"ïiiNKFSL/Lm
op dien gelukkigen dag, niet nan eene wan
klank in ons parlement hoeft ontbroken? Wij
moeien helaas wel als getrouw overzichtschrij
ver cn moeten er dus aan herinneren, dat
de heer Troelstra het noodig heeft geacht
te constalooren, dat aan dc juichkreten die
na de mededeoling des Ministers in de Ka
mer waren opgegaan, do sociaal-democraten
geen deel hadtien gehad. Geheel onnoodige
dr ruonstratie, er is geen sterveling die zulks
hoeft gedacht. Als do heer Troelstra gespro
ken heeft, zooals hij sprak, qm te voor
komen dat zijne Marxistische partijgenooten
tegen hein zouden uitspelen, dat hij incege-
jubeld had over het heuglijk Oranjotiicuws,
heeft hij zeker niet bedacht, dat het dezen
partijgenooten niet op een stok meer of min
der aankomt, en dat het voor hem onbegon
nen werk is van hen ooit te verkrijgen de
getuigenis, dat do sociaal-democratische
fractie in de Tweede Kamer in het geheel of
Mr. Troelstra in het bijzonder, in ons par
lement optreden zooals van rechtgeaarde vol
gelingen van Marx verwacht mag worden.
Hoe dit alles zij, of dit of een ander mo
tief den afgevaardigde voor Amsterdam IIÏ
bewoog, hij heeft zich tot eene daad van dc
grootste grofheid en onhebbelijkheid laten
verleiden. Want het is grof cn onhebbelijk
niets te voelen voor Neerland's vreugd, nu
het geliefde Oranjehuis zoo nauw aan dal
zelfde Nederland verbonden, waarvan men
reeds vreesde den iaatsten telg in leven te
zien, gerechte hoop heeft in dugmi verlengd
te worden, en op hot oogenblik zelf dat die
vreugde zich openbnvrl, daartegen noodeloos
in te, gaan. Tiet is voider aan alle tecdere
aandoeningen gespeend, dat men niets voelt
voor die jonge vrouw, die zoovele jaren
naar de moedervreugde heeft verlangd, cri
eindelijk haar dierbaarste wensch tot een be
gin van vervulling ziet komen. Dit hcelc
optreden is een waardigtpendant van dc
wijze waarop „ITet Volk", het. hoofdorgaan
der S. D. A. P., in de Iatsate maanden de
geruchten omtrent dc blijde verwachting der
Koningin heeft besproken, in zoo weinig
kieseho termen nis geen fatsoenlijk mcn»eh
over de minste arbeidersvrouw pleegt to
bezigen.
Onheilspellende blikken begroetten den
heer Troel-tra toen bij het woord vtoeg.
De hoer Duymner van Twist riep bleek
neen, rren, cn in de oogen van den land
edelman Forecst., andets eene zeor goedige
figuur in de Kamer, flikkerde iets, dat
scheen te zeggen: Jongetje, als je mij dat
in mijn eigen huis leverde, was je er eerder
uit dan je er ingekomen bent." Maat* wij
waren gelukkig in een Kcdeilandsch parle
ment, en toon do voorzitter met eene soort
kalme berusting zcide: Ik kan het woord
aan den geachton afgevaardigde over de me-
dedeeling van de Regeering niet weigeren,
kon de heer Trocl.-lva rustig demon-Arceren.
Kr volgde 1 cenig gefluit en gesis, wij zijn
niet. iu *4 ui mede te doelen of dit van uit
de Kamer of van de liibunes kwam. Als
wij eindelijk goed gezien hebben, was hot op
treden van den lieer Troolslra weinig naai
den zin van zijn partijgenoot Schaper; wel
licht. heeft de afgevaardigde van Appinge-
drnn zeer ?oed begrepen, wat reuzenbok zijn
leider" op dat oogentdik schoot; cone natie
noemt, liet niet 111 dank aan, als in haar
hefste eten roet gegooid wordt. Wezenlijk,
handhavende de hierboven gebruikte qualifi-
t-iuies, is het optreden van den lieer Troel
stra ook cone domheid zonder weerga ge
weest, waarmee de slimme politicus Troelstra
bewezen heeft de waarheid van het al oude
spreekwoord, dat ook Homerus wel eens
s jaapt.
Spoedig na het ineidcnt-Troelstra om het
schrijftafel stond. Voor do sofa geknield,
slak hij den sleutel dien hij met vee!
moeite en list had gekregen, in 't slot.
