63"" laargang
Zondag 3 October 1909.
No. 13116
I
Berde Blad.
WM
FRANSCIIE BRIEVES.
Parijs 25 Sept. 1Q09.
33 e Proef.
BedsclAvang.
SCHIEDAMSCKE ;OUR&NT.
Deze courant verschijnt dage Tij Ie s, mot uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25.Franco
per post fl. 1,65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
BureauLange Haven No. Ut (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92' iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordcelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Don derdag- en Zaterdag a vond
verschijnen, worden zoogenaamde" kleine advertentiën opgenomen tot don prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Tolcfoon
voor do Redactie No. 123.
voor de Administratie No.
103.
Parij's is op hot oogenblik één en al
gezegd aviation of aviatiek, en in het al
gemeen voor alles wat bcwcegkunst in de
lucht of luchtvervoer betreft. Oud en jong
legt een belangstelling aan den dag, ik
had haast gezegd, een betere zaak waardig,
maar, ofschoon oen man van don ouden
Lijd, die diligences en zelfs do trekschuit
gekend heeft, wil ik geen wanklank laten
hooren, in het algemeen geestdriftig koor.
Hel. zou trouwens weinig haten, want. hot
jonge geslacht is waarschijnlijk door geen
middel lor wereld Lc bokeeren van do moo
ning, dat in do snelheid van vervoer het
hoi! dor mcnschheid gelegen is en dat
do mensch alleen zijn bestemming kan be
reiken, indien hij zich op één lijn, d. w. z.
in de atmosfeer van liet vogelenkooi- plaatst.
Do aankomende generatie wil dus vliegen,
althans trachten liet te doen, indien do
vliegmachines niet zoo verschrikkelijk duur
en onder ieders bereik waren. Maar een
dergelijk instrument kost voorloopig nog
Lusschcn de twintig en dertigduizend francs
en voor de beurs van menig, zelfs ge
goed, jongmonsch, is die som wat lioog
om uitgetrokken te worden voor een der
vele sporten, die tegenwoordig beoefend
moeten worden, wil men gezond blijven
en met don tijd meegaan. Dij gebreke van
praclischc beoefening vergenoegt men zich
dus voor hot oogenblik met de theorie en
met het zien vliegen van andoren, waar
onder drie kwart professionals. Met een
zekere afgunst staat men hun verrichtin
gen gade. Men zou willen vijftig of honderd
jaar later geboren te zijn, want men is er
zeker van, dal zal iedereen vliegen en
zal hot, rcizigersvervocr in gemeenschap
met bestuurbare luchtballons, Zeppelins,
Republieken en ander luchlbruinvisschen
plaats vinden. Ilij, die minder vertrouwen
schenkt aan de luchtscheepvaart en avia
Lick, wordt voor een achterlijken sukkel uil
gemaakt en iemand, die beweert, zich hoog
in do licht niet op zijn gemak tc gevoe
len, voor den groolsten luiaard, die ooit
op twee boenen (en geen vogetheenen)
gcloopcn heeft. Niets kan voortaan de
hichlbcweegknnst in haar vlucht tegenhou
den en het pleit is voor altijd beslecht
do mensch heeft voor Voed het luchtruim
veroverd"
Terwijl ik deze woorden geschreven had,
sloeg de klok elf uur in den morgenstond.
En nog had ze, niet .uitgeslagen of het ge
schreeuw van „edition spéciale" (het equi
valent van de llotlandsehe, „extra-tijding")
klonk beneden me over dc «draal, HeL
hield aan. Steeds volgden do krantenloo-
„Nu, wanneer je dan werkelijk wilt
zeide ik aarzelend.
„Natuurlijk wil ik," zeide Lilly zeer bc
slist, „we kunnen al wel gaan."
„ISon oogenblik nog," antwoordde ik, ik
ben dadelijk klaar." Lilly en ik waren juis
klaar met koffie drinken. Door hof geopende
venster van het landelijke huisje kwam een
verrukkelijke bloemengeur naar binnen; op
zoo*li dag met Lilly koffie te drinken en me
haar te babbelen, was voor mij (-on buiten
gewoon genot co dtw Imastle ik mij niet al
tc erg om klaar te komen.
