62
allerlei'
Iï
urn**™
VOOR DAMES.
VOOI1 KINDEREN.
Koloniën.
fll)
A
Veenkoloniën.' aan, met tfyenVeel recht kun
nen wij de aandacht vesjigen op hetyroe-
gor zoo geïsplcerde Tor Apol met. zijn
typis,cho kerk en, omgeving, onder jndo
punt van Groningen. Ook' daar js. stem
ming, ook' daar kan men,' jrich' nog huiten
een wereld van, „zomerfrischto"-zoekersen,
natuur-,,proevers" wanen.'En bovendien cr
is de lento het heerlijke, gezang van' "do
nachtegalon, dat den niet getrainden pe-
zoeker 's nachts uit zijn slaap kan hou
den, maar }\rat eei\ poëzie, en'
wat een mooi verhaal later, ;ils men,do
nachtegaal als npchtelijk burengeruchtma-
kci' kan doen optreden Ook' pchijnt daar
do hoogste beleefdheidsvorm „mevrouw"
te zijn. Wij hebben het althans bijgewoond
dat oen buitengewoon deftig mcno.tr' pi-
daar herhaaldelijk en nadrukkelijk „me
vrouw" werd genoemd, tot groote, vreugde
van hot minder" deftige gedeelte yam, het
gezelschap.
Doch wij komen njet verder als wij links
en rechts van den WC'S oxtra toeren gaan
maken. Wij laten den lezari dus eeu be
zoek aan de Veenkoloniën en Juk A'ped
maken en gaan 'daarna, met hein Noord
waarts langs Odoorn, Borger en dan over
heit wieleii'pad, walarvan, wij de' heprlijk'-
heden al goze'gd hebben, nalu* Bolde en
naait* Assen,.
Assen is getipeg bekend, het Asser-Bosch
voldoende beschreVep,. .Wij kunnen ons dus
ontslagen rok'eneh vatn de, herhaling, dat
cu waarom Assen, zulk' eeh. aardige, kleine
stad is, die» vaji, uit Holland Vefel iriindci'
bezocht wordt dan! het gevaj zou zijp,
indien, Assen rriet zoo vc-'r weg lag en er
meer reclame" voor Assch, werd gemaakt.
Doch' minder' bekend is het, dat ook top
noorden, va.n Assen nog zoovfeejl mooi a is.
Wij zullcin dus een, audeb map.1 vojrtellep
va,n onze ayontmhn op onze verdepe reis,
die. over Norg, Boden:, Poizo!, Paiterswol'de,
Haren naar Groningen leidde',
(Wordt vêrvolgd.)
AL TE OVERIJLD.
„Ik .moet er dus genoegen mee nemen,
dat dit uw laatste woord is, juffrouw
Stub?"
„.Mijn laatste woord 1"
„Eu niets kan daar verandering inbren
gen?"
„Niels."
„Dan zal mijn leven zeer eenzaam zijn
en ik zal oen zeer hard lot hebben, want
mijn oom, bij wien ik inwoonde, is ge
storven, en hij liet 'mij
„Dat feit verandert de omstandigheden
llcnri. Ik kan niet wreed zijn tegen iemand,
die nog onlangs zoo'n treurig sterfgeval ge
had heeft. Als ik kan aannemen, dat go
het ernstig meent
„Ernstig? Maar juffrouw! Stub!"
„Stellig hebt go wol ecnigen indruk ,op
mo gemaakt, maar geef mo tijd tot na
denken."
„Hoe lang?"
„Maar waarom er eigenlijk over naden
ken? Ilenri, ik ben do uwe!"
„Oh, Marie!"
„Druk me niet zoo hard, Henri. Maar
zeg "eens, was jo oom lang ziek?"
„Drie dagen!"
„Dat is vreeselijk! Je zei, dat hij jo
naliet?"
„Ja, hij iieoft me nagelatenI"
„Hoeveel?"
„Hoeveel? Ik! zei, hij heeft mij nagela
ten. Hij had niets anders na te' iaten. Ik
ben nu alleen op de Svereld, zonder te
huis, zonder geld, rnaar met jou aan
mijn zijde 0, nu valt zo flauw!"
EEN WOUDREUS.
