63'" Jaargang
Woensdag 13 October 1909.
No. 13124
Als vrouwen haten.
Kennisgeving.
at*s®35nr
En is hiervan afkondiging geschied, waar
liet behoort, don 12den October 1909.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt <1 a g c 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaal: Yoor Schicdam en VIaardingen fl. 1 25 Fa-anco
per post fl. 1.65. 6
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adverlentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Ilavon No. 141 (hoek Korte Haven.l
Prijs der Advertentïën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Giooto letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentïën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan hot Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentïën opgeno men tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
Belasting oj» het houden van honden.
Burgemeester en wethouders van Schiedam,
brengen ter algemeere kennis, dat inge
volge het bepaalde in artikel 3 der veror
dening op de invordering der belasting op
de honden, gehouden in de gemeente Schie
dam (Gemeenteblad no. 12) dc 3de lijst,
bevattende de namen van de houders van
honden binnen deze gemeente over het jaar
.1009, vanaf heden voor oen ieder gedurende
acht dagen ter Gemeente-secretarie (afdec-
iing financiën) ter inzage is nedergclcgd, en
dat gedurende twaalf achtereenvolgende da
gen, na genoemd tijdstip, schriftelijke be
zwaren tegen den aanslag bij Bnrgcmeesler
en Wethouders kunnen worden ingcbrafchl
zullende op later ingebrachte
bezwaren geen ver al d c r i n g v a n
a a n s 1 a g w o r d e n v e r e e n d.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Schiedam, 12 Oct. 1909.
FRANKRIJK.
Minister-president Briand heeft volgens
oud politiek gebruik, hetwelk meebrengt,
dal vóór do opening van Kamer en Senaat,
een groole politieke redevoering wordt ge
houden, gesproken te I'éiïgnuoux, de voor
naamste gemeente in de landstreek, waar de
vorige maand de groote manoeuvres zijn ge-
houden, bij de inwijding van het gedenktee-
kon, opgericht ,,tcr herinnering aan do kin
deren van de Dordognc. overleden in 1870
—1871".
Na eonige vriendelijke woorden aan het
adres van den heer Glémonccau, zijn ambts-
vooiganger, wiens program, zooals hij zeide,
ook het zijne was, gaf hij zijn vreugde te
kennen over do wijze, waaiop hot geheels
land zijn ministerie had ontvangen. Daarna
deed bij een boioop op allo Franschcn en
allo republikeinen om in het vervolg dc
broedeitwisten to laten rusten en zich nan
«er aaneen to sluiten, opdat liet werk dor
JCgeering vruchtbaar kan zijn. De regcering
vil recht en vrijheid verspreiden. Zij zou
haar positie gemakkelijk kunnen versterken,
wanneer zij de verdeeldheid in het republi-
koinscho kamp wilde onderhouden. Dat zou
echter een lage misdaad zijn. De Tegcening
wil de republiek zoo bewoonbaar mogelijk
maken en baar zoo boog mogelijk verheffen
Roman van LOTIIAR BRENKENDORFF
36)
Walter "voldeed aan haar verzoek en tege
lijk bemerkte hij, dat Irmgard toch nog aan
wezig was.
De zwakke stem dor zieke had ook haar
geroepen en zoo betrad ook iimgard weer de
ziekenkamer. In koortsachtige opwinding
vertelde de zieke welk geluk haar ten doel
«a& gevallen, maar de vreugde der móeder
uitte zich niet zoo opgewonden als liet
meisje had verwacht. Ze liet zich op een
stool neervallen en terwijl ze dc gevouwen
handen tegen haar borst drukte, biggelden
tranen van aandoening langs haar wangen.
