h
02"6 laargang.
Donderdag 8 October 1908
I
No. 12816
In 's werelds stroom,
sa
«'as
en
est
ite
rn-
et
p;
en
an
n-
Deze courant verschijnt <1 a g o 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs p« kwartaal: Voor Schiedam en VI aar ding en XL 1.25. Franco
pa post fl-1.05.
Prijs per week: Voor Schiedam en VI a ar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad verten tien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan liet bureau bezorgd zijn.
Bureau: Laugo Ilavon No. 141 (hoek Korte Traven.)
Prijs der Advertontiën: Van 1—G regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel, Groote letters naar do plaats die zij
innemen.
Advertcntiën bij abonnement op voordeclige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertcntiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103,
Aan de Openbare School G, te Schiedam
(Hoofd de heer J. v. d. Hout) wordt g e-
vraagd:
een ONDERWIJZER
met akte vrije- en ordeocfenlngen.
Deaanvangsjaanvedde van f550. —wordt
verhoogd
voor de akte vrije- en ordeoefeningen met
125,—
voor de akte handteekenen met f 50
voor de hoofdakte met f200,
en voor 2, 4, 6, 8, 40, 43 en 16 jarigen
dienst bij het lager onderwijs met f50.
voor ieder tijdvak en voor het bezit der hoofd
akte bovendien na 19 en 22-jarigen dienst
bij het lager onderwijs mede met f50.
voor ieder tijdvak.
Sollicitaiiën in te zenden aan het adres
van den Burgemeester van Schiedam, vóór
19 October a s.
BUITENLAND.
Schiedam, 7 Oct. 1908.
R A LK A N -ST AT EN.
Do oorlogsgoruchten.
Do allenvege opgedoken geruchten van
oorlog, 't zij tusschen Turkije en Bulgarije
of mogelijk een Europcosche oorlog, zulten
hoogstwaarschijnlijk niet bewaarheid worden.
De vredesvrienden zullen zich niet bezorgd
behoeven te maken want er zijn te voel
redenen die een oorlog in Europa, op groote
of kleine schaal in den weg staan. Wat do
onafhankelijkheidsverklaring van Bulgarije
betreft, zijn, naar den soberen inhoud der
jongste telegrammen te oordeeicn, de oorlogs
kansen tot nul gereduceerd. De Bulgaarsclie
gezant te Londen ging gisteren op het fo
reign Office verzekeren dat Bulgarije vol
strekt geen oorlog verlangt, maar integen
deel zijn bedoelingen bij uitstek vredelievend
zijn. De Bulgaarsche gezant te Parijs gaf
't zelfde bescheid aan den Fransdien minis
ter PichonBulgarije is niet oorlogszuchtig.
Behalve die ol'ficieele uiting va,, vredelie
vende gevoelens, komen nog de officialise:
De ,,Neue Freio Prosse" te Weenen meldt
uit Sofia dat daar niemand den oorlog wil.
De ministers zeggen: Wij hebben niets an
ders genomen dan wat wij reeth bezaten.
Wij waren reeds onafhankelijk en wilden ook
als zoodanig behandeld worden. Dat de vorst
een anderen Litcl aanneemt., is een zuiver
binnenland'sche zaak.
De geruchten van fcroepenmol.nl isatios wor
den gelogenstraft.
Wij wezen cr reeds op dat de eventucelc
oorlogsverklaring uit Ivau&tantinopel zou ko-
nwn, maar ook daar zijn nog geen ernstige
oorlogsklanken te hooren. Alvast hebben Fm
geland en Frankrijk door hun gezanten al
daar, de Poite to verstaan gegeven zich ge
matigd te houden. Overigens zullen do jong-
Turken hun zoo lang begeerd constitutio
neel bewind niet in gevaar willen brongen
door een oorlog, waarvan de afloop zeer twij
felachtig zou zijn en zelfs de reactie weer
aan !t roer zou kunnen brengen. De minister
raad gaf, zooals gemeld, de dagbladen den
raad de bevolking niet op te hitsen.
