1
I
erd. 1
ecl-
:oos
gen
ïwd
Set
in
eein
art, 1
a!a I
-fj° I
de i
aar i
ïtie
i
"l
i
4
ut
GA H. CL")
Handel en Bedrijf.
A L L E K L EI.
VOOR DAMES.
irlem
htcn,
van
pi oef
die
rans
teur-
cteur
oud-
Mam
houfd
•s het
egen
st te
orns,
stoo-
jeven
mist-
n en
linan
nver-
mil is
i ge-
hoe-
i het
Am-
wer-
te.
B,
dia-
daan
-Ver
ering
zoo-
1 dol
aren,
ontra
gelij-
■noeg'
ma-
aan-
\er-
men
)bcn.
vaar-
cenis
elijk,
riatie
van
itand
j wij
ldin-
vak
n is,
t do
n er
van
i do
con
van
Da-
saak
.vaar
verd
A.
met
jlik-
vin-
dng
nan,
den
den
iter,
met
was
Sto-
af-
leer
I).
do
die
311-
md
»n
n.
'H
V
w
i
ii
krachtige medewerking dor werkgevers. Zij
wil dit doei bereiken door:
A. To bewerken, dat het bij de school
kinderen der volksklasse eenerzijds cn de
werkgevers anderzijds gewoonte worde bij
de sollicitaties naar betrekkingen rekening
je houden met de lichamelijke en psychi
sche geschiktheid der kinderen (voor de
door hen gevraagde betrekking).
B. Het in contact brengen der arbeiders
(voor wie het om gezondheidsredenen nood
zakelijk geacht wordt, dat zij van beroep
veranderen), met werkgevers, wier bedrijf
do gezondheid dier arbeiders (sters) zoo
niet bovordert, dan toch in elk geval niet
schaadt.
Het bestuur bestaat uitden burgemees
ter, ecre-vooizitter, en de hoeren A. G.
\V, van Waveron, arts, voorzitter; mr. J.
PL Thiol, vice-voorzitter; J. \V. A. Beij-
nes, J. F. Hulswit, IL Levert, A. van Ros-
sum en C. Sorgdrager.
Valsch geld.
Bij het correspondentschap van de Ne-
derlandseho Bank le Haarlem zijn in den
laatsten tijd herhaaldelijk (minstens een
maal of vier) valscho geldstukken in be
taling gegeven. Gisteunorgcn weiden ons
een valscho rijksdaalder en een valschc
guldon getoond. De rijksdaalder is zeer
mooi nagemaakt, de munt was nagenoeg
alleen door het mindere gewicht on het
gebrokkigo randschrift van een echte te on
derscheiden. Zo woog maar 18 gram, ter-
wijl eon echte 25 gram weegt. Als mate
riaal schijnt echter wel zilver gebruikt te
zijn; do beeldenaar is van Willem II, het
jaartal 1849.
De valscho galden draagt den beelde
naar van Koningin Wilhelmina en 't jaar
tal 1904. Deze munt is veel minder mooi
nagemaakt on is bij nauwkeurig toekijken
zeer goed van een echte to onderscheiden.
Ze weegt slechts 7Va gram, terwijl een
echte gulden 10 gram weegt.
Ongeluk.
Te Veendam had Dinsdagnamiddag in het
boseh bij Biüfenwool een ernstig ongeluk
plaats. Do werkman J. P. van Wiklervank
verwondde zich met. een bijl in de hand. Op
weg naar den doktor geraakte hij onder een
vallenden boom. Zwaar gekneusd werd hij
opgenomen. Zijn been en schouder waren
ontwricht, terwijl zijn hoofd een gapende
wonde had. Zijn toestand is niet buiten ge-
AMSTERDAM, 27 Dec.
Lgnoliö. Vliegend f 231/" 23i/i, Januari
f23, 227/8 231/8, Mv./April £225/8 223/,,
Mei/Aug. 218/, 217/s, Sopt/Dcc. f 21»/» 2D/8-
HAMBURG, 27 Dcc.
Petroleum Pennsylvanische in loco mk.
7.65, ver. Spiritus per Dcc. m,k. 315/s, «Tan.-
Fehr. m,k. 3ls/8 (zonder fust).
Stemming vast.
BUDAPEST, 27 Dee.
Tarwe per April fr. 13.31.
Stemming prijshoudend.
CüREGHEM-ANDERLECHT, 26 Dcc.
