Zondag 27 Juni 1909,
I
I
53*" Jaargang.
No. 13033
a
Tweede Blad
De groote vacantie.
I
Hans Dukrow.
Uit de Pers.
ÏM
!S
j
4
1
s
'i
len
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
- Prijs per kwartaal: "/oor Schiedam en Vlaardingen fl. 125 Franco
per post fl. 1.65.
Prijs por week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adj'crtcutiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
'H tor aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel rneei
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, D o n d e r d a g- en Z a t e t d a g a v o n o
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen jtot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te' voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Rodactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
li.
In een vorig artikel schreven wij, dat
fevaeattties ten onrechte niet gebruikt wor
den om do ontwikkeling van lichaam, ka
rakter en gemoed, van hand on oog ook
onzer jeugd te bevorderen.
Het meest valt dit in het oog waar het
wolgcstekle mensclien en hun jongens be
treft. Men bedenkt blijkbaar niet, hoezeer
men in het behing en tol hoL genoegen
der jongens do vacanliegcwoonlen zou kun-
nen wijzigen. Laten wij een voorbeeld mo-
jen govon en ons daurtnj beperken lot
zoons van welgesteld en-
Als wij ons daarbij ecu ideale vaeantie-
passeering willen .voorstellen, moeien wij
torst een buitenhotel hebben voor fami
lies mot kinderen vn.n een jaar of -1 loi
een jaar of 8, 10. De hygiënische inrichting
ran bot hotel moet aan de allerhoogste
eischen voldoen. Bovendien zij de voeding,
kt gclieele leven zeer eenvoudig. Alen-
schen, die men met kimlerherrio kan er
geren, zijn er mot. De kinderen kunnen
zich dus uitleven, al zijn zij ongder loe-
zicht. Hot hotel zij omringd met speeltui
nen, kindertuintjes, een flinke zandvlakte,
kortom met alle inrichtingen cti eenvou
dige speeltuigen, waarnaar een kinder
hart maar kan haken.
Worden de kinderen ouder, dan hebben
wij een ander iiotcl noodig. Dit zij zeer
eenvoudig, zoo dat do jongens er lang zon
der groote kosten kunnen blijven. Ouders
komen or niet te veel meer. Men late de
jongens zich zooveel mogelijk zelf helpen,
desnoods hun eigen bedden en slaapkamers
ia ordo houden.
Do kinderachtige speeltuin zij verdwenen,
la plants daarvan veel ruwe grond, veel
QiKbmatorinali en de gelegenheid om wat
van do ambachten te leeren. Gelegenheid
voor openluchtspelen zij er evenzeer als
ruime wandelgelcgunheid, ja, konden do
jongens er zwemmen en roeien (mits onder
•do noodige beperkingen voor de veilig
heid) dan ware dit nog mooier.
Langzamerhand worden nu de jongens
grooter en beter bestand legen vermoeie
nissen. Thans komt de tijd voor hol eam-
pocrcn, waarbij men aan hot. begrip kamp
niet al te veel hechte (een groot gebouw
zonder binnenverdcellng is zelfs verkies
lijk), wél aan heit zich gezamenlijk zelf
voor een minimum kositen heeien redden,
Alt zijn de oude lui geheel veidwenen.
do jongens moeten zichzelf leeren een plante
in deze gemeenschap te veroveren, moeten
tordeeling van arbeid in geregeld samen
werken hcsludeeren, gemeenschappelijke
spelen en tochten ondernemen enz. enz.
Hans Dukrow was in Domineren geboren,
Met in Stotlin jof Grcifswakl of Swinemim-
de, maar in (lat weinig bekende deel, waar
Uit menschen met zeer veel schoolkennis
?Jch gullen herinneren, dat de vier rivier
tjes, do Stolpe, de Wipper, de Persa.nte en
do Roga or door stroomen. Hans Dukrow
('•as alzoo in Pommeren geboren. Hij had
Gymnasium in verscheidene plaat
hezoclit, ten slotte ook het eindexamen
•"gelegd en daarna eeuige jaren aan een
oolijko hoogoschool in het westen gestu
deerd. Ook als ouder student was hem liet
®.en m Berlijn zeer aangenaam. Aiaarloen
et mis werd, toen men hem voor hel oxn-
tien wiklc drillen, ontwaakte zijn oudPom-
"tersch bloed. Vast besloten hing hij al zijn
jtcfonsc.hap aan de kapstok, diende zijn jaar
'J-do Ulanon uit, maakte in aansluiting
'tarvan do voorgeschreven oefeningen mee
ea tr<* Zlc'1 a's Luitenant" op zijn voor-
>aaei-]i|lc landgoed terug, om rustig de in de
koolijke iaren aangegroeide schulden, lang-
"•imerhand af to betalen.
