163w Jaargang,
Zondag 16 Mei 1909
No. 12999
Derde Blad
Florence Seward,
<g Sooa"' 0,1 l,m" 011 s"oc,HH
Bouwen.
FRANSCIÏE BRIEFEN.
nam
nif nth1^ Floroucc S™>- bijgc-
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt, 4 a g o 1 ij k s, mot uitzondering van Zon- cn Feestdagen
Prijs per kwartaalVoor S c h i e d a m cn V1 a a r d i n g e n fl. 1.25. Franco'
per post 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nunïmera 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad verten tiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór oen
ar aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange naven No. 141 ("hoek Korte Haven,)
Parijs, 9 Mei 1909.
Dc Hollander ie Parijs hoeft in de laatste
weken gelegenheid gchnd te ervaren dat zijn
natie sympathie geniet in een stad, waar na
genoeg allo volken der beschaafde aarde door
een nederzetting vertegenwoordigd zijn en
wan' derhalve volop stc-ffe aanwezig is voor
lergelijking van dc vreemdelingen onderling.
Het spreekt van zelf dat dit voor de Hollan
ders geen reden tot zelfverheffing behoort
ie worden en dab zij er wol aan zullen doen,
in het internationaal verkeer, te gedenken
dat zij ook gebreken hebben, die andere na
tiën in minderen graad bezitten. Doch dit
daargelaten, is het niet onaangenaam en ten
zeerste vleiend te conslnteeren dat men in
den vreemde niet. op één lijn gesteld wordt
met de ,,Jau en alle man" van gunsoh
Europa, Noord- on Zuid-Anierika en West-
Aziö. Bijnn elke Nederlander hooft, in zijn
i omgeving nu veertien ringen lang
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92: Iedere regel meer
15 cenLs. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naai' de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau "e bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intorc. Telefoon
I voor de Redactie No. 123.
- voor de Administratie No. 103.
tot vraagbaak gestrekt te hebben van lion die
belangstel ting in den gezondheidstoestaii''
van „3a Reine Willi elrnine", dc gehikwen-
schen ontvangen voor de blijde gebeurtenis,
Ie den 30en April een einde kwam maken
aan een tijdperk vnn, nieh minder to Parijs
dan in hot Vaderland gerooide, spanning.
Onze Jandgenooten aldaar hebben derhalve
volop blijken van deelneming in hun blijd
schap ondervonden en deze voorzeker dos lo
meer op prijs gesteld, daar zij moer dun be
leefdheidsformules waren cn voortkwamen
uit ongeveinsde sympathie.
De Hollander, die individueel te Parijs
beschouwd wordt als een eerlijk cn bedaard
man, heeft als bestanddeel ecnor kleine,
kunstlievende en weinig T)uil«<*hgezinde na
tie, daarenboven liet voorrecht Je doelen in
lief ontzag on de eerbiedige genegenheid,
ndke allerwegen aan Europa's jongde Ko-
ningin te beurt vallen. De Panische Pers is
bij deze gelegenheid niet in gebreke geble-
Ven, voor haar doe], van die gezindheid do on-
(hibbelzinnigstc bewijzen Ie geven. Voor de
ramen der groote hinden als do Matin" en
het Petit. Journal" prijken niet alleen de
portretten onzer Koninklijke Familie, maar
«oh de gelegonhcidsbriofknnrton met. de Ooie
vaars, de muisjes en het Palcis in het Noord-
einde.^ Het Parijsche volk, dat. op beide ge
noemde couranten afgaat en er ziin weten-
fcliap uit put, heeft dns begrepen dat dc
r. geboorte van een Prinses der Nederlanden
een oven heugelijke ais bctcclconisvolle go-
wirtenis was. Van natuur goedhartig en
Keek!, heeft liet, Hollanders ontmoetende,
dezen ziin gelukwonsehen overgebracht.