Wij waren daar binnengegaan om <len in
wendigen mensch wat tc versterken, en on
dor ons koffie drinken bedacht. Lilly zich
dat zij wol wat eieren en brood kon meene
men voor een paar van haar beschermelingen
in het dorp. Dit naar haar oordeel praehtigc
denkbeeld, behaagde mij maar matig; ik
stelde me al voor lino ik op den warmen
stoffigen en zonnigen landweg met een mand
zou mogen loopen. Maar Lilly's wil moet wet
zijn, vooral tegenover mij.
Lilly en ik zijn familie, ik ben haar bc:
en gelukkig baar eenigc need, wat
evenwel mij verder weinig voordooien, boven
anderen geeft. Sedert cenigen tijd spook
haar do vrouwenbeweging door hot, hoofd
Zij beweert: „Daar de vrouw den man ge
lijkwaardig is, moet zij ook zijn plichten
zijn verantwoordelijkheid, zijn voorrechten
doelen."
Dergelijke eischen' nu klinken in Lilly*
mond tamelijk eigenaardig omdat zij al Jan
pers elkaar op. Weldra overstemden zo
hot geruisch dor omnibussen en liet ge
ntel der karren. Ik begreep dat er wat
tan do hand was, liet een „spéciale édi-
ion" (het was die der „Int.ransigeant")
halen en terstond zag ik met groote re
clameletters bovenaan hot blad gedrukt:
Le dirigeablo Républiquc a, fait explo
sion. Les quatrc aéronautes sont lues".
Na den dood van kapitein Feirbor, eergis
teren en, voor een paar weken, dien van
zijn collega Lcfèbvro, komt deze jobstij
ding een gedachten stoot geven aan hen,
die zich veroveraars dor lucht noemen,
ofschoon ze nooit in een luchtballon ge
zeten hebben. liet is evenwel te verwach
ten, dat de gccstdriftigcn dit geenszins als
een nederlaag zullen erkennen. „Alle nieu
we uitvindingen hebben menschenlevens
gcëischt", licet hot. Om die reden mag
men ook nicl twijfelen, aan. hot volledig
succes dor luchtscheepvaart en vliegkunst.
Bijna zou men zoover gaan, juist uit de
ongelukken met doodolijkcn afloop de ze
kerheid van de aanstaande perfectie der
machines at tc leiden. Er is inderdaad geen
houden meer aan de menscholijke verbeel
ding. Zo wil even als oen ballon het
lfxchcz tout" hooren en de „waan"- heeft,
verre van den Wagneriannschen „vrede"
gevonden te hebben, vleugelen gekregen
en vliegt boven het aardrijk, een Godheid
gelijk. Toch neemt, men den tijd, do slacht
offers van harte tc beklagen. Men kan dan
ook niet anders. Do vernietiging van het
bestuurbare luchtschip do Republiek, die
do heer Lebaudy aan hot. Frnnsclie leger
ten geschenke hau gegeven, on die een
week geleden nog bij de groote manoeuvres
dienst deed ,is een nationale ramp. Dc
vier militairen, die den dood gevonden
hebben, worden algemeen betreurd. En nog
tc wreeder treft hot noodlot de nieuwe
kunst mot dozen zworen slag, daar Pa
rijs zich juist drie weken lang geheel aan
haar denkt le wijden.
Tegelijk met do reeks vliegwedstrijden
te Juvisy, wordt de eerste inlernal.iona.le.
Tentoonstelling van luchtvaart gehouden.
Deze is hedenmorgen ten tien uur geo
pend en hel was om ongeveer half elf,
gedurende het bezoek, dut hij eraan bracht
dal president Failièrcs de ramp vernam,
die Iwee uur te voivn in de Provincie
had plaats gehad. Natuurlijk heeft de ka
tasüofo zoor gedrukt op die opening. Al
de mouse hen, die me-t de luchtvaait te
maken hebben, cn in het Grand Palais der
Champs Elysécs, waar do Expositie ge
houden wordt, vcTocnigd waren, heeft d
treurmare moeten treffen, als had het dc
dood van familieleden gegolden. Maar de
tentoonstelling zelf zal aan het Parjjschs
publiek daarom niet minder belangstelling
inboezemen. Dit is vandaag reeds geble
ken. De mcnschcnmassa, die zich in de
hal van genoemd „Groot Paleis" verdrong.
zich het voorrecht heeft aangematigd, nie
mand boven haar verheven persoontje tc er
kennen.
