u i l S 3 6T* Jaargang. Zondag 26 Januari 1908 No. 12601 Eerste Blad lijkjes op het leven iri een groote stad. 44 I Kennisgeving. i. 1 zJ. I 14] Is gi It l adieu S ge- nscii Deze courant verschijnt <1 a g e 1 ij k s, mei uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar ding en fl. 1.25, Franco per post fl. 1.65. Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. |r| Advertentiën voor hot eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uw aan hot bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) Prijs der Advertentiën: Van 1—-6 regels 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau ie bekomen. In de nummers, "die Dinsda g-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tol den prijs van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. I1] Dat het kohier der Grondbelasting op de 4] gebouwde- en ongebouwde eigendommen fl dezer gemeente, over het dienstjaar 1908, door den heer directeur der directe be- |f lastingen te Rotterdam op den 24-sten Januari S1908 executoir verklaard, op heden aan den ontvanger der directe belastingen alhier, ter invordering is overgemaakt. Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder verplicht is, zijn n aanslag op den bij i wet bepaalden voet te voldoen; alsmede v. heden de termijn van drie maanden ingaat, tuinen welke bezwaarschriften tegen ecnen aanslag, op genoemd kohier voorkomende, tehooren te worden ingediend tri is hiervan afkondiging geschied, waar behoort, den 25sten Januari 1908. De Burgemeester voornoemd, M. A. BRANTS. a 't e BUITENLAND. FRANKRIJK. Het Marokko-de ba t. Er was veel belangstelling in het Paleis jlourbon, waar de Kamer bijeenkomt, om gisteren de interpellatieJaurès en het ant- woord der regcering te liooren. 'S „Ik kom aan de Kamer vragen, begon gr do hoer Jaurès, om door een moedige daad pi Frankrijk te bevrijden van het vcrschrikke- fj| lijke Marokka arische avontuur, waardoor het land °B gevaarlijken weg is. Weest gewaar- y schuvvd, riep dc leider der socialisten uil, ff indien gij Abcloel Aziz steunt, zult gij 1ml tot het einde moeien volhouden en le Mara- ÏJ ^esj» evenals te Fez zult gij dan een leger s,|van 150.000 man. noodig hebben. De bladen zeggen dat de regcering Abdocl Aziz niet U financieel steunt en dat El Mokri (zijn af- gezant te Parijs) geen leening hier zal ktm- g| nen siuiten. Maar indien de revolutie te Fez fiet- zóó ingrijpend was geweest, dan zou dc g koning zijn gesloten en 150 millioen fres. |Fransch geld waren naar Marokko gevlooid m wij zouden verplicht zijn geweest, ons leger voor evcntueele onlusten beschikbaar te houden. Alen moet ook den sultan niet op indirecte wijze steunen. Indien Frankrijk ;i| zich nog druk maakt om dien schaduw van Ifeen sultan (Abdocl Aziz), is hot zelf niets moer dan de schaduw van een volk. (Bewe ging en protesten.) De heer Clémenceau, ging Jaurès verder, heeft aan de pers laten verklaren, dat Frankrijk beslist onzijdig zou blijven in den strijd tusschen de heide sul- tans-hroeders. Maar hij beschouwt niettemin Abdocl Aziz als wottig soeverein. Dat 16 verontrustend. Beide sultans hebben op lmn beurt do gunst der Fransche regeering ge noten. Jaurès heeft brieven ontvangen van dr. Manchamp, die later te Marakcsj werd vennor cd, waarin deze verklaarde dat hij als officieus bemiddelaar optrad lusschon den