Hog zij, en zij alleen vaak, "dc stem der
ideale ontwikkeling kan laten hooren in
een jong teven, opgaand in materieel gedoe?
Hoe zij kan herinneren aan het bestaan
van meerzijdigheid, waar de eenzijdigheid
in de opvatting van de dingen van den
'dag daarbuiten voortdurend aan het woord
is? Hoe zij de gelegenheid tot werken kan
geven, voor wie thuis daarvoor de gelegen
heid en do hulpmiddelen mist? Hoe zij
'de drinkgewoonten en de baldadigheid
praetbi.lt zou kunnen tegengaan en slui
merende talenten zou kunnen ontwikkelen,
die anders zouden ondergaan in een grot-
materialistisch dagelijkseh leven?
Ons dunkt dat is niet noodig. Dc in
richting spreekt voor zichzelf. Natuurlijk
er zijn schaduwzijden. Heett. men de
gelegenheid thuis, dan doet men boter die
niet buiten te gaan zoekea. Mn zoo zat
er nog wel liet een en ander tegen de
instelling bunnen worden ingebracht.
Ook moot men waken voor overschatting
van haar betcekenis. Zij zal zeker niet
voor allen haar goede resultaten afwer
pen cn do ontwikkeling door de plaat, door
het boek is niet volkomen. Doch over het,
geheel achten wij de leeszaal voor jonge
lieden een onmisbaar instrument van volks
ontwikkeling, dat hoe eer hoe beter, in
cdle grooterc gemeenten althans, behoort
te worden opengesteld, opdat de .gemeen
schap het kind, dat de gelegenheid vraagt
om zijn op dc lagere school verkregen
kennis van lozen en schrijven toe te pas
sen, niet langer mcedoogenloos behoeft af
te wijzen.
placht to zeg gein.; „Een dokter^ heeft drie ge
zichten. Het dorste is dat van een engel,
wanneer; hij voor de, eerste maal aan een
ziekbed verschijntliet tweede dat van
een god, wanneer, het door hem voorge
schreven geneesmiddel goede werking ge
daan heeft; liet derde is dat van een dui
vel, wanneer hij zijn betaling vraagt."
ALLERLEI.
EEN LES VOOR DEN NOTARIS.
Notarissen in plattelandsgemeenten moe-
Ion dikwijls heel wat doen, om hun kostje
te verdienen. Zoo o. a. was er een, die een
timmerman, welke bekend stond wel wat
geld te hebben, dikwijls aansprak om toch
zijn testament te laten maken. Ton laatste
nam de timmerman den notaris ter zijde
en zeide tot hem, met een erngstig gelaat:
„Ik heb nog niet alles geregeld, maar wan
neer ik mijn testament laat maken, zult gij
mijn notaris zijn."
„Dat is goed, mijn vriend, maar het is
beter, het niet uit te stellen."
„Och, ik' zal het u maar zeggen, ik heb
onaangenaamheden met mijn zuster Anna,
en die wil 'ik geen cent vermaken,"
„Dat is zeei goed, maar hebt ge dan geen
ande re bloc dverwatt ten
„Ja, nog een zuster en oen neef."
„Zoo, en zijt. ge met hen goed bevriend
„Ja, zeer goed. Maar toch wil ik hen geen
van beiden een cent vermaken."
„Zoo, en waarom niet?"
„Omdat ik geen cent te vermaken heb."
Bij dit antwoord, nam "do notaris haastig
afscheid cti dc timmerman werd niet meer
lastig gevallen.
EEN VORST IN VERLEGENHEID.
De tegenwoordige koning van Engeland,
.was, als prins van Wales, volgens pen
Londenseh blad, eens genoodzaakt zijn hor
loge tm bel een en. liet gebeurde pvcnwel
niet in Engeland, maar in Frankrijk, cn
wel te Sedan.
Hel v, as ongeveer een jaar na pion. oor
log, <i,it dc prins onder T strengst incognito 't
slagvcM bezocht. Hij had dit incognito aan
gcnom.n, deels om de onkosten van een
feestelijke ontvangst to besparen, cn deels
om do Franschen niet te grieven.
