De staat maar,
De trek naar buiten!
BINNENLAND,
Ingezonden Mededeel ingen.
Slapelooze nachten.
li
Pd
1 0
l
Gemengd Nieuws.
1
ft 4
fc,
dan in April of September liter komthij
weet dan heelemaal niet „hoe laat het is".
Novel, doch in ovcrdrachtelijkeai zin, be
dekt ook nog de knxmjuweelen van Ierland,
die gestolen haten. Hier vertelt men allerlei.
Men zegt dat de rogoering best weel wie re
wegnam, liet moot de oudste zoon Vflu een
allerhoogst geplaatst rogeeringspersoon in Ier
land zijn, die het Luid hoeft ami Sir Arthur
theivrs, den offieieelcn bewaarder der sie
raden. Die jonge man is wol niet iditxit, doch
hij is toch vciro van een genie; daar er nu
verder eigenlijk, zooals men het. wel meent,
„geen kwaad haar aan hem is", wil de regce-
ring, naar men zegt, al liet mogelijke doen
om hem te sparen en zoo de positie voor
zijn hoonstbekwamen en geachten vader niet
onmogelijk maken. Sir Arthur, die verant
woordelijk is, wil evenwel met al die geheim
zinnigheid niets te maken hebben en staat
op een openbaar onderzoek. Een ander ver
haal wil, dat de regeering wel weet, dat
die jonge man Je ju woelen niet weg nam,
dat de werkelijke dader haar ook bekend is,
dat zo beleend zijn in een pandjeshuis te
Parijs, doch dat het lommerdbriefje zoek is.
In elk geval za! van beide praatjes wel niet
veel waar z.iin en z.al men er wellicht meer
van hoeren, wanneer het parlement weer hij
een is gekomen.
Onzichtbaar blijft ook de nieuwste lueht-
vlieser, 'de heer Farmau, tenminste voor de
Landenaars. ÏTij kan in de stad geen ge
schikt terrein vinden, als hij geen entree
wil laten betalen en zoo'n vertooning is
hem niet wetenschappelijk genoeg. Hij moet
een zacht glooiend terrein hebben, om in
vlucht te kunnen geraken en dan ook ruimte.
Of hij hef nu buiten Londen zal beproeven,
schijnt onzeker. TTet vertelsel, dat hij van
Londen naar Manchester z.ou gaan vliegen is
trouwens geheel onjuist. Zijn machine is nog
lang niet zoover verbeterd, dat hij er gmote
afstonden mee kan afleggen en hij wil z.ieh
vooidoopig daaraan ook niet wagen.
En of wij zekere reizigers van Manchestor
te Londen zullen zien komen, is ook steeds
in 'de nevcten der toekonirt: verborgen. Ik
bpdoe! den optocht van werkloozen van daar
ginds. Hier willen 'de leiders der werkioo-
7cnbewegïng niets ervan weten. Zij zoggen
dat men met. een paar honderd man in een
stad als Londen, waar tienduizenden werkloo.s
zijn, geen den minsten in'druk maakt, zoo
dat geld. tijd en geestdrift, gewekt door
✓roode vlaggen, nutteloos lusteed zouden ziin.
Tn Birmingham heeft men ze ook niet wil
len hebben en hebben ze al met 'de politie
gevochten, die er oen dozijn van inrekende,
doch later weer losliet. Zii z.iin nu in Coven-
frv of Northampton. "Wellicht brengen zij het
tot Londen, doch wanneer de mensehen hier
zich niet hij hen aansluiten, zal niemand op
hen letten.
Ten slotte een bericht uit d« grootc vc-
Teld. Men arrangeert tegenwoordig danspar
tijen. waarbij de hoeren onder het dansen
geweren afschieten. Dat is, naar men
weet een algemeen gebruik bij wilde
volksstammen en zelfs Arabieren en Ko
zakken geven van Hie vertooningen, hii wed
rennen en overeenkomstige vermakelijkheden
dat oii7/e ieunesse dorée haar mannelijke
deugden nu met schietgeweer in salons en
danszalen gaat 'demonrtreeren. is wel hoe!
nieuw.
