6fs .feargaïlg
2ondag 23 Februari 1908
12625
K
Tweede Blad»
fransche brieven.
¥i
Het Bruidsbouquet.
Besrij ding van den Woeker.
m
Ion f6 rmg0n kaar scbocn te rich-
fe) w i Vl0uw- dio zoo goed voor-
>lst te bekken uit haar bekendheid
SCHIEDAMSCHE COURANT.
0.45,
0,25,
s ten
QUt.
BE-
il op-
niet-
erljjk
van
Deze courant verschijnt d a r e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
1 prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25.Franco
:per post fl. 1.65.
F prjjs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
5 Afzonderlijke nummers 2 cent.
i Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
j Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór oen
:ul,r aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No, ill (hoek Korte Haven.)
ITjk&i?
Prijs der Advertentiën: Van 1—G regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aam het Bureau te voldoen.
In tere. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
«fifeJavs^mb.QMD'csT':
llijke
bant.
Ing
aan-
-.41,
Ijl.
art,
iug.
;en
go.
ikel
uur
ent,
13.
HU',
(Van onzen Pat'ijschen correspondent.)
Parijs, 1G Februari.
Niet ten onrechie hebben de Franschen
"den naam zich gauw warm te maken voor
'iels dat, om '1° ecn anc'ürc ''eden, hun
aandacht heelt getrokken. Zij „emhalleoren"
"zich, gelijk het in hun eigen taal luidt, lich
telijk,"ook al gaan zij daarbij nog geensznis
J>|0p hol" zooals de woordelijke vertaling
tvan dien te nu zou doen vermoeden. Anders
toczegd blijft het meestal bij min of meer
hoo4 woorden, die volstrekt nutteloos zijn cn
rij beschouwingen, die, weliswaar uil theore
tisch oogpunt, iets belangrijker zijn, doch
{doorgaans niet veel aan den gang van het
leven oï den loop der zaken veranderen.
Een voorbeeld van die eigenaardige heb
belijkheid is dezer dagen weder geleverd door
de Parijsche bladen, welke, hoe overdreven
ze soms ook zijn kunnen, toch nog altijd gel
den mogen voor den spiegel van de middel
klasse der Parijsche Maatschappij. Er was
namelijk een dag of acht geleden geen enkele
'courant of zij beval te, in langer of korter
hoofd-nrtikels, een uiteenzetting dor thco-
riten over dc echtscheiding en hel daarmee,
'rtoo nauwrenvunte begrip van liefde cn van
zoogenaamd „vrije" liefde. Hoewel men nu
";,ook van die onderwerpen zeggen kan dat
ze „alle geschichte" zijn cn toch „eeuwig
;-neu" blijven, konden ze, vooral in deze, aan
staatkundige gebeurtenissen zoo vijke dogen,
(toch geenszins voor actualiteiten doorgaan.
Bovendien heeft men sinds dc wet „Naquel",
die dc echtscheiding bij de Fransehen Code
Civil inlijfde, zooveel daarover gesproken,
n geschreven, getooneelspeekl en in praktijk
gebracht, dat men zou kunnen dunken dat
de stoïïe bijna uitgeput was. Ecn grove vcr-
gissing, inderdaadEr is niets anders
:{!ioodig geweest dan dc opvoering van een
p nieuw comediestuk van Bourget^ getiteld
„Le divorce", in het Vaudeville, om alle
pennen en tongen weer in beweging te 'oren-
gen. Men had op een gegeven oogenblik
kunnen denken aan den vooravond te staan
van'n sociale hervorming,die niets meer of
minder beoogde dan de afschaffing van 't hu
welijk. Hier was het dat de zucht der Fran
schen om zich te „emballeercn", weer dui-
1 delijk aan den dag kwam, want ik behoef
niet te zeggen, dat er geen sprake van is
hot sluiten van de echtverbintenis voor den
Maire onnoodig te verklaren, noch zelfs, wat
i driekwart der trouwlustigen betreft, de snera-
menteele ten overstaan van den priester te
wisselen beloften na te laten. Doch er zijn
altijd verschillende categorieëen van lieden,
la den sprookjesachtig verlichten bloe
menwinkel der Rue Royale hccrschte dc
gewone bedrijvige drukte. Schitterende
equipages op voornaam geluidloozu gumuti-
wiolen, hielden stil voor de beroemde Pa-
ijbchB zaak,, dio een specialiteit bezat
wolke haar beroemd' gemaakt en boven
a io andere concurrenten had doen uït-
mken. Nergens, namelijk in hot groote
voorname Parijs, word het bruidsbouquet
too smaakvol gebonden als hij madame
uacour.
