De re ui liet (raiwljtieiie) tind.
Ingezonden Mededeel iiigen.
ALLERLEI.
afgeleid worden dat de troebelen, indien dat
zelfs geen te groot woord is, van eenigc bc-
teekenis zijn en, maar in het minst, het
tegenwoordig regime in gevaar zonden kun
nen brengen. Uct eenigc werkelijke gevaar
is gelegen in do beschadiging der beelden.
Doch, ook dat gevaar is meer van marce
len dan van feitelijken aard.
ITeel veel moois wordt er door de vermin
king van zoo'n standbeeld niet bedorven. De
meeste moderne monumenten, ter eere van-
beroemde dooden opgericht, zijn afgrijselijk
leelijk. Den marmeren of bronzen man met
een langen nimtwmcxlisehcn sluitjas aan,
beeft, volgens veler oordeel, niets li art verhef
fends of estheti-eh. De bedoeling van de op
richters is voorzeker prijzenswaardig, maar
de stad krijgt er geen schooner aanblik dooi
en de kunstzin der jeugd, die dagelijks aan
pen menigte van zulke standbeelden Voorbij
gaat. of or omheen loopt spelen, zal er waar
lijk niet ten «roede door gekeerd worden.
Hot «mdenkteeken, verleden Zondag aan de
nagedachtenis van Carles Floipiet op do
Avenue de la Républiquc onthuld, is op de
zelfde leest geschoeid. De eerst gedachte die
hij het beschouwen van zulk een beeld op
komt is noodzakelijkerwijs gewijd aan den
kleermaker van den overledene, want de
redingote is het meest in het oog vallende <-n
de gnnsche omgeving van het beeld in zich
opnemende hestunddeeld er van.
Stellig z,ouden de jeugdige beeldenstormers
er heter aan doen hun woede tegen de jassen
en modenm pantalons van marmer te keeren.
Zij dienden echter in dnt geval hun bedoe
ling schriftelijk te kennen te geven. En op
die wijze zou men er misschien loe komen
bcpblen te maken van idealer en abstracter
karakter, zóó mooi dm. zij geen doorn zouden
vormen in het oog van hen die het. niet eens
ziin met do opinies, eens geuit door do man
nen, die aldus in marmer vereeuwigd worden.
JTTVEXTFi.
lil Duilsehlund is er den laatsten tijd
heel veel Ie doen over het oergevoel van
do jongens van de hoog.-de klussen der
gymnasia en daarmee gelijkgestelde nnder-
wijs-inrichlingen. Aanleiding daartoe i» een
arrest van hot Leipziger liooggi-ree.htshof
geweest, waarbij do veroordoeüng van een
leoraur, die zoo"n jongmeiisdi een draai
om de ooren had gegeven, bevestigd werd.
Do zaak wekte zooveel vipzien, omdat het
jongemensdi zóó gekrenkt was door die
behandeling, dat -- hij den leer,-uit
een flink® klap terug had gegeven, zou
men naar de gezonde Hollaiulsche opvat
ting zeggen. Maar dit had het beklagens
waardigs ventje niet gedaan. Het was kalm
naar huis gegaan en had zich van het
loven beroofd, omdat hij zirh zoo diep in
zijn eer gekreukt had gevoeld.
Hoe diep treurig ook, heeft de zaak voor
on/o opvattingen toch een tragiJtfimErhen
kant. Van dill gekwetste eergevoel begrij
pen wij niet veel; de overtuiging van dien
jongen, da* hij zóó in z:jn ecw gekwetst
was, dat hij niet kon blijven leven, lijkt
ons in hooge mato ziekelijk.
Doch in den grond der zaak is liet ver-
schijncel niet Duitseh, maar internationaal.
Do jongelui gevoelen zieli steeds onder.
Vroeger had vermoedelijk zoo'n gymnasiast
niet een dergelijk eergevoel, omdat hij kind
was en zich bewust was, dat een kind
soms oen sehrohbeering van zijn leermees
ter moest verduren. Doch een zoo hooge
gymnasiast gevoelt ziels tegenwoordig niet
kind meer. Hij draagt een staand boord,
in plaats vul de vele voorwerpen, die
Bcmts in een jongen.»/,-ik vond, zitten daarin
snorborste'Hes en dergelijke zaken; en de
leeruur ma niet meer tegen hem jij-juti-
wen, moet „Sin" tegen hem «zeggen.