toenmaligcn minister van builen]andseho za- krn (Delcassó) cn Moeley Haf id. (Bewe ging.) Pichon, dc minister van buitenl, za ken, zegt: Dat is beslist onjuist. Jaurès: Ik znl li de brieven laten zien. Ik herbaal dat het ccnigc middel om uil het avontuur te geraken is nochv oor Abdoel Aziz, noch voor Moeley TIafid partij te kie zen cn ons tevreden te stellen met de be scherming der Europeanen langs de kust door oorlogsschepen zonder door te dringen in het binnenland. Er is cenige jaren ge leden een geniaal man (Delcassó) op den voorgrond getreden, die bij de Fransch-En- gelsche entente tevens rechten 'deed gelden op Marokko. Gelukkig heeft, de acte van Algésiras die stoutmoedige politiek verijdeld. (Delcassó staat op en vraagt het woord De oud-minister van buitenlarulsche zaken werd een zwijgend Kamerlid na zijn val.) Jaurès voortgaande, zegt, dat Frankrijk Voor de andere mogendheden cle kastanjes uit het vuur haalt en een aanvalspolitiek uit voert, die niet in overeenstemming is met het besluit van de FranscliSpannsche poli tie. Frankrijk kan slechts één ding winnen in Marokko, dat is de haat der muzelman ncn. Toen Jaurès protesteerde legen een ge heim FranscliSpaansch verbond ten doel hebbend, Marokko te verdoelen, schudde Pichon ontkennend het, hoofd. Ten slotte acht. Jaurès dc rol 'door Frank rijk le spelen, niet om zich in Marokko in avonturen to wikkelen, maar om handen en geest vrij te houden om altijd en overal te kunnen spreken ten gunste van den wereld vrede. De progressist Ribot. bestreed liet betoog van Jamès, Frankrijk moet, zonder zijn po sitics op te geven, voortgaan met het be schermen van landgenoot en vreemdeling, zonder tusschen beide Sultans partij te kie zen. Hij vroeg opheldering aangaande het ge rucht van een MarokkaawMie leerling ten bedrage van 150 millioen. Ook Ribot waaxschmvdje tegen nutteloos en, gevaailijk werk in, Marokko. Do verschijning van tl,en oud-minister Delcassó op de sprekers tri hu,me was een, gebeurtenis in, d,e Kamer. Delcassó zegt d,at Frankrijks eer ermee gemoeid, is om zijn, politiek met do act: van, Algésiras voor! te zetten,, tl,ie dc .918 Roman van LOUISE AYESTKIRCH. 39) 10. Aerolitha dacht wel, 'dat AVicelius haar den volgenden dag bezoeken zou. Telkens nis de huisbel ging, begon haar hart te kloppen. jj ie wilde hem zeggen, dat ze van haar af- P spraak met hem afzag, dat hij haar niet bo- I zoeken moest cn haar ook geen bloemen A geven. Hij kwam nirt. Maar 's avonds, kort mor haar nummer, verscheen hij op zijn oude p!plaats naast de zuil, en toon ze weer met ij'de voeten op den grond stond, was hij weer U verdwenen. En weer werd haar een reuzen- |i bouquet overhandigd, witte vlier, witte aza- '4 ka's, een wit lint en daar tusschen een enkele rozenknop. Dat ging zoo avond aan avond. En iode- gren avond werd liet applaus luider. Op haar ;®eg uit de garderobe, waar ze nooit lino ren ^ontving, tot aan het tooneel, werd do wach- jgtende schare van bewonderaars icderen dag igrooter. Ze moest ook icderen avond1 een njtuig nemen om ongestoord met haar bloe men thuis to komen. Dat kostte gekl, en ze had nog schuld door haar werkcloozen j|h}d na haar grootmoeder's dood. Zo hoopte Rechter, 'dat de bijval, welken ze hier oogstte, r ecn g°ed engagement voor den herfst verschaffen zou, aan het Apollo-theater of aan ■pen ander cpfé-chantant. on4 li Fransoh'-Spaaiyseho actie bevordert en alle Europeanen ten goed,e komt. „Op mij," zegt Delcassó, „rustte 't initiatief van, de Fran sche actie in' "Marokko. Dit lanj Hgt in d,e .nabijheid van, de Europcescho havens en, Je aan,dach't van verschillend ogend heden was erop gevestigd. Franj i ijk kon n.iel toelaten, dat een vreemde macht dd zijne in, Marokko d,o haas werd, hetgeen een voortdurende bedreiging wart» voor Algiers. Wij waren dp meest belangheb bend,c mogendheid. Wij moesten hande len." (Levendige bijval links en in hel centrum.) „Van deze wettige actie gaven wij kennis aan d,e mogendheden en zelfs de Duitscho rijkskanselier verklaarde dat onze actie ten gunste zou zijn van allen. Op dje voor waarden kwam de conferentie te Algésiras bijeen, lipt gerucht ging van een ynogelij- ken oorlog. Men verklaart dien oorlog niet aan Frankrijk, want hel heelt 't recht, zijn bondgenoot en zijn machtige vrienden aan zijn zijde. Frankrijk kan vertrouwen stel ten in zichzelf." Delcassó meent dat Algésiras' conferen tie voor Frankrijk gunstiger verhoudingen bracht: 'Frankrijk uit zijn oud isolement bevrijd, is thans meester van zijn toekomst. Il.ij eindigt aldus: „Onze politiek in Europa hangt van onszelf al. Laten wij onze bond genootschappen versterken, da,n zullen wij kunnen rekenen op het leger van onze lxmd- genoolen on vrienden, en kunnen wij too- nen dat de Republiek Frankrijk heeft op geheven." Delcassó werd door zijn radicale vrien den gehikvenscht. Hel weder-optreden van Delcassó wordt druk gecommentarieerd. Zijn politiek in het ministerie-Roti vier was uitbreiding) van koloniaal "bezit in Noord-Afrika, zelfs ten koste van ecu oorlog} met Duitschland. De meer democratisch-gpzinde ministers vau toen wisten Delcassé's imperialistisch stre ven te verijdelen en dank zij do Duitsclm diplomatie leed Delcassó de nedoilaagi. Htet is nu voor de vrienden van den vrede in '1 algemeen een veeg toeken dat deze'oud- minister met dezelfde politiek van 2 jaren geleden, zulk een succes kon behalen hij de radicalen. Hieruit zou n.l. volgen dat Clémenceau weer terug is gekeerd tot Del cassé's politiek, die hij indertijd bestreed. Uit sommigp zinsneden van de rede van Delcassó valt duidelijk de oorlogszuchtige stemming waar te nemen, die men bij het optreden van het meer democratisch ge- tinto kabinet Clémencean-Bxiand verre waande. Hyt blijft intusschen af te wach ten welke gevolgen het weder-optredon van den slurven Delcassó zal hebben, lljj heeft intusschen girooten indruk gemaakt. De Parijsche corresp. van de „N. R. Ct." maakt melding van hel volgend belang wekkende incident. Op oen oogenblik, als de geheele Kamer, behalve de socialisten, Delcassó toejuicht, staat Jaurès op cn roept tot dc radicalen: „Waarom hebt gij dien man dan doen val len als gü hem toejuicht?" (Beroering,af wachting.) De scherpe vraag schijnt de ra dicalen te hinderen; clan klinkt ineens de stem van Delcassó: „Ik zal het u zeggen, mijnheer Jaurès, zij hebben het niet ge weten, zij zijn bedrogen geworden(Groote opwinding en ontroering over deze even scherpe als stoute woorden. Minister Ru au, die tot het kabinet-Rouvier behoorde, staat op en roept woedend tot den heer Del cassó: „Veiklaar u nader." Maar als de opwinding bedaard is, vervolgt Delcassó zijn rede. Tal