?ondag 26 Juli 1908
No. 12753
32
Derde Blad
De „kous op den kop",
"Ver weg.
Deze courant verschijnt Hagel ij K s, tnet uitzondering van Zon- cn Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam cn.Vlaardin.genfI.1.2ö.Frimc'o
per post fl. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingon "10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertenties voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
jut aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Ifavon.)
Prijs der Advortontiön: Van 1G regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Clrooto letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordcelige voorwaardon. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zatcidagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan hot Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
FRANSCIIE BRIEVEN.
PARIJS, 18 Juli 1908.
Gelukkige Parijzenaars, die dit jaar weer
ten brug konden maken Doch, alvorens
verder to gaan, dien ik uit te leggen, wat
'met die pontonniersbezigheden bedoeld wordt
„Faire le pont" is een van de uitdrukkin
gen, die uit den mond van het volk gespro
ten en 'derhalve behoorendo tot het zooge
naamde „argot" zeer spoedig burgerrecht
hebben Verkregen en, in een bepaalde betee-
kenis, 'deel blijven uitmaken van hot taal
eigen. De brug in kwestie is, heslist, een
feestbiug c-n daaróm noemde ik Je Parijzu-
1 naare gelukkig, zonder, natuurlijk, een drie-
f daagsch feest als het hoogste geluk te be
schouwen. Het is namelijk in de laatste
jaren een gewoonte geworden 'don Nat iona
len feestdag van 1-1 Juli 'drie dagen lang te
vieren, indien hij door dón dag van den
Zondag gescheiden is. Van 't jaap viel hij -
evenals in het jaar, waarin de Bastille word
Ingenomen - op een Dinsdag. Ergo leg
den de geestdriftige en zelfs de nict-
gcestdriftigo Transehen fluks een feest-
bmg over den Maandag, zoo'dat 'deze, met
'den voorafgaanden Zon- cn den volgenden
Dinsdag, tot con Vacantiedag worth
Wie zal het 'den zwoegenden cn hard wer
kenden bewoners dei' Seinestad euvel dui
den? Een ontspanning van 3 maal 2d uren is,
|j voornamelijk voor het deel der bevolking
dat, in spijt van de wet op "de Zondagsrust,
zelfs op gewone Zondagen nog doorwerkt,
geen te groote woelde. De beteekonis van
het herdenkingsfeest van de verovering der
beruchte staatsgevangenis door het. volk
welk feit ten onrechte nis werkelijk begin
der Groote Revolutie is aangenomen is
trouwens langzamerhand verloren gegaan.
Op het oogenblik beschouwt, men ld Juli,
met of zonder brug, hoofdzakelijk als een
dag, of als dagen, waarop men niet werkt,
maar waarop men naar Longchamps gaat,
om de Revue of parade der troepen te zien,
waarop men van den namiddag tot tien vol
genden ochtend in de open lucht danst -m
verder al de genoegens smaakt, die de portc-
monnaio veroorlooft. Dit blijkt voornamelijk
daaruit, 'dat er tal van lieden zijn, die, om
de gansche feestviering geen brui gevende,
uit de stad1 gaan. Liefst zoo ver mogelijk
AM Parijs weg, .uil vrees, dat de kakofonie
van tien meters van elkaar geplaatste orgels
en dansorkestjos en knallende voetzoekers of
zevenklappers hun in de ooren zal klinken.
