52"* laargang,
inner tóaat uit DBIE Mate.
Eersle Blad
Zondag 14 juni 1908
Mo. 12717
Inge Sondegg-.
KENNISGEVING.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze couranf verschijnt 3 a g 1 ij k s, rnet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Foor Schiedam en Flaardingen fl, 1.25.Franco
post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
per
Adverteniiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
jur aan bet bureau bezorgd zijn.
BnreanLange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Buroemeester en Wcthoudcrs van
Schiedam,
brengen ter openbare kennis, dat d e
Groenelaan, tusschen d e R e i er-
landsche straat en de Hu ga
straat, voor het verkee, met rij-en voer
tuigen weder Is opengesteld.
Schiedam, 13 Juni 1908.
Burgmeester en Wethouders voornoemd,
AL A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SiCKENGA.
Prijs der AdvertentiSn: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die stj
innemen.
Advertcntiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Ta neven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, 1) o nderdag-en Z atexdagavo n a
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prus
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 128.
voor de Administratie No. 103.
aatKfleonsnaCEnt
Schiedam, 13 Juni 190S.
FRANKRIJK.
IJ 11 m o.
Het verraad, door den Jood se ben zee
officier Benjamin SJllnio te Toulon ge
pleegd, die marine-geheimen verkocht, heelt
zoowel iri Frankrijk als daarbuiten sensatie
gemaakt. Oilmo was een speler on hij hield
cr een vriendin op na, die hem handen,
vol geld kostte, een en ander stortte den
jeugdigen officier in 't verderf. Afe'l agen
ten van een bui'tenlamlschc mogendheid
^noopte hij besprekingen aan over 't 1c,-
pren van gc-heime stukken, maar spoedig
'<kto de verraadzaak uit en. werd Ullmo
ntmaskerd. Hij legde volledige bekentenis
f en werd door den krijgsraad veroordeeld
tot levenslange verbanning in een vesting
en tot degradatie.
Gistel-morgen is to Toulon op he'l St.
Roch-plein ten aanschouwc van dui
zenden menscheii hel tweede gedeel
te van dit zware vonnis ten uitvoer
gelegd. Velen waien er zelfs uit naburige
steden voor overgekomen om van de sen-
sationeole gebeurtenis getuige !e zijn. Om
8 uur werd door do troepen het plein af
gezet, inaar de menigte trad reeds dadelijk
vijandig op, zoodat enkele botsingen plaats
hadden, waarbij vrouwen en kinderoti on
der den voet werden geioopen. (l'roepen-
verstorking rukte aan, maar een pn ander
vertraagde de degradatie maar een uur.
Ullmo had dien nacht niet geslapen en was
te G uur In zijn officiersuniform gekleed,
dat hij voor dc laatste maal dragen zou,
H o m a n n a a r let Duitse h v a n
HEDWJG ERL1N.
22)
Ijverig knikte de jongen en draaide zich
om „Ulli slaapt," zei bij toen en hand in
iiand met zijn grootsten vijand, sliep hij vre
dig glimlachend in.
Sabine en mijnheer Diihring echter keken
elkaar bekommerd mui.
„Morgen moet hij liet huis uit!" bromde
de beer Casimir,
„Ja moreel moet hij wegstemde babine
toe.
En liet werd morgen, hel werd overmorgen,
er gingen nog vele dagen voorbij en Ulli
Prins voerde nog altijd zijn zegevierende wa
pens ia lug huift van den heer Diihring.
lederen avond, wanneer Casimir Diihring
Mjn moe geplaagd hoofd ter ruste legde, dei J
'dj het met de belofte: „Morgen zal er een
Mud aan komen
Maar Rubtnl bief dagelijks vleiende baar
Eoofd ten hemel en klaagde: '..Waar moeten
we dan met hem heen? lu liet weeshuis
dat zou toch te vreesdijk ■zijn."
