TREINPR&ET,
BINNENLAND.
Rechtzaten.
Va
„het
lange
Gemengd Nieuws.
bro»
bij
lied
ill-
Intussclien zoover is hot nog niet. Het
is .waar, do werkelijk fabelachtige hervor
ming in het verkeer en de groote wijziging
der wetten, hobhen ons plotseling heel wat
dichter bij dien ideaaltoestand gebracht,
doch wij zijn er nog lang niet. Er wachten
nog oen massa juridische en economische
problemen, op oplossing voor wij zoover
zijn. Het 331 pagina's dikke bock der prae-
adviezen noemt er niet weinige. Toch zijn
er bovendien nog andere kwesties, die voor
al door den heer J. Wi. C. Tellegen in het
licht worden gesteld.
Aangenomen, dat een stadsbestuur een
goed, uitbreidingsplan kan en wil uitwerken
en de middelen bezit om de particuliere
bouwgrondbezitters op redelijke wijze ertoe
te brengen, om mede te werken tot bo-
vengenoemden tuinstadaanlcg, dan zijn er
nog vooral twee hinderpalen, waarvim wij
er indertijd een al hebben genoemd: de
enge gemeentegrenzen en de enge gemeente
kas. Over die grenzen hebben wij indertijd
uitvoerig geschreven. Inderdaad zija er
maar weinig steden in Nederland, die op
eigen grondgebie'd een stadplan kun
nen ontwerpen met een straal uit het cen
trum, die ten minste tweemaal zoo groot
is als die, welke do bebouwde kom thans
aangeeft. En toch zou dat, gezien de enor
me uitbreiding van bet kleine verkeer in
do laatste 10 jaar, als minimum, mogelijk
en met het oog op hygiëne, esthetica en
economisch welvaren wenscholijk zijn.
1 Is het nu noodig, dat de stad bovenge-
noemderi cirkel met dubbelen straal juist
op eigen gebied trekt'? Is het niet denkbaar
dat een stad met een' naburige gemeente
samenwerkt tot hot verkrijgen van een goed
geheel van siadsaanleg.
Sir. Nieboer (t. a. p. pag. 33 oa 31) ge
looft er blijkbaar niet aan, mr. Valckenier
Kips (t. a. p. pag. 151) stelt de mogelijk
heid (doch altijd bij gebrek aan beter, d. i.
grensuitzetting) en gaat er niet verder op
in. Dc heer J. IV. C. Teilegen ziet hierin
o. i. terecht, een belangrijk moment. Niet
alleen wil hij don' cirkel voor hot nieuwe
stadplan met den 'dubbelen straal van de
tegenwoordige bebouwde kom binnen de
grenzen der gemeente hebben, maar
ook acht hij het gowenscht dat er buiten
dien cirkel nog eon ruime strook, een neu
traio zöne, binnen de gemeente
grens ligt, die dan zóó breed zou moe
ten zijn, „dat over het stichten van een
andore gemeente niet gedacht zal wor
den". Wel acht ook deze pracadviseur het
denkbaar, dat er oen uitbreidingsplan wordt
opgemaakt door een stad, en een aangren
zend dorp in gemeen overleg. Doch deze
man van do praktijk maakt zich ver
moedelijk terecht, „van de practiscbe
waarde van een dergelijke regeling geen
groote illusies" (t. a. p. pag. 269).
Zonder ruime grensuitbreiding dus geen
goed stadsuitbreidingsplan, dut aan de door
de verkeersontwikkeling opgekomen eischen
van dezen tijd kan voldoen.
