PENSIONPBAET. a. stad is een bijna voortdurend weldadige streoling der zenuwen, die op aostbetisehe indrukken rcagecren, maar daar komen ook bewoners van andere steden naar deze tentoonstelling, bewoners van steden, >vaar nieuwe stratenplannen combinaties zijn Van rechtboeken, al dan niet door diago nalen verdeeld. Hun wo'rdt aanschouwelijk gemaakt, wat do werking is van een gebogen lijn inde straat, hoeveel mooier ccn kijkje dooreen straat wordt als dal wordt besloten door een goed gebouw. Bij do uitbreidingsplan nen zijn dan ook en worden nog voort durend in München deze beginselen toe gepast. Zelfs bij de indeeling der Oktobcr- wiese en de vcrdeeling der kennisotablis- senienton over het terrein gaat het Stadt- bauambt te rade met aesthctische overwe gingen. Wat dat deel der werkzaamheid van hot Ba.ua ml betreft, dient nog dc aan dacht gc.estigd op do parkarchiteetuur. Met reeksen foto's wordt aangetoond wat door c-rn klem plantsoen of een paar hoo rnen kan worden gedaan tot versterking van een rnooicn indruk. Maa'r al is München een kunststad, het Stadtbauamt heeft ook nog aan andere cischon te voldoen dan enkel artistieke! De hygiënische zorg stelt ook enorme pro blemen. Hier wordt hef aL dadelijk voor den leek moeilijker een oonteelt te geven, dat hij zoo noodig mei ccn borstwering van argumenten omringen kan. Daarom ont houd ik mij van iets anders dan c,enige uitroepon van bc- en verwondering over do rioleering, do waterleiding, enz., of lie ver over de uiterst aanschouwelijke wijze, waarop hier wordt duidelijk gemaakt in grooto modellen, wat Miinchen's stadsbe stuur in dit opzicht voor da burgers doet. Men ziet een doorsnee van ccn straat op een schaal van 1:4, die doel zien hoe do riolen, de waterleiding- en gasbuizen hier zijn aangebracht, hoe voor de beplan ting een hiunusbedditig is gelegd in den kallestccncn bodem, enz. Elders weer ziet men den aanleg der riolen veraanschouwelijkt. In Tisfbau, dus als mijngangen worden die aangelegd. In weer een andere zaal aanschouwt men den loop van het leidingwater uit de vailileion van den Mangfall tot de zuivcrings,instal laties op een hoog plateau hij Diesenhofcn, uit do reservoirs, waarvan het dan naar do stad afloopt. Van bijzonder belang is voorts een slraatdoorsnedc, waar do voor- en nadoelen der verschillende methoden om dc tramrails vast tc loggen in het as falt dor straat worden veraanschouwelijkt. iWio weel hoe afschuwelijk hinderlijk hot geraas van een tram over direct in het asfalt gelegde rails, waai die dus niet dc minste speling hebben, kan zijn, die wel eens getracht heeft te werken in oen ka mer aan do straat, waar elke minuut drie, vier trams doordonderen, zal mij gelijk ge ven, als ik dit probleem een zeer gewich tig noem. Een vergelijking der Miincben- sche trams mot de Berlijnseho bijv. valt 'ten dezen zeer in hot voordeel der Beicr- sche hoofdstad uit. Maar ondanks allo tot nu toe genomen hygiënische voorzorgsmaatregelen blijft do hulp van hef stadsbestuur vcreisclit hij dc bestrijding van ziekten. Elders zagen wij reeds gevels en plattegronden van zieken huizen, hier vinden wij ziekenzalen en oen apotheek, die van het im\ emtige 'daarvan een hoog denkbeeld geven. Onmiddellijk daarbij sluiten zich dan aan een zaal uit. 