Hedcr. warcn aangevoerd 1948 ïnnderen,
waarvan 033 osren, 226 Mieren, 10S9 koeien
nn vaarzen. Men betaalde voor ossen fr.
0.80 a 1.03, stieren fr. 0.08 ft 0.94, koeien
cn vaarzen fr. 0.66 it 0.88.
Ta
rwe
Mai
a:
NEW-YORK, 27 Dec.
Dec. Mrt. Mei Juli Sept.
107jj 112§ 1055
Dcc. Mrt. Mei Juli Sept.
73j 675
,f a1J1 sa jm n te a.
Wit de Staats-Gontant.
Uitgesproken:
6. Schaay, bakker en koopman in sui
kerwerken, te Ithenen. Rechter commissa
ris: mr. H. R. A. Boonen; curator: mr.
mr. D. L. Leccius do Ridder,
E. F. Wuft, handelaar ia damesmantels,
to Arahom. Rechter-commissaris als vo
ren; curator: mr. ,11, van Maare B.J/.n.
M, Berkvens, rijwielhandelaar, to Ton-
golro. Rechter-commissarismr. vaa der
Muelen; curator: mr. E. Mignol,
S. van dei' Sfeer, handelende onder de
firma (B. 5. van der Meer on Co., koop
man te Bols ward. Rechter-commissarismr.
J A. Jlingsl; curator: mr. D. Okma.
M. van flor Heiden, molenaarsknecht te
Dordrecht. Rechter-commissarismr. II. van
hoghem do 'Josselin, do Jong; curator: mr.
•kV. Dicke.
J. Veldhuis, handelaar in zand en grind,
to Hattem. Rechtercommissarismr, A. F.
C. Hupkens van der Eist; curator: mr.
H. do Bie Jr.
G. Mulder, huisschilder te Nieuw-Buincn.
Rechtercommissaris: mr. S. Hulst; cura
tor: mr. A. ,\V. van IIolthe tot Echten.
1 C. A. Bos Sulpke, gewoond hebbende
to Bussum, thans verblijvende te Brus-
sol- Curator: mr. II. T. H. Wilbrink Hoit-
sdma.
D. Dekeling, schilder, te Amsterdam. Cu
rator: mr. yf, van Ileubden.
J- Leine, te A'da'tn. Curator: mi'. GM.
Jellinghaus.
A. M. J, Lexis, gescheiden echtgenoote
Van J- J. B. AViemers, te Amsterdam. Cu
rator als voren.
R. Meijer, te A'dam. Cumtor als voren.
M, do Vries, winkelier in comestibles,
to Amsterdam. Curatormr. J. v. Heusden.
iW. F. do Vries, te Hilversum. Curator;
jR''" H, T. H. Wilbrink Hoits-ema.
Renhtcr-commissaris in deze 7 zakenmr.
van dor Zweep.
1. J. WoiteLhoer, koopman in manufac
turen en gemaakte goederen, te Rotterdam.
Curator: mr. E, S. Hollander.
H. Wde Haas en L. de Haas, kooplie
den, handelende onder de firma D. G. de
Haas, to Rotterdam. Curator: mr. J. R
van "der PuL
J. Hulsman Jr., te Rotterdam. Curator:
mt. A. van der Hoeven.
C. R. Rijk, caféhoudfcr en koopman
in meubelen, te Rotterdam. Curatormr
W. C. Mees.
Rechter-commissaris in deze zakenmr.
G. W. baron van der Feite.
J. T, h ranse, kleermaker, te Rotterdam.
Rechter-commissarismr. J. E. Gosen Ja-
cobson; curator.: rnr. K. J. van Erpecum.
Geëindigd:
M. R. Poulus, te 's-Gravcnhage.
N. Import- en Expot[-Maatschappij
Levant; A. F. Zwartjes, schoenmaker; M.
Abrams, lederhaadelaar, allen to A "dam.
J. W. de Neut, restaurateur, te Rotter
dam; J. M. Vergeer, koopman in meel, te
Rotterdam; Cb. Sc,keris, vroeger caféhou
detr, te Rotterdam, thans keibier te Den
Haag.
Opgeheven:
L. A. M. Croose, te Amsterdam.
N. M. v. d. Brink, rijwielhandelaar te
Muiden.
