MerlaiÉclie MeilaiMe plM.
Een Cliimeesche heerscheres.
BINNENLAND.
Kunst en Wetenschap.
Kerk m School.
titge wenken gegeven om daarin verbetering
te brengen. Ook hij betreurde het weer voor
opzetten der antithese, waardoor de gezonde
partijverhouding „conservatief tegen hervor
mingsgezind" werd tegen gehouden. Onnoo-
dig te zeggen, dat hij met vreugde het be
sluit der Liberale Unie begroette om voor
Algemeen Kiesrecht te ijveren. Hij wees er
eindelijk op hoe dit Ministerie den conser
vatieven kant uitgaat, getuige de verwatering
der Arbeidsbescherming en het terugdringen
van de Arbeidersverzekering naar oenc verre
toekomst, en hoe ontwijkend de antwoorden
omtrent de verlangde grondwetsherziening
waren.
Tegenover deze leiders der vier ünksehe
fraction kwamen uit den aard der zaak de
leiders der rechtsche [ractiën, de hoeren Lob
man, De Waal Mnlefijt en Nolens in het
vuur. De heer Lobman kwam voor de uiterst
moeilijke taak, de herleving der antithese te
verdedigen, hoewel dat bij hem nooit verder
komt dan het aanprijzen van te regeeron
naar do Christelijke beginselen. Zelfs werd
de Seitenhicb, aari het adres van Dr. Ivuy-
per, niet achterwege gehouden, dat oene
Christelijke coalitie die in de meerderheid
is, zich meer dan ooit te onthouden heeft
van voor de tegenpartij kwetsende woorden,
de „p a g a ni s t i s c h c f a c t o r c n" zijn
dus in den ban gedaan. De heer Lobman
kon toch zijne oude neiging tot andere partij-
formatie niet geheel onderdrukken, en noo-
digdo de Linkerzijde uit over te komen om
gezamenlijk het socialisme te bestrijden. Ilea
stuk van den heer Gorter, redacteur van ,,Dc
Nieuwe Tijd", waarin betoogd werd dat het
zedelijk is voor den socialist, ja plicht om
tegenover de bezittende klasse zich van on-
troiïw, bedrog en sabotage te bedienen, was
zeker wel geschikt om vreesachtige gemoede
ren in deze ile kluts te doen kwijt raken,
en te. doen vergeten dat de beste bestrijding
van het socialisme, is eene krachtige sociale,
hervormingspolitiek.
De hoeren Troelstra on Schaper, die al
zooveel pleizier van den dubbel overgehaalde'!
Marxist Gorter beleefd hebben, maakten zich
door luide interruption van dezen kstigjn
partijgenoot los.
Over den heer De Waal Malel'ijt kunnen
wij kort zijn. De afgevaardigde voor Breu
keion was niet. tevreden, toen liet kabinet
sprak van „.beginselen, levende in de rech
terzijde" nu is het wagenschot naar buiten
gekeerder wordt gesproken over „Christe
lijke'' beginselen; hij is dus opperbest tevie-
deu, Eeuige bezorgdheid was er bij dez-ui
afgevaardigde te ontwaren over het -oci.ml
hervormingswerkhij drong er op aan dat d-'
Kegeering den indruk zou wegnemen, dat er
van de ouderdomsvorzekering nu niets z.m
komen. Waar deze spreker aangedrongen had
op eene leu» voor de verkiezingen, is het vrij
duidelijk dac deze aandrang met do stembus
in liet zicht werd geoefend. En de heer
Nolens irachtU' te betoogen, dat onze partij-
form.u.e ook meer en moer in het Buitenland
ingmur vindt.
Ooi. over de finaneieele quacstio een kort
woord.
Nu de heer Kolkman de eens zoo bestro
den plannen van zijn voorganger De Mees
ter heeft overgenomen, was het natuurlijk dat
do Linkerzijde daartegen niet streng positie
nam. De heer l'atijn verklaarde namens de
linie het in hot algemeen met don Minister
van Financiën eens te zijn. Ifij waarschuwde
den heer Kolkman niet van zijn vroeger op
timisme. in a 1 te zwart pessimisme te ver
vallen wij zouden de tijdelijke moeilijkheden
wel tc hoven komen, en al zouden spreker
en zijne vrienden voor do opcenten stem
men, eene verhooging van den dranknccijim
zou doordien alleen dan aanvaard worden els
daarvoor in ruil gegeven werd eene verlaging
van den suikeraccijns. Als waarschuwing
togen beschermende plannen reio\eerde spre
ker dat in het hij uitstek protectionistische
Dnitsehland do staatsse.huld per hoofd in 20
jaren is verdrievoudigd.