't grooto, nieuwe weeshuis aan het Nyinphenburger Kanal, een werk van Hans Grassl, on eon kamer uit het Heilig Geosit SpLtal, een gasthuis". Ook hij dit alles is gezorgd voor lijnen en kleuren, dio een verheugenis zijn Voor hot oog. liet beste bewaarde ik voor het slot: do zorg voor het onderwijs. Hier valt het moei lijk, niet in dithyramben te vervallen, zoo blij verrast dit alles. Men zou liet liefst om zich smijten met g.roote woorden, maar Het Kruis van 't Legioen van Eer! De stervende mankte een afwijzende be weging. „Neen, neen als u wist „Ik weet dat gij een dappere zijt," ant woordde de generaal. „Mijn Godmoet ik dan mijn schande nog bekennen! Ik verdien voor den krijgs raad terecht to staan in plaats van het kruis." En hij beleed aarzelend en snikkend hoe hij een oogenblik zijn po,4 verlaten had. „En te moeten denken dat zij allen door mijn fout hadden kunnen omkomen; maar die arme Bruis leed zoozeer, dat mijn hart er door getroffen werd." „Zijn kameraads hebben je er wel voor beloond „Dal i» niets," antwoordde Claude een voudig, „Zij hadden liet mij gezegd, en ik verwachtte het, maar ik wilde liever zelf ster ven dan dut m mijn kameraden, die onder inijn hoede gerust sliepen, overvielen. „Ik ben gelukkig, generaalIk sterf voor Frankrijk. Ohet is haast te mooi, daar ik den strop verdiend had." „Geef mij de liand, brave jongen, ge hebt je nalatigheid volkomen hersteld ik ben er Iroisch op soldaten te kommandeeren zooals gij er één zijt." De generaal bukte zich, en hechtte het kruis op Claude's borst. Liet gezicht van den stervende verhelderde, en terwijl hij de band aan het kruis bracht, murmelde hij„Moeder U zult het haar zenden, nietwaar, generaal?" Na de belofte van zijn chef stierf hij, ter wijl een gelukkige glimlach zijn lippen plooide. ziet "daardoor alles door deze af deeding dor expositie gegeven al zeer onwaardig betoenen. Hier wordt een poging gedaan do bevol king van oen stad op te voeden tot Kunst zin, en het heoft er don schijn van, alsof deze poging aanvankelijk welslagen belooft. Ziezoo, dat is dan toch voorzichtig genoog uitgedrukt. Mot ecu onkel woord heb ik reeds iets gezegd van do rol van het aanschouwings- oudcrwijs op de Münch-euscho scholen. In huis en tuin, op straat en aan don oever van den Isar, in het station en de tram, in werkplaatsen en winkels, voor het aqua rium en op het terrein van hot huis in aanbouw, overal, overal wordt do jeugdige Münciicner rondgeleid en leert er deoogen openzetten. Het bosch hoeft men hom in do school gebracht en dc beweging ervan natuurlijk opgeschort mede. Iljj ziet in het locaal "-oor de natuurffijke his torie do dieren in hun eigen oingoving omringd door de gevaren, die hen bedrei gen; hij ziet dc voorwerpen van dagelijksch gebruik ontstaan onder de handen van wie zo vervaardigt. En als hij dan heeft lec- pen zien, dan mag hij pogen uit te druk ken wat hij ziet. En het pesultaat? het werk van verschillende klassen is geëxposeerd, en men moet zich verbazen over de zuiver-dccoralievo begrippen, die in dit natuuylijk in hoogo mate onvolmaakte, soms zelfs nog onbeholpen werk tot uit drukking komen. Ilicr wordt het .gordijn opgetrokken voor een raam, dat uitzicht biedt op een buitengewoon mooi en vreug- dig verschiet. En bijna nog meer is dat het geval mc't de expositie van liet werk der leerlingen van de kunstnijverheidschool. Na dat te hebben gezien, drirft men weer te droomen van de herleving van het kunstambacht. Gij, die daaraan \Van- hoopt, doet een bedevaart naar München, cn ik voorspel n wonderbare bckccringen I Nog zou ik van de schoollokafcn en leer middelen, van de kamer van den school arts, do schoolbadon en den schooltuin gaarno willen verhalen, maar „daar zijn zekere grenzen," luidt reeds een klassiek dichter, en, dus leg ik de pen uit de hand, haast even noode als ik afscheid neem van deze modcltentoonstelMng. UlUBAN. Den dag, nadat wij uit Cadenabbia in ons