Hocgymter te Schiedam,
Dec. 28: v.m. 9.37 nam. 40.2
29: 10 38 11.41
30: 11,52 s
9 310.31 s 1.4
Hoogte yan het water op ilo rivieren
Berichten van 27 December.
LOBÏTI1, 8 u 'smora 10 67 Gev. 0.19 M
KOBLENZ, 6 u. 2 03 Gev. 0 02 M
TRIER, 9 u. 0 90 Gev. 0.04 M
KEULEN, llu. 1.98 Gev. 0 04 M
RUHRORT, 8 u. 1.35 Gev. 0.16 M
Zon en Maan.
Zonsopg, Dec. 298.11 vm, on lerg. 3.52 nm
s 30:8,11 j 3.5 i
31:8.10 s 9 3.56
3 Jan. N. M. 10 Jan. E, K
fiTffnrt» h Mir t nrr" Vt*i -*—q---r -i i
Familieberichten.
(Uit eenige couramten.)
Getrouwd: 23 Dcc.: II. F. C. Bos
en M. E. v. d. Vijgh, Bergen op Zoom.
24 Dec.J. Rinsa en C. Bijl de Vrouw.
Bevallen: 22 Nov,HeitsinaBruto]
de la Rivièro, Soerahaja. 23 Nov.
Mann-Egner, z., Medan. Mevr. Pool, z.,
Iloogvvoiwl. 24 Dec.: BrandaDavids
Groen, Amsterdam. 11 Dec.: M.G.
NoëStruys, d., New-York. 24 Dec.:
StielerDe Stoppelaar, d., Westwoud.
25 Dec.: KoldowijnKleynschoorel, d,,
Loemadjang.
Overleden: J. Koetser, Utrecht.
21 Dec.: H. M. Steffhaan, Amsterdam.
F. C. Weber, 94 j., Breda. A. C. Bolle,
49 j., Scheveningen. Wed. Sikken, 65
j., Amsteixlam. 23 Dcc.G. IL. Matthijs
sen, 77 j., Amsterdam, M. J. v. Tuber
gen, 72 j., Bloemendaal. 24 Dec.Wed
K. JonkeiDe Lange, Gouda. A. Kui
peis, 33 j., Leeuwnulen. M. P. IL Ver
meulen., Amsterdam.
HET EERSTE BABY-HOTEL TE LONDEN.
In Piembridge Square, vlak tegenover
het beroemde Kensington-Park, verb rit zich
een statig gebouw, hetwelk weliswaar offi
cieel 'den naam van „Norland Nurseries"
draagt, maar in werkelijkheid niets anders
is dan oen met alle mogelijke comfoit in
gericht „hotel" voor babys. Jaion geleden
stichtte een Engelsche dame, mevrouw
Ward, hot „Norland Institute", waar zij
zich tol taak stelde, kinder verpleegsters op
te leiden. Van dit instituut ging weldra
een groole roep uit. Op zekeren dag nu
kwam pen Amerikaan, vergezeld van zijn
jonge vrouw en hun haby, te Londen aan.
De verpleegster van het kind werd plot
seling ziek. De Amerikaan wendde zich
tot liet „Norland-Institute", doch daar
werd hem beduid, dat er geen enkele ver
pleegster vrij was, en dat er eerst over
acht dagen een verpleegster uit Schotland
zou terugkomen. De Amerikaan antwoordde
hierop: „Telegrafeer dan deze verpleeg
ster, dal zjü onmiddellijk, desnoods meteen
extra-trein, hier komt, ik geef haar 100
dollar; met den heer in Schotland, waar
zij op 't oogenblik werkzaam is, zal ik
het zaakje wel klaarspelen. Wij willen
morgen nog naar Parijs doorreizen."
Den voortvarenden Amerikaan werd aan
het verstand gebracht, dat men dergelijke
dingen in Londen en verder in geheel En
geland niet doen kon.
„Maar u moest," sprak hij, „in aanslui
ting met uw instituut, hier een hotel voor
babys hebben."
