meisjes worden gcnoodigd, om te luisteren
naar do muziek, gemaakt door do jonge
lingen, gezeten onder den zoogonaamden
wenschbonm. Als het geliefde meisje voor
bijgaat, speelt de jongeling harder en met
meer gevoel; zoo zij niet luistert en voort
gaat, weet hij, dat ze hem niet wil, konit
zij echter naar hem toe on legt ze een
bloem op het instrument, dan springt hij
op, grijpL haar hand, waarbij hij op moet
passen de bloem niet le laten vallen en
zij wandelen samen in de door de maan
verlichte wonden.
Wanneer Japanner zijn liefde bekend
wil maken, werpt hij een ruikertje prui-
menbloesetn in den draagstoel zijner uit
verkorene, als zij dien bestijgt om naar de
bruiloft eener viiendin te gaan. Werpt zij
de bloemen weg, dan is zijn aanzoek ver
worpen, steekt zij ze daarentegen in haar
ceinhnn, dan is hij aangenomen.
In Spanje ziet de jonkman or verliefd
uit, nnaf hij spreekt eerst, als de dame
van zijn hart, hom aangenomen heeft, flet
meisje spreekt niet, maar kijkt slechts
too. Later, tegen den avond, als het koe!
geworden is, klopt liij aan baars aders
deur en vraagt een glas-water, wat hij na
tuurlijk krijgt. Nu komt echter hot kiitieke
moment. Ais hem geen stoel onder de poort
of in den tuin wordt aangeboden, is hij
afgewezen. Anders blijft hij als aangenomen
vrijer en de verloving wordt bezegeld door
een naar de levensomstandigheden van het
bruidspaar, meer of minder schitterend fa
miliefeest
VERJAARDAGEN.
Van onze vroegste jeugd htrdenk-m wij
den dag onzer geboorte, lüsof het een
feit is om er trotscli op to zijn, en dat is
het toch ueusch niel. Die onderscheiding;
kan ieder, lino nederig ook, verwerven,
/under dat er eenige verdienste voor hem
insehuilt Waarom dan dat vieren en geluk-
wenschen op iemand's verjaardag? liet
zou er nog door kunnen voor heel jonge
menschen, die er naar verlangen „groot"
to zijn, en als zo grool zijn, bedenken,
hoeveel prettiger do dagen •hunner jeugd
waren, maar nadat iemand de dertig ge
passeerd is, moest er maar nooit meer
op zijn verjaardag gezinspeeld worden.
Tloe aangenaam zou het zijn, nis wij niet
telkens aan onzen leeftijd werden herin
nerd, ja, zelfs geheel onkundig waren van
het jaar onzer geboorte. Het zou oen heer
lijk iets zijn, als niemand wist, hoe oud
hij was. Vete menschen worden oud vóór
hun lijd, alleen door do herinnering van het
jaar van hun intrede in het leven.
Wat zijn er veel vijftigjarigen, die twee
maal zooveel energie, driemaal zooveel
talent en viermaal zooveel kennis bezit
ten als jongelui van twintig, en die op
zij gezet woriten, omdat ze over de 40
zijn, op zij gozet als him werkkracht op
haar best is, nu hun talenten gerijpt zijn,
hun oordeel is verzacht, en de wilde geest
drift van huu jeugd door de levenservaring
wat lager is gestemd.
Wanneer die menschen niet wisten, en
als anderen ook met wisten hoe oud ze
waren, wat zou dat gelukkig zijn. Vroeg
men hen, hoe oud ze waren, dan zou
den ze in allo oprechtheid kunnen zeg
gen, dat ze het niet wisten en de werk
gevers zouden zeggen: „Hier iseen man of
vrouw v,an veel ervaring, die kan juiM
het werk doen, dat ik noodig heb, wal
kan het mij scholen, als is hij mik zoo oud
als .Methusalem."
Door auto-suggestie werkt dat tobben om
trent leeftijd zeer verkeerd. Een vereoni-
ging tot afschaffing der verjaardagen zou
zeker niet kunnen stichten.
EEN KONING DIE EEN DRIL DRAAGT.