Hans Dukrows landgoed bestond uit best
uaidappeliaiKl. Het kwam hom geen oogen-
jk in do gedachte, or ananas of Indische
jUgen op to laten planten, maar hij ver
l'ouwde
eenvoudig aardappelen. Want
II droeg in Sicli het verstandig gevoel,
,at het goede nooit slecht kon zijn. Om do
Baatjos van do wereld bekommerde hij
21 y1 niets, misschien dacht hij er in 't
fieneel niet aan. Hoe grooter zijn aardappe
werden,
des te kleiner werden zijn
Een nieuwe phase van ontwikkeling komt
nu, als do jongens oud genoeg zijn om
zelfslandig op reis te gaan. In de eerste
plaats dient daarbij do grootst mogelijke
eenvoud betracht. Een voorbeeld neme men
aan de Duiitsehe „Wandervogel", groote
voreeni,gingen, welke zich liet organise eren
van dergelijke sctiooljongenstochlen ten
doel stellen.Een dezer verecniigingen, met
3000 leden, deelde onlangs mede, dat de
reiskosten per persoon door elkaar geno
men, niet meer bedroegen dan GO een! per
dag. Natuurlijk moet men dan zijn eigen
potje koeken, natuurlijk moot men slroo
en hooi als de beste guzondheidsmatrns-
scin beschouwen, natuurlijk laat men de
biertjes en sigaren thuis. Maar aan den
anderen kant, wat een genot in de lkhaams-
ordspanhing, wat een gelegenheid de na
tuur heel mooi en innig te zien, wat ren
oefening in zelfbedwang, in vethoiiiing,
wat een uitstekende gelegenheid het lichaam
te haaien, gezonder en dan ook mooier te
maken. Wat een les in zelfhulp, in eenvoud
krijgt "de jongen zoo, wat een gelegenheid
goede vriendschap te sluiten en den nabuur
anders te zien dim door <le ruiten der ü-
wagons, en langs de pandjes van een of
ander nesterig, preustenlic badplaatsje. Hoe
leert men zoo inderdaad de bevolking zelf
kennen en niet uitsluitend kelners en trein
conducteurs.
Nu is het niet noodig zulke reizen altijd
lo tweevoet te doen. Even goed kna men,
bezit men een fiets, het twcewiel. hestij
gen, of, kan men een boot machtig worden,
een hooi reis maken. Doch ook in die ge
vallen behoort men de jongens te loeren
eenvoudig te zijn. Atol een minimumgehl-
s«m moeten zij een Hinken tijd onderweg
blijven en zichzelf helpen. Zij zuilen dan
in den regel als gezonder, potiger, zelf
standiger menschen terugkomen.
Nu 'is er in het bovenstaande natuur
lijk vrij wat variatie te maken. Bovendien
bleek ons al dadelijk-, dat, waar wij van
welgesteld en spraken, die welgesteldheid
altijd betrekkelijk is. llocvolen zijn er idol,
bereid cn in slaat om hun jongens 20 gul
den moe Ie geven, indien zij daarvoor vier
weken onderweg kunnen blijven en ierug
kunnen komen, llinker en gezonder dan
zij zijn heengegaan.
Doch wij willen thans niet verder in bij
zonderheden treden. Wij willtn liever in
liet algemeen nog eens herinneren aan de
helaas te weinig gekende mogelijkheid om
de vaeanties voor het profijt en het genot
van den jongen beter in te richten dan
llinns in den regel geschiedt.
Wanneer zal hier in Nederland eens het
initiatief genomen woulen om den weg in
Ie slaan, dien wij in het bovenslanndo troel
enkele stippellijnen hebben aangegeven?