Over de stemming te Konstantmopel wordt
nog 't volgende gemeldHet blad „Yeni
üazeta" oordeelt dat de Porte zich oum.O'-
gelijk bij het gebeurde kun r.ederleggcn, daar
dit in strijd is met do verdragen. De minis
terraad besloot formeel te protestoercn cn
een nota aan de mogendheden te richten, in
welke de noodzakelijkheid wordt betoogd van
maatregelen tot eerbiediging van het verdrag
van Berlijn, tot wijl or tevens nog wordt ver-
Haard, dat Turkije, zoo noodig, zijn rechten
op Bulgarije met geweld zal verdedigen.
De bladen doelen verschillende lezingen
mede van het telegram van koning Ferdinand
aan den sultan, die daarop onmiddellijk een
protcslnota aan de mogendheden zond.
Bijna de gehcclo Turksche pers wekt op
tot kalmte en stelt voltrouwen In het kabinet.
Hel blad ,,Turquie" deelt een onderhoud
mede met den minister van buitenlandscho
zaken. Towfik pasja ziet de zaken niet duis
ter in, volgens hem is de oorlog niet
o n v e r m ij d o 1 ij k. T u r k ij e ivonscht
den vrede. De Porto wacht de nota af,
die de mogendheden naar Sofia zullen zen
den; intussehen neemt zij de grootste reserve
in acht. Do minister sprak hot gerucht
tegen, dut de Bulgaren over de Turksche
jrens zouden zijn getrokken.
Buig a r ij o's o n a f h a n kol ij k h e i d.
Het manifest van koning Ferdinand I
luidt nis volgt:
„Door den wil van den onvergetelijken
bevrijder, liet Russische volk, geholpen door
on/.e Roemeonsche vi iendon, werd de keten
van ons juk verbrijzeld in 1878. Sedert
werkten de Bulgaren onvermoeid aan do
ontwikkeling van het land, om het waar
dig te maken in don kring der bescluiafdo
volkeren te treden, met gelijke rechten.
Niets kan Bulgarije op dien neg tegen
houden. Het Bulgaarsche volk en zijn chef
mogen slechts eenzelfde gedachte hebben.
De ontwikkeling van het land weid echter
belommerd door illusies, waarvan het ver
laten verkoeling teweegbracht tusschen Bul
garije m Turkije. Wij verheugen ons in de
politieke verjonging van Turkije. Turkije
en Bulgarije, vrij ea onafhankelijk, zullen
in staat zijn 0111 de oude vriendschaps
banden te versterken en nieuwe to doen
ontstaan.
In did gedachte ptroclame-cr ik het so
dent 1885 vereentgde Bulgarije tot onafhan
kelijk koninkrijk, met d.e overtuiging, dat
deze daad de goedkeuring zal verkrijgen
ddr groote mogendheden. Leve het volk. cin
hol onafhankelijke Bulgarije."
De president der Kamer, de president
van ddn .ministerraad, cn de regeering
Roman naar het Duitsch van
PAUL STEINMüLLER.
55)
,,Er mag dan'van komen wat wil," sprak
Ihiiaz, „ik heb haar nu eenmaal beloofd to
komen en een man een man, een woord
oen woord."
Hij stond op en was de deur reeds gena
derd, toen plotseling zijn oude vader voor
"Cm trad.
„Het is een schurk, die lichtzinnig zijn
j3°ord geeft, een nog grooter schurk is hij die
w ajn domheid volhardt."
„Laat mij gaan, vader!" riep Ileinz, maar
ringers van don ouden man hadden zijn
P°ken omklemd. Het werd nu een strijd
onevenredige krachten en weldra had
Heinz zijn vader in ecu stoel neergeduwd, de
oude man liet zijn handen zakken, de uit-
Sjtog was nu vrij, hij kon gaan, maar hij
S'flg niethij bleef plotseling doodrti! staan
"Uiteren dat was geen gewoon ademen,
W hij hoorde, dat was snikken.
„Vader!" zcide hij maar hij kreeg geen
antwoord. „Vader!" en dun steeds inniger:
Ander! vader!" maar 'nog geen antwoord.
;'i keet zich de lippen tot bloedens, een c
u 'tsp rekel ij ke angst snoerde zijn keel toe, nog
°°o0ahlik aarzelde hij toen knielde
1 roor den ouden man op den grond nocr.
Wat 's avonds tusechon hem en zijn va-
•r wos gesproken wist hij absoluut niet meer
kien hij don volgenden morgen verschrikt
ontwaakte. De gebeurtenissen van dien nacht
boden den (ifce! van eerste koning van
Bulgarije den vorst' aan, die dezen ti|tol,
naar hij zeide, met fcrots en dankbaarheid
aannam.