Vandaar het eergevoel.
Kaar aanleiding van do/.e geruchtma
kende zaak is in de Duilsehe hhulen een
heftige pen ««strijd ontstaan over de vraag
of leeraars /.ulken jongens muilperen mogen
toedienen. En algemeen is men het met
om wat men noemde „de oude geschiede
nis".
„U zegt. dat u de heer Cyitl Thomson
bent," sprak de inspecteur. „.Maar wat
deedt u dan in het huis van den hoor
Cameron, zonder aan te bellen? U kent daar
niemand, niet waar?"
Dat deed den armen Thomson de lip
pen gesloten houden. Hij wilde den politie-
itispecteur niets vertellen van zijn onschul
dig plannetje om Anuu da Carson te ver
rassen.
Maar dezo angst behoefde niet laag te
duren. Een briefje aan een vriend braiht
hulp en een borgtocht. En toen Thom
son's not iris kwam, begon de politie lang
zamerhand iete van het verhaal van den
afgeseh u baard te ge'ooven. .Maar de
booze Cameron was infusschen naar huis
en naar bed gegaan, zoodat er niemand was
om do aanklacht in te trekken; eu de over
heidspersoon, die op dat late uur opgeroe
pen was, maakte bezwaren tegen den borg
tocht.
Cameron «gaf ten slotte tem, maar niet,
nadat de arme Thomson een slapeloozen
nacht had doorgebracht, en oen zeer onplei-
zierigen morgen op het politic-bureau. Maar
daarna, en nadat. Thomson verzuimd had
zjjn nieuw blootgekonmn gelaat te sche
ren, hopende, dat die baard wel spoedig
weer zou verschijnen, moest het erg «te nog
komen. Het kwam door een reporter, die
in Thomson's «geschiedenis voor zichzelf
een kans zag voor een „aardig verhaaltje".
het hooggerechtshof eensKeen. Daarvoor
is het „eergevoel" tc veel ontwikkeld'.
Nu lijkt hot ook ons in den regel hoogst
ongewenschl, dat onderwijzers slaan en
dubbel ongewenscht, dal zij andere jon-
delui aan den lijve straffen. Slaan moge
op zich zelf, als weloverwogen stiaf, voor
dooien hebben, als uiting van toorn van
den opvoixter als zooilanig het onge
twijfeld in den regel wel zal voorkomen
is het zeker af te keuren. Doch alkeuren
pm dait eoigovoel kannen wij het niet.
Wol echter betreuren wij het. dat dit oer
gevoel in Unite bland zoo spoedig werkt
of om meer algemeen te sproken
dat kinderen tegenwoordig zoo spoedig oude
mensehjes zijn.
Ziedaar een grool euvel van onzen tegen-
wnonl'igen Lijd. En een euvel, waarvan men
zich uiol kun afmaken, met een beroep
op andere tijden, waarin dezell'do klacht
op dezelfde wijze werd gehoord.
Want men kan wel haast bewijzen, dat
«Ie kinderschoenen nooit zoo spoedig zijn
uitgetrokken uk tegenwoordig.
Het is oen fuiituH verschijnsel in de
eeuw van het kind, dal uien zoo'n haast
heeft om kind der eeuw al' ie zijn. En hel
is dubbel merkwaardig, Hal de wetgever
deze neiging in de hand werkt in plaats
van die tegen lo werken. Niet veel jaren
geloden is de lijd van meerderjarigheid van
2,$ op 21 gehrachl, Een dergelijk streven
om de politieke minderjarigheid te vei kui
ten, vindt men ook bij de politieke partijen
en dat, terwijl do 27>.jarige leeftijd, die
Hl au» bij ons voor politieke meerderjarig
heid staat, toch zeker niet Ie hoog is.