Dit thema was natuurlijk tijdens dc koffie
weer eens ter sprake gekomen. En ik had
met opzet veel dingen gezegd, waardoor ik
haar ergernis en boosheid opwekte, terwijl
ik den gchcolen tijd bij mijzelf beducht, dat
er geen lie\er eri bekoorlijker wezen was
dau zij,
„Wanneer je nu eens logisch wilt zijn,
had ik listig gezegd, dan moet jij de
mand dragon, maar natuurlijk weten jonge
muisjes heel goed de grenzen barer krachten.
„Wil je danrmee. zeggen, dat ik het niet
klaar speel de mand tc dragen?" vroeg zij
nsinnchkmd.
„En al zou ik nu gclooven, dat je het
wel zoudt, kunnen, dan nog zou je het lieve
niet, doen, nietwaar?" zeide Ik om haar te
prikkelen.
„Geef hein dadelijk hier jc zult zien of
ik hem dragen knn."
Ik lachte toen cn zegende haar besluit
in stilte.
„Ben je nu nog al niet klaar?" vroeg zij
niet een ongeduld, dat voor mij weinig vleiend
was.
tic stond langzaam op.
„Lieve liemck wat duurt dat. lang," zeido
zij cn zij had volkomen gelijk.
„Je wilt hem dus werkelijk dragon?'
vroeg ik nog eenmaal voor we opstonden.
„Natuurlijk geef hem maar hier."
„Nu, goed «dan, maar je zult geen bijzon
dcro voorrechten hebben. We zullen het wort
eerlijk verdedenjij draagt hem de eerste
helft van don weg en ik de tweede.
Lilly stemde genadig daarin toe.
as niet minder geweldig dan bij de auto-
mobicltentocmslcllingcn, die eveneens tc
dier plaatse gehouden worden. lil het al
gemeen was üo aanblik der expositie ech
ter niet zoo overweldigend. Ilij gaf niet
dien indruk van weelde cn rijkdom, die
de autosalons in de laatste jaren gewoon
zijn te schenken, maar daarentegen was
er iets lichts, luchtigs, iets transparants
cn vooral iets ongekends in het ensemble
dogen. De versiering der hal, waarvan
men bij de auto's zooveel work maakt,
was vrij eenvoudig, Groote. wit en-gele gor
dijnen en vlaggen gaven den bolderen noot
aan. Verkleinde luchtballons (waaronder
één uit het laatste beleg van "Parijs en
zelfs een oude Montgolfière), behalve dc
laatste, allo van oranje-bruin omhulsel, han
en aan het hooge glazen gewelf.
Op de verschillende stands, waarvan de
rnoqsto veel grootcr zijn dan op een auto-
expositie, staan de heden bekende aéro-
plancsoorten uitgestald; in bet midden, on
der den koepel, die, waarmee Blériot over
Kanaal vloog, cn die door de ,,Ma-
lin" is aangekocht om aan don Staat ten
geschenke gegeven te worden. Do Wright's,
do Farman's, de Voisin's cn do Curtisses,
alle vinden zo cvenvccL bekijks. En, even
als het op schilderijénsalons gaat, waar
dc Joden, die niets van schilderkunst af
weten, het hoogste woord roeren, leveren
do omstanders, mannen cn vrouwen, zich,
zoowaar, reeds aan kritiek over. Gene im
posante, bedaagde dame veroordeelt een
reusachtigen nmlfiplan, daar hij haar te
ingewikkeld toeschijnt; hier is een bekende
actrice van den zevenden rang, die iets
op de schroef van een Inplan heeft aan
te merken en daar geeft een scholier, die
zich waarlijk wel aMeen met vliegers van
papier mocht bemoeien, zijn oordeel te
kennen over een monoplan van Antoinette.