vaderland waren teruggekeerd werden wij wakker in oen kinderbed, terwijl iemand tegen ons scheen te pralen. Laten wij den lezer nu maar dadelijk waarschuwen, dat (loze zin volstrekt niet hel begin van een droomverhaal is. Wij werden heubch en zeker wakker in een echt kinderbed. En wij merkten eerst dat de bovenbedoelde „iemand" niet togen ons praatte, toen zij zcide dat de japon van ons bed was af gegleden. In do ceiste plaats dragen wij geen japon op rois, in de tweede plaats kon er van afglijden in ons kinderbed geen sprako zijn, Want dc dekens zaten in een knoedel tegen een hoog ijzeren beschot. liet was dus een gesprek in do kamer naast ons tusschen twee dames, waarvan er een zenuwachtig bleek te zijn met het uitzicht op con examen. Zoo begon dc ponsionpraet om G uur, den motgen nadat wij uit. liet buitonland in ons vaderland waren teruggekeerd cn in een pension op een dorp op de Vcluvc nog net (vandaar het boven besproken kinder bed) onderdak hadden gevonden. En scdeit dat vroege morgenuur hield dc praat niet meer op. Wij hoorden kiescho bizondcr- heden, die wij onmogelijk in de krant kun nen weergeven. Wij hoorden wat wij beter in do krant kunnen cn willen zet ten dat wij, die don vorigen avond waren aangekomen, iemand van zekeren haam wa ren, bijna een schrijver. Nu is or voor eeu dagvlinder niets heerlijkers dan ge houden to worden voor een serieus insect als oen schrijver van boeken, die met f 2.40 of misschien wol f3.90 betaald worden. Het idee alleen al, dat krnntepract proza en proza een boek zou kunnen worden, hetwelk met je eigen naam op een bocke- plank zou prijken al is het dan ook maar bij een antiquair of verkooper van waardelooze boekon is overweldigend voor iemand, wiens proza vroeger ten min ste ccn zeer duistere maar nuttige bestem ming had, waarover men bcelemaal niet praten mag, (loch die tegenwoordig op zijn allerbest achter het behang wordt gestopt, naar een oud-roost gaat, manden vult, Sint Nicolaaspakjes omsluit of door derderangs slagers als verpakking wordt gebruikt voor 'to netto pakjes en do netto slagers zijn wij allang niet net genoeg meer. Wij kwamen dan ook in een hooghecriijk-lichlc stemming cn gevoelden ons bijna gelijk aan den eersten don besten losdassigen modc- schrijver, die de brutaliteit heeft gehad tc denken, dat zijn ideetjes recht hadden op een plaatsje op een boekenplankje cn do handigheid om de menschen te overtui gen, dat zijn gedachten en vooral zijn „vorm" nog niet zoo gek waren. Intusschcn nu begon er ook aan don anderen kant van ons kamertje zich iets to bewegen. Wij dachten aan ccn oninteres- santcn ouden heer, wiens snurkgcluid ons 's nachts een oogenblik had bezig gehou den. Doch al ras hoorden wij een lief, gemaakt stemmetje telkens antwoorden: „Ja, 't is pas zeven uur. Nee, 'k blijf liever nog wat liggen. Ja, maar nu dio vreemde snoeshaan gekomen isOcli nee nia, praat niet zoo, hard, hij moest het eens hooren. .Wat een verbeelding zou i krijgen! Rose, nee, 't is er niet warm genoeg voor. 116, voor zoo'n vent! Nou, 't is goed, ik zal 'm aandoen en ik ga met ze mee. Maar tegen diou vent zeg ik niets. Die vent, lozer, waren wij. Wij begrepen er uit, dat wij dien dag op een tochtje bijna het gezelschap van het lieve stem metje zoiulon gemist hebben, doch dat mama er alles voor vond om ons dat gezel schap in een rose, uitgesneden blousjc niet te doen missen. Inmiddels ontwaakte het pension verder. Naast indiscrete geluidjes hoorden wij jon- gensgoblêr in do smalle gangen cn kin- dergeschreeuw in den tuin. Het werd al rumoeriger. Over den ,wcg togen de eerste