Dit was de eerste opwekking, en wei
nige jaren later verhief zich in het westen
van Londen oen nieuw prachtig gebouw,
een hotel voor het uitsluitend gebruik van
Zijne Majesteit het kind. De eerste gast
van het nieuwe hotel was het zes maan
den oude dochtertje van een Amcrikaan-
schen mijn-ingenieur. Deze was onverwachts
naar Zuid-Afrika geroepen en wilde zijn
vrouw meenemen. Daar hij evenwel bang
was, dat zijn kind de vermoeienissen van
de zeereis en het ongewone klimaat niet
zou kunnen .weerstaan, vertrouwde hij het
aan de hoede van het Baby-hotel toe. Kin
deren van Engelsche officieren, die in de
tropen dienst moeten doen; verder kinderen
van personen, die lange reizen moeten on
dernemen, of tijdelijk geen eigen huis heb
ben, eindelijk en dit is het gioohtc 1
aantal de kinderen van Amerikaanschc v
reizigers, die Europa bezoeken, en den
last niet willen hebben hun kinderen en
de oppasseressen overal mee te moeten
nemen, vormen jioL hoofdcontingent der
bezoekers van ,dit moderne hotel. Opmer
kenswaardig is ook het feit, dat alle ver
pleegsters van het hole!, met uitzondering
van het eigenlijke dienstpeisoneel, dochters
van aanzienlijke families zijn. Het hotel is
met al hel denkbare comfort ingericht;in
hel. sousterrain bevinden zich de keuken,
de waschverLrekken, enz., de canosscrie
voor dozijnen van kinderwagens niet te
vergeten. Op de eerste verdieping zijn voor
de babys kamers in alle grootten, van de
eenvoudigste kamer tot een vorstelijke wo
ning, voorhanden. Bij iedere kamer behoo-
nen oen of zelfs meer verpleegsters. Het
hotel is voorbeeldeloos ingedeeld; daarliet
kinderen van i/o tot 8 jaar opneemt, zijn
er voor' d,e ouderen kindertuinen ingericht.
In den voorgaanden winter vei trouwde een
prinses haar beide kinderen aan de zorg
van het hotel toe. Do prijzen zijn natuur
lijk, in aanmerking genomen het buiten
gewone comfort en de zorgvuldige verple
ging, tamelijk boog. Zij sluiten in zich
wascb, licht, \envarming en bediening. Do
prijzen zijn van 10i/n35 dollar per week
voor elk kind, al naar de oischcn, die de
ouders van het kleine wezen stellen, cn
betalen kunnen.
EEN AMERIKAANSCH HANDELAAR
IN GERAAMTEN.
In Philadelphia woont een oude Fransch-
man, die in geraamten handelt, wolk be
roep hij zooveel mogelijk tracht geheim te
houden. Boven zijn deur prijkt het op
schrift: M. dn Rob ai re. Parfumeur.
Deze geheimhouding acht hij noodzake
lijk met het oog op zijn buren, die meestal
uit negers bestaan, welke, zooals men weet,
zeer bijgeloovig zijn. Hij zelf zou het huis,
waarin hij sedert 25 jaar woont, niet gaarne
verlaten. Zijn zeldzame zaak "bevindt zich
op de tweede verdieping van het gebouw.
Deze verdieping bestaat slechts uit twee
kamers, waarvan de een tol werkplaats, de
ander tot slaapkamer on winkel dient. Een
giiozeliger slaapkamer beslaat er zeker niet.
Aan rle muren prijken schedels, beenderen
cn skeletten in de potsierlijkste figuren;
zeer groote schedels grijnzen ons van de
bovengedeelten der deurposten aan, terwijl
aan de kanten van't bed on geraamte spook
achtig zijn beenige armen uitstrekt. T Geheel
woidt flauw verlicht door een lamp, die mei
koorden, uit m en schel ijke huid vervaardigd,
aaa liet midden van 't plafond bevestigd is.
De lamp zc-lf is van een nietiscliclijken
schedel gemaakt.
Rob a ire, die uit Frankrijk afkomstig is
en zich in Philadelphia, vestigde, waar hij
deze zaak oprichtte, hoeft zelf de groot
ste gelijkenis met zijn skeletten. Hij ziel
er oud uit en hooft magere, woifachtige ge
laatstrekken. Zijn dunne bovenlip is bedekt
door een staalgrijze snor, terwijl van zijn
kin een Napoleonsik in dezelfde kleur af
hangt.
Zijn schedel is kaal en slechts enkele
roode haren staan op hel vooiste gedeelte
daarvan; onder zijn borstelige wcnkbiau-
vven schitteren een paar kleine zwarteoogen
als gloeiende karbonkels. Toen Robairenaar
Philadelphia kwam, liad hij moeite, wegens
de groote concurrentie en de geringe vraag
naar zijn ai takelen, vasten voet te krijgen.