En die vrees is niet geheel cn al denkbeel
dig, Schrijver dezes, die vaak het voorrecht
had tusschen drie bij elkaar gelegen plein
tjes te wonen, weet wat het zeggen wil, ge
durende twanlf uur, zonder ophouden, het
slachtoffer te zijn van "die „vacantie" dor
Heine burgerij. Een massa menschcn verlaten
dus Parijs en een groot gedeelte van die, meer
stil aangelegde naturen, benuttigt don tijd,
waarin hun gelijken schreeuwen en dansen,
in de Marne, do Oise of do Seine te
gaan visschen. Eens hob ik zulle oen visch-
partij op 14. Juli meegemaakt, en ik herin
ner me, 'dat we 's morgens om 3 uur van
huig gegaan, in de Parijsehe straten drom-
oicn van, met. hengels gewapende Parijze
naars ontmoetten. Ik meen dat ik heel
weinig gevangen bob. Op de plaats waar ik
hengelde, hadden de visschen waarschijnlijk
de lucht van 14 Juli gekregen. Doch er zijn
hengelaars, die een heel zoodje mee naar
htus brengen en op die wijze stroomt or ten
minste eenig visschenblocd op den herden
kingsdag van het tijdperk, 't welk zooveel
MMsehenbloed gekost heeft. Van ander
bloedvergieten toch. is er bij do huidige,
zdfs revolutionaire Franschen, weinig sprake
Meer, of het moeten, als anarchisten ver
momde, Apachen zijn, die op den feestdag
,!wi buitengewoncn slag slaan. Men mucuu
nnrom niet, dat de Frnnsche republikein
)<in onze dagen het afkeurt, dab er tijdens
e Revolutie van 1789 zooveel bloedige
dachtoffets van den opgozweepton volksgeest
?«eest zijn. Bij den man uit do volksklasse,
»ten hot reeds als kind op school wordt
mgcpront, zoowel als bij den theoretische® cn
practischen politicus - of tinnegieter, het-
gten alhier bijna op het zelfde neerkomt
te zelfs hij onvervalschte, volbloed ropubli-
'einsche 'députó's bij die allen heerseht
te gevoelen, dat die slachtoffers beslist nood
zakelijk waren voor1 den triomf der repiibli-
temsche idee. Zonder eenige bedenking, zoo
onvoorwaardelijk mogelijk, wordt het dood-
tonrns van Lodowijk NVI dan ook door het
tegenwoordige republikeinsche geslacht goed
gekeurd'. Ilij, die het tegendeel zou beweren,
zou geen good republikein zijn en van monar
chistische aanvechtingen verdacht worden.
Ik herinner me, hoe, cenigc jaren geleden, in
de Chambre des Députó's, die kwestie ter
loops door een afgevaardigd» werd aange
roerd. Er was toon één der leden van het
altijd republikoinsch gezinde centrum,
die van eenig voorbehoud gewaagde met be
trekking tot do terechtstelling van den
echtgenoot van Marie Antoinette. En ter
stond klonken van links verontwaardigde
stemmen, die maar a! te zeer bewezen, dat
de Vorstenmoord niet alleen als een gewet
tigde daad, maar in de gegeven omstandig
heden zelfs als een geheiligd, onaantastbaar
feit werd beschouwd.