Tot zijn blijdschap draaide het slot. ge
makkelijk. Ilij beefde van opwinding
in een oogenblik zouden do schuldbeken
tenissen, die maandenlang zijn nachtmerrie
waren geweest, in zijn bezit zijn! Ilij zou
vrij worden!
Wat was dat? Plotseling hoorde hij zacht
den kruk van de deur omdraaien. Met
zvveetparels op 't voorhoofd, school hij ach
ter de kast, luisterend. Neen 't was
zijn zenuwachtige verbeelding; alles bleef
stil.
't Duurde niet lang, of hij vond wat hij
zocht. Hij stak 't. pakje in zijn zak en legde
do papieren, die hij terzij geschoven had,
weer netjes.
,,Magik vragen wat. je daar doet. Philip?'
Donovan sprong haastig overeind, 'I was
Constance! Eerst herkende hij haar haast
niet; ze was 111 een lichten peignoir met
loshangend haar. Haar gezicht was bleek,
de oogen groot, don mond strak. VoorT
eerste merkte Donovan nu eonige gelijke
nis mot haar vader; ze scheen zonder mee
lij. Hij had dien/elfden blik gezien in dc
oogen van Silas, als die een tnooien koop
gesloten had, een koop die hem verrijkte
ten koste van anderen.
Philip antwoordde niet. Wat kon hij zog
gen? Hoe zijn aanwezigheid hier verklaren?
„Wat bctoekent dat? Wat heb je uit mijn
vaders schrijfbureau genomen? Waarom
hen je hier?" vroeg Constance.
Ham* Ton was gebiedend.
„Ik heb niets genomen. Ik kwam voor
papier on, die je vader mij beloofde."
„Je hebt een zonderlingen tijd uitgeko
zen pm ze te halen. .Wat is er in dat
pakje, ik zag je 't in den zak steken, ik
mag toch wel om opheldering vragen?"
„Er valt niets op te helderen, ik kon
piet vindon wat ik zocht."
Da,t js "niet waar, Philip. Ik heb jo
zoo maar eens te noemen, koerde de Ka
mer weldra /tot luiar gewone uiterlijk terug,
en vele leden verlieten de zaal, zooals wij
lator vernamen, om ten pnleizc van Ko
ningin en Koningin-Moeder daar hunne
lumditeckening in do boeken van hunne
vreugde over hot heuglijk nieuws te doen
blijken. Naar wij hoorden werd de Prins
ook niet vergeten. Uit vertrouwbare bron
kunnen wij eindelijk melden dat Hare Ma
jesteit zeer getroffen was over Jict feit, dat
een 7.00 groot getal Kamerleden Zich direct
na het vernemen van het nieuws geroepen
bad gevoeld van zijne vreugde to doen blij
ken, en dat Zij Haren dank daan oor aan
den voorzitter \an de Kamer schriftelijk
hooft doen toekomen.
ITet Spuorwogdobat hoeft dit jaar inder
daad niet veel opgeleverd wat de moeite
van het. vermelden waard is. Het is voor
betrokkenen zeker heel interessant als ze
hun Kamerlid hooren pleiten voor dubbel
spoor, maar wij zouden inderdaad dc vraag
willen stellen of het op den weg der Kamer
ligt zich te bemoeien mot wat het b olioc r
der spoorwegen in zijn technisch ge
deelte betreft. Juist omdat wij voor-land era
zijn van Staatsexploitatie der Spoorwegen,
op dezen grond dat bij onze spoorwegen
in de eerste plaats moet gerekend worden
met liet landsbelang en niet met dat van
aandeelhouders, wen.-clien wij dat de Twee
de Kamer ook op dit gebied de grenzen van
bare bevoegdheid niet zal ovor-chrijden.
Want wat zal er van Staatsexploitatie te
recht komen als dc Tweede Kamer dan wil
mocbcheeren in dien zin, dat niet de Direc
teur-Generaal, die het geheel overziet, in
overleg met den minister voorstellen ter tafel
brengt, maar dat deze rekening heeft te
houden mot do wonsehen van Kamerlid A
en B, en het heelc alphabet, omtrent snel
treinen die overal ophouden, zooa!« de gebrui
kelijke term luidt, cn die wezenlijk niet
kwaad is om al dat soort wenschen te ka-
rakteri-eeren.
