■s
111 imii pliefieHeine mis!...
4
52°" laargang.
£onaag 20 üecemoer 'iSüS.
Derde Blad.
Kennisgeving.
Kamers van Arbeid te Schiedam.
1 Februari 1909.
ALLERLEI.
EEN ONDERNEMEND JONGMENSCH.
«s»
O Ké»W 0 W
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g o 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs por kwartaal: Voor S clue dam on VI aar ding en fl. 1.25. Franco
pel post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën. voor het eerstvolgend nummer moeten dos middags vóór een
gjr aan het bureau bezorgd zjn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (bock Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Yan 16 regels £1. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. 'Groote letters naar do plaats die zij
innemen. 1
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
f voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
muoouuunBaazarei
Burgemeester en .Wethouders van Schie.
dam,
Geiien de wet op de Kamers van Arbeid, het
Kiesreglement voor de Kamers van Arbeid en
tet Koninklijk besluit van 13 Mei 1899, No. 47
herinneren de hoofden of bestuurders van de
navolgende bedrijven:
Voorde VOEDINGS- en GENOTMIDDELEN
de brood-, koek-, beschuit-, suiker- en
banketbakkerijen
de slagerijen
de bierbrouwerijen, de azijnfabriek, de
wutziederijen
de zuivel- en de kunstboterfabrieken, het
bedrijf der drinkwaterleiding;
de tabak- en sigarenfabrieken
bet vervaardigen van kleeren, hoeden of
schoenen
de boek- en courantdrukkerijen;
de kaarsen-, de gas-, de glas-, de soda-,
ÏJde zeep- en de cartonnagefabrieken
Voor de BOUWBEDRIJVEN:
liet bewerken van hout, steen of metalen
het schilders-, stofteerdeis-, behangers-,
stukadoors-,, mandenmakers-, kurksnijders-,
aardwerkers- en straatinakersbedrijf
het ontwerpen van en het houden van toe
zicht bij het uitvoeren van bouwplannen,
san hunne verplichtingen om vóór 15 Januari
e. k. eene lijst op to maken van de namen,
toornatnen enz. der mannelijke en vrouwelijke per
sonen, die in hun bedrijf binnen hot gebied der
bovengenoemden Kamers van arbeid (hetwelk zich
uitstrekt over de gemeente Schiedam) als patroons
of in hun dienst als werklieden weikzaum zijn
of zijn geweest gedurende hot laatst veil,,open
kalenderjaar (1908) of, indien het bet bouwvak
betreft, geduiendo liet laatste tijdvak van 7
maandon dat in dat bedrijf is gewerkt, en om
dia lijst, mede vóór 15 Januari a.s., te zenden
aan Burgemeester en Weihoudeis.
Ten aanzien van hem, die in het bedrijf van
het bouwvak weikzaam is geweest, wordt op
de lijst opgegeven gedurende welken tijd bij m
dat bedrijf weikzaam is geweest.
Op dia lijsten magen niet vermeld woidenzij,
die gedurende het laatst vorloopen kalenderjaar
of, indien het het bouwvak betreft, gedut ends
bovenbedoelde 7 maanden, niet binnen het ge
bied der bovengenoemde Kamers van ai beid bij
hetzelfde hoofd of denzelfden bestuurder wetK-
taatn zijn geweest en behoeven mei te worden
eermeid zij, die geen ingezetenen dos Rijks of
geen Nederlanders zijn, of die op 15 Februari
1909, den leeftijd van vijf en twintig jaar niet
H tullen hebben bereikt.
Onder patroons worden verstaan do manno
„Zoo jongen, is dat nu 8 uur 25
's avonds?" vroeg de oude majoor Dóntgeu
niet zonder gestrengheid mm zijn zoo jtii-l
van een lange zakenreis terugkeerenden zoon,
den ingenieur dokter Frans Düntgcn, wiens
huisgenoot hij geworden was, sedert „de
jongen" een eigen huishouden had opgezet.
De oudo man was namelijk bizondei"
punctueel. Een „te vroeg" was bij hem
evenmin goed als een „Ie iaat", en dat zijn
®on nu tegen drie uur thuiskwam, ofschoon
hij gisteren nog als lijd van thuiskomst
negen" had opgegeven, beviel hem
"half
volstrekt niet.