Het zal dus noodig zijn, dat de grensuit
breiding der steden overal ter hand wordt
genomen, dat zij 10 maal zoo vlug wordt
uitgevoerd als tot heden is geschied en
dat men zich daarbij op een ruim stand
punt zal stellen. En vooral dat men hier het
voetspoor zal volgen van den hesten ken
ner van ons gemeenterecht, die gelijk de
heer Tellegen herinnert, zoo terecht heeft
geschreven (mr. J. Oppenheim, Gemeente
recht 2de druk) pag. 29, aangehaald bij
Tellegen, t. a. p. pag, 270):
„Ik zoude daarbij niet ook nog opmor-
„ken, dat het publiek belang uitsluitend
„do toetssteen wezen kan voor het tot stand
„brengen eencr, op annexatie uitloopende,
„grensverandering, als niet in de memorie
„van beantwoording van hot afdcelingsver-
„slag over het 5o hoofdstuk dor staats-
„bogrooting van 1902 de bereidverklaring
„der regeering was uitgesproken geworden,
„goed gemotiveerdo voorstellen van gedo-
„puteorde staten tot annexatie over te nc-
„men, „zoo door de steden mot de dorps-
„gemeenten, die terrein moeten verliezen,
„een accoord wordt getroffen." „Ik val nu
ik naderde verlegen een bediende en zeide
„Geef mij als 't u blieft een hansworst."
De bediende keek mij verbaasd aan, maar
toen hij liet geld in mijn hand zag glinste
ren, haalde hij dc schouders op, en gaf er
mij een. Piet greep hem, sloot hem in zijn
armen, on overlaadde hem mot liefkoozingen.
Ik was zoo gelukkig, dat de tranen mij in
de oogen kwamen.
Plotseling, als in een droom, hoor ik den
bediende mij terugroepen, en tot mij zeggen
„Gij vergist u, moedertje, do hansworsten
kosten 80 en geen 70 cent, dat is een ver
gissing in dc uitstalling."
Ik wist niet, wat ik hoorde. Twee stuivers
to kort! Waai' zou ik die vandaan holen.
De bediende gaf mij glimlachend het geld
terug, en zich tot Piet wendende, zet hij
„Kom jongen, geef mij de pop, later kunt ge
hem terughalen."
liet kind uitte een enkelen kreet: „Moe
dor!" Maar die verried al zijn smart en
sneed mij door de ziel. Toen wist ik niet
meer wat cr in mij omging. Ik kon niets
meer denken, en als een dwaas greep ik het
kind en den hansworst in mijn armen, en
liep or mee den winkel uit.
Ik heb gestolen, rechters! Veroordeelt mij
tot alles, wat ge wilt, maar laat mijn kind
zijn pop, die hem zooveel tranen gekost heeft,
behouden, dat smeek ik u op mijn knieën
En de rechters smaken de vrouw vrij.
„niet op de onderscheiding tussehen stad
en dorpsgemeenten, in een regeerings-
schriftuur. Maar meent deze vingerwij
zing, dat de gemeente, die zal worden uit
gebreid, ten koste eener andere, haar voor
gaf moet afkoopen? Dan is de eisch pu
bliekrechtelijk o'nhoudbtiar. Ik weet wel,
dat het nu en dan geschiedt, ook blij
kens wetten tot grensverandering. Mam-
het stelsel is vicieus."
Juist. En hiermee zijn wij genadeid tot
het financieele bezwaar tegen grensuit
breiding en dus tegen het opzetten van een
goed stadsuitbreidingsplan. Het door prof.
Oppenheim terecht als vicieus aangeduide
stelsel brengt al dadelijk groole offers moe
voor de gemeente-schatkist. En hoeft de
stad de bedoelde grensuitbreiding verkre
gen, dan staat zij niet zelden direct voor
nieuwe, zware uitgaven. Want op het gean
nexeerde terrein zal zij in den regel op
hel gebied van wegenaanleg, riolccring, be
waking, verlichting, scholenbouw enz., enz.,
direct veel te doen krijgen. En al zal zij
wellicht door de grensuitzetting enkele
koopkrachtige gewezen forensen weer als
burgers krijgen, daartegenover staat, dat er
vermoedelijk op hol geannexeerde gebied
veel arbeiders zullen wonen, indertijd daar
heen gelokt door goodkoope huren, die het
eerst gebruik gemaakt hebben van do mo
gelijkheid om vorder van hun werk te wo
nen, hun door de fiets verleend. En deze
weinig welvarende bevolking zal dc stad
veel kosten, zonder een evenredig aandeel
in de belastingen te dragon.