Het is dan ook opmerkelijk, dut van de
bezwaren, «lie men overal in particuliere
kringen hoort, opperen legen het vroeg-oud-
zijn der kinderen, in het openbare leven
zoo weinig blijkt. Overal jammert nion over
do toenemende luxe hij do kinderen, over
de mdging om net te doen als op gnmte-
meusi hen-pa dijen, over het reizen der voet
baller», over liet naiipen van vormelijk
heid, dal in enkele grootore steden schrik
barend# proporties heeft aangenomen, van
den eigenaardigere afkeer van het uitoefe
nen van gezag, die hel merisehdom tegen
woordig al» een mode hevnngen houdt en
fabeltjes doe! ontstaan als deze, dat ge-
zagltamlhavitig niet is overeen te brengen
met gezonde begrippen van vooruitgang,
zedelijkheid en denmeraüe, van dezen af
keer profiteered de kinderen om zelf gauw
groot te doen. En dit versehijnsol doet zich
in alle kringen en in alle lamlen voor.
Overal worden deze bezwaren onder
kend. Men kan over geen onderwerp srlirij
ven dat meer de alqenieene belangstelling
heeft van wie veel Inot kinderen in aan
raking komen, men kan niet op grooter
m-Memming rekenen, dan wanneer men "her
haalt: Houdt, uw kinderen toch vooral jong
en eenvoudig, verzet u toch tegen gebrui
ken, die nergens anders hun ontstaan aan
te danken hebben dan aan de behoefte
tof gein-makerij (lief is een leelijk, maar
een waar woord) van onverstandige ouders.
En toch er gebeurt in deze richting
niets. Men doet hoe langer hoe meer voor
liet kind. Wie is er die dat in beginsel
niet zou goedkeuren?
Wetgever en particulieren wedijveren om
het lol. van het kind te veiheteron. tiet
kind van slechte ouders wonh in hetere
atmospheer overgeplant, liet schoolkind
krijgt steeds meer vacantie, steeds neemt
«Ie bezorgdheid toe, dat het zich zal over
werken, dal hel te veel zal doen. Iloe lan
ger hoe meer koml het schmdkiifl in het
wattendoosje, waarvoor vroegere paedago-
gen zoo hang waren.
Doch waaneer men ziet. dal de kinde
ren. ondankbaar voor zooveel zorg. boe
nen maken om zoo spoedig mogelijk
„inen-ch" te zijn, dan «loet. men niets of
nagenoeg niets om dat te verhelpen, ja,
al» in het Derlijnsrhe geval, nndetfenl.
men niet eens algemeen, «Int hel vroeg-
oud-zijn het allergroot-te bezwaar is.
En toch kan nn-n dagelijks in alle toorn
aarden over de/elfde klachten hooren.
Op de volgende wijze kwam het „aardige
verhaaltje" onder Thomson's oogen. toen
hij dien morgen op het politie-bureau dc
courant inkeek:
Een deftig inbreker, op hceterdaad be
trapt. Hij zegt Mr. Thomson te zijn.
Ofschoon zonder baard, wilde hij door
gaan voor den hekenden tenor.
„Wat moet au oen man doen in een
geval als dit?" vroeg Thomson aan zijn
vriend, die borg voor hem gesproken Bad.
„Je moet het op zijn beloop laten," oude
jongen," zei zijn vriend ,,'t Is beter in dat
zaakje niet te roeren. Want in allo geval
was het Thomson en wat deed die in dat
huis? 7,eg niets en laat je haard staan,
dat is de eenigc raad. dien ik je geven
kan."
Thomson bleef veertien dagen in huis en
ging toen naar Amanda, wie hij, met een
nieuw-,-tangogroeiden baard, de geheole
zaak uitlegde.
„liet was ongelukkig," sprak Amanda,
met iets onaangenaam twijfelachtigs in
haar stom. „Over het geheel geloof ik, dat
je er beter uitziet met een baard, daa je
zonder jtondt doen."
En nu verklaart mevrouw Cyril Thomson,
geboren Carson, dat zij nooit zal toeslaan,
dat haar echtgenoot zijn lmard laat afsche
ren, hoe welgevormd zijn sjidantslrekken
ook mogen zijn.
Er is geen beter in het gebruik
voordeeligcr poetsmiddel voor alle metalen
voorwerpt1» van goud, zilver, nikkel, koper,
aifenide enz., dan de ecldc Globe-l'oets-
exlriiet. vervaardigd in de grootste met-aal-
poi'kmiddtd fabrieken der wereld van de
Firma Fritz Schub. jun. Akt, Ges., t-e Leip
zig, Neuburg a. D., Eger i. 15. en Lincoln
hij New-York.