Verbaasd o\cr hel zwijgen barer moedor
hief het zieke meisje het hoofd op en plotse
ling verdween van haar gelaat dc geluk»»
uitdrukking. -
«OehjJiove moeder, vergeef me, dat ik zoo
zolEzuehlig ben geweest. Natuurlijk valt er
mot aan te denken, nu u weer die riicuma-
tisclie pijnen in uw handen hebt.' Ik zou toch
ook niet kunnen verdragen, dat ik zou wor
den verzorgd en verpleegd, terwijl u hier
hulpbehoevend achterbleef. Noen moedor, huil
maar niet, ik zal u heuse® niet alleen
laten."
Hoewel Walter zoo langzamerhand wol hat
moeten wennen aan dergelijke tragische too
naaien, werd liij or toch telkens weer door
aangegrepen en steeds had hij tijd noodig
zïjn aandoening te overwinnen. Daar klonk
plotseling Irmgard's lieve, troostvolle stem
boven de partijen. Daarom betreedt zij vast
beraden den weg van den vooruitgang, De on
verwijlde invoering van de oudcrdomsverz.e-
cpring voor arbeiders is dc conditio sine qua
non" voor haar voortbestaan.
Briand verklaarde zich verder tegen een
.'crandcring van het kiesstelsel en hij ein
digde met de besliste uitspraak, dat hij niet
ueijbchl te steunen op een toevallige meer
derheid, maar op een, die sociale hervor
mingen wil invoeren en vastbesloten is den
vrede en de orde, noodig voor zulk her
vormingswerk, te handhaven. Frankrijk
heeft slechts dón wenseli, ml. om te leven.
Ilct zal daarom nooit dulden, dat op zijn
roem of zijn voortbestaan een aanslag wordt
gepleegd. En mocht zulk een ongeluk ge
beuren, dan zouden alle Franschcn als dón
man opstaan ter verdediging van hun vader
land,
Dc lieer Briand hooft blijkbaar elke com
mentaar oj) zijn rede willen vooikomen. Zijn
eerste woorden waren, dat hij niet geloofde
van dc looverkracht van groote politieke re
devoeringen: „Ik weet heel goed dat de
woorden niet zoo veel waarde hebben als
daden." Dit verhinderde echter niet, dat
gistermorgen en gisteravond do gohcolc
Jfransehc pers levendig de keurige rede van
den minister-president bespreekt.
Merkwaardig is, dat van allo kritieken
geen enkele dc grondslagen van deze rede
aantast. Het mcercndoel bepaalt er zich toe
met een ironisch scepticisme de uenschen
van den lieer Briand te beschouwen en een
royalistisch blad, dat waarschijnlijk, zich niet
bewust is het zoo goed te zeggen, verklaart:
„De wensch, welke hoofdzakelijk den minis
ter-president schijnt te bezielen is, vrede,
eendracht en verbroedering van alle Fi'an-
schen onder republikoinsche leiding."
De patriottische verklaringen van den
premier waren bovendien een antwoord op
de campagne, in 't leven geroepen door do
nationalisten cn zoogenaamde progressisten,
die beweren dat zijn socialistische overtuiging
hem in den weg slaat om een goed patriot
tisch minister te ziin. Een daad van den
minister om voor goed een einde te maken
aan een deprirnerrende en unfaiic polemiek.
zoo zoide hij lot een redacteur van den
Matin'5. „Ik heb alleen het belang van mijn
land op het oog gehad. Ik meende zelfs den
internatmnalcn vrede tc dienen. Ik was van
mecning, dat ik een plicht to vervullen had
en die plicht woog bij mij zwaarder dan die
tot zwijgen. Ik zal mijn straf dragen zonder
morren cn kalm den tijd afwachten, dat ik
mijn vaderland weder mag dienen."
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Het radicaal en radicniI-soeïftihli«ch con-
gic- Ie Nantes is gesloten. Er weid een
motie aangenomen, die de wenschelijkheid lo
kennen gaf, dat tusschen kapitaal en allien
een ovei een komst zal oiit»t,ian, die dc ar-
bcideis in de gelegenheid stelt knpitaalbc
zittors te worden. Verder wordt hot parle
ment uitgenoodigd, de wetten op de arbci-
deispcnsioenou cn op inkomstenbelasting
spoedig af te handelen.