Bij dit alles komen nu nog do groole
kosten ,die voor het gemeentebestuur zijn
verbonden aan de uitvoering van een goed
en modern sladsuitbreidingsplan. Eon deel
daarvan kan het zonder twijfel verhalen
op dc particuliere eigenaars van gronden
in hot uitbreidingsgebied, gelijk de meeste
gemeentebesturen ook nu reeds doen.
Doch niet meer dan een dool, zooals mr.
Nieboer (t. a. p. pag. 56) terecht opmerkt.
Voor parken en dergelijken moet worden
onteigend. Zal overigens het in eigendom
krijgen van een betrekkelijk groot nieuw
wegennet niet veel geld vragen, de kosten
van bewaking, verlichting, rioleering, straat-
onderhoud, enz., worden in een naar het
voorbeeld van de tuinstad ruim aangelegde
voorstad veel grooter dan in de oinlcnvot-
schc stad. En nu is het wel waar, dat een
goed aangelegde, ruime, mooie, nieuwe stad
veel bewoners zal trekken, dat zulk een
stad niet langer zal zijn, „oen plaats, die
men ontvlucht, zoodra de werkzaamheden
het maar eenigszins gedoogen". (Nieboer
t. a. p. pag. 30) en dat natuurlijk de ste
den, die hot eerst tot deze uitlegging zullen
overgaan, het eerst ook gekozen zullen wor
den als woonstad door do menschen, die
ia zoo'n, milieu zullen kunnen en gaarne
zullen willen wonen. Doch aan den anderen
kant is hot niet te ontkennen, dat deze
kwestie er alweer ccnc is van gemeen tc-
financiën, en dat een afdoende oplossing
in vele gevallen niet zal worden verkre
gen, voor dat door ingrijpende maatregelen
van den rijkswetgever aan der gemeenten
nood een einde is gemaakt.
In Frankfort was er een gecompliceerde
familie. Ma en Pa kond en niet doch
ter wilde niet vooruit-rijden. Mn was
bang voor den tocht, pa voor de wagenziekte
en dochter voor den zwarten kolendamp. De
familie had blijkbaar berekeningen gemaakt.
Zij gingen das in Frankfort alle drie voor
uit rijden, omdat de trein in Wiesbaden zoo
omdraaien, rekenend dab zij liever een uur
ongemak hadden, dan drie uur daarna ver
keerd te rijden. Edoch er kwamen fanatieke
achteruitrijders in de coupee., die bij deze
hitte do raampjes open wilden hebben. En
zoo zaten daar nu pa, ma en dochter met
strakke slachtoffersgeziehten, pa lettend of
ook zijn maag zou gaan werken, ma over
tuigd dat er ccn loi «ontsteking in aantocht
was, nu eens haar mantel optrekkend bij
huur hals, dan weer haar gezicht afvegend
met een zenuwachtig gebaar. En de dochter,
druk werkend met taschjes, nu voor de cog
nac, om pa's maag, dan voor de eau-de-
cologne voor haar gezicht, hals en armen.
Een paar maal hadden zij schuchter wat aan
hot gordijntje geschikt. Maar een der heide
ramen dicht doen, durfden zij niet. Een
dikke achteruitrijdende dame zat zich zóó te
waaien, deed zóó benauwd en tevens zóó
dreigend, dat een ontploffing bij den klein
sten ruk aan het venster onvermi
scheen. En als die dame ontplofte
Gelukkig gebeurde het niet wel moes
ten wij in een anderen wagen en kreeg dus
de bewuste familie een streep door dc, reke
ning. In den nieuwen wagen was oen Duit-
scher met een eigenaardige groenbniipgrijze
pak-kletir cn een confeoticsnit, die men al-
Duitsch zou kunnen noemen. Hij bad een
zakdoek over boordje cn overhemd gespan
nen cn deelde aan een klein gehoorzaam
jongetje wijze lessen uit, als hij zich niet
ergerde aan de vele bagage van een En-
gcïschman, die zich, dezer ergernis nauw
bewust, verdiepte in een novel. Een schuch
ter jongmensch trachtte in gesprek te komen
mot een snoezig bakvischje, dat met een moe
der of gouvernante reisde. Eerst ze iliij, dat
het «irm was. Toen vroeg hij of liet raam
trachtte. Vervolgens deelde hij merle, 'dat hij
naar Essen ging, vroeg of ze wel eens to
Essen was geweest en hooi le hij met belang
stelling dat zij daar bloedverwanten lmd. De
pauzes vulde hij aan met blikken van wel
sprekende bewondering, die in hun naïeve al
te-eerlijkheid boosheid aan mama en verwar
ring aan de jeugdige schoone brachten.