van Kamerleden komen hem de hand drukken als hij van (le tribune daalt; de indruk is zoo groot, dat de Ka mer nergens meer aandacht voor heeften de voortzetting van het debat op Maan dag stolt. GEMENGDE MEDEDEELINGEN, Den zesden dag kwam AVicelius. Ze had hem nu al zoo lang gewacht, had in gedach ten al zoo dikwijls herhaald, wat ze hem wilde zeggen, dat ze niet geheel onbewo gen was, toen hij eindelijk voor haar stond. Wat /e hem had willen zeggen, paste ook in het geheel niet bij hem, zooals Bij daar voor haar stond, geheel energie en levensvreugde cn loeli met een zekere eerbiedige hoffelijk heid. Hij was niet opdringerig, dat kon ze hem niet verwijten. Ze begon tocli „Het. 'doet me heel veel genoegen, dat u gekomen zijt, dr. Wicelius Daar viel hij haar reeds in de rede: „Dat is lief van u." „Neen, ik bedoel het anders. Tk moet u voor alles zeggen Ik wilde u verzoeken, vriendelijk verzoeken - „Dat is nog liever." Nu moest Aerolitha lachen. Hij had er goed slag van haar op dreef te brengen. „Ik weet. niet, of u het liof zult vinden. Ik wilde u vragen, mij niet moer zulke op vallend gioote bouquetten te geven." Ze wees naar het raam, waar de drie laat ste nog stonden. „Mijn kamer is klein, ziet u. Uw bloemen zullen me nog uit mijn eigen woning verdringen. Dat wilt u toch niet?" „Als zo li in een grootere, mooiere dron gen „Neen, neen, ik bon hier zeer tevreden bij vrouw Wintermeier. Ik zou graag blijven, waar ik hen. U bent toch niet boos op me, dat ik 'dat zeg?" Alleen op mijn eigen onbedachtzaam heid. Ik 7,al me beteren. Bent u tevreden?" „Ja." Zo kon hem op dit oogenblik niet zeggen, dat hij weg moest blijven. Dat zou onhandig, b: vlaai zijn. Zo wist, dat ze den steeds grootcr wordenden bijvtl, haar „in de mode komen", grootendcels aan hem te dan ken had. Hij bewees haar allerlei vriende lijkheden. En vrouw "Winlermeier had gelijk: de wereld is niet zoo rijk aan vrienden, dat men z.e onnoodig, met voorbedachten rade moet afschrikken. Terwijl ze nog aarzelde, bekeek hij de kleine fotografieën die op oud Frankische wijze om een vreeselijke staal gravure van vrouw Wirtermeier gerang schikt waren: een oude, afgeleefde vrouw, ecn zeer jonge, bijzonder tcere en het por tret van een man, in kostuum en in wan deltoilet, als borstbeeld, ten voeten uit, iu kabinet- cn visifenkaart-formaat, maar altijd hetzelfde gladgeschoren, kalme, ernstige gezicht mot den scherp gctcekemlen kin van Aerolitha en den eerlijken, vrijen blik van haar oogen, ,.U vertelde laatst van uw vader," zeidc Wicelius. „Is hij dit?" Aerolitha werd spraakzaam. .O, zeker! jamijn lieve vader. Hij is een groot kun stenaar geweest, Rugby, hebt u nooit van hom gehoord? Do inenschen waren hall 'dol, als hij optrad. Dat is mijn grootmoedor, een heel eenvoudige vrouw, o, 7.00 eenvoudig Mijn moeder dat is z.e! Ze is lief, niet waar? Die is stilletjes met Papa wegge- loopen. Grootmoeder Zou nooit goedgevon den hebben, dat zo de vrouw van een kun stenaar werd. En Papa heeft haar zeer lief gehad. Hij wilde nooit hebben, dat zo op trad. Ze had ook angst voor het rek. Ze was zoo teer. Toen ik pas twee jaar oud was, is ze al gestorven. Ik kon haar toch heel goed, uit wat papa mij verteld hoeft. Hij sprak altijd over haar." „Tp uw vader ook dood?" „Ja, sedert vier jaar, Hij viel toen hij een nieuwen sprong