zomerbuitenverblijvers waarom hebben wij voor hen toch geen naam? aan den wandel, liet heele dorp ontwaakte. De be nauwde slaaphokjes gingen open, uit kin derbedden en te korte bedden cn te harde bedden roes de menschhcld op in te klei ne kamers, waar te kleine kommen met te weinig water op to kleine waschatfels prijkten. Al ras zaten wij in een kiein vcr- andatje, waar ook andere menschen zaten, die met devotie en op de natuurlijkste wij ze hun gang gingen alsof zij van ons niets bespeurden, En drie uur daarna wisten wij, dat de dame, naast ons, de vrouw van een handelsman was, doch liever de vrouw van een ander ware geweest, dat zij drie kindoren had gehad, waarvan er oen dood, een doof cn een lastig was, dat zij een dochter was van een dominee uit de pro vincie, dio om zijn keel had moeten bedan ken en toen in Brussel ecu Ilollandsche uit geverszaak had opgezet, welke zoo uitste kend iendeerde, zoodat de vader weer ge trouwd was mot een dame uit Bayonno, die hem vier kinderen had geschonken, waarvan dc oudste morgen zou komen. En naast die dame zat een moeder en dochter in hot rose (uitgesneden), welke moederde dochter wilde uithuwelijken, omdat zo niet loeren kon en zwak was cn jo hot kind toch niet onverzoigd kon achterlaten, Bo vendien was het kind knap en cocpiet en kon ze er aan allo vingers tien krijgen. En als zij er niet aan allo vinders tien had, kwam dat wij zijn het vergoten lezers, doch vermoeden, dat men terecht aan art. 237 Strafrecht had gedacht. En wij schonken u de andere bizonder- heden van andere gasten: van de moeder met de acht kinderen en don pa, die zoo stil en geduldig was, van het jongemensch, dat dc man in het ponsion was, en zóó druk flirtte, dat hij letterlijk geen tijd had om te Werken voor con of ander Aca demisch examen, hetwelk in do stilte van dit Vehnvo-oord zou moeten zijn uitgebroed. Van do weduwe van het pension, die den boelen dag aanmerkingen kreeg te hooren van een tiental kritieklustige huisvrouwen op nonactiviteitvan de dochters der we duwe, kinderen nog, die vroeger betere tij den hadden gekend, doch zich nu al te grooto vriendelijkheden moesten laten wel gevallen van hot academisch jongemensch cn van een lummel van een jaar of 16. Alle gasten zonder onderscheid vonden hot heerlijk buiten, „zoo vrij en zoo'n heer lijke lucht cn zoo heelcmaal niet stijl", alten critisecrden en spraken kwaad, en allen hadden het thuis ruimer cn boter. Zoo als het in dat eene pension Was, was het in de andere pensions in dat plaatsje, met dit onderscheid, dat het deftiger, werd naarmate men meer betaalde. En in de boschjcs hingen en zaten en lagen dc gasten cn zij spraken uit den treure tegen en over elkaar. En als men oen eindje weg fietste kwam men er onder uit, in de vrije, wijde natuur der Vcluwo met de verre gezichts- cindcis m de paarsche heuvelruggen en dc geelwitte zandplekken cn met de ge weldige luehten-koepels, gebouwd uit over vloedig wolkenmatoriaal. Dan waren er weer groote, wijde bosschcn met hooge hoo rnen, zóó mooi, dat je in het verre buiten land uren zou loopen om zulke statige bos schcn to zien. En als men liet koninklijk Apeldoorn naderde, dan zag men in die bos- schen oneindig veel hekken en afsluitingen en „verboden toegangen" en aankondigin gen van burgemeester zus cu 'burgemees ter zoo. Ja ton slotte hebben wij bot is de historie, in „dc vrije natuur" aan den zoogenaamden Amersfoorlschcn straat weg voor ccn weg een paal inet een bord zien staan, waaiop uitdrukkelijk vermeld werd, dat dio weg geen verboden terrein was. Waarlijk, de eertijds zoo vrije, koninklijke