Daarom handelde hij tegelijk in drogerijen,
welke zaak hij nu nog drijft, echter alleen
om zijn skelcttenhandcl te vet bergen. Hij
kwam er eerst bovenop, toen de orde der
ridders van Pithias ontstond, in welken
tijd Robaire al zijn concurrenten overvleu
gelde en zich een klein vermogen verwierf.
In zijn vak is Robaire inderdaad een
kunstenaar. Hij zoekt mot gesloten oogen
onder een hoop beenderen naar die, welke
bij een skelet belioorcn, weet dadelijk van
elk been tot wolk deel van het geraamte
het behoort en stolt het samen, onverschil
lig van welk ras het afkomstig is. De prijs,
dien hij voor skeletten bepaalt, hangt af
van den graad van hardheid en witheid,
de ontwikkeling der beenderen on hun ste
vigheid.
De Fransclie skeletten verkiest Robaire
boven de Duitsche en Amerikaanschcbe
halve dat deze wegens bovengenoemde
eigenschappen grooterc waarde hebben, zijn
zij 'ook zorgvuldiger geprepareerd.
Terwijl de Duitsche cn Amerikaanschc
skeletten er grof cn morsig uitzien, bebben
de Fransche een helderen, witten glans,
Dit is dan ook de roden, dat hij voor
de laatste meer afnemers vindt cn zelfs
verplicht is geweest kunstmatige geraam
ten van papïei'-machó te vervaardigen, daar
de 2600 natuurlijke skeletten, uit Frank
rijk ingevoerd, aan de aanvraag niet kon
den voldoen. Robaire is overigens nog niet
zoover gekomen een Chineesch skelet te
bezitten, wat een gevolg is van het geloof
der Chineezen, "dat zij niet in den hemel
kunnen komen als hun gebeente niet in
Chmecsche aaide rust. Voor den verkoop
berekent Robaire een kunstmatig samenge
steld geraamte op 1015 dollars, ee.n ge
ïmporteerd natuurlijk 3035 dollars, en
een in het land geprepareerd 20 dollars.
De skeletten, die zijn slaapkamer versie
ren, zijn niet te koop; luin eigenaar be
schouwt ze als dierbare vrienden en ka
meraden.
VREEMDE GEWOONTEN IN
GRIEKENLAND.
Bij begrafenissen heeft men in Grieken
land vele zeldzame gebruiken. Het lijk
van een jong meisje wordt altijd als bruid
gekleed, daar men zegt: „Zij is met den
dood getrouwd." Het lijk van eon jongen
wordt altijd als matroos gekleed. Viouwen
begeleiden nooit de dooden naar de kerk
of bet kerkhof. De stoet is altijd te voet,
terwijl de geestelijke vergezeld woidt van
knapen, die het kruis en de lantaarns dia
gen. Hel lichaam van don overledene word t
altijd tentoongesteld en de kerkelijkedienst
eindigt met de woerden„Geef den laat
sten kus." Dan geven vrienden en vreem
delingen dit laatste afschcidsbewijs.
EEN DANKBARE VLIEG.
Op zekeren morgen Mg iemand bij zijn
ontbijt pen vlieg in de boter zitten. Zijn
eerste gedachte was het diertje met de punt
van zijn mes le dooden, maar daar- liet
een goedhartig man was, kwam hij tot he
tere gedachten en besloot haar het loven
te redden. Ilij nam haar voorzichtig uit
de boter on reinigde haai' de vleugals met
zijn vingerdoekje,, en terwijl hij liaar over
den rug --treek,, gaf hij haar de vrijheid
terug.
Dien nacht werd hij plotseling dooreen
vlieg gewekt. Er was eon dief. Deze was
juist bezig het laatste zilver in oen mand
te pakken, toen de eigenaar kwam. De dief
schrikte en nam de vlucht door het ge
opende venster. De vlieg, "die don eigenaar
naar benoden gevolgd was, zweefde vroo-
lijk gonzend over don mand en zette zich
vervolgens vertrouwelijk op 'smans hand.
Daar do vlieg nog eenigszins vet was,, her
kende de man haar dadelijk. Hij had haar
het leven gered, zij had hem zijn zilver
doen behouden.
Men ziet hieruit dat goede daden zelden
onbeloond blijven.
LANDELIJKE VISITEKAARTJES.
De zoo,n van een boer zou bij een stads
predikant zijn belijdenis doen en kreeg
daarom tegelijk met de stadskinderen on
derricht.