Ju, waar moest hij heen? Het hielp niets,
dat mijnheer Diihring zich lederen ring, hier
over peinzende, achter de ooren krabde. Hij
kon geen plaats bedenken, waarheen men den
jongen kon sturen, zonder gevaar le loepen,
hem op een goeden 'dag, weer op zijn hals
geschoven le krijgen'. Eigenlijk ging hem dat
Mies in 't geheel idols aan, wat had hij met
Sabine's jongen te maken? Maar aan den
anderen kant,alroeg hij, nis man, de vernnt
om in 't openhaar als lafaard te worden
tentoongesteld. Omringd door een detache
ment matrozen verliet hij do marine-gevan
genis en werd op het plein ontvangen door
een storm van gillen en gefluit der opge
wonden menigte. Ullmo ziet zeer bleek,
is sterk vermagerd, maar schijnt van de
vijandigheid van het publiek weinig noti
tie te nemen, fn 't midden van 't troepen-
carré wordt halt gehouden en in 't bijzijn
van 150 officieren leest de griffier het
vonnis voor.
Ullmo houdL zich ferm, maar toen de
kapitein, die de exocu tic-pa ra de comman
deerde. hem toevoegde: „Ullmo, gij zijt
onwaardig de wapenen te dragen, volgens
de wet zullen wij u deg'radeeren." deed de
veroordeelde een stap achteruit. Met neer
geslagen oogen en gloeiende wangen, onder
werpt hij zich aan de degradatie. Terwijl
hem de ondeirsrhcidingstoakenon, epaulet
ten en knoopen van zijn jas warden gerukt
schreit hij als een kind. Zijn sabel wonlt
in twee stukken gebroken en voor Ullmo's
voeten gewen pen. Onmiddellijk wordt de
veroordeelde daarop naar de gevangenis
teruggebracht.
Be menigte hield zirh slil tijdens de,
degradatie, maar barst daarop weer los
in verwensehingon. Gefluit weerklinkt en
kreten ais; ,,Yor dood!" De mensehonhoop
gaat langzaam uiteen, enkele ajrreslalïes
hebben plan Is.
In een officieel rapport over de executie
wordt gezegd dat de degradatie pnormpn
indruk maakte op de nieuwe recruten. Ecu
con f lid met het volk wordt tegengespro
ken, er zijn geen botsingen of betoogingeu
van boleekenis voorgevallen.
Een gerucht, dat Lrison Welsch, Ullmo's
vriendin, de 'degradatie had bijgewoond,
werd niet bevestigd.
's Middags werd Ulhno uit de marine-
gevangenis naar het huis van bewaring
overgebracht. Vandaar zat hij binnen en
kele dagen naar zijn verbanningsoord wor
den getransporteerd. Volgens sommige be
richten zal Ullmo naar het beruchte Dui
velseiland in Franseh Guyana (Z.-Amerika)
gaan, volgens een ander bericht gaat tiij
naar het eiland Ré, op do Westkusl van
Frankrijk.
riere duizenden vulden de stralen. De op
tocht om fialfacht in den Prater opgesteld,
kwamen te tien uur aan op 't plein ivoor
den Hofbttrg, het keizerlijk paleis.
De leden der keizerlijke familie hadden
plaats genomen op het terras; de aan
grenzende tribunes waren ingenomen dooi
de diplomaten, de ministers, de hoogwaar-
digheidsbekleeders, -hofambtenaren, gene
raals enz. De keizer bevond zich in de
keizerlijke tent, waar dc eere-presidetiten
toespraken hielden, welke de keizer beant
woordde. Burgemeester I,neger stelde den
keizer een gegraveerde gouden plaquette
Ier hand, als herinnering aan den optocht.
De keizer, die zichtbaar bewogen was,be
schouwde met levendige belangstelling de
verschillende groepen en hedankle de ver
schillende nationaliteiten voor de ovaties,
die zij hem brachten. Toen de laatste groep
de keizerlijke tent voorbij getrokken was,
hieven zangers let volkslied aan.waaiop
het publiek met "blij gejuich instemde.