Onlangs heeft te Zaandam Iemand zijn
meubilair vastgespijkerd, nadat dit door een
deurwaarder van de directe belastingen in
beslag was genomen en hij zelf daarover als
bewaarder was aangesteld. De 'man had zijn
belastingen, niet betaald en wilde op zoo'n
manier tegen, den staat getuigen. Hij had een
kast inet schroefbouten vast aan den muur
bevestigd. Hij had 400 draadnagels in zijn
vloerkleed en zijn zeil geslagen en vier pla
ten had hij met lange spijkers in den wand
Vflstgetirnmerd. Drie stoelen waren eveneens
vastgetirnnierd. Kortom de geheele boe-de'
was zoodanig beschadigd, dat hij slechts
met de treurige oo-gen," zooals hij Win
nie altijd genoemd Bad, en betreurde het
oogenblik, dat zij jnijif pad'gekruist had.
iWij hielden lange besprekingen, ik luis
terde altijd geduldig naar de argumenten,
dio hij aanvoerde, maar 't slot was toch,
dat hij do onmogelijkheid van mijn thuiv
blijven inzag.
Hij kwam zelfs zoover, dat hij oen reis
Voor een jaar als het beste middel be
schouwde, om uit 'de moeilijkheid to ko
men. Hij meende, dat ik het meisje wel
vergeten zou, dat de vrouw was van een
ander. Maar dan kende hij, mij mot.
Vóór ik naar Zuid-Afrika vertrok, ging
ik de geliefde van. mijn hart „vaarwel zeg
gen". Dat afscheid had plaats inhetbosch
waar ik haar het eerst ontmoette.
„"Winnie," sprak ik, bijna fluisterend,
„zeg me één ding, voor ik voor altijd ver
trek. Ik heb geen recht het te vragen, maar
je antwoord kan geen kwaad doen het
kan den zvaren last, dien ik zal moeten
torschen, eenigszins verlichten. Heb' je me
lief?"
„Ik 'heb je lief met mijn geheele hart,"
antwoordde 'zij eenvoudig. „Ik zal je lief
hebben, tot ik sterf."
Met oen kreet van smart wendde ik mij
af; haar woorden waren vol bittere zoet
heid. Waarom kwam de liefde voor ons
beiden te laat? Een vreeselijkc verzoeking
kwam over me, maar ik onderdrukte die;
do blik op haar rein, lief gelaat hielp mÜ
de onwaardige gedachte te verdrijven.
„Laat ik," sprak ik heesch, „je vaarvv'el
kussen, Winnie,"
ƒ5,19 opbracht, terwijl de geschatte waarde
vóór de beschadiging f 35 had bedragen.
De geestige man werd wegens opzettelijke
beschadiging van goed, 'dat hij ter bewaring
onder zich. had, voor den rechter gebracht en
veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf
niettegenstaande zijn verweer, 'dat, met het
°°o °P z.ijn vijf kinderen alles altijd aldus
vastgespijkerd was geweest. Alen kon hom
bewijzen, dut zijn verweer niet opging en
dat alles vroeger los had gestaan en gehan
gen.
Waarom heeft nu die man 'dit geestig be
drijf gepleegd'? Of liever want de man
zelf is niet interessantWaarom is het over
het geheel niet ondenkbaar, dat zulke din
gen gebeuren?
Wij zouden willen zeggenUit gemis aan
inzicht in de bcteekenis van 'do georganiseer
de gemeenschap. Ook nis de man overtuigd
anarchist is. kan men de daad niet anders
dan een kwajongens'daad noemen, de daad
van iemand, die niet. nadenkt maar plaagt,
omdat hij meent dat. plagen van den staat
groot staat. Doch zeer vermoedelijk is dc
daad ook werkelijk niets dan een uiting van
verzet, een poging om te ziin wat men in
enkele gedeelten vnn ons land ..dwars"
noemt, een nieuwe uiting van die dwarsheid
tegenover den staat, welke men bijna overal
vindt. En liet mooiste van het geval is nog
wel. 'dat van de geestigheid wel vrij alge
meen genoten zal worden. TTet idee zal men
nieuw vinden, men zal zich in stilte verkneu
teren over het gezicht van "dezo „beulen",
die van staatswege zijn uitgezonden om de he-
lastingpennnigen betaald te krijgen en die
'daar in eens voor het geval staan. dat. de mo
bilaire goederen immobilniro goederen zijn go-
worden.