Als zij nu de voorlaatste maal op deles
zijn, geeft de predikant hun to kennen, dat
hij liet aangenaam zou vinden, als zij een
volgenden keer het loon voor zijn lessen
meebrengen. Zij moesten het maar in een
papier wikkelen, en om makkelijker te
kunnen uitmaken van vvien hei was, er een
kaartje van hun vader bij doen.
De boerenzoon zegt liet aan zijn ouders
cn krijgt het geld om het aan den dominee
te geven. „Maar er moet nog een kaart hij,
vader I"
„Wat, wil do dominee een kaart hebben?"
„Ja, vader 1"
„Wat moet hij daarmee doen, mijn jon
gen?"
„Ja, dat weet ik niet, vadei
„Wat zou het wel voor een kaart moe
ten wezen?"
„Dat weet ik ook niet, vadei
„Nu, laten wij hern dan de beste geven,"
en Hans kreeg hartenaas moe na.u- stad.
DE BEHENDIGE GREEP.
Uit drie in een hoed geworpen geldstuk
ken juist het gemerkte stuk weg te ne
men, zonder in den hoed te zien, schijnt
een tötale onmogelijkheid, en toch weet
een handig goochelaar dit onmogelijke met
een inderdaad verbazingwekkende gemakke
lijkheid te volbrengen. De list, die daaröij
in toepassing gebracht wordt, blijft, hoe
eenvoudig en voor de hand liggend zij ook
iSj.voor den oningewijde een raadsel.Wil
men het kunststukje uitvoeren, dan doet
men zich de drie geldstukken, onverschil
lig van welke soort, tor hand stellen. Tweo
er vim legt men op een bord, dal men
door één der toeschouwers laat vasthou
den. Het derde geldstuk echter laat men
door een- anderen toeschouwer merken,
waarna hij het in zijn gesloten hand moet
vasthouden. Nadat men de aandacht van
het publiek gedurende eenige minuten door
een kleine voordracht of iets dergelijks
heeft beziggehouden, laat men al 'de geld
stukken bij elkaar in een hoed werpen en
haalt teistond het gevraagde to voorschijn.
Dit in den hoed te vinden, is niet moeilijk,
want daar het eenige minuten in de hand
gethoudem werd, is het -werkelijk warmer
dan de andere stukken.
EEN GEHOORZAME PATIËNT.
Een omte dokter, wiens herinneringsver
mogen niet al te best was, werd bij een
jongmensch geroepen, die ziek was.
Toen hij kwam, bemeikte hij spoedig,
dat doze niets scheelde dan een lichte
verkoudheid. Nadat hij een recept geschre
ven had, zeido hij:
„Nu moet ge in bod blijven, mijnheer,
totdat ik weer kom."
De dokter ging weg on vergat zijn patiënt
geheel en al. De tijd ging voorbij. Op ze
keren dag kwam hij de moeder van zijn
patiënt togen. Toen hij meviouw zag,dacht
hij plotseling weer aan den jongen man
en vio-eg baast'g:
„Wel, mevrouw, hoe maakt het uw
zoon?"
Tot zijn verwondering antwoordde de
moeder, dat haar zoon, volgens zijn voor
schrift, nog steeds te bed lag.
Hij had dit drie weken volgehouden.
ONZE DIENSTBODEN.
Mevrouw: „Wie was de jonge man,m-et
wien ge gisteren aan de deur stondt?"
Jet: „Het was mijn vrijer."
Mevrouw„Ik heb niet gaarne, dat go
bezoek ontvangt van jonge mannen, laat
dat dus in 't vervolg."
Jet: „Nu, dan hebt ge uw man zeker
uit de loterij getrokken."
„Er is vannacht op de plaats ingebroken!"
„Zoo, on wat werd er gestolen?"
„Bijna alles; het eenige, wat niet mee
genomen werd, was de nachtwaker."
zoo gemakkelijk als
LEERT UWE KINDEREN DENKEN.
Welk een overbodige raad. Dit zal me
nige moeder en ook menige vader zeggen.
