S3"' Jaargang. Zondag 22 IVïei 1910 I immer Instaat Dit DRIE Malei Eerste Blad LENTELIEFDE. Mo. 13308 I Brusselsche Tentoonstelling. voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. BUITENLAND. 7 Deze courant vcrscliijnt dag el ij Es, met uitzondering vanZon-enFeextdaran Prijg per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingon fl.1.25 fS ti post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomon. t Advextentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een gr pan het bureau bezorgd zijn, Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advcrtentiën: Van 16 regels fL 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertontiön bij abonnement op voor'deeligo voorwaarden. Tarieven hiervan mjn gratis aan het Bureau te bekomen. In de ntunmers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advcrtentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Schiedam, 21 Mei 1910. ENGELAND. Van de begrafenisplechtigheid bij hef ovor- trengen van hei lijk van koning Edward VU naar de koninklijke grafkapel te Windsor, lebben we gisteren onder „Laatste Nieuws" nog kunnen mecdcelcn, dat du begrafenisstoet kt Paddingtonstation om 11,uur G bereikte, «aar om 11.58 de trein, waarin het lijk werd ïervnerd, naar Windsor vertrok. in den schitterenden stoet van prinsen «i koningen, die drie aan drie achter het lijk reden, geleid door koning George V, den lier log van Connnughr. on keizer Wil helm, werden opgemerkt Prins Hendrik der Saterlanden, die mot. hertog Albrocht van Wtirtcmberg en den kroonprins van Son ne reed, en onmiddellijk gevolgd werd door prins 'Heinrich van Pruisen en dc ^gi'ooit- krfogen van Hessen en van Mecklenburg- Strelitz. De gcheelo sfcoeL gaf oen belangwekkend schouwspel van historische 1 eteekonis, een levend schilderij, schitterend van kleur. Geruimeit tijd, nadat het hoofd van den stoet voor Paddington-station was aangeko men, kondigde de doodenmarseh uit Saul icngenen, die in het stution waren aan, dat do affuit met de lijkkist naderde. liet hoofd van den stoet schreed recht door liet station, maar de artiileriepaarden, ttih de affuit trokken, wedden nanr links gewend en hiel den haiï voor den Touw-ssdonwagen, llior ideef de kist eenige minuten staan, terwijl ie verschillende vorstelijke personen, met •b koninginnen Alexandra, Mary en Maud (Noorwegen) zich in twee rijen opstelden, om de kist te laten passeeren. On'der de klanken van don tinodenmarsch, terwijl alle h'oopeu in het slation, en dnar- ioor salueerden en de vaandels tot den grond toe werden gebogen, werd de kist van liet affuit genomen en naar den salon- Mgen gedragen, waarin zij op een katafalk nerd geplaatst. Toon namen de vorstelijke personen plants in den waggon achter den salonwagen, en te 11,58 uur Verliet Edward's lijk Londen. De troepen stonden met gepresenteerde tvn- W de trommen roffelden. bij de aankomst van den Lrojn te Wind sor, werd de lijkkist geplaatst op oen mariiie- afuit en door zee-soldaten naar de kapel gc- Irokken. Do. stoet werd te Windsor opgewacht (oor de bijzondere bnilcnlandsclie dcle- Sjiles, die zich er bij aansloten. Hol ocnigo Hjdiig in den stoet was dat van koningin exandrn, de koningin, vorslen en prin sen volgden te voel. de kist. Dc koning fuig tusschon den Duitschon keizer en en,hertog van Connaught. Do overige vor- 'j dames gingen direct naar de ka po, voordat de stoet vertrok'. oen de stoet aan dc kapel wits aan- •Roman uit het Duitseh nanr MARi 13 TIERS. 