Een der grootste woudreuzen is wel een
cypres, midden in hot dorp Santa dol Fule,
in den Aloxika-an.sch.en staat Oajaca. Deze
boom heeft oen hoogte van niet minder
dan 36.68 meters, cn een omvang van 51..
meters. Reeds Alexander von Humboldt en
Rorplari kenden dezen boom, die, ondanks
zijn Imogen ouderdom, volkomen gezond
is cn het waarschijnlijk nog langen tijd
blijven zal.
DE HERKOMST VAN PERZIK EN
t ABRIKOOS.
Algemeen is de meening verspreid, dat
de perzik uit Perzië, de abrikoos uit Arme
nië afkomstig is. Dat deze vruchten het
eerst iu Europa, uit die landen zijn. inge
voerd, is hoogst waarschijnlijk, maar vrij
zeker is hol, dat zij ook daar niet thuis
bchooren. Dc beroemde Fransche plantkun
dige, Alfons do Caudolle, heeft reeds vóór
\ele jaren met tal van. redenen hel vrij
stellige bewijs geleverd, dat van beide
planten China het vaderland is.
HOE HIJ TENNYSON HERKENDE,
Een bizonder knap geneesheer en pro
fessor aan de hoogeschool te Edinburg,
wijdde zich geheel en al aan zijn beroep.
Tennyson had hem eens geconsulteerd over
een aandoening ami de longen. Jaren daar
na kwam dezo nog eens voor hetzelfde doel
terug.
Toen Tennyson in de kamer van den
professor kwam, verwonderde het hem
zeer, dat hij hem niet scheen te herken
ken, zelfs zijn naam herinnerde hij zich
niet ooit to voren gehoord to hebben. Ten
nyson zei toen, met welk doel hij den vo-
rigen keer den professor bezocht had, maar
het was vruchteloos. Maar toen 'de pro
fessor zijn oor bracht aan 'do borst van
Tennyson, en het bizondere geluid hoorde,
dat hem den vorigen koer al overtuigd
had, dat de dichter aan een chronische ziek
te leed, riep hij plotseling uit: „0, ja, nu
herinner ik het mij I Ik herken u aan uw
long."
WAREN DIE MENSCIIEN KRANKZINIG?
Wjj hebben meermalen gelezen van
vreemde testamenten, die monsehen in het
in het begin der negentiende eeuw, en ook
vroeger maaktenmaar niet minder zonder
ling blijken de bepalingen van sommige
laatste-wilsbeschikkingen van dezen tijd.
Een weduwe van een koopman te Wce-
rten beschreef, dat het orkest van Strouss
óp haar graf de Donauwals zou spelen, en
dat ieder van de uitvoerenden daarvoor een
belooning zou ontvangen "van 24 gulden.
De raad der gemeente verzette zich evenwel
hiertegen, en de zaak werd nu zóó gewij
zigd, dat de wals gespeeld zou worden bij
haar kist, na afloop van den dienst aan
huis.
Een Fransch! müiionair onterfde zijn
bloedverwanten, on liet zijn kunstschatten
na aan verschillende steden en zijn twee
paleizen aan do armen. Aan ieder der 18
Fransche departementen schonk hij een
jaarlijksch inkomen van 500 gulden/ en
voor de verloren provincies Eizas en Lo
tharingen zette hjj do som vasl, totdat die
provincies weer aan Frankrijk zouden toe-
beliooren; dan eerst zou de som uitge
keerd worden.
Do baron de Jouarre, die niet lang ge
leden te Parjjs overleed, liet niet minder
dan 72.000 gulden na voor 'de verzorging
van zijn Deenschcn dog. Er werd een huis
voor hem en zijn oppasser gehuurd, en
daar mocht het hem aan niets ontbreken.
Een van de zonderlingste testamenten
was dat van den rechter Ludekus, te Dros
den, wiens notaris in de doos hjj zijn testa
ment 150 gedrukte rouwbrievon vond, van
den volgenden inhoud:
„Ik heb' de eer aan mjjn vrienden en
familie kennis te geren, van mijn overlijden
op den datum van het postmerk.
Johan Ludekus."
Deze kaarten werden aan haar adressen
verzonden.