Ho hcor Lely dood con good werk door
deh Minister er op te wijzen, dat de Re-
georiog gereed moot zijn om de spoorwegen
te naasten; knier oogenblik toch kan zij
voor dit. feil, worden gesteld, waar hot divi
dend dat onze spoorwegmaatschappijen udt-
keeren reeds zoo gedaald is, dat do spoor-
wg»overeenkomsten van '90 haar hef,recht
geven zich lo laten naasten. En de heer
Troelstra hield een interessante rede, waar
in hij aandrong, dat cto Rcgeerinig zou mee
werken om (te verbetering in hot lot van
hot spoorwegpersoneel, reeds in 1903 be
loofd Ie bevorderen, voornamelijk op deze
drie punten: to. do dienst on rusttijden
2o, do regeling van de vrije Zondagen; So.
do korte mstpoozen tot hot gebruik van
dein maaltijd. Spreker toonde aan, hoe wei
nig ar iri dit op/iicht. verkregen was, en
bond de Regeering op het hart. dc maat
schappijen in deze op bun plicht te wijzen.
De Minister bracht hot bij dit alles niet
veel verder dan overweging, lil hel
algemeen moet hef ons van lief hart, dat
deze Minister, die de beleefdheid en de
welopgevoedheid zelve is, nimmer den in
druk op ons mankt, dat hij or geheel in
is. In dat opricht staat hij zehfer hco(l wa.t ton
achter bij zijn collega Tataa, die, ovenals
de heer Bevers, tot een, departement ge
roepen, dat ham van huis uit vreemd is,
icdeMi dag meer blijk geeft zich met noes
ten vlijt in de zaken in te werken.
tffot Hoofdstuk Posterijen ontkwam aan de
hesp roldagen van d.e betere rego'liing dor
positie van commiezen cn diirecteuiren, door
dat die bij het toegezegde ontwerp zullen
in 't oog gehouden, al 'n heel poosje Als
je mij niet dadelijk dat pakje geeft, roep
ik de bedienden
riiilip bleef roerloos Zij deed een paar
stappen naar do hel Hij voelde zich als
eon gejaagd wild, en in 'zijn wanhoop sprong
hij op haar toe Doch Constance was hem
te vlug afeen pistool, (mot zilver ge
monteerd, flikkerde voor zijn oogen.
„Pas op, Philip, pas op! Als jc mij aan
raakt
Donovan deinsde terug. Was dit Con
stance, zijn lief, zacht meisje? Vrees kende
zij blijkbaar niet, cn hij twijfelde cr niet
aan, of zij zou schieten als hij te na
kwam.
Het pistool nog op hem gericht, nader
de zij weer de bel.
„Constance I Heb' medelijden I"
„Geef dan dat pakje."
Hij legde hot op de tafel,
„Leg dat ding toch weg! Ik' zal geen
poging meer doen om de papieren te krij
gen. Ik zweer het op mijn eer als..."
„Op je eer, zeg jo?"
Haar lippen krulden minachtend.
Donovan leunde tegen de kachel, slap
en verslagen. In hare oogen en in dio
van do gehoele wereld, als het avontuur
bekend werd zou Idj nu een gomeene
dief zijn!
„0, als ik je maar kon verklarenzucht
te hij wanhopig. „Maar dat kan ik niet
Zal jo aan ja vader vertellen, wat
je hebt ontdekt?"
„Neen. Omdat je er niet in geslaagd bent
iets te nemen, za,l ik 't aan niemand ver
tellen; maar je moogl nooit weer tot mij
spreken. Leg hot maar aan vader uit zooals
je 'f. best lijkt..,. E11 ga nu heen alsje
blieft!"
Philip ging langzaam naar de deur. Doch
van meening veranderd, keerde hij zich
om en kwatn aan haar zijde.
„Constance, lees dio papieren, oer je mij
geheel veroordeelt. Ik ben in de macht
plaats h'ebbeml. Orel* dc mindere beambten
wond echitea* des te immer gesproken'. De hee-
ren Ketelaar, de Klerk en Nollirig hadden
zelfs een amendement ingediend, oln do
post umifoiinddoeding van beambten to vcr-
hoogen mot f 1, aan 'dio Verhooging do betee-
kfcnis gevende, dat aan do bestellers en tele
graaf beamtbten, die don besteldienst hebben,
vrij schoeisel moest worden verstrakt.