Ook de heer Drueker liet zich in gelijken
zin hooren. De heer Van Citters daarentegen,
hoewel ook van oordeel dat rif lands finan-
vader Bernard toe; maar de gierige aard van
den Normandisclien boer kwam toch bij hem
boven, want hij vroeg aan De Bruin: „Gij
zult li toch zeker tevreden atollen met het
geld, dat Augusta meebrengt, en van mij
niets meer eLchen?"
„Gij kunt genist zijn,'' luidde liet. ant
woord, ,,ik heb uw geld niet uoodig Ik
bemin uw dochter om huur zelve."
De nogeu van den ouden man straalden
bij dat antwoord, van vreugde, en met bewo
gen stem ging hij voort.
„Belooft ge, dat. ge haar gelukig zult
maken?"
,,Dat. zweer ik."
„Welnu, omhels dan je luuiskninüc
vrouw
De twee gelieven vielen elkaar in de
armen.
„Wat u aangaat, mijn jongen," voegde
hij erbij, zich tot den leerjongen wendend,
„wij zullen maar weer goede vrienden zijn."
„Wat
„Ja, uw comedie was niet slecht verzon
nen want 't. was natuurlijk niets anders
dan dat Gelukkig, dat liet maar niet
slechter met je is afgeloopen Doch, nu
is alles weer goed, en Augusta zal over een
paar jaar zeker wel een goede vrouw voor
je vinden
„Blijf nu alvast vanmiddag maar hij
ons eten
Een maand later verwisselde Augusta haar
naam tegeu dien van juffrouw De Bruin.
ciën niet zooveel zorg baarden als de minis
ter meende, ging niet zoo met alle plannen
mee, hij vroeg den Minister of hij met de
verhooging van den accijns, op hot gedistil
leerd wilde wachten totdat, het geheele finan
eieele resultaat over 1908 hekend zou zijn.
Natuurlijk kregen wij van hem ook eene uit
voerige verdediging van een tariefsherzie
ning te hooren.
En eindelijk la pièce, de rede van den pre
mier, waarin de frontsverandering van hei,
kabinet moest worden goedgepraat. Onze
lezers kennen het grootc respect dat wij voor
liet oratorisch en debatteertalent van den
premier hebben; welnu wij kunnen niet an
ders zeggen dan dat zijne rede ontzaglijk is
tegengevallenhem is zelfs gebeurd wat hem,
zoover wij weten, nog nimmer gebeurd is,
hij verveelde al spoedig de Kamer. Eerlijk
gezegd hadden wij verwacht ceno handige ver
dediging van deze frontsverandering, waarin
het sprankelend vernuft van Mr. Heems
kerk schoonc triomf zou hebben gevierd.
Niets van dit alles, de premier heeft, blijk
baar deze zaak niet aangedurfd, en zich zoo
armoedig mogelijk tevreden gesteld met een
mager betoog dat erabsoluut geenc fronts
verandering heeft plaats geluid, liet is om te
duizelen. Van liet begin af van het optreden
van dit kabinet, heeft. Dr, Kuypcr dit kabi
net bestreden als niet principieelwaartegen
door den heer Lobman ten sterkste ontkend
was dat het kabinet aan beginselsiapheid zou
lijden. Maanden lang heeft Dr. Kuypcr in de
„Standaard" het dreigement doen hooren,
en hij is daarin door menig anti-revolutionair
blad gevolgd, dat als het zoo doorging, de
anti-revolutionaire fractie zich misschien
tegen het kabinet zou moeten keeren. En nu
komt de Memorie van Antwoord, het. beste
wagenschot wordt naar buiten gekeerd, Dr.
Kuypcr hecht thans zijne liooge goedkeuring
aan de houding van liet kabinet, en neemt
Ommen aan, maar volgens den heer
Heemskerk i- er niets veranderd. Iedereen
heeft hem verkeerd begrepen, zelfs Dr.