De keizer betuigde zijn hartelijken dank
voor de hem gebrachte hulde, daarop wer
den de klokken in alle kerken te Woenon
geluid.
Frans Jozef bleef drie uur op liet feest
terrein, door de menigte geestdriftig toege
juicht: prachtig zomerweer begunstigde hel
stol der keizerfceslcn De orde tijdens den
Optocht word geen oogenblik verstoord,
maar 500 personen vielen flauw van cle
warmte, 2 bekwamen een arm- of been
breuk.
OOSTENRIJK-TIONGARIJE.
De jubileumfeesten.
Gisteren was de groote dag van de fees
ten tor core van het 60-jarig regeerings-
jubiloum van keizer Frans Jozef. Door dc
slralen van Woenen trok een groote op
tocht, waarin de verschillende groepen 't
roemrijk verleden en het welvarende heden
van den dubbelstaat voorstelden. Y Was
een schitterende stoet. Langs den wegwa
ren honderden tribunes opgericht, die dui
zenden toeschouwers bevatten. Nog rneer-
woordclijkheid voor alles wat er in zijn huis
woonde, dus ook voor den kleinen bengel.
Bil ondertusschen bleef Ulli en nam kalm
en zonder gewetensbezwaren bezit van bel
recht, dat men hem onthouden wilde. d«ed
massa's ongerechtigheden, kneep Muddel in
den staart, brak Kasiuiir Diihring's duurste
pijpenkop, plukte de mooiste rozen al, ver
trapte de bloembedden, mankte zich bij de
Intren geluiat, scheurde lederen dag zijn
broekje kortom hij trotseerde zoo totaal
alle pogingen om hem op te voeden, dat me
vrouw Sonriegg. toen zij den hoer Diihring
eens kwam opzoeken, verklaarde: „Dat is
oen afschuwelijk kind
„liet is een jongen en wat voor --en zei
de ,.nom" met blijkbaren tegenzinrolde
met de oogen, maar er klonk toeli iels m
zijn stem, dat mevrouw Sonriegg vreemd deed
opkijken.
„Maar denk je Ir muds nan hein hier te
bonden?" vroeg ze.
..Hier houden?!" Ren vuist bonsde neer
op de tafel. „Dan zou ik nog liever levend
gevild worden."
Deze uil hunding werkte kalmeerend op een
•zeer onaangenaam gevoel, dat plotseling over
mevrouw Sondegg gekomen was. /ij was
slechts een verre bloedverwante van Diihring,
maar toch had ze er altijd op gehoopt \nn
hom te erven.
Tengevolge van dozen gednehteng-mg. zei
ze mi^liet thema Ulli latende rusten: „Inge
laat je hartelijk groeten. In iederrn brief
vraagt ze naar je."
„Dut doet me plezier, en hoe slant net
met ons Parijsche nichtje?"
„O, het gunt. haar heel goed, Inn'enge-
woon. Ze rankt over Parijs maar niet uit
gepraat
RUSLAND.
Na Rev a 1
Na afloop van de vorsteiionlmocting (e
Reval is Redeman, de correspondent van
de „Matin", in gehoor ontvangen door de
ministers Stoiypin eu Iswolsky. Dn eerste
blijft het verbond met Frankrijk beschou
wen als den grondslag van de Russische
buitenliindsehe politiek. De Engelsch-Rus-
sische vriendschap achtte hij noodzakelijk
ter bewaring van het evenwicht in Euro
pa, dat, naar hij overtuigd was, niemand
op hel oogenblik wenschfe le verstoren.