Koning Gustaaf V van Zweden -- die met
zijn gemalin onlangs de gast was van ko-
vorzegelde pakket, met. den ketting, was
verdwenen, en inplaats daarvan haalde hij
er een deel van 'teen of ander uvrk uit.
„Wat is er?" vroeg de hertog nieuws
gierig. toen hit den angst vahileu ander mg.
„Dof, is weg!" hijgde Jenkins. ,,!k turn
bestolen."
„Waf" gilde de hertogin, bleek wórd md.
ei vloekt!" brlikte de hertog, opsprin
gend, „heh je don ketting niet verloren?"
„Ik tien geruïneerd 1" kreunde de onge
lukkige Jenkins, toen hij in een stoel neer
viel en het gelaat met do handen bedekte.
De hertog was de eerste, die (te stilte
verbrak door te zeggen: „Hoe oen je be
stolen en wanneer gebeurde het?"
,,ïk weet het niet," kreunde Jenkins.
„Waar jo moet er took eenïir idéé van
hooben. Denk er eens over."
„Weet je zekei, dat te de juwwlen mee
gekregen hebt?" vroeg de hertogin, met
een klein straaltje van hoop.
„Zij werden mij gegeven in de baak, in
een verzegeld pakket, dat ik zelf in mijn
tnseh deed, en sedert dien is do taseh
steeds in mijn bezit geweest. Ik nam een
rijtuig aan het station en stapte bijna on
middellijk in den trein, en ook van hot
station reed ik hierheen. Ik begrijp niet, htm
iemand buiten mijn weten aan de taseh is
kunnen komen, laat staan ze geopend en
weer gesloten heeft, want de sleutel was
al dien tijd iij mijn zak."
„Was er iemand bij u in den trein?"
vroeg de hertog.
„Slechts een oude dame en haar doch
ter."
„Zouden zij aan de taseh hebben kun-
komen?"
ning Edward Vil, van Engeland, is de
eenige Europeesche vorst, die een bril
draagt Koning Gustaaf wiens oudste
zoon, do kroonprins, getrouwd is met do
Engelsche prinses Margaretha van Con-
naught is een eerste lawn-tennisspeter,
en misschien de meest democratische vorst
van Europa.
Ook do op zoo schandelijke wijze ver
momde koning van Servië, Milan, droeg
een bril.
EEN HOOG GELEGEN RESTAURANT.
Het hoogste restaurant tor wereld is ge
opend bij liet IJszee-station van den Jnng-
frau-spoorweg in Zwitserland, flet ia
10,000 voet boven de oppervlakte der zee
gelegen, dicht hij den top vari den berg.
Het voedsel wordt niet gekookt op ge wonts
brandstof, maar met elcclririteit, die ge
leverd word! door den Lutschinc-walerval,
diep in de vallei onderaan den berg. De
eetkamer is een groote zaal, in du rots
uitgehouwen en verwarmd door ekctucdeit.
WONDERKINDEREN.
Te Boedapest heeft een vioolspotertje van
een jaar of tien, furore gemaakt. Het won
derkind, Kalman Rèv genaamd, is sedert
eenigen tijd toevertrouwd aan du zorgen
van Yeno Hubay en professor Thoman, die
heiden do grootste verwachtingen van den
knaap koesteren, tn October gnat dekbiuo
kunstenaar een aantal cancel ten in Londen
geven. Men beschrijft hom als een door
en door gezonden jongen.
Een Engelsch tijdschrift geeft een pm .et
van twee kinderen: een klein mrLjo, van
vier jaar oud, zit op een bankje en wordt
ondersteund door een flink broertje, van
een jaar of tien. Het zijn beiden pianis
ten. De oudste, Pillar Osario, dekteino Span
jaard, die te Leipzig onder leiding van
Nikisch studeert, is reeds in ons land in
het Kurhaus te Schevemngen, opgetreden.
Het meisje, van vier jaar, Pepita Arriola
geheelen, heeft dezer dagen te Leipzig een
aantal klassieke pianocomposition gespeeld
voor een aantal kunstenaars, critici en (lok
tenen. Allen waren ten hoogste verbaasd
over de gaven van het kleine meisje, dat
alle composities uit hot hoofd gespeeld
heeft.
OM DER SCHOONHEIDS WILLE.