Een Duitscher, die drie of vier jaar ge
leden In New-York' overleed, beschreef, dat
zijn lijk verbrand moest worden en de
asch aan den wind prijs gegeven, op 'den
top van het vrijheidsbeeld. Zijn vrienden
kwamen stipt deze bepalingen na.
VOEDZAAMHEID VAN COCOSNOTEN,
Een nieuwsblad deelt mee, dat de beman
ning van een schip, bevrachtinet cocosnoten,
dat SO dagen onderweg was, tussehon, Fischo
en Sydney, gedwongen word, zich met
deze cocosaotcn te voeden. Ieder schepe
ling ontving een noot per dag, en do ge
boete bemanning zag er bij aankomst te
Sydney zeer krachtig en gezond uit. Twee
andere zeelieden, die tengevolge van een
schipbreuk zeven jaren op het Quaeris-
eihmtl doorbrachten, haddon zich geduren
de al dien tijd uitsluitend met coc'osno-
ten gevoed, nu en dan afgewisseld door
een enkelen vliegenden visch, en bevonden
zich daarbij eveneens voortreffelijk.
op een knop in het midden aangebracht en
door fnidde! van een phonografische inrich
ting hoort men zeggen: „Het is halfzes, of
twintig minuten over elf, enz.
De koninklijke kroon van Rumeuiö is van
brons gemaakt, en wel van het metaal,
<.Lat in den vorm van een kanon in den
oorlog dienst heeft gedaan. De kroon is
samengesteld uit stukken van 62 verschil
lende kanonnen, waarvan elk op den een
ol anderen vijand werd buitgemaakt.
Het maken van valscho munten wordt
door de wet in China toegestaan. Zij zijn
evenwel alleen bestemd om in doodkisten
te leggen, daar het bijgeloof zegt, dat het
de dooden gelukkig maakt
Meer dan 40,000 stuks vee la Rusland
dragen brillen. Zij zijn van door rook ge
kleurd glas, en worden gebruikt om sneeuw
blindheid to voorkomen. Door dc sneeuw
van de vlakten dringen bosjes gras door,
waarmee het vee zich voedt. Hot glinste
ren van do zon op de sneeuw veroor
zaakt blindheid, en om de dieren hiervoor
te beschermen, worden hun de brillen op
gezet
ANECDOTEN.
Hij„Zou je denken, dat liet dwaas van
mij zou zijn een meisje to trouwen, dat
intellectueel mijn mindere is?"
Zjj: „Moer dan dwaas, onmogeH
BIJGELOOF BIJ SCHOENEN.
Als ge een paar nieuwe schoenen koopt,
plaats ze dan nooit op een plank, hooger
gelegen dan uw .hoofd, want dat brengt
ongeluk; als ge ze poetst vóór ge ze aan
gehad hebt overkomt u een ongeluk of
zelfs een plotselinge dood. Dit is een oud
lersch bijgeloof. Scholsche meisjes geloo-
ven, dat, als zij haar schoenen wegwer
pen, vóór zij versleten zijn, er een onheil
zal volgen, terwijl een Fransche dame,
die haar hak verliest, zeker er van is, dat
zij ongelukkig zal zijn in 'de liefde; en
een Duitsche moeder voelt bij bovenge
noemde gebeurtenis, dat zij spoedig een
harer kinderen zal verliezen.
Gij moet uw rechterschoen niet aan uw
linkervoet trekken of omgekeerd; ook moet
ge uw linkerschoen niet vóór uw rechter
aantrekken, want dan overkomt u zeker
een ongeluk. Dit laatste bijgeloof 'dagtee-
kent nog van een der Romemschc keizers,
die op zekeren morgen zijn linkerschoen
het eerst aantrok en dien 'dag vermoord
werd.
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
Sommige van de Pc-zische schoonheden
versieren haar gelaat door er 'de figuren
van beesten, en insecten op te schilderen.
Het grootste toonecl ter wereld is dat
van de Grand-Opera to Parijs, Het is hon
derd voet breed, 200 voet diep eri 80 voet
hoog,
Door een Oostenrijksch chemist zijn zclf-
aanstekendo sigaren uitgevonden. Zij wor
den in een scheikundig preparaat gedom
peld, en wanneer zij dan tegen een harde
substantie, den muur of de zool van. een.
schoen gewreven worden, gaan zij aan als
een lucifer.