Do oude parlernentairier, de heer van
Karncbeek, nam nïol ten onircohle edn loopje
met dit „amendement". Hij noemde liet een
verkapte motie, als het werkelijk een
amendement wilde wezen, dan moes
ten dc voorstellers van die ééme gulden 'de
kostende som maken, en Wij kregen Van dein
minister te hooren, dat dit meer dan ben
ton zou wezen. De voorstellers zetten toen
hun schocnamendcmeiit in ean schoenenmo
tie om, die later (dat komt ons voor met
St. Jntteimis te wezen), zal behandeld wor
den1. He voorstellers mankten op ons den
indruk, dat ze blij waren, van hun in on
voorzichtigheid geboren amendement af te
wezen, en we vragen nogmaals, lag zulk
een amendement op den weg van de Ka
mer? Als dc voorstellers langs welken W"g
dan ook, overtuigd waren van dc billijk
heid van' de verstrekking van vrij schoeisel
voor de betrokkenen, hadden zij zich dan
met. tevreden moeten stellen met aandrang
in dezen op den Minister te oefenen?
Dc Waterstaatsbogrooting werd zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
33ij Landbouw, Handel en Nijverheid ont
moeten wij eerst oen uitmuntende rede van
den lieer Reijne, die waarschuwde tegen
het voortdurend opdrijven van de subsidies,
a«ïi den landbouw er kan, zooals deze af
gevaardigde het typisch uitdrukte, geen
nneuw soort suikerbieten uitgezaaid woidcn
of geen fokstier ergens worden gestatio
neerd, of er werd staatssubsidie aange
vraagd. Ilij drong or op aan, <lat de Regee-
rintg de grenzen der Staatsbetmtoejiing aldus
zou trekken, dat liet Ministerie tot taak
beeft: in dc eerste plaats aan te sporen
en aan te moedigen tot etiigen werkzaam
heid der betrokkenen, otn daarna te trach
ten de wetgeving te benutten, opdat de
vruchten van die werkzaam beden aan de
personen zelf zal worden verzekerd.
Deze rede vond bij Mimiistar en Kamer
veel instemming. Dezelfde afgevaardigde,
en ook zijn partijgenoot Zijlmn, drongen
aan op betere vogel bescherming. Wettelijk
moest niet vastgesteld wonden, welke vo
gels wel, niaar welke rogels niet moes
ten worden beschermd.
De Minister Voelde daar veel voor, maar
verschoof die regeling tot de herztening
der Jachtwet, die wacht op het inkomen
van liel rapport der desbetreffende Staats
commissie, Dit ontlokte (ton. hear HelsdLn-
gen de opmerking, dat die Jachtcommis-
sie geen jacht mankte, wat de heer Tyde-
man, lid van diie Commissie, op zijn Ealsoen
trok, en afweerde met de betuiging, dat
gejaagd werk nimmer goed is.
De Boerenleenbank! n hebban hun, snbaiclip
weer gekregen, onder het gebruikelijke pro
test van, den hear Tydoman, die eon „clc-
ri'cnal op een mijl afstanids nrukt"; ver
scheiden leden van linlks brachten hun stem
vóór uit, meest Unie-liberalen en ook de
heer van Kol.
Wij koeren tot den heer Bolsuis terug,
die als vurig 'Oranjeman, hot een eer zal
vinden eenigen tijd op Hare Majesteit te heb
ben moeten .wachten. Zijn amendement om
do horingen in de Peel niet te doen plaats
hebben, en do post dus mot f 270.000 te ver
van je Vader; hij gaf mij geen keuze. Ik
ben niet zóó slecht als je misschien wel
denkt."
Hij wachtte oven. Zij antwoordde piet.
Haar gezucht was, zoo mogelijk, nog iets
blocker geworden. Ze wees naar de deur.
Donovan voelde, dat hij voor altijd uit
dat huis verjaagd was.
III.
Twee morgens later zat Philip op zijn
kamer, pogingen doende om wat te ont
bijten. Ilij zag er akelig bleek cn ziekelijk
uit. De laatste twee dagen had hij door
gebracht in bange onrust, telkens verwach
tend, dat liij iets zon vernemen van Silas
Fleischer. En de vraag hoe hij 't verbro
ken van zijn ongament zou uitloggen, kwel
de hom onophoudelijk.