natuur bij Apeldoorn en hot Loo is bur gerlijk en eng geworden als een goedkoop pension. Overal afsluitingen, overal ver bodsbepalingen on hier en daar Cerberus sen, die den onvoorzichtigen wandelaar ver hinderen om te wandelen op een pad dat loopt naar oen laan, die uitkomt op ecu weg, die grenst aan oen greppel, welke uitmondt in een. spreng, die vlooit naar het hek, dat staat omhot koninklijk park. Nog is het er mooi en als men maar recht ver van het Loo is, als niet alles zoo meer herinnert aan het feil dat daar een koninklijk rustverblijf is en dat men groote maatregelen heeft genomen om liet wild in leven te Kouden voor jaaglustige k'amer- hccrcn, oppor-ccremoniemoesters en ande re hofdignitarissen, dim, dan gevoelt men zich in vrij en mooi Nederland. Doch als men te dicht bij het Loo komt, dan prikt men zich de handen open aan prikkeldraad. Er is prikkeldraad tc veel in die huurt. STADSNIEUWS. Hit den Gemeenteraad. Bij uitzondering had gisteren de zitting van "don Raad eens. een snol verloop, niet tegenstaande er onderwerpen aan de orde waren die aanleiding ioit besprekingen kon don doen verwachten. Pjoliiticbureau, Onder de daarbij behandelde punten was ook een ontworp-besluit tot wijziging der begrooting van ontvangsten en uitgaven, dienst 1908, met flQO. De Voorzitter gaf tot dit punteoni- ge toelichting. Dit voorstel heeft betrekking op het plan om het politiebureau te ver anderen, waaromtrent in een vorige ver gadering door den heer; De Bruin was ge vraagd waarom daarajan nog geen gevolg was gegeven. Het is gebleken, dat mot de thans voor- gestolde aanvrage om hot crcdiet van f300 mejt f100 te verhoogen, een gelukkig plan is geVondcn, waarbij het hoofdbezwaar van do thans bestaande inrichting is onder vangen, doordat daarmede aan de ngen- te'n een ruim onderkomen kan worden ver schaft in do kamer, thans door de in specteurs in gebruik, waarbij het tegen woordig wachtlokaal ddr agenten zaïi ge bezigd worden als oen hulpllokaal voor tij delijk verblijf van hen, die op het bureau moeten vertoeven. Het bovenlokaal, dat nu alleen wordt gebruikt voor bergplaats, kan geheel vrij komen, door wat nu tiaar ge borgen is, te brengen naar den zolder. Er zullen dan twee vertrekken kunnen be schikbaar gesteld worden voor de inspec teurs. Bovendien is er oen middel gevonden om het noodigo toezicht op de agenten uit te oefenen. Mot dit plan is men, ook met het oog op de noodzakelijke uitbreiding van het politickorps, tot een gelukkige oplossing gekomen. De Raad keurde hierna heit ontwerp besluit goed. St. Jacobs gasthuis. Bij de behandeling van het Voorstel tot wijziging van de begroeting van het St. Jacobsgasthuis, dienst 1908, wees de heer Smit er op, dat de post vooi verpleging en 'dio voor assurantie aanmerkelijk was verhoogd. Wat den eerst genoemden post betreft, bevreemdde bom dio verhooging, waar door de uitbreiding van hot St. Lidu'ma- gesticht het aantal verpleegden in het St. Jacobsgasthuis zou verminderen. .Wat de tweede post betreft, vroeg hij o^ die vier hand hield met een nieuwe taxatie. De Voorzitter antwoordde op do laatste vraag, dat de verzekering tot nog toe onverantwoordelijk laag was geweest cn daarom deze aanmerkelijk was ver hoogd. De Yerplegingskoston waren hoo- ger, omdat beddegoed en linnen moet wor den aangeschaft en zooals de heer v. Westendorp daaraan nog toevoegde het aantal verpleegden, dat naar het St, Liduïnagesticht was overgegaan, zeer go- ring is cn dit reeds weer, door nieuwe verpleegden was aangevuld. De meerdere uitgaven, dit kon spr. wei verzekeren, kwamen geheel ten goede aan de