'ets is natuurlijker cn gepaster.
nu was m het begin der zestiger jaren,
I de troeP van Vincent Kimball voor-
Sïnge" sat te Duhbo, in Australië. In
gemaakt n'n djrGct0lir praclitige .zaken
annt. m Baürarst niet minder. De hoofd-
spKd!? ln^S^iac^ van (^en troep was ,rle
dn m\ 'vanonnon-koningin Ze spcol-
tn «A ^ewic^ten van honderd .pond, werk
te!, ZTOïe ijzcren stavcn f* tet
4l 7 11 txou °P haar linkerschouder,
uat ze afvuurde.
foeiC° vei'°V01'(te overal'de harten ,cler
kinkier"?°rS* had een rijke
rilde ,i ?ar d 8evl'aagd, in Bntliurst
maken 6 ul'8cni°eslor hanr tot zijn vrouw
maar ze versmaadde goud en eer.
George Wilsoi? tC Dubb0" D° j°'lg°
dord ei °P on8°vcer ,t\vee lion-
bad v,1.'' °n '^^teod een schapenfokkerij
Hü .vo°r za-hen naar jDubho gekomen.
Mice m thcal°l' *te' schoone Fln-
Hij boo? ,Was jveldra op haar verliefd.
duwe ^0t'. van George Wilson, pen we
baar v S ni.e' rnc' ilpt (huwelijksplan van
3'ary tr?!n,lnfnomen* 0ok zijn zuster
praten m hot Jlpm hel hoofd to
Flore-'.'1 ÏU ^och_ trouwde liet jonge paar.
Was na°b onbemiddeld, ze .had
GeoJa,overgespaard.
Stille ti, '!1Jn vrouw moe .naar do
okkerij, waar zo door ,zijn
Doch, om der waarheid wil. tnng ik niet
verzwijgen, dut er op dien reircl uitzonderin
gen waren. Er steekt in den Parijzcnaar
ook een* poiiticu.s en nog wel een republi-
kein.-cli politicus. Gelukkig |ijn het niet de
meest beschaafde en ontwikkelde, maar in
tegendeel zij, wier gezichtskring meer be
perkt is, hij wie die verborgen factor, van
pas en te onpas, doch het laatste meer daar
het eerste, naar builen werkt of op den
voorgrond treedt. Van lantetbedoelden heb
'k een paar maal moeten liooren: ,jlk be
grijp jelui blijdschap «iet. Mij zou hot zeer
koud laten, indien Fa Shores een dochter
kreeg. Ik heb niet getracht het onzinnige
van een dergelijke vergelijking, waarin ik
niet, kon nalaten eon verholen jaloezie te
zien, te weerleggen. Tiet zou den Moriaan ,rc-
wnssehen zijn een Fmn&rhmJi die vnn het
historisch verleden van een ander land dan
het zijne niet het geringste begrip heeft,
duidelijk to willen maken hoe drie en een
halve eeuw vnn innig samenleven tu,„sollen
een volk en zijn dynastie een band vermag
he schoppen hechter dan allo mogelijke
..rechten van den meiwcli". "Wol heb ik dit,
op eenigszins hardvochtige wijs beproefd, hij
een andere categorie van Parij/ennars, bij
wie ik eveneens, zoo geen spijl, dan toch
groote onverschilligheid over het blijde feit
kon waarnemen. Tk bedoel de in de Fmn-
selio Hoofdstad lovende, overigens intellec
tueel zeer boog* -taande Duitscliers. Som
migen ei' van betoogden na lief uitbrengen
hunner plichtmatige gehikwenschen „met
dat al is de jonggeboren Primes een vorstin
uit liet Huis van Mecklenburg-Schworiii,
voor het minst niet minder cn burgerrech
telijk veel meer dan uit liet Huis van Nas
sau Zooveel in mijn vermogen was, heb
ik tegenover het Piingermamisme. dat uit
een dergelijke bewering spreekt, liet historisch
..fait accompli" der Nedorland-rhc onafhan
kelijkheid gesteld. Doch een theoretisch nan-
geleg-den Germaan te bekoerm is geen ge
makkelijk werk. Wanneer dezelfde verder
ging en me zei„Het zou z.oo'n ongeluk
niet voor u zijn, zoo de jonge Prins ven
Wied. dien ik te Parijs als nlüudu' gekend
heb en die oen alleraardigst man i„ niet een
baard, bijna TTollnndseh karakter, te oenigcv
lijd koning vnn Nederland werd", vergenoeg
de ik me dan ook slechte met liet antwoord
dat een dergelijk geluk nog verre werd over
troffen door dat wat ons dezer dagen to
beurt viel.