Men weet, dat generaal d'Amade wegens
zijn uitlatingen over dc SpulHi-' M
rokko-expediüo op non-activiteit is g<»(N.d
Dc generaal erkende zelf tegen de diseipli ie
te hebben gezondigd,
„Maar ik heb een verontschuldiging,
m mwM mjf
„O, neen, natuurlijk moet u wel zoo spoedig
mogelijk het lieistcllingBoord opzoeken, juist
opdat u nog z-oo lang mogelijk voor mv moe
der zal kunnen zorgen, bent u verplicht het
te doen. En n behoeft zich er niet bezorgd
over to maken, dat uw moedor hier gebrek
zal lijden. Ze zal zich hij ons heel nuttig
kunnen maken en ik sta er voor in, dat
Lot haar aan niets zal ontbreken in uw af
wezigiieid."
Toon de deur achter Walter cn Irmgard
toeviel, hadden ze het bewustzijn twee ge
lukkige mensehen daar binnen te hebben
achtergelaten.
Benod'en gekomen wilde WaWer afscheid
nemen toen Irmgard mot vragonden blik naar
hem opzag cn zoide„Wij z,ien u nooit
meer hij ons, dokter. Vader heeft herhaalde
lijk betreurd uw aangenaam gezelschap te
moeten missen."
„rk gevoel me zeer vereerd door dit be
richt, maar mijn werkzaamheden nemen mijn
tijd dermate in beslag, dat ik me dergelijke
aangename uitspanningen wel moet ontzeg-
gen."
Ze meende, dat hij cr wel iels nan zou toe
voege-n, om tenminste een bezoek over onhe-
paalden tijd aan te kondigen, maar toen hij
bleef zwijgen waagde ze liet tc Wagen
.Tl ebt u werkelijk geen andere reden ons
huis te vermijden, mijnheer Norhert?"
,.Ik begrijp niet, juffrouw von Amslcflon
hoe u op zulle een veronderstelling komt."
„Och, hel zou toch wel mogelijk kunnen
zijn ik vreesde, dat hot misschien zou zijn
om do ongepaste vraag, die ik tot u heb ge
richt toen u dn laatste maal bij ons was."
„Wegens deze vraag zou ik wegblijven?
Wol neon, ik had toch geen reden u deze
Spanje.
Gisteren deelden we mee, dat tegen Fran
cesco Ferrer, door den auditeur-militair van
don krijgsraad tc Barcelona do doodstraf is
geüischt. Dc „Matin" weet thans te mel
den, dat dc krijgsraad het doodvonnis over
hem heeft uitgesproken, dat dit Zondagna
middag door den gouverneur-generaal is on-
dertcckend cn dat deze liet. 's avonds nog
naar den oppersten krijgsraad heeft doorge
zonden ter bevestiging. Daarvan verwacht
men Woensdagavond de beslissing.
Dit vonnis zal ongetwijfeld in de Euro-
peesclie pers gecommenteerd worden. Te Lon
den drukken de bladen reeds hun verbazing
uit over 't verslag der rechtszitting. De cor
respondent van de „Times" te Barcelona,
die de zitting Zaterdag hoeft bijgewoond,
verklaart, dat Ferrer niet door de rechters
ondervraagd is geworden, maar dat men zich
er toe heeft bepaald de bijzonderheden tc
lezen van zijn arrestatie en dc tegen hem
ngebrachte beschuldigingen.
Tiet te Rome verschijnende blad „Avanti"
protesteert tegen den gang van het proces-
Ferrer. Het gnnseho proletariaat van Europa
zal de Spaanscbe democratie in haat" worste
ling bijstaan, schrijft dit socialistisch orgaan.