Die mentaliteit van de Fransohc republi
keinen, welke maar zelden tot uiting komt,
omdat zo in hun eigen kamp als volkomen
logisch cn van zelf sprekend wordt aange
merkt, is te karakteristiek, dan dat men er
hij het vieren van hel nationale feest niet
de aandacht op zou mogen vestigen. Kri
tiek voegt den vreemdeling niet, en kritiek
zou ik op den gcdachtongang der republi
keinen dan ook niet wenschen uit te oefe
nen. Maar wel is do opmerking geoorloofd,
dat diezelfde vooruitstrevende revolutionai
ren, "die het doodvonnis van Lodowijk XVI
als den hoeksteen van hun eigen politiek Be
staan qualificeeren, groote ijveraars zijn
voor de afschaffing der 'doodstraf in zijn
dagen. In hun oogen is men een conserva
tief, een reactionnair cn een clericaal, een
anti-republikein of monarchist, in één woord,
indien men de doodstraf, in sommige opzich
ten, noodzakelijk acht voor het welzijn der
Eransche maatschappij. Maar Lodowijk XVI
diens hoofd moest onder het mes dor guil
lotine vallen, ander» ware de Republiek on
mogelijk ge wees i I
Er zijn meer van die inconsequent,ién bij
do wat al te hard vooruitsbrevenden waait te
nemen. Jn de meeste gevallen willen ze de
hun dierbare theoriön niet op zichzelven toe
passen. „Prêchcr d'exemplo" is volkomen on
bekend bij de Doch ik dwaal
vaar mijn onderwerp af, 't volk ik koos naar
aanleiding van het nationale feest van 14
Juli. Maar het gaat er mee als met den Pa-
rijscben Giand-Frix. Langzamerhand in do
Parijsehe zeden gedrongen, is cr van 14
Juli weinig nieuws te zeggen, dan juist dit,
dat men al meer en meer den 14en Juli
17S9 begint te vergeten. De dag schijnt ook
minder een pntriottendag te worden. Sinds
men de parade to Longchamps niet meer om
2 uur 's namiddags, maar om 8 uur 's mor
gens houdt. Om 10 uur is dan allo wapen-
vertoon reeds afgeloopen, cn het verdere
doel van den dag verloopt als elke andere
feestdag, zonder iets bijzonders, dat aan hot
groote tijdperk dor Historie herinnert, 't welk
men herdenken wil. De illumination der pu
blieke gebouwen worden telken jarc al min
der on minder omvangrijk en de groote vuur-
verkcrq die op verschillende punten der stad
ontstoken worden, zijn niet meer hetgeen ze
vroeger waren. Eén ding, of liever het feest-
elemcnt is er, dat nog dapper in core ge
houden wordt. Dat zijn do kostelooze voor
stellingen in de Ihóators, die een rijks- ol' ge
meentesubsidie genieten, en in sommige klei
nere schouwburgen. Dit volksvermaak in den
waren zin des woords, vormt een groote aan
trekkelijkheid \oor menigen armen drommel,
die nooit 'do pracht, en heerlijkheid kan ge
nieten, die ten deelc door het volk zelf in
den zin van belastingschuldige bekostigd
wordt. Slingers wachtende cn geduldig
wachtende -queue makers ziet men op 14
Juli bij de Opera Comique, hot Theatre
Framjais, de Gaitó en nog verschillende an
dere publieke vermakelijkheden. Er zijn er,
die 4, 5 en 6 uur op het opengaan der deu
ren wachten. Er zijn er, die den vorigon
avond reed» post. vatten en met proviand ge
wapend zijn. Maar er worden daaronder ge
vonden, die zich dat minder uiT liefde voor
de kunst getroosten 'dan wel om hun wacht-
plaats tegen 3, 4 of 5 franco nan een ander
te verknopen. Inmiddels blijven er genoeg
over, die werkelijk behagen scheppen ill die
voorstellingen midden op een, doorgaans, boe
len zomerdag. En uit maatschappelijk oog
punt, is zulks zeker een gelukkig verschijn
sel. De kostelooze circusspelon der Romei
nen on Byzantijnen zijn hier, op voordeeligo
wijze, vervangen door eon meer edelaardig
genot. Hef strekt den, door het lot onterfden,
altijd tot eer, geestelijke onspanning te zoe
ken en naar leering te streven. En in een
tijd, 'dut de dure boxc- on worstelpartijen tus
schen de kampioenen der verschillende werel
den cn landen liet nee plus ultra schijnen te
worden van plezier voor de Parijsehe snobs,
plaatst die neiging Jen proletariër nog in oen
voordccliger licht.
ijkMenigmaal heb ik met grooto
bewondering en eenige ontroering op die
bijna 1 kilometer lange slier arme staats
burgers gestaard, die op 14 Juli voor de
Opera queue maakten. Ongetwijfeld zullen
er onder do jongere menschcn in die „file"
gevonden worden, die het later tot selfmade
man en tot groote hoogte brengen
•JÜVENIS.
