De uuroe heester v a n S c h i e d a >1,
62"* Jaargang,
Zondag 31 Januari 1909
I
Dit mm tóaat uit DRIE Mn
Eerste Blad
S
No. 12912
I
i.
Geheimzinnig verleden.
QSt
de 1
iarl
aten
'taal.
der-
mn,
Deze courant verschijnt d a g o 1 ij k s, mei uitzondering van Zon- on Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor S c lii e d a m en V1 a a r d i n g e n 1.25. franco'
per post £L 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertenüën voor het eerstvolgend pununer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgt! zijn.
Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl, 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar do plaats die zij
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
I voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
ng»
nz.
Kennisgeving.
Brengt bij deze ter kennis van de inge
zetenen
Dat liet kohier van de belasting op bc-
drijfs- en andere inkomsten No. 9 dezer
gemeente, over het dienstjaar 190S/9,
door den heer directeur der directe belastin
gen te Rotterdam op den 29stcn Januari
1909 executoir verklaard, op heden aan don
ontvanger der directe belastingen alhier, ter
invordering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij
de wet bepaalden voet te voldoen, alsmede
dat heden de termijn van zes weken ingaat,
binnen welke bezwaarschriften tegen oenen
aanslag, op genoemd kohier voorkomende,
belmoren te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 30slon Januari 1909.
Do Iturgemreslor voornoemd
M. A. BRANTS.
^.vAan de Openbare School D, te Schiedam
j (Hootd de heer 3. Hage) wordt gevraagd
f een ONDERWIJZER
mot nkfo vrije- en ordcoefeaingen.
De aanvangsjaar wedde van f550. woidt
verhoogd
voor de akte vrije en ordeoefeningen met
125.—
voor de akte handteekenen met (50
voor de hoofdakte met f200
en voor 2, 4, 0, 8, 10, 43 en 16 jarigen
dienst bij het lager onderwijs met 150.
voor ieder tijdvak en voor hot bezit der hoofd
akte bovendien na 19 en 22-jarigen dienst
bij het lager onderwijs mede met f 50.
voor ieder tijdvak.
Sollicitatiën in te zenden aan het arlre-
van den Burgemeester van Schiedam, voor
21 Februari as.
RüniNLANlT
Schiedam, 30 Jan. 1909.
FRANKRIJK.
Aanval op Cl óm en cc au.
In do Kamer vielen gislcrcn de rechter
zijde en de uiterste linkerzijde gezamenlijk
het kabinet-CIcmenceau aan. Maar dc aan
val mislukte. Van conservatieve zijde kwam
de afgev. De Rame! een interpellatie hou
den over do bestraffing van 5 officieren,
te Laon, omdat, zij een godsdienstoefening
in oen r.-k. kerk hadden bijgewoond, en over
hot verbod aan de soldaten oin katholieke
inrichtingen te bezoeken.
Rainel protesteerde natuurlijk en word
door rechterzijde cn centrum toegejuicht.
Hij verklaarde dat dc rapporten over den
kerke lijken dienst uitgebracht, de woorden
van tien geestelijke verkeerd hadden weer
gegeven. O. a. zou beweerd zijn dat de
prelaat vair republikeinen en Parijzenaars
(lépublicains el Parisiens) sprekende, ge
zegd had publicains et pharisiens (tolle
naars en farizeeërs).
Als conclusie op zijn interpellatie stelde
Do Ramel een motie voor, in welke de
minister van oorlog wordt uilgcnoodigd ter
kennis van do troepen te brengen art. 10
van de „Declaration dos-droits de riiomme",
waarin gezegd wordt dal niemand lastig
mag worden gevallen wegens zijn over
tuigingen op godsdienslig of ander gebied.
Na dezen kwam de socialist Francis de
Presscnsé een boekje open doen over de
radicalen en hij verklaarde d'at „de regee-
ringsparüj de partij was van de, algemeene
onderdrukking ten hale van de bezittende
klassen." Ook hij protesteerde tegen do straf
den officieten opgelegd, en ging het minis-
toric-CIémcncoau brandmerken voor do „tal-
loozo onrechtvaardigheden", die hel be
ging, voor zijn dubbelzinnige houding je
gens officieren en soldaten.
Presscnsé werd niet alleen links, maar
ook door de rechterzijde toegejuicht.