Dergelijke gesprokken vormden echter ge
lijk gezegd, do uitzonderingen. De over
groots meerderheid der zoo heterogene
bertaiuldcelen der Parijsche bevolking heeft
met ingenomenheid de vreugde der leden
van de TFollandsche kolonie aangezien. En
dat die blijdschap, van hoe weinig betee-
kenis die kolonie overigens ook gehouden
moge worden, niet gering was, liehoeft geen
moeder en zuster koeltjes ontvangen werd.
üe staven, de gewichten cn pok hol kanon
had Florence meegebracht, lot grootcn
schrik van mevrouw Wilson en haar doch
ter, en z.ij sprak:
„In Godsnaam, Florence, denk toch niet
meer aan die toeren."
Op de hoeve van Wilson .woonde ook
de vrouw van een opzichter, die Florence
goed kon lijden, en oen knechtje, een veer
tienjarige Chinees, Loo-Sing genaamd. Zijn
vader was een goudzoeker, die,door de roo-
verbemle van Bob Hlnckey overvallen ,en
gedood was. De kleine Loo-Sing pliontlo
nu twee jaar hij Wilson, pn koesterde in
zijn jeugdig barl een doodclijko jurat te
gen Bob Blackey. De hoeve yvas laag,
maar ruim. Door de deur kwam men in
oen lange gang, waar aan plke zijde ilrie
deuren waren. Aan 't eind van ,de gang
was dc keuken.
Daar er in dien' tijd weer veel goud
gevonden werd, was er gebrek aan knechts
en Wilson kon van geluk .spreken, als zich
een nieuwe schaapherder aanmeldde.
Kort geleden was er een herder Ro
bins genaamd, hij Wilson in dienst ge
treden. i lij moest de schapen hoeden op
ongeveer tien mijlen, hel kortst bij de hoeve.
Het scheren der schapen was afgetoo-
pen, en tic wol moest naar de naburigs
stad gebracht worden.
Wegens .gebrek aan voorlieden moesten
George Wilson en de opzichter pree; hun
afwezigheid kon negen of tien ylagen du
ren, maar daar or in langen tijd geen ver
dacht gespuis in de buurt gezien was,
nam George met een gerust hart afscheid
van vrouw, moeder on zuster.
betoog. Nagenoeg alle firma's van caderland-
ehen oomprong of aard, hadden de Neder
landse!» driekleur met Oranjewimpel uilge-
lokrn. Ik noem slechts den expediteur Mc-
ganik, op de Place des Nictoires, de Inl-
ijke Xederliiiidselie "Verzekeringnvut -.-elian-
pijen, Lucas T5ols, hel Mai.-on Ixe, Lotisieo,
Zeiler, Schroder, dc Nederlandse!» Kamer
Vim Koophandel, de bankiers von Pioniert en
Jordtigt en Gie, dc Holland-Aruerikalijii, en
k vergeet er stellig nog oonige. Ook .siin-
niige particulieren hadden dat voorbeeld ge
volgd. En zulks is nog meer te waardcevcn,
daar liet te Parijs niet altijd even gemakke
lijk gaat. een Holiamludic vlag uit de raam
te hangen. Vooroor-I moet men er een be
zitten of een uit Holland laten komen, in
dien geval den wimpel, dien men hier niet
krijgen kan. Vervolgen- loopt men kans aan
merkingen te ontvangen van de onder- of
neveiiburen, wier uitzicht eenigszins belem
merd wordt door het Nederiandscli dundoek,
dat. zomooi grooler is dan het hij dergelijke
gelegenheid gebruikte Fransclie. Ton slotte
heeft niet ieder in do groote kazerne- vnn
huizen waarin men woont een halkon, waar
aan de -tok bevestigd kan worden. Trots al
die zwarigheden, niet meegerekend de toe
stemming van den wijk-commissaiis van poli
tie, welke men eigenlijk behoort aan te vra
gen. is min of meer in het centrum van Pa-
vijs tiet „Oranje-Roven", dat. in do gemoe
deren der Hollanders Weerklonk, tot een
uiterlijk vreugde'eeken gewonlen.