Kuyper. En nu volgde eene kunstige litleg-
ging van de rede waarmee het ministerie
optrad, waan au de drogredenen de linker
zijde telkens ongedurig maakte, waarvan ze
door herhaalde interruptiën blijk gaf, lot ze
op het laatst weinig of niet mm- luisterde.
Dat de premier herhaaldelijk bij interruptie
moest hooren dat hij de uitingen zijner tegen
standers verkeerd voorstelde, maakte de Zaak
niet beter.
Niet. aangenaam was dc positie van den
heer Kolkman. Deze, een felle bestrijder van
de plannen De Meester, thans bewonderaar
en overnemer van dezelfde plannen, begreep
natuurlijk, dut hem zijne oude plunje voor
de voeten zou worden geworpen. Maat' deze
handige dialecticus ontwapende direct de Ka
mer door er op te wijzen: lo. dat hij opti
mist was in andere omstandigheden, 2o. dit
hij door nadere kennis van zaken tot andere
overtuiging was gekomen. En toen volgde
eene zeer behoorlijke verdediging van zijne
plannen, en hij bracht al uedeiom do lachers
op zijne hand door de betuiging dat hij het
niet voor zijn pleizier deed, en hij hield
vol dat de finaneieele nood zc volkomen
rechtvaardigde, ook de verhooging van den
accijns op het gedistilleerd. En daaraan in
deze benarde finaneieele tijden de belofte van
verlaging van den suikemcciins te verbin
den, kon hij niet. Hij achtte zich daartoe
niet gerechtigd, alvorens men wist wat de
verhoogde accijns op hot gedistilleerd zou
brengen.
En eindelijk kwam de heer Talma met de
verdediging van het sociale hervormingswerk.
Dij had de verzekcringswettcn-Kuyper, inge
trokken t, .or Minister Veegcns, niet weer in
gediend, omdat, het hem niet te doen is cm
stemhussucchs. De ervaring heeft nieuwe ge
gevens verstrekt, waarmede hij deze materie
rekening moet gehouden worden. De Kamer
ontving dezen afkeer van politiek van den zoo
hij uitstek politicken heerTalma, met gemors-
muil. Gelijk moeten wij hem geven, dat hij
niet meer de omvangrijke Arbeidswet van
Dr. Kuyper, waarop reeds een Voorloopig
Verslag is, onverandeid kan indienen. Dat
hij ijverig bezig is aan zijn departement is
bekend, maar wij meonen toch dat de weg,
die hij zich voorstelt, mei het oudcidoms- en
invaliditeitspensioen to bewandelen, een Mii-
tengewooii lange is.
En nu do slutsoru? Is het kabinet versterkt
uit dit debat gekomen? Wij moenen van
neen. Dat het genoodzaakt is geworden, door
welke oorzaak dan ook van gematigd kabinet
ei lit Kuyperiannsch te worden, zal do vela
democraten, die in hare gematigdheid voldoe
ning vonden, alle rust benemen, en de strijd
in 1909 dunkt ons door de front-verandering
van het. ministerie, weinig te zullen ver
schillen van dien in 1905.
Jehonala, zou heette de overleden keizerin-
weduwe van China met. haar meisjesnaam,
was geboren uit een Mnudsjoe-geslacht en
een meisje van groote schoonheid toen zij.
Ml jaren oud. als bijvrouw van den vijfden
rang voor den zwakken keizer flsienfeng w-rd
uitgekozen. Uit deze bescheiden opsitie wist
zij zich Ie verheffen tot de onbeperkte hrer-
ècheri's van het groote Chinoesche rijk. Aan
vankelijk onderdanig jegens de wettige
vrouw des keizers, oefende T=ehsi, doo" haar
groeten invloed op den keizer, pressie op
de regeering uit, totdat zij later het masker
afwierp en zich persoonlijk over lal van
lijken den weg baande tot den troon. Ilnar
vijandschap tegen de Mogendheden dwong
haar tot tweemaal toe uit Peking tc vluch
ten, maar do vorstin, wier macht men in
beide gevallen gebroken waande, keerde
steeds als overwiimarcs op den troon terug.