De uitslag.
He „Standaard"' constateert, dat haar „elec
toraal voorgevoel" haar niet blijkt bedrogen
te hebben. Hel is „zestig zetels rechts" ge
worden.
Het blad rekent den gekozene te Ede niet
tot de cliribteiijk-historischcn, maar noemt
hem een „wilde", die „buiten do partijen"
staat, liet spreekt derhalve van een winst
voor de cinistelijk-historischen van 2; zij
zijn dus vuil 0 tot 3 1 gekomen. Die céne
„wilde" zal „sunmiicrlijk" wol tot rechts
kunnen worden gerekend -- erkent echter
hot a.-r. hoofdorgaan.
Jlet erkuil, dat een meerderheid van zes
tig niet aeëvenredigd is aan de meerder
heid onder de kiezers. Aiel die maat geme
ten, zou ze op 5G ii 57 moeten staan, Blijft
hituxsclien de bestaande gloei aanhouden,
dan staat, het in 1913 inderdaad op GO, in
juiste evenredigheid met dc verhouding on
der liet kiezerscorps.
Na een belangrijke overwinning ais thans
bereikt is, mag dc actie echter niet verlam
men. Dat zou straks „in berouw" worden
geboet. ,,Niol alleen zegt hel blad -
moet dians mobiel blijven, wat onder de wa
penen slaat, maar do aanwerving van nieuwe
hulptroepen en de inlijving van nieuwe re
el uten moet onverpoosd doorgaan."
Ten slotte zegt liet blad
„Voor de Rcgoeving komen tlmns zware
dagen. Links kan lmar thans niet bedrei
gen, iiUHir groot i« de verantwoordelijkheid,
die op. haar rust. De verwachting is thans
hoog gespannon. Alen zal moeten merken,
hoe de weer wijzer in liet land omging. Be
zadigd, gematigd, verzoenend, wie zou 't an
ders willen, maar dan toeli zonder ver
flauw i n g der g r e n z e n."
De „Xoilerl." besluit
mar artikel
,De groote rechlsche meerderheid, die .er
thans i-, van den aanvang af gesteund (an
ders dan in 1901) door een gelijksoortige
nieerdoihoid in de Perste Kamer, stelt tot
kincliligen arbeid in staal en legt dus den
plicht daartoe op. Moge dit èn door de Ka
mer Pu door liet Kabinet beducht worden.
Wij herhalen wat wij na 1! fluni schreven:
„Van wïen veel gegeven is, zal veel gcëisclit
worden." Moge door een ernstig en energiek,
O O O
een onpartijdig en v e'-trouwe mvek kond be
wind do zegen van de beginselen der rech
terzijde in de aanstaande vier iaren in zeer
ruimen kring worden gevoeld. Moge hol ern
stig -streven voorzitten, den achterstand in
on/e wetgeving op 7(x> velerlei terrein ook
op zooveel punten, waarover de partijpro
gramma's zwijgen, omdat geen partijvorschil
/e holiporsflit voor een groot deel in te
iinlen. En mogen dc moeilijke en ingewik
kelde vraagstukken, waarvoor onze tijd dc
parlementen van de meeste beschaafde lan-
sclurklen. Hij zag den tijd naderen, dat hij
als vrij man op zijn goederen zou zitten.
Hij bcigon reeds te overleggen, wat hij dan
wol beginnen kon. Het meest voor de hand
liggend was natuurlijk trouwen, en dani-
over dacht Hans Uwkrirws in den laatston
tijd dan ook geregeld na.
Voor Ilans Bukiow zou het conigo goede
geweest zijn, naar buurmans Maine te gaan
die hem gaarne zag cn die hij een goed
hart toedroeg, en dezen gezonden, blozen-
d„u appel friseh van den boom ie plukken.
Do zaak zou echter heel anders gegaan
zijn. llij had zijn hart aan een liefdevolle
vrouw,'zijn huishouding aan een voortref
felijke huishoudster en zijn toekomstige kin
deren aan een voorbeeldig moeder toege
dacht.