De eerste spijkers, die door mensehen ge
bruikt werden, waren de doorns van de
acacia. Sommige dezer waren enkele 'dui
men lang en zoo hard als ijzer. Vóór den
trjd van Noach' werden vischgrateu voor dat
doel gebezigd,
Ln Zwitserland zijn klokken in gebruik
die wijzerplaat noch wijzers hebben. De
klok staat eenvoudig in do hall. Men drukt
„Jantje, zegt je geweten niet, 'dat je
kwaad doet?"
„Ja, moeder, maar vader heeft gezegd,
dat ik niet alles moet getooven, wat ik
hoor,"
Een reiziger, die gaarne zijn kennis wilde
luchten, zei: „ln Japan worden 'de huizen
geheel van papier gemaakt."
„O," zuchtte do directeur van een schouw
burg. „Dat doen wij ook dikwijls."
„Kan ik' hier uitstappen voor Brussel?'
vroeg een oude dame voor 'de vijftiende
maal, „Go kunt, als ge wilt," antwoordde
de conducteur beleefd; „maar als ge in
Brussel wilt komen, deedt ge heter, met te
blijven zitten."
Doktor, tot patiënt, die ziek ligt aan
typhus: „Waarschijnlijk is do ziekte ver
oorzaakt door het gebruik van besmet wa
ter, Kunt ge dat ook onlangs gedronken
hebben?"
„Do laatste drie jaren heb ik geen droppel
water gedronken," antwoordde de zieke.
Rechter: „Wel, wat gebeurde er, nadat
de gevangene je geslagen had?"
Getuige: „Hjj sloeg me ecu derden keer."
Rechter: „Ge meent, hij gaf u een twee
den klap."
Getuige: „Nu, mijnheer, ik gaf hem er een
tusschen beide in."
VERGISSEN IS MENSCHELIJK.
„0, ik zie het al," sprak een dokter,
nadat hij de tong van een patiënt bekeken
en zjjn pols gevoeld had. „Blccke gclaats
kleur, ongeregelde spijsvertering, zittend
leven, beweging noodig in de open lucht.
Ge moet u zooveel mogelijk buitenshuis be
wogen. Maar, k propos, wat is uw am
bacht?" En de zieke antwoordde, 'dat hij
tuinman was.
Een andere dokter bezocht een patiënt
die medeelde, dat hij meespeelde in een
stedelijk orkest. Hij leed aan kortademig
heid. „O, daar komt het van," sprak de
medicus; „dat meespelen in hot orkest .s
het ergste wat gc doen kunt. Ge zult dat
dadelijk moeten opgeven. Welk instrument
bespeelt ge?"
„De groote trom, dokter!"
VAN HET VERHEVENE TOT I1ET
BELACHELIJKE.
Een Londenschc courant bevatte de vol
geilde advertentie„Als dit onder do oogen
mocht komen van Emma D. die ver
leden Woensdag uit haars vaders huis ver
trok, wordt zij gesmeekt terug te ko
men, daar zij door haar bijna gebroken
ouders met de grootste liefde ontvangen
zal worden. Als niets haar kan bewegen
aan hun gezamenlijke smeekbeden gehoor te
geven, als zjj besloten is, hun grijze haren
met smart naar het graf te brengen, als zij
nooit meer een huis wil bezoeken, waar
zij zooveel gelukkige jaren dooi bracht, dan
wordt van haar verwacht, als zij tenminste
niet -elk gevoel van eerlijkheid verloren
heeft, dat zij zonder een oogenblik uit
stel, de sleutel van hel theekist jo terug-
zal zendon.0
voor den dag halen, Want met een kleine
wijziging is hij weer draagbaar te maken.
De nieuwe mantels met hun nauwe-kop-
mouwtje-s, lange aangezette schookleden
en stórrnkragen maken een bijzonder oudcr-
wetschen indauk.
De vroeger zoo geliefkoosde storm- of
Stuartkraag komt indeidaad weer in <le
mode, en is ons voor het aanstaande win
terseizoen zeer welkom. Dc revers worden
ook gaandeweg grootcr on broeder.