Haar voornaamste vijanden bleven tot aan
haar dood de hervormingsgezinden. Zij was
van nature nutocrate en vergaf 't den over
leden keizer Kwang Sioe nimmer dat hij het
gewaagd had van zijn hervormingsgezindheid
blijk te geven. De hervormingsgezinden ver
wijten Tselisi dut zij den keizer, toen hij
plannen en het voornemen der hervormers
om haar regeering omver te werpen, ont-
dekt werden, door vergif tot een verstande
lijk volkomen vernietigd menseh heeft, ge
maakt. Zooveel is zekér dat na dien tijd de
jonge keizer nog minder tc zeggen had dan
de oppereumieh van zijn harem.
De keizerin-weduwe liet zich bij de vol
voering van haar plannen niet door mede
lijden, of rechtvaardigheid beïnvloeden. De
laatste drie keizers van China (flsienfeng,
diens zoons Toengsji en Kwang Sioe) wa
ren willooze werktuigen iri haar hand. Zij
schrikte voor geen leugen en bedrog terug.
Haar weg is met bloed bevlekt, ofschoon
wellicht haar tegenstanders menige hloeddaml
en gruwelijkheid door haar werktuigen be
dreven op rekening van do 75-jarige lieer
selieres stellen.
Van dc verkwisting cn van de zedelijke
verdorvenheid der keizerin verhaalt men dc
ongelooflijkste geschiedenissen. Zoo moet zij
schoone jongelieden gedwongen hebben haar
ter wille te zijn, om zo naderhand te laten
vermoorden. Om zich ruimschoots geld te
verschaffen wist zij eigenaardige middelen
te bedenken. Beweerd wordt dut. zij eenige
jaren geleden een som van 30 millioen, be
stemd voor den aankoop van oorlogsschepen,
grootendeels aanwendde om een nieuw paleis
tc doen bouwen. Om haar onderdanen reu
rad voor de oogen te draaien, dal zij zich
ten hunnen koste verrijkte, liet zij aan de
poort van liet paleis het opschrift, aanbren
gen: „Yamon (departement) der admira
liteit."
Het ontbrak de verkwistende oude dame
echter niet aan patriottische offervaardigheid,
liet was gewoonte dat de keizerin elk tien
tal jaren een nieuwen titel en daarbij een
verhooging van haar traktement met ruim
een halve ton aannam. Buitendien waren de
verschillende mandarijnen cn hooge rijks
ambtenaren verplicht, tot het geven van kost
bare geschenken, die de heerscheres zich bij
voorkeur in baar geld liet uitbetalen,
Bij gelegenheid van haar GOen jaardag was
China in oorlog met. Japan. Ondanks hel
geldgebrek in het land, ontving zij toen
maals geschenken ter waarde van IS mil
lioen. Nu toonde zij vaderlandslievend te
zijn. want zij stortte het grootste deel d>er
som in de oorlogskas. Toen zij 70 jaren werd
in 1903, werd haar wederom een nieuwen
ecrc-titel, met de daaraan verbonden douceur,
verleend, maar zij deed afstand van het geld
ten behoeve van het. in groot gebrek verkee-
rende volk. De dood van de keizerin-weduwe
zal zich spoedig in de Oost-Aziatische poli
tiek kenbaar maken, zelfs wanneer de her
vormingspartij niet de hand hoeft gehad in
haar plotseling sterven. Overbekend was liet
dat de hervormingsgezinden steeds er naar
streefden de gevaarlijke heerscheres uit den
weg te ruimen.
Kan Nederland een buitenlandscho poli
tiek voeren?
Het antwoord schijnt ons bijzonder een
voudig tc zijn; neen. iD. i. t. z., wij kun
nen trachten er zoo goed mogelijk tus-
schen door to komen, wij kunnen gegeven
gunstige conjuncturen zoo goed en y.oo
voorzichtig mogelijk gebruiken, om onze
neutraliteit Wat meer tc verzekeren, doch
oen groote buitenlandscho politiek voeren
.kunnen wij niet. AVel moeten wij natuurlijk
onze relaties trachten te behouden. Wel
ook behoeven wij ons door dc kleine sta
len niet dc wet te laten yóorsch rijven,
doch overigens ïs or van een .zelfstandige,
Nedcrlandsehe huitonlandsche politiek nau
welijks sprake.