Ook verscheidene Duitsehc bladen uiten
zich op voor Ferrer sympathieke wijze. De
„Taglielio Rundschau" schrijft: „De Spaan
scbe justitie meent het bewijs in handen te
hebben, dat Ferrer do revolutie organiseerde.
Wij kennen de beweegredenen a oor Ferrer's
daden nog niet voldoende en wij willen ons
dus daarover niet uitspreken. In elk geval
is het gewenscht, dat Spanje een andere
regeering krijgt cn een republiek wordt."
De Belgische bond voor de rechten van den
menscli heeft 'n manifest togen de veroor-
decling van Ferrer uitgevaardigd. Zaterdag
nacht. had te Brussel een groote meeting
voor Ferrer plaats, waaraan de leden van ge
noemden bond en van den Belgischen \rij-
denkerdiond deelnamen. Na afloop der ver
gadering toog een gedeelte van do manifes
tanten naar het Spaanse!» gezantschapsge
bouw cn zong er dc „Internationale".
Spanje in Marokko.
Uit Melitla wordt bericht, dat de arbeid
aan den aanleg van don Spaansehen spoor
weg naar de tinmijnen hervat zal worden
en wel met 250 Marokkaanse!» en 100
Spnanschc arbeideis, die onder militaire be
dekking zullen werken.
woorden kwalijk to nemen. Na hetgeen u
mijnheer Wöllmer over mijn broer had hoo-
ren zeggen, was het toch van zelfsprekend,
dat u me daarnaar vroeg."
„liet was niet natuurlijk," weerlegde ze
met heftigheid. „En u weet niet welke ver
wijten ik me zelf duarcner heb gemaald en
ik heb nauwelijks kunnen begrijpen hoe ,k
er toe ben gekomen."
Irmgard liep een. tijdje zwijgend mol hem
on, maar toen zij bemerkte, dat hij zijn pas
inhield om eindelijk te blij von stilstaan, voor
een huis, waar hij een patient moest bezoe
ken, overwon ze haar schuwheid en stiet ze
met oen zekere gejaagdheid, uit„Misschien
hebt u mijn vraag toch nog wol verkeerd uit-
fyo]oGf3„^,
o lvo
Walter begreep niet waarom ze zoo hard
nekkig bij deze kwestie bleef stilstaan en
bijna ongeduldig ldonk dan ook zijn nnt-
wooid „Neen juffrouw von Amsteücn ik
weet beslist, dut ik uw vraag goed heb ge
grepen en van harte hoop ik, dat al uw wen-
sohen cn verwachtingen zullen worden ver
vuld."
„Als u dal ernst- is," hernam Irmgard nu
weer, „waarom onthoudt u ons dan u»' be
wijs van vriendschap on komt u nooit meer
bij ons, moeten wij daarin misschien \riend-
fechapsbctoon zien
„Ja, dut zou u moeten," antwoordde hij
vastberaden, „cn u zou me een groot genoe
gen doen, indien u geen vordert: vcrklarin
gen van mij verlangde. Ik zal de uren in
uw huis doorgebracht, als de mooiste herin
neringen uit mijn loven blijven bewaren,
ook al mag ik niet op een herhaling van
dien heerlijken tijd hopen."
liet was haar nu duidelijk genoeg geble-
Oostenrijk.
In den Landdag van het hertogdom
Kram, welke momenteel in de hoofdstad
Laibach bijeen is, vielen Zaterdag mrnoe
rigc tooneclcn voor, die zelfs in Oosten
rijk hun wederga nog moeten vinden.