„Naast onze vriendschap met Engeland,"
zoo zeide de minister, „blijft onze trad?
tioneele vriendschap met Duilschland,aan
welke geenszins afbreuk wordt gedaan door
onze overeenkomst mot Engeland, want
deze heeft slechts heirekking op l'erzië,
Afghanistan en Thibet, landen dus, waar
Rusland zoowel als Engeland reeds gorui-
nicn tijd hun particuliere belangen verde
digden."
Ook minister Iswolsky sprak zijn groote
voldoening uit over het bezoek, dat hij be
schouwde als een logisch uitvloeisel .van
de in het vorige jaar besloten ovnreéi|
komst. Deze overeenkomst, die niemauds
belangen te na kmnt, heeft een eind go-
maakt aan hef verschil van inzicht in
heide landen o ml rent de politiek in Azië
en heeft de moeilijkheden voorkomen, die
liet gevolg hadden kunnen zijn van den
tegenwoordige» toestand in Perzhi.
I) e I o dcinnoord te B j e 1 o s t o k.
iii 't midden van Juni 1906 hadden te
Bjelostok in liet Poolsche gouvernement
Grodno Jodenvervolgingen plaats, op aan
stichting van dc militaire overheid. Thans
is over dien mooiu een proces begonnen
le Bjelostok. De „Russ. Korr." deelt een
eu ander mee over de jnstruclie, die 2
jaren duurde en op zeer partijdige wijze
werd gevoerd. De terechtzitting zelf gaf
'n merkwaardigen kijk op de Russische
„rechtspraak": Heilige hooge militairen, die
als getuigen gedagvaard waren, maakten
melding van hel feit, dal „het toenmalige
militaire bestuur van do stad, zonder dooi
de, burgerlijke overheid te zijn gemachtigd,
den staal van beleg op pigen gezag had
afgekondigd. Onmiddellijk verklaarde toen
de voorzitter van de rechtbank, dat de
handelingen der militaire overheid niet ge-
critiseerd mochten worden cn zeide, plat
hij dergelijke getuigenissen niet meer zou
toelaten
Tijdens de verdere bJSönrieiing van het
proces Block bovendien ook, dal p i e-
manri de bom had gezien, die, zooals
de toenmalige plaatselijke autoriteiten had
den beweerd, door de Joden zou zijn ge
worpen en dus do directe .aanleiding tot
den pogrom zou zijn geweest. .Evenmin
bleek iets van het beslaan pen eg wrijving
tusschen liet Christelijk en het Joodschc
gedeelte van de bevolking, gelijk zulks even
eens was beweerd, om op die wijze het
feit te verbergen, dal do stedelijke autori
teiten zelf dc Jodenvervolgingen waren be
gonnen.
Met verschillende getuigen werd voorts
op dc meest willekeurige wijze omgespron
gen. Personen, die .de overheid zouden kun
nen comjirütniltcereii, werden eenvoudig
niet geboord. Natuurlijk ga"f deze handel
wijze dan aanleiding tot heftige inciden
ten tusschen dc rechtbank en do verdedi
gers van de personen, die door de overheid
als schuldig aan iict gebcutde werden ge
arresteerd. Zoo was o. a. beweerd, dat de
door de Joden van Bjelostok gevormde bur
gerwacht. aan bet slafion de moordpartij
zou hebben uitgelokt .Tien getuigen .ver
klaarden echter eenstemmig, dal genoemde
burgerwacht eerst op hel looncel van den
strijd verscheen, toen de pogrom reeds
had plaats gehad.
Tc Tiflis werd .Woensdagmiddag de kas
van 'liet douane-bureau door 10 /oovers
overvallen en leeggeplunderd. Dc chef ,en
vier bedienden werden gedood. Bij de ver
volging werden drie roovers gedood en
één gewond. Zes roovers ontkwamen mei
de 24.Q0U Rbl. ,die zij buit hadden gemaakt.
G EMENGDE MEDEDKEiAKGEN.
Engeland.
In September zal 'n nieuwe „Dread
nought" op stapel worden gezet. Dit slag
schip zal 2Vi millioen pond sterling kosten.