26) ïjlVaai A"» zou hisi je niet kunnen heg rij- vr°fo Eveli. „Zou zij je meer Liofheb- 11 'kJMt kan niet Retor, zij kan jc e zo° hef hebben als ik. En ik zou met rn«,! - deelcii, waarom zij dan niet? Zij liep I!1uo'cr z'i" dan ,ik en oudere rechten 'if11 «eed, maar waarom is zij zoo jouw o 'ff' ^°U a"eel1 wil Ion bezitten? Is j.,i-ge,!lJc 'im,r 'del meer waard dan liet ge- "'h van haar zelf?" knn 'U sPr0no op, liep onrustig door de Cr °1) on «eer en bleef toen mot gebalde lsj®n voor _Evcli staan. zon'"'- I]''V' zc' ''ij gejaagd, „ik Vb je itvonl"111- je nog dien eersten ,]„n'; ,'n, ('e" Tluorgartcn? Ais jij spreekt fc j'! ''et of ik krankzinnig van gel.uk zal JfJn- Och Eveli er is geen mensch niet CT"0" ,^a" V0l'K°h'kcnworden, ook Lisi léven V zoovuid: lo midden van het kimt' S i0' TO' vol selioonheïd en je Och t^T" z''i0vt'r'' a's je wilt. Maar,Lisi! (ie heeft in haar leven maar één goluk, gekomen, werd de kist weder door sol- dalen gedragen en werden dc koninklijke en buitenlandsche gasten naar hun plaat sen geleid, waarop de dienst begon. Aan beide zjjden van de baar waren verlaagde plaatsen ingericht voor de ko ninklijke rouwdragenden, opdat zij een Matsten blik op de kist konden werpen, wanneer deze ten grave zou neerdalen. Do kapel leverde een prachtigen aan blik op mot de vele schitterende unifor men en de glinsterende ordetockcneO, waartegen liet zwart van de gewaden der dames scherp afstak. Toen allen gezeten waren vormden dc Gentlemen at Arms" met hnn scharlaken inifonncn ca de „Ycomen q[ the Guard" n hun middeleeuwschc klecdij en gewa pend met hellebaarden een haag, waar langs het stoffelijk overschot van den ko ning van do 'westelijke deur naar liet al taar werd gedragen. Allen rezen op van luin zitplaatsen, toon de geestelijkheid met twee kruisbeelden voorop in twee rijen mot de aartsbisschop pen van Canterbury en York aan liet hoofd binnenkwam en zich on'der de to nen van Schubert's treunnarsch langzaam voortbewoog naar de westelijke deur om de kist in ontvangst te nemen. Tien minuten later begonnen dc talrijke buitenstaande orkesten Beethoven's Ireur- marsch te spelen en verkondigde hol ge roffel van de omfloerste trommen, dat do kist van do affuit werd genomen. Dc pij pers buiten liet gebouw bliezen op hun fluiten ,als laalstcn groet voor den admi raal van de vloot. Koning George liep vlak achter de kist met de koningin-moedor, daarop volgde de Duitsche keizer met koningin Alary. De heide koninginnen Waren dc eenige dames in den sloot, dc andere hadden plaats go- nomen in de koningsbank. Gedurende den dienst betoonde dc ko ning zich tecder bezorgd voor zijn moedor, (lie in stil gebed neergeknield lag hij de baar van haar gemaal. Alle amieie vor sten stonden in een groep achter den eer sten rouwdragende. De Duitsche Keizer stond ter linkerzijde van koning George, naast den hertog van Connaught, terwijl koning Alfonso en koning Manuel naast elkander stonden lor zijde van koningin Alary Do dienst eindigde met het voorlezen van bijbelteksten door den aartsbisschop van Ganterhuryonderwijl werd het stof felijk overschot aan ile aarde locvcr- Irouwd en verdween de kist langzaam in liet graf. Even voordat do kist werd ncdergclaten. trad de koning naar voren en legde hij liet vaandel dor garde-grenadiers op do kist, opdat dit mode begraven zou wór den!. Gp dit plechtige oogonblik hoorde men do vrouwen snikken, do koningiif- moedcr liet het lioofd zinken en de ko ning deed niet dc minste poging om zijn tranen te verbergen. Daarna, terwijl allo aanwezigen geknield lagen, sprak de aartsbisschop den zegen uit. De koning geleidde zijn moeder naar liet guif; moeder en zoon wierpen een luatstcn Mik op de kist en begaven zich toen nanr iict kasteel. Na afloop van den dienst gingen alle orstelijko personen, behalve koningin Alexan- la, door do Normandi.