November 1907 executoir verklaard,
op heden arm den ontvanger der digecte
belastingen alhier, tor invor.dering 'is over
gemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd,, dn.t
een ieder verplicht is,, zijnen dansiag qp
den bij de "'et bepaalden voet fe voldoen,
alsmede dat heden 'de termijn van zes
weken ingaat, binnen welke bezwaarschrif
ten tegen eerten aanslag, op genoemd1 ko
hier voorkomende, behooren te worden
ingediend'.
En is hiervan afkondiging geschied', waar
het behoort, den 28sten November 1907.
De Burgemeester van Schiedam,
M. A. BRANTS.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
brengen ter openbare kennis, dat van
Zaterdag 30 November b.s., tot nadere
aankondiging, de Hoogstraat voor de
Korte Dam voor het verkeer met rij- en
voertuigen zal zijn gesloten,
Schiedam, 28 November -1907,
Burgemeester enWethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Prijs der Ad ve rienti ën: Van 16 regels fl. 0.92: iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groom tetter. naar de plaats d±e ïij
innemen.
Ad verte ntiën bij abonnement op voord ee!ice voorwaarden. Tanerwi
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentien opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intere. Telefoon
voor de Eedactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Inrichtingen elite gcvnnr, schade o<
hinder kunnen veroorzaken
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen dat, ver
mits het deskundig onderzoek msi betrek-
hing 'ot de aanvraag van W. A. HOEK te
Rotterdam om vergunning tot oprich
ting van een machinefabriek en
een k e t e 1 m a k e r ij en plaatsing van eer,
gasmotor van 12 paardenkracht, in het pand
staande alhier aan den Buiten havenweg no.
134, kadaster sectie L no. 145, nog met
geëindigd is, hun Coliege besloten heeit de
beslissing over genoemde aam raag te
verdagen.
Schiedam, den 28sten November 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De. Secretaris,
V. SICKENGA.
door
Eufemia von AdlersfeldBallestrem.
19)
In de breede laan tot aan de villa Aldo-
brandiru kon men heel makkelijk met vier
naast eikaar loopen, en de heer van Grün-
|!oIz hield dan ook een voor het algemeen
'«stemde, zeer interessante voordracht over
bot historische gebouw, dat men naderbij
kwam. Ook de trappen, die van de terras-
naar het park leidden, waren te breed
°nr twee aan twee te gaan, maar zoodra het
•hogelijk was bleef de heer v. Gnmholz
«taan.
„Als wij nu linty omslaan, mevrouw,"
8prak hij tot mevrouw v. Triberg, ,,dan ko-
^i™ aan een pnvuTjoen met praciitig uit-
»Ja, excellentie maar in het park zijn
e! ook zeer mooie, schilderachtige partijen,"
soeg^de attaché argeloos voor.
„"ll, laat die dan aan do vorstin zien,
®'j vinden elkaar wel weer terug," antwoord-
06 de gezant vriendelijk, gaf mevrouw v,
nberg^ 'den arm en sloeg links met haar
i eer 'de dames in de e-elee-enheid waren.
haar
vneenrng te zoggen. Max Westermann'e
Slicht was, toen hij liet paar nakeek, een
6 udre gelijk, en in zijn eerste verbazing
sF,rak hij„Daar slaat het dertien."
»Ik denk, dat hot dat in Italië 's nachts
0n> één uur doet," antwoordde de vorstin met
Wn moeilijk te verbergen lachje, en zich om-
Schiedam, 28 Nov. 1907.
RUSLAND.
Het adres aan den ezaar is door de
Octobristen, die ais sterke Centrumspartij
in de Doema den doorslag geven, ingoede
banen geleid en gisteren door de Doema
aangenomen, nadat een amendement van
de uiterste rechterzijde pm den czaar te
betitelen „autocratisch heerschcr", met
212 tegen 146 stemmen was verworpen.
De tekst van het adres, door de Octo
bristen opgesteld, luidt ^ajdos:
„Allorgenadigste Heerscher! Het heeft
Uwe Keizerlijke Majesteit behaagdons,
da leden der Doemm te begroeten
en den zegen des Allerhoogsten af te snme-
ken over den wetgevenden arbeid die ons
wacht. Wij wenschen Uwe Keizerlijke Majes
teit onze gevoelens van trouw en aanban
kelijkhcid jegens Rusland's heerscher te
vertolken en uiting te geven aan onze dank
baarheid voor de pan Rusland, in over
eenstemming met de fundamenteelo wet
ten, geschonken volksvertegenwoordiging.
