52"* laargang, inner tóaat uit DBIE Mate. Eersle Blad Zondag 14 juni 1908 Mo. 12717 Inge Sondegg-. KENNISGEVING. BUITENLAND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze couranf verschijnt 3 a g 1 ij k s, rnet uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Foor Schiedam en Flaardingen fl, 1.25.Franco post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. per Adverteniiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een jur aan bet bureau bezorgd zijn. BnreanLange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) Buroemeester en Wcthoudcrs van Schiedam, brengen ter openbare kennis, dat d e Groenelaan, tusschen d e R e i er- landsche straat en de Hu ga straat, voor het verkee, met rij-en voer tuigen weder Is opengesteld. Schiedam, 13 Juni 1908. Burgmeester en Wethouders voornoemd, AL A. BRANTS. De Secretaris, V. SiCKENGA. Prijs der AdvertentiSn: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die stj innemen. Advertcntiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Ta neven hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen. In de nummers, die Dinsdag-, 1) o nderdag-en Z atexdagavo n a verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prus van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen Interc. Telefoon voor de Redactie No. 128. voor de Administratie No. 103. aatKfleonsnaCEnt Schiedam, 13 Juni 190S. FRANKRIJK. IJ 11 m o. Het verraad, door den Jood se ben zee officier Benjamin SJllnio te Toulon ge pleegd, die marine-geheimen verkocht, heelt zoowel iri Frankrijk als daarbuiten sensatie gemaakt. Oilmo was een speler on hij hield cr een vriendin op na, die hem handen, vol geld kostte, een en ander stortte den jeugdigen officier in 't verderf. Afe'l agen ten van een bui'tenlamlschc mogendheid ^noopte hij besprekingen aan over 't 1c,- pren van gc-heime stukken, maar spoedig '<kto de verraadzaak uit en. werd Ullmo ntmaskerd. Hij legde volledige bekentenis f en werd door den krijgsraad veroordeeld tot levenslange verbanning in een vesting en tot degradatie. Gistel-morgen is to Toulon op he'l St. Roch-plein ten aanschouwc van dui zenden menscheii hel tweede gedeel te van dit zware vonnis ten uitvoer gelegd. Velen waien er zelfs uit naburige steden voor overgekomen om van de sen- sationeole gebeurtenis getuige !e zijn. Om 8 uur werd door do troepen het plein af gezet, inaar de menigte trad reeds dadelijk vijandig op, zoodat enkele botsingen plaats hadden, waarbij vrouwen en kinderoti on der den voet werden geioopen. (l'roepen- verstorking rukte aan, maar een pn ander vertraagde de degradatie maar een uur. Ullmo had dien nacht niet geslapen en was te G uur In zijn officiersuniform gekleed, dat hij voor dc laatste maal dragen zou, H o m a n n a a r let Duitse h v a n HEDWJG ERL1N. 22) Ijverig knikte de jongen en draaide zich om „Ulli slaapt," zei bij toen en hand in iiand met zijn grootsten vijand, sliep hij vre dig glimlachend in. Sabine en mijnheer Diihring echter keken elkaar bekommerd mui. „Morgen moet hij liet huis uit!" bromde de beer Casimir, „Ja moreel moet hij wegstemde babine toe. En liet werd morgen, hel werd overmorgen, er gingen nog vele dagen voorbij en Ulli Prins voerde nog altijd zijn zegevierende wa pens ia lug huift van den heer Diihring. lederen avond, wanneer Casimir Diihring Mjn moe geplaagd hoofd ter ruste legde, dei J 'dj het met de belofte: „Morgen zal er een Mud aan komen Maar Rubtnl bief dagelijks vleiende baar Eoofd ten hemel en klaagde: '..Waar moeten we dan met hem heen? lu liet weeshuis dat zou toch te vreesdijk ■zijn." Ju, waar moest hij heen? Het hielp niets, dat mijnheer Diihring zich lederen ring, hier over peinzende, achter de ooren krabde. Hij kon geen plaats bedenken, waarheen men den jongen kon sturen, zonder gevaar le loepen, hem op een goeden 'dag, weer op zijn hals geschoven le krijgen'. Eigenlijk ging hem dat Mies in 't geheel idols aan, wat