Maar zijn 'wij dan hier tot volstrekt
nietsdoen gedoemd? Moet dan de natie,
wier schepen tens trolsck den bezem jn
do mast hecschen, ten tcoken, dat -zij de
golven hadden schoongeveegd, moet deze
thans hij dc pakken neerzitten en .wachten
wat de grooten der aarde over onze toe
komst zullen beslissen?
Neen. Het is volstrekt niet noodig, vdat
wij een zoo moedeioozc en tot slapheid
leidende houding op het terrein der hui
tonlandsche politiek aannemen. In de eerste
plaats moeten wij ten slotte onze neutra
liteit trachten te handhaven en ons Jus
weerbaar houden. Dan moeten wij nauw
keuriger dan tot nu toe de ,sLroomïngcn
nagaan, die iu het buitenland onze vbe-
langen zouden kunnen raken, moeten wij
zorgen die "nauwkeurig tc kennen en Je
conlroleeren, wat er over ons of .onze be
langen daarbuiten gezegd cn geschreven
.wordt en zoo n'oodig maatregelen van mon
delinge of schriftelijke tegenweer nemen.
Hoe dat zou moeten geschieden, hebben
wij te vaak in deze kolommen (aangege
ven, dan 'dat wij cr nu ,nog weer op terug
gouden behoeven te komen.
Eindelijk is er nog oen terrein .van bui
lenlandscho politiek, waarop wij vele en
groole dingen tot. stand zouden kunnen!
brengen, als er bij ons meer (...openbare
geest" was en die openbare geest ,zich
maar minder cenzjjdig dan thans, richtte
op bereikbare en voor onze onafhanke
lijkheid uiterst gewichtige dingen. Dit ter
rein van 'btiitenlandsche politiek is echter
gelogen buiten fle grenzen, waar binnen!
dc Nederlandseho Staat werkzaam is. Hel
zou zijn buitenlandscho politiek van het
volk, niet van den staat.
■Nu erkennen 'wij, dat dergelijke officialise
buitenlandscho politiek daarbuiten door do
groote mogendheden vermoedelijk nog niet
geduld of tegengewerkt zou worden, als
zij bepaalde bondgenootschappen of poli
tieke combinaties van direct practisch be
lang najoeg. Doch de officieuss buiitenhtud-
sche politiek, waarvan wij hier spreken,
zou zich ook daarvan te onthouden hebben.
Wat wij namelijk willen, is, dat het Ne
dcrlandsehe volk zich zijn laak bewust
worde als behoedster van dezen modernen
tempel van Delphi het llaagsche ar
bitragehof.
De belangen der arbitrage overal en
ten allen tijde te bevorderen, werkzaam tc
zijn om de vage arbitrage idee ,ta verste
vigen, zich hoor geen telen "Stelling te la
ten weerhouden en telkens weer op arbi
trage aan te dringen, telkens ook propa
ganda te maken en te getuigen yan onze
liefde voor die idee, ziedaar oen jbuiten-
laudsche politiek, die het Xoderlandsi-h:1
volk zou 'kunnen volgen, lol heil van zijn
eigen beteekonis en zijn eigen onafhanke
lijkheid, maar 'tot heil tevens van heel de
menschheid.
Volgen wij deze politiek, dan blijven wij
voor ons land in de historische lijn en
gaan den weg, ons gewezen door de beroem
de Oiui-Ilollandsehe, geleerden op liet g ■-
bied van het internationale recht en door
onzen T. M. C. Asser, dan hebben wij
de zekerheid practisch werk te verrich
ten, waarin geen biiiteiilandsche mogend
heid ons zal sloren.
In dit verband treft ons de rol, die het
bekende Belgisch kamerlid Janson Dins
dag in fle kamer gespeeld heeft, (lij h't*fl
de kamer haar instemming willen lal tui
betuigen met de politiek van Duïtüchlaiul
on Frankrijk, die hun ernstig geschil over
do deserteurs te Casablanca door arbitrage
zullen laten uitmaken. En al zal die in
stemming ten slotte niet langs den gewo
nen weg tot de Fransche en Dnïlsrhc oorun
komen, met groote handigheid heeft Jan
son er voor gezorgd, dat do demonstratie
hetzelfde effect had.