In zijn antwoord zei Picquart, de mi-
nislcr van oorlog, dat bij de wet van 1907
vrije uitoefening van godsdienst aan de
officieren is gewaarborgd. Maar in het ge
val van de officieren te Laon was geen
sprake van vrije uitoefening van den gods
dienst, maar van een bijeenkomst van de
„Katholieke vereeniging voor de Fransche
jeugd", die een staatkundig program heeft
en streeft naar omverwerping van denlce-
kenstaat. Dc vereeniging spoort aan tot ver-
zo! legen de wetten dor republiek. De minis
ter betoogde daarna, dat de circulaire,
waarbij aan soldaten wordt verboden lid
to zijn van confessionoelo vereenigingsn,
gewettigd is. Het is noodig de soldaten te
waarschuwen tegen een zekere propaganda,
die hen kan leidon tot venvaarloozing van
hun militaire plichten.
Minister Picquart herhaalde nogmaals,
dat officiereu en soldalen vrij zijn in de
waarneming hunner godsdienstige plichten,
maar dat hij hun aanwezigheid niet wil
dulden in een vereeniging, waar wapenen
legen de republiek worden gesmeed. (Toe
juichingen hij do radicalen
Na oen protest van den hekenden natio
nalist Lasies bevestigde minister-pres Clé-
menceau, dat 't te Laon een politieke bc-
tooging gold
Roman naar het Duilsch
van
GEORG TIAimVIG.
Harry volgde haar. Wat maakte liet hem
uit wat de barones al of niet zou vragen;
M zag alleen maar haar heerlijk figinutje,
kaar prachtig kopje, dat haar'den bijnaam
Van prinses Ingo had doen krijgen."
„Prinses Inge," kwam er onwillekeurig
luid over zijn' lipp'en.
„Hoe komt u daarop
„Zoo noemt men u," antwoordde hij kalm
beslist.
„Er Wordt zooveel dwaze nonsens gespro
ken," klonk het hitter terug.
Hij w"as heel dicht bij haar komen slaan,
»H weet toch zelf wol, dal er oen groote
afstand bestaat tusschen do anderen on
a en omgekeerd is die weg vooral niet
kleiner is hot dan .wonder, dat men
z'ch met zoo iets tevreden steil
Ze baalde haar mooi gevormde schou
ders op, „En spreekt u dan ook al do
groote menschen na?"
„ik vsprcck voor ine zelf; ik zou eclv
j; er niot gaarne Willen, dal u hoos op mij
errl, Gaarne zou ik oen herinnering van
if 'gestoord geluk aan dezen avond willen
I behouden."
„0 neen, maar ik ben ook volstrekt nie
i boos
op n," bekende zo hem openlijk.
„Hit medelijden?" vroeg hij met achter
Tusschen den afgev de Presscnsé en
minister Clómenccau ontspon zich daarop
een heftige woordenstrijd, die op alle ban
ken sensatie wekte
Presscnsé vei weet Clémenceau zijn dub
belzinnige houding, zijn verhond met de
vijanden dor republiek in vroeger dagen;
„Clémenceau's werk van nu is een reeks
van tegenstrijdigheden," riep de Presscnsé
uit Waarop Clémenceau antwoordde: „Ik
zal de uwe niet opsommen, gij hebt veel
weg van een politieken weerhaan."
Presscnsé: „Op dc beleedigiugcn van een
vertoornden grijsaard antwoord ik niet. Ik
stond vroeger schouder aan schouder met
u Clémenceau, tijdens de Dreyfus-zaak."
Clem.: „Toen kende ik uw latere gedra
gingen nog niet."
Press,„Do minister-president heeft, toen
hij aan do macht kwam, de waardigheid
van zijn leven verloren en tevens het recht
om anderen de les te lezen."
Aan dien onverkwikkclijken personen
strijd maakte Ceccaldi daarop een eind
Ilij verweet Pressensé zijn interpellatie te
misbruiken en verklaarde, met instemming
der meerderheid, dat de door Picquart ge
nomen maatregelen rechtvaardig waren.
5 moties waren ingediend, door Lasies,
Gayraud, Do Ramol, De Pressensé en Cec-
caldi-Magniaudo. Alleen de laatste motie,
die 't volste vertrouwen in de regeering
uitspreekt, wordt door Clémenceau aan
vaard en door de Kanier toet 327 tegen 168
stemmen aangenomen.
docht. „Als dat werkelijk de reden van
uw goedgezindheid zou zijn, dan
„Er is geen gevoel, dat ik meer veracht;
er zullen wel menschen zijn, die zich aan
de vleiende minachting niet stoolcn, mij
echter grieft ze tot in het diepst van
mijn ziel."
„Eu indien men nu eens door het mede-
voelen mot den ander Werd geleid?"