Twee de coupó verder vullende oudere sehoo-
ncn, die de plaatsen van den al-Duitschcr
en van het jongentje hadden ingenomen en
mn parodieën op stemrcchtvrouv/en. herin-
orden, waren geindigncerd.
Zij werden liet nóg erger toen do trein, in
eens scherp remmend, bleef staan voor een
open plaats aan den Rijn, waar ongegeneerd
badende jongens een groot spektakel maak
ten. Heerlijk friseh kwamen die jongens
stemmen uit de koelte van het heldere water
in de stof warme coupfic. Het. bakvischje deed
alsof zij er niets van merkte, mama verdub
belde haar waakzaamheid, do ongelukkige
aanspreker had de onhandigheid er de aan
dacht op tc vestigen wat hcusch bij het
bedoelde spektakel niet noodig was en
bakvischje deed op verzoek van mama met
afgewend gebaar het gordijn dicht. Toen gin
gen wij woer.
En grooter werd dc stoffige rookliitte in
de coupée in liet geblakerde Rijndal. In den
nieuwen trein, in Coblenz was het niet beter.
Er was een meneer, die zijn Schnurbart-
binde uit had moeten doen cn nu met de
handen, een kam en een borsteltje de snor in
deze warmte bleef bewaken en een niet on
knap meisje van een jaar of twintig uit het
plaatsje X, in de buurt van Heidelberg, die
aan ccn min-gunstig maar zeer quasi-smaak-
vol geklecden meneer van middelbaren leeftijd
allerlei confidenties zat te doen. Zij was voor
hot eerst op reis naar een betrekking in
Engeland, en was toch nog zoo droevig als zij
dacht aan het afscheid' van haar moeder
haar vader was lang geleden overleden. En
de meneer, die ook naar Engeland ging, zei,
dat hij dat plaatsje X ook wel kende en
vroeg hoe zij heette. Zij zcide het. En hij
vertelde toen dut hij haar vader wel gekend
had en dat het zoo'n goed man was en dat
hij zoo bemind was en dat hij hem dikwijls
gesproken had in don zoo en zoo Verein.
Toon zeide zij weer, dat haar vader nooit
naar dien Verein ging maar wel naar 'den
zus-cn-zus Verein. Hij weer: „Hoe kan ik
ook zoo dom zijn. Natuurlijk zus en zus."
Hij herinnerde hot zich nog als den dag van
gisteren En hij waarschuwde haar voor
slecht volk op deze lijn en hij zou haar op
de boot den weg wel wijzen en naar haar hut
brengen en haar ook in Engeland helpen, in
dat groote gevaarlijke Londen en toen
kwam cr in ons een heel onrustig gevoel. Er
was in dat vrcindelijke meisje met haar
breed, zangerig Badcnsch accent zoo'n een
voudig vertrouwen in dien mooien meneer
van middelbaren leeftijd, die haar goeden
vader gekend had. En de meneer van mid
delbaren leeftijd was zoo ijzig-handig
Hó, wat was het warm
En de zware D-trein holde maar voort
uit liet land der borgen naar de lage zee
kust. En het aardige Radenserinnetje pinkte
nog weer een traantje
zoo heelemaal, hcelemaal weg gingen en toen
het land zoo léaal, zoo triest weid. als
gelijk zij tot den Duitschor van middelbaren
leeftijd zei als een
kamer.