had hij met Sabine's jongen te maken? Maar aan den anderen kant,alroeg hij, nis man, de vernnt om in 't openhaar als lafaard te worden tentoongesteld. Omringd door een detache ment matrozen verliet hij do marine-gevan genis en werd op het plein ontvangen door een storm van gillen en gefluit der opge wonden menigte. Ullmo ziet zeer bleek, is sterk vermagerd, maar schijnt van de vijandigheid van het publiek weinig noti tie te nemen, fn 't midden van 't troepen- carré wordt halt gehouden en in 't bijzijn van 150 officieren leest de griffier het vonnis voor. Ullmo houdL zich ferm, maar toen de kapitein, die de exocu tic-pa ra de comman deerde. hem toevoegde: „Ullmo, gij zijt onwaardig de wapenen te dragen, volgens de wet zullen wij u deg'radeeren." deed de veroordeelde een stap achteruit. Met neer geslagen oogen en gloeiende wangen, onder werpt hij zich aan de degradatie. Terwijl hem de ondeirsrhcidingstoakenon, epaulet ten en knoopen van zijn jas warden gerukt schreit hij als een kind. Zijn sabel wonlt in twee stukken gebroken en voor Ullmo's voeten gewen pen. Onmiddellijk wordt de veroordeelde daarop naar de gevangenis teruggebracht. Be menigte hield zirh slil tijdens de, degradatie, maar barst daarop weer los in verwensehingon. Gefluit weerklinkt en kreten ais; ,,Yor dood!" De mensehonhoop gaat langzaam uiteen, enkele ajrreslalïes hebben plan Is. In een officieel rapport over de executie wordt gezegd dat de degradatie pnormpn indruk maakte op de nieuwe recruten. Ecu con f lid met het volk wordt tegengespro ken, er zijn geen botsingen of betoogingeu van boleekenis voorgevallen. Een gerucht, dat Lrison Welsch, Ullmo's vriendin, de 'degradatie had bijgewoond, werd niet bevestigd. 's Middags werd Ulhno uit de marine- gevangenis naar het huis van bewaring overgebracht. Vandaar zat hij binnen en kele dagen naar zijn verbanningsoord wor den getransporteerd. Volgens sommige be richten zal Ullmo naar het beruchte Dui velseiland in Franseh Guyana (Z.-Amerika) gaan, volgens een ander bericht gaat tiij naar het eiland Ré, op do Westkusl van Frankrijk. riere duizenden vulden de stralen. De op tocht om fialfacht in den Prater opgesteld, kwamen te tien uur aan op 't plein ivoor den Hofbttrg, het keizerlijk paleis. De leden der keizerlijke familie hadden plaats genomen op het terras; de aan grenzende tribunes waren ingenomen dooi de diplomaten, de ministers, de hoogwaar- digheidsbekleeders, -hofambtenaren, gene raals enz. De keizer bevond zich in de keizerlijke tent, waar dc eere-presidetiten toespraken hielden, welke de keizer beant woordde. Burgemeester I,neger stelde den keizer een gegraveerde gouden plaquette Ier hand, als herinnering aan den optocht. De keizer, die zichtbaar bewogen was,be schouwde met levendige belangstelling de verschillende groepen en hedankle de ver schillende nationaliteiten voor de ovaties, die zij hem brachten. Toen de laatste groep de keizerlijke tent voorbij getrokken was, hieven zangers let volkslied aan.waaiop het publiek met "blij gejuich instemde. De keizer betuigde zijn hartelijken dank voor de hem gebrachte hulde, daarop wer den de klokken in alle kerken te Woenon geluid. Frans Jozef bleef drie uur op liet feest terrein, door de menigte geestdriftig toege juicht: prachtig zomerweer begunstigde hel stol der keizerfceslcn De orde tijdens den Optocht word geen oogenblik verstoord, maar 500 personen vielen flauw van cle warmte, 2 bekwamen een arm- of been breuk. OOSTENRIJK-TIONGARIJE. De jubileumfeesten. Gisteren was de groote dag van de fees ten tor core van het 60-jarig regeerings- jubiloum van keizer Frans Jozef. Door dc slralen van Woenen trok een groote op tocht, waarin de verschillende groepen 't roemrijk verleden en het welvarende heden van den dubbelstaat voorstelden. Y Was een schitterende stoet. Langs den wegwa ren honderden tribunes opgericht, die dui zenden toeschouwers bevatten. Nog rneer- woordclijkheid