„Medegevoelen." Hij keek een oogenblik
nadenkend voor zich uit. „Dat zou iets
geheel anders zijn. Men kan ook vreugde
meegevoelen en daarvoor behoort natuur
lijk sympathie te bestaan."
„licht n dan suct overal sympathie ge
vonden, waarom zou juist ik hier een uit
zondering maken?"
„Ik zou me een meevoelen kunnen voor
stellen," wond hij zich zelf op, „dat al
les, alle ellendeMen kan zich soms
vertoakon door zich zulke wonderlijke din
gen voor te spiegelen. Men Wil golooven
dal het werkelijkheid is of zoo gaarne dat
het dit althans kan worden. Een meevoe
len zou hel moeten zijn, dal met het ver
leden niets te maken heeft, alleen voor
hol, tegenwoordige en do toekomst geldt."
Niets aan Inge verried welk een inocite
ze had zich te bedwingen pm hem niet
te zeggen hoe ze hom begreep en hoe
zij ook werkelijk zoo voor hem gevoelde.
„Indien dezo hctoovcrcude gedachten, dit
rlroomgeluk eens konden Worden bewaar
heid door haar." Hij trok in zijn klimmende
opwinding Ingo.borg naar zicli toe on nam
haar handjes in de zijnen: „Medelijden
haal ik, maar medegevoelen, uw sympathie,
Inge cn het beantwoorden mijner liefde -
Hartsloehlelijk drukto hij haar handen
ITALIË.
K n o o i e r ij c n t e Messina.
In pjis nr. van Vrijdag 'j.l. namen wij
uit een Ilaliaansche correspondentie der
Opr. Haarl. CL" een waarschuwing over
geen golden te zenden naar de Ilaliaan
sche comitó's. Do onbetrouwbaarheid van
overheidspersonen in Italië is thans weer
bevestigd door de knoeierijen, waaraan de
stad so verheden van Messina zich blijken
te hebben schuldig gemaakt. Zooals gemeld
zjjn de burgemeester, de gemeente-secretaris
en twaalf aanzienlijke burgers van Mes
sina gevangen genomen wegens het ver
duisteren van aan hun goede zorgen loe-
vet trouwde kleedcren en giften voor de
van alles beroofde slachtoffers.
Kan men zich iets droevigers, iels diep-
treurigers denken dan deze laaghartige han
delwijze van veertien ontwikkelde, be
schaafde menschen, wien de belangen wa
ren opgedragen van hun medcmcnscben,
dio de tusschenpersonen waren tusschen
heel de gevende wereld en de lijdende
mensehheid.
Maar 't gebeurde is tevens een les voor
onoordeelkundig en zonder onderzoek geld-
wegsehenken. Gelukkig dat het ineerenücel
van het in de wereld verzamelde geld niet
in handen is gevallen van de officieole die
venbende te Messina.
Reuter meldt, dat dc 14 schurken voor
een krijgsraad zullen terechtstaan.
Aardschokken.
Te Messina, werden gisteravond te 9,20
cn gistermorgen te 7.45 sterke schokken
waargenomen, met gerommel.
Gisterochtend te 4.45 weid te Branca-
leone (Calabric) weder een tamelijk hevige
schok waargenomen. Er hadden echter geen
ongevallen plaats.
De doodenstad.
Te Messina zijn Woensdag twee groolo
lijkenhallcn in dienst gesteld. Aan heide
uiteinden der stad worden de tot nog toe
gevonden lijken in gemeenschappelijke kui
len ter aarde besteld. Dagelijks worden
ongeveer 100 nieuwe lijken opgegraven en
in do geïmproviseerde morgue ter herken
ning neergelegd. De idenfificeering gaat ech
ter met groolo moeilijkheden gepaard en
het overgroote deel wordt hegraven zon
der herkend te zijn. De eene morgue is
in de via Cavour in de zaal van een oud
paleis ingericht, de- andere staat op een
plein. Soldaten on werklieden vervoeren
de lijken 'daarheen, hij de meeste is de
ontbinding nog niet ver gevorderd, daar
zij te midden ran het puin vrijwel ontoe
gankelijk voor de lucht waren. Vele zijn
echter totaal onkenbaar en worden door
ringen of kleederen geïdentificeerd. Het lijk
van oen rijk vruchlenkoopman werd aan
zijn kunstgebit herkend. IIoc lang het droe
vige bergingswerk nog duren moet, valt
eenigszins tc berekenen uit het rapport der
lijkencommissie, onder leiding van generaal
Mazza, waaruit blijkt dat er nog 50 k
60000 lijken onder de puinhoopen liggen.