In tussehen hadden wij een andere ontmoe
ting gehad. Een Amerikaan ging haar Rot
terdam met onzen trein. Wij maakten hem
er attent op, dat hij beter met- 'den voortrein
naar Hoek had gereisd en dat hij nu in elk
geval uit het Vlissingsehe gedeelte moest
overstappen en te Utrecht weer moest over
stappen. De Amerikaan was verontwaardigd
op de Bonnsclie ambtenaren, die 'dit niet
bleken te hebben geweten. Wij* zeiden hem
dat men met ambtenaren-inlichtingen in
Dnitschlnnd altijd voorzichtig moest zijn
Ilij„Bij ons in merikaEn nu
zou hij misschien de ,dam van 'de IIol
laml-Amerikalijn niet halen. Hij was met 'dat
schip gekomen en wilde er weer mee weg.
Hij was nog nooit in Europa geweest, had
rui in BI dagen, 3 weken Den Haag
zóó'n aardige stad Amsterdam zoo, zoo.
la, la Marken een kermis nam
burg, Berlijn, Praag, Weenen, Florence
Rome, Milaan, de Rigi allóón de Rigi -
Frankfort cn Ronn gezien. En nu ging van
avond de .dam. En als hij die niet haalde
0 je, o je 1
Waarom hij nu juist met 'do Holland
Amerikalijn voor.
„De Hollanders zijn do beste zeelui," zei
de hij met dien Amerikaanschen nadruk op
zijn, die koddig elke tegenspraak tart.
En ons hart zwol en het kromp woer in
een, toen wij den olegnnten lieer van mid
delharen leeftijd al maar vertrouwelijker mot
liet, lieve, frissche Bn'densorimiot.je zagen
pi-aten. En juist waren wij vastbesloten bet
meisje althans te waarschuwen, toen de con
diicteur ons kwam waarschuwen dat liet- tijd
was in het Amsterdamsche gedeelte over te
stappen.
Toen wij de bagage hadden overgebracht
en een plaats hadden gevonden, stond de
Vlissingsehe trein op het vertrekken. Ge
legenheid om het meisje te waarschuwen
was er niet meer. Maar gelukkig, daar stond
een D-wagen-sclioomnaakster voor een open
portier. Met vlugge woqrden hielpen wij haar
op de hoogte. De vrouw had wel goede
oogen. Zij glimlachte, zei niet veel, knikte
oven en de Vlissingsehe trein gleed' het sta
tion uit.
Wij zouden hem hebben staan naturen,
indien niet een conducteur ons in don eigen
tiein bad gewenkt. En verder gingen ook wij.
De avon'd begon te vallen, do vlakte werd al
wijder. Er was iets moo's, iets eentonigs in
het gaan van dien trein 'door dat leege, verre
land. Van dc mooiheid van ons landschap
zagen wij niets. Tiet was als een leoge ka
mer cn wij zagen weer het arme
Baden,sche meisje met dien grimmigen ploert.
Een 'doffe verontwaardiging kwam in ons
en ontevredenheid over onze bescheiden
heid,
Daar komt de nette, groene Hollandsche
locomotief, als een symbool van onze net-
heid. En daar komen de gemoedelijke con
ducteurs herinneren aan onze slap
heid. De trein schijnt nu langzamer te
gaan over de korte rails. Zevemuir is al zoo
provinciaal. En eindelijk komt de brug en
het vuile, te nauwe, te leelijke, te knoeierige
station Arnhem.
Wij zijn er weeren over de
Brabantsche hei vliegt, ver a! weg, de snel
trein naar Vlissingen. Zal de vrouw oplet
ten? Zal do toeleg van den treurigen koppo-
r gelukken. Ofis het alles
verbeelding? Wij weten het niet
en zullen het nooit weten.
ongemcubilecrde
Bezoek van II. M. de Koningin-Moeder
aan Cralloo.
De commissie voor do viering va.n eon
Gooischo week op Crailoo ontving gister
ochtend te half tien de heuglijke boodschap
van 't Koninklijk slot te Soestdjjk, dat
H. M. Koningin' Emma het Voortreinen had,,
do tentoonstelling van losse bloemen, ro
zen, bloemstukken, enz., die heden ge
opend werd, te, halfclrie te komen bezoe
ken. Dat was; na d.eni 'regenachtaigen dag
van gisteren, toen geen tiental bezoekete
op Grailo-o vetaschenien, een' dubbel blijde
boodschap voor do commissie van de Vor-
oenigimg voor het Viroemddingenvorkeor.