wilde probeeren. Het Engeland. Uit Devonport wordt bericht, dat daar geheel onverwacht bevel is gegeven tot mobi liseering van de «thuis vloot". Dit is de eerste keer dat zulk een bevel in den winter wordt uitgevaardigd. Sommige Londensche bladen verwachten van het besluit 'der Trade Unions om to stre ven naar socialiseering der productie, een scheuring in de vakvereenigingen. Er moet ree'ds een plan gevormd zijn een nieuwe niet- isocialistische arbeiderspartij te stichten. vrijzinnige afgevaardigden ondanks de ver klaring van den rijkskanselier op 10 Jan. op 18 d.a.v. Pruisische ridderorden aan namen. De redacteur van de jKöln. Ztg."v.Ben- nigsen is door de rechtbank tot 100 mk. boete veroordeeld in zake het Petersproces. Bennigsen gaat in hooger beroep. Het blijkt dat graaf Ilohenau, die eertijds zeer in de gunst stond bij keizer Wilhelm, de huizen IIohcnz.oHern en Ilohenau zijn verwant, niet is vrijgesproken omdat hij on schuldig is, maar omdat zijn schuld niet kon worden bewezen. Het heet in het vonnisMet betrekking tot den beklaagde v. Ilohenau is bij de behandeling van de zaak zonder twijfel ge bleken, dat deze beklaagde zich schuldig ge maakt heeft aan afdwalingen, die werkelijk tegennatuurlijk zijn. Maar de uitkomst van de bewijsvoering is niet voldoende geweest om de feiten vast. te stellen bedoeld in art. 175, en de krijgsraad is 'daarom bij gebrek aan voldoende bewijze r tot een vrijspraak ge komen, niet echter wegens bewezen on schuld. Graaf Lynar is, gelijk men weet, schuldig bevonden en tot jaar gevangenisstraf ver oordeeld. Harden's meedoelingen in „die Zukunft" over deze aanzienlijke heeren, zijn dusi vol komen juist geweest. Frankrijk. Combes is benoemd, tot voorzitter van, d^ parlementaire commissie van, onderzoek naar dp onregelmatigheden, die, naar het heet, hebben plaats gehad," bij de liquida tie van dje boedels der ontbonden congre gaties in Frankrijk. Portugal. Dc geruchten Jat de dwingelandij in Portugal tot onlusten, zou hebben geleid,, wordt door Rieuler tegengesproken,. In ge heel Portugal hccrscht rust; d,e alawnce- ren.de geruchten, zijn niet bevestigd, dein hechtenisneming van d,rie republikeinen wordt tegengesproken. Duitschland. De sociaalliberale vereeniging te Keulen die dezelfde beginselen is toegedaan als de vrijzinnige vereen, nam eergisteravond een motie aan waarin wantrouwen werd uitge sproken tegen prins Bülow. De sociaal libe ralen zullen met de sociaal-democraten s'rijden voor alg. kiesrecht. Verder werd door de sterk bezochte vergadering afgekeurd dat zou een groote overwinning zijn geweest, een sprong zoo ver, ds nog niemand gedurfd had. Toen brachten ze mij naar grootmoeder en die wilde volstrekt een dienstmeisje van me maken." Aerolitha lachte vroolijk. AVicelius lachte mee. „Een absurd idee van cle goede oude." „Ja, ieder denkt, dat de menschen slechts gelukkig kunnen zijn op hun manier. Mijn grootmoeder kon zich liet geluk van een vrouw niet denken zonder veel werk en al tijd maar ploeteren in vuil en stof, en een man erbij, die ook lieel vuil en suf van zijn werk komt en een hoop kinderen, die ze wasebt. en kamt. En ik kan me geen geluk denken zonder een rek en vliegen door de lucht en mooie, lichte zalen, veel menschen en applaus applaus, dat men denkt doof te worden en het me zwart voor de oogen wordt van