Plotseling kwam hij tot dc ontdekking,
dat hij geen voldoend geld bij zich had,
zelfs niet genoeg om, zijn hotel ,cn een
kaartje naar Frankfurt te betalen; hij zag
zich dus wol genoodzaakt zijn horloge te
boleenen.
OVER DOKTOREN.
Cuxieeus Cordus, die als practiscerend ge
neesheer, in 1554 te Breinen overlee.d.
WAARDELOOS.
Toen Stanislaus, de laatste koning der^Po-
len, nog op den troon zat, brak ar een
opstand tegen helm uil. Ecu dei» rebellen,
een Poolsch vox,si, had do vermetelheid,
op het hoofd des konings een prjjs van
twintig duizend gulden te stellen; en bo
vendien Was hij onbeschaamd genoeg om
dit den 'koning schriftelijk mee te deelen.
Stanislaus antwoordde hom kort en bon
dig: „Uw brief heb ik ontvangen, en het
heeft mij grpol genoegen gedaan, dat mijn
hoofd hij u nog iets w;Uu;d is; want wat
hot uwe be.Reft, ik kan u de verzekering
geven, dat ik ex, geen cent voor over zou
hebben.
EEN ONTDEKKING HERZIEN.
Het is reeds sedert geruimen tijd voor
waarschijnlijk gehouden, dat dc, Noorman
nen in Amerika zijn geweest vóór dat Co
lumbus ex voet aan. wal zette. In het. hooge
Noorden, waar de afstand tusschcn Europa
en Amerika he,t geringste is, moeten zij som
tijds naar de nieuwe, wereld zijn overge
stoken, onbewust van wat zij de,dcn, onbe
kend met de wonderen, die er te vinden
yaren, ja, zonder het ontdekte land tot
een nieuwe wereld te maken.
Enkele jaren geleden heeft men omtrent
deze oude Noorsche ontdekking een vondst
gedaan, die de, zaak boven allen twijfel
yerheft. Te Boston toch heeft men op een
eiland voor do haven een groote bronzen
klok gevonden, met een oud Deensch op
schrift, blijkbaar afkomstig van den oen of
anderen Viking, die op rijn tocht naar het
Zuidwesten van Amerika is afgedreven,
negen eeuwen voordat do Puriteinsche zo
nen van hot westen van Europa er veilig
heid cn welvaart zouden vinden.
dan maakt Ipi -voorraad, voor een geheel
jaar, en verdient daarmee 120.000 gulden.
HET 1IART OP DE LIPPEN.
Pugazon, een acteur, die hij hot publiek
zeer gezien was, zong bij zekere feestelijke
gelegenheid oenige coupletten, die hij zelf
had vervaardigd, en die buitengewoon wer
den toegejuicht. Toen hij geëindigd had,
werd de acteur opgeroepen. Dugazon be
antwoordde de vraag door op zijn hart
te wijzen, terwwijl hij uitriep: „Ecu dronk
voor den acteur". Iemand uit 't gezelschap
uitwoordde: „Het hart drinkt niet", waarop
Dugazon op schertsenden toon zeide: „Maar
ik draag het hart op do lippen".
Dc lof, haar hierin toegezwaaid, de wen-
schen voor haar geluk, die uit iederen regel
haar toespreken, zijn heel wat anders, a!s de
opgewonden bombast van den jongen aan
bidder.
Met tranen in de oogen slaat zij den arm
om zijn hals en fluistert: „Wat zijn we ge
lukkig, Ilenri."