„Men kan zich moeilijk een voorstolling
maken van het gewicht, dat een debutante
hecht aan de gebeurtenis, om aan do ko
ningin te worden voorgesteld," sprak een
verpleegster uit een privé-hospitaal in een
der deftigste wijken van Londen.
„Wij leggen er ons voornamelijk op toe
om als patiënten op te nemen, jonge
meisjes, die alteen maar verpleging noodig
hebben, omdat zij in het volgend seizoen
voor 't eerst uit moeten gaan, en die be-
geerig zijn om door eeri geregeld dióet, mas
sage, gymnastiek enz. haar schoonheid te
verhoogen. Het zijn meestal degenen, welke
do natuur niet ruim bedeeld heeft, die onze
hulp vragen, maar er zijn ook tijden, dat
wij meisjes opnemen, die er werkelijk lief
uitzien, maar die wenschen, dat haar be
koorlijkheden verhoogd en zooveel mogelijk
uitgebreid worden.
„Een behandeling van zes maanden is
doorgaans alles, wat vereischt wordt, maar
er zijn ook wel uitzonderingen op dezen
regel.
„Wij hebben nu een meisje bij ons, dat
op het tijdstip, walmeer zij aan het hof
zal worden voorgesteld, ruim een jaar in
behandeling zal zijn geweest. Zij was verre
van mooi, toen zij bij oas kwam, en haar
voornaamste gebrek was, dat zij zoo ver
bazend mager was. Gedurende do eerste
zes maanden van haar verblijf ten onzent,
mocht, zij maar een paar uur per dag op
zitten; dit, gevoegd bij het toedienen van
gemakkelijk verteerbare spijzen, maakte, (lat
„Neen, stellig niet. Ze lag op de bank
naast me, en ik hield er bijna voortdurend
nrijn hand op. Bovendien, ze waren maar
heet kort in den trein. De oude dame
wou! ziek, en stapte aan het eerste sta
tion uit.
„Ah'" riep de hertog uit. „on wat doodt
ge, toen ze ziek werd?"
,,lk hielp haar dochter om haar op te
rapen, ze was van de bank gegleden en
lag op den grond.
„Dat is het." sprak de hertog. „Die
ziekte was alleen voorgewend, om je
atlentie af te lekten. Die vrouwen, hebben
de jimCelen."
Langzamerhand begon Jenkins de waar
heid te begrijpen. Het moest zijn, zooals
de hertog zei. Bovendien herinnerde hij
zich nu, dat de jonge dame gelezen had
in een boek zooals dat, wat bij nu in
zijn taseh gevonden had. Waarschijnlijk had
zij het er in gedaan, opdat hij minder de
afwezigheid van het pakket zou merken,
tenzij hij de taseh opende.
Op dit oogenblik kwam een bediende
binnen met een brief voor de hertogin, die
hom ongeduldig opende en den inhoud las.
Terwijl zij dit deed, kwam er een verbaasde
uitdrukking op haar gelaat.
„Breng de doos dadelijk hier," sprak ze,
en gaf toen den brief aan den hertog.
Ook hij keek hem niet niet weinig ver
bazing in.
Zoodra de doos in de kamer gebracht
was, scheurden beiden liet papier er af,
deden het deksel open en. haalden een
grooto bouquet to voorschijn. Do hertog
boog de bloemen ter zijde, terwijl de her
togin uit het midden hiervan een doosje
zij langzamerhand dikker werd. Nu hog
neemt zij zoo min mogelijk beweging; zij
maakt goede vorderingen, on als de tijd
van haar voorstelling daar is, zal haar fa
milie zich' zeker over haar verschijning niet
behoeven te schamen."
ALS, LEVENDE SNEEUW.
Er is een soort van vogels, die, wanneer
zij vliegen, do lucht het aanschijn geven,
of zij vol sneeuwvlokken is. Bij het
Sakkalineiland zijn de blauwe wateren
der zee zoo doorschijnend, dat op sommige
plaatsen do bodem gemakkelijk te onder
scheiden is en men zonder eenige moeite
de bewogingen der ontelbare visschen kan
nagaan. Bij wijten evenwel ziet de opper
vlakte van het water over een uitgestrekt
heid van bijna een vierkante mijl er uit
als een sneeuwvlakte. Wordt er bij toeval
een schot gelost, dan zal het sneeuwveld
rijzen en do lucht vol worden van glinste
rende sneeuwvlokken, die, beschenen door
de heldere zon, in hot weder blauw ge
worden water weerkaatsen.