Wat zou liij or niet voor hebben gege
ven 0111 weer op den ouden voet te zijn
met Constance! Do herinnering aan dat
tragisch figuurtje met 't pistool op hem
gericht maakte hem bijna gek. Haar moed
had zijn bewondering gewekt, zelfs in dat
oogenblik, en nu het Ie laat. was, wist
hij, dat bij haar liefhad zooals hij nooit
weer zou kunnen liefhebben. En haar had
bij onwaardig geacht zijn vrouw Ie wor
den!
De knecht bracht do post. Er was een
brief bij van Connie, een paar regels maar,
doch die hem kans gaven haar weer te zien
„Kom hedenmorgen twaalf uur bij mij.
Ik heb gewichtig nieuws. C. F."
Philip bracht 't sierlijk Velletje papier
even aan zijn lippen en borg het toen
in zijn portefeuille.
Een minuut later ging de kamerdeur
open; zonder complimenten stormde zijn
nicht Gwendoline naar binnen, warm en
buiten adem.
„Sir Joseph is dood!" berichtte zij kort.
„Goede hemel, Gvven! Moet dat een grap
verbeelden 1"
Gwendoline waaierde zich met haar hoed.
minderen, is niet -16 tegen 24 stemmen
verwo/rpen'. Dc Minister verdedigde den post
uitnemend. Waar de Kamer oen wet heeft
aangenomen, Waarbij do boringen mi,(slui
tend, van Staatswege mogen geschieden, op
gtrond, dat deze dan slechts systematisch
cn duidelijk zulten geschieden, zou dit
amendement feitelijk sWstand teweeg bren
gen.
Het spijt oms, dal. wij van dozen Minister,
die 'den voouwLstrevenden in vete opzichten
sympathiek moet zijn, een échec hebben
te boeken, waarhij hij niet geheel zonder
schulid Was. De heer Tabna heeft er zich
ernstig toe gezet, ouzo Arbeidsinspectie te
verbeteren. Op den kaatsten dag vóór liet
zomerreces heelt de Kamer haar goedkeu
ring gegeven, als men bij om dergelijk
gejaag als op zulk een' dag plaats heeft,
nog zulk een mooi woord mag gebruiken
aan de aanstelling van een Hoofdinspec
teur voor do Atbeidsinspcchio, hoe we 1 de
wo t z 11 Ik e en am b ten a a r niet ke n t.
Do Minister, op de goedwilligheid der Kac
inar voortbouwende, was nu gekomen met
het verdere stel van ambtenaren, dat hij
noodig had, maar de Commissie van Rap
porteurs, bestaande uit mannen van Links
cn Rechts, had hem uitganoodigil dien post
terug te iKiti'ii, en eerst dc wet iu over
eenstemming te brengen met zijn plannon
vóór hij verder ging. De heer Tallin had. op
dio imitatie m'octen ingaan, maai* ai» alten
sterken mannen, ligt wijken weinig in zijn
karakter, en hij hoopte dus op de Kamer.
De heeren Treub' en Lobman brachten hem
aa'n het versland, dat dit ijdele hoop was.
maar hij gaf niet toe en verloor heL warme
met veel talent voorgedragen pint. De be
schuldiging van den hear Schaper, dat. zij,
die mnct met den Minister meegingen, de
wettelijke regeling voorop schoven, om
do zaak zelve uit te stellen, miste 0. a.
allen grond.
Ondcrt.usschen werd thans een subsi
die aan de Brusselsche tentoonstelling, met
voor G ton, maar voor oven 4, met groote
meerderheid aamgeno men.
Over fte Arbeidsverzckering is heel wat
Ie doen geweest. Dr. Kuyper heeft, nu een
maal in do „Standaard" geschreven, 'dat
de wijze, waarop dc lieer Talma de zaak
opzet, n.l. door de ziekteverzekering en
de herziening ongevallenwet aan dc ouder-
doms- en invaliditeitsverzekering Ie doen
voorafgaan, zal leiden tot het noodlottig
gevolg, dat er niets tot stand komt en
dat maakt den beer Talma Izwak, vooral
nu in Engeland cn Denemarken de staats-
pensioncering 0111 zoo te zeggen in een
handomdraaien wet is geworden. Toeken
nend was het dan ook, dat de heer van
Vliet, de boezemvriend, van den heer Talma,
jarenlang zijn medestrijder in Patrimoni
um in deze ongerustheid betoonde. Dat
zat, dunkt ons, meer indruk maken op
den minister, dan de fulminante rede van
den heer Schaper over heL uitblijven dier
verzekeringen. Of het nu juist op den weg
van dezen sociaal-democraat ligt, om over
stagnatie in dez.e te klagen, waar zijn partij
achtereenvolgens bet ministerie Kuyper en
het ministerie de Meester hielp wippen,
is voor ons geen vraag. De heer de Klerk
pleitte voor eenvoudige ouderdomspensi-
onccring lnol als in Engeland geheel uit
de staatskas betaald cn de lieer Ferf sloot
zich daarbij aan.