Globe-l'oetscxtract geeft zonder moeite en
snel een mooien en duur/.amen glans, is vrij
van alle schadelijke bestanddeelen, krast
niet, en tast de metalen niet uuu. Globe
Poetsext,vaat, verliest, zijn poetskrucht nooit,
vlek niet zooal» poetspommade, en is veel
beter en zuinige!' in liet gebruik dan de
meeste in «lei, handel zijnde vloeibare poets-
preparaten. Kortom, Olobe-l'oetK'xtnu-t is
hel be.de inetaalpoetsmiddel welks uitmun
tende kwaliteit werd erkend, daar het reeds
meermalen is bekroond, het laatst op do
wereldtentoonstelling te Et, Louis 190-1 met
den Irand-Prix, de hoogste onderscheiding
in die branche.
De nauwlettende zorg bij de vervaardiging
in acht, genomen, en het gebruik van dc
hesfo grondstoffen, in hoofdzuak het echte
Xeulmrger kiezelkrijt dat in die bede kwali
teit uit de t-igen mijnen van de Firma Fritz
fk-Iml/, jun. Akt. Ges» wordt verkregen,
hehhm Glohe-Poetsextract tot een algemeen
gebruikt poet-middel gemaakt eu het steeds
meer «gezocht, doen worden.
Sedert do vervaardiging van Globe-Poctis-
extrart door de firma Frit/. Schub, jun.
Akt.-Gos,, heeft het zich in honderdduizen
den huishoudens als uitstekend doen kennen
het wordt tui overal in ieder werelddeel ge
bruikt. Crlohe-Poetsextract, mag derhalve
met recht als het beste metaalpoetsmiddel
worden genoemd. Tedere maand worden mil
lion non doozen ter verzending vervaardigd,
een bewijs ejat Glohe-Poelsexlract onontbeer
lijk is geworden, en wat zijn uitmuntende
kwaliteit betreft, ongeëvenaard is. Dit bewij
zen ook de pogingen om minderwaardige
namaaksels in hedriegelijk nagebootste ver
pakking afzet tc doen vinden.
Men wnehte zich daarvoor en verlange
uitdrukkelijk slechts hot echte Globe-T'oets-
oxlract, met fabrieksmerk „Globe in den ron
den dwarsstreen".
WAT WILDE BEESTEN KOSTEN.
Wilde beesten van den Gizeh Zoölogi»ehen
tuin in Egypte, geleverd gedurende de jaren
189011)08 tc Londen, Marseille, Ham
burg en Botterdam, brachten dc volgende
prijzen op:
De „koning Mer dieren", de leeuw, wordt
betrekkelijk goedkoop verkocht, eenvoudig
omdat de kosten van voeden de koopers
schuw maken. Mooie, in de wildernis gebo
ren leeuwen brengen van 150 tot 1200 gul
den op.
In een menagerie geboren dieren kosten
gemiddeld 120 gulden; een leeuwin wordt
zelfs onder de 50 giihlen verkocht; terwijl,
aan den anderen kant een som van 3Q0Ü tot
3(100 gulden niet te boog is voor een bizon
der mooi soort leeuw.
Poema's, - - die veel gelijken op leeu
wen worden minder gevraagdvoor GÜ
gulden kunt ge er al een knopenmooie
soorten brengen gemiddeld 180, 2-iÜ en
enkele zelfs /3G0 op. Dc tijger is daaren
tegen een kostbaar dier, en de minste kost
12ÜÜ gulden, terwijl een tijgerin 10(10 galden
opbrengt.
Bijzonder veel waarde heeft de Europee-
seiio lynx. Een jong kim men voor niet
tuinder dan 240 gulden krijgen, en een
volwassen dier is van 300 tot 420 gulden
waard. Wolven brengen niet veel op2-1
gulden i» de gemiddelde prijs, 12 gulden liet
minimum en, 00' gulden het maximum. A'ang
een wolf heel jong en Irij zal 12, G of mis
schien slecht» 3 gulden opbrengen.
Ushert-n houden altijd goed huil prijs.
Ei-er zelden zet men een exemplaar van de
hand voor minder dan 3G0 gulden; maar
andere .soorten van beren zijn goedkoopcr.
Een zie-ieeuw kost. 240' «ruiden.