Op een feestmaal van de Indische be-
sluurschib te tonden, L 'ld loid Morley.
staatssecretaris voor Indió, een rede, in
welke Bij in herinnering bracht, dat (hans
juist 50 jaar zijn verloopen sedert de over
neming van de regeering van Jndië dooi
de króón. Thans, zoo verklaarde hij. was
de toestand aldaar wel „eenigszins gespan
nen", liet kwam hem echter voor, dat de
ontdekking van eenige geheime genoot
schappen nog volstrekt geen reden was
om te vreezen voor buitengewone botsin
gen. Hij koesterde echter het vaste vertrou
wen, dat Engeland gereed zou zijn, wan
neer er werkelijk een crisis mocht uitbre
ken.
„Nu, ja, cn wanneer komt ze terug?"
Dut is nog niet vast. Sten wil haar daar
niet weer laten weggaan."
Tegen het weggaan van mevrouw Sondegg
had Diihring integendeel niet liet minste be
zwaar, Zelfs verleende hij daartoe bereid
willig zijn medewerking, door plotseling or te
springen en te zeggen: „Ik moet in don
tuin Die bengel is zoo juist om den boek
geslopen, hij is er nog toe in staat mi tegen
den muur op le klimmen en zich den hals
te breken. Sabine Sabine
Snel kwam juffrouw A tergen rot de trap
afgeijld en ademloos bracht ze er uit„O
(teil. wat is er nu veer gebeurd?"
„Zoek dien jongen toch schreeuwde Ka
simir Diihrmg en stoof, gevolgd door zijn
trouwe huishoudster, den tuin in.
Mevrouw Sondegg keerde zich om, cn ver
liet liet huis, dat ai te zeer onder Je he,«tv
schappij van dien kleinen jongen stond.
In gedachten verzonken sloeg ze den te
rugweg weer in. En altijd was het Inge. waar
om haar gedachten draaiden. Het was niet
precies de waarheid, die ze den heer Diihring
verteld had. Inge schreef niet dikwijls cn
nooit uitvoerig.
Sedert geruimen tijd echter, werden zelfs
die korte brieven nog zeldzamer. Nam het
prettige leventje daar haar zoo geheel en al
in beslag, of was er misschien iete anders
tusm!hen heide gekomen. Met geen woord
werd daar echter melding van gemaakt, en
ook met! geen woord repte Inge ivor haar
terugkomst.
En toch lmd ze dat wel kunnen doen
zonder kans te loopen, dat de nieuwsgierig
heid der wensehen over do vreemde vor-
lovingsgeschierionis, het haar te lastig zoit
maken. Er was al heel wat gras over die ge
schiedenis gegroeid. Vier maanden en de
vacantietijd. waarin iedereen op reis ging,
hadden bij de lieve vrienden en bekenden
andere indrukken op den voorgrond gescho
ven en muien» stof voor praatjes gegeven. Ze
had kunnen terugkomen, als ze alleen daarom
telkens haar terugkomst uitgesteld had, eu
ze had ook terug moeten komen, dacht haar
moeder als er in Parijn geen ander was. De
winter stond voor de deur, Inge moest zich
vertoonen, en men moest alle pogingen in 't
werk stellen om de in dit seizoen geleden
nederlaag weer le wreken.
Steeds sneller, energieker stapte ze voort
Ze wilde dadelijk als ze thuis kwam in dezen
geest aan Inge schrijven en lmar namanen
terug te keereti maar ze kwam er met toe.
Nauwelijks was ze in haar woning lemg-
gekcerd of daar verscheen haar nicht Alice,
vroolijk en levenslustig als altijd en zririe
dadelijk, na de eerste begroeiing„AVeet je
het allernieuwste nieuwtje al. tanletje? Inge
komt binnen een weck terug."
„Inge komt terug! En dat laat ze. me
door jou meededen?"