Intusschen begint men met den herbouw
der stad op tot dusver onbebouwde ter
reinen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
tegen zijn mond en bedekte ze mot kussen.
„Denk niet, dat ik niet weet wat B
doe. Van het eerste oogenblik af, dat ik
u heb gezien, heeft mijn hart u toebehoord.
Of wij jaren elkaar hadden gekend, of men
het zou toch zoo zijn gegaan. Ik wil
eerlijk zijn, Inge: ik heb het gevoel of
het ]c geen strijd hecfi gekost mij jo hail te
schenkenbiecht eens eerlijk op."
„Ik wist
„Jij wist, wat ik ook gevoelde wij
wisten beide, dat het zoo moest en nicl
anders, wij samen „Inge mijn Inge!'
„Daar komt iemand, „morgen". Snel liet
hij haar los.
„Ja, morgen 1"
Bijna waanzinnig door het zoo onver
wacht gevonden geluk reed hij in den kou
den winternacht huiswaarts, voor een mo
ment het geheimzinnig verleden vergetend
dat tot nu toe onophoudelijk loodzwaar
op hem had gedrukt.
Graaf Ilellmar was in do bcsle stem
ming teruggekeerd van de jachtpartij, in
het aangename bewustzijn den zoon van
zijn gestorven vriend weer in eere her
steld te hebben gezien, voornamelijk door
zijn toedoen.
„Ziezoo Inge, laten Ivo eens zien of er
wat nieuws is."
Dat Was altijd zijn gewone gezegde n;
een partijtje, terwijl dan steeds een gezel
lig babbeluurije met zijn lieveling een aan
genaam besluit van don dag vomule.
Hcllmar begon oven dc brieven na le
kijken, die er voor hem waren gekomen
cn Inge liep, togen haar gewoonte in, lang
zuam dc kanier op en neer.
„Kom jo niet bij mo zitten?"
Rusland.
De bevolking van de Siberische provin
cie Kolyma lijdt ontzettend door gebrek
aan voedsel; berichten uit die streken mel
den, dat dc menschen bij hoopen sterven,
en dat do overlevenden zoodanig door den
honger gefolterd worden, dat velen er zelfs
toe zijn overgegaan, zich met menschelijkc
overblijfselen te voeden; er is algemeen ge
mis aan brood cn visch en door het niet
aanwezig zijn van bruikbare wegen, zijn
alle pogingen der overheid, om de ramp
zalige bevolking to hulp te komen, tot dus
ver vruchteloos gebleven.
servisten naar huis gezonden. Engelsche
bladen zien hierin een succesvol optreden
van minister Grey, die het initiatief nam
tot een gezamenlijk protest der mogend
heden tegen de Buigaarsche mobilisatie.
Bulgarije hooft aan Turkije 100 millioen
aangeboden als schadevergoeding voor
Oost-Roemelië; hierbij zou schadeloosstel
ling voor het inpalmen van den Oiiènt-
spoonveg niet begrepen zijn.
Bulgarije heeft de lusschenkomM der mo
gendheden ingeroepen om Turkije over te
halen met de aangeboden som tevreden te
zijn
P e r z i
Het ultimatum, door de revolutionairen
van Tabriz aan den sjah gezonden, be
vat o. m. dc volgende eisehen: Het par
lement moet terstond bijeenkomen, het ver-
noeste parlementsgebouw op kosten van
den sjah worden herbouwd; een aantal
hovelingen moeten als venaders verban
nen worden, alle ballingen dienen terug
geroepen te worden. De sjah moet bij plech-
tigen eed verklaren, de wetten Le zullen
eerbiedigen. Handelt hij in strijd met zijn
eed, dan zal het parlement een nieuwen
vorst kiezen enz.
Uit Dsjoclfa wordt gemeld, dat de re
volutionairen 117 kamcelen van de Rus
sen afnamen.
Volgons de „Nowoje Wremja" vermin
dert te Teheran het prestige van den sjah.
Do troepen slagen er maar niet in Tabriz
te bemachtigen. De hoofdman van den Bak-
tiarenslam te Ispahan heeft zich met Satar
khan in verbinding gesteld om tegen Te
heran op te rukken. De geestelijkheid in
verscheidene steden staat aan de zijde der
liberale beweging. liet schijnt onmogelijk,
dat de huidige regeering den burgeroorlog
den kop zal indrukken.
Van .onlusten in Zuid-Pcrzië wordt ge
meld, dat de gouverneur van Boeschir ge
wond, zijn beide zonen, gedood werden.
Te Schiras werd een filiaal van de Keizer
lijke Bank geplunderd.
B a 1 k a n-S t a t e n.