De minister van bumenlandscbc zaken
seinde aan alle prefecten een circulaire,
waarin gezegd wordt, dat ten gevolge van
het gebeurde met Geschol en de zaak van
den Oaientspoorweg 'de afkondiging der on
afhankelijkheid noodzakelijk geworden is
en dat de koning daarom zijn proclamatie
heeft uitgevaardigd. Een dichte menigte
hield een geestdriftige betooging voor het
paleis. 'j
De algomeene indruk is, dat Tuikije geen
aanvallende houding zal aannemen, maar
libit voldongen feit zal erkennen. Toch zijn
omvangrijke! militaire maatregelen geno
men, ter voorziening van de mogelijkheid
van een verdedigingsoorlog tegen Turkije.
Koning Ferdinand zal eerst a.s. Zondag
zijn plechtiger: intocht in de hoofdstad
Sofia' houden. To Sofia is gisteren een
Te Deiun gevierd. De koning cn do minis
ters zijn gisteren uit Tixnowo naar Ga-
browo voltrokken. Overal blijft groote geest
drift heerschcn.
O o s ite-nr ij k's staatsgreep.
Bij h'et meergenoemde Borlijnsche con
gres kroeg Oostenrijk-IIongarije het zeggen
schap over Bosnië en Ilerzegowina. en la-
tra- over de provincie Novi Bazar. In naam
bleven deze voor handel en landbouw be
langrijke streken onder opperheerschappij
van 'Dirkijo. Het Oostenrijksche bestuur in
de bezette provincies was allesbehalve
malscli en do bevolking greep dan ook
do omwenteling m Turkije aart om ook een
grondwettig bestuur te vestigen om te ont
komen aan de knevelarijen. De bewoging
groeide, de Bosmiers schenen zelfs van
plan zich volkomen van 'Oostenrijk los te
rukken. Zoover kon Oostenrijk 't niet laten
komen, want 't verlies van twee belangrijke
provincies beleekende tevens het inboeten
van zijn invloed op den Balkan. "De re
geering van de Don au monarchie Ixisloot de
oproerige bewoners van Bosnië en Ilerze
gowina hun zin to geven, n.l. een grond
wet in te steliep, maai- daarvoor moest
annexatie bij Oostenrijk voorafgaan.
Dit is thans geschied, lle'dep zullende
staatscouranten te Ve'epcn en to Boeda
pest vijf belangrijke' stukken hekend maken:
lo. een proclamatie van keizer Frans Jo
zef aan de bevotsxng van Bosnië c,n Hexze
gowina, in welke hij mededeelt, dat hij do
souraeinjtcifcsicchten van liet huis ïlabs-
burg uitbreidt ook over deze, provincies;
2o. den tekst van VIen brief van den kei
zer aan de staatshoofden 'dor mogendhe
den, dio hot traktaat van Berlijn hebben
ondiea'tieekcndvoorts drie brieven van den
keizer aan baron Ton A'ehrenfhat, den mi,-
uister van buitenlandsche zaken.aan de
presidenten van den Oo&tenrijksciheu en
van dan Hongaaraclicn ministerraad v. Beek
en Vfekerje.
kwamen hem als een akelige droom voor.
Ileinz vermeed zijn vader recht in do oogen
tc zien en kort en schuw beantwoordde hij
alle vragen.
Toen hij ongeveer een uur later naar bui
ten wilde gaan, zag hij Signc naar hun huis
toekomen. Niet in staat een stap te doen
bleef hij ais vastgenageld op zijn plaats
staan, bozig het een en ander aan zijn ge
weer en riemen in orde te maken.
Onbevangen trad ze op hem toe en
wenschte hem goeden, morgen.
„Kan 11 een eindje mti me mee gaan,
mijnheer Wille?" vroeg zo. ,,Ik zal u niet
lang ophouden."
llij knikte zwijgend, haar volmaakte kalm
te bracht hem geheel in de war. Zwijgend
liepen ze oen eindje naast elkander voort,
totdat- een kwellende onrast in zijn hart
hein de stilte deed verbroken.