fa de .voorname 'kringen in Frankrijk
t '1°f' gebruik, dat van don dag dei
«Ihcicele verloving af, tot aan den trouw
de bruidegom zijn uitverkorene iede
on morgen een; uit witte bloemen be
arrangement zendt. Als de verlo
•mg lang duurt, kan men zich voorsteller
ceen fantaisic en smaak er toe be-
°0t om niet eentonig te worden, en
orei dag ,jon gC„rigen morgengroet in
1 weuvro vormen e" schikkingen aan
vo zenden, en er te hooren bij-
^af bot bouquet vandaag nog
dm'6» Was gisteren, ja, mooier nog
ri,,a e v°orgaande. En dit wonder ver-
Vc! e, madamc Lacour nu reeds sedert
zij verstond ook de kunst,
2 Puters te kiczeib z'i had «en bi-
kuur01 S 00S voor do handigheid der
i... ni01sjes, die om een aanstelling hij
haar Ve(20c'1tenzij las als 't ware in
iili'Zle terwijl zij enkele zeer onver-
die er belang bij hebben van tijd tot tijd
ecu kleine veldtocht tegen de achtbare in
stelling van het huwelijk te ondernemen. In
du eerste plaats de soort van meusclien, die
in hun jeugd volop de genoegens van het
jonggezollenleven gesmaakt hebben en wien,
wanneer ze, op rijpen leeftijd, in bet Imwo-
iijk getreden, de lasten, welke de echtelijke
birnit medebrengt, te zwaar vallen. Anderen
zijn getrouwd om, na een atoimachtig ver
leden, een goed heenkomen to zoeken, een
ruslitge haven, die ze desnoods veilatcn kun
nen indien zo hun al te kalm voorkomt.
Voor die alien is de echtscheiding natuur
lijk het onmisbare aanhangsel van het huwe
lijk. Maar daarmee niet tevreden, ook al heb
ben ze hun vroegere vrijheid herwonnen,
werpen ze zich als kampioenen op voor dc
union libre", zonder er aan te d.cnken
welke morcele verwoestingen een dergelijke
instelling zou aanrichten in een maatschap
pij, die toch al niet zoo erg deugdzaam of
degelijk is.
Het zou evenwel onrechtvaardig wezen te
beweren, dat, overal in Frankrijk dergelijke
„libre-unionisten" in menigte te vinden zijn,
Ik heb in 't bijzonder het oog op Parijs,
Hot groote centrum, waar zij, die luide spre
ken, altijd weerklank vinden, ten eerste om
dat de bevolking er uit zoo geheel van elkaar
ver.-chilicnde bcstanddeclen is samengesteld
en ten tweede omdat daar altijd een meer
derheid te vinden is, belust op de open
bare behandeling van moralitcitsvraagstuk-
ken, hetzij z.e al dan niet opgeworpen wor
den door een feit uit de „ehronique Scanda-
leuse". Eehtscheiding.sprocessen van lieden
van zekeren naam en waaraan pikante bij
zonderheden verbondon zijn, zijn dus van
zelf buitenkansjes. Van een, dat een jnar
geleden groot gerucht maakte, is dezer da
gen weer opnieuw gesproken, ter zake van
een avontuur, een der gescheiden echtgenoo-
ten overkomen. De graaf Boni de Castellane,
dépulé voor de stad van dien naam, is tot
100 fianks boete veroordeeld wegens slagen,
toegebracht aan den Prins van Sagan.
Castellane, de gescheiden echtgenoot van de
miüardairsdochter miss Gould is een figuur
door gansch Parijs bekend om zijn zwier,
zijn huwelijk en zijn echtscheiding, de prins
de Sagan van zijn kant heeft tal van
avonturen gehad (o. a. was hij gemengd in
de strafprocessen, die de nasleep vormden
van hot leven en sterven van den jeugdigen
Max Lebaudv) die hem erg over de tong
hebben doen gnan.