Ons dunkt, dal. wij in volks-buiteniand-
sche politiek hier een lesje gekregen heb
ben van den Belg. Wij - niet in de cciste
plaats onze kamer, maar wij Nederlandsch
volk, hadden practisch gedaan mei ook
dadelijk liet eerst van allcm, onze instem
ming met deze oplossing te betuigen. Onze
naam moet direct verbonden worden aan
elke daad in de arbilragericnting, wij moe
ten cr bij elke gelegenheid aan herinne
ren, dat wij de rondomwononden zijn van
don modernen Delphischen tempel en dal
wij ons zedelijk verplicht houden, do zaak
van dien tempel tot 'de onze te maken.
Maar hebben wij dan niets te doen dan
te getuigen
Ja zeker. Hoezeer getuigen op dit gebied
veel belangrijker is dan op zoo menig an
der gebied, waar van den vroegen mor
gen tot de laten avond „getuigd" wordt,
tcrwillo van den kiezer, er is toch nog
meer te doen. Wij moeten dc grootste be
langhebbenden bij de zaak dor arbitrages,
dat zijn do kleine naties, tol elkaar bren
gen en zoodoende tegelijkertijd een voor
beeld van volstrekt vreedzame, onpolitieke
toenadering geven, en door die toenadering
met de andere tot overleg komen, hoe wij
dc zaak dos vredes meer algemeen kunnen
bevorderen. Had niet alleen de Belgische
kamer, maar hadden alle volksvertegen
woordigingen der kleine naties op één dag
een besluit genomen als nu op Janson's
initiatief de elgischo kamer, dan zou zekei
de portee van een dergelijke belonging nog
véél, véél grooler geweest zijn. Evenzoo
zou een dergelijke adresbeweging in alle
kleine landen dieper indruk maken dan
een adresbeweging ons land alleen zou
hebben gemaakt.
En is die (officialise) toenadering der
kleine lauden wel te verstaan van de
volkeren der kleine lauden eenmaal lm
reikt, hoe gemakkelijk zouden dan do vol
koren kunnen samenwerken om in onpoli
tieke eenheid kracht te zoeken, om de ge
dachte der arbitrage (o verspreiden en groo
ter vastheid te geven, hoe gemakkelijk zou
don dan, maar ook dan eerst, dc icgeerin-
gen dier landen in de llaagsche conven
ties aanleiding kunnen vinden om bij drei
gende conflicten gemeenschappelijk slappen
to doen in liet belang van 'don vrede, zonder
dat men daarbij zou kunnen denken aan
baatzuchtige nevenmotieven, van deze re-
georingen.
Inderdaad in een actie in deze rich
ting zit oneindig voel perspectief, llior is
een daad van groote waarde voor de be
schaving te (loon.
Mag men van het Nedcrlandsehe volk
zoo'n daad verwachten? Zal er een mid
del gevonden worden om die onpolitieke
toenadering der kleine staten tc veraan
schouwelijken en populair te maken?
Voorloopig lijkt het er nog niet naar,
al geeft de onpolitieke toenadering lot Bel
gië eenige hoop, dat men in deze richting
verder zal gaan.
Hofbericht.
Do Opper-Corenioniomeeslei' maakt iu de
Stel. bekend, dat hot Hof, ingevolge de
bovelon van II, M. de Koningin, den lich
ten rouw zal aannemen, voor den tijd
van zes dagen, ingaande op Zaterdag 21
November, wegens hot overlijden, van groot
vorst Alexis van Rusland.
Van het Hof.
II. M. de Koningin-Moeder doet sedert
haar terugkeer iu de residentie, bijna dage
lijks een rijtoer naar Schevcningcn.
Ouzo gezanten.
Bij Kon. besl. van 11 dezer is aan inr.
A. M. Koek', op zijn verzoek, eervol out-
slag verleend uit zijn betrekking van ad-
jund-tolk voor de Turkscho en Arabische
talen bij IIr. Ms. gezantschap te Constan-
luiopol en is hij benoemd Lot kanselier
bij dat gezantschap.
De lieer Koek voornoemd, is levens heiast
met de waarneming van hel consultant te
Constan tinopel.
Onze Kaïnerledon.
Het „llhld." deelL mede, dat mr. N. G.
Pierson begin December a.s. te Hilversum
komt.wonen, om dc wintermaanden door to
brengen op de Villa „Mon Désie", aan den
Sucstdijkerstraatweg.