-che poort naar de el/.aul, waar de leden van de koninklijke fa milie en de andere vorstelijke personen, Ion geluk' \an zeventig, het. tweede ontbijt ge in nikten. Na de lunch beziehtigden de vorstelijke peisonen d" kransen en reden toen in geslo ten of open rijtuigen naar het station. Dc koninklijke bezoekers kwamen (e 5 uur ÏO uil Windsor te Londen aan en reden in ge»loten rijtuigen naar hnn wonii.gen. Do on lom gasten, speciaal de ambassadeurs, wa- en leeds vroeger vertrokken met Verschil mie extra-treinen, Tijdens de geheele plechtigheid hecrschte onbeschrijfelijke hitte; honderden onder het publiek vielen flauw, vele gevallen van aons noï-tcek kwamen voor. De ambulances hadden den gehoelen dag werk. Ook de troepen leden ontzettend. Om één uur gisterenmiddag, ongeveer den ijd, dat de doodc koning begraven werd, ieton de groote spoorwegmnntscliappijen alle Deinen op hun lijnen tien minuten stil staan. GEMENGDE MEDEDEELINGEN. nl. mij. En zij heeft altijd gedacht dat zij flat geluk belieel bezat. nu luxui zij dat hot "anders is, dat ik maar lmlf van haar ben Dat is haar te zwaar ik weet nu niet wat het eind van dit alles moet wor den, Eveli J" f'oler \oekle zich diep ellendig. Ging weer zitten, drukte zijn hoofd in zijn handen en kreunde. Eveli kreeg geheel andere gedachten door Peter's woorden. Plotseling zag zij alles ge heel anders in. Haar toorn op Lisi was over. Zij ducht dut Peter haar minder spantide omdat zij hem nader stond en dut hij tegen Lisi wat hard geweest was omdat hij zich schuldig tegenover haar gevoelde. Eveii's angst was voorhij, zij gevoelde zich gel ukkig zooals vroeger. Hij ijverzucht was weg en zij had een, zoo eigenaardige gewaar wording van kracht, dut zij meende alles te kunnen. „Ik moot. nog één keer met Lisi spre ken," zei ze vast besloten. „Gisteravond heli ik erg dom on kinderachtig gedaan dat was omdat hot te onverwachts kwam, Tk weet zeker dal het vandaag geheel anders zul zijn. Bovendien, ik hoef nu ook niet meer anders te doen dan ik ben. Zij weet nu alles. Dat coinediespelen is hel. juist, wat al les zoo moeilijk hooft gemaakt,. Men weet werkelijk niet wat voor een gezicht men moet ze,tten. En het wordt nog moeilijker als jo Denemarken. In Denemarken hebben gisteren de Ka merverkiezingen plaats gehad. Slechts een klein dcc! der resultaten is nog niet be kend. Naar het zich laat. aanzien zal de •adicalo regeering in den strijd voor of tegen de landsontwapening dc meerderheid, die zij zocht, niet moor halen. De radi calen hebben zich slaande gehouden, maar de socialisten hebben verloren. Dc regecring heeft tot nog toe S aanhan gers gewonnen en elf verloren. Waarschijn lijk zullen de liberalen en gematigde groe pen om Christensen de meerderheid terug winnen. Zij hebben reeds 55 van de 114 stommen; de rechterzijde nog slechts 10. R u s 1 a n d. üc Rjjksdooma- is gisteren begonnen met dc behandeling van het wetsontwerp om (rent do invoering van Zemstwo's /pro vinciale vertegenwoordiging) in de gouver nementen Witebsk. Kief, Volhynië, Alinsk Alohdef en