Millioenen bij millioenen van deze vlekke
loos witte vogels bevinden zich dan op (lie
plaats, en hun plotseling opgaan in do
lucht, geeft den reiziger een der mooiste
tafereeicn te zien, welke die streek aan
biedt.
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
Een zevende deel van het inkomen van
de werkmansklasse te Berlijn, wordt, zoo
als men beweert, besteed aan alcoholische
dranken.
De heer Louis Clement, de uitvinder van
het freewheel, stierf onlangs to South
ampton. Hij verkocht zijn uitvinding voor
zes duizend gulden, die, zooals gezegd
wordt, aan de koopers in één jaar 12 hon
derd duizend gulden opbracht.
In do bergstreken van Cuba zijn vele
riffen en valleien van bizonder vruchtbaar
land, dat alles nog bijna ongerept ligt, en
dat reeds bestond vóór den tijd van de Span
jaarden.
Gustaaf Helmholz, een uitvinder in \Voe
nen, heeft een draaienden toren uitgedacht,
die electrischo stralen van verschillende
kracht uitwerpt. Hij zegt, dat in geval van
oorlog, dat instrument in staat zal zijn, de
Jraadlooze telegrammen te vernietigen.
Madame Thèbës, wier jaarlijkscho alma
nak in Frankrijk even beroemd wordt als
de Old Moore's-almanak in Engeland, voor
speelt, dat 1909 een „rood jaar" zal zijn. Wij
zulten bedreigd worden door een algemee-
nen brand, en de meest critische momenten
zijn van Augustus 1909 tot Februari 1910.
Ter viering van het eeuwfeest van Evan-
golista Torricolli, den uitvinder van den ba
rometer, is door vader Alfani, directeur van
het observatorium te Florence, een kolos
sale barometer samengesteld, die vijfden
Engelsche ellen hoog, en bijna één Engel
sche el breed is.
Vrouwen in Oostenrijk kunnen onder
geen voorwaarde ter dood of tot gevan
genschap veroordeeld worden. Nadat er een
vonnis over een vrouw is uitgesproken,
wordt zij naar een klooster opgezonden,
en daar een zeker aantal jaren gehouden.
Het meeste ivoor, dat aan do markt ge
bracht wordt, is „dood". Dit beteekent,
dat do dieren, waarvan het afkomstig is,
reeds lang gestorven zijn. liet wordt ge
durende jaren door de inboorlingen opge
zameld. Er bestaat geen gevaar, dat de
voorraad in Afrika spoedig uitgeput zal
zijn.
haafde, en op een veer drukkend, kwam
de kostbare ketting te voorschijn,
„Wees zoo goed je patroons te zeggen,"
sprak de hertog, „dat de ketting veilig
overgekomen is, en reken je zelf gelukkig,
jongeman, dat het pakk<-t, dat je je liet
ontstelen, geen waarde bevatte. Ik zou u
willen aanraden in 't vervolg voorzichti
ger te zijn met jonge, zoowel als oude
dames vooral, wanneer ge kostbare din
gen bij je hebt, die een ander tuebehooren."
Toen Jenkins aan het station kwam,
vond hij Colbrook reeds op het perron.
„Hallo, wat is or?" riep hij uit. „Je ziet
er uit, alsof je een geest gezien hebt. of
zeeziek geweest Ixmt."
„Ik heb een vreeselijkcn schrik gehad,"
zei 'Jenkins, toen ze in den trein stapten.
„Schrik? Jij, zoo'n groote kerel!"
„Ja, men heeft mij hestoten 1 Mijn taseh
is op de een of andere manier geopend,
terwijl ik in ilen trein zat,
„.Te wilt toch niet zeggen, dat je de
juweelen kwijt bent?" voreg Colbrook met
goed voorgewomde verwondering.
„Neen; 't is alles in orde. Het kwam uit,
dat ik ze in 't. geheel niet gehad had. Jij
nam zo mee met de bloemen."