Voordat het uur van Hr. Ms. komst daar
was, had,den velen uit do) omliggende) ge
meenten zich naar 't feestterrein. KegoVen.
't Prachtige weder lokte mede daartoe uit.
Even hülfdrio verschonen do vorstelijke
rijtuigen Voor d,en rijk versierden hoofdin
gang Van 't toiTtein. Burgemeester A. H.
Ilowjuig, van Blairicum, 'hefette or H. M.
welkom, waarna Frida, de S'/a-jarige kleine
van d,on burgemeester, zich lieflijk van haar
taak kweet, II, M. een. oranjcsrozen-iruiker
aan te bieden. Mot een vriendelijk lachje
en een tikje op d,e blozende wppgen, dankte
IT. M. vjoor deze attentie.
Nadat de heer F. W. Drijver II. M. had
voorgesteld, apn d,e h'estuutrsiledon, werd
alles op 't terrein, bezichtigd. De v'oorzitter
dor Vereen iging, ile heer F. W. Drijver,
geleidde Iï. M. mot haar geVolg, de, freules
Van Ittersum cn. Van" (te Pol, benevens
graaf Van Dim buiig Stinim' rondj In' d'e
d.rie groote tenten met bloemen en bloem
werken gevuld, vroeg IT. M. menige inlich-
tinc ,aan de licerren G. 'A. van, Rbsscm,
Van Na ar d,oti, en H. Ct. J. G. Vniosmamn
en A. J. Vragto, Van Hilversum,'.
Na "'t gebruik van, de thee, en eeni'gö
vOrversoliing, d,oor de firma Th. Abe'n, van
Laren, IE M. e,n 't gevolg aangeboden, 't
geen in de open, lucht kon. geschieden bij
dit prachtig weder, werd 't ten toons tell imgs-
torrein Verlaten. Vóór 't vertrek heeft II. M.
hare ingenomenheid uitgesproken met het
geen zij heeft Waargenomen, waarop dc
burgemeester II. M. namens d,e vtereteutiging
dank betuigde Voor de hooge'eer van Haar
bezoek.
Onder een luid' gejubel Van do menigte
op en om dp terreïnep, en onder 't WiïheA-
mus van dp haimonievere'eniging'„Croscen-
d,o", uit Bussum, Tced het Vorstelijk rijtuig
in d,e richting Van Laren weer heen.
steehouder te Oudewater, wegens misW
ling met doodelijken afloop aldaar.
Beklaagde wordt ten laste gelegd t-
op 10 Juli 1908 te Oudewater
hg en gewelddadig zijn echtgenoote U
Maria Martina Deragee, met een steenénk
tegen het hoofd heeft geslagen, en kar <W
door een diepe bloedende wond aan den $|a>"
toegebracht, tengevolge waarvan deze vJ!
kort daarop aan verbloeding is overleden
Beklaagde legde in antwoord op de L
gestelde vragen een volledige bekentenis rf
Hij deelde mede, dat zijn slachtoffer besck
keu was en hem voortdurend in het aaocj,
zicht spoog, hetgeen zij altijd in dien abnor
malen toestand deed. Zonder verder na i
denken had hij daarop in blinde woede m
het bovengenoemde voorwerp op haar los»,
timmerd en haar vervolgens aan haar kt
overgelaten, niet wetende, dat de slaag
zoo goed aangekomen waren. Beklaagde «r.
zekerde dat hij berouw van zijn daal had
Als getuigen deskundigen traden op 'd,
Chr. Eykman, hoogleeraar te Utrecht'
Th. M. van Leeuwen, arts te Utrecht, cr!
II. P. van Praag Jr., arts te Oudewater,
die de gewone inlichtingen verstrekten «1
o. a. als hun rpeening uitspraken, dat
snelle geneeskundige hulp verbloeding
daarmede de dood had kunnen worden voor
komen.