Wij geven u de verzekering, dat wij al
onze krachten zullen inspannen om de
nieuwe staatsorde te bevestigen, welke bij
het door U uitgevaardigde Octobermanifest
in het Ier-en werd geroepen, om het va
derland tot rust te brengen, de orde te her
stellen, de volksontwikkeling en het alge-
meene welzijn te bevorderen, de grootheid
en macht van jw'f ondeelbare Rusland
duurzaam te maken en daardoor het ver
trouwen tc rechtvaardigen, dat door Uwe
Keizerlijke Majesteit in ons is gesteld."
Er is over dit adresje heel wat gerede
kaveld. De zitting begon Dinsdagmiddag
om 2 uur. 's Avonds FoJfoerzm opnieuw
zitting. Er waren toen nog 33 sprekers
ingeschreven en de stemming had eerst
'n paar uur na middernacht plaats. De
arbeiders- en socialistengroep nam geen
deel aan de stemming. Er werd „leve de
de czaar" geroepen en 't nationale lied
„God bescheTine den czaar" gezongen.
Het gelukkige feit bij deze sïemming
was dat de uiterste rechterzijde volkomen
verslagen werd. In het adres wordt den
czaar beleefdelijk gewezen op den nicu
wen staat van zaken, door de bijeenkomst
van het parlement geschapen. De Waden
te Petersburg zijn eenstemmig vol 'of over
de „historische zitting" van Dinsdag. Zij
spreken hun blijde verwondering uit over
het "feit dat de Doema "der jonkers niet
de hand heeft willen reiken aan de bureau
cratische oligarchie en zich werkelijk na
tionaal heeft betoond. De Doema heeft be
wezen dat de autocratie dood is en eens
voor al erkend dat het constitutioneele
stelsel Rusland heeft opgeheven uit den
poiitieken chaos van enkele jaren terug.
Generaal Nowitskx, gouverneur-generaal
van Odessa, is plotseling overleden.
GEMENGDE MED ED EEL1XGEN
België.
De „vereeniging tot bescherming van den
arbeid" in de Antwerpsche haven, die na
de staking der bootwerkers onderzoek -leed
naar de grieven, heeft beslist dat in het t
vervolg de tijd, dien de arbeiders des och-
tends noodig hebben, om hun gereedschap j
naar het werk te brengen, die gewoonlijk
drie kwartier bedraagt, betaald zal worden.
Vandaag zal de vereeniging een besluit
nemen omtrent, de verhooging der kxmen.
wendend zag Westerman n haar grijze oogen
vroolijk schitteren.
„Mevrouw," antwoordde hij, „er slaan
in iemand's leven dikwijls zonderlinge en
de onmogelijkste uren. Voornamelijk als men
er niet om denkt. „Carpe diem", hebben
de oude, verstandige Latijnen hier gezegd.
Laten wij nu het park gaan bezichtigen.
En zij sloegen een der zijlanen in, die
naar een met steenen omzette waterfontein
voerde, waarlangs men, van een ronde mar
meren bank uit door de boomen heen een
der prachtigste uitzichten had. Van deze
bank hield Max Westermann bizonder veel.
hier- gingen beiden zitten, om van het mooie
gezicht te genieten.
„Djavahir!" mompelde hij zacht, maar zij
had het- toch gehoord en wen'dde haar blik
naar hem toe, verbaasd en een weinig uit de
hoogte, maar dadelijk keek zij weer voor zich
en haar wangen kleurden zich rood.
„Vergeef mij ik heb hardop gedacht,
sprak hij en hij voegde er, stoutmoediger
wordend hij: „Dat zal mi} nog dikwijls ge
beuren, daar ik aan niets anders denk t
moet me dus bij voorbaat maar veel ver
geven, vorstin, of mij toestemming geven,
uw naam zoo dikwijls te mogen uitspreken
als hij mij op de lippen komt, mag ik?"
Zij antwoordde niet, maar hij zag hot
blosje op haar wangen verdwijnen.
„Gelooft ge aan geluk Djavahir?"
vroeg hij na een kleine pauze.
„Aan uw geluk, ja aan hot mijne
noen l" antwoordde ze met nog steeds afge
wend gelaat.
„O, als ge maar aan het mijne gelooft,
dan is het mijn zaak u ook aan het uwe
Frankrijk.
De Kamer beraadslaagde gisteren weer
over het wetsontwerp-Briand op de ver
beurd-verklaring van de kerkelijke goederen.