»Ik ben in Frankfort vroeger klaar ge
komen dan ik gedacht lmdverklaarde de
Wn en luisterde ingespannen of Lij in de
aangrenzende kamer ook ccnig geluid ver
nam. „klaar waar blijft Mariüttc toch?"
„Je vrouw? Ilm Ja, mijn beste
jongenbromde do oude op een toon,
die niet veel goeds voorspelde en zweeg
toen.
„Wat doet u vreemd, papa?" riep dc in
genieur geiroffen en greep den oude on
willekeurig hij den schouder. „Is er wat ge
beurd?"
„Stelligantwoordde dc majoor, ecu
phtir maal langzaam met het kortgeknipte
hoofd knikkend. „Fn je zult en moet het
weten'! Dadelijk weten, hoewel je mij met
je vervroegde thuiskomst eigenlijk overrom
peld hebt."
jiMaar houd mij toch niet langer op de
pijnbank, beste papa," smcekio do zoon op
gewonden. „Is ze ziek? Zwaar ziek, of mis
schien wel verongelukt?"
üjke of vrouwelijke hoofden of bestuurders van
een bedrijf, waarin ten minste één persoon
boven de 20 jaren togen genot van 'loon werk-
zanm is, en allen, die op het beheer der hoof
den of hestuurdeis toezicht houden terwijl mot
patroons gelijk gesteld worden do personen, die
door het hoofd of bestuurder van een bedrijf
in den regel belast worden met hot ontwerpen
van wetenschappelijke plannen en modellen, of
met het doen van wetenschappelijke proeven,
procuratiehouders alsmede de personen, die
ontstentenis van het hoofd of don bestuui-
i' van het bedrijf dat hoofd e.f dien bestuurder
verhangen.
Onder werklieden worden verslaan alle ande
en, die tegen genot van loon in een bedrijf
werkzaam zijn, behalve zij, die geheel of gedeel
telijk gezag over anderen uitoefenen,
Zij, die gedurendo het laatst verloopen kalen
derjaar of, indien het het bouwvak betreft,
gedurende het laatste tijdvak van 7 maanden, dat
in dit bedrijf is gewerkt, niet in het bedrijf van
hetzelfde hoofd of denzelfden bestuurder werk
zaam zijn geweest, en die aanspraak kunnen
maken om geplaatst te worden op de kiezerslijst
voor do bovengenoemde Kamers van arbeid zijn
bevoegd daarvan vóór 15 Januari e. k. aangifte
te doen bij Burgemeester en Wethouders.
De formulieren voor bedoelde lijsten en aan
giften zijn kosteloos voor belanghebbenden ver
krijgbaar aan de afdeeiing Bevolking, ter ge
meente Secretarie.
Schiedam, 19 December 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Als haas Jan met Riet of Potronella een
arbeidscontract maalde volgens de oude
tot 1 Februari a.s. geldende wel, als
in. a. w. Piet of Pelronella hij baas Jan
in dienst kwamen, dachten zij niet min
oen arhcidsconlraol. Zij maakten een af
spraakje over het loon en den werktijd.
„Nu je komt Maandag, of Maandag over
een week, of den eerslett Dinsdag na Kerst
mis..." en klaar waren haas Jan en Piet.
Zij wisten precies waaraan zij zich te hou
den hadden, zij wisten dal haas Jan vol
gens de Wei te groote bevoegdheid had,
maar zij wisten dat Plet ert Pelronella daar
tegenover een groote vrijheid hadden om
zich aan de afspraak niet te storen, daar
„op hen toch niets te verhalen was." Wa-
i on haas Jan en Piet goede mcnschen, dan
ging hel dus best en waren zij het niet,
dan had öf Jan te veel macht, öl' Plet kon
zich te gemakkelijk aan allo verplichtte
gen onttrekken.
Dc wetgever kon dien toestand niet lan
ger aanzien. Hij moest zorgen dat Jan en
Piet houvast kregen tegenover elkaar, in
dien hun contractant nicl een goedniensch
was. Dus kwam hij tot hen en waarschuw
de hen, dat zij heter moesten afspreken
Papa Dóntgeu schudde, hot voorhoofd vol
diepe rimpels, het hoofd.