„Ik had beloofd gisteravond tc komen,"
begon hij, maar hot is anders geloopem, dan
ik had kunnen verwachten, liet is echter
niet mijn schuld
„Waarom wil u zich verontschuldigen? Ik
heb u in gezelschap van 'de huishoudster
opgewacht om u niet al te zeer teleur to
steiler., maar ton slotte is hefc eigenlijk ook
maar goed geweest, dat u niet zijt gekomen.
Tk kan immers ook nu nog zeggen, wat ik
gisteren van plan was u te /eggen." Hij keek
haar met groote oogen aan, maar zij liet hem
niet aan het woord komen.
„U za! zelf zeker ook wel al hebben Inge
zien, mijnheer Wille, nat wij ons beide als
groote kinderen hebben gedragen," vervolg
de zc. „Wij hebben gespeeld omdat wij ons
eenzaam gevoelden in zulke omstandigheden
liet Wecnsche dagblad „Zeit" schrijft,
dat dit manifest van buitengewoon histo
risch gieiwicht is voor do Oostieurijksch-
ïlQWga&iÜaCfip monarchie. Bij deze bood
schap mee int de vorst formeel bezit
van Bosnië cn Ilerzegowina. Een defini
tieve regeling van de betrekkingen tus
schen de twee provincies cm do monarchie
zal later worden getroffen door do parle
menten van Weenen en Boedapest.
In den cigenhandigen brief van keizer
Frans Jozef aan baron Aehrentha.1 zegt
de keizer
„Doordrongen van het vaste besef, dat
hot hooge beschavingsdoel, waartoe de Oos-
tenrijksch-llongaarschc monarchie de be
zetting van Bosnië en Ilerzegowina heeft
aanvaard, en het wolslagen van, het bo
stuur, mot groote opofferingen verkregen,
op don duuir niet verzekerd kunnen wor
den dan door 'de invoering van grondwet
telijke instellingen, aan hun behoefte vol
doende, strek ik de rechten van mijn sou-
vöreiuiteit uit over 'Bosnië en Ilerzegowina
en stel do erfopvolging van mijn huis voor
die landen in 'werking. O111 te toonen, dat
vredelievende bedoelingen mij ex toe heb
ben gebracht dat besluit te nemen, gelast
ik dat do troepen van mijn leger Novibazar
ontruimen.
In den bi'ief aan Wekerle is er voorna
melijk sprake van den koninklijken eed,
afgelegd toen Frtans Jozef tot koning van
Homgarijo werd gekroond.
Oostenrijk logt dus kort en goed geheel
beslag op Bosnië en Ilerzegowina, alleen
de phovinoie Novibazar wordt aan Turkije
teruggegeven als 'n pleister op do wond.
Oostenrijk-IIongarije laat nu zijn plannen
wat den aanleg van den spoorweg betreft,
varten en trekt zijn troepen uit het sandjak
tertug, zoodat de territoriale- eenheid van
het Osmaansche rijk 'hersteld schijnt. In
hoervertre er nog iets za,I overblijven van
het bezettingsrecht, zal door diplomatieke
onderhandelingen tusschen Oostenrijk en
Turtkjje worden uitgemaakt.
In de internationale pers is men 't vrij
wel eens, dat de heide staatsgrepen van
Bulgarije en Oostenrijk samenhangen. Toch
zal de tweede nog heel wat stof opwaaien,
omdat een mogendheid, die zelf aan 't trac-
tant van Boriijn meewerkte, in 'n benauwd
oogenblik datzelfde trtachiat schendt en zijn
bevoorrechte positie op den Balkan ver
sterkt Ministers on diplomaten, jaar in,
'jaar uit steeds 'druk aan 't conforecrm cn
beraadslagen, verzuimen d'o verouderde
tractatem bijtijds- te herzien en in overeen
stemming te brengen 'met veranderde om
standigheden totdat de volken _zclf in, op-
ktand kome(n cn 'dan worden de „onaan
tastbare, tractaten" eenvoudig, opzij gezet.
Een bewijs wat voor waarde aan die trac
tate® gehecht wordt.
In Seu'vië maakt men heel wat be
weging over de staatsgreep van Oosten
rijk, maar dit lijkt vepl op 't geblaf „van
bpn keffertje tegen oen grooten. bulhond.
De reserves zijn opgeroepen, maar de ma-
Inoeiuvres worden, volgens een later be
richt, nie,t geschorst.