verpleegden. Dc heer Smit dankte voor deze mede- dcelingen, dio hem haddon bevredigd. Het voorstel werd daarna aangenomen. Jaarwedde Li. 0. Door B. cn W. was een voorstel inge diend tot herziening der jaarwedden van de onderwijzers hij het lager onderwijs, In 'verband met do wet-Rink. De lieer Koopmans heeft in de toe lichting gezien dat ;,de kosten der voor gestelde traktementsvorboteringen nu door de meerdere subsidie (door de wet-Rink), waarmede zij nagenoeg gelijkstaan, gemak kelijk kunnen worden gedekt. Is het niet mogelijk, vraagt spr., 'do cij fers daarvan te geven? Do heer 'De Bruin herinnert er aan, dat hij indertijd de vraag heeft gesteld aan den Wethouder van onderwijs, of de sa- larisregeling hier zoo slecht was, dat er zooveel verwisselingen in het personeel plaats grepen. Daarop was toen geantwoord dat de traktementsregeling te Schiedam vroeger een goed figuur maakte, yloch, se dert Rotterdam een andere regeling had gemaakt, stond Schiedam daarbij ten achtci*. Spr. had er toen ook op gewezen dat het nooit goed was voor het onderwijs, wanneer In het onderwijzend personeel vele verwisselingen voorkwamen. Ilij was echter op deze zaak toen niet dieper in gegaan, omdat dc wethouder, van onder wijs had verklaard dat ingevolge dc wet- Rink, die weldra stond aangenomen te worden, e'cn wijziging der verordening zou noodig worden. Spr. ïiecft echter in "do nu voorgestelde wijziging niets gevonden, wat lijkt naar een verhooging van het aanvangsalaris^ zoodat de toestand waarop hij toon wees, onveranderd is gebleven. Immers, 'do vera wisseling vertoonde zich niet bij de oudere onderwijzers, maar juist bij de jongere. Spr. heeft toen, ook een, vraag gesteld omtrent de regeling 'der dienstjaren,, in ver band met het in dio dagen geëindigde pro ces van Hen, Bond van Noderl^ndscbc on derwijzers tegen de Gemeente, in zake de berekening van de tijdelijke diensten bij de dienstjaren. Ook daarvan heeft spr. geen, regeling gebonden, en vreest daarom, dat o.ok dip toestand gebleven is, zooals die wak, De heer Go uk a merkt op, Hat' d- ste wijziging der salarieerin? 1)^ van 1904, na welke in 190?' no geling heeft plaats gehad van 111 non, der leeraren bij het MJ. 0 do onderwijzers. r'T!! Do storting in het lijksp^w, werd voor die ambtenaren doordenk? ondoenlijk geacht en daarom werd J t bezwaar tegemoet gekomen 'door een hooging der salarissen. Alleen de hoi* van, scho.len zijn toen buiten die Ji' regeling gebleven, hoewel ook zij een! aanzienlijke verhooging in do storting ten betalen. «"■W is het nu, vraagt spr., niet aan nu tegemoet te komen, bii7 verhooging van het maximum, der wedden voor de hoofden van scholen? 'Misschien wil het cologc, do min hiervan erkennende, liever zelf conV ling voorstellen, en daarom bepaalt er zich toe, op deze zaak tc wijzen Voorts wil spr. vragen of do toost waarin het hoofd der school verkeert di zelf een woning, huurt bij g0mis aan dienstwoning, van dien aard is, dat t werkelijk beantwoordt aan do billij] m. a. w. of hij vergoed krijgt wat hij voor moet uitgeven. De 'hoofden van scholen, dio wèl» dienstwoning hebben, worden in do n«, soneele belasting "aangeslagen naar 12pct der huurwaarde, gesteld op f SOO.