Eerstgenoemde dan, is den anderen, (zijn
vollen neef) op straat te lijf gegaan en de
volle neef heeft hem te dier zake ten cor-
rcctioneele gedaagd. Daar het grondmotief
van do twist niemand andere was dan ge
noemde miss Gould, hadden zij beter ge
daan, het verschil anders dun in het publiek
te beslechten. Manr te Parits schiinen som-
met het men schel ijk hart, had zich ook
ditmaal niet vergist, toen zij zonder ver
dere aanbeveling het bleeke,, jonge wezen
met de groote, donkere oogcu, dat drie
maanden geleden aan haar deur had
aangeklopt, opgenomen had, Het stille
meisje,, il;\t slechts onder haar voornaam
van mademoiselle Madeleine hij haar ka
meraadjes bekend was. had zich spoedig
dooi' bizondere handigheid, door de gra
tie en poësie. die zij in hot eenvoudigste
bouquetje wist te leggen, een bizondere
plaats in de gunst harcr meesteres ver
overd. Zoo was zij reeds ua "korten tijd
in do beroemde zaak zoover gekomen, dat
haar uitsluitend het zoo moeilijk saam te
stellen bruidsbouquet deze lango sym
phonic in wit toevertrouwd werd.
Iets evenwel verontrustte madame La-
cour,. die haar begaafde bindster dikwijls
met haar blik "monsterde, als deze meende
niet gadegeslagen te wordenhel was het
toenemende, beangstigende mager worden
der slanke,, bijna doorzichtige handen.Men
kon het dezen gracieuscn vingers ook wol
aanzien, dat zij geen zwaar werk in het
leven verricht hadden: zij schenen er toe
bestemd slechts rozen cn leliën voor ge
lokkige mensehenkiiideren tot kransen bij
een te binden.
Heden was mademoiselle Madeleine bi
zonder goed geïnspireerd geweest, maar
zij had ook Tang gezocht vóór zij uit de
zee van bloemen, die haar omgaf, een ge
lukkigo keuze gedaan had; het gold hier
ecn eerste bruidsbouquet te leveren, die
do bruidegom zelf 's morgens besteld had
heol vroeg, toon madame Lacour nog zeil
op den winkel paste. En haar verwonde
ring was nog 'toegenomen, toon diezelfde
Cijngekleode heer in oogenschjj'nlijk 'groote
mige vertegenwoordigers der hoogc klussen
er een eer in te stellen hun „fails et gestes"
in de courant besproken te zien. Enfin die
eigendommelijkheid hebben zij gemeen met
de „Apachen", wier heldenmoed door een
kostelooze publiciteit aangevuurd wordt. De
journalist behoeft dus geen geweiem-buzvaren
te koesteren, ook al heelt hij geen voorlief
de voor de behandeling van privé aange
legenheden, en do Parijsche journalist, in
't bijzonder, zou zelfs in zijn tank tekort
chieten, indien hij geen melding maakte
•<in 't geen de Parijzenaar bij 't openen van
zijn dagelijkbche courant als een delicatesse
(in de Holltmdscho beteekenis van het «oord)
of als een fijn snuifje beschouwt.
Du zaak Sagan-Castullaue is dus, om in
de volkstaal te spreken, „voorgekomen".
I)e verweerder heeft verklaard dat Sagan,
tegen wien hij bovendien vuu vtoegor dulce-
rendu grieven heeft, rondstrooide dat hij in
't huwelijk zou treden met Mrs. Gould, zijn
geseheiden echtgenootc. liet denkbeeld dat
zijn twee nun de hoede dor moeder toever
trouwde kinderen in dat geval onder den
invloed van zijn neef zouden komen, was
hem onverdraaglijk. Toen deze hem du», lut-
gelegenheid van een voor een gemeenschap
pelijke bloedverwante gehouden zielmis, bc-
leedigde, had hij hem, buiten de kerk geko
men, in 't aangezicht gespuwd. Sagan
had hem toen met zijn stok geslagen. Er was
een worsteling ontstaan en Sagan was geval
len tegen de trottoir en had zich zoo
doende verwond. Sagan beweende, dat hij
zijn neef in 't geheel niet beleedigd bad en
clat hij door dezen dus zonder motief was
omgevallen en geslagen, met die verzwa
rende omstandigheid dat Castellane daarmee
voortgegaan was, terwijl hij reeds op den
grond lag.