Na 'n verwarde discussie werd art. 3 aan
genomen, bepalende dat. een actie tot terug
neming of herroeping van donaties of lega
ten slechts kan worden ingesteld door de
gevers of de erfgenamen in directe lijn.
eens met den conservatieven minister Maura,
die telkens begroet werd met de kreten „leve
Spanje".
0 o s t e n r ij k-H o n g a r ij e.
In de Hongaarsche Kamer stelde Kossuth
gisteren in het licht de redenen, welke de
toepassing op 1 Januari 1908 van het han-
delsverdrag mei Oostenrijk rechtvaardigen, j
De dwarsdrijverij der Kroaten bracht de re-
geering in de noodzakelijkheid dit voor te
stellen. Wij zouden aldus Kossuth --- j
misschien een voordeeliger tractaat hebben
kunnen verkrijgen, maar wij hechtten een
buitengewoon gewicht aan de erkenning der
onafhankelijkheid, en die wordt thans door
Oostenrijk in de wederzijdsche overeenkomst
erkend, onder bescherming van de intema-
ionaie loyauteit.
Spanje.
In de Kamer beloofde de minister van
arbeid een onderzoek naar de verantwoorde
lijkheid voor het spoorwegongeluk te Riude-
canes, tusschen Barcelona en Valencia, waar
een spoorbrug instortte, een trein veronge
lukte en 20 menscben omkwamen.
De beraadslaging over de wederopbouw
van de vloot, werd daarop voortgezet. Maura,
de minister-pres. verdedigde de uitgave van
200 miilioen peseta's die Spanje zal best-e
den voor vlootbouw en kustverdediging cn
wees terloops op Marokko, om met politieke
handigheid de Kamerleden te overtuigen
van de noodzakelijkheid eener goede vloot.
Maura noemde de politiek die in Marokko
gevoerd wordt, 'n politiek van vrede.
Betreffende de algemeene politiek van
Spanje verzekerde Maura, dat Spanje nooit
alleen zal staan, het zal steeds gemeenschap
pelijke belangen en strijdkrachten bezitten,
die het in staat stellen de onzijdigheid te
bewaren. In toekomstige gebeurtenissen zul
!en wij nooit sterk zijn door onszei ven, zei de
minister, maar indien het ongeluk zou ge
beuren. zouden wij met geisoleerd blijven,
zooals dat somtijds gebeurd is. Men moet van
de zich voordoende gelegenheid gebruik ma
ken om aan onze verdeihg'ngiwwkeu te ar
beiden. Het is een reuzenwerkde
200.000.000 die wij er aan geven zat niet
het eind- maar het begin cijfer zijn. Na de
strijdkrachten ter zee zullen wij ons met de
havens bezighouden."
Moret, de leider der liberalen, verdedigde
het geheele ontwerp. Hij werd levendig toe
gejuicht, zelfs door Maura.
Volgens Reuter was de geheele Kamer,
zelfs de democraten en republikeinen, het
in vaderlandslievende geestdrift, roerend
te leeren gelooven 1" riep hij met een lach
die een echo zijner zaligheid was. en zoo
onweerstaanbaar aanstekelijk werken moest,
dat het blonde hoofd naast hem zich omwend
de, en de groote grijze oogen hem aankeken
mer een uitdrukking, die iets van de ver
wachting van het kind op kerstavond had
„Als je dat kan."
„Ik kan liet, ik kan het." jubelde hij.
zijn groote rechterhand op de slanke witte
handen leggend, die gevouwen in haar schoot
rustten.
„O, ik ben maar een arme, Duitsche
ulanon-luit-mant, die het mogelijk nog tot
generaal kan brengen, geen vorst, uwer waar
dig aan rijkdom en rang, maar liefde kan
ik u geven en geluk het geloof aan een
geluk zonder ziens en zonder einde."
„Kan ron menseh dat?" vroeg zij ver
wonderd.
„Vroeger, dat is in lang vervlogen tijd,
toen ik tot het leven, dat wil zeggen, tot het
bewustzijn van het leven ontwaakte, toen heb
ik ook van zulk een geluk gedroomd
maar mijn ontwaken uit dien droom was vree-
selijk. moet mij niet op een dwaalspoor
brengen, graaf Westermann. Sedert ik uw
zuster ken. geloof ik weer aan een massa
mooie dingen, waaraan ik het geloof verloren
had. Maar de liefde o God, welk een
afkeer heb ik gekregen van de liefde, die
onder dezen heiligen naam mijn ganseh be
staan verwoest heeft
„Maar dat was geen liefde," sprak Max
Westermann flink.