En als zij des avonds het speelgoed der
kinderen op allerlei listige wijzen verstopt
hebben en daarna nog even bij do 1 edjes
der kinderen rondgaan, hier een blootgewoeld
voetje weer toedekken, daar een van het kus
sen gezakt kopje weer recht leggen, slaat
Barnard den arm om. hot. nog altijd slankp
middel zijner vrouw en zegt:
„Wat zijn wij rijk wijfje
Een oogenblik later, juist als hij het gas
wil uitdraaien, zegt Barnard plotseling:
„Zeg, NellyIk heb vanavond gedacht,
dat we wel iets aan die arme dame hier
over konden zenden, of eigenlijk voor haar
kinderen. Jo weet wel, de weduwe met dat
aardige jongetje en bleeke meisje. Ik heb
zoo een en ander gekocht, toen ik vanavond
bij Hart mann was en dc moeder daar met
zulke begeerige oogen zag kijken naar speel
goed, dat ze haar kinderen zeker zoo graag
zou geven, maar dat buiten haar bereik was.
Ik heb er maar wat lekkers bij gedaan.
„Maar! Drommels! ik heb heelemnal ver
geten om het naar den overkant te bren
gen, en nu zal het tc laat zijn, vrees ik,
alles is er al donker," en hij kijkt uit het
raam.
„Die arme kinderen
EEN ENGELSCII GEBRUIK.
Kerstmis is voor den Enge.lsehman een
tijdperk', waarin zijn eolvermogen onbe
grensd schijnt. Tusschcn 25 e,n 31 Decem
ber loopt ieder rechtgeaard Brit te zuchten
onder dc vcrwijtingen van een overladen
maag. Zelfs koningin Victoria onttrok zich
niet aan het algemeen gebruik. De konink
lijke ossenlende, een stuk vleesch dat on
geveer 150 kilo's weegt, werd naar ge
woonte boven heit groote keukenvuur op
Winrisor-C-astle gebraden, om nevens den
wilden zwijnskop en wildpastei aan de ko
ningin en haar gasten op Kerstdag in het
kasteel Osborne tot spijs te' dienen.
EEN GEHEIM IN INKT-FAB RICAG E.
Al de inkt, waarmee de staatspapieren in
de Vercenigdc Staten gedrukt worden,
wordt door één monsch gemaakt. De vader
van den tegenwoordigen fabrikant, een ze
kere mijnheer Eddy, vond don inkt uit,
maar vertelde nooit aan iemand, hoe hij
was samengesteld, vóór hij zijn einde voel
de naderen. Toen liet hij. zijn zoon roepen; en
deelde hem bet geheim mee. Had hij dus
een ongeluk gehad, vóór hij het zijn zoon
had kunnen vertellen, dan was het gouver
nement in groote verlegenheid geweest,
want de door den neer Eddy's vervaardigde
inkt is dc ccnigo soort, waarmee de bank
noten gedrukt kunnen worden. Voor hef
vervaardigen van den inkt heeft de tegen
woordige mijnheer Eddy maar zes werklie
den noodig, van welke niet één in het ge
heim is ingewijd. Geen hunner, heeft den
heer Eddy ooit bezig gezien, wanneer hij
de verschillende hestanddeelen bij elkaar
voegde. TJwee weken in ieder jaar sluit
hij zich in zijn eigen vertrekken op, en
„Die arme moeder!" vervolgt mevrouw.
„Zij zou even graag- willen geven als wij, en
kan het niet. Wat spijt het mij, dat je het
vergat, of ik er niet aan dacht."
„Geluk maakt egoïst, wijfjeIk wou het
do meid niet laten brengen en zelf vergat
ik het. Ik zal morgen heel vroeg opstaan,
Rika hoeft er niets van te weten."
En den volgenden morgen al heel vroeg,
sluipt mijnheer Barnard zijn voordeur uit met
een pakje onder den arm en belt aan, aan
den overkant. Na wat. wachten, wordt aan
het touw, dat van binnen aan de deur is
vastgemaakt, getrokken, en opent de smalle
deur zich ten halve.
Mijnheer schuift haastig het kistje naar
binnen en trekt de deur van buiten even
haastig weer achter zich dicht.