De lange mantels worden hoofdzakelijk
van fijn, soepel laken of cheviot vervaar
digd en gevoerd met flanel, wollpn, pluche
of een goedkoope. pelssoort
De verkorte taille wordt ook bij de nieuwe
modellen nog steeds in toepassing gebracht;
den dames evenwel, die haar mantel meer
dan één seizoen moeten dragen, zouden
wij aantraden niet met deze mode mee
te gaan, omdat het niet lang moer ge
dragen zal worden.
Behalve de bovengenoemde mantels, wor
den etr een massa fantasie-mantels inden
handel gebracht, zooals bijv. do palcto-ts-
sac, die gemiddeld van 80 tot 100 centi
meters lang zijn.
Behalve (le laken en cheviot mantels
zal er veel pluche en Duivcct gedragen
worden, vooral seal-pluchc cn velours du
nord. Do garncering zal bestaan uit sou-
kiche en zijden' tres; öok knoopen zullen
ter versiering worden aangebracht.
De geliefkoosde bolero heeft een groote
verandering ondergaan. Zc wordt nog
slechts gedragen met iangc, aangezette
schootdeolen en een ingezetten, staanden
kraag.
Trots de staande kragen zal er toch veel
kant gedragen worden; do zoo kostbare
kleine steenmarters met kleine kopjes ver
heugen zich zeer in de gunst der mode.
c,en vlugge jongen wezen, wordt Redo-
naar en zegt het gezelschap ecu idebi ver
telseltje of een enkelen zin, waarop hij den
naam van óón uit dep krjng noemt, dj
terstond den zin, omgezet, moet'hoi-
halen. Kan hij dat niet da'dclijk, of vergist
hij zich, dan verbeurt hjj een pand. T0i
opheldering diene het volgende:
Redenaar.: „ïk heb gisteren bij den bak-
kcjr, een broodje gekocht."
Antwoord: „Ik heb gisteren bij het
broodje een hakker gekocht."
Red.: „Ik laat do kluifjes altijd voor
mijn hond over."
Antwoord: „Mijn hond laat altijd k-
kluifies voor mij over."
Red.„Ik geloof, dat ik meer, verstand
heb dan een gans."
Autw.„Ik' geloof, dat een gans meer,
verstand heeft dan ik."
Red.: „Ik ben mijnheer A'. tegengeko
men met een heel mooie jas, cn hij zoide
niemand goedendag."
Antw.„Ik bon een heel mooie jas tegen
gekomen met mijnheer A. en ieder zei
hem goeden dag," enz.
Het spreekt vanzelf, dat, hoe ingowik-
kelder dc zin is, en hoe onverwachter men
iemands naam opnoemt, zooveelte moei
lijker het antwoord, cn des te meer pan
den zullen er dan vallen.
MODE.
De nieuwe mantelmodellen voor het aan
staande seizoen zijn geheel afwijkend van
die, welke we verleden jaar winter gedra
gen hebben; zóó zelfs, dat vermaken on
mogelijk is.
De nieuwe mantel ia voorzien van een
lange, nauwe mouw en is daarbij zeer
lang, zóó lang, dat er maar o-agcvcor tien
centimeter van den japonrok te zien komt.
't Is dus overbodig te vermelden, dat
geen enkele mantel van verleden jaar aan
de nu gestelde eischon voldoet.
AYïö onder onze lezeressen erg zuinig
geweest is, en nog een mantel heeft hangen
van liep jaar geleden, kan dien gerust
SALLY IN HET FEEËNLAND.
(Vervolg en slot.)
Op het geluid van de trompetten hield
alle andere muziek op, het gelach ver
s-tornde en iedereen stond stil. Toen keek
Sally in de richting, waarheen ailer oogen
zich wendden, cn zag zoo iets moois, dat
woorden niet welsprekend genoeg zijn, om
het te beschrijven. Een lange optocht van
de liefste schepseltjes, die men zich maar
kan voorstellen, kwam juist, van adhter
een troepje hoopje varens te voorschijn.