De heer Talma verdedigde zijn stand
punt, en wij willen hein alle eer gunnen
dat het weldoordacht is, laten wij hopen,
dat als hij, (en dat kan volgens ons niet
uitbljjven) zal Inzien, dat zijn opzet te
„Ik maak geen grappen over zulke ern
stige pnderworpen, Philip, 'f Is de waar
heid. Zo hebben hem van morgen dood
in 't bed gevonden: hartverlamming. Ik
begreep, dat jij '1 nog niet kon hebben ge
hoord; daarom kom ik hierheen vliegen."
Philip keek ernstig, maar hij kon geen
ü'rocfhcid huichelen 0111 den dood van zijn
grimmigen ouden bloedverwant.
„Jij doet mij schrikken, telkens als ik
je ontmoet I"
„Dat heb je juist noodiig, Phil. Hoe is
't mot Connie? Nu kan je onder Flet
cher's 'druk Weg kamen, hè?"
Philip knikte. Ilij had met noodig gehad
had die papieren te, stelen. JVat kon liet
noodlot vreemde grillen bobben!
„Hoe is 't met Commie?" herhaalde zijn
nicht.
„Och, doe mij nu, geen vragen. Ik' (ben
zoo in de \Var. lik zal je, later alles Ver
tellen. Ik 'heb oen afspraak met Gomde,
straks."
„0, dam ga ik liiever heen. Dag, Philip
Om twaalf uur ontving Connie hom dn
een tuinhuisje; ze konden daar rustiger
spreken;.
„Ik zal u diet lang ophouden, monbejr
Donovan. Ik wilde u zeggen, da|t ik die
papieren "heb' gelezen, en nu weet, waar
om u zo wilde, hobbelt IK heb va
der gcvraialgd op nu begrijp ik alles. Het
spijt mij, dat ik gesproken heb' zooals ik
deed, ma,ax ik wist toen nog niets. Ilier zijn
de papieren, u ds vrij."
Tot dusver had zij n,a'ar den vloer ge
staard; bij 't overhandigen der papieren zag
zo hem een oogenblik' and.
Zo was bleek cn ontdaan; Philip voelde
diep berouw. Hij 'kuchte nerveus.
„Connie, ik' dank je uit den grond vain
mijn hart voor je edelmoedigheid, maai* dip
papieren zijn geen verschrikking meer voor
mij. Mijn oom, Sir Joseph is van morgen
overleden. IK ben zijn erfgenaam'. Ik kan
mijn schulden betalen,
grootsch is, en dat or zoo niets van to-
recht kan komen, zich met heL halve of 4
kwart ei zal tevreden stellen en zich niet
zal blind kijken op de lecge dop.
Ook deze dag bleek er een van gewich
tige motledoolingen te zijn. De minister
van Buitenlandscho Zaken kwam mcdedcc-
len, dat Venezuela bakzeil trekt, en dat
de nieuwe regeering aldaar verlangende in
vriendschap mot Nederland te leven, ecnire
vrienden van Castro had laten oppakken. i
De Kamer ontving deze tijding hiet vol
doening, het alleen betreurende dat jn
plaats van die vrienden, do beminnelijke
Castio zelf niet achter de tralies zat.
Een groot debat is ontstaan over het
Koninklijk besluit, dat de berekening regelt
van het aandeel, dat sommige bedrijven
particulier verzekerd aan de Rijksverzeke
ringsbank hebben te betalen, liet groote
bezwaar was, dat die regeling reeds met
1 Januari 1909 ingaat, cn dat het besluit
terugwerkende kracht heeft, zoodat de par
ticuliere verzekeringsmaatschappijen over
1 DOS, promiün berekend hebbende naar
een lager tarief volgens het hoogers zul
len hebben te betalen. Do minister heeft
bet aan zijn eigen slijthoofdighcid te wij
ten, dat een motie Palijn om in deze on
billijkheid te voorkomen, met groote meer
derheid word aangenomen.