Een groot succes heeft bij dc moesten
het betrekkelijk kleine, zeer lichte vlieg
machinetje van Santos Dumont, waarmee
hij nog laatst een nar getoerd cn dat hij
dc Demoiselle" gedoopt heeft, bij die be
naming denkende aan het bekende glazig,
vliegend Insect (juffer). Dadelijk is die
„Demoiselle'' populair geworden, hetgeen
haar maker en eigenaar ongetwijfeld ver
dient, want hij is de cersle geweest, die
een halven meter hoog mei eon machine
„zwaarder dan de lucht" gevlogen heeft
Want het belangrijkste is van 'de Tentoon
stelling, is evenwel, dat ze ten volle bewijst
dal cr in Frankrijk een nieuwe industrie
geboren is cn dat die industrie, in two#
jaar tijds, zich zóó ontwikkeld heefl, dat
or reeds tal van fabrikanten van vlieg
machines cn nog meer van onderdeden
daarvan beslaan. Dat is duidelijk ook voor
iemand, die, al kijkt hij ook nog 'zoo wijs
neen ansie verstand van vliegen hoeft, en
O
dat is hel geval met. do meeste.il. Doch dit
zal met der lijd wel beter wonhui. Reeds
kan men les krijgen in hel. besluren van
een vliegmachine. Zeker is liet oogenblik
niet ver meer af, dat rrien op 'zijn visi
tekaartje kan zetten: Professor in ih»hoo-
gorc vliegkunst.
JUVEXIS.
fn het midden van September heeft «le
vereeniging „De Dageraad" te Am.-tord.mi,
te Rotterdam en in Den llaag prototverga-
deringen georganiseerd tegen den in onze
wetgeving voorkomenden eodsdvvang, welke
drie vergaderingen, elk van drieën, hij groote
meerderheid van stemmen, verklaarden oen
toestand te weitschen, waarbij het aan ieder,
die te kennen geeft, dat hij gewetensbezwa
ren heefl tegen den eed, zal vrij-laan om in
stede daarvan een belofte te doen.
De kue«tic is bekend. Tn zeer veel ge
vallen vorderen onze wetten corisallegging
in slechts weinige daarvan behelzen ze
facultatiefstelling, in dier voege, dat de te
bcccdigen pemoon zélf kio/cn mag, of hij
zweren of beloven zal, in sommige «m-
deie (waaronder o. na dat van het getui
genis afleggen i,n een rechtzaak) schrijven
ze voor dat men „op de wijze zijner gods
dienstige gezindheid den eed of de belofte
doen" moet. Dit laatste wordt algemeen zóó
opgevat, dat, wie tol oen kerkgenootschap be
hoort dat den eed erkent, den eed aflegt
naar den ritus van zijn kerkgenootschap,
dat de Doopsgezinden met „beloven" kunnen
volstaan, en dat zij, die tot géén keik-
genoutschap behooren, den eed moeten afleg
gen op de wijze, waarop ook b.v. de Neder
lands-Mie Protestanten en Katho'iekcn het
plegen te doen, n.l. door, onder het opste
ken van de twee voorste vinger- van de rech
terhand, den ambtenaar die den eed af
neemt de voorden na te zeggen: „Zoo waar
lijk hclpe mij God Almachtig!"
Menig vrijdenker heeft hierin aanstoot ge
vonden. En ook motiigen goloovige stuit hot
„dat zij, die rondweg verklaren niet in God
te gclooven. nochtans gedwongen worden dien
God op de meest plechtige wijze aan te me
pen" zooaD hot toenmalige (Roomsnh-
Katholielcc) Kamerlid tnr. IToijdoniijek zich
uitdrukte, toon hij cr in September IPS1
den Minitel- van Jutilie, mr. Modderman,
over interpelleerde. Wie de zaak nmle
wenseht te bcstudocron, die heiloze het «les
tijds over die interpellatie gevooule debat
(af/onderlijk uitgegeven bij II. C. Susan
G.fTz., te 's-IFage), en die bladore <xvk Ovti.-
in de „Weekbladen van bet Recht", uit dien
tijd, een tijd, waarin «le kwestie vele gemoe
deren in beroering placht te brengen.
De kwestie is dus niet nieuw Eu wat
opvallend is: ze is eigenlijk nog precies in
hetzelfde stadium als in 1SS1. De interpol
latie-TTeijdenrijck heeft géén verandering
eerder een bevestiging van den hc-taan
Ik wil hier even opmerken dat dc helft
zoowat. een en half uur gaans was.
Ik gaf haar de mand en dacht mét
eenigc genoegdoening aan de zwaarte ervan.
Maar zij nam hem aan met het onschuldigste
gezicht van do wereld.
„Wanneer we wat flink aanstappen," zei
de Lilly, trail wij buiten waren, „dan is
het niet zoo lang."
„Dank je wel."
„Je weet wel hoe ik het bedoel."