Zonder liet originecle in liet procódö van
den Zaanknnter over het hoofd to zien, moe
ten wij toch tegen deze vergoelijking van zijn
daad opkomen. De man heeft zijn straf
'dubbel en dwars verdiend. En niet uitslui
tend omdat hij goederen beschadigd heeft
doch wel degelijk omdat hij 'den staat heeft
villen benadeelen. En juist dit moment in
zijn misdaad zouden wij op 'den voorgrond
geschoven willen zien de opzettelijke bena
deeling van staat of gemeente behoort be
slister dan lot heden strafbaar gesteld te
worden.
Iemand, die een dubbeltje wegneemt, knn
daaivor een behoorlijke hoeveehieid gevange-
straf oploopen, gelijk nog weer pas is geble
ken. Doch iemand, 'die bij zijn opgaven voor
de rijks- of gemeentebelastingen honderd
maai zooveel vordonkrcmaant is
een normaal individu. Niet alleen voor de
spraakmakende gemeente, 'doch wel dege
lijk ook voor 'den staat zelf is het eerste wan
bedrijf honderd maal zoo erg als het tweede.
En toch is er aan den morcelen kant
van de zaak een zoo diepgaand verschil?
Men moge het te laag opgeven van wat men
'den staat moet betalen, niet juridisch met
verduistering gelijk kunnen Mollen, in den
grond geeft men toch te lang op om z.ieh
„iets. dat aan den staaf, toebehoort, weder
rechtelijk toe te eigenen". TTet is waar
misschien komt er nog een autoriteit tus-
sehenheide, misschien zal 'dus 'de poging tot
verduistering niet een resultaat hehhen. Doch
het normale geval is. "dat net wel geheel of
ten deele 'gelukt. En wii vragen dan. wat is
liet verschil tnssehen deze twee mensehen
Meneer A zit voor ziin lessenaar, vindt
brief met bankbiljetten van een schatrijken
vriend, weet 'dat die vriend slordig is. doet
een hankie van f ÏO'O uit 'dien brief in zijn
portefeuille verdwijnen.
Meneer B. zit voor zijn lessenaar, vindt
een Ixschrijvingsbiljet van don staat, weet
'dat de staat niet alwetend is en vermindert
het bedrag 'dat hij zou moeten betalen met
fi 00 alvorens zijn aangiftepapieren in te
vullen.
"Wat is Kot verschil?
Dat meneer A, werd ziin zaak bekend,
ftot drie ianr) gevai genisstraf zal krijgen,
dat hij een uitgeworpene zal zijn met wicn
niemand meer te doen zal willen hebben.
To bedroefd' om te spreken, hief zij, haar
betraand gelaat naar mij op, en onze lip
pen ontmoetten elkaar. Toen, scheurde ak
mij 'zelf los, en kreeg mijn kalmte niet
terug voor ik aan boord Was van den
oceaanstoomer.
Er verliepen verscheidene maandón. Zuid-
Afrika deed me goed. Werk schijnt doge-
dachten te dood en en ik werkte dus zoo
hard als geen van mijn negers.
Op e°n warmen avond, dat ik vóór mijn
tent naar den sterrenhemel lag te kijken,
kwam 'n kaffer voor mij'n vreemdeling
tot mij. Hij zei, dat ik op verren afstand
de eenige Engelschman w'as, en, verzocht
mij hij zijn stervenden meester, Insgelijks
qen Engelschman, te komen.
Het w'as maar een afstand "van zes mij
len kiaffprm ijlen en dio Was snoiv
dig afgelegd. Ik vond, dat de bode ni"t
overdreven. Lad, Want de man, dien ik
zag, ha.d werkelijk reeds den stom pol des
doods op zijn voorhoofd.
„U bent een landgenoot van m,e," sprak
hij na de gewtme begroeting. „Ik kan deze
zwhrtjes niet vertrouwen, daarom] heb ik
Jumbo gevraagd om u te halen. Wilt ge
qen stervenden man een dienst bewijzen?"
„Zog mij, wat het is."
„Ik ben" een slecht mensch geweest,"
sprak hij zwak,' „en vóór het te laat is,
wil 'ik wat mogelijk is, goed maken. Ik kwam
hier evenals gij om goud te zooken,
en vond het ook. Het is ondor mijn hoofd
kussen verborgen en heeft oen waarde van
van een goede duizend pond. Ik zou wil
len, dat a het zondt naai' een vrouw in
Terwijl meneer B. in do meeste gevallen
straffeloos of bijna straffeloos zal uitgaan
(in vele gevallen ook nog terug kan en eerst
later het ernstige misdrijf kan plegen), dal
iedereen, op een enkele, uitzondering na, zal
zoggen„Hij heeft gelijk", en dat hij van
de algemeene verachting niet veel heeft te
A-roezen.