Uit alles is vrij banaal en zou niet interes
santer zijn dan zoo menige vechtpartij van
een pasteibakkersjongen en een telegraaf leer
ling, indien cr gelukkig geen «dukaten wa
ren. dio ter verdediging van de belangen
hunner cliënten de zaken wat dieper ophaal
den. Boni de Castellane zelf scheen er (ge
lijk begrijpelijk is, daar zijn gewezen echtge
nootc in de kwestie betrokken was) niet op
gesteld dat er aan die bijzonderheden publi
citeit gegeven werd. ITij had reeds hij den
aanvang der zitting een verzegeld pak brie
ven aan den President der Rechtbank over
handigd, waaruit kan blijken wie de Sagan
was, zeide hij. Doch men heeft te Parijs
even begrijpelijk, sinds de Dreyi'us-zaak, een
schrik van geheime stukkon. Sagau's ndvo-
kaat had trouwens groot gelijk met te eischen
dat bedoelde brieven ter terechtzitting be
hoorden gelezen te worden, wilde men ze bij
liet debat als overtuigingsstukken doen die
nen. De advokaten waren dus wel genood
zaakt in bijzonderheden te treden. Die van
Castellane, haalde ter kenschetsing van iict
lezen van diens tegenpartij aan, dat Sagan
eigenlijk geen domicilie had. Het door hem
aangeduide appartement was gehuurd door of
gelijk men te Parijs zegt, stond op naam
van een dame. Zulks was nog wel geconsta-
leerd door een deurwaarder, die beslag inoest
letreen op Sagan'» inboedel. Er was voorts
gebleken, dat hij woonde in een kamer, ver
huurd door Oen concieigc, die gewoon was
huisvesting te Verleunen nan gelieven die
'een schuilplaats zochten. Zulk een domicilie
wum voor een Prins, uit het oosnunt var'. bur
gerlijke fnf manlijkheid. nog al erg. Maar
tocli had 'astellane's advoknat er beter mee
gedaan die apparlementenkvvestie niet aan te
roeren. Want, wat bleek uit de repliek van
/.ijn tegenpartij? Dat Castellane in het tm-
deie uitoicte verviel, hetgeen voor een huis
vader evenmin een bewijs van deugdzaamheid
vormt. Was Sagan, namelijk, in burgers-ech
telijken zin. vagebond, bij 't scheidingsproce»
Gould-C'astellane, was aan bet licht gekomen
dat Graaf Boni er acht, zegge acht, domi
cilies op nahield, alle bestemd korter oi
anger tijd. huisvesting tc verschaffen aan
icht vei.-chilleudn dame», die (de Frunsche
galanterie gaat nooit verloren bij het sehei-
cling.-proccs gelukkig met dc- acht eejstc let
ter» van het alfabet waren aangeduid ge
worden.
liet Openbaar Ministerie had, Castellane's
broeder, die ter lmlpe gesneld was, buiten
vervolging stellende, geëischt dat Boni ver
oordeeld zou worden tot een lichte straf. Dan
zou de rechtbank, meende hij, met des te
meer billijkheid weer kunnen overgaan tot
de verooi deeling van haar gewone klantjes,
.die niet de verontschuldiging konden aan
voeren" wetgever te zijn.
Indien Boni de Castellane, in plaats van
tot do Oppositie te belmoren, een aanhanger
van het „blok" geweest was me dunkt
do ambtenaar zou dan die toespeling op het
deputéschap van den vervolgde achterwege
gelaten hebben
Hoe 't zij de Rechtbank heeft den eisch
toegewezen en is de duputé veroordeeld ge
worden.
Maar zou 't niet, dat nog daargelaten, on
eindig beter zijn geweest indien de Castellane
en zooveel anderen met hem. gedachtig ware
gewee.-t aan het spreekwoord, dat zegt zijn
„linge sale en familie" te vvasschen?
JUVENIS.
gelukzaligheid haar had bekend, dat hij den
gcheelen nacht geen oog had dicht gedaan
en gewenscht had, dat het morgen was,
opdat hij hierheen kon snollen en zijn aan
gebeden bruid, van wie hij eerst iaat
's avonds het jawoord gekregen had, een
geurenden morgengroet zenden. En toen
hij er nog had bijgevoegd, dat do prijs
in dit geval cr niet op aankwam. er
moest ioderen morgen het mooiste geleverd
worden wat madame Lacour bereiken
kon, had de slimme handelsvrouw meteen
vriendelijk lachje slechts geantwoord,,U
kunt gerust 'zijn, mijnheer, ik zal Het sa
mcnstellcn van dit bouquet alleen aan ma
demoiselle Madeleine toevertrouwen, cn
dan zal uw bruid dagelijks verrast wezen
want het zijn ware bloemgedichlen, die
haar handen samenstellen."