In een oogwenk is hij weer over de straat
en in zijn huis verdwenen, voor de weduwe
tijd gehad heeft, naar beneden te gaan, om
te zien, wie de brenger is. En als haar
beide kinderen vol verrukking al het moois
en lekkers bewonderen, dat St. Niuohas
hen in den nacht heeft gebracht, en even
gelukkig zijn met hun nederige geschenkjes
als met dat aan den overkant; als zij het
bankje in de enveloppe bekijkt, dat er aan
haar adres in lag, en zich verdiept in gis
singen, van wien het komen kan, buigt zij
dankend het hoofd, doch herinnert zich te
vens, dat zij den vorigen avond met een
glimlach van geluk is ingeslapen en zich
ook toen rijk noemde.
Rijk in de liefde hater kinderen.
ALEXANDER DUMAS
(de vader) deed zijn Mademoiselle dc
Belle-Is le in de corned ie franpaise rc-
peleercn. Het bijwonen van een ropetitio
is, zooals men weel, een buitengewoon
genot voor tal van Parijzenaars. Onder de
personen, die van. den grooien roman
schrijver dc vergunning hadden bekomen,
de plechtigheid van dien dag bij te wo
nen, behoorde de heer Domangc, een zeer
geacht mali, geletterd zelfs en geestig, maar
,dio het ongeluk' heeft dat zijn naam oogen-
blikkelijk doet denken aan zekere gesloten
wagens, die des nachts door Parijs rijden,
en die een allesbehalve aangenomen geur
verspreiden.
Do beer Domange beweert een toonod-
k'enncr te zijn. Bij het zien optraden van
Mademoiselle Mares kon hij zich niet ont
bonden de plechtige stilte t.e verstoren cn
de actrice toe te roepon: ,,ïk' vmag u wel
verschooning, mevrouw, maar dunkt u niet,
dat ge beter zoudt doen, met v:m de rech
terzijde op/ tc treden Het is trouwens
slechts ccn geval, dat ik' aan uw beter
oordeel onderwerp."
Nauwelijks had bij deze woorden gespro
ken, of Dumas, die in een loge aan do te
genovergestelde zijde van de zaal gezeten
yvas, rees eveneens op, en antwoordde
bem, met zijn vxoolijkc en krachtige steun:
„Vergeef mij, mijn beste Domango; maar ik
roer uw koopwaar niet aan, blijf gij, wat
ik u bidden mag, van dc mijne af."
Ip St. 'Petersburg begint het einde Oc
tober al 'te vriezen; en de dooi valt nidj
in, vóór liet, begin van April.
Een, vrouw te klissen wordt in Finland
voor een, groote belecdiging gehouden.
Londen alleen 'betaalt 42 procent van de
inkomstenbelasting van geheel Engeland
cn, Wales. 1 I
Blindheid neemt 'in dc Vcrccnigdc Sta
ten steeds toe. Waren er in 1850 vierhon
derd personen 'op het millioen, nu is dat
getal meer dan. verdubbeld.
Statistieken, tooncn 'aan, dat er in Zwe
den 148GOO meer vrouwen dan mannen
zijn.
In Parijs leeft één op do' IS personen
van liefdadigheid.
Het menschelijk haar verschilt in dikte
van ccn 250ste tot een 600ste deel vaneen
Engelschcn duim.
¥0011 KINDEREN.
APEN RN MIJNEN.
Een Transvaalseh mijneigenaar verhaalt,
hoe bij hem apen in zijn mijnen werken.
„Ik' heb vier cn twintig apen," zegt hij,
„die bij mij werken. Zij doen het werk
van -zeven volwassen mannen, en wat zij
doen, kan een man hen niet zoo goed na
doen. In vele gevallen bewijzen zij onschat
bare diensten, waarbij een man niet ge
bruikt kan worden.
„Zij verzamelen de kleine stukjes erts,
die door de werklieden onopgemerkt blij
ven, en doen ze op hoopen, zoodat ao ge
makkelijk in den oven gebracht kunnen
worden.
„Zij zijn heel handig in het bij elkaar
brengen van 'de stukjes en aan bun, oogen
ontgaat niets.
„Toen ik op zekeren ochtend goud ging
delven, nam ik twee apen mee, die bij
zonder lieve dieren waren. Zij volgden mij
overal, en ik r erkt-3 op, dat zij druk bezig
jvaren kleine sLukjes erts bij elkaair te ver
zamelen.