„Noen, Frans," bracht hij er kort uit.
,,Mmu' zo bedriegt jc."
„Om Gods wil, papa," riep de zoen als
vernietigd. „Dat zal ik nooit gcloovcn 1"
„Ik vind het ook wel wat ongehoord,
tin zoo'n kort huwelijk, meen ik, hoewel ik
je keuzo -altijd wel oen beetje vreemd gevon
den heb, want. alles wat van het tooneel komt
is eigenlijk, afvalIk heb daarom zelf geen
onderzoek ingesteld, maar me tot een detec
tive-bureau gewend, wat ik als zeer betrouw
baar ken
„Maar papa!" was alles wat dc jonge
man kon uitbrengen.
„Wees kalm 1 Ik ben zoo discreet mogelijk
te werk gegaan," verzekerde de oude. „Ik
heb me hij den directeur van het „Open
Oog" vervoegd cn hem om zijn meest ver
trouwden beambte verzocht. Dien heb ik op
zijn eerewoord doen beloovcn, zich niet to
bekommeren om den naam der dame, die ik
hein in 't geheim heb aangewezen cn ter be
waking aanbevolen. Je begrijpt, het moest
geen aanleiding tot praatjes kunnen geven
als de zaak als onschuldig uitgekomen
was
„En denkt u, dat men zich daaraan ge
stoord heeft?" viel de ingenieur in dc rede
„Ik neem het aan. Ofschoon, als hij den
naam werkelijk uitgevonden hopft, aan de
zaak zelve doet liet niets af. Zij onderhoudt
werkelijk -betrekkingen achter jo rug; en
als echtgenoot ben jc verplicht, om
„Neem mij niet. kwalijk, papa," viel 'd<
zoon hem in de rede, maar zoudt u zoo goed
willen zijn, mij stap voor stap, van uw eerste
verdenking af, tc willen vertellen, in hoe
verre Mariëtte schuldig is? Voorloopig ge
loof ik van dc hcele geschiedenis niets
wat hun rechten cn verplichtingen waren
dan zij dat tot nu toe gedaan hadden. En
omdat do wetgever wel begrijpt, dal zoo'n
vermaning alleen nicis helpt, deed hij hun
in een reeks nieuwe artikelen van heLBur
gerlijk Wetboek regelen aan de hand om
dat arbeidscontract goed cn billijk te doen
zijn en schreef hij meteen voor, dat die
regelen ook tusschen partijen zouden gel
den, indien zij verzuimd hadden een uit-
ocrigc mondelinge of schriftelijke over
eenkomst te sluiten. Ja de wetgever
ging nog verder. Niet alleen dat hij in
deze regelen, die zouden gelden als er
geen uitvoerig contract was, herhaaldelijk
maatregelen opnam om de positie van Piet
of Pelronella, van den arbeider, den ge-
sakirieerde, den dienstver-richter, den werk
nemer dus, te versterken, hij gaf ook
eenige bepalingen, meerendeels in hot be
lang van deze laalsten, Waarvan partijen
niet mochten afwijken," die dus tusschen
hen als afspraak zouden gelden, ook al
hadden zij iets anders afgesproken.
Do wetgever geeft zoodoende regels, die
gelden, als niet alles is afgesproken, en
schrijft bovendien cenigc regels voor, waar
van alleen schriftelijk mag worden afge
weken en andere regels, waarvan lieelo-
maal niet mag Worden afgeweken.
Gaan wij nu eerst de bepalingen van
dwingend recht na. dc regels d,us
waarvan in geen geval, ook niet
schriftelijk, mag worden afgeweken.
Het is niet mogelijk die bepalingen alle
in extenso of in de wettelijke formulee
ring te geven. Wij duiden de belangrijkste
dus in algernecne bewoordingen aan.
Vooreerst worden enkele afwijkingen van
bepalingen in de fnbrieksreglcm-onten nie
tig verklaard. Dan schrijft de wet voor,
dat van boetebepalingen, die binnen ze
kere grenzen cn schriftelijk mogen worden
vastgesteld, niet mag worden afgeweken.
Nooit mag de werkgever voor één feit boete
heffen cn tevens schadevergoeding vorderen.