Maar Alice lachte.
„Uw moederlijk hart behoeft zich niet ge
krenkt te gevoelen, tante. Inge's brief aan
mij had een zeer bizonder doel. Ze heeft bij
mij om duizend gulden aangeklopt, en dat
met een nonchalance, dat ik cr het eerste
oogenblik eenvoudig paf van stond. Maar
Ivul'l heeft gelachen en vond, dat ik haar hel
geld in (lads muun maar sturen moest. Xe
iiac! gróót gelijk. Als iemand vier maanden
in Parijs is geweest, dan moest men dat hij
haar terugkeer ook aan haar uiterlijk kunnen
merken. En daarom heb ik dan ook oen pa
piertje in couvert gestoken cn het dade
lijk op de post gebracht
F r a n k r ij k.
Do Kamer nam gisteren mot 485 tegen
74 stemmen een wetsontwerp aan op de
verzekering van het geheim en de betrouw
baarheid der verkiezingen.
Nadat de „Patrio", bet Fransche militaire
luchtschip verongelukt was. bood baron
Deutseh aanstonds zijn bestuurbaar lucht
schip „Ville de Paris", aan dc regeering
aan. Dit geschenk is thans aangenomen.
Het „Petit Journal" moldf, dat tengevolge
van de bloedige gebeurtenissen te Yigncux
door generaal Picquarf 12 gendarmen voor
den krijgsraad zijn gedaagd. Minister Cle-
menceau heeft de schuldige gendarmen op
zijn departement aan een verhoor onder
worpen.
Portugal.
De geruchten van oen samenzwering blij
ken verzinsels te zijn geweest. De politie
was te vlug met arresteeron, en alle ge
vangenen zijn weer in vrijheid gesteld.
De inhechtenisnemingen te Lissabon ver
wekten in den laatsten tijd groote onge
rustheid. De twee voornaamste arrestanten
onderwijzers aan een libertaire school, zul
len naar het buitenland vertrekken.
Italië.
Te Cartagena is de algomeene werksta
king afgekondigd.
Do staking der landarbeiders in Parma
duurt voort. De wapenstilstand van vijf
dagen was gisteren voorbij en de onder-
Eerst kon mevrouw Sondegg geen enkel
woord van dank vinden. Dat Inge zich door
Alice van geld liet voorzien voor de terug-
veis. dat billijkte ze. maar aan haar moe
der had Inge van haar plannen en wensehen
toch wel in de eerste plaats kennis mogen
geven. Zelfs voor een biljet van duizend gul
den, zou ze geen afstand willen doen van
haar moederlijke rechten.
Twee dagen later kreeg ze een telegram.
„Kom overmorgen met den middagtrein. Ge
lukkig weerzien, Inge."
„Een gelukkig weerzienGod geve het
•zuchtte de moeder, terwijl ze zich gereed
maakte, de terugkeorondo van het perron te
lmlcn.
Gejaagd keek ze naar den hinnenstoomen-
den trein. En toen werden haar oogen strak
en vol vèfbaz.ing. zoo -zelfs dat ze vergat
haar arnica uit te breiden en haar dochter
te omhelzen.
Dat - dat wa« Inge. haar Inge? Daar in
die coupé, die slanke elegante gestalte, in den
sierlijken, met zijde gevoerden mantel, waar
onder de zijden japon ruïschte, het een beetje,
bleek er geworden gezicht, waaronder de oogen
donkerder, de lippen rooder schenen als
oorheen, het kleine pikante hoedje, omringd
door een witten sluier, die vele malen om
hoofd on hals geslingerd \va- en lol aan den
zoom van don mantel naar beneden vielDat
ums Inge?
En dat het parelende lachje, die vorstelijke
handbeweging, waarmee ze afscheid nam
van eenige reisgenooten, die zich verdrongen
voor het portier.
("Wordt vtrvolgi.)