In e;en onderhoud' met ecu vertegenwoor
diger van Reuter verklaarde de Servische
'zaakgelastigde te Londen, dat Oosloniujk
'op cynische, manier een bom Heft gewor
pen in het kruitmagazijn van Europa cn,
dat onmogelijk valt te voorspellen waartoe
'dei verontwaardiging Servië kan leiden.
Voor Servië is het hier een zaak van loven
of dood. Met de uiterste vrees ziet Servië,
dat Oostenrijk hoe langer hoe meer de zed
nadert, waardoor Servië geheel wordt inge
sloten on zijn handel verlamd. Seivië zal
zich tot de, mogendheden wen,den om steun.
Wat de kwestie van een ooi log met „Oos
tenrijk betreft, in deze zal veel afhangen
van den druk, dien, de volkswil zal „uit
oefenen op de Servische regeering.
De „Yoss. Ztg." schrijft: Aan do Donau
houdt men rekening; met de mogelijkheid
Van een Seawischen, opstand cn zijn er
'derhalve voorzorgsmaatregelen getroffen;
'de korpsen aan de Domui-barrière zijn ge
reed oin in den kortst mogelijken tijd op
te rukken, de Donaufloliüe as dit jaar bij
eengebleven en kan onmiddellijk 111 actie
'treden, van do ondersteuning van Roeme
nië en Bulgarije heeft men zich verzekerd.
Heit bericht, dat in het Sandjak Xov.ibazar
'door de Oostenrijksche troepen bijzondere
maalnegclen voor de verdediging zijn ge
nomen, berust! in zooverre op waarheid,
'dat dei door do Oostenrijksche troepen be
zette sterkten mot hefc oog op de,aanstaande
overgave aan Turkije in behoorlijken staat,
zijn gebracht.
Oostenrijk-IIongarije slaat aan Tuikijo
meer toe dan dat land mocht verwachten,
van do zijde van Turkije zijn, dus geen
moeilijkheden te vreezen, Tan de mogend
heden, die het tractaat van Beriiju hebben
ondertockend, houdt alleen Rusland zich
nog achterbaks, Engdands goedkeuring was
ireeds sinds lang verkregen en Lfali,ü schijnt
door een of andere compensatie- gelijmd
te zijn en beeft bovendien geen direct be
lang bij de zaak.
In tern at i 0 aal d co 11 for o at i e.
De nieuwe gebeurtenissen hebben de kwes
tie van eon conferentie der Mogendheden
urgent gemaakt. Vooral te Darijs doet men
het uiterste om zulk een conferentie bijeen
te doen komen, hetgeen zeer zeker een niet
to onderschatten poging in 't belang van den
algemcenen vrede is.
Minister Pichon hoeft in zijn besprekin
gen met de gezanten te Parijs ernstig de bij
eenroeping van een internationale conferentie
in het oog gevat. liet meerendeel der regee
ringen is geneigd in beginsel dit voor-stel to
steunen en het initiatief tot de bijcenroe)-
ping zal binnen zeer korten tijd worden ge
nomen door een of meer der mogendheden,
die het verdrag van Berlijn hebben ondcr-
fceekend.
wordt men dikwijls het slachtoffer van dwaze
gedachten. Maar het woidl tijdv dat dit spel
een einde neemt en wij bedenken, dat liet
leren plichten heeften eischen aan ons stelt.
Ik wilde u echter nog gaarne even eenmaal
spreken om u dit te zeggen en tegelijkertijd
afscheid van 11 te nemen. Binnen enkele da
gen vertrek ik van hier."
Hij begreep nog steeds niet, dat er og, heit
oogenblik oen geheel ander tot hem sprak dan
die welke in het bosch zoo onstuimig had
gezoendhij knielde in het natte gras neer
er niet over denkond of iemand hem mis
schien ook zou kunnen zien. „Signe!" riep
hij wanhopig uit.
„Neem niet zulk een houding aan," her
nam zij, „zooals gezogd, hefc spel tusschen ons
moet uit zijnik moet bekennen, dat ik do
meeste schuld hebik had voorzichtiger
moeten zijn, maar ik was te jong en oner
varen om mij beter te beheersehen. Ver
geef het mij
Zij stond hoog opgericht voor hem en aan
haai- geheele houding e® toon gevoelde Wille,
dat hij haar voor altijd had verloren.