„Zij schenen' het een prettig werk' te vin
den en wilden iederen ochtend weer mee,
om den gehcelen dag in de mijnen te blij
ven.
„Het duurde niet lang, of ik leerde zc
paar waarde schatten, on ik besloot or meer
aan te scliaffcn', zoo, dat ik er nu vier en
twintig tel, die dagelijks in cn nabij de
mijn werken'. Het is vermakelijk om te zien,
hoo mijn twee lieve'ingsa.pen dc nieuwe
lingen loeren, hoc zij moeten werken, en
jrog grappiger, hoe vlug zij het. aanlecron."
ANECDOTEN.
Een "helecdigd tooncelspeler schreef op
een''briefje „Schaapskop!" en plakte dit
stuk papier op de 'deur van een recensent,
op wien hij verbitterd was. Den volgen
don 'dag trad de criticus hij den toonecl-
spelcr, 'die over dit bezoek niet weinig ver
wonderd was, (binnen, met dc volgende
woorden,: „Gij (hebt mij gisteren tijdens
mijn afwezigheid do eer bewezen, mij een
visite te komen maken, cn uw naamkaartje
ten mijnent achtergelaten; ik acht mij daar
om verplicht, uw vriendelijk' bezoek ten
spoedigste te beantwoorden!"
KINDERMOND,
Tramconducteur: „Hoe oud' ben jc,
meisje?"
Kleine Ella: „Hier heb je ja geld, laat
mij mijn, 'leeftijd nu maar voor mijzelf be
houden,."
NIET OP U GEMUNT.
Dochter: „Onze lmm-inan zingt al den
heelen morgen: „Gij zijt reeds dertig jaren
oud." Zou Öat op mij gemunt zijn?"
Moeder: „Onzin, ge hebt al veel te lang
de dertig achter den, rug."
ZIJ KENT HEM.
Heer: „Wilt ge mij eens bij uw mevrouw
aandienen, lief kind?"
Dienstmeisje: „Den 'broer van mevrouw
behoef ik niet aan te dienen."
Hoer: „Hoo 'weet je, dat ik mcvrouw's
broer ben; je hebt me toch vroeger nooit
gezien?"
Dienstmeisje: „Mevrouw beeft gezegd:
wanneer er een heer komt, die je onder
de kin. strijkt, dan behoeft bij niet te
wachten, 'dat is mijn broer."
PRACTlSCir.
Vreemdeling: „Waarom (hebt ge den wek
ker in bet kippenhok gezet?"
Waard uit een dorpsherberg: „Omdat
de haan 'zich niet zou verslapen, en ons
tijdig 'wakker kraaien,!"
MODERNE DIENSTBODEN.
lieer: „Mejuffrouw, kunt u mij den com
ponist van do opera „Martha" zeggen?"
Dame: „Helaas, neen! Maar ik zal hel
toch 'dadelijk Weten." Roepend:- „Anna!"
Heer: „Wie ïoopt u?"
Dame: „Onze dienstbode, 'die weet
het wel!"
VOOR DAMES.
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
Iedere tien dagen mist in Londen wer
pen 25000 menschen op het ziekbed, en
doon er 2500 sterven.
Een rijk bankier tc Berlijn, die denzelf
den naam draagt als zijn beroemde voor
ouder Mopdelssohn, kocht onlangs een vio
loncel van Stradivarius voor 24000 gulden.
Twiptig 'jaar vroeger bracht het instru
ment ruim '7000 gulden op.
De topg van een gewone slang is bezet
met een, menigte tanden, zoo scherp als
paalden-
In Frankrijk zijn veel meer vrouwelijke
dan mannelijke wielrijders.
Een kameel kan zeven mijlen in het
uur loopep en dit twee uur volhouden.
Het Keizerkapaal ïn China is 2100 mijlen
lang en men' heeft er 600 jaar aan gear
beid.
Do' Siameezen hebben een grooten afkeer
van oneven getallen; zij zullen nooit vijf,
zeven,, negen of elf ramen in een huis
aapbrengen.