En toch heeft in den grond meneer B.
iets even verwerpelijks gedaan als meneer
A. Err toch is liet geval uitstekend denk
baar, dat meneer B. veel minder bemiddel
den, speciaal menschen met vast en bekend
salaris als ambtenaren, door z.ijn oneerlijk
heid meer direct benadeelt dan meneer A.,
wiens vriend van de verduistering wellicht
niets merkt. Want het zijn de menschen met
de bekende, vaste salarissen, die wanneer
er in hun gemeente veel moneeren B. z.ijn
(en de hemel weet hoeveel or zijnten
slotte moeten betalen, wat al die B.'s niet
betalen, die dus ten slotte in denzelfdon toe
stand verkoeren als wanneer deze B.'s hun
handen in deze ambtenanrlijke portemon-
nuies haddmi gestoken en daaruit het een
en ander ontvreemd hadden.
Doch meneer B. doet het ..maar tegen den
staat". En oneerlijkheid tegenover 'den staat
is veel minder erg dan oneerlijkheid tegon-
o\or individuen, dat vindt de spraakma
kende gemeenteen dat vindt de staat
die de belasting-dieven s'echts hij uitzon
dering straft en ook dan heel anders dan de
gewone dieven, zelfs ten slotte ook. TTet is
waar - deze diefstal tegen den staat is
even moeilijk te bewijzen als te achterhalen.
Doch is dat een reden om hier een zoo groot
verschil te maken lot schade vnn hot
aanzien van den staat.
Tegen den trek naar de steden, tegen do
binnenlandse he immigratie naar de groote
centra van verkeer, begint langzamerhand
een reactie te komen. De gee-,1 van den
mem-eb richt zich meer naar het buiten. Wat
vroeger oasen van levensvreugd en ontwik
keling waren in de woestijn van raaiheid,
eentonigheid en bekrompenheid \an het.
platteland, beginnen langzamerhand dorre,
muffe steenplekkeri te worden in een vrucht
baar, sappig, fricvli geheel van groen. Men
7,ucht onder de stofplang, de herrieplang, dt*
onfrissche luchtplaag, men constateert de
eenzijdige lichaams- en hersenontwikkeling
der steden, die leidt tot neurasthenie, en men
hoopt gc-nezing en meerdere levensblijheid te
vinden buiten dc enge steenwereld der ouder-
welsche steden.
Deze reactie is nog maar in haar begin.
En 7.ie wnt een verschijnselen zij reeds te
voorschijn riep. Onder do meer welgestelden
en meer beschaafden begint het al haast een
axioma te worden, dat 52 weken stadsleven
por jaar te veel is. De uittocht uit, de stc
den voor een verbl f van enkele weken daar
buiten wordt telken jare grooter. Nu zien wij
niet over het hoofd, dat deze uittocht veelal
het gevolg is van modezucht en lust voor
afwisseling, Maar toch mag worden aange
nomen, dat hij niet de uitbreiding va,n tegen
woordig zou hebben verkregen indien er niet
een ernstige behoefte aan landelijke rast- en
landelijke kalmte, aan spierbeweging in de
frissche lucht aan ten grondslag lag.
Elders zien wij het aantal forenzen, men
schen, die buiten wonen hoewel zij in de stad
hun zaken liehlien, toenemen. Ook hier is
zeer zeker de begeerte om zich aan het be
talen van hoogc belastingen te onttrekken,
welke begeerte met den trek naar buiten
niet in onmiddellijk verband staat, een
groote factor. Toch overschatte men de bo-
reekenis van deze oorzaak niet en onder
schatte zoo niet den grooten invloed op deze
beweging van den lust om buiten te wande
len, to wonen, te rusten, het is dezelfde
..terugkeer tot 'de_ natuur", die de menschen
doet droomen van tuinsteden, steden van
groote oppen-lakte met doo>- weinigen be
Engeland; dio ik zeer verongelijkt hob.'*
„Dat wil ik."
„Ik weet, dat ik u vertrouwen kanuw
gezicht zegt mij dat. Neem hot goud'weg,
als ik dood ben. en zorg, dat het op do
plaats zijner bestemming komt. Beloof me
plechtig, 'dat ge het zult docn.i"
„Ik beloof het. Nu de naam rin Int
adres."