1 [ippojHitamusHin komen maar zelden op
de markt: worden ze evenwel gevraagd, dan
brengen zij van 7 tot 8 duizend gulden op.
In olifanten wordt meer hamlet gedreven.
Een jonge olifant kan men koopen van 2100
tot 3000 gulden.
Het hoogste in prijs i» evenwel de giraffe.
Vóór hot jaar 1898 was het onmogelijk er
een te koopen voor minder 12 duizend gul
den; in 1003—'01 was de prijs ingekrom
pen tot 4 duizend gulden. De werkelijke
marktwaarde van oen jonge giraffe in goede
conditie, is nu van G duizend tot 7500
gulden.
Wat de openmarkt aangaat, deze verschilt
voel in prijs. Een chimpansee brengt
van OOÖ tot 720 gulden op. Andere grootc
npen zijn duurder.
Barbnrïjsche apen, vim het soort, dat men
nog op_ de Bots van Gibraltar aantreft, wor
den voor 30 tot 96 gulden verkocht. Bom
bay en Zuid-West China leveren apen, die
men voor 12 guldon kan koopen. Bnlnvens
kosten meer gewoonlijk van 24 tot 210
gulden, naar gelang van het soort.
ZOXDERLlNG F GEIVRU1KRN.
Bij een Oosterschca volksstam was. het
weleer het gebruik, dat de vrouw, dadelijk
na gehuwd te zijn, naar dc ouders van haar
man werd gebracht, waar zij, in tegenwoor
digheid van alle vrouwelijke familieleden,
een kind driemaal moest uit- en uanklceden.
Doorstond zij dc proef niet naar eisch, dan
werd z.ij naar haar ouders teruggezonden, en
moe»t ze gedurende een maand nieuwe proe
ven afleggen Wanneer een dergelijk ge
bruik, ook op andere huishoudelijke ver
richtingen toegepast algemeen werd inge
voerd, zou meni,g bekoorlijk maagdclijn boter
opgeleid worden, om als huisvrouw evenveel
veroering te kunnen vinden, als om haar
schooue oogen.
Tc Grimsby, in Engeland, werden de
burgemeesters vroeger op koddige wijze ge
kozen. De gegadigden werden naar de ,,ge-
raeenteweidc" geleid en geblinddoekt,
waarna ieder een bos hooi in de band moest,
bonden. Eindelijk werd een kalf bij hen ge
bracht, waarna de toeschouwers geduldig
wachtten op den uitslag. "Wanneer het kalf
begon te eten van bet hooi, dat oen der hee-
|n in de hand had, werd deze plechtig uit
geroepen tot nieuw hoofd dra gemeente.
ZEEZIEKTE WJ IMEREN.
Alle dieren, zonder onderscheid, zijn vat
baar voor zeeziekte, Apen vooral kunnen liet
bard te wrantwoorden hebben. Zangvogels
geven gewoonlijk gedurende den gebraden
overtocht geen geluid kippenen ganzen wor
den mager; lianen kraaien niet- terwijl dui
ven, ondanks de moe-te zorg, striven. ITon-
ilen en katten ziin zeer onrustig; de laatste
-rhuilon gewoonlijk weg, terwijl de eerste
integendeel gekoesterd wil'on worden. Os-
en, buffel-, eenden en paarden gewonnen
dolt op den duur aan de zeelucht; varkens
"li slangen schijnen bet bost tegen een zoc-
'i>L- bestand.
EEN MIDDEL TEGEN SLAPELOOSHEID.
liet volgend middel wordt in een En-
gelsch blad aanbevolen tegen slapeloos
heid. Men bevochtigt de bel ft van een
banddoek met water en logge het natte ge
deelte in «len nek, zoo, dat ook bot achter
hoofd bedekt is; daarop vouwt men de
droge helft van den handdoek er overheen
om oen te snelle verdamping tc voorko
men. Het middel weikt spoedig en aan
genaam, omdat het do hersens verfrischt
en een verkwikkender slaap venvekt dan
zoogenaamde slaapdrankjes en andere
kunstmiddelen.
Men kan ook warm water aanwenden,
hoewel koud water de voorkeur schijnt to
verdienen. Zij, die na ingespannen hersen
werk of door zorg of kommer don slaap
niet kunnen vatten, zullen volgens op
ondervinding gegronde getuigenissen het
middel als een weldaad roemen, wanneer
zo er de proef mee nemen.