Dat was ook het geval gisteren aan de
woning van den Gezant der Nederlanden, die
ten d ure een receptie gehouden heeft, welke
door oen groot aantal Jandgenooten met hun
dames bezocht is en waar de heer J. D. N.
Pisforius, voorzitter van liet feestcomité, een
toespraak gehouden heeft., die door Z. E. op
de meest gec-tdriftige en hartelijke wijze
beantwoord is geworden.
Lücrniede zal do feestvreugde nog niet
geëindigd zijn. Den 19cn dezer zal in het
Hotel d'Orsay een feestmaal, gevolgd door
een soiree, plaats vinden, waaraan, tegen lie
taling ran een matig berekenden prijs, alle te
Parij- aanwezige Iloliand-che hoeren cn da
mes kunnen deelnemen.
Dit alle.- zal wuar.-chijnlijk niet beletten
dat menig vaderlander op liet oogoublik met
weemoed denkt aan de vreugde, waaraan
men in Holland den vrijen loop laat en waar
aan hij geen deel kun nemen: aan do mooie,
nauwe en door de vlaggen verduisterde en
tegelijk verhelderde straten, aan het door
duizend kelen gezongen Wilhelmus, aan do
\reugde\olle dankbaarheid op eigen bodem.
JÜVEN1S.
II.
Twee dagen waren na hun vertrek voor
bijgegaan. Op een namiddag vroeg Floren
ce den kleinen Chinees: ,,Loo, heb je van
morgen ltobius eten gebracht?"
„.la," hernam Loo-Sing.
„Naar ik vind hier nog een pak thee'
„Dan lich ik dat vergelen, en zal hel ham
dadelijk brengen.''
Do knaap begaf zicli naar een afgelegen
boschjc, waar de hut was; do herder stond
vóór do deur te praten met een vreemde,
ling, die van 'I. hoofd tot do voeten ge
wapend was.
.luist wilde Loo-Sing don herder roepen
loon de vreemde hot hoofd omkeerde,
li ij n a had de kleine Chinees oen kreet van
schrik uilgestooten, want in den vreem
deling herkende hij den moordenaar zijns
vaders.
Loo liet. zich ter. aarde vallen om niet
gezien te worden. Wat had dc room* daar
te doen? Jlij spitste de ooren en luisterde:
Robins zei: „tk ben blij, dat de zaak
zoover gelukt is. tk haat hot herdersleven,
ik deed het alleen om jou."
Loo begreep alles; Robins behoorde tot
de roovers.
„Wanneer komt Wilson terug?" vroeg
Bob.
„Eerst over acht dagen," hernam Robins.
„Er zijn mnar vijf vrouwen en een Chi-
neezen-jongen in huis.
„Goed, dan plunderen we vandaag nog
de hoeve."
„Wanneer zijn de kameraden hier?"
„Binnen twee uur."
„Allen 1"
„Alle zeven."
Onlangs schrijvend over de beweging om
hel landschapsmooi te beschermen tegen
de aanslagen van smakclooze menschen,
hebben wij de stelling voor-opgeschoven,
dat bij ons eigenaardig landschap veel groo
ler gevaar dreigde van de houwers dan
van de reclamemakers. Zeker aldus ging
ons betoog reclamemakers kunnen ver
velen! worden en aardige stadskijkjes be
derven. Het is goed, dat men op zijn hoede
zij en dat men den reclamemaker, die liet
van liet publiek moet hebben, eraan her
innert, dat liet publiek wel eens hel, te
genovergestelde kon gaan doen van wat
de reclamemail wilde, indien hot tot liet
bewustzijn kwam, dat de reclame het pu
blieke mooi aantastte. Doch de reclame,
die enkele beroemde punten van het bui
tenland heeft bedorven, heeft in ons land
schap niet zoo'n vat op „hei mooi", om
dat dit slechts zeiden geconcentreerd is
op één schilderachtig of grootsch geval.