Zoo zat Hans Dukrow peinzend in zijn
kamer, dampte als een schoorsteen, en las
en herlas telkens weer een briefkaart, die
vrienden Wem in overmoedige vroolijkheid
geschreven hadden: „Of h:j niet hij getegen-
heid van het op handen zijnd groote AVin-
lerhal naar Berlijn wilde komen."
Wat wekte deze kaart een herinneringen
bij hom opl Vergeten was lief dozijn jaren,
dat sedert zijn studententijd verstreken was.
Vergeten Alarie ca liet Casinooal van vel
leden Zondag. Vergeten dc sledetocht met
don Landraad en de ridderschap, alien van
zijn sociëteit. Hans Dukrow was als alle
natuinmensehenhij wilde zeiden iets, maai
als hij iets wilde, dan gaf hij zich geheel.
Nog donzeifden avond waren de koffers
gepakt. Den anderen morgen brak hij op,
om do paar mijlen naar Stettin met sleden
in zes uur <if' to glijden, en de Honderd;
vijl en dertig kilometer naar Berlijn in Iwee
uren af te vliegen mot den trein.
Tegen den avond was hij in Berlijn.
Wolk een gewemel op de stralen. Hans
Duikrovv slaakte een kreet van vreugde. Dat
zou oen verzetje wezen.
Maai' Hans' hooggespannen verwachtin
gen werden niet vervuld. Weliswaar vlogen
do dagen als in een duizeling om, maar
met de dagen vervloog ook dc duizeling.
Do jarenlange aardappelverbouw had zijn
werking op Hans niet gemist. Hans Du
krow was niet ïreór een deel van het le
ven, dat hier om 'icin brandde en schuimde.
Hij was nu waarrijk een „Oom uit dc pro
vincie" geworden, goed genoeg dat men
op zijn zak teert, enom hem lucht.
Hans was nu we!' geen bekrompen
monsch, hij zou hot lachen hebben kunnen
verdragen; want hij zelf lachte ook graag.
Maar wanneer hij naar die. kleine, k-ngeie
jongelui zag, die nu den toon aangaven,
ca hun ziekelijke lauwheid, hun onverschil
ligheid voor alles, vergeleek met zijn stu
dietijd, dan ergerde hij zich meer dan hij
zich vermaakte.
Alaar ook van zijn vrienden deed Ham
Dukrow rare ondervindingen op. Wal wa
ren die oud gewoiden! Van de gehuwden
wijde hij in" 't geheel niei spreken. Alaar
ook de vrijgezellen wei don onrustig, als
liet naehtei.j.. uur naderde, en het leven
eerst recht begon. Onder allerleil voorwend
sels maakten zij zich dan uit de voelen,
en als zij dan al eens meegingen, was liet,
alsof zij een offer brachten.
Het zou dus het verstandigste geweest
zijn, als Hans Dukrow dn den eersten trein
den plaatst, oen belangrijken skip nader tot
hun oplossing worden gebracht,"
Do (r.-k.) „Tijd' 'had den uitslag „zóó
niet verwacht" en „nauwelijks gehoopt".
Do overwinning beteekent dan ook niets
minder dan een keerpuii! iu de staatkun
dige geschiedenis van Nederland. Voor het
liberalisme was hel een „dies ater", een
ongeluksdag.
„Kan eenerzijds niet ontkend worden
zegt liet blad dal een vrij gioote meer
derheid van het Ncderlandsclie vuil zich
met beslistheid voor een •ochl ehrislelïjku
staatkunde heelt verklaard anderzijds
mag niet voort)ijgezien, dat do tegenwoor
dige stand der christelijke partijen niet de
juiste uitdrukking van hare inncilijke
kracht is."
AVel gelooft het, dat de eerste toekomst
aan de reohteizijde behoort, maar de po
sitie van de christelijke partijen is nog niei
een „onaanvechtbare" geworden.
De schitterende positie moet geconsoli
deerd worden en aan het ministerie Heems
kerk berust de taak om do overtuiging Ie
versterken en ingang te doen vinden, dat
liet welzijn van land en volk alleen in
do handen van christelijke bewindslieden
veilig is.