PLANTAARDIG IVOOR.
Eenige Spaansclie botanisten vonden in
Feru een nog onbekenden boom, dien zij den
naam: „Phytelopas maerocapa" gaven, en
waarvan zij de volgende beschrijving lever
den
„De Indianen bedekken hun hulton met
do bladeren van dozen hoogst merkwaardi-
gen palmboom. De vrucht bevat een aan
vankelijk helder, smakeloos vocht, waar
mee dc reiziger zijn dorst lescht; latei-
wordt dat vocht melkachtig en steeds dik
ker en zoeter, tot het zoo hard is als
ivoor. Plukt men de vrucht als ze jong
is, dan wordt bet vocht zuur. Is liet aan
don boom versteend, dan maken do India
nen er knoppen van voor hun stokken,
en allerlei voorwerpen van weelde of speel
goed voor kinderen. Die voorwerpen zijn
witter en even hard dan ivoor, mits
ze niet in water gelegd worden, in welk
geval ze week wordenlaat men ze daarna
evenwel weer drogen, dan hernemen zij
hun vroegere vastheid. De hoeren eten dc
jonge vrucht met graagte, liet gewas is
in vorm en ontwikkeling nauw verwant
met den palmboom, en groeit in liet wild,
vooral aan do oevers van de Magadalena-
rivier. Men drijft met de vrue.bten een niet
onaanzienlijken handel.
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
Dc kostbaarste japon uit. dc garderobe
van Sara Bernhardt is die van ivoor-kleurig
.-atijn, kunstig verdord mot, diamanten en
turkooizen, en mei oen sleep, afgezet met
hot bont van 200 hermelijnen. Zonder de
juwee-len is de japon 18 duizend gulden
waard.
Een vreemd, oud huwelijksgebruik wordt
nog door de hertogen van At hol en hun erf
genamen in acht genomen namelijk, dat
de bruigom de bruid over den drempel van
l'laer-t'a..-tle draagt, daar oeri oude overleve
ring zegt, dat bet ongeluk voorspelt voor ren
bruid, die lui kasteel voor den eersten koor
betreedt op dc gewone manier «loopond.
Het eer-te potlood werd in bet jaar 15G5
gemaakt.
Oorspronkelijk werden «Ie horloges gemaakt
in den vorm van peren, pompoenen, eikels
en schedels.
De eerste vuurtoren werd in Alexnndrië in
Egvpte gebouwd, in het
Christus.
jaar 283 vóór
Het oudste bankbiljet, in bet bezit van
de Engclsche Bank, is gedateerd op 19 De
cember 1 009, en is ten bedrage van 555
pond sterling.
Twee duizend jaar geleden werden er in
bet Coliseum, to Rome, reeds liften ge
bruikt, om dc wilde beesten uit lum onder-
gromlsc-ho kooien naar het arena te brengen,
In Lyon «zijn allo gebouwen gedurende
twee jaar na bun voltooiing vrij van belas
ting, 't zij ze bewoond zijn of niet.
In Wecnen is een club voor bezitters VUn
rood haar, en. om- bcdriegelijke toetreding te
voorkomen, is iedere candidaat, verplicht
in bijzijn van de commissie, zijn lmor mei
warm water en soda te wasschen.
In vergelijking tot ziin uitgestrektheid
heeft Finland meer bosschen dan eenig ander
Europeeseh land. Het heeft 51.2 percent
terwijl Engeland slechts 3.6 percent hooft.
Het porselein, toebchoorende aan koniim
Edward, wordt geschat op oen waarde van
4.800.000 gulden, en wordt met de meert
mogelijke zorg behandeld.
In Nieuw-Bi'un.swijk mag niemand swa
mi of sigaretten geven of vorkoopen
iemand, «lie den leeftijd van 18 iaar no?
li iet. bereikt heeft.
ANEKDOTEN,
Toen een Engclsche distilleerderij, waar
whiskey gemaakt werd, afgebrand was, ad-
verteerde de firma: „Wij deden geen stap
pen om het vuur te blusschen. Mon zal
nooit kunnen zeggen, dut wij water in onze
whiskey deden.
GOED NIEUWS.