„Rawson Winnie Rawson mijn
vrouw. 'Oxford Mansions 37. Maida Vale."
Wat 'deden zijn laatste woorden mij ont
roeren I
Ik zorgde nog voor Rawson 's libgrafe-
nis, maar pakte toen mijn zaken met zoo'n
haast bij elkaar, dat mijn negers meenden,
dat ik gek geworden .wag.
Op de snelvaxendste boot vertrok ik van
Kaapstad, maar de reis scheen mij nog
te langzaam te gaan. Ik hunkerde ernaar
aa'n de zijde te komen van de vrouw,
die ik "litefhadnu stond ons niets meer
in den weg.
Winnie's moeder was gestorven; hef
meisje was verhuisd en niemand wist, waar
heen'. Maar ik vond haar.
Eti' toen Miaar is het noodig meer te
vertellen
Men zbgt, dat ware liefde altijd met
moeilijkheden te kampen "heeft,, maar ons
schip was nu, 'tocht in veilige haven. Is-
het noodig, dat ik verhaal, dat geluk en
vrede ons deel werden?
woonde, relatief kleine huizen, die lost van
elkaar staan in vakken open grond.
Een verschijnsel van den Jiuitsten tijd ook
is de neiging" om op Zon- cn feestdagen on
altijd, wanneer het drukke stadsleven het
maar even toestaat, buiten te gaan wandelen.
Niet overal is deze neiging nog even sterk
ontwikkeld, niet overal zijn de middelen van
vervoer erop ingericht om op mooie, vrije
dagen, groote metischenmassaas op hot land
te brengen. Doch hoe geweldig die neiging
zich in do laatste jaren ontwikkeld heeft,
kan oen vergelijking met 20, 30 jaar ge
leden aan iedereen loeren.
Bovendien wordt in de .sleden, waar dit
mogelijk is, hoe langer hoe meer naar buiten
gebouwd en daarbij blijkt dat alleen nog bij
gebrek aan beter de gioote huurkazernes
aanvaard worden, dat iedereen, die het oven
doen kun, de voorkeur geeft turn een echt
buitenhuis, met een tuintje on niet zooveel
mogelijk frisse he landlucht.
Is do reactie tegen den trek naar de ste
den dus nog slechts in haar begin en treft
men haar vooral aam bij de meer ontwikkel
den en welgesteld™, in velerlei opzicht laat
zij toch haar invloed al gelden, zooilat men
gevoelt op dit punt te etiian aan het begin
van een nieuwe bescliavingsbeweging, die
uit de onzuivere broeikaslueht dor steden
gaat naar de trissehe, wijd uiteemgebomvdo
tuinsteden, mmr het go/.on'de buiten. En
zooals het veelal gaat, met deze nieuwe be
weging komen de middelen om anu dit. stre
ven te voldoen. De spoorwegen organiseer™
buurt verkeerd ionsten tegen goedkoopo tarie
ven. liet tramverkeer neemt, dank zij dc
elect rif iratie van het bedrijf, op buitenge
wone wijze toe en vermindert het afstands-
bezwanr. De fiets heeft zich in korten tijd
oen positie weten te verschaffen en een om
wenteling in het verkeer weten te brengen,
die voor vijftien jaar door niemand kon wor
den voorzien. En nog staan wij verbaasd over
'de groote metamorphose, door dit eigenaar
dige voertuig geschapen, of daar meldt zich
alweer een nieuw vervoermiddel aan, de auto,
wier toekomstige ontwikkeling nu evenmin
is te voorspellen, als dat A-oor vijftien jaar
ten aanzien van het rijwiel mogelijk was.
Overal dus de trek nanr huiten, 'de neiging
om zooA-eel mogelijk te profiteer™ A"an de
gezondinakende kracht van dat. huiten. Over
al een afkeer van het gozondlioidbedm'enVle,
het onlogische, eenzijdige en overspannende
in hol echte. oudcrwel«cne stadaWen.
Zal nu deze trok naar buiten de steden
gaan ontvolken op dezelfde wijze als eerst,
ontvolking van het land gedreigd heeft? Wij
gelooven hel niet. Zoo heel A-elen kunnen
niet anders dan in 'de steden hun brood ver
dienen. En dan zullen de steden toch ook
steeds %-oor velen een groote aantrekkings
kracht. houden. Aan ontA-olking van de ste
den gelooven wij dus niet, wel aan een ver
andering van het. karakter 'der steden.