vreugde." „Bent u zoo eerzuchtigKijkIvijk 1" „Ik weet liet niet. Ik meen, sommige menschen leven in 'de lucht, andere in het water. Dat daar is mijn lucht." „Misschien is er nog veel, wat u even zoo goed bevallen zou. Ik kom naar aanlei ding van ons contract, u voor een rijtoert-je afhalen." „Een rijtoertje! Aerolitha had zich voor genomen op haar hoede te zijn, iedere uit- noo'diging af te slaan, e.n voor alles een ver hindering bedacht. Een rijtoer echter in een open rijtuig, in tegenwoordigheid van den koetsier, in de lachende heldere voorjaars- zonneschijn onder welk voorwendsel hac ze dit af kunnen slaan? „Ik moet vóór het eten weer bij vrouw AVintermeier terug zijn," antwoordde ze aar zelend. Rusland. De leider der Octobristen, graaf Oewarof, deelde een berichtgever mede, dat de partij een wenk had gekregen, dat de Doema zou worden ontbonden, wanneer het vioolplan afgestemd mocht worden. De regeering zet dus haar bondgenooten het mes op de keel. Oewarot verklaarde desniettegenstaande vast besloten te zijn tegen liet ontwerp te stem men en van meening te zijn, dal zijn partij - genooten eveneens hun verzet zullen hand haven. De ha-letten zullen, volgens de mede- deeling van den afgevaardigde Nisselowitsj, in deze met de oppositie stemmen. De staatsbank te Petersburg is weer eons door stelselmatige diefstallen van ambtenaren voor 2 millioen roebel bestolen. De ambte naren Smirin en Sokoloff zijn ter verant woording geroepen. BINNENLAND. Yan hot hof. Z. K. II. de Prins is hedenochtend, we gens den zeer zorgelijken toestand van. Ilr. Ms. opperhofmaarschalk, Baron Clif ford, nog niet naar Duitschland vertrok ken. Ilij knikte. ,.0p den minuut af. U hebt maar te bevelen om hoe laat!" In lmar oogen blonk nu een straal van vroolijko levenslust, die als zonneschijn liaar geheele wez-rn doortintelde. Zij gaf hem vroo lijk 'de band. „Dat is heel aardig, dat u daaraan ge dacht hebt. Ik rijd heel graag. Wilt u een oogenblik wachten?" Zij ging in de kamer daar naast en keer de dadelijk weer terug, een grooten zwarten hoed met voeren op het hoofd, en een zwart manteltje aan, zeer eenvoudigmaar het ge heel was zeer elegant. „Chic," dacht AVicelius met bevrediging. „Denk eens aan," babbelde Aerolitha, ,.ik ben pas eens uit rijden geweest, hier in Ber lijn. Het was voor veertien dagen. De aan staande van vrouw AArintermeier's zuster had een rijtuig gehuurd. En wij moesten met hem mee naar het Grunewald, allemaal. Mijnheer Schuize wilde het AVicelius maakte plotseling een beweging, „AArat hebt u?" vroeg Aerolitha. „Niets. En hebt u plezier gehad op dat tochtje?' „Neen, denk eens aan! in het geheel niet. Dat. wil zeggen, de rijtoer er heen is me zeer goed bevallen. Maar ik kan dien man niet uitstaan, dien juffrouw Dora zich uitge kozen heeft. Ik heb het ook tegen vrouw W informeler gezegd, we hebben er woorden om gehad. En ik heb het doorgez.et, dat ik mijn koffie zelf betaalde. O, die oogen van dien man vertrouw ik niet." liet heldere zonnelicht viel op Aerolitha's levendig, opgewonden gezicht. AArieelius, moest zich geweld aan doen, haar niet in zijn armen te drukken, (Wordt vervolgd, am, si> J* SCH1EDAMSCHE COURANT. L.1 'I De burgemeester van S c aie ua k, j; Brengt bij deze ter kennis van de ingeze- jj$ tenen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 1