Kleine Marie; „Ik heb mijn oudste zuster
sristerenavond op uw schoot zien zitten, mijn
heer, en het dadelijk aan moeder verteldS"
Aanbidder: „Waarom deed je dat in
hemels naam?"
Kleine Mario: „Omdat, moedor mij gezegd
had, dat. ik het haar dadelijk moest vertel
len, ah tr goed nieuws was."
A.„Verleden weck zei ik iets tot mijn
vrouw, dat haar zoo helcedigde, dat zij een
week niet tegen mij gesproken heeft!"
11.„Lieve hemel, kerelKan je je niet
herinneren, wat het was?"
Dora: „,Te licht me vertel^, dat Jon je
eens een huwelijksaanzoek deed, maar ik
ueioof bet niet. Hij -zei, dat ik de eenige
vrouw was, die bij ooit bad liefgehad."
Marie: „.Ta, lieve, maar hij rangschikte
mij niet onder de vrouwen, bij noemde mij
altijd ziin engel."
„Vrienden," sprak iemand die een lering
hield over de matigheid, terwijl hij zijn stem
lot, een indrukwekkend gefluister deed dalen:
„als al de herbergen nu eens op den bodem
van de zee waren, wat «zou er dan ge
beuren?"
En bet. anlwoord kwam: „Er zouden heel
wat monschen verdrinken,"
Toerist (tot gids) „Daar staat een ge
denksteen. Waarvoor word die opgericht.
Gids: „Ja, mijnheer, dien steen richtte
ik zelf op. Ik deed het op de plaats, waar
een vriendelijke Engclsche beer mij een fooi
«gaf van 5 pond (GO guldon)."
De dominee „Zeg eens Meyer, waarom
kom je niet moor in de kerk?"
Meyer: „Oin drie redenen, dominee. Ta
de eerste plants boud ik niet van uw spre
ken, in de tweede plaats houd ik niet van
uw gezang, en in do dorde plaats lieerde ik
in uw kerk mijn vrouw kennen."
Toen een beer in de koffiekamer van een
hotel zijn twaalf-uurtje gebruikte, had bij
veel last van een anderen bezoeker, die, met
zijn rug naar bet vuur staand, hem voort
durend stond aan te kijken.
Ton laatste, toon het hem begon te ver
velen, helde bij den kellner en zei: „Kelner;
keer nis je blieft dien heer eens om, k
denk, dat. hij aan dei) renen kant. wel
klaar is."
Eenigon tijd geleden werd een kaut'oorjou-
'.'on, die met de bediening vtm de telefoon
belast zou worden, maar niet wist, hoe met
bet instrument' om te gaan, gezegd, dat, als
de bel ging, bij moest antwoorden.
Toen lui -dan ook boorde bellen, nam bij
«len ontvanger op en riep:
„Hallo, wie is daar?"
I [et antwoord kwam terug„1 k ben hon
derd en vijf."
„Ga door," sprak de jongen. ,.'t Ts tijm
dat je dood was."
NIET TE VERVANGEN.
Toen de oude Perkins het huis verliet,
waarin hij veertig jaar gewoond had, en niet
al zijn hebben en honden naar het huis vin
zijn zoon verhuisde, ontstond er eenige moei
lijkheid. Hij miste namelijk een van zijn
meest gewaardeerde familiestukken, ceti (h'
album» in kalfsleer gebonden. Perking was
ontroostbaar. ,,Tk heli het gedurende jiuon
gebruikt en ik zou liet voor geen geld van
de weteld willen missen."
„Tob er niet over," sprak zijn zoon, We
zuilen zien, wat we er nan doen kunnen.
En van dien dag af begon bij geld op te
sparen, tótdat hij genoeg bij elkaar bad, om
een nieuw album tc koopen, netjes gebon
den in rood pluche, met grooto koperen sto-
ten, dat hij -zijn vader aanbood, natuurlij'
een stortvloed van dankbetuigingen u-«-
wachtend. Maar neen. Toen hij het «zag, tros
do oude man een bedroefd gezicht, en m«>
zijn vuist op tafel slaande, met zulk ceft
kracht, dat, de jonge Perkins er van schrikte,
brulde hij„In 's hemelsnaam, kerel, waar
moet ik nu mijn Scheermes op aanzetten!