De huizenbouwors wet te s*erstaan
de niet god onderlegde bouwers daar
entegen kunnen stad en tand bederven. En
dat zij het niet hebben nagelaten, bijna
geen plek in ons aderland, die van hun
smakeloosheid niet getuigt. In onze groote
steden is men nu wel te laat tot de
erkc-nning gekomen, dat de bouwerij de
laatste dertig jaar het aspect, grootendcels
onherstelbaar, bedorven heeft. Wanneer
men van liet heerlijke cent mm van Am
sterdam genoten heeft en dan in dc bar
re, roodo steenwoestenijen van dc Pijp of
eenig ander excentrisch kwartier komt, dan
zou men liet. gemis van een barmhartige
Vesuvius kunnen betreuren, die al die 3ee-
lijkheid in een uitbarsting zou kunnen be
delven onder zijn asch nadat de be
woners natuurlijk met hun hebben en hou
den onder dak waren gebracht, fn de klei
nere sleden van hetzelfde laken een pak.
Enfin lioe hier vebetcring is te bren
gen anders dan door langzamerhand Ie
trachten naar verbetering hij verderen stads
uitleg is niet te begrijpen. Gelukkig heeft
men in de afgeloopen 30 jaar in de ste
den niet alleen looi ijk, men heeft ook hoogst,
'insolide gebouwd en zoo zal al die Lelijk
heid ten slotte niet ais de bouwers ver
dienden tot 'n eeuwig monument worden1
van het gemis aan smaak in liet eind der
19de eeuw.
Anders is hel daarbuiten. Daar is niet,
zelden leclijk, maar solide gebouwd en
daar heeft ieder Ieelijk lmis grooter as
peet bedorven.
De Jcelijke bouwerij buiten is tweeërlei.
Zij is óf onscluildig-leelijk, öf bizar-leel.jk.
Dc eerste eigenschap vinden wij veelal
in bouwwerken van den ouderwelschcu
dorpstinrmerman, die geencrlci bouwver-
stand heeft maar wel begrijpt dat mot ze
kere hoeveelheid roode steen, hout enz.
ten slotte een op een huis gelijkend iets
is te maken. Is liet gebouwtje dan maar
mooi gevoegd en ziet hel er frisch en nieuw
uil dan zijn de dorpelingen daarop niet
weinig trotsch cn kan het gebeuren, dat
zulk een nieuw „gebouw" vereeuwigd wordt
op een prentbriefkaart. Ons is het althans
gebeurd, dat wij, in een der schilderach
tigste heidedoi'pen van ons vaderland ko
mend, waar de fraaie kiekjes voor het grij
pen waren, nagenoeg geen andere prent
briefkaart konden krijgen dan een, voor
stellend het architectonisch wonder van
den plaatse-lijken timmerman.
De eenige troost 'is hier, dat de tand
des tijds zulke leelijke bouwwerken op den
duur minder hinderlijk maakt voor het gc-
hccle aspect. Doch wat moet die tand aan
vangen mei de bouwwerken van de tweede
soort bovengenoemd, allerlei bizarre, won-
lerlijke landhuisjes, die absoluut niet hoo-
ren in de omgeving, vaak producten zijn
van buitenlandschen wansmaak, opgediept
uit atlassen met voorbeelden en op de on
mogelijkste u'jxc neergekwakt in het ver
baasde 1-ndschap?
Hier is de vandaal van de ergste soort
bezig en hier is het vooral, dat een vcr-
eeniging tot handhaving van het. natuur
schoon een dankbare taak zou kunnen
vinden.
Doch hoe die taak uit te voeren? Kan
een particuliere vereeniging luer iels doen?
Kan men een eigenaar en een houwer, die
beiden, menschen zonder smaak zijn, aan
boord komen met liet verzoek het gemis
aan eigen smaak Ie erkennen en le luis
teren naar den raad der vereeniging.
Het antwoord ligt voor de hand: neen.
In Pruisen heeft men dan ook een an
deren weg ingeslagen. Daar bemoeit de
regeering zich mot het geval. liet. minis
terie van hinnenlandsche zaken heeft met
liet ministerie van openbare werken oen
verklaring uitgegeven, waarin de regeering
zich richt togn het bouwen van de smake-
loozen. In dat stuk wordt de geringe eer
bied voor het karakter en de gewoonten
der streek, die hij hei bouwen aan den
dag komen, afgekeurd. De ministers trok
ken te velde tegen de lust om iets opval
lends te bouwen, om een ander in druk-
doenerigc poenigheid dc loef af te steken,
om met onechte middelen een plechtig ge
heel te krijgen (men denke bijv. aan ge
schilderde Meenten), tegen de overlading
met ongemotiveerde versieringen en tegen
liet gemis aan piëteit, blijkend uit de on
voldoende zorg, dat het gebouw in zijn
omgeving past.
Dc Pruisische ministers sporen hun on
dergeschikten aan om alles te doen wat
in hun macht is om den goeden snrank bij
liet bouwen te bevorderen. Zij willen voor-
„Ondcr zulke omstandigheden zullen wc
spoedig klaar zijn. Wilson is rijk. Ik haat
hem, want door zijn schuld ben ik bijna'
gevat; daarvoor zal hij boeten."
„"Maar AVHson's vrouw is heel sterk."
„Maar 'toch zal ik zc vangen en baar
trouwen, dat beloof ik je."
Loo-Sing had genoeg gehoord.
Voorzichtig stond hij op en snelde naai
de hoeve terug, waar hij bij aankomst bijna
ademloos vertelde
„Wc zijn in groot gevaar! Bob Blackey
zal vandaag nog 't huis overvallen. Robius
behoort ook tot de bende."
Allen, waren in de grootste angst, be
halve Florence, die baar gewone kalrnt
behield.
„We hebben dus nog twee uur tijd om
ons te verdedigen, wc mogen dus geet>
tijd verliezen," sprak zo.
„Loo moot de trouwe helden gaan ha
len," meende de oude mevrouw. J
„Het is te Iaat," zei Florence. t
„Moeien wij dan het huis verdedigen?"
„Natuurlijk, we hebben kruit en kogels
in huis en ik heb mijn kanon. Dat weet
ik heel goed te hanteeren, ik denk, dat go
nog het uur zal vergeven, dat bet in huis
gekomen is. Ik zal u allen redden,."
„Hoe, denk je dat te doen?"
„Eenvoudig I Op 't vrije veld kunnen we
de bende niet aanvallen. Ik Iaat ze dus bin
non komen en zoodra ze in de gang zijn,
schiet ik ze allen neer."
„Vreeselijk!"
,,'t Is tocli het cenige redmiddel."
Mevrouw Wilson was zoo ontsteld, dat
ze geen woord moor kon uitbrengen. Flo
rence daarentegen nam de noodige maat
regelen. Do huisdeur werd geopend, de
zes zijdeuren in den gang goed gegren
deld, evenals do ramen.
De vroegere athlete 'droeg liet kanon naai
de gang. Ze laadde het met kogels, schroot
en kleine stukken ijzer, bracht de lont in
orde cn zette er licht naast. Het werd
zorgvuldig gericht, zoodat het de geheclo
gang bestreek. Alle vrouwen waren in de
keuken, waar ook 'de luiken gesloten wer
den, bij elkaar, en wachtten daar af, wat
gebeuren zou.
Een uur verliep. Plotseling hoerde nreu
op cenigcn afstand een langgerekk-n kreek
„Ze komen 1" fluisterde de kleine Chinees.
Nog een paar minuten, en er werden
ruwo mannenstemmen gehoord.
„Daar zijn zo," sprak Loo-Sing.
„God beware ons," stamelde de oude
mevrouw Wilson.
„Houdt moed!" zei Florence tegen de
vrouwen, die op de knieën zonken. Zij
ontstak de lont aan de kaars en hield die»
in de rechterhand.
Bob Blackey trad do gang binnen; hem
volgden Robius cn nog zeven andere roo
vers.
Bob beproefde de twee eerste deuren te
openen, doch ze waren gesloten.
„Wat is het hier stil," zei hij, „er schijnt
niemand thuis te zijn." i
„Waarschijnlijk hebben de jonge Chi
nees cn 'do Vrouwen ons bemerkt en zich
verstopt," meende Robius.
Op dit oogcnblik 'zuchtte mevrouw Wil
son: „Och, Hcero, sta, ons bij."
„In do koukeu zitten ze," zoi Robius.
„Maar rechtdoor."
„Voorwaarts," beval Blackey.
Plotseling giry do deur open on Flo
rence stond vóór 'do roovers. v