Jerkins was te veel in zijn eigen gedach
ten verdiept, om do teleurstelling op het
gelaat van den ander te bemerken, of de
tranon van woede, die in do oogen van
den roodharigen jongen opkwamen, toen
de laatste mistroostig uit het raampje keek.
„Dat had ik moeten weten!" mompelde
Colbrook.
ANECD0TEN.
„Hier breng ik' u een draxna in verzen,
mijnheer de directeur."
„Maar ongeluksmensch, verzen maken
het publiek nog slaperiger dan proza."
VERKEERD BEGRErEN.
Meester: „Jan, heb je wel eens iels van
Nero gehoord?"
Jan: „Stellig, meester!"
Meester: „En wat kunt ge me dan van
hein vertellen?"
Jan: „Hij heeft vannacht zoo vrceselijk
gehuild, dat niemand in huis slapen kon."
Een. moeder hielp haar zoontje bij zijn
taalkundige les, tot zij aan het woord
„woestijn" kwamen, wat het ventje maar
niet begrijpen kon. Zijn moeder legde het
hem uit, zeggende: „Een woestijn is een
kale vlakte, een plaats, waar niets groeien
wil." Bij deze woorden helderde het ge
laat van het kind op, zoodat zijn moeder
stellig meende, dat hij het nu begreep.
Zij vroeg hem dus, haar uit te loggen, hoe
hij het zich voorstelde, waarop hij snel liet
volgen: „Vaders kaal hoofd."
VOLKOMEN WAAR.
Een zeker schrijver werd ton eten ge
vraagd door een vriend, die een groote
mate van ijdcthcid bezat. Zij waren maar
samen eri dronken heel wat wijn. De gast
heer begon spoedig op zijn denkbeeldig suc
ces in 't teven to pochen.
„Maar, oude jongen," sprak hij: ,,'t is
ook niet fc verwonderen, want zonder -ver
waand te zijn, kan ik gerust zeggen, dat
ik er goed uitzie; ik hen knap, beschaafd,
dapper, rijk
„Inderdaad," sprak de ander, „ge zijt een
geluksvogel, al do feeën waren zeker bij
uw geboorte tegenwoordig, zooals in hot
sprookje?" I
„Ja," sprak de ander, die werkelijk
meende, dat zijn vriend hetzelfde gevoelen
was toegedaan.
De geletterde man stond toen van zriju
stoel op, en sprak: „Ik moet u één ding
vertollen, mijn goede vriend, en dat is, dat,
evenals in dat sprookje, 'de dertiende boozc
fee ook bij u niet ontbrak, want zij ver
leende li de gave, dat gij zelf de cenigo
persoon zijt, welke de goede eigenschappen,
die ge bezit, kunt opmerken."
VERSTANDIG OPGEMERKT.
Het is dikwijls verwonderlijk, welk een
juist oordeel kinderen kunnen hebben. In
plaats van ze spoedig af te schepen of ze
't een of ander op de mouw te spelden,
is het beter ze zelf eens te laten na
denken.
Een meisje van acht jaar was eens op
visite hij haar grootmoeder, 'die als zeer
godsdienstig bekend stond.
„Raad eens, grootvader," sprak ze op
zekeren dag, „wat oom Robert zegt?"
„Wat zegt hij dan, liefje?"
„Hij zegt, dat do maan gemaakt is van
zoetemelksche kaas, is dat wel zoo, groot-
pa?"
„Dat moet jo zelf maar eens uitvinden."
„Hoe kan ik dat, grootpa?"
„Krijg je bijbel en kijk, wat die zegt."
„Waar moet ik beginnen?"
„Vooraan, natuurlijk."
flet kind ging haar bijbel zitten lezen.
Vóór zij hot tweede hoofdstuk van Genesis
uit had, en gelezen had van de schepping
der sterren en der 'dieren, kwam zij terug,
haar oogjes schitterend van opgewonden
heid over haar ontdekking,
„Ik heb het gevonden, groolpa!" riep
zij uit. „Het is niet waar, want do maan
word gemaakt vóór de Loeien."
Dokter: „Iloe is het vandaag mot uw
broer, juffrouw Marie?"