Wij vragen onze lezers vergiffenis voor
deze ietwat ruwe woorden. Doch wij kennen
gcon beter en teekenachtiger uitdrukking
voor liet figuur, dat Nederland op de groote
Olympische spelen geslagen heeft, dan deze.
De onzen hebben in de vele wedstrijden
niet met cere verloren. Zij hebben zelfs niet
den indruk weten te vestigen van een be
hoorlijken tegenstander te zijn. Zij zijn reeds
nu verslagen over bijna de hecle linie, zonder
pardon. En in niet weinig gevallen is men
erover verbaasd' geweest, dat zij nog den
moed gehad hebben mee to doen.
Waarlijk het kon nauwelijks erger. En
als men straks, als do wedstrijden gedaan
z.ijn, de rekening gaat opmaken, is er alle
kans, dat ons land den poedelprijs krijgt.
Moeten wij dan 'de gordijnen neerlaten,
asoli strooien op ons hoofd en vele duizenden
guldens zoenoffers brengen aan don god der
sport, opdat hij niet langer het gelaat van
ons afwende, gelijk dat. zou geschied zijn,
toen in het oude Griekenland deze spelen
bloeiden? Of moeten «ij niet zoo klassiek
zijn, hoogstens onze schouders ophalen on
misschien zelfs opmerken, dat ons volk toch
een verstandig volk is, dat hot minst van
alle volken aan de sportwoede doet?
Wij gelooven met bescheidenheid, dat de
waarheid in het midden ligt en dat wij noch
zoo. klassiek noch zoo slap modern belmoren
te doen. De klap, dien wij in Londen krij
gen, komt niet zacht aan, het i s een klap,
doch liet is dan ook slechte 6 n k 1 a p, niets
meer.
Wij vermoeden, dat velen het intusschen
hiermee niet eens zijn. Zij zullen zeggen:
Wat doet liet or nu toch in 's hemelsnaam
toe of gebleken is, dat eenige Nederlandsehe
dames en heeren, die gind» zijn gaan wed
strijden, zwakker cn slechter geoefend en
minder vlug en lenig waren dan dames en
heeren van andere nationaliteit?
Wij zouden deze twijfelaars kunnen ant
woorden met de wedervraag, of zij «el zeker
zijn, dat zij precies hetzelfde zouden gezegd
hebben, indien eens het tegenovergestelde ge
bleken zou zijn. Wij gelooven van niet. En
wij gelooven, dat men in beide gevallen
terecht «öl gewicht hecht aan deze resultaten,
doch dat. men dit voor zich zelf in liet onder
havige, ongunstige geval lieven' niet wil weten,
omdat men conclusies, welke onaangenaam
zijn voor de eigenliefde, liefst ontgaat.
Intusschen die conclusies blijven cn zij
worden niet te niet gedaan door de overwe
ging welke men ook van velen zal hooren
dat men niets voor wedstrijden gevoelt cn
dat hot cl u s ook niet kan scholen, wie daar
in wint.
Dat d n s is in deze redeneering te veel.
Men. kan zeer wel het wedstrijden cn vooral
de overdrijving daarbij afkeuren en een
wedstrijd toch in casu aanvaarden als mano
meter voor de wij/e waarop sport, athleliek,
gymnastiek enz. bij ons te lande worden be
oefend, voor de wijze waarop wij ons lichaam
ontwikkelen.
En nu make men zichzelf niet wijs, dat
deze wedstrijden voor ons niets bewijzen, om
dat in speciale gevallen niet de besten van
ons hebben medegedaan of omdat er geen
goede regeling was of omdat men niet ge
noeg reclame gemankt heeft of op het uiter
lijk hoeft gelet. Dat zijn doekjes voor het
bloeden. Nederland heeft, vergelijkend exa
men gedaan in lichaamsontwikkeling en het
za! zeer vermoedelijk als judicium krijgen
„zeer slecht" mol het laatste rangnummer.