„Jawel," zeide ik, maar zij gaf er verder
geen acht op. Dat doet zij vaker ojizot-
tcdijk, zooals zij beweert. Zij houdt mij voor
sentimenteel en zij haat sentimentaliteit, om
dat dat voor haar hetzelfde is als karakter-
zwakheid.
„Ik geloof niet," zeide ik, om haar aan
hef pyalcn te biengen, „dat jij de vrouwen-
kvvotsio zult oplossen. Jij schijnt aan phy-
sieke kracht de voorkeur le geven boven
intollcetuecle."
Zij lachte een beetje spottend. Maar plot
seling hield zij ophet. lachen was toch niet
zoo heel gemakkelijk wanneer men een mand
droig, die van minuut tot minuut zwaarder
werd. En ho.l was nog oen heel eind voor
wc halfweg waren, blaar ik bleef op mijn
stuk staan. Ik praatte onophoudelijk, vroeg
haar naar de meest onverschillige dingen en
menschen. Zij gaf heel korte antwoorden en
haar gezicht werd onder de brandende stra
len der zon hoe langer hoe voodcr,
„Lieve hemel, wat ben jij vervelend. Hoe
kan iemand zoo ziuloozc opmerkingen ma
ken cn over zulke onbenullige dingen spro
ken."
„fk dacht daarbij minder aan mij dan
aan jou," zeide ik een beetje boos. „Ik dacht
Jen toe.-tand teweeggebracht, en de ter ge
legenheid tan die interpeüaJic gehouden de
batten zijn, hoewel 2S jaar oud, nu nog ac
tueel. Er i-, in die 2S jaar (behalve dan
dat nan bij enkele sedert nieuw uitgevaar
digde wetten («le Jicroep-wet" b.v.), als
men al weder een nieuwen red invoerde, de
feeu/e tiis-clien feil ot belofte aan den tc be-
edbu-n jmr-oon gelaten heeft) aan dc wot-
uevinor op «lit, .-.tuk niets veranderd. Zoo b.v.
worden v rijdeukers, ah getuigen voor den
etlder verschijnend, nog steeds tenzij
van huis uit Doopsgezind mochten we
zen genoopt om onder aanroeping van
het Opperwezen te zweien, op gevaar af
van anders gegijzeld te worden en tot ge-
vangeni—tra! te worden veroordeeld boven-
li«m. En, is do wetgeving onveranderd ge
rieven, niet haar gangbare uitlegging en toe
passing is het evenzoo ge-tcld, evenals
nok met de piotesten en bezwaren er tegen.
I'iote-tcn en bezwaren, die alleen in Xcdcr-
ar.d schijnen voor tc komenalthans op
geen van de drie onlangs gehouden protost-
v ei naderingen -chijii! ook maar een woord
t«' zijn gciepl omtrent gee.-tverwanten in dén
\ioemdo. noch ook onurenl resultaten of suc
cessen, door dezen behaald.
IToo het zij. in Nederland is ten dezen
alles nog juijjp stennis in ISSI. Eli ren kwes
tie die zóó lang in éénzelfde stadium blijft,
die is. n'en déjriar-e „De Dageraad", aan
het doodbloedenstilstand is in zulk ec-n gc-
1 achteruitgang. Bovendien is de door do
protest vergaderingen voorgestane oplossing
r aangelegenheidfaeukatiefstelling van
den eed, zóó, dat ieder -óók de goloovige,
óók de tiouwc kerkganger dus die to
rennen geeft dat hij er gewetensbezwaren
tegen heeft, niet een belofte zal kunnen Vol
daan zelfs voor menig tegenstander van
tien eedsdwang onaannemelijk. Gij of ik,
we kunnen morgen aan den dag van een of
ander vergrijp verdacht worden; wellicht
zal de schijn togen -ons wezenin zoo
danig geval kunnen de mondelinge mededee-
lingen die onvoischillig-wio aan den rechter
gelieft te deen, mijn eer, mijn maatschappe
lijke posirie. mijn vermogen, mijn vrijheid
cm-rig in trevaar brengen. TTofc zij zoo,
maar D bet dan te veel gevergd, als ik
dan do grootst mogelijke waai borgen verlang:
dat „tnnet-ehiHig-Wiidanihij niet alleen
ukt liesnn «tl, maat lat hij bovendien zijn
uiiM.-te best zal dooi om zich zoo juist, 'zoo
volledie en zoo nauw«cenrig mogelijk uit to
drukken? De grool.-t mogelijke waarborgen
een plechtige en ifadrukkMijko hevesti-
8 mg op zijn ..wooiri van «.ei" is mij niet
voldoende, juist omdat ik weet. dat nog
een andere vorm van bove-figing bestaat,
waaraan hij méér waarde hecht. Ik heb recht,
dat mij tegen logenaelitig. onjuist, onvol
ledig of onnauwkeurig geluigenis die waar
borg worde verstrekr. die dm getuige zoo
T OO
diep mogelijk, die hem het diepst van allo
dat het loopen jc gemakkelijker zou vallen,
wanneer we een beetje praten."