Had zij zich bedrogen, ol was het ska
lende gelaat van den jongen man bij het
noemen van den naam Madeleine «enigs
zins betrokken? Madame Lacour had de
bestelling voor den duur van dcri verlo
vingstijd aangenomen, en de verliefde brui
degorn verliefd cn vrijgevig, een klant
zooals ze steeds zeldzamer worden was
even vlug weer weggegaan, terwijl madame
Lacour hem lachend nakeek.
Welk een onderscheid tusschcn dezen
vreemdeling en het meerendccl harcr klan
ten, dio zij in. de 'lange jaren aan zich
had voorbij zien gaan. iloc kool 'cn onver
schillig, alsof het den aankoop van het
eerste het beste huishoudelijk artikel goki„
haddon do mees ten hun galante bestelling
gedaan, over den prijs gesproken, cn haar
ton slotte naam en adres toegeworpen van
het meisje, met wie zij de lange reis door
het leven zouden beginnen.
„Ilot deuk iemand werkelijk goed, nog
(Ingezonden.)
Niet lang geleden is door het Kamerlid
Dr. Ro», een der oprichters van de Natio
nale Verceniging tot Bestrijding van den
Woeker, in een der organen van de dagblad
pers een uitnemende uiteenzetting gegeven
van het streven dier Verceniging en de na-
eens een man te ontmoeten, die tot over
do ooron verliefd is," had madame Lacour
gezegd Lot Madeleine, die juist den win
kel binnengekomen was, en zich naar haar
werk begaf. „Dit is echt iets voor u, nu
kunt go uw talent ontvouwen en een echt
verliefd bouquet vol uitdrukking maken.
U bent een kleine meesteres in de bloe
mentaal geworden, en verstaat slechts als
weinigen de kunst, er uitdrukking aan te
geven. Ditmaal dus is het eerste liefde,
zou diep en machtig, alsof er vroeger of
later geen wereld zou zijn zonder hem."
Om de diep ingezonken mondhoeken van
het bleeke meisje komt een bittere trek
en een traan glijdt langzaam in de half
open roos, die zij tusschcn de vingers
houdt. Zij begeeft zich naar haar gewone
plaats, waar zij, ongezien door de keu
pers, stil voor zich heen werkt e>n ont
zaglijk lijdt.
Ook zij had eens gedacht, dat er
zulke liefde bestoud, waarvan madame
Lacour met zooveel geestdrift sprak. Ook
zij bad op een zooien voorjaarsmorgen
zoo'n heerlijk geurend bouquet ontvangen,
dat eerste, nooit eindigende liefde moest
beteekenen 1 En toch, hoe snol was haar
liefdedroom geëindigd I Ilaar bruidegom,,
die baar als rijk gelukkig meisje, had lee
ren kennen, had weliswaar, er op gestaan
zijn huwelijksbelofte te volvoeren, toen zij
hem met bloedend hart haar onwankel
baar besluit meedeelde,, voortaan slechts
voor haar moeder te wille,n leven en voor
haar onderhoud 'te werken- En dat had
zij ook gedaan, zonder morren, voortdu
rend, tol op dezen dag, en haar best ge
daan, haar begraven liefde diep in de ge
wonde ziel te verbergen, waar geenmen-
sehelyk oog haar kon ontd'okken, E.n su
druk gelegd op den omvang en dun ernst
van het kwaad, tot welks bestrijding clc/.e
Verceniging zich heeft aangegord.
Het is ons voornomen niet. in die be
schouwingen terug te treden. Maar wij
hebben er aanleiding in gevonden om, af
gescheiden van dit betoog, ecnige opmerkin
gen in het midden te brengen, ten einde de
overtuiging te vereterken, dat het inderdaad
mogelijk is, met hoop op gunstigen uitslag
dit euvel te bekampen.