Juffrouw Marie: „Hij is erger, dokter,veel
erger."
Dokter: „Hebt ge hem het drankje gege
ven, dat ik hem heb voorgeschreven, ieder
uur een tepel vol
Juffrouw .Marie: „Neen, dokter, ik heb
liem het hcele drankje tegelijk gegeven.
Hij wilde graag gauw beter zijn, om van
avond naar de comedio te kunnen gaan."
VOOR DAMES.
HOE MOET MEN VLEESCH BEREIDEN?
Volgens den warmtegraad en de wijze
van braden, vermindert liet vleesch in ver
teerbaarheid en hoedanigheid. Itet is het
rauwe vleesch, dat geen enkele wijziging
ondergaat en het beste verteert; maar toch
mag men zulk v'eesch niet onvoorwaardelijk
aanbevelen, omdat het gevaarlijke bacto-
rieën en andere parasieten kan bevatten.
Overigens zijn wo van oudsher gewend
aan gebraden vleesch, aan geur en smaak,
die zich ontwikkelen door de hoogere tem
peratuur. Alen moet dus volgens ieders
smaak het vleesch meer of minder braden.
Eenigen verbuigen vleesch, dat nauwelijks
het vuur heeft gezien. In zooverre hebben
zij gelijk, dat het voedzaam is; maar, men
moet de parasieten vreezen. die zeker niet
gedood worden op 50 of 60 graden, een
temperatuur, die onvoldoend gebraden of
geroosterd vleesch nauwelijks bereikt. An
deren weer drijven het braden (c ver, zoo
dat hot vleesch „zoolleer" wordt. Men moot
hier, ovenals in alles, oen gulden midden
weg bewandelen. Uit economisch oogpunt
moet men zekere grens niet overschrijden,
omdat het vleesch verliezen ondergaat tot
50 o/o. Een stuk van 1 K.G. weegt niet
meer dan 500 gram, nate lang gebraden
to zjjn geweest.
De te hooge warmtegraad vermindert hot
vet en verwijdert het water. Zonderling
is zeker het feit, dat in water gekookt
vleesch, het meeste water verliest en oolc
vet loslaat; het is dus verkeerd soep fc
schuimen, daar hierdoor de voedende be-
standdeeieu verloren gaan.
Langen tijd heeft men er over gestreden
of vleeschbouillori voedingswaarde heeft. Dq
moesten vindon het oen opwekkings- maar
geen voedingsmiddel; de laatste onderzoo-
kingen hebben het tegendeel bewezen.
Men heeft bevonden, dat tengevolge van
voortdurend koken gedurende twee uren
ongeveer 90 pCt. water, bij 8 tot 9 pCt,
voedingsmiddelen eiwitten en koolhy.
draten in het water aanwezig waren.
Bouillon is dan wel degelijk voedsel. 8
gram per liter aan eiwit houdende stof.
Ion in bouillon staat gelijk met 40 grant
vorsch vleesch en ongeveer een zacht ge.
kookt oi.
Men kan zich dus wel niet voeden niet
bouillon, maar het is een zeer kostbaar
hulpmiddel bij* de voeding; zelfs bevat het
een kleine dosis aan opwekkende bestand,
doelen, in uitwerking gelijk aan cafeïne, dat
de spijsvertering en bloedsomloop bevor
dert. Het is verkeerd geweest, zoolan»
kwaad te spreken van den bouillon.
Om een goeden bouillon to maken, is
het niet voordeelig a! te vet vleesch to
nomen; sommige huisvrouwen meenon, dat
het noodig is 7 N 8 uur lang den koken
den toestand van bouillon te laten voort
duren; inen kan echter hetzelfde resultaat
verkrijgen door de temperatuur op onge
veer 80 graden regelmatig le blijven houden
en het koken niet te forceeren.
De grooto vraag blijft nog, of men het
vleesch in koud water moet opzetten cr
liet dan langzamerhand tot 80 graden ver
hitten, óf wel het stuk dadelijk in kokend
water opzetten.