,,Lnnt me met rust of laat mij ten
minste praten."
Dat nu wilde ik juist en dus zeide ik
„Goed, ik zal geen wooid meer zeggen."
Lilly keek rnij aan. Na oen jioosje be
merkte ik, dat zij aardig op weg was bak
zeil tc gaan halen. Wij waren nu op «".ui
weg gekomen die langs liet boseh liep, ut
den anderen kant lag een kleine vijver.
„Ben je moe?" vroeg ik deelnemend.
„Och wat, je behoeft geen medelijden met
mij te hebben. Die afschuwelijke wind."
Toen zag ik hoe haar oene hand zich naar
haar hoed bewoog, lira zij eerst de oene
daarna de andere hoedenspeld uittrok en
hoe plotseling haar hoed in den vijver woei.
„O wc," zeide zij verschrikt en zette met
een ongelukkig gezicht den mand neer.
„Daar gaat mijn hoed. Wat nu te doen?"
Midden op don vijver danste de hoed op
de zich zachtjes rimpelende golfjes. Itet was
een heel aardig gezicht,
„Wat je doen moot?" vroeg ik heel ver
baasd. „Daar in don vijver kan je haar toch
niet laten?"
,,ln den vijver'? Ja Ik Zeg, wil jij
haar niet halen?"
„Als je dat graag wilt, natuurlijk," zei
de ik beleefd, „maar ik dacht zoo na ons
gesprok van straks
„O, ja,'' zeide zij heel kalm. „Wacht,
een oogenblik."
Toen ging zij een paar passen hot
bosch in.
Toen zij terugkwam had zij kousen en
schoenen uitgetrokken, Voorzichtig nam zij
haar lokken bij elkaar terwijl ik bedaard
ging zitten en ee nHgaivt opstak.
„Beloof je, dat het. zoo gaan zal?" vroeg
zij aan den rand van den vijver staande.
„En of. Prachtig, wmikkelijk
„Wees als je blieft verstandig. Ik be
doel. is het water diep?"
„Ja. dat kan wol," zeide ik lang/nam en
bekeek baar Gewant figuurtje. „Ten Motto
kan hef bah wel dieper zijn dan je denkt."
„Je bent afschuwelijk," zeide zij.
Toen ging /ij weer het- ho«eh in en toen
/ij na een paar minuien terugkwam, had
zij haar kousen en schoenen weer aan en
kwam naast mij zitten, die intnsschen haar
hoed uit het water had gehaald. ,.lk* beu nu
eenmaal geen onmenseh."
„Ik dank je," zeide x.ij vriendelijk.
En z«xi wandelden wij verder.
„Wat moet ei' nu van den mand wor
den," vroeg ik.
Lilly ging langz.nani terug en ging weer
zitten.
„O. ik knn niet meer," zeide zij en keek
baar kwelgeest aan. „Lach me voor mijn
paii uit als je wilt en wanneer je je hate
lijke of aardige ojmierkiugen niet onder
drukken kunt
Ik trachtte haar verwijtend aan te kijken.
Lilly gooide haar natten hoed in het gras,
baalde de mand en ging daarnaast zitten.
„Nu, wat is er?" vroeg ik toon z.ij den
deksel ojienmaakie. „Wil je de eieren soms
opeten? Pas maar op dat je je niet vuil
maakt."
„Dat is mii absoluut onverschillig. Ik bob
dc zwakheid der vrouw moeten toegeven,
maar daarvoor wil ik dau ook een voorrecht
hebben ik wil mijn uieuwssricrigheid be-