Do werkgever mag met den werknemer (ten
zij deze meer dan f 1 per dag verdient)
niet afspreken, dat het loon, als de betaling
drie dagen na den vervaldag door toedoen
van den werkgever is uitgebleven, niet
met rente zal vermeerderen. De werkne
mer trekt van dit geltL de eerste vijf da
gen vijf percent per dag, en verder 1 percent
por dag en heeft daarop dus steeds per
se recht tot ecu zeker maximum, wat er
ook anders afgesproken moge zijn. Volgen
bepalingen omtrent tegenrekeningen en
staangeld (waarop wij nog terugkomen). De
werkgever mag zich verder niet laten ont
slaan vtm zijn verplichtingen ten aanzien
van beveiliging der werklieden. Hij moet
ook in elk geval don arbeider een getuig-
schfifl geven als deze dat verlangt cn mag
in geen geval appreciaties daarop zetten,
Mijn vrouw is zoo'n eenvoudig, hoogstaand
wezen, dat zij inplaats van drie maanden,
tien jaar op de planken had kunnen staan,
zonder zich aan zulk een lage daad schuldig
te maken!"
„Je bent blind, mijn zoon, zooals alle ver
liefden. Maar mijn soldatenoog ziet scherp.
Laat jc dus niet om den tuin leiden en
grijp in, vóór je er aan te gronde gaal 1 Dat
is plicht, want als jc het niet deedt, zou je
mij duingen, een einde te maken aan ons
amcnleveu
„Ik wil eerst hooren en dan oordeelen!'
besloot de ingenieur. „Vertel 1"
„Tim het viel mij dan op, dat je
vrouw meermalen 's middags naar de stad
ging, wat anders haar gewoonte toch niet is.
Toch vond ik er niet bepaald iets ver
dachts in. Maar verleden week Dinsdag, toen
liet huis vol werklui was, cn haar aanwezig
heid meer dan noodzakelijk was, heeft zij
zich weer uit de voeten gemaakt. Toevallig
moest ik dienzelfdcn middag voor zaken
aan het politiebureau wezen. En terwijl ik
hoven voor een raam sta en naar beneden
kijk, daar ik niet dadelijk geholpen kon
worden, wie zie ik daar plotseling uit. het
tegenover liggende postkantoor komen?
Je vrouw. Nog denk ik aan niets era
stigs, totdat ik merk, dat zij blijft, staan,
haastig een brief opent, cn zich midden op
straat in het lezen ervan verdiept!"
De majoor hield hier een pauze, blijk
baar om na te gaan welk oen indruk zijn
verhaal maakte. l)e ingenieur zweeg even
wel, terwijl zijn sombere blik eenigszins ter
helderde.
„Een brief, dien zij klaarblijkelijk van het
postkantoor gehaald had 1" ging de oude
voort. „Wat hoeft de vrouw van jc zoon
mof een brief p o s t e rcslitnte Ie ma-
als deze door den arbeider niet gevraagd
worden. Op dit getuigschrift komen wij
eveneens nog terug, omdat in de bepa
lingen daaromtrent veel nieuws is neer
gelegd.
De opzeggingstermijn mag niet langer zijn
dan G maanden en in liet algemeen mag
zij voor den arbeider, die zich voor on-
bcpaaldcn tijd verbindt, niet langer zijn
dan de termijn van loonbetaling, tenzij hel
gebruik anders is. Ontvangt men zijn loon
dus bij de -week, dan kan men bij de week
opzeggen. Do opzeggingstermijn voor den
werkgever kan nooit korter, wél langer zijn
dan voor den werknemer. Een proeftijd mag
niet voor beide partijen ongelijk worden
afgesproken, llij mag volstrekt niet lan
ger zijn dan twee maanden. Nooit mag
aan de beslissing van een der partijen
worden overgelaten, de vraag of or een
dringende reden is voor verbreking der
dienstbetrekking. Verbreekt de 'werkgever de
dienstbetrekking, dam mag "hij nooit min
der schadeloosstelling uitbetalen dan het
bedrag van den bovenbedoelden gewonen
termijn van loonbetaling. Steeds zal de ar
beider na vijf jaren een langdurige dienst
betrekking mogen opzeggen.