Denken leeivn de kinderen immers van
zelf, de gedachten houden do gedachten van
het kind bezig en laten hot babbelachtige
mondje vragen doen, die slechts af te dik
wijls in het geheel niet, of slechts onvoldoen
de beantwoord worden. Men kan ook werke
lijk niet alle vragen van een kind afdoende
beantwoorden, maar juist daarom moet men
de kleine wezens tijdig hei gedachtelooze vra
gen afwennen en ze zoo opioedon, dat ze er
zelf op weten te antwoorden. Een mijnor
kennissen bezat deze kunst in liooge mate en
het is werkelijk niet
hot op den eersten blik wel schijnt
Bijv. 'de kleine vijfjarige Frits zegt:
„Mama, wat is het warm vandaag!"
„Ja, ventje, 't is vandaag warm."
„Waarom is het vandaag zoo warm.
moesje?"
„W aarom was het in den winter z.oo
koud?"
„Wel, omdat hot winter was," verklaart
de kleine man na eenig nadenken.
„Juist, mijn schat. Nu hebben we geen
winter meer, maar
„Zomer."
„Ja, Fritsje, zomer. De bloemen bloeien,
de zon schijnt voel warmer dan in den win
ter, en daarom is het nu zoo warm, als het
in den winter koud is."
„In den winter is het ook warm."
„Ei, waar dan, Fritsje?"
„Tn de kamer."
„Stellig, maar waarom is liet dan 's win
ters in do kamer warm?"
„Fritsje zwijgt een tijdlang, en antwoordt
dan halfluid
„Omdat hot buiten koud is."
„Do moeder past er wel op, hom niet uit
lo lachen, zij trekt hom naar zich toe en
zegt op hartclijken toon
„Neen, ventj". dat is de reden niet. Stel
je de kamer eens in den winter voor; weet
je nog wel hoe de kachel rood stond, en
hoe in den haard, waar je met je prenten
boeken dicht bij 7,at, de houtblokken vlam
den?"
„O, ja!"
„Je zit graag bij den haard, hé?"
„-Ta. moesje."
„Waarom dan, ventje?"
..Och, het is er altijd zoo lekker warm."
„Vertel me dan nu eens, wal heeft ons
in don winter gewarmd?"
„Wel de haard
„Ja, en waarom warmde ons de haard?"
Frits zwijgt.
„Kijk eens, de haard staat er nu nog, je
ziet hem dagelijks, is hij nu ook warm?"
„Neen, moesje."
„klaar waarom dan niet, ventje?"
Frits zwijgt langen tijd, en eindelijk ant
woordt hij„Ilij is kapot."
_Nu lacht 'de moeder. „Neen, kind, dat is
hij niet, maar bedenk eens, hoe hij vroe
ger was, on hoe hij nu is?"
„liet vuur!"
„Nu, wat is er met het vuur?"
„Vroeger heeft er vuur in gebrand."
„Heel goed. En wat heeft het vuur ge
daan?"
„Ja lekker gebrand."
„Juist, lieveling, maar let nu eens goed
op De moeder steekt een licht aan en
brengt de hand van den knaap in de nabij
heid der vlam. Het licht hier brandt, zooals
vroeger het vuur in den haardhoud jo
handje nu hier, zoo, hoe is het nu?"
„liet is heet
„Wat?"
„Het, licht."
,jJIoc] goe'd, hoe grooter het licht, des to
grootcr ook de warmte, en in den haard was
veel licht, niet waar?"
„O, ja!"
„Wat heb je due zooeven aan hot licht
bespeurd?"
„Warmte."
„Juist, warmte. Wat heeft do haard ons
dus gegeven?"
„Warmte."
„Dat geeft hij ons nu, in den zomer, toch
niet meer?"
„Neen."
„En waarom biet?"
En het duurt niet lang of de jongen heeft
ontdekt, dut de haard slechts warmte geeft,
als er vuur in is.
Zegt niet, dat het dwaas is, de kinde
ren op^deze wijze ïot den kon te dwingen,
er is hier geen sprake van dwang, maar
slechts van een opwekken van liet sluimerend
denkvermogen, hot dwingt er de kinderen
slechts toe, zich dc voorvallen in het dage-
lijksch leven, de ooizaken en gevolgen dui
delijk te maken.
Makkelijker is het zeker in ieder geval,
de duizenderlei vragen der kleinen op ccn
volgens hun «pvallingsvermogen passende wij-
zo te beantwoorden, dan ze zelf volgens
bovenstaand voorbeeld uit te wagen, of het
evenwel ook bevorderlijk is voor de ontwik
keling van het geestelijk leven van uwen
leerling, dat kan iedere moeder zich zelvo
afvragen.