Verder werden gehoord de veldwachter van
Oudewuter en een rondreizend koopman, die
bij het gebeurde tegenwoordig is geweest.
Beklaagde had, gelijk deze verklaarde, rijn
slachtoffers eerst bij do keel geg.epen a
toen met het kommetje geslagen. Zij scheen
van de bekomen verwondingen aanvankelijk
niet veel hinder gehad te hebben, zoodat
het niet noodig geoordeeld werd genees!»
dige hulp in to roepen. Man en vroro
waren beiden onder den invloed van sterken
drank. De verklaringen van een vrouwelijke
getuige kwamen hiermede in hoofdzaak over-
een.
De eisch luidde 2 jaar gevangenisstraf,
met inachtneming Van verzachtende omsta-
digheden.
De ambtshalve toegevoegde verdediger, at,
Hogerbrug, wenschta zich aan het oordtd
der rechtbank to refereeren.
Uitspraak over 8 dagen.
Consul van Yenezuela.
Do minister van' Buiteinlamdhdho Zaken
brengt ter algemeen© kennis-, dat, mot hel
o-og op do tegemwoorilige omstandigheden
aan hot Kon. besluit van 9 Juni 1908 no.
60, waarbij de hoor Roberto Lopez werd
erkend ,en toegelaten' ails consul! van Vene
zuela. op Curasao, tot dusvanja, geen, uit
voering is gegeven'.
Gemeentezaken.
De rekening Van 1907 van de gemeente
Haarlem had een batig saklo der gewone
ontvangsten' en uitgaven van f37.582.52
en dor b'uitengevvonc van f 472,658.701/*,
to zaïnen dus f510.241.22V2.
Y«n den P. Q.
In „De Tijd" kwam in dc laatste dagen
van. Juli een .entrefilet voor, mot boven
staand opschrift voorzien. Daarin was jjo-
vvezon op tone op den omslag Van het
„Pharmaceutisch 'Weekblad." voorkomende
advertentie, waarin voor de apotheek va/a
het Gemeentelijk Ziekenhuis te Utrecht com
assistente werd gevraagd, geroutineerd en
„v'an den P.
Naar 'het R.-K, blad tlians meldt, zal
omtrent dezen on behoorlijken oproep ccn
interpellatie gericht worden tot B. en ,W.
v'an Utrecht door hot Raadslid mr. Mon
deis.
IHr. belInvoerr. en Ace.
Bij <1,011 dienst der. dir. belastingen enz.
zijn verplaatst, ingang '1 Sept.de koinmic-
zen 2e kl. C. IJ. Vervaeck, van 'Wormer-
vccr naar Naaldwjjk; A. 'J. Spaan, van
Alketnade naar, Woerden,- de kommiczen
3o ld. A. Stuurman, Van Sustoren naar
Kerkrad,eJ. Kemp, Van Posterholt naar
Kopkrade; \V. Offcrhaus, Van Verilo- (Sln.j
naar Beek (bij Nijmegen.)
Aan d.en benoemden kommies 3c kl. J.
Borgc-rs is, ingang 15 dezer, als stand
plaats aangewezen Kruinehaair, in plaats
van Laagschc-paal.
(Wkbl. v. d. Adrn. dor dir. bel., enz.)
Be moord te Oudevuatcr.
Voor de Utrechtsohe rechtbank stond te
recht de 62-jarige J, v. d. Wolk, slaap-
Alk
Tan c
DAf
Kaar
:erscl
en.