Altijd zal men wegens „gewichtige reden"
■echtelijke ontbinding mogen vragen. De
werkgever moet voor minderjarige werklieden
het werk zóó regelen, dat zij zekere inrich
tingen voor onderwijs kunnen volgen. Nooit
mag men met een minderjarig werknemer
afspreken, dat hij niet in een concurrecrende
zaak mug gaan werken.
Op goede en gezonde kost en inwoning,
et pleging en geneeskundige behandeling
bij ziekte enz. hebben inwonende arbeiden
steeds, per se. recht, ook al hebben zij an
ders afgesproken.
Loonbetaling aan derden, gedwongen win
kelnering, loonbetaling aan den jongen, in
dien de ouders het moeten hebben, enz. en/,.
- ziedaar nog eenige punten waarop de wet
geving voorsehrijit„zoo en niet anders.''
In liet bovenstaande vindt dus de lezer
de gewichtigste bepalingen der wet, welke
den wetgever zóó belangrijk zijn voorgeko
men, dat hij partijen niet toestaat, daarvan
af te wijken, zelfs al zouden zij dat willen.
Dat, de wetgever op zooveel punten zoo kras
ingrijpt, is al een afwijking van het vroe
gere Tccht, waarin de wetgever in den regel
er niet zoo licht toe kwam. om den vrijen
wil van contractecrende partijen aan ban
den tc leggen.
Er is nu een tweede reeks bemalingen,
die de wetgever ook graag wil handhaven
doch waarbij hij niet zóó dwingend is opge-
treden. „Gij moogt anders", zegt hij hier,
„doch moet dan ook van uwen, van den
mijnen afwijkenden, wil doen blijken door
uw wenscheti op schrift tc stellen bij liet
aangaan van het arbeidscontract."
Schriftelijke bepalingen eisclit alzoo de
wet o. a. (wij geven alleen hoofdzaken) in
erband met fabrieksreglementen, van het
regelen van boeten, voor liet afhouden van
het gaan dienen bij een concurrent, voor het
verliezen van aanspraak op loon voor korten
tijd bij ziekte of ongeval enz. (of bij ver
hindering der werkgevers), voor de regelen
voor het controleeren van provisie of winst
aandeel en voor het afwijken van den regel,
dat dagloon per week en niet per 14 daag,
dat maandloon per maand en nier. per kwar
taal wordt uitbetaald. Wil men zijn dienst
meisje per week of per maand betalen, het
moet schriftelijk bepaald.
Schrift eischt de wet voor gedeeltelijke
uitbetaling per week voor stukloon. Geeft
men oen arbeider boete, het moet op schrift.
Schriftelijk zij ook de huurovereenkomst
tusschen Jan en Piet. Bij voorschot op hel
loon eische men steeds schriftelijk bewijs.
Schriftelijk zij het staangcldbodintr.
Bij arbeidsovereenkomst voor bepaalden
duur. bedinge men schriftelijk voorafgaande
opzegging of uitsluiting van opzegging. Wil
men den opzeggingstermijn anders dan den
betalingstermijn mer. schrijve. Wenscht
men meer schadeloo.-dalling bij itwsch n-
tijds verbreken der dienstbetrekking het
kan alleen op schrift. En de vader van een
minderjarigen arbeider moet den jongen in
het algemeen schriftelijk machtigen een ar
beidsovereenkomst te sluiten en moet zich
schriftelijk verzetten tegen betaling aan 'den
jongen. Ook moet de arbeider een derde
schriftelijk machtigen zijn loon in ontvangst
te nemen.
Wij laten het hierbij. Nu verbeelden wij
ons niet hiermee dezen kant van de kwes
tie, met name de vraag, wat voor den wet-
eever zelf de allergewichtigste bcpMingon
der nteuwe wet zijn, geheel te hebben be
handeld. Integendeel. Wij wezen slechts op
wat volgens den wetgever zelf dc voornaam
ste bepalingen zijn, in de hoop zoodoende
de werkgevers in het algemeen te hebben
gewaarschuwd. Wij zullen nu in een volgend
artikel het contract der inwonende arbeiders,
der dienstboden dus vooral, ten bate van onze
huismoeders meer uitvoerig behandelen, cn
hopen dun later nog eens de gelegenheid te
zullen vinden ook voor de werkgevers in
en geren zin de algomeene bepalingen der
wet, voorzoover die hen betreffen, uiteen te
zetten.
ken?" vroeg ik mij zelf af. Daarbij kon
ik opmerken, hoe aandachtig zij de. velletjes
las, en hoe er een tevreden lachje over
haar trekken gleed 1"
Een uitdruking van groote tevredenheid
vertoonde zich op het gelaat van den jon
gen echtgenoot.