Ilol ooi logsgerucht op de Bulgaarsch-
Turkscho grens verstomt alweer. Bulgarije
heeft reeds een deel van de opgeroepen re-
„Ja zeker." Ze dwong zich kalm bij
hem aan (afel te komen zitten.
„Hoor eens, Inge ik heb lied wat
nieuws voor je. Mijn oude vriend von
Ruckwitz hooft gevraagd of jij misschien
holdame zou willen worden bij de toe
komstige jonge groot hertogin. Zou jo daar
lusl iu hebben? Zou je wel eens uit je
ouderlijk nestje willen wegvliegen?"
Ze glimlachte. „Hot is heel aardig van
uw vriend, dat hij nog aan mij heeft ge
dacht, daar het toch reeds drie jaar is ge
leden, dat ik werd voorgesteld cn ecu iet
wat vervelend hofbal heb moeten mee
maken."
„Vervelend? Zoo iets zegt men niet,"
zeide do graaf half in gekheid, half in
ernst. „Dc vraag is nu echter of jij je
geschikt zou achten voor een dergelijke
betrekking en of het je toelacht. Ik zou
dan tcrwitic van jou ook wol in de stad
gaan wonen."
,,U kunt kalmpjes hier blijven," sprak
nu Ingeborg, terwijl ze haar hand op zijn
arm legde. Zc wikle haar geheim nu aan
haar vader bekend maken, maar het kost
te haar meer moeite dan ze dacht om
haar gevoelens onder woorden te brengen.
„Ben je zoo vermoeid?" vroeg graaf
Hcllmar hoofdschuddend.
Moe zou ze zijn? Moe? Nu zo zich in
staat gevoelde oneindig ver te loopen als
hot moest om zijn gestalte te kunnen aan
schouwen. Zc schudde het hoofd. „Moe
niet, alleen maar gelukkig 1"
Hellmnr keek zijn dochter verbaasd aan.
„Alleen maar? Voor andere monschon zou
dit hot allerhoogste zijn."
„Vader," zeido zo, haar gelaat naar hem
Japan.
Aan hot hof van den mikado is een groot
schandaal voorgevallen. Een jong edelman,
graaf Todo, huwde onlangs met een kei
zerlijke prinses, welke gebeurtenis met groo
te praal vergezeld ging. Maar nu bleek later,
dat de graal al gehuwd was en dat zijn
eerste vrouw1 nog leefde. Zijn eerste huwe
lijk was te Londen gesloten; zijn eerste
cga was een mooie Engelsche.
Toen de mikado ervan hoorde, onlsLak
hij in groote woede. Hij verklaarde het
tweede huwelijk ongeldig, ontnam graaf
Todo al zijn titels cn voorrechten en joeg
hem weg, tegelijk met enkele paleisamb-
tcnaren, wier medeplichtigheid aan 't licht
was gekomen.
opheffend, „ik moet u iets heel gewich
tigs bekennen, dat u misschien eenigszins
zal doen schrikken in elk geval zal
verhazen, llarry Rewall zal morgen hier
komen om u om mijn hand te vragen."
Graaf Hcllmar was opgesprongen en
streek onwillekeurig mot do hand over zijn
voorhoofd als om zijn gedachten le ver
zamelen. Ja hij droomde niet, vóór hem
zat zijn mooie dochter die Rewalls
wouw wenschte te worden.
„Rewal?" vroeg hij ongeloovig. „Harry
von Rewall en jij? Hoe kennen jullie
elkaar dan? Heb jc hem verlof gegeven
naar mij te gaan? 0 neen Inge, gekheid
daarvan geloof ik niets, hoor."
„Ik houd van hem," zcide zij op een
toon van diepste ontroering.
„Je houdt van Rewall. Juist van
hem? En hij hij heeft je zijn liefde reeds
bekend
„Vanavond o vader het was zoo'n
goddelijke tijd 1 En zoo is het juist goed
voor hem, want nu zijn afkeer is over
gegaan in liefde, zal hij, aangezien liefde
vergeven en vergoten is, ook zijn naar ver
leden kunnen vergeten."
„En hen jij cr zeker van, mijn boste
kind, dat jij je niet door medelijden hebt
laten leiden?"
Zc moest er aan denken hoe diep ge
krenkt Rewall zich zou gevoelen indien
medelijden do grondslag van haar toege
negenheid zou zijn geweost
(Wordt vervolgd.)
V.
ill
SCHIEDAMSCHE COURANT.
»0#1
>0
ji
Si
lantiW
5)
5 '1
tol
gi
1 Vvjj f