Hoe 7.nl nu onder normale omstandigheden
die krachtige neiging paar het buiten in
werken op de fysionomie der ste'dcm? ITet
antwoord ligt A-oor de handdoor de steden
veel grooter te maken, door wnt nu stad is
city te maken en daaromheen tot ruimer
bouwen te .dwingen. Is de stad niet meer
in de ruimte gebonden, kan zij zich zoo ver
ontwikkelen als de bewoners maar willen
wonen, neemt zij steeds toe de neiging om
zooveel mogelijk buiten, zooveel mogelijk niet
in afgesloten straten, te wonen, dan zal men
zich haasten op dit punt tegemoet te komen
aan dc wenschen der inwoners.
Ecu verstandige exploitatie van elcetri-
sehe trams en de overeenkomstig het rap
port A-an de Staatscommissie A-oor de Go-
nieentefinnnciën in te A-oeren belastingen,
zullen met de andere nieuwe veivoermidde'en
verhinderen dat de grondspeeulanten sla
pende al te rijk worden en zoo zal men lang
zamerhand om de steenmassa's der oudo rie
den nieuwe, meer landelijke steden zien ver
rijzen, die aan net ideaal van de bewonderaars
der tuinsteden vrijwel zullen voldoen. En
men boude hierbij in het oog, dat deze ge
heele metamoiphose niet al'een 'dein welgc
stelden ten goede z.al komen, doch dat ook
do ongezonde verblijfplaatsen der allerarm
sten zullen verdwijnen en zullen kunnen
plaats maken A-oor meer hygiënische wonin
gen. waar licht en lucht beier toegang zul
len hebben, dank zij de woningwet en dank
zij de geringe kans, dat onder de nieuwe
omstandigheden bouwgrond weer Li ronder
'duur wordt.
Alles' ia er dus om in de goede richting
te weiken: de neiging van de menschen
voor huiten, de ongedachte ontwikkeling der
\-ervoermiddclon, die nog niet tot staan is ge
komen, de over niet al te langen tijd in tc
A-oeren verruiming van het stedelijk belas
tinggebied, alles, behalve de grens
regeling. De meeste Nedcrlandscne sleden
lijden aan te groote engheid A-an grenzen en
bij A-elen is dat lijden al chronisch gewor
den, is de hoop op herstel al haast opge
geven.
En toch, er moot raa'd geschaft worden.
Hot is het psychologische moment. Do Nc-
derlnridsche stad is in haar groei in oon sta
dium gekomen, waarin zij moet worden over
geplant. in een ruimeren pot, zal zij niet ver
dorren en wegkwijnen.
Over dien grooteren pot hopen wij in een
volgend artikel te spreken.
Verkiezing Eerste kamer.
Naar wordt gemeld, heeft de heer 0. M.
F. Haffmans, notaris te Helden, zich zelf
candidaat gesteld voor het lidmaatschap dei'
Eerste Kamer (vacature-Brouwers.)
Vrij-liberale*.
Naar de iProv. Gron met zekerheid
neemt, Avorden er ernstige nagingen aa
wend om, mede met het oog op mogeih
politieke gebeurtenissen, te' geraken totee»
krachtige organisatie van de vrij liberale,
in de provincie Groningen
80 cent per regel.
Een bewoner van Maasland geeft ends
staand een geneesmiddel aan, dat voor
lijders aan aambeien en prikkelende huid»
slag A-an groot belang is.
De heer W. VeisehiHir, wonende
dijk 52, te Maasland, meldde ons den 24e
Januari 190'5 Sedert lange jaren wasj
aangedaan met droge, uitwendige aambei
waar ik zeer \-oel hinder van had. Do j
king, hierdoor ontstaan, was somtijds
Listig, dat ik niel op mijn stoel kon blijv
zitten. Een van mijn kennissen wees nij»
Foster's Zalf en ik ben hem hier dankbaj
voor, want dadelijk bij aanwending van kt
goede zalf, bekwam ik verlichting en
twee weken waren hierna verloopen, toen
goh rol en al A-an mijn ellendige kwaal
genezen. Met vertrouwen zal ik dan ook
tor's Zalf A-oor 'dit euvel aanbevelen.
Den Ben Augustus 1907 vernamen v
nog van don hoor Verschuur: „Nog ste;
ben ik genezen van mijn lastige kwaal. I
Zalf heeft dadelijk wondoren, gedaan. Ikl
totaal niets meer bemerkt van mijn anmlct
e.n zal U steeds dankbaar blijA-en voor,
uitstekende genezing."