Iloe komt dit?
Ons dunkt het van groot en algemeen be
lang, dut lo. getracht wordt, een verklaring
van dit verschijnsel te vinden en 'dat 2o.
met de gegevens
door die verklaring ver
schaft, verbetering worde aangebracht cn zoo
doende do zorg voor de lichaamsontwikkeling
in Nederland worde vergroot.
To lang heeft men do zorg voor de nor
male ontwikkeling van liet lichaam over heel
de wereld als oen zaak van ondergeschikt
belang beschouwd. Eeret langzamerhand is
men gaan begrijpen, hoe verkeerd men deed
met alleen 'den geest te ontwikkelen, ja zelfs
een verplichten tijd en wijze van ontwikke
ling van den geest voor te schrijven en de
drager van den geest, het lichaam, to be
schouwen als noodzakelijk kwaad. Er is
tegen deze leelijlce eenzijdigheid allerwege een
reactie gekomen. Ook in ons land heeft men
in don laatsten tijd hier en daar in een
hoekje cn gaatje een uurtje lichaamsontwik
keling gestopt. Doch altijd als vulsel, altijd
als extratje, als noodzakelijk kwaad. Een
frissche, flinke overtuiging, dat deze zaak
krachtig moest worden aangepakt, dat oefe
ning van het üehnam, van. het oog, dat aan
kweeking van moed, koelbloedigheid, handig
heid, kracht broodnoodig zijn, ton minste
zoo noodig als het aanleercn van Grieksch,
kosmografie of do derde moderne vreemde
taal, heeft hier vrijwel overal ontbroken.
En het resultaat? Zie het rapport, aan het
Nederlandsche volk ter gelegenheid van de
Londensche Olympische spelen uitgereikt.
Zal men nu verbetering willen verkrijgen,
dan zal men in do eerste plaats nog weer
eens duidelijker moeten nagaan wai het be
roemde „Mens sana in corpore sano" als ge
wild resultaat van volksopvoeding beteekent.
„Zorg dat de geest gezond zij, maar denk
er om, zonder gezond lichaam geen gezonde
geest." Hot lichaam is de onderbouw, de
geest bovenbouw. Doet gij niet al wat in uw
macht is om het Ik haam gezond, stevig, ge
hard en dus mooi te maken, 'dan komt gij op
den duur ook in geestesontwikkeling no. al
lerlaatst- En dat wil zeggen voor uw volk
economische, wetenschappelijke, artistieke
achteruitgang, ontaarding, verval. Hier zijn
geen Olympische spelen die u kunnen «aar-
schuwen, hier vindt gij de rekening eerst
onder in den zak.
Men neme dus niet langer de gulden wijs
heid dor ouden in den mond maar koortere
liaar in het hart. Men riehte het onderwijs
daarnaar in. Spoedig zult gij de goede gevol
gen zien. Uw vrouwen zullen knapper en lan
ger jong blijven, uw mannen zullen minder
drinken en langer aan sport doen, minder
gauw oude heeren zijn, ziekten zullen afne
men, de verschrikkelijke neurasthenie en de
anomie zullen niet zooveel slachtoffers maken,
gij zult gezonder, mooier en dus v rooi ij kor
volk worden. Gij zult niet meer knorren en
protcstceren doch gij zult blijmoedig den wed
strijd tusschen de volkeren aanvaarden. En
al zal het zeker niet onze hoogste wensch zijn
om in de Olympische, spelen van Interen tijd
steeds in alles no. i te zijn wij zullen 'dan
zeker mogen verwachten, dat ons vaderland
ook daar de plaats inneemt die het toekomt
en dat do Nederlanders uit den strijd niet
weer zoo jammerlijk met de kous op den kop
terugkeeren.