c Is
.'dus t
opbel
ln
Utree
volge
plicht
werke
blijkt
op gr
inensi
hoofd
gelijk
gevoe
dag»
mansi
en ja
gemel
blad
hoog»
On
Bergi
teln
aanle
word
schol
lustij
en f
meer
een
gen
Er
Opgehelderd 1
De vreemde geschiedenis breit den zoon
van den Amslerdamschen rechter vanLidt
de Jeudc, heeft het „llbld." aanleiding ge
geven op kondschap hit te 'gaan. Het
schrijft„Op grond 'van te bevoegder plaat
se ingewonnen informatica kunnen wij
mede doelen, dat hot in vrijheid steilten, ran
een arrestant, volstrekt geen op zichzelf
staand geval is. Het gebeurt vaak, dat era
strafvervolging niet doorgaat als klagju
hun klacht intrekken of djp benadeelde»
verzoeken geen vervolging te wilton instel
len, gelijk in easu het geval is geweest
Om misverstand te voorkomen, zij mede
gedeeld, dat op grond van zoo'n verzoek
do beklaagde nog niet door de justitie be
hoeft te worden losgelaten, maar het ge
beurt zeer djikwijls, vooral wanneer de be
klaagde oveiigfens iemand is van onbespro
keu gedrag.
Zoo heeft b.v. gisfjeren nog zoo iels
plaats gehad. Iemand, die zich te Bussum
had schuldig gemaakt ami diefstal van f75,
toebehoor.ende aan cenige arbeiders, en
wiens dagvaarding om ter strafzitting te
verschijnen reeds gereed lag, vervoegde
zich met een der. lxuia deel den. bij den off!
cier van justitie te Amsterdam. De bona
-Joelde verzocht, mede namens do and®
benadeelden, de strafvervolging niet tal»
ten doorgaan, aan. welk verzoek naai
wij vernomen de- officier van justitie
gevolg zal geven."
Dit slechts als voorbeeld van zeer re-
centen datum, waarbij de; betrokkme if
naam door „Het Volk" niet in opspraak
zal zien gebracht, omdat bij niet toevallig
do zoon is van. een lid der rechterlijke
macht, wiens naam hot menscWievendo
orgaan voluit afdrukte.
Een oordeel over do genomen beslissing
om geen vervolging in to stellen matigen
wij ons niet aan. Zonder alle bijzonder
heden te kermen, is het onmogelijk val
te stellen of èn het bekng van de ijustits
èn dc correctie van d,on beklaagde e®
strengere straf eischten, dan die, welte
het jonge inensch ten gevolge van zi)a
daad in elk geval tc dragen zal liebta-
Het voorgaande is voldoende om aan
tooncn, dat van „klasso-juslitie"
sprake behoeft te zijn en ia tegcnsteUmj
m'ot „Het Yolk" hyb-bon wij vertrouw®
in dc rechters, die in dit geval wel z®1*
ernstig overwogen zullen hebben wat n®
plicht hun voorschreef.
IM „Ilbl." is dus feitelijk voldaan.
Wij zijn niet zoo gelukkig, voegt he
„Vad." hieraan Toe, cn schrijft: Imrtefi
ons laat de redeneering niet los dat, wannetf
het vervolgen Van een misdadiger
ten de gevallen van klachtdelict aftaj1
kolijk wordt gesteld, van den wil van
benadeelden, con rijk man in 99 van
100 gevallen in staat'is, de welwillend^1
van d|ie benadeelden ten, behoeve van
djel-vriend of -familielid tc koopen.
Als iem'andp fiets is gestolen, eji nj®
bied|t hem een glocd-niemvc aan van hf
beste merk met een mooie lantaarn op w
koop toe, op voo,nvaard|o, dal hij don ie»
die van fatsoenlijke familie is,^ tor_v
van djie familie (en van de 'uCU^
fiets laat loopen, zal hij djnn fw w
van dje beleedigde- maatschappij. weiP
ren?
Te
in lit
Hen
raam
bram
M
Dc
mild
P. IJ
gean
een
die t
een
vond
een
ring
had
toen
IVhit
kindt
daar
Zij
luiis
zich
zijn
derer
seux,
met i
Gi
gehot
mede
van
Groo
werd
gesto
D<
afkor
kond-
aanin
besto
goed
In
hot
de g
sera.
steelt
door
tot c
hltks
ecu
troth
men,
steen
zien,
een
zelf
Ito.
stedc
triscl
lichte
nahn
draai
'do t
Sloep
%s
do ti
spore
Sis 1
Bib
Voor
Hot
ten
teiar
p-U ir