Naar ons idee is de eerste methode de
boste, omdat zij een bouillon oplevert, een
vijfde oplosbare bestanddcelen meer bevat
tend dan bij de tweede; daarentegen is de
bouillon iets minder rijk aan vet. Zoc
geeft de eerste bouillon betore soep ter
koste van het soepvteesch, de tweede eer
minder voedzame soep en smakelijker ei
voedzamer soepvteesch.
Liebig ried aan, het vleesch in reeds ko
kond water te doen, het eenige minuter
door to laten koken en dan oenigo urci
op 70 k 75 graden te houden. Om uit
stekend vleesch to verkrijgen, raadt hi
nader aan, het stuk met groente en zou
en weinig water op te zetten, en do par
zoo hermetisch mogelijk te sluiten met pa
pier of perkament. Het is ook verkeerd he
water dadelijk te zouten; bet verschil in
draagt een kwart in do voedende bostanc
declen van den bouillon.
Gebraden vleesch, dat nog altijd een we'
rrig rood blijft, verliest van 12 tot 18
aan water. Is het droog gebraden, dan bi
draagt dit verlies 40 o/0. De ouderdom va
bet dier, dat het vleesch geleverd hee
en de aard van het vleesch zelf, moe te
ook in aanmerking komen. Zoo vereiscl
ossenvlcesch driemaal minder tijd om ga:
te worden dan varkens vleesch. Hoe joj
ger het dier is, hoe korter de braadfiji
JHoo meer het vleesch gezouten en gep('
perd is, hoe meer het aan voedende b
standdcelen verliest, bij denzelfden tijd va
braden. Bij het braden is het verlies aan v>
zeor belangrijk, omstreeks 35 o/o. Schape
en kalfsvleesch verliezen minder. Overh
algemeen kan men zeggen, dat gerooste!
of gebraden vleesch het beste is uit gezon
beidskundig oogpunt; het is de beste vo'
ding voor zieken, als het juist is toeb"
reicl.
llam&ei en Redrijl,
U itlotingen.
RUSSISCHE LOTEN, 5 h Rbl. 10
van 1864. r
Trekking 15 Jan. Betaalbaar 15 Api
Serie "2247 no. 48 Rbl. 20'0,000, Sc
2174 no. 11 Rbl. 75000; Serie 10612 i
05 Rbl. 40000; serie 13285 no. 21 It
25000; serie 2083 no. 40, serie 14106 i
32, serie 19592 no. 3S, elk Rbl. lOOfr
serie 639-1 no. 43, serie 12675 no. 1
faerie 18964 no. 12, serie 7S0'4 no. 1
serie 13296 no. 16, elk Rbl. 8000; eer
1103 no. 17, serie S129 no. 12, sea
12152 no. 50, serie 155S7 no. 50, se
2060 no. 27, serie 8959 no. 46, w
1-18215 no. 00, serie 16208 no. 47,
Rbl 5000.
De volgende seriën elk Rbl. 1000.
Serie (163 no. 18, serie 005 no. 13, si
3172 no. 30, serie 3374 no. 21, serie 61
no, 45, serie (5300 no.' 47, serie 7184
3 6, serie 8G07 no. 32, serie 9744 no.
serie 10735 no. 25, serie 11812 no.
serie 14357 no. 45, serie 14456 no.
serie 15853 no. 06, serie 15895 no.
serie 17420 no. 48, serie 17G66 no.
serie 18261 no. 4.3, serie 19534 no.
serie 16299 no. 08.
Alle overige nummers in bovenstad
seriën vervat elk Rbl. 135.
Lf
LOTEN VAN PARIJS (Municipal k"
van 1871. J!,'
Trekking 20 Januari, i0v
;a
d
o
II
g'
ir
ft
No. 742817 fr. 100,000; nos. 103!
en 25S097 fr. ÖOO'OO; nos. 867000 S4!n',
1063463 4 96460 790703 528074 84'.
1243306 861392 167028 elk 1000Q
75 Nos. elk fr. 1000.
Zij
tee
lat
spi
me
.spi
hei
dat
eer
hel
wai
zei(
bei.
heh
mot
wat
stat
lian
1 brei
ver,
I van:
vrat
hebl
rijke
trou
hivedi
in e
allee
onge
1 vricr
(cen
I vrou
komt
moed
ui
,,Van
Vilei
t
i
d
V
V!
di
<0.