Of nu de fout uitsluitend en alleen ligt in
de onvoldoende zorg voor het gezonde lichaam
bij de opvoeding? Wij gelooven het niet. Dat
wij uit onzen aard niet heel vlug zijn, dat
wij ouderwetsch zijn, vaak malle standsvoor-
oordcelen hebben, dat «ij ons niet zoo goed
wasschen als veel andere volkeren, 'dat onze
gemeenten financieel in den nood zitten en
dus zoo weinig kunnen doen als bevorderaar
van de lichamelijke ontwikkeling van heel het
volk, dat wij in do pers en in dc politiek
weinige gezaghebbende mannen hebben, welke
dit aambeeld weten te bohamertm het zijn
alle zeker ook momenten, die mede ter ver
klaring van de nederlaag kunnen dienen.
Doch ook deze momenten zijn voor een deel
«'eer liet gevolg van do groote fout, begaan
bij de uitvoering van de taak van den Noder-
landschen Staat als volksontwikkelaar, de
fout, dat men vergeten hooft dat hersens zon
der een stovigen, gezonden, goed geoofenden
mcnsch als horsmlragcr zijn als een hamer
zonder handvat, als stoom zonder ketel.
VIII.
Wij lieten onze lezers, de vorige maal
met rus,t. aan het station to Lucern. Hopen
wij, dat zij zich van, die rus,t geen over
dreven voorstelling hebben gemaakt. Want
de rust der sti'lle plekjes, ver afgelegen,
van. dc roezemoezige grootcstadshcrrie, was
dat bij lange na ntet. Ook in hot eind van
Mei' is het in, Zwitserland al druk genoeg.
Op do booten zitten bij ocnigszins goed
weer al vrij wat menschcn. De doorgaan
de treinen zijn al vol. Zondags, is er in
dc bergbaantjes cn op dc directe booten
geen plaatsje onbezet.
Maar toch hot is, meestal een, be
haaglijke drukte. Er zijn voel Zwitsers, die
ook iu, de hotels, een heel wat aan
genamer milieu vormen, dan de vele groot-
(1 o ene is,, druktemakers en overspannen
menschcn, wrclkc aan het publiek van den
diukslou, tijd een vaak zoo onaangenaam
karakter geven. Fantastisch groot is het
aant'I jonge paartjes. Des Zondags ver
dwijnen zij in de menigte. Etn, ook op de
Italiaansehe meren ziet men de „honing-
maan" niet zóó schijnen. Doch op de Zwit-
serscho merenDaar een paraplu bij dc,
radeikast het waait zoo, weet u, vroeg
in don tijd, als het op het water nog
niet zoo warm is. Een paraplu heel achter
op de Toot. Voorop de boot zit een, paar
zonder paraplu in plaids gewikkeld, dap
per vooruit te staren. Boven in de rook-
kajuit vergeet een paartje uit te kijken, doch
ook ter zijde van do groote salon zit men
meer in eikaars oogen te lezen dan jif
'dc toch zoo nuttige, correcte en betrouw
bare Baedeker. En het merkwaardige van
het geval men leert langzamerhand die
paartjes kennen. Daar komt de lange as
sessor weer uit Posen wij weten heelc-
maal niet zeker of de man Pruisisch as
sessor is met een paar sneden in zijn
gezicht, wandelend voor een klein, treurig
kijkend, heimelijk wat pretentieus, wegsmel
tend vrouwtje. Tot nu toe heeft assessor
altijd in gewone of in paradepas geloopen,
gelijk hij dat in het leger geleerd lue,o£t.
Doch nu is hij in een nieuw geval. Die
pas zou hier wat vreemd doen, dc hoot
en zijn vrouwtje zijn daarvoor wat klein.