„Waarom noemt ge een spe.1, wat ik ais
heilige ernst heb beschouwd?" vroeg hij.
„Sta opantwoordde zse, „Zoo kan ik
niet verder met u redeneoron."
Ilij gehoorzaamde,
,,11'et. kan u ook geen ernst z.ijn geweest,
mijnheer Wille, het kan geen ernst zijn, u
bent ouder dan ik, cn zou moeten weten wat
het eigenlijke leven wil zoggen. En indien u
misschien op dit moment nog niet inziet,
dat ik gelijk heb, u zal dit over een tijdje
wol doem Als u weer kalmer kunt. denken
zal u kunnen begrijpen, dat ik in een uur
van wanhopige verlatenheid wei een steun
heb aangegrepen, die oji den duur toch niet
voldoende voor mij z.ou zijn."
Ilij kreunde als iemand, die-onder een zwa-
ren last bijna bezwijkt.
„Houd u goed en wees sterk; en nu
wensch ik u het beste voor 'do toekomst,"
Ze stak hem do hand toeeen tijd lang
aarzelde hij, daarna nam hij haar lumdje
in de zijne en bedekte het met kussen, tot
dat zo haar lumd terugtrok.
„liet kan niet waar zijn!" mompelde hij.
„Het moet zijn," zeide ze „slechts zwakke
lafhartige menschen gaan ten onder als hun
wenschen niet worden vervuld. Maar nu moet
ik gaan."
„Geef me dan tenminste een aandenken
aan je," ver/ocht hij, maar zij schudde haar
hoofd.
„Waarom zou ik u dit uur nog moei
lijker maken? als u eens een goede vrouw
za! hebben gevonden, zal u zelf om die
jeugddwansheid op Melittcnland moeten
lachen. Vaarwel, mijnheer Wille!"
Een oogenblik nog dacht hij er over haar
11a 1c itopen, haar nog eenmaal aan te kij
ken cn nog eens haar woorden te hooren,
doch hij bedwong zich, want het was hem
nu duidelijk geworden, dat het een andere
was, die daar heen ging, dan dio hij had
verwacht. Verloren was voor hem het een
zame kind in het woud, dat Signc heette
en voor hem zou voortaan alleen maar meer
juffrouw Blanckcufeld bestaan.
mevrouw Fanni terug. Ze was in de opge-
woktste stemming en had oen nieuwe japon
aan.' De hoed met den grooten veer deed haar
er nog jeugdiger uitzien dan gewoonlijkook
droeg zc het haar zóó opgemaakt, als Signe
zich van een jeugdportret barer moeder kon
herinneren.
„Ga hier bij mij zitten kind, terwijl ik me
wasch," zcide ze tot Signc, „ik zal je ver
tollen, wat ik zoo al heb beleefd."
En op een vroolijken toon vertelde ze wat
ze die laatste dagen had gezien, terwijl Signe,
ineengedoken in eon stoeltje zat te luisteren
en af en toe een uitroep van verbazing liet
hooren.
„Mama, do thee zal al lang klaar staan,"
waarschuwde ze, toen het gebabbel Van haar
moeder maar niet ophield.
Zo gingen naar beneden, waar mevrouw
Fanni met de huishoudster gekheid begon
tc maken, terwijl ze haar een cadeautje over
handigde.
„Voor jou hel) ik nog iets in den koffer,
Signe." Mevrouw Fanni had opmerkelijk veel
haar linkerhand trachten te verbergen en
nauwelijks nog had Signe dit feit ontdekt of
ook de reilen was haar duidelijk. Haar moe
der droeg con verlovingsring cn trachtte
dezen telkens te verstoppen. Deze kleine
zwakheid van haar moeder gaf Signo plotse
ling weer moed 011 vastbesloten vroeg ze
„Mama kan ik eens rustig met u praten?"
En nu vertelde ze alios wat ze wist en
welke plannen zc voor de toekomst had ge
maakt.
(Wordt vervolgd
Den avond van den volgenden dag kwam j
336
SCHIEIIAMSCHE COURANT
'O
Ti
t
5«S5KS
man r< HiaqaftiuatftfltKKfrHttjcaa MautjaMwasuurcKnUBa MntnuaaBVarauuuftanaB juramuuuiffsz
A