Verzeker U dat men U de öchte Feb
Zalf geeft, dezelfde soort die de Wr Y
schuur gehad heeft. Ze is to Schiedam i?
krijgbaar bij de heerenKappelliof en H
A-ingli (voorheen Frans Visser). Toezend
geschiedt franco na ontvangst van postwijs
i\ f 1.75 A-oor Ëën of 10.voor}
doozeri.
sir
ij
bt
H
Ivi
P
'ff
di
in
P
If
1:
d
O
b
d
a
a.
Aanvaring s.s. Amsterdam
De directeur-generaal van de GreatEi
tern Railway, de heer J. F. L. Goodi
deell in verband met hel ongeval vnnb
s.s. „Amsterdam" cn de „vele onjuistev
koorde voorstellingen in de pers" heti
gen.de mede
Het zou mijnerzijds ongepast zijn,
died "ik in eenigé discussie trad omtK
de kwestie van de verantwoorde]ijkhcidi
Maatschappij voor het ongeval (deze ai
gelegenheid bij den bevoogden I-echter:
beslissing aanhangig gemaakt zijnde),
icon wonscli ik te verklaren, dat geeadr.
w-elke ook, op de kapiteins wordt uiti
oefend om hen aan 'te sporen op tijda
to komen, en dat de bewering in sonn
dagbladen, dat gezagA'ocrders die niet
tijd aankomen een slechte aantcekeningt
gen, volkomen van grorid ontbloot is
instructies aan gezagvoerders zijn, dat
A-eiligheid A-an de passagiers hun allen?
ste zorg moet zijn. cn geen, enkele geil?
voerder ol stuurman werd ooit gest
voor te late aankomst tengevolge vant
ol storm.
Het Post-contract voor het verroert:
brievenmails behelst geen boetebepal
voor A-ertraagde aankomst.der schep?
Daarentegen als passagiers, hetgeen a.
zeldzaam is voorgekomen, aan de ai
nistratie hebben geschreven, beweren
dat een overtocht m weerwil van m
sneller had kunnen rt-olbracht won!
heeft de maatschappij 'zulke brieven
zijdie gelegd, overwegende Hat alléén
giozagvoox'dcrs in staat zijn te beoordef:
met Welke snelheid behoort te wordenfj
vanen.
Ik wcnsch er voorts de aandacht o;
vestigen, dat de beliepen der maalscha;
onverzekerd varen en Hat zij dus zeil
geA-olgen van ieder ongeval to dragen hu
zoodat het niet te veronderstellen is/
door baar instruction zouden w-ordem
gegeven, die gevaar zomlen doen ontst
voor liet verlies van een schip, waan s
de waarde tussclfon f 1.000.000.'
fl.200.000.bedraagt, om niet te sf
kjen. van bet leven der passagiers en 1
manning en Ket verlies dat zou ontsto
daar de vrees van passagiers h'et
zou kunsten hebben, dat het verkeert*
naar and/ere routes verlegt.
Noch' in bouw- en uitrustirigskosten»)
stoomschepen, noch in 'dc bezoldiging
gezagvoerder, officieren cn bemai®
tracht dc Great Eastern Railway ComF
bezuiniging en te Hfozen opzichte kan
dp vergelijking met elke and'oro tusscl
Engpland en het vasteland varende ste
boot!ijn mjet goed gevolg doorstaan.
hg trekking tot andere afkeurende oord
vellipgen in verschillende couranten,dt
dat d,e stoomschepen voorzien zijn
dp noodjige reddings- en andere Do»
wplke zijn uitgerust in overeenstemt1-
m|et alle voorschriften, van do „Boai®
Trade".
Dp hófmeesters waren de passagier
h'ulpzaaml iu het aandoen der roddu- j
gordels, en cle passagiers werden dp5'
bem'aiining in de reddingsbooten gch'olf
Een bepaalde horrtannirig is aangek
voor elke boot volgens de gedrukte*1
scbriflen van dc maatschappij, elkec
wpel tol welke boot hij behoort 08
lie en hij zich te begeven heeft in t|F
nood.
D,e vonniste boot was bemand, dote
nVatroos, tw.ee stokers en een hbfmcc®
Do in'atroos whs sedert eenigem Lr
dienst der maatschappij en vóór inv$
I
1