voor alles wat er in zijn huis woonde, dus ook voor den kleinen bengel. Bil ondertusschen bleef Ulli en nam kalm en zonder gewetensbezwaren bezit van bel recht, dat men hem onthouden wilde. d«ed massa's ongerechtigheden, kneep Muddel in den staart, brak Kasiuiir Diihring's duurste pijpenkop, plukte de mooiste rozen al, ver trapte de bloembedden, mankte zich bij de Intren geluiat, scheurde lederen dag zijn broekje kortom hij trotseerde zoo totaal alle pogingen om hem op te voeden, dat me vrouw Sonriegg. toen zij den hoer Diihring eens kwam opzoeken, verklaarde: „Dat is oen afschuwelijk kind „liet is een jongen en wat voor --en zei de ,.nom" met blijkbaren tegenzinrolde met de oogen, maar er klonk toeli iels m zijn stem, dat mevrouw Sonriegg vreemd deed opkijken. „Maar denk je Ir muds nan hein hier te bonden?" vroeg ze. ..Hier houden?!" Ren vuist bonsde neer op de tafel. „Dan zou ik nog liever levend gevild worden." Deze uil hunding werkte kalmeerend op een •zeer onaangenaam gevoel, dat plotseling over mevrouw Sondegg gekomen was. /ij was slechts een verre bloedverwante van Diihring, maar toch had ze er altijd op gehoopt \nn hom te erven. Tengevolge van dozen gednehteng-mg. zei ze mi^liet thema Ulli latende rusten: „Inge laat je hartelijk groeten. In iederrn brief vraagt ze naar je." „Dut doet me plezier, en hoe slant net met ons Parijsche nichtje?" „O, het gunt. haar heel goed, Inn'enge- woon. Ze rankt over Parijs maar niet uit gepraat RUSLAND. Na Rev a 1 Na afloop van de vorsteiionlmocting (e Reval is Redeman, de correspondent van de „Matin", in gehoor ontvangen door de ministers Stoiypin eu Iswolsky. Dn eerste blijft het verbond met Frankrijk beschou wen als den grondslag van de Russische buitenliindsehe politiek. De Engelsch-Rus- sische vriendschap achtte hij noodzakelijk ter bewaring van het evenwicht in Euro pa, dat, naar hij overtuigd was, niemand op hel oogenblik wenschfe le verstoren. „Naast onze vriendschap met Engeland," zoo zeide de minister, „blijft onze trad? tioneele vriendschap met Duilschland,aan welke geenszins afbreuk wordt gedaan door onze overeenkomst mot Engeland, want deze heeft slechts heirekking op l'erzië, Afghanistan en Thibet, landen dus, waar Rusland zoowel als Engeland reeds gorui- nicn tijd hun particuliere belangen verde digden." Ook minister Iswolsky sprak zijn groote voldoening uit over het bezoek, dat hij be schouwde als een logisch uitvloeisel .van de in het vorige jaar besloten ovnreéi| komst. Deze overeenkomst, die niemauds belangen te na kmnt, heeft een eind go- maakt aan hef verschil van inzicht in heide landen o ml rent de politiek in Azië en heeft de moeilijkheden voorkomen, die liet gevolg hadden kunnen zijn van den tegenwoordige» toestand in Perzhi. I) e I o dcinnoord te B j e 1 o s t o k. iii 't midden van Juni 1906 hadden te Bjelostok in liet Poolsche gouvernement Grodno Jodenvervolgingen plaats, op aan stichting van dc militaire overheid. Thans is over dien mooiu een proces begonnen le Bjelostok. De „Russ. Korr." deelt een eu ander mee over de jnstruclie, die 2 jaren duurde en op zeer partijdige wijze werd gevoerd. De terechtzitting zelf gaf 'n merkwaardigen kijk op de Russische „rechtspraak": Heilige hooge militairen, die als getuigen gedagvaard waren, maakten melding van hel feit, dal „het toenmalige militaire bestuur van do stad, zonder dooi de, burgerlijke overheid te zijn gemachtigd, den staal van beleg op pigen gezag had afgekondigd. Onmiddellijk verklaarde toen de voorzitter van de rechtbank, dat de handelingen der militaire overheid niet ge- critiseerd mochten worden cn zeide, plat hij dergelijke getuigenissen niet meer zou toelaten Tijdens de verdere bJSönrieiing van het proces Block bovendien ook, dal p i e- manri de bom had gezien, die, zooals de toenmalige plaatselijke autoriteiten had den beweerd, door de Joden zou zijn ge worpen en dus do directe .aanleiding tot den