Het be/.vaar, clat men ste°ds hoort oppe
ren door degenen die van liet vraagstuk geen
of slechts oppervlakkig studie hebben ge
maakt, richt zich hoofdzakelijk tegen het
denkbeeld van een w e 11 c 1 ij k e bestrijding
van den woeker en komt hierop neder, dat
het onmogelijk is. aan te geven, wat onder
dit begrip valt te verstaan. Men wijst dan
gemeenlijk op het fiasco, door de oude woc-
kerweigcving gemaakt, waarin bepaald werd,
«elke rente als maximum mag worden gevor
derd bij het ter leen verstrekken van gelden.
In de eerste plaats zij nu opgemerkt,
dat er behalve wettelijke maatregelen tegen
den woeker, nog andere middelen ter be-
tiijding zijn, waarvan de doeltreffendheid
ider in het oog moet springen.
Wanneer degenen, die thans doordat dc
bestaande credietinstellingen in hun behoef
ten niet voorzien, genoodzaakt zijn hun toe
vlucht tot woekeraars te nemen, in de ge
legenheid worden gesteld zich te wenden tot
instellingen, uitsluitend opgericht in hun be
lang, spreekt het vanzelf dat de woekeraars
minder te doen zuilen krijgen. Oprichting
van zoodanige inrteliingen is dus in de eer
ste plaats gewenscht.
Maar tevens is het ecn feit, dat velen
hetzij uit onbekendheid met het bestaan van
zoodanige instellingen want hier en daar,
zij 't nog op te weinig plaat.-en, zijn zij er
reeds hetzij uit onbekendheid met de
groote gevaren die hen bedreigen indien zij
de voorkeur geven aan inrichtingen, die mis
bruik maken van den geldnood, waarin zij
verkeeren. toch in de handen van woe
keraars zullen blijven vallen, wanneer niet
zorg wordt gedragen voor doeltreffende voor
lichting van het publiek.
En zoo blijkt dus een tweede afdoend mid
del ter bestrijding van deze marts happelijke
kwaal gelegen in het ceiinciden van ken
nis omtrent den waren aard dier pandjes
huizen, voorschotbanken, enz. die vooral in
dc groote centra van bevolking zoo talrijk
zijn. Het publiek moet loeren, voorzichtig te
zijn en zich niet te laten misleiden door die
schoonschijnende advertentiën waarin geld op
gemakkelijke voorwaarden met of zonder
borgen, wordt aangeboden.
De arbeiders en kleine luiden moeten
doordrongen worden van de schromelijke ge
volgen welke het gebruik maken van p.irticu-
dit plotseling opflikkeren van den lang
ingehouden gloed, onder do asch van "do
droeve, grauwe alledaagschheid, deze ver
raderlijke tranen, die niet uit haaroogen,
maar uit haar hart kwamen', zoodat bet
haar verwon'derd had, dat de witte roos,
die zij in' de hand hield, door dit hartc-
bloed niet roodgekleurd was.
Maar waarom had madame Lacour juist
vandaag, juist op den dag van de maand,
clat zij zijn brieven altijd herlas, haar eigen
verlovingsdag, tot haar gesproken van de
zen bruidegom, die zoo onstuimig en trouw
wist te beminnen, terwijl zij, do verlatene,
treuren inoest om haar geliefde, als om
ecn doode. Zou hij ook dikwijls aan haar
denken, met berouw cn smart? Of het toe
val haar hem nog wel eens, onder al clio
duizenden verschillende menschen, die zij
in de reuzenstad dagelijks ontmoette, op
haar weg zou voeren? Het was haar, als
zou haar zieke hart voor altijd stilstaan,
bij zijn plotselingen aanblik, en heel in 't
geheim wenschte zij, clat dit gebeuren zou,
hoe zwaar het haar ook vallen zou, haar
moedertje alleen achter te laten onder de
koude, harde menschen. Maar lang zou
zij toch niet meer loven, dat voelde zij,
dat zei haar de bezorgde blik van den
dokter. En terwijl gedachten aan den dood
ais met zwarte vleugelslagen haar ver
moeid, jong voorhoofd omzweefden, groei
de het witte bouquet in haar handen tot
"en symbool van do vreugde en van het
bloeiende leven.
„Het zal zoo mooi worden als hel eer
ste, dat „hij" mij eens geschonken heeft,
en welks heerlijken geur ik nu nog ineen
in te ademen.''
Een maand later zat Madeleine, wier
oogsn koortsachtig schitterden, wier yroe-