— irraat de onderwijzer, die zelf een woning' niod huren, wordt aanzienlijk hoogcr slagen. Waar het voor de hand ligt dat hetioor de Gemeente voordccliger is een hoo»« vergoeding voor gemis aan vrijo won» te geven dan een dienstwoning beschik!» tc stellen, omdat de Gemeente wdiiswr solide, maar clan' toch duur bouwt, act! spr. hot wol goed zich' to vrijwaion te» te hooge kosten, maar toch ook billijk dü de Gemeente tegemoet komt aan de kosla van den betrokkene. Spr. heoft dit alles gezegd, omdat hj verwacht dat hot college de door li« geuite bezwaren zal onderschrijven cu« wijziging desbetreffende liever niet t| .amendement wil zien plaats grijpen. Do heer 'Wit tkampf wil beginnen met te verklaren, dat hij zichzelf niet te schouwt als een specialiteit op onderw^ gebied. IIcl komt hem echter voor, d deze wijziging over het algemeen wel zi goedkeuring kan wegdragen. De salarissen dor onderwijzers hier ter stede zijn a goed geweest cn, al zijn zo, met het oog op den toestand der gcrnecnte-finanriëii, niet weelderig, ze waren goed en do nu» ten zijn door dc voorgestelde wijzigingen weer verbeterd. Spr. kan zich' dan ook over het wel met de. voorgestelde regeling ver»- gexi; alleen keurt spr. het met goed, dat B. en Wl geen toelage willen geven vooral!; aktes voor vreemde talen cn wiskunde, en dit in strijd met de opvatting der school commissie. Een onderwijzer, die zulkera dicalen haalt, wordt daardoor meerder warig; hij heeft daardoor meer kennis ver gaard en hoogere ontwikkeling veikregen zij zijn dus een hoogere bclooning ivaanl Volgons het stelsel van B. cn AVI wi alleen betaald voor akten in vakken, waarin onderwijs gegeven wordt op He school waar de onderwijzer, die ze bezit, werkzaam 1 Spr. vreest dat, wanneer voor hetbczii van zulke akten geen vcihooging van laris wordt toegekend, een prikkel voor do onderwijzers vervalt om zich voordie akten te bekwamen. Maar vooral, meen! spr., verdienen ze moer, omdat"" zo ml het bezit van die akten oen hoogere oni wikkeling blijken te bezitten. Spr. wil hier nog bijvoegen dat, indien do financiccle gc.volgen van zoo'n rege ling te zwaar zijn, hij bereid zou zijn mede te gaan met ccn voorstel, waarbij do heli! der verbooging voor extra akten wc,rdtoe; gekend. Spr. wil 'dit denkbeeld aan d wethouder van onderwijs in overweging geven cn zou daaromtrent ook wel gaarne diens meoning hooren. Dk> heer Honnerlage, Crete zal de ver-schillende sprekers in Volgorde beant woorden. Aan den heer Koopraans antwooidt dat door het Rijk een hoogere 5111131(111.' betaald wordt van f 13900.terwijl de meerdere kosten door dcj yoorgcstcldonij zigingen beloopcn een bedrag ran foaÜÖ a f3600. 'Wat de heep De Bruin he,oft gezegde trent het minimum-salaris vindt repds be antwoording in do medegedeelde cijfer, waaruit blijkt, dat nagenoeg de, gchcejc bijdrage, voortvloeiende uit de wet-Hm', aan de verbeteringen dep salarissen u bcstepd'. Spr. wijst voorts op db toelichting w hun voorstel, waarin B. cn. W. zeggen- „Een verhooging van liO|t aauvmrgsjlam ach!,en wij met do, commissie nie.fc noouig, niet omdat wij f550.- opi zichzelf efi hooge bezoldiging vinclep, maar vooicen hebben de, onderwijzeressen, als zij lm benoemd' wordep, in don regej de «k a nuttige handwerken cn vrije- op orde-oc^ ningen en d'e, onderwijzers de, aküo vte cn orde-oefeningen, c,n ten tweede ma'® zij, die van cldegs benoemd worden zoo zij al geen hoofdakte, bezitten j°c allicht aanspraak op ceil of mepr vej100 gingen wegens dienst." Bijna niemand' die bier bjj het onderlij benoemd .wordt, wordt dus op; f550.— gesteld, i i 1 1 D tea l ach te i li-na Ji te! 'c die ban .V Bru siei pur was kon vol vol nel no. het ger I sto en zijt H. dal 'dB scl 1 nic gei roe te trc gl 10 en dn nn ak kli om fis da dit da de las wo en de lat op g» na ko m te dc tb w bc D P kt b Jüii «eff wer ZOU' nit iijl de \o Ijc dc 70 lie is, dc VI in di d. g' 'di In li! bi 'di al Zi Vl

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 6