pogrom zou zijn geweest. .Evenmin bleek iets van het beslaan pen eg wrijving tusschen liet Christelijk en het Joodschc gedeelte van de bevolking, gelijk zulks even eens was beweerd, om op die wijze het feit te verbergen, dal do stedelijke autori teiten zelf dc Jodenvervolgingen waren be gonnen. Met verschillende getuigen werd voorts op dc meest willekeurige wijze omgespron gen. Personen, die .de overheid zouden kun nen comjirütniltcereii, werden eenvoudig niet geboord. Natuurlijk ga"f deze handel wijze dan aanleiding tot heftige inciden ten tusschen dc rechtbank en do verdedi gers van de personen, die door de overheid als schuldig aan iict gebcutde werden ge arresteerd. Zoo was o. a. beweerd, dat de door de Joden van Bjelostok gevormde bur gerwacht. aan bet slafion de moordpartij zou hebben uitgelokt .Tien getuigen .ver klaarden echter eenstemmig, dal genoemde burgerwacht eerst op hel looncel van den strijd verscheen, toen de pogrom reeds had plaats gehad. Tc Tiflis werd .Woensdagmiddag de kas van 'liet douane-bureau door 10 /oovers overvallen en leeggeplunderd. Dc chef ,en vier bedienden werden gedood. Bij de ver volging werden drie roovers gedood en één gewond. Zes roovers ontkwamen mei de 24.Q0U Rbl. ,die zij buit hadden gemaakt. G EMENGDE MEDEDKEiAKGEN. Engeland. In September zal 'n nieuwe „Dread nought" op stapel worden gezet. Dit slag schip zal 2Vi millioen pond sterling kosten. Op een feestmaal van de Indische be- sluurschib te tonden, L 'ld loid Morley. staatssecretaris voor Indió, een rede, in welke Bij in herinnering bracht, dat (hans juist 50 jaar zijn verloopen sedert de over neming van de regeering van Jndië dooi de króón. Thans, zoo verklaarde hij. was de toestand aldaar wel „eenigszins gespan nen", liet kwam hem echter voor, dat de ontdekking van eenige geheime genoot schappen nog volstrekt geen reden was om te vreezen voor buitengewone botsin gen. Hij koesterde echter het vaste vertrou wen, dat Engeland gereed zou zijn, wan neer er werkelijk een crisis mocht uitbre ken. „Nu, ja, cn wanneer komt ze terug?" Dut is nog niet vast. Sten wil haar daar niet weer laten weggaan." Tegen het weggaan van mevrouw Sondegg had Diihring integendeel niet liet minste be zwaar, Zelfs verleende hij daartoe bereid willig zijn medewerking, door plotseling or te springen en te zeggen: „Ik moet in don tuin Die bengel is zoo juist om den boek geslopen, hij is er nog toe in staat mi tegen den muur op le klimmen en zich den hals te breken. Sabine Sabine Snel kwam juffrouw A tergen rot de trap afgeijld en ademloos bracht ze er uit„O (teil. wat is er nu veer gebeurd?" „Zoek dien jongen toch schreeuwde Ka simir Diihrmg en stoof, gevolgd door zijn trouwe huishoudster, den tuin in. Mevrouw Sondegg keerde zich om, cn ver liet liet huis, dat ai te zeer onder Je he,«tv schappij van dien kleinen jongen stond. In gedachten verzonken sloeg ze den te rugweg weer in. En altijd was het Inge. waar om haar gedachten draaiden. Het was niet precies de waarheid, die ze den heer Diihring verteld had. Inge schreef niet dikwijls cn nooit uitvoerig. Sedert geruimen tijd echter, werden zelfs die korte brieven nog zeldzamer. Nam het prettige leventje daar haar zoo geheel en al in beslag, of was er misschien iete anders tusm!hen heide gekomen. Met geen woord werd daar echter melding van gemaakt, en ook met! geen woord repte Inge ivor haar terugkomst. En toch lmd ze dat wel kunnen doen zonder kans te loopen, dat de nieuwsgierig heid der wensehen over do vreemde vor- lovingsgeschierionis, het haar te lastig zoit maken. Er was al heel wat gras over die ge schiedenis gegroeid. Vier maanden en de vacantietijd. waarin iedereen op reis ging, hadden bij de lieve vrienden en bekenden andere indrukken op den voorgrond gescho ven en muien» stof voor praatjes gegeven. Ze had kunnen terugkomen, als ze alleen daarom telkens haar terugkomst uitgesteld had, eu ze had ook terug moeten