En toen ging de Kamer op een galop. Het
moest afloopen. Over de opcenten wordt
niet gediscussieerd, zo worden aangeno
men met enkel tegen de hoeren Idsinga cn
Van Doorn en de> sociaal-democraten. Wet
op de Middelen aangenomen. I)e aankoop
va,n porccelen voor de Landsdrukkerij ad.
f270.000, een som, algemeen te hoog ge
acht, kost eon avondzitting. Uitvoerige op
positie van dc hoeren Patijn en Lobman,
en steun van do heeren van Vuuren Ion.
van Citters. Dc heer Heemskerk, die scheen
te vinden dal zijn collega Bevers dc zaak
niet krachtig genoeg verdedigde, kwam te
hulp, met al zijn humoristische virtuosi
teit, het mocht echter alles niet baten,
de Kamer wist, dat ze te duur uit was en
dc zaak werd met groote meerderheid uit
allo partijen verworpen, liet krankzinnif-i-
gesticht komt* niet in Driebergen, waar
mee vrij de bewonevs van die streek ge-
lukwenselien. En do soldijwet is zonder
discussie en zonder hoofdelijke slemining
aangenomen, in Februari a.s. zal voor do
leden die moer of anders willen, gelegen
heid zijn daarvan bij suppletoire begroo
ting te doen blijken.
De wijziging van dc Ongevallenwet, zoo
hoog noodig om een eind to maken ,aan
het steeds aangroeiende deficit, is echter
wijselijk niet van de agenda afgevoerd,
do Kamer zal daarover vandaag beslissen
on die zeer zeker aannemen, als.... er
genoeg leden opkomen.
De Kamer is op reces gegaan. Ilulde voor
haar uithoudingsvermogen, bovenal hulde
aan haar onvermoeiden voorzitter, aan do
pers denkt natuurlijk niemand.
Nederland en Yoneznoln.
Gistermiddag js vanwege de betrokken
departementen (Marino en Koloniën) naar
de commandanten der oorlogsschepen in
de Venezolaansche wateren telegrafisch or
der gegeven de vlooldcmqnslrntio te doen
ophouden.
De „Vossischo Zeitung" en do „Post"
s
Hi
Connie trok zich verder in de schaduw,
terug.
„Dan. bfchocf ik' u niet langer op te hou
den'. Maar voor u gaat wilde ik u één
vraag doen: u dacht toch niet, dat ik' in
stemde met mijns vaders plannen Dat ik
wist
„Neen, ik wist, dat u er onwetend Van
was. Maar kunnen We die plannen niet
uiLvoercn, Connie?"
Hij trachtte haar haind te vatten, doch
zij oin'tweek hem. Ze bloosde hevig.
„Hoe durft u zoo iets voorstallen,? Ben
ik nog niet genoog bclocdigd? Hoe kan u
veronlderstellen, dat ik ja zou zeggen, nu
ik uw gevoelens ken?"
„Connie, begrijp mij nitot verkeerd. Toen
ik' je zoo dapper zag, dim! nacht, wist ik,
ilat ik jo lief had waanzinnig. Ik zweeo*
hot jet"
„Is het, oiridat jo medelijden) met
mij hobt?"
„Necin', neen! Och, wil je mij niet gc*
100 ven?"
„Ja, ik geloof jo," sppak' zij langzaam',
„Manlr do verandering i,s zoo snel. Sir Phi
lip Doniovan moest hooger kijken."
„Jij Lept 't hoogste voor mijj ConnieI
WIJ je mij gelooven?"
„Neen nog piet, Philip; ik heb to
ve/öl geleden'. Ga een' jaar Weg, en als jo
dam nog van mij houdt, kom dan. wet©*."
Zij wendde hot hoofd af, ontroerd.
„Connie, je bent weed. Is dat je laat
ste woord?"
ITaar oogen' waren' vochtig. Zij hood hom
een roos uit haai* ceiuluurbouquatjo.
„Ja, Philip. Als je terugkomt, zal ik
luisteren1."
En Philip ging. Maai* hij kwam! töru'g.
li
f
tteiwnwrosKsaumaaifcaewi
■»3»&w^oiJgA»^A!g«p^tWihg>tïi»B*iaia^)it^i^tu«gb8ffi>»a«i>Uitttg.f MJaw.-sri«*cxa*<w> ■iiuiX^xivm^jmaixaKaxMmxasxsus^^ nn vt*ötty««Kaat
J
VA