Gelukkig hooft assessor van don Peldwebal
geleerd, dat hij ook de pas zoowal kan
markeeren. En als dus hij geval hot vrouw
tje voorloopt, markeert assessor do pas.
liet paar eet of assessor is bezig zijn. droef
mouwtje de geheimen, van ilammctech-
wand, van het Rigicomplex, de Schüler-
stein of de Uri Rotstoek te onthullen. Het
vrouwtje glimlacht geloovig en onderwor
pen, loldat Assessor merkt, dat ror nog
iets over de koffers of Us plaatsbewijzen
of andere gewichtige zaken is 'to bedillen.
Dan spreekt hij zeer, zeer Testis 1 tot hol
meesters, conducteurs, kapiteins en dek-
knechts, die hot ge,al ia U<m regel hoof
kalm opnemen. Of hij is 'vóór het vertrok
van de boot op de aanlegplaats aan den
gang met een heirioger sjouwers, hotelpor
tiers, dekknechts, enz. liet viouwjte staat
er droef-onverschillig bij cn wij verbazen
ons, hoc Assessor het toch zoo schrikke
lijk druk kan hebben.
Daar is een ander paar. Erg zwarte klee-
ron. Zoo precies of zij uit Chalons ofMuu-
beugo komen. Zij sproken, als z,ij spie
ken Fransch on zijn, kalm, zeggarn niets,
Uoen biets, bewegen niet, kijken, niet, lachen
niot, zijn de over-gang tusschen lucht en
geen lucht.
Die daax met det zwarte dopje in een
pak alsof hij zoo van een „avondje" is
wcggeloopen, met een vrouw, die een coat
heeft aangetrokken, welke bij een ander skirt
hoort wait zijn dat voor landslieden?
Hij kon wel uit Ind-jc komen. En zij
Van het land pas met hem getrouwd,
nu op weg na'ar Genua, daar embarkccren.
naar den gordel van Smaragd. Maar zijn
het wel Hollanders? Twee-, driemaal heb
ben wij geprobeerd er achter te komen,
indiscreet nieuwsgierig, als wij waren. Doch
het gelukte niet. Zij keken wel, zeiden na
genoeg niets, van ontroering was niets te
merken. Hun was dc natuur, als de schik
dorijcimummers in een museum: Je moet
het afzien. Maar bovendien ze hadden
ons in dc gaten, begrepen wet, dat «ij
hooren wildon en zeiden niets. Tot op
het meer van Lugano. Daar vingen «ij
twee (of vier) vliegen in één klap. Et zat
weer een paartje, dat wij van Hollander
schap verdachten, een gezellig spannetje,
vol van elkaar. Bij het afgaan van de boot
loopen zij vóór ons en vóór her zoowaar
ons potje met de coat zonder skirt. En zie
het potje had tot do coat blijkbaar iels
heel intiems gezegd, het gezellige paartje
had er schrikkelijke pret om en citeerde
het woord en wij floten een paar malen
uit Van Anrooy's HoMaiulsche symphonic.
Opmerkelijk, zoo muzikaal als Hollanders
toch zijn. Do coat en het potje tuurden
plots verschrikt rond, het gezellige paartje
kregen geweldige kleuren cn wij keken
zoo onnoozel voor ons alsof het heelo geval
van Piet Hein en de Spaanse.he Zilvervloot
uit die symphonic ons in do verte niet aan
ging. Zeker, dat men onze bedoeling niet
door/ion heeft, zijn wij inlussehen toch niet.
In'tussclicn zulke demonstraties wa
ren mogelijk op de. Italiaansehe moeren,
waar do booten vol waren, op de Zwit-
sersche was het nog kalm en kon men
de paartjes, die blijkbaar als gelijknamige
polen elkaar zoover naar '"oren, naar ach
ter of op zijde afbtooten, op zichzelf ob-
sorvceren.
Hot was nog niet le druk, zeiden wij.
Oj) dc Axenstrasse behoefde men niet rechts
te loopen. Aan do Tellskapelle was het
al do gMizemnaroch, maar do ganzen va-
SCHIEDAMSCHE COURANT
tagssatssuauuBtamwaa