„Neen, dat was geen liefde," herhaalde
zij, „maar men noemde het toch zoo, en
daarom huiver ik al van het woord alleen
D u i t s c h 1 a n d.
Een nieuwe politieke vereeniging is op
gericht in de Rijnprovincie die zich onder
den naam „Deutsche Vereinrgung" ten doel
stelt o.a. versterking van de politieke en eco
nomische machtspositie van het Duitsclie
rijk, versterking van het christelijk cn
Duitsch karakter in staats- en volksleven,
instandhouding van een krachtigen midden
stand. boeren- en handwerkersstand en last
not least bestrijding der sociaal-democratie
en het voeren van een sociale politiek.
De „Polnische Korrespondenz" meldt: De
gisteren gehouden zitting van de Polenclub
te Weenen werd door den voorzitter, ar.
Giombinski, met de volgende toespraak ge
opend
„In een treurig oogenblik open ik deze
zitting. Het zal u bekend zijn, dat in den
Duitschen Rijksdag tegen de Polen gerichte
wetsontwerpen op het recht van vergaderen
zijn ingediend en dat in den Pruisischen
Landdag nieuwe, vérstrekkende regeerings-
maatregelen zijn aangekondigd. De i'oien-
club heeft te dezen opzichte alles gedaan
wat in haar vermogen was. Ik heb tijd'g ter
plaatse, waar zulks behoorde, geprotesteerd.
Daar echter deze protesten geen gehoor heb
ben gevonden, ofschoon zij met het blijvend
c-n welbegrepen belang van het Duitsche
Riik in volkomen o\ereensiemm;nv zijn.
blijft ons niets anders over dan de hoop.
dat God zal geven, dat de ware beschaving
zal zegevieren over de veroveringsplannen
van de vijanden van 'den vooruitgang en de
beschaving en over de aanvallen op het
leven en de ontwikkeling van ons volk.
De nieuwe Polenwet, die de regeering re--
recht geeft tot onteigening van Poolsche gron
den die zij den Duitschen pachters zaf af
staan, vindt bij de linkerzijde over het
algemeen tegenkanting als een gewelddadig
middel, dat uit een grondwettelijk oogpunt
bedenkelijk en uit een maatschappelijk oog
punt van twijfelachtige waarde is. Daar ech
ter in het Pruisische Huis van afgevaardig
den de conservatieven, vriiconservatieven en
natkmaal-liberalen te zamen niet 280 stem
men een verpletterende meerderheid hebben
Tegenover de linkerzijde, het centrum en de
Polen, die te zamen over 152 stemmen be
schikken. hangt het lot van het wetsontwerp
tegen de Polen af van de conservatieven, die
weliswaar eveneens bedenkingen hebben,
maar niet in beginsel zich er tegen ver
klaren.
Dit wetsontwerp is uit een politiek oog
punt verreweg de belangrijkste aangelegen
heid. die haar schaduw ook tot in den Rijks
dag zal werpen
In den Pruisischen Landdag zullen de
radicale groenen, n.l. de vrij?, volkspartij en
de vrijz. vereeniging, opnieuw een voorstel
indienen tot invoering van algemeen, ge'ijk
en direct kiesrecht voor den Landdag.
„Djavahir!" sprak hij innig, vol verwijt,
maar toch met oneindig medelijden.
Toen boog zij het blonde hoofd.
„Het zou ondankbaar zijn aan u te twij
felen, want gij hebt de oogen uwer zuster,"
sprak zij na een pauze. „Maar zooveel ge
luk dat kan niet waar zijn, dat ia veel
te veel voor mijEn ge weet eigenlijk niets
van me, gij noch Thérèse, en toch vertrouwt
gij mij beiden en geeft mij het kostbaarste
wat ge hebt uw vriendschap, uw liefde
is het dan werkelijk en waarachtig waar, dat
ge me liefhebt?"
„Djavahirzei hij, in pi aars van alle
liefdesbetuigingen maar in dat êéne
woord lag ook alles opgeslotenVoor Max
Westermann omvatte het alles, wat hij voel
de. Het was voor hem het geheeie woorden
boek eener taal. die uit het hart komt. En
vorstin Waszgorod begreep het ook. Zij
haaldi diep adem, en haar mooi gelaat werd
met een zeldzaam licht overgoten.