Dc Amorikapen gebruiken meer dan
90.000.000 pond the© per jaar, dat is bijna
al de thee die uit China komt.
Op de 18.000.000 injwonors van Spanje
zijp er meer dan 11.000,000, die niet lezen
kunjnen.
WENKEN!.
Om glacé-handschoenen schoon te ma
ken, neme men' twee ons harde, witte zeep,
y,i ons koolzure potasch, vier ons water
en een drachmen koolzure amlmonia, Dc
zeep wordt in fijne stukjes gesneden en
in water tot een pap gekookt. Daarna
wordt bet ammonia en de koolzure potasch
.er bij gevoegd en de massa goed dooreen
gemengd. Dan moet 'bot mengsel eerst stol
len.
De bandschoenen, welke men vasschen
wil, worden aangetrokken. Nadat bet eer
ste vuil er afgcwasschen is, neme men een
schoonen lap. Als de lap koud wordt,
voege men er beet water bij.
St. NIC0LAAS.
Ik geloof niet, dat er een' prettiger avond
dan SL Nicolaas-avond is. Dagen van te
.voren maken wij ons blijde met onze ge
lukkige vooruitzichten, bespreken' met el
kaar wat wc ai verwachten. En' niet al
leen de kinderen, ook de' menschen schij
nen' verheugd bij de nadering van bet feest
Laai bet zoo koud zijn als het wil, 't is
net of ieders gezicht opheldert, wanneer
men zegt: Et. Nicolaas.
Ook meester lacht en spreekt met ons
en plaagt ons. Zoo zegt bij: „St. Nicolaas
rijdt bij jou niet, boor; je moet er maar
niet op rekenenJe bent veel te ondeugend
geweest; en gij, mannetje, krijgt met de
rob, het spijt me wel voor je." Gewoon
lijk mogen wij bet laatste' uur van' den
namiddagscbooltijd onze lei cn onze boeken
wegborgen, en dan vertelt meester ons wat.
Dat deed hij onlangs ook, en die Vertelling
wil ik u eens meededen,
,,'t Was dan," zoo begon meester, „St.
Nicolaas-avond, zooals nu; „verscheidene
winkels waren mooi gcm'aakt; dc koekbak
kers hadden een keur vau vrijers, vrijsters
en SL Nicolaaspoppen uitgestald. Men
zag er poppen, paardjes, hondjes, katjes,
molentjes, ja, to veel om' op te noemen,,
.alles van suiker. Sigaren kondt gij er ook
krijgen, maar natuurlijk van chocolade;
,en de ascb" en het vuur waren zoo goed
nagebootst, dat. gij: gezegd zoudt heb
ben, dat het echte waren. Ook vond
men cr letters van banket en van choco
lade, en wel zooveel, dat gc er wel een
lesje uit uw boek van zoudt hebben kun
nen maken. Wat zou dat een lekker lesje
zijn, hé? In andere winkels vond men al
lerlei speelgoedhuisjes cn boompjes, her
ders met schapen en koeien, een geheid
bosch mot herten en jagers, scheepjes, die
men kon laten zeilen, paarden van ver
schillende grootte en kleur, wagentjes, rij
tuigjes. Voor de meisjes groote en kleine
poppen, wiegjes, lcdikantjes, kastjes, ser
viesjes, keukengereedschap, enz.voor groo
tere jongens schooltasschen, hobbelpaar
den, enz. Ja, er was zooveel te zien, dat.,
als ik u alles op wilde noemen, ik zeker
een heelen middag noodig zou hebben.
Evenals gij waarschijnlijk van avond zult
doen, gingen wij met vader pn moeder,
of mot de andere broers en zusters, kijken,
.en welk een genot stelden wij ons niet van
den avond en den volgenden dag voor!
Ter eere van Sinterklaas, zooals wij hem
noemden, mochten wij een half uur latei-
opblijven; anders was hel om'zeven uur
al: boterham eten en naar bed. Rust wel,
jongens!" Maar nu hadden wij zooveel te
yortcllon van hetgeen wij gezien hadden,
dat wij dikwijls allen te gelijk spraken,
,en de klok vari zeven niet eens hoorden'.