Mr. P. L F. Blussé. f
De begrafenis van mr. P. L. F. Blussó,
oud-lid dor Gedep. Blaten van Zuid-llol-
land, is bepaald op Maandag a.s. op Oud-
Eik-en-Duiuen, om elf uur van het sterf
huis. Het is de uitdrukkelijke wenseh van
den overledene dat mm het graf niet ral
woiden gesproken en dat geen bloemen zul-
leu worden medegevoerd.
Tweede Kamerverkiezing,
Door du afd, Amsterdam van den Bond
van Christen-democraten zijn, naar men
mededeelt, in een gisteravond gehouden 'ei
spidering tot eandidaat voor de Tweede Ka
merverkiezingen in 1909 gesteld: in VIII
de lieer N. Oo.sterhaan (anti-rev.) en in 11
ile heer A. I'. Staalman (Chr.-dem.).
Kof'Jleoogst.
Blijkens een telegram van den gouver-
neiu'-genei'aal van Nedcrlandschdndiü, van
20 November 190S, wordt de gouverne-
mentskoffieoogst op Java voor dit jaar
thans geraamd op 83.000 pikols.
Nederland en Venezuela
De „New-Vork Herald" fParijsclic edi
tie) verneemt uit .Willemstad, dat op Bo
naire een Veuezolaanscli zeilschip de
„Ficd", is aangekomen, die de tijding
bracht, dat in het oostelijk gedeelte van
Venezuela de revolutionairen aan Castro's
macht ontsnappen. In hot Westen van Vene
zuela zijn vele oproerlingen gevangen ge
nomen.
Het handelsverkeer met Maracaïho is ge
heel afgebroken.
Ambtsgeheimen.
Nam* men verneemt, is een onderzoek in
gesteld naar den schrijver der artikelen iu
het dagblad „De Tel." over de verhouding
tiisschen het Departement van Waterstaat
en liet hoofdbestuur der posterijen en tele
graphic, waarop ook in het Voorloopig Ver
slag over de begrooting van Waterstaat wordt
aangedrongen.
Rijksambtenaren.
Vanwege den minister van financiën is
ter kennis van do ambtenaren gebracht,
dat voortaan geen vergunning zal worden
verleend tot het aannemen van geschen
ken ter gelegenheid van een dienstjuhi-
Iciun, aangeboden, door buiten de adminis
tratie slaande personen, die met den ambte
naar als zoodanig in aanraking komen.
Ta het nieuwe stuk van Otto Zeegers „Nan-
da", zullen de rollen worden vervuld door
de dames Alidu TiirtaudKlein, De Jong
Wertwijn eu Knrslel en de hoeren FriLTnr-
t.aud, E. Vrolik, L. Vervooru van llees,
Alex Tritassen en Van Zuylen.
In ,,Do Zonde", drama in 4 bedrijven
door Jacqueline Reynekc van Stuwe, waar
van hedenavond to Amsterdam hij dc Ncd.
Tooneolvereeniging de première gaat, treden
volgende leden van het gezelschap op: de
dames Yan der HorstVan der Lugt Mel-
surt, De BoerVan Rijk, Marie Bost, Tcr-
nooy Apè!Haspels, Do Heer, Tilly Lus,
Kiehl, PostBraakcnsiek, Bron"Vogelzang,,
Goedhart (debuut), Maifcho Walden (debuut),
Van Rijk en Heinow, en de hemen Van War-
melo, Duikers, Bron, Van der Does en Van
der Veer.
Vanwege do Nederlandsche Esperantis-
ten-Vereeniging zullen dit jaar voor het
eerst in ons land examens worden afg<j-
nomen in de „wereldluilptaal Esperanto
Ned. Heuv. Kerk.
Algemeene Synodale Commissie.
II.
*s-G ravenhagc, 18 November.
Na de vaststelling der anten en de aan
vulling der agenda, doet de president, dc
heer II. A. Lecntnuns, belangrijke mede*
duidingen over zijn bezoek aan Rotterdam,
waar hij de Alg. Synode heeft vertegenwoor
digd op liet haive-eeuwfoost der Nedcrl. Zen*
dmgsvoröamging. Ook is door hem to Am
sterdam een vergadering bijgewoond van dc
commissie in zake het Opvoediii^sgesticM