Het gebeurde bij de beraadslagingen
over een voorstel tot ongoldigheidsvcrkla-
ring van twee liberale Sloweensche man
daten, dat do liberale Slowencn tot een
rumoerige en gewelddadige obstructie over
gingen. Zo vergenoegden zich echter niet
met de bekende muzikale lawaaipioductic-
middelen, maar brachten een heel nieuw
obstructiemiddel in toepassing, 't aller
nieuwste op dit gebied. Zo wrierpon stink
bommen in do zaal en gooiden flesschen
met zwavelwaterstof leeg, zoodat liet ver
blijf in do vergaderzaal tengevolge van do
zich ontwikkelende walgelijke gassen hij
na een onmogelijkheid was. Tweemaal on
derbrak do voorzitter de zitting en ver
bande verschillende hoeren uil de verga
deiing. Twee hunner stooulen zich niet
aan dit verbod en verzetten zich, onder
stellcl door hun parlijgcnoolcn, mei ge
weld tegen de bedienden, die bevel
hadden gekregen do verbanncnen mol ge
weid te vcrwijdeien. Daarop werd' over
nog drie andere afgevaardigden don ban
vloek uitgesproken. Die drie viocgen excuus
on verkregen dit. Eindelijk konden de beide
omvilligen bewogen worden dc zaal te
verlaten, en de zitting werd, nadat dc her
rie ruim twee uren geduurd had, weer
aangevangen.
helm Ernst van Saksen Weimar met prin
ses Karola Fedora vin Saksen Heiningen.
Do groothertog, die thans 33 jaar oud
is, trad in het jaar 1903 voor dc eerste
maal m het huwelijk met prinses Karolino
Rei®, oudere linie, die na twee jaren kin
derloos oterleed.
Prinses Karola Fedora is schoren op 29
Mei 1890. Zii is de oudste dochter van
prins Fiiedrich van Saksen-Mei ningen, den
(leiden zoon van hertog George van Saksen
Meiuiiifsin.
Zweden.
Een Reulor-telcgram uit Zweden gewaagt
van een tweeden bomaanslag. Tegelijkertijd
met den bomaanslag op den directeur van
de Zwocdschc cxpoitvereeniging, Jon Ham
mer, ontving dc fabrieksdirecteur, Sjocholm,
te Gote-borg een scoitgelijk postpakket. Dit
werd echter ontvangen door zijn zoon, wien
de zaak niet plui» scheen.
In verband met dc aanslagen ontvingen
een aantal bladen brieven, onderteekend
door het uitvoerend comité van hot sociaal
democratisch gerecht.
Turk ij e.
De Jong-Turken houden te Saloniki een
congres met gesloten m uren. Een eenigen
tijd geleden genomen besluit, dat aetief-
diononde officieren geen lid van het comité
van Eenheid cn Vooruitgang kunnen zijn, is
naar het „Berliner Tageblatt" verneemt-, her
roepen. Verder worden belangrijke wijzigin
gen in de leiding verwacht.
Duitschland.
Op het kasteel Altonstcin had Zondag j.l.
de verloving plaats van groothertog Wil-
lunataewmya Muusmtmum* acnmtaiemasaassKxsBaamanacMzvmssia
ken, dat het Walter ernst was niet- meer bij
hen te komen; een oogenblik keek Irmgard
hem nog aan als vreesde ze hem toch nog
verkeerd te hebben begtcpen, daarna steeg
het bloed lumr naar hot gebuit en haastig
maakte ze een einde aan hun onderhoud.
„Neem me niet kwalijk, dokter, dat ik
zootecl van uw tijd heb gevergd; ook ik heb
terg cn, dat men Ap mij wachtte. Adieu!"
Het was voor mcvjotiw Wollmer zoo iets
vreemds cn ongewoons haar dochter snik
kende en huilende aan tc treffen, dat. haar
lievige schrik en \erbazing al heel begrijpe
lijk was. Ze was onverwachts Irmgard'e ka
mer binnengekomen, maar het jonge meisje,
dat languit op het rustbed was gelegen met
liet gelaat in do kussens verborgen, scheen
niets van deze komst Ie hebben gehoord.