„De liefde van een edelen man zal alles
goed maken, heeft men mij voorspeld," fluis
terde zij. „Is dat uur gekomen? O," voeg
de zij er met een zonnig lachje bij„Ik heb
je heel, heef lief. Max
„Hoera!" riep hij zoo luid, dat de vogels
op den rand van do fontein verschrikt op
vlogen.
„Neen. neensprak ze met een gelukkig
lachje, maar toch ferm. „Je moogt nog niet
„hoera" roepen, want eerst moet je mijn
treurige levensgeschiedenis kennen. Vandaag
mag ik er over spreken niet hier onder
de - groene boomen, in deze reine, gouden
herfstlucht hier is het veel te mooi, voor
zulke leelijke dingen
Marokko.
Tus-schen de aanhangers van sultan Abdo-1
Aziz en volgelingen van Moeley Hafid is
een gevecht van 2 daeen eeleverd. Aan
weerszijden werden aanzienlijke verliezen
veleden, de sul tanstroepen moesten met ach
terlating van 2 kanonnen het veld ruimen.
Op de Algerijnsehe evens wint de vijandig
heid tegen de Frnnschen terrein. 5 stam
men die zich in 't begin onzijdig hielden,
hebben zich bij de Beni Snassen aangeslo-
ten en dreigen de Fransche bezetting van
Oedjda te overweldigen.
De Katholieken* en het kiesrecht.
Dr. J. van Lonhhuyzen schrijft in een
hoofdartikel van de (antirev.) „Rotterdam
mer", waarin o. a. over de behandeling
der electorale kwestie op de laatste De-
putalen vergade ring gesproken wordt, o. m,
het volgende
De vrtéag kon gedaan worden of het niet
veel meer wensehelijh ware geweest zoo
we ons geheel buiten de kiesrechtkwestie
gehouden hadden (ook andere partijen doen
zoo). Het blanco zal voor de linkerzijde
c-en diep genoeg graf zijn, of wil men het
anders, „het zal de arena zijn waar 'do
jonge roode tijger en de oude loome berin
elkander verscheuren." En wij kunnen toe
zien. En a'i zouden zij het soms eens wor
den dan i- het tijd genoeg om ons op
dit gevaarlijke terrein te begeven. Men stop-
po onder ons liever heel de Kiesrechtkwes
tie 'tot nader or.le in Hen doofpot. We
hebben gewichtiger duigen te 'doen. Din
gen, die met mec-r arendrang om oplossing
roepen.
Er behoort zekere moed toe om boven
staande vraag te opperen, maar is ze de
overweging niet waard'? vraagt „De
Tijd".
„Maar waarom zoudt ge er dan over spre
ken?'-' viel hij haar onstuimig in de rede.
„Ik wil niets weten, van datgene wat je
verdriet doet. Voor mij zijt ge Djavahir. de
kristalheldere, vlekkelooze, onberispelijke
diamant
„Ik dank je, mijn vriend." wa3 haar ant
woord. „Goddank, ook voor mij zelf ben ik
het, maar waar gij mij de eer bewijst, uw
leven met het mijne te zullen deeien. zoo
hebt ge er ook recht op, niet alleen mijn
levensgeschiedenis te leeren kennen, maar
het is ook mijn heilige plicht, vóór ik mijn
hand in de uwe leg, u daarmee bekend te
maken. Ik heb er nooit over gesproken,
zelfs niet met Thérèse, want er zijn wonden
die te pijnlijk zijn om aan te raken, herin
neringen. die te smartelijk zijn. En dan zijn
de menschelijke naturen zoo verschillend
de c-en vindt er verlichting in ie spreken
van het doorgestane leed, een ander zwijgt
er liever over. Maar in een geval als het
onze is het plicht, het zwijgen te verbreken.
En dat meet gebeuren, vóór hei beslissende
woord valt, dat ons voor het leven verbindt."
Max boog zich diep voorover, om de
hand te kussen, die zij hem niet onttrok.
„Ik schik me naar uw wil," sprak hij.
„Met datgene, wat ge mij vandaag hebt toe
gestaan. hebt ge mij zoo rijk gemaakt, als
ik nooit, had durven 'droomen door dat
kleine uitstel zal ik me dus niet uit het
veld laten slaan? Want niet waar. het zal
maar een klein uitstel zijn, heel klein?"
„Ik zal u morgen laten roepen." ant
woordde zij met een lief blosje.
(Wordt vtrvolgd.)