„Komaan, jongens, nu is het tijd," zei
.moeder. „Heb je alles klaai Wij wisten
wel, wat dat beduidde, én lachten Dij ons
zeiven van pleizier. „Zeker, moe," zeiden
.wij, en wij lieten haar onzen klomp, netjes
met hooi gevuld, ziett. „En het paard van
St. Nicolaas dan?" vroeg vader. „Voor het
paard hebben wij ebt," zei onze kleine
Frans, en hij liet een stuk van zijn boter
ham zien.
Dien gansehen nacht sliepen wij "bijna
iiiet on des morgens, toen het nog heef
.donker was, hadden wij wel op willen slaan,
maar dat wilde vader volstrekt niet hebben.
Wat waren wij blij, toen wij Keeltje, onze
meitl, hoorden. Een, twee, drie, dc kousen
aan, ons flink' gewasschen, en aangekleed
cn toen aan 'L zoeken. Zoek jc niet, dan
heb je nieti Wat een pleizier! Wat een
geroep, wat een gelach' cn wat ccn vreug
de 1 En als wij dan onzen klomp vonden,
dan konden wij bijna niet sproken van
blijdschap, van verrukking. Neen, zoo iete
hadden wij niet verwacht. Lieve, beste
Sinterklaas, dachten wij, wat ben je toch
goodl Nu, jongens, ik' wcnsch, je ookzoo'n
pleizioriigen St. Nicolaas," zei meester;
„maar eerst rechtdoor naar huis, hoort'
GENEESKRACHT VAN IIET EIWIT.
Om snij- en brandwonden te genezen, is
er geen sneller werkend middel dan zui
ver eiwit. Vooral bij brandwonden ver
dient het de voorkeur, boven collodium,
en heeft ook nog dit voor, dal. het meestal
dadelijk bij de hand is. 't Is de inwerking
,van de lucht, die de wond door ontsteking
verergert; maar het'spoedig opdrogend
eiwit vormt een huid, waar de lucht niet
kan doordringen. Ook is eiwit een der
krachtigst werkende middelen togen buik
loop. Met of zonder suiker geklopt en opeens
ingeslikt, heeft het eiwit een heilzame en
verzachtende uitwerking op de ontsteking
van de maag en de ingewanden. Bij gewone
gevallen zijn twee, hoogstens drie eieren
daags voldoende; cn het is niet alleen me
dicijn, maar ook een licht voedsel, zooals
voor den zieke het gunstigst is, en bevor
dert des te sneller diens genezing.
Uit de Pers.
Sociale opvoeding deu vrouw.
In „Belang en Recht" levert mcj. S. M.
Maronier een pleidooi voor dc sociale op
voeding van de vrouw).
Het is volgons haar met de kennis van
sociale toestanden hij haar sekse-genoolcn
niet heel gunstig gesteld:
„Een praclische wereldbeschouwing, op
degelijke gronden rustend, is voor jonge
vrouWen en meisjes hoog noodig, zullen'
zij bewust ham» plaats innemen na de
schooljaren. Wat doen ze nu? De meeste
bemiddelde meisjes gaan uit, zijn lui of
doen aan sport en denkon zelden na over
hot leven buiten haar kleinen kring. Hoe
kunnen zij dan later, volgens vaste be
ginselen, haar huishouden besturen cn baai-
plaats in 't groote geheel innemen? Veel
meisjes studeeren om wat te doen tc heb
ben cn „zullen dan later Wel zien". Re
honderden meisjes, 'die haar brood moeten
vordienen, telegrafisten, telefonisten, onder
wijzeressen, naaisters, enz., denken gewoon
lijk alleen aan haar dagelijkseh werk cn
verder aan ontspanning, en hoort men, hoe
zij over haar positie, over sociale toestan
den enz. oordeolen, als men het gesprek!
erop brengt, dan is het treurig do on
doordachte, wufte gezegden aan te hooren.
UMmUCUTfimitSM