Heel zachtjes en voon.'clrtig trad mevrouw
Wollmer nader on nadat ze een oogenblikje
zwijgend op hel nog stced» snikkende meisje
lutü neergekeken, legde ze haar hand zachtjes
op Irmgard's hoofd, terwijl ze hartelijk fluis
terde: „Wat is er gebeurd mijn kind?"
Verschrikt was lmigmd opgesprongen,
terwijl ze trachtte onmiddellijk ziehzelvc te
heheerschen en te zoeken naar een verklaring
barer vreemde houding, zonder echter de
waarheid te verraden. Maar toon ze den be-
zorgdon liefdevolle!! blik van haar moeder
ontnioofte, ontzonk haar don moed om te
liegen.
„O mama, ik gevoel me zoo ongelukkig,"
snikte ze, „ik weet niet Wat ik doen moot?"
„Misschien kan ik je helpen, mijn kimt,
waarom ben je niet eerder hij mij gekomen?"
„Misschien kan ik je lielpcmijn kind,
waarom ben je niet eerder bij mij gekomen?"
Grickenl and.
De Grieksche Kamer onder de nieuwe
regcering, is eergisteren geopend. In z'n
openingsrede legde de nieuwe minister
president, Mavromichalis, de verklaring af,
dat nog nooit oen ministerie het bewind
had aanvaatd onder moeilijker omstandig
heden.
AVij werden aldus do minister-presi
dent op een gegeven oogenblik bedreigd
door de ernstigste gevaren. De anarchis
tische orkaan dreigde alles weg te vagen.
Gelukkig hebben wij de orde kunnen hand
haven en de kalmte in de gemoederen
kunnen herstellen. Allen zijn wij bezield
door hel vurige verlangen, het land oy
te heffen, door verbclering tc brengen in
alle takken van het openbare leven.
De minister van binnenlandsche .-.aken
deed het voorstel, het reglement van ordo
der Kamer to wijzigen, teneinde den wet-
govenden arbeid in do Kamer tc veige-
makkclijken.
Do minister van oorlog kondigde aan,
dat hij zal komen met militaire voorstellen.
Hij verklaarde, dat Griekenland zijn lcgor
in goed georganiseerden staat wil houden;
maar het bedreigt niemand. De minister
behoudt zich hot recht voor later te ko
men niet wetsontweiqien, betreffende dio
»«rhTw»ii«itwiyni
Ze sloog haar arm om Irmgards Lak cn
drukte het hoofdje tegen haar borst. Daar
Irmgard volstrekt niet door dergelijke lief-
koozingen was verwond, maakte de harte
lijkheid barer moeder een grooten indruk
op haar cn deed haar schuwheid cn stilzwij
gendheid verdwijnen.
„O, moedertje, u weet niet wat ik heb
misdaan
„Misdaan, Irmgard. ons?"
„Ja ook u en vader, doordat, ik voor u
iets geheim heb gehouden. Maar dat is
eigenlijk nog niet liet eigate, het onrecht dat
ik een ander heb aangedaan, was veel
erger."
„Toch zeker niet zoo erg, dat het niet meer
goed te maken is? Tegenover wie heb je
dun verkeerd gehandeld?"
„Mag ik het eigenlijk wel zoggen, terwijl
ik hem heb belooft niets te zullen verraden?"
„Je moeder mag jo het gerust toevertrou
wen."
„Ja, ju, ik weet wel, dut u goed bent en
ik weet zelf lieusch niet meer wat te begin
nen. Hel is het is Egon Noibert."
„De assessor Norbcit?"
Inngaro knikte, bevestigend.
„Ik heb bet al vermoed," sprak mevrouw
Wollmer zachtjes voor zich uit. „Voor hem
heb je dus je hart geopend?"
Heftig schudde Trmgaid het hoofd, terwijl
baar tranen opnieuw begonnen te stroomen.
„Neon, neen, dat is jukt liet vreeselijkc
ik houd niet voldoende van hom."
(Wordt vervolgd