Polodiü. In een langdurige rede verdedigde do minister-president hot wetsontwerp. „Het ontwerp," zoo verklaarde hij. ..beoogt geenszins do rechten der Polen in dc wes telijke districten te beperken, maar wel de rechten te handhaven van de daar gevestigde Russen en zal een einde ma ken aan den eeuwenouden rassenstrijd. Ik consL.ic-er hier openlijk en met nadruk dat het westelijk gebied thans cn voor altijd Russisch gebied is." (Langdurige, stormachtige toejuichingen. Leden dor rechterzijde en nationalisten kwamen den minister do hand drukken.) perking hunner rechten geldt, niet op veel toegevendheid behoeven te rekenen. De Finsche Senaat had der. tsaar in 1907 verzocht den Landdag het recht te erleenen een onderzoek in. to stellen in hoeverre de ambtsuitoefening der senalo- en met de grondwet in overeenstemming is. Mocht hel tegendeel blijken, dan ver langde de Senaat gerechtelijke vervolging. Dit verzoek van den Senaat is eerst nu onder des tsaren aandacht gebracht en werd van de hand gewezen. Tegelijkertijd is den thans bijna geheel Russisch _ge- zinden Senaat opdracht gegeven een nieuw oorstel uit to werken^ dat o. m. het recht van interpellatie dor Landdag leden tot bin- nenlandsche aangelegenheden zal beperken. Ook moet alles wat het keizerrijk betreft, buiten bespreking blijven. Iv r e t a. De te Konstantinopcl verschijnende „Jc- ni Gazetta" verneemt uit betrouwbare bron, dat do ambassadeurs der bescher mende mogendheden aan hun antwoord op do nota der Porte nog zullen toevoegen, dat de mogendheden, teneinde te voor komen, dat de Kretenscrs afgevaardigden zendon naar dc Grickschc Nationale \rcr- gadering, er ov v denken de Kretonsische Kamer te ontbinden en den slaat van be leg voor Kreta af te kondigen. Finland. F,en 'dezer dagen door den tsaar ge troffen beslissing toont aan, dat de Finnen waar het de voorgenomen algemeene bo wed dut oen ander ook comcdie speelt. Dat is onvmliagelijk. Nu eens keek jij mij aan alsof je zeggen wilde: Zoo doe je niet goed en dan weer keek ik naar jou en dacht: Pe ter schijnt ook geheel in de war. Laat mij nu eens ronduit met Lisi spreken vertrouw mij maar. Ik weet nu al wat ik zoggen aai spreken, ik voel mij ook zoo klein. Toe Peter, ik zal zeer bescheiden zijn, niet hoogmoedi laten wij tocli alles weer goed. maken. Laten wij moed houden „Kind," zei hij haar weifelend aanziend „cn als zo jc nu vraagt wat je wilt, of je met mij zuJt trouwen. Wat zal je daar dan op antwoorden?" Oj) die vraag luid Eveli niet gerekend. „du Peter maar daarover zal zij niet spreken. Jo kuilt immers nog niet trouwen in jaren nog niet Peter Dat heb je zelf gezegd „Ja, ja," zei Peter. „Lisi is clrie-en-twin- tig cn ik vier en twintig. Jij bont zoovee jonger en denkt daarom alleen aan vnndaa, en morgen, maar met Lisi is liet ander; Eveli, die denkt, rorder Twee jaar zijn w verloofd Eveli en Lisi denkt altijd aan de toe komst, aan het trouwen en dat gooit haar moed om geduldig ie wachten. Toon wij ons vei loofden, dacht ik ook alleen aan liet lier don, nel als jij nu Eveli. Maar luier komen de gedachten aan dc toekomst Dat be derft hot geluk van het heden Britse h-I n d 1 5. Uit Londen wordt gemeld, dat dc be noeming van lord Kitchener tot onderko ning van Britsch-Indië binnen zeer kor ten tijd tegemoet kan worden gezien. Lord Kitchener was, zooals men weet, bestemd voor opperbevelhebber over dc Britsche legermacht in de Aliddcllnndsche Zee, men schijnt echter van mcