62'" laargang.
Zondag 6 December 1908.
No. 12867
Derde Blad.
Sint Nicolaas-schetsje.
EMELSC1IE BRIEVEN.
Leerplicht en leergelegenheiti.
ii.
SCHIEDAMSCHE COURANT
tee courant verschijnt dage 1 ij k s, mei uitzondering van Zon- en Feestdagen
Pnjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fU.25.lXco
post tl. ^.uo.
Prijs por weck: Voor Schiedam ca VI aard in yen 10 cent
Afzonderlijke nummeis 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertendën voor het eerstvolgend nummer moeien des middays vóór een
upi aan het bureau bezorgd zijn. b
Bureau: Lange Haven No, 141 (hoek Korte Haven.)
Londen, 20 November 1.908.
Het door de „Daily Telegraph" gepubli
ceerde interview met den Duitschen keizer
kengt nog steeds hier de gemoederen in be-
«eging. De gisting in de publieke^ opinie is
nog lang niet ton einde en de deze" neck ge
publiceerde onthullingen van een interview
met den Amerilcaanschen journalist Hale in
deNew-York World", geven nieuw voedsel
aan den onwil die het Eugelbchc volk tegen
over den onvoorziehtigen heerscher van het
Dniische rijk begint to koesteren. De publi
catie in de „N.-York World" is wel hu
door den heer Utile bn door het Duitsclic
gouvernement beslist tegengesproken, maar
kt is hier een publiek geheim dat de
Duitsclic regeering de gcheele oplage \nti
kt nummer van het to New-York uitge
geven „Century Magazine", dat t December
zou uitkomen, en waarin het interview van
den heer Halo en den Duitechcn keizer zou
verschijnen, heeft aangekocht. En nu acht
men het hier in Engeland geenszins onmo
gelijk, dat de mcdedeelingen in de „World",
ondanks alle officieele tegenspraak, eonige
naarheid bevatten.
Dit incident heeft weer eens getoond
«elk een ontzettende macht de per» in hot
rolkerenleven van onze eeuw uitoefent, vaat
kt oordeel van onbevooroordeelde Engel-
schen is dat de wereldvrede op hot kantje
af bewaard is gebleven. En toch als men
zich weer eens de gloeiende speechen \:m
vriendschap voor den geest haalt, die keizer
Wilhelm bij zijn laatste bezoek aan Enge
land afgestoken heeft in liet eind van ver
leden innr, en daarmede do verklaringen in
kt gepubliceerde interview vergelijkt, dan
voelt men toch dat aan deze van melk on
honig overvloeiende vriendschapsbetuigingen
niet te veel waarde te hechten is.
Wat een tegenstelling met koning Eil-
ward, die zieli in de weinige jaren van zijn
regeering, bij alle gezindten en klassen der
bevolking zeer populair beeft weten tc ma-
kon en getoond heeft immta diplomatieke
talenten te bezitten. Keizer Wilhelm, op
pracht en praal gesteld, in elke handeling
en woord de alleenlieerscher en koning
Edward de eenvoud zelve, ondanks bet
schitterende, eenigs/.ins aan de middeleeuwen
herinnerende, ceremonieel van het Eiigcbch»
hof. En toch is hij er vrijwel in geslaagd,
door met alle nan Dnits-clihmd gruizende rij-
>ken vriendschapsbetrekkingen aan te knoo-
|wn, Duitschhuid tc isoleeren en de in
Europa dreigende oorlog, zooveel in zijn
macht is, te voorkomen. Do „entente cor
diale" met Frankrijk en het bezoek aan
Beval, liggen nog versch in het, geheugen.
En nu weer is do koning van Zweden schit
terend in London ontvangen geworden. Wel
iswaar is het Zweedsche koningshuis met liet
Engclsche na verwant door het huwelijk van
den Zweedschen kroonprins met een Engoi-
Haastig trekt advocaat Bnnuird aan dc
schel zijner woning en haalt aan den rand
der stoep zooveel mogelijk de sneeuw, die
dch aan zijn laarzen vastpakte, af.
Onder zijn arm heeft hij een pakje, in de
Hakken steekt ook nl iets, en zoodra dc meid
de deur opent, zegt hij„Bika, pak ocas
"in, en leg dc pakjes in de voorkamer.
Is mevrouw met dc kinderen in dc achter
kamer?"
>>«11, mijnheer," antwoordt dc gedienstige
»de kinderen worden al ongeduldig."
„Komaan. Haal mijn pantoffels maar eens
jan boven. En heeft mevrouw alles in
I kantoor laten brengen?"
„Alles, meneer
„Nu x(,g jjaiï binnen niet, dat ik nl
"luis ben
Dn mijnheer Barnard sluit zich op iu
?Jjn kantoor.
„Wat komt paatje vanavond laatzegt
de jongste, terwijf zo slaperig legen mama's
Schoot luingt.
„En Sint Nicolnas komt zoo laat!" zegt
oudste, van zeven jaar, waarmee nummer
iiec, de middelste, instemt.
„St. Nicohms hooft ook zooveel tc doen,"
mama en vangt, hel knipoogje op, dat
mka haar toezendt, als zij het theewater
binnenbrengt.
sclie prinses, maar uit alles schemert toch
door dut Engeland zich zooveel mogelijk op
goeden voet tracht tc plaatsen met de mo
gendheden en de stijfheid en isolatiezin be
gint af tc leggen.
Ook koningin Alexandra mag zich in
oen toenemende populariteit, verheugen. Twee
weken geleden is op initiatief van den
„Daily .Telegraph" een collectie pliotogra-
phiên, door haar persoonlijk opgenomen, uit
gegeven, waarin o. irzeer interessante
kiekjes voorkomen van liet huiselijk leven
der koninklijke familie. De opbrengst is
voor een liefdadig doel bestemd.
De gebeurtenissen in de laatste weken
hebben in het Parlement weer een de kwes
tie van Engeland's oppermacht ter zee op
den voorgrond gebracht, la liet House of
Commons werd minister-president Asquith
eenigo malen door leden geïnterpelleerd en
ondervraagd aangaande de verschillende
plannen tot uitbreiding der vloot en de
wijze waarop het gouvernement den Two-
Power Standard (een beginsel volgens het
welk de sterkte der oorlogsvloot, gehand
haafd wordt op (>(>n basis van 10 hoven
de gezamenlijke sterkte der 2 in beteekenis
op Engeland volgende mogendheden) zou
trachten vol te houden, liet is echter wel
zeker dat dc plannen voor uitbreiding der
\loot voor dit jaar en 1909 vastgesteld,
geen wijziging zullen ondergaan. Dus^de be
lastingbetalers hoeven zich voorloopig niet
ongerust te maken.
Twee weken geleden is de Collingwood,
liet negende oorlogsschip van heUDrcad-
nougth-type, tc water gelaten. Met een ton
neninhoud van 19250 tons is zij tevens
het grootste slagschip dat Engeland bezit.
Dit schip is liet laatste, dat volgens het in
19Ü-1 opgemaakte vlootplan van Lord Sel-
borne zal gebouwd worden. Binnen eenige
weken verwacht men hot van stapel loopen
van het .nieuwe pantserschip Lord Nelson en
nog twee andere schepen van het Invincible-
type.
Nn, Engeland heeft zich nog niet onge
rust te nmkenhaar superioriteit ter zee
blijft goed bewaard, zooals blijkt uit de
eenigon tijd geleden gepubliceerde White
Papers der Admiralty, die de volgende
cijfers aanwijzen voor de drie grootste vloten.
Sterkte der oorlogsvloot van
Slag- Pantser- Torpcdos
schepen schepen enz.
Engeland 57 34 190
Duitschhuid 22 8 S3
Vereenigde Staten 25 13 25
En hierbij zijn nog niet eens gerekend de
acht. reusachtige Dreadnoughts,, die korten
tijd na elkaar van stapel zijn gcloopen.
Een klein idee van hetgeen Engelsche be
lastingbetalers op te brengen hebben, krijgt
men door het feit dat Engeland gedurende
de laatste tien jaren het aardige sommetje
van 2SO.G3S.OOO voor haar vloot heeft
uitgegeven, tegen Duitschlund en Frankrijk
in hetzelfde tijdperk resp. /ÏOO.OOO.O'OO en
11S.000.000.
Aan de Oostkust van Engeland schijnt de.
admiraliteit het plan te koesteren het be-
,,Maar hij komt altijd het eerst, waar
kleine kinderen zijn. Nietwaar Kiek?"
,,Ja, mevrouw, ik heb al zoo op zolder
liooren stommelen, net of er een paard was."
De kinderen dringen zich om mama, ter
wijl dc meid de kamer verlaat.
„Komt, dan nog eens zingen," zegt deze
cn het klinkt:
„Sintniklaas, goed heilig man,
Gooi, al wat je gooien kan,
Gooi wat over dc huizen,
We glabb'lcn als ratten en muizen
Duidelijk lioorcn zo het hinniken van een
paard buiten de deur. De deur kraakt, dc
kinderen zien op en beginnen opnieuw:
„Sintnikiaasje, bonne, bonne, bon,
Gooi wat over de regenton,
Gooi wat
Krak gaat dc deur, con hand komt
door do even geopende kier, een hand met
een wijde mouw met rooden opslag. En tik
kelend vallen pepernoten, suikerboonen, mop
pen en ulevelletjes over het tapijt.
Als ware ratten cn muizen grabbelt het
'drietal over don vloer. Er gaat een kreet
van geluk op, en weder vliegt er een nieuwe
bezending door dc kamer, liet. gejuich der
kinderen neemt geen einde. Sint Niklaas
steekt eens even in een onbewaakt oogon-
blik liet hoofd door do deur cn knikt heel
Familiaar mevrouw loc, die bezig is de thee
te zetten. En men kan wol zien, dat manlief
niet thuis is zij lacht cn knikt ook al
tegen hem.
Nu komt er iets ronds dc kamer inrol
len; 'l is een grootc witte kool.
staande vlootstatlonsystcem uit te breiden. Do
mecslen, zooals Grimsby en Dundee, zou
den stations worden voor torpedo's, naar liet
stadje Cramarthy zal een geheel nieuwe bc-
teekenis krijgen als oorlogshaven. En dit
alles zeker onder den invloed van de moge
lijkheid van een landing van een vreemde
mogendheid, terwijl alleen de Noordzeevloot
(Home fleet) van Engeland reeds sterker
is dan eenig ander hoogzee eskader.
Het parlementslid Ilenniker Heaton, de
onvermoeide strijder voor hervormingen in
post- en tclegraafwezen, heeft nu weer een
nietnvc agitatie op touw gezet voor een ta
rief van 5 ets. per woord voor telegrammen
door het gcheele Britsclie keizerrijk. Na
het grootc succes dat hij behaald heeft met
zijn campagne voor stuiver.-port naar de
Vereenigde Stalen, is hern van alle zijden
met zijn nieuw plan succes toegewenseht,
zooals blijkt uit de publickmaking van bij
valsbetuigingen van de hóógste autoriteiten
in den lande. De „Times" zelf toont zich
in een hoofdartikel een sterke voorstandster
van het plan, maar wijst op de vele moei
lijkheden die de voor dit plan noodzakelijke
samenwerking van alle regeeringen zal op
werpen.
De groot=tc tegenstanders zijn natuurlijk
dc groote kabelmaatschappijen die de lioogo
dividenden voor hun aandeelhouders be
dreigd zien. Alareoni echter is volkomen
geneigd om in dc toekomst eon dergelijk
plan in consideratie te nemen, mits de
daaruit voortspruitende voordcelen hem dui
delijk gebleken zijn. Air. Heaton's voorstel
is voor een groot deel gebaseerd op het
nieuw uitgevonden Pollak-Virag-systeem,
dat dc telegraafkabels in staat zal stellen S
maal zooveel telegrammen op ie nemen als
volgens de bestaande systemen.
En toch, als men bedenkt dat men voor 5
cents een brief kan zenden naar het nfge-
legenste deel van het rijk in welk wereld
deel ook, dan moet men toch erkennen dat
Engeland de andere mogendheden toch ver
vooruit is in hervormingen op dit gebied.
Engeland zede meesteresEen eigenaardig
voorval heeft zich voorgedaan aan de Uni
versiteit te Glasgow, waar de Senaat, mot
het oog op het feit dat de oom. crsaiie tus-
schon de mannelijke en vrouwelijke studen
ten op de terreinen dor Universiteit zich
niet uitsluitend bepaalde tot trigonometrie cn
theologie, alle omgang onderling verboden
hoeft. De dames-studenten, lievig veront
waardigd. hebben oen petitie ingediend, waar
in zij verklnrcn bewakers van hun eigen
harten te kunnen zijn, hebben mel een sta
king gedreigd en een vrouwelijke censor
die door den Senaat was aangesteld, on-
Iiousch ontvangen en uitgejouwd.
II. K.
In een vorig artikel hebben wij be
toogd, dat do zorg van den staat voor de
ontwikkeling der staatsburgers zeer een-
Teleurgesteld kijken do kinderen dc moe
dor aan.
„Dat is voor 't paard van St. Niklaas,"
zegt deze. „Jullui moet ook nog eens zingen."
En hun stemmetjes verheffen zich weer,
schoon wel wat gedempt, want menige mop
of ulevel is al grabbelende in den kleinen
molen geraakt, om niet meer te voorschijn
te komen. En zingend en grabbelend gaat
het zoo een heeie poos voort.
Eindelijk houdt 'de stroom van wel
daden op.
„Ik denk, dat Sint Niklaas nu straks wel
eens binnen zul komen."
Er wordt getikt. St. Niklaas komt bin
nen. Ilij ziet er vorstelijk uit.
Een lange witte rok hangt hem tot op dc
voeten en daarover hooft hij een vuurroo-
den mantel met goudpapieren rund, terwijl
zijn voeten in pantoffels steken met bloe
men, liet als papa een paar heeft. Om den
rok zit een mooie geborduurde strook. Mama
kijkt er bezorgd naar, hij lijkt zoo sprekend
op haar inooien slcoprok, dien zij alleen bij
buitengewone gelegenheden aandoet.
„Goeden avond, Sint Niklaas," zegt me
vrouw cn staat op om een 'diepe buiging t>
maken. „Kom wat bij 't vuur zitten, u zal
wel koud zijn."
En Sint noemt plaats en doet dc gebrui
kelijke vragen. Hij schijnt, in de laatste da
gen danig door den schoorsteen te hebben
gekeken, want hij dreigt Karei, den oudste,
dat, als hij weer aan papa's scheermessen
komt, Sinterklaas dan komen zal om hem
den neus en do ooren af te snijden. En dc
Prijs der Advortentiën: Van 1G regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. 'Groote lettors naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordcelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, dio Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tol den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
f voor do Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
zijdig is, waar de staat openbaar lager
onderwijs geeft cn de kinderen dwingt
daarheen te gaan, doch na het 13de jaar
zoo goed als niets doet. De middelen tot
ontwikkeling, die wij dan vinden is:meer
uitgebreid onderwijs, tegen het twintigste
jaar de milicien-ontwikkeling cn in enkele
gevallen op het achttiende jaar de Open
bare Leeszaal.
Tusschen 12 (13) en 18 jaar heeft in
den regel het kind niets dan het uitge
breid lager onderwijs (wanneer wij de mid
delbare en (1e hoogere scholen builen be
schouwing laten). In die uiterst gevaar
lijke jaren, waarin de individu zich vormt,
cn neiging tot grof materialisme zoo ge
makkelijk kan aannemen, doet do staat na
genoeg niets. Niet alleen strekt hij de
reddende hand niet uit, doch er is voor
iiot jonge individu ook geen gelegenheid
om zichzelf tc redden, als hij wil. Boe
ken zijn in den regel te duur, goede tijd
schriften die machtige factor lot op
wekking en ontwikkeling van leerlust
onbereikbaar. De staat heeft dc leermoge-
lijkheid gegeven dooi het lezen en schrij
ven toe te passen, om er iets mee te be
ginnen. Nu is er het meer uitgebreid on
derwijs. Doch afgezien van het beperkt
aantal jaren, waarover dat gaat, moet liet
vaak gegeven worden op uren, dat de kin
deren moe zijn van hun dagelijksch werk
en naar alles eerder haken dan naar
schoollucht. Wat men daarmee nog be
reikt is bewonderenswaardig, doch het is,
voor het tegenwoordige althans, niet meer
dan betrekkelijk weinig voor te weinigen.
Hulp in den nood verwachten wij dan
ook alleen van dc openbare leeszaal cn
bibliotheek, van de inrichting, die bedoelt
liet goede dagblad, liet goede tijdschrift,
liet goede bock zoo gemakkelijk mogelijk
onder hel bereik van allen tc brengen.
Edoch de gewone volwassenen-lees
zaal kan hier niet veel nut verrichten. In
den regel sluit zij liaar zalen voor jon
geren en volmaakt terecht. Want het is
zeker niet goed alle boeken in banden van
kinderen te geven en men mag de rust
en den rcgelmatigen gang van zaken in
die leeszalen niet laten storen door het
jonge volkje. Bovendien moet de inrich
ting voor dit volkje heel anders zijn, zal
zij doelmatig bevonden worden. Wat noo-
dig ïs, liet zijn dus openbare leeszalen
voor jongelieden van 11 tot 18 jaar, die
do gelegenheid tot voortzetting der ontwik
keling moeten geven.
In de landen der Engelscli-sprekoenden,
zijn deze instellingen al inlieemsch cn ver
richten zij goed werk, doch ook liier tc
lande bestaan er al enkele, met name te
Dordrecht.
Deze jongclicden-lecszalen denken Wij
ons dan als volgt: Zij bevatten de boeken,
die speciaal voor de jeugd geschikt zijn,
goede uitspanningslitcraluur zoowel als
goede leerboeken en vooral veel ontwik
kelende plaatwerken en illustraties. Zij be
lmoren flink ruim tc zijn ingericht; er
kleine Emil, op mama's schoot, moet hem
een handje geven en beloven 's avonds niet
te liggen schreeuwen in zijn bed.
Bofietje, de oudste, krijgt een prijsje, om
dat zij in don lnatstcn tijd zoo gehoorzaam,
en aardig is geneest. Maar zij moet, als zij
eens weer een nieuwe pop krijgt, deze niet
vasschi'ii alsof liet een echt menschen-
kitid was.
Mama vraagt daarna aan St. Niklaas of
hij zoo goed wil zijn, als hij hij geval haar
man tegenkomt, hom te zeggen zich wat niet
thuiskomen te haasten, want dat de kinde
ren slaap krijgen. En als Sint vraagt of
mijnheer liet. goed maakt. yi mama: ,,Jn,
heel goed
Daarop staat hij op cn gcoft elk der kin
doren een hand. Hij zou zc wei zoenen,
maar hij is wat verkouden vanavond, wat
do kinderen een uitkomst vonden. Op dat
gladde gezicht drukken zij liever hun lipjes
niet. Nu moeten zij nog eens zingen. En
eenstemmig heffen zij hot aardige liedje
aan
„Ziet de maan schijnt door do boomon,
Makkers staakt uw wild geraas,
't Heerlijk avondje is gekomen,
't Avondje van St. Niklaas!"
Als het vrij lange lied uit is, groet de
Smt het gezelschap om naar anderen te
gaanmaar vóór hij door do deur verdwijnt,
gooit hij nog eens een handvol suikergoed
onder de kinderen. Zij hoorei! nog eenmaal
bet hinniken van het paard, stampen op liet
portaal en dan niets meer.
Sofic heeft duidelijk gezien, toen de Sint
moet geen schoollucht hangen, doch even
min zal men er komen met dc grootc vrij
heid der volwassenen-leeszalen. Naast (ten
bctvaker zal er steeds iemand moeten zijn,
die de jongelui op elk gebied kan voor
lichten en die voorlichting met zooveel
tact cn onopzettelijkheid zal kunnen ge-
vcn, dat do gedachte aan het schoollokaal
bij niemand mag opkomen.
Bij het streven om de orde cn don goe
den toon te handhaven, zal men cener-
zijds in bet oog hebben te houden, dat
hel zeer de vraag is of hef moylijk zal
zijn jongens en meisjes in één zaal toe
te latenanderzijds zal men zonder
begin sol ruiterij hebben uit te maken
of een zeer kleine contributie (hoofi-tb n«
bijv. maar 25 cent per jam mei mi' o
gelegenheid Lot onthcfimg van de betaling
niet bevorderlijk zou zijn aan de goede
orde, de belangstelling en de appreciatie
van de jeugd.
Over liet geheel zal het natuurlijk won-
schelijk zijn, dat de jongelui's leeszaal be
trekkingen onderhoudt met de openbare
leeszaal ter plaatse, zoodat boeken ui! deze
binnen zekere grenzen in gene ter lezing
kunnen worden gegeven. Bovendien zou
liet zeer wcnschelijk zijn, dat ook niet het
lager onderwijs een band werd verkregen.
Het eenvoudigst zou zulk eon band te ver
krijgen zijn door deze leeszalen in de
schooltijden geregeld te laten bezoeken
door klassen of gedeelten vari klassen met
haar onderwijzer, die dan. die bezoeken
zou kunnen gebruiken om dc kinderen der
hoogste klassen van de lagere scholen weg
wijs to maken en om hun te loeren hoe
zij zulk een boekerij kunnen gebruiken. Dit
zou te gemakkelijker gaan, omdat deze lees
zaal gedurende de schooltijden, als wan
neer ook op de meeste werkplaatsen ge
werkt wordt, vrijwel leeg zal zijn cn er
dus ruime gelegenheid zal gevonden wor
den om dc kinderen te wennen aan het
naslaan van en omgaan met boeken, om
dus do kinderen te lecren toe te passen,
wat zij op school geleerd hebben. Ja
van een leekenstandpunt lijkt ons dit ge
deelte van de taak van een dergelijk soort
leeszaal zoo uitermate gewichtig, dat wij
eiken schooltijd zouden betreuren, waarin
dc leeszaal zou leegstaan. Dat ook het
meer uitgebreide oudenvijs zooveel moge
lijk met dergelijke leeszalen zou moeten
samenwerken, spreekt vanzelf. In hoever
met deze leeszalen onmiddellijk cursus
sen moeten worden verbonden ook buiten
schoolverband, kan de ervaring eerst loeren.
Moeten wij nu nog aantoonen hoe deze
leeszaal zoo een voorbereiding zou zijn
voor de groote, wat een nut een dergelijke
inrichting zou kunnen bobben voor dc
volksontwikkeling? Hoe zij de jongelui kan
houden van do straat met al haar gevaren?
Hoe zij in elk geval altijd een veilige haven
kan zijn, waai- ieder, bet werken en het
slenteren moe, zich eens een oogenblik
kan komen verpozen, uit nieuwsgierigheid
eerst, uit werkelijke belangstelling later.
haar een hand gaf, dat deze precies zoo'n
ring aan had als papa. Zij dringt het op
komend vermoeden terug in haar hart, zij
vil niet twijfelen aan de onfeilbaarheid van
Sinterklaas, te meer, daar ze zich herinnert,
hoe Rika eens zei, dat: wie niet aan Sinter
klaas meer geloofde, „afgezoutcn" werd, dat
is: geen cadeaux meer ontving. En pa rn
ma geloofden immers ook nog aan St.
Niklaas, want die kregen ook nog cadeaux.
Ja! Die geloofden ook nog aan den
Sint, aan de poëzie des levens, aan den
geest, dio er op zulke avonden, soms dagen
te voren, door liet huis waait. Aan den
ecliten, ouden St. Nieolaosgeest.
Eikaar mystiliceeren is niet meer moge
lijk. Natuurlijk weten ze, dat dc cadeaux
van elkaar komen, maar door de wijze van
inpakken, door hot begeleidend ven-je oi'
briefje, steken zij den draak met. eikaars
kleine gebreken, stokpaardjes of zwakheden.
En liet wordt in liefde opgenomen. Zij
bepraten hun vorige St. Nieolazen, de
cadeaux van den „onbekenden gever", die
later Barnard zelf bleek tc zijn, die baar
verscheidene jaren achtereen heel wat kost
baarder geschenken zond» toen hij liet heel
wat minder betalen kon. En hij had er tot
zijn ergernis iemand anders voor aangezien.
Er waren toen ook verzen b'ij. Onzinnig ge
zwollen verzen, waarbij zij bij alle bloenua
ter wereld vergplcken werd. Maar geen bad
liet jonge meisje zou geroerd, als de eenvou
dige, kunstoloozo regels, dio zij nu bij haar
Sint Nicolaas-cadeau ontving, het de jonge
vrouw 'deden.