Het schenen alle dames te zijn en zij
waren even mooi als sleutelbloemen cn
viooltjes. Haar japonnen waren van de
fijnste zijde, die mon zich bedenken kan,
en zij schitterden bij iedere beweging als
de fijnste tinten van de regenboog. Zij
hadden kleine netjes van gouden -weefsel
om haar hoofden, en op ieder paar schou
ders rustte een paar vleugels, zoo doorschij
nend als die vim eori vlieg, inaair zoo rijk
in kleur als die van de schitterendste kapel,
die ge ooit zien kunt.
Yooa-aam in den optocht liep een lief
wezentje, dat zich van dc overige onder
scheidde in lengte, schoonheid, in do rijk
heid van haar klecding en omdat zij in
haar hand een kleinen staf droog, die niet
grooter was dan een haarspeld. Aan hot
einde van dezen staf schitterde iets als
een ster, maar "het scheen toch geen sub
stantie te hebben. Het was 'werkelijk als
een electrischo vonk.
„Dat is onze koningin," zei een heldor
stemmetje aan Sally's zijde, en naair be
neden kijkend, zag zij weer dat grappige
schepseltje in het groen.
„O, hoe Hofriep Sally vol vuur uit.
„Ik wou, dat Frank hier was."
De feeënkoningin wendde zich meteen
zoeten glimlach tot haar.
„Dat is een vriendelijke cn een goede
wensch, lieve Sally," sprak zo, „maar hij
kan toch niet in vervulling komen. Alleen
zij, die golooven, kunnen zien. Alleen zij
die werkelijk gcloovcn aan het bestaan van
goedheid en schoonheid in uw eigen we
reld, kunnen het geluk smaken te voelen
on te doelen ln don zuiveren invloed van
den een of den ander. En alleen zij, die
gcloovcn dat er meer. dingen in on om
de wei old bestaan dan de trotsche oogen
van menschcn ooit gezien hebben, kunnen
het voorrecht hebben, dat gij nu geniet,
Keer naar uw wereld terug, lieve Saliy.
cn blijf golooven dat goedheid on xvaar-
heid en schoonheid altijd bestaan, zelfs
al zijn zo onzichtbaar, evenals wij be
staan, ofschoon ongezien eu zonder dat
or op ons geje-t wordt."
Toen zij de laatste woorden sprak, wuif
de zij met haar schitterenden staf heen
cn weer, en Sally bemerkte, dat hul punch
'ligo toonecl langzaam aan haar blikken
onttrokken werd. Zo voelde toon, dal zij
als door, een wervelwind door dc lucht
gedragen werd, cn toen kwam zij tot de
ontdekking, dat zij diep weggedoken lag
in de kussens van mama's makke lij kon
stoel. Frank kwairi juist binnen, brommend
en boos, omdat een jongen een knikker
door zijn vlieger gegooid had; cn toon zij
hem ging vertollen van al het moois, dat
zij gezien had, antwoordde hij alleen:
„Och, onzin, Saliy. Geef me maar. wal
lijm, om mijn vlieger te maken
De arme £>allby voelde, 'dat Frank een
Ongeloovige was, cn zij besloot een gun
stiger oogenblik af te wachten om hum
te vertellen, wat zij in het feeënland ge
zien had,1
EEN AARDIG PANDSPEL'.
E-eu uil het troepje maar 't moet
D-
B
eer p
Pi
A
A
uur a
zij»
8,s. op
neero
jerscl
De audiontlo op Koninginnedag.
Hut „Bat. Nbld," horde,htte den 18den
Augustus, dat do algemeono audiëntie pp
31 Augustus niet zou plaats vinden vól
gens het bekende program!, maar op de
wijze als in vroeger jaren gobruiloeQijk.
liet blad schreef:
„"Wij zullen dus voortaan voor hoe-
lang? weer de toespraken missenwelke
het officicelo beeld geven van Indië, van
de werkzaamheid der regecring, van Ijet-
goen zij zich voorneemt te doom AVat zeer
to betreuren is. De „Indische jroonrede"
moge dim, naar vox-m cn inhoud, nooilmeer
geweest zijn dan de afspiegeling eencrwer-
kelijkc troonrede, zij gaf ten minste
oonig houvast, eeuïgen maatstaf ter lro
doding van de regeeringsdadon. Zoodat men
voortaan geheel in hot duister zal rond
tasten.
Zou mm ver van de waarheid zijn in
de veronderstelling dat deze terugkeer tot
het oude hen gevolg is van hot optreden
van een nieuwen vice-president van den
raad van Indië? Het' conservatisme, bijna
onafscheidelijke zustor van het burmcra-
tisme, spreekt er duidelijk uit. Of, mo,et
do oorzaak van dit weder betreden der
ou.de baan gezocht worden in dc! veelzijdige
critiek, welke het geschreven en gesproken
woord der regeering heeft! uitgelokt? Het
is anders een droeve lioruiggang: eerst hef
fiere: „er zij licMI" gevolgd door de op
richting van een persbureau, dat een mis
geboorte bleek, welks vroegtijdige dooddoor
niemand wordt betreurd, cn nu weder do
oude domper!"
De I
brenj
Bad i
he pi
cs var
Schi
Volg
yog
26
worden
d ge
kaliber
.maakt,
torens
jot ZOt
fcmkr
p 0
hide tc
Op i
van bet
van mi:
sdietoe
,«uea
genten,
jerktore
(Zie
Schie
Do nota van generaal Yan Daalen,
ZooaJs men weeit' is tegelijk met het
Alijohrrapport van den legercommandant
naar Nederland gezonden oen nota.van
generaal Van Daailon. Deze nota, met daar
aan toegevoegde kantteekeningen van den
gouverneur-generaal, is tor griffie der Twee
de Kamer gedeponeerd on ligt dus slechte
ter lezing voor de Kamerleden. Enkele In
dische bladen verkeereu in de ineeningdat
generaal Van Daalen zich in die ncdalicelt
verdedigd tegen do aanvallen op rijn
karakter on het door hem gevoerde beleid.
Generaal Van Daalen heeft indertijdook
ons, evenals allen anderen, elke inlichting
geweigerd; liij schijnt niets met de pers le
maken te willen hebben en ook onze col
lega's in Nederland zullen, als ,1 zoover
is, waarschijnlijk hot hij hean vangen.Niri-
'temin kunnen wij met zekerheid medetel
len, dat generaal Van Daalen rich in zijn
nota absoluut niot verdedigd heeften wel
omdat hij er ten Volle yan, overtuigd is,
gecnorlei schuld tc hebben en er voor hem
derhalve van verdediging geen sprake kan
zijn. Do nota behelst slechts het resultaat
van oen uitvoerig onderzoek naar de door
„"Wekker" vermelde feiten en vcorts enkele
uitspraken van Van Daalen zelf over ccnigo
bcginsclkwcstion, van welke cr trouwens
óón door clen legercommandant in diens
rapport is overgenomen.
Aangezien nu wel uit alles gebleken is,
dat generaal Van Daalen de rondo waar
heid spreekt cn schrijft, is 't, dunkt ons,
van het hoogste belang, dat ook dezenota
openbaar gemaakt worde. (nboc-
Bedei
■8 ki
ra.
w wei
Met v
allen d
jrtroffer
ricidsg
rrorgest
Drie jari
M in
Ror
Atjch.
1 leer endiens tori.
Do „Java-Bode" bericht:
Bij ordonnantie van den llefn Augus
tus (Staatsblad no. 509) zijn do persoonlijke
diensten, waartoe dc mannelijke intandsche
bevolking in do afdcbling Groot-Atjch met
ingang van -den len October a.s. verplicht
zal zijn, geregeld. Aleer dan 24 dagen ar
beid per jaar mogen rampen, van hon
ger hand uitgezonderd nact wordenge?
vordord. En de vrijstellingen zijn vele: al
wat inlaiidsch ambtenaar, oud-ambtenaar,
gegngcerd militair, godsdionstvoorganger,
koster, huisbediende, contractkoelie,lidv®
hot voormalig sultansgeslacht of ridderis,
hohoeft niet mede te werken.
hebt
P jen.
hek,"
«Ach
ui, v
hfenbül
®ie vjc
(siytf c
&s da
!s?> wi
dfevpj
("«rel
Ns met
i zi
m Dtan
het rr
Ml
1 a het i
-'Ars i
l'fent
>meh(
'8 cn
in ve
(een
me
'hen.
«Bat
5» dal
t