Geen Kabinet stond nog zoo sterk en
kon zes jaren aaneen doorwerken. Het blad
vindt het voor de toekomst beslissend of
d'it ministerie zich Dij machte zal tonnen
om op wetgevend en bovenal op sociaal-
gebied te doen, waartoe dc Iinkeizijde niet
in staat, bleek te zijn. In dit verband
zegt het:
„AVannccr do christelijke bewindslieden
er niet in slagen ons tijdig aan een deug-
dolijke sociale wetgeving te helpen, door
bijv. huil aandacht Ie zeer te wijden aan
het electorale vraagstuk, vellen zij hun
eigen vonnis."
In een tweede artikel herlmnlt hei „Cen
trum" zijn verklaring, na de eerste stem
ming gedaan, „de aern van liet rechtseht'
bevind belooft thans van langen duur te
zullen zijn."
En liet vervolgt:
„Ondanks de zwartgallige voorspellingen,
die aan de overzijde werden gedaan, kan
niemand zoo onnoozo! zijn, in enisl te
meenon, dat nu „onduldbare tyrannie" liet
vaderland bedreigt, of een tijdperk van „la-
naliek" bestuur en „onderdrukking" is in
geluid.
Samenwerking mei groepen of leden van
Links, zal, naar te hopen valt, op moor
dan één punt. mogelijk •blijken, en het be
wijs staat opnieuw te wenden geleveid, dat
principieele en praetische politiek elkan
der niet uitstelten."
Het blad venvacht van Kabinet en Ka
mer „wijs beleid", naast „groote doortas
tendheid". IIol vertrouwen des volks mag
en zal niet worden beschaamd. Als vruch
ten. hesten gestapt was en naar huis ge
gaan was. llij was in ieder opzicht rijp voor
hot huwelijk. Buurmans Mario was wel
iswaar goon piiilosophe en had nooit de
eerzucht gehad, zich voor de hoogoschool
to bekwamen. Daarentegen was zij liet.
toonbeeld van een lief cn welopgevoed
mciisjc, aan wie hot eten en drinken smaak
te, cn dat 'in den namiddag, in liet sche
meruur, onder bot genot van koffie met
koek, met een scha ik se he vroolijkbeid de
trouwgrago heertjes uil den omtrek voor-
Lij haar deur zag sluipen.
Van do dames uiiit de „deftige" gezet-
schappen had bij twee soorten leeren ken
nen; ivieuv-modischc en oud-moilischc. De
niouw-modischo waren 6f zeer jong, óf van
niet te bepalen leeftijd. Zij droegen gladde
scheidingen, stijl „hemelsohe" sernphimof
stijl „woreUlsche" koorddanseressen.
Evontucel'o lichaams schoonlieden zochten
zij op do-imorkwaauliiigsle wijzen te bedek
ken. Zij liepen altijd in zeer slechte bon
ding, ceiiigszins gebrokt. Bij liet zitten sloe
gen zij opvallend bet. cone been over h»t
andere. Buitendien droeg iedere bewening
steeds bef duidelijkste karakter van„licht
gij er misschien iels tegen?" Zij studeeiden
allen ie hot een of andere vak en hadden
hooge doelen.
Wanneer zij het niet over vrouwen
rechten hadden, waren zij direct klaar, von
nissen to vellen over de bekende mees
ters op 't gebied van kunst, litteratuur,
wetenschappen en politiek, met zeker en
doodend oordeel. De hij deze vrouwen be-
hooremlo jongemannen, zagen er precies
eender uit, en deden ook precies 'f zelfde.
ten van de vierjarige periode, die komende
is, noemt hot ouderdom»- en invaliditeits
verzekering en een kieswet, die ons do
E. A', schenkt en die liet kiesrecht, under
welke benaming dan ook, „algemeen"
maakt.
AYij ziften er onder zegt liet vrijz.-
dom. „Land on \rolk". AVat de zestig zullen
doen gaat liet voort moot do toekomst
leeren, maar wij zullen in bescheidenheid
moeten afwachten, wat genadig oyjr ons zal
worden beschikt. Aan ons zal de taak zijn
opgedragen om in loyale oppositie critiok
ie oefenen. AYij zullen ten bate van de
democratie er uit moeten kloppen wat er
in zit.