,,Ts dat alles, papa?" vroeg hij luchtig,
en draaide daarbij aan zijn mooicn, brui
nen snor.
„Jc schijnt dc zaak tamelijk licht op te
nemen, mijn zoon verweet de oude hem
eenigszins boos.
„Waarom zou mijn vrouw geen brieven
poste-ivstante ontvangen, als het haar ge
noegen doet?" antwoordde Dóntgeu junior.
De oude streek zich woest met do hand
door de witte stoppels.
„Zooiets heb ik ook tot mij zelf gezegd,"
bekende hij daarop ongeduldig;„ik vroeg laar-
om aan tafel heel onschuldig, of zij mis
schien toevallig op het postkantoor geweest
was en postzegels meegebracht had. Zij dacht
tamelijk lang na cn zei toen „neen". Twee
dagen later herhaalde zich hetzelfde geval.
Daarop ging ik naar het. detective-bureau,
liet hoeft me heel wat geld gekost, nvtnr
Zaterdagavond lmd ik al een resultaat
„Zoo mon heeft, de bewijzen gebracht,
dat Mariüttc
„Indirect, ja! liet is don detecticvo ge
lukt, over den schouder hoen een blik in
den brief te werpen, en hij heeft, den aanhef
gelezen 1"
„Werkelijk?"
,,En hoe denk je, dat die was?"
De ingenieur haalde de schouders op.
„Nu dan, er stond: „Mijn innig geliefde,
kleine muis" 1"
„Kan de brief niet. van een vriendin go
woest zijn?" vroeg dc ingenieur.
De jeugdige Amerikaan Charles Hillliad
zijn vermogen' van een nmllioon dollars er
doorgebracht, zoodat hem niets anders over
bleef 'dan te gaan werken of zich een. kogel
door hoi 'hoofd te jagen. „Voor zelfmoord
„Ben je nu lieclemnal dol geworden?
Die vrouw heeft je met haar handige kunsten
van het beetje verstand, dat je hadt, al heel
gauw beroofden daarom heb ik gisteren
mijn toestemming gegeven tot ccn daad, die
niet heelcmaal wettig is. Wij hebben name
lijk besloten den eerstvolgenden brief tc
onderscheppen
„O wee 1" was alles wat de ingenieur
uitbracht.
„En liet is mogelijk, dat hij nog heden m
mijn bezit komtIk hoop jc daarmee hel
bewijs te leveren wie v«n ons heiden zijn
vijf zinnen nog bij elkaar heeft, ik of jij I'
On dit oogenblik ging er oen deur open
en een lichte vrouwontred werd hoorbaar.
„Daar is ze 1" bromde de majoor, ,,'t ia
het beste, dat ik jullie nu alleen laat. Zie
maar, hoe je het klaar speelt!"
„Toch moet ik u vragen, te, blijven,
papa!" sprak de zoon op kaltncn toon; ,.ot'
lieloof mij, don listig onderschepten brief
ongelezen aan Mariëtte over te geven 1"
„Daar denk ik geen «ogenblik aan,"
bromde de oude opgewonden.
„Nu, zooals u wilt!" antwoordde do in
genieur. Daarop ging de deur open eu een
slanke, bevallige vrouw met stralende oogen
en een beloovercnd lief lachje om dc lip
pen, verscheen op den drempel.
„Frans, mijn lieve, beste Frans!' riep
het behoorlijke wezentje en vloog den echtge
noot' jubelend om den hals.
„Slang!" mompelde de majoor met som
beren blik.
„Tlior is ook ccn brief voor u. papa!"
sprak zo, zich uit de omarming losmakend.
„Ik heb hem van den besteller aangenomen:
Detective-bureau ,,'t. Open Oog!" t Klinkt,
housch een beetje griezelig! Wat licht u
met die mcnschen uitstaande?"