komen, dacht haar moeder als er in Parijn geen ander was. De winter stond voor de deur, Inge moest zich vertoonen, en men moest alle pogingen in 't werk stellen om de in dit seizoen geleden nederlaag weer le wreken. Steeds sneller, energieker stapte ze voort Ze wilde dadelijk als ze thuis kwam in dezen geest aan Inge schrijven en lmar namanen terug te keereti maar ze kwam er met toe. Nauwelijks was ze in haar woning lemg- gekcerd of daar verscheen haar nicht Alice, vroolijk en levenslustig als altijd en zririe dadelijk, na de eerste begroeiing„AVeet je het allernieuwste nieuwtje al. tanletje? Inge komt binnen een weck terug." „Inge komt terug! En dat laat ze. me door jou meededen?" Maar Alice lachte. „Uw moederlijk hart behoeft zich niet ge krenkt te gevoelen, tante. Inge's brief aan mij had een zeer bizonder doel. Ze heeft bij mij om duizend gulden aangeklopt, en dat met een nonchalance, dat ik cr het eerste oogenblik eenvoudig paf van stond. Maar Ivul'l heeft gelachen en vond, dat ik haar hel geld in (lads muun maar sturen moest. Xe iiac! gróót gelijk. Als iemand vier maanden in Parijs is geweest, dan moest men dat hij haar terugkeer ook aan haar uiterlijk kunnen merken. En daarom heb ik dan ook oen pa piertje in couvert gestoken cn het dade lijk op de post gebracht F r a n k r ij k. Do Kamer nam gisteren mot 485 tegen 74 stemmen een wetsontwerp aan op de verzekering van het geheim en de betrouw baarheid der verkiezingen. Nadat de „Patrio", bet Fransche militaire luchtschip verongelukt was. bood baron Deutseh aanstonds zijn bestuurbaar lucht schip „Ville de Paris", aan dc regeering aan. Dit geschenk is thans aangenomen. Het „Petit Journal" moldf, dat tengevolge van de bloedige gebeurtenissen te Yigncux door generaal Picquarf 12 gendarmen voor den krijgsraad zijn gedaagd. Minister Cle- menceau heeft de schuldige gendarmen op zijn departement aan een verhoor onder worpen. Portugal. De geruchten van oen samenzwering blij ken verzinsels te zijn geweest. De politie was te vlug met arresteeron, en alle ge vangenen zijn weer in vrijheid gesteld. De inhechtenisnemingen te Lissabon ver wekten in den laatsten tijd groote onge rustheid. De twee voornaamste arrestanten onderwijzers aan een libertaire school, zul len naar het buitenland vertrekken. Italië. Te Cartagena is de algomeene werksta king afgekondigd. Do staking der landarbeiders in Parma duurt voort. De wapenstilstand van vijf dagen was gisteren voorbij en de onder- Eerst kon mevrouw Sondegg geen enkel woord van dank vinden. Dat Inge zich door Alice van geld liet voorzien voor de terug- veis. dat billijkte ze. maar aan haar moe der had Inge van haar plannen en wensehen toch wel in de eerste plaats kennis mogen geven. Zelfs voor een biljet van duizend gul den, zou ze geen afstand willen doen van haar moederlijke rechten. Twee dagen later kreeg ze een telegram. „Kom overmorgen met den middagtrein. Ge lukkig weerzien, Inge." „Een gelukkig weerzienGod geve het •zuchtte de moeder, terwijl ze zich gereed maakte, de terugkeorondo van het perron te lmlcn. Gejaagd keek ze naar den hinnenstoomen- den trein. En toen werden haar oogen strak en vol vèfbaz.ing. zoo -zelfs dat ze vergat haar arnica uit te breiden en haar dochter te omhelzen. Dat - dat wa« Inge. haar Inge? Daar in die coupé, die slanke elegante gestalte, in den sierlijken, met zijde gevoerden mantel, waar onder de zijden japon ruïschte, het een beetje, bleek er geworden gezicht, waaronder de oogen donkerder, de lippen rooder schenen als oorheen, het kleine pikante hoedje, omringd door een witten sluier, die vele malen om hoofd on hals geslingerd \va- en lol aan den zoom van don mantel naar beneden vielDat ums Inge? En dat het parelende lachje, die vorstelijke handbeweging, waarmee ze afscheid nam van eenige reisgenooten, die zich verdrongen voor het portier. ("Wordt vtrvolgi.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 1