Eu or zit iets in. Het cijfer GO op zich
zelf beteekent weinig. Deze GO moeten aan
het werk. Eu uit den geineenen wortel des
geloofs zijn alterlei sappen te zuigen. Wat
dus er uit. zal .opbloeien, is voor de |G0
zeiveb nog hetzelfde geheim als voor ons.
Wij konden slechts oen waarschijnlijk
heidsrekening opmaken, en deze leidde, op
de gegevens der ervaring gegrond, niet tot
voordeelige uitkomst.
Maar liet kan nog meevallen, en wij
zuilen onzerzijds, onzen invloed doen gel
den, opdat, uit den wortel, zooven bedoeld,
die sappen bij voorkeur worden getrok
ken, die vruchten kunnen doen rijpen, welke
aan ons volk in zijn geheel ten goede zul
len komen.'3
Links zit er onder cn diep ook, verzucht
de „Zutph. Ort." De rechterzijde heeft dus
reden tot groote blijdschap. „Zo is nu
sterk genoeg betoogt het blad om wat
lmar drie doelen gemeenschappelijk verlan
gen, door te zotten. Ze kan nu haar scho
len ovcrslrooien met Rijksgelden, de open-
in® school belogen, de dwangverzekering
aan ons volk opleggen, de geiden voor
haar socialo wetten door haar protectie
halen uit de zakken der minder bevoorrech
ten, ze zal bjj do benoemingen tol, hooge
ambten en kleine posten de „hliisgmiooten
des geloofs" voortrekken en als ze wil,
als haar eendracht dan niet tc loor gaat,
kan ze ook beginnen aan oen Grondwets
herziening, om daarbij haar denkbeelden
neer tc leggen in onze hoogste staatswet,
om onze voiksvrijheden te beperken,"
A'roolijlc ziet 't er voor dc vrijzinnigen,
niet uil. Alaar verbetering is niet uitgeslo
ten, „wanneer (ze) vier jaar lang Hink'
„onder de plak van rechts" hebben moeten
zuchten."
Aran de chrislxriijk-histoiisehon zegt
de „Zutphensche" dat zij „op de wip"
zitten. „Daarin is althans een waarborg,
zij 't een jjcringo, gelegen togen overdre
ven geloofsijver waarin do anti-rov cn r.-
kalh, sterk kunnen wezen."
Het blad is benieuwd te hoor cn, welke
kastenmaker nu liet „draaien der planken"
van het Kabinet moet verrichten. „Of
Jiuist op dit soort van wezens maakte
nu Hans Dukrow grooton indruk. Zij om
ringden hem dikwijls en hewoudeiden dc in
hem volkomen tot zijn recht gekomen na
tuurkracht. Door lorguons monsterden zij
zijn nek. Het liefst hadden zij hem, als
liet vee op dc markt bctasl.
„Ach zc-g, kijk toch eens, waf een Liieeps",
kwam het dikwijls bewonderend van de
7. a ch te v ro u w c n lip p om
Yoor Hans was deze soort van bewonde
ring zeer onaangenaam, en hij wendde zich
liever tol de andere jongedames, wieruiter
lijk door oudmodische dracht, oog en hart
streelde. Alaar die jonge dames schepten int
weer geen behagen in liern. Deze gezonde
en sterke mensjes, wier ontwikkelde schoon
heid eenerzijds en Papa en Mama anderzijds
verboden, do oogenblikkelijko anodedwaas-
heden mee te maken, zwermden, nis scha
deloosstelling, daarvoor, tusschen die mo
degekkeu, en die onuitstaanbare kerels, ter
wijl Dukrow's flinkheid hun volkomen koud
lief. Akelige jongedame uit dezen kring be
viel liem, maar niet een van haar had iets
mof „den" hoor op. Van alle dames had
den de drie mooie dochters van een bekend
kunstenaar den mcerten indruk op hom ge
maakt. Hij had do mensjes reeds dikwijls
in gezelschap ontmoet en steeds luidden
haar smaakvol uiterlijk en lmar frisschc
open gezichtjes hem verrukt. Hoe jammer
dut er drie waren, nu wist hij waarcmpel
niet welke hem liet hoste beviel.
Ook nu zngeit zij er weer allerliefst uit;
de oene was met. bruin haar en witten keel
band als „koningin Louise" verschenen, do
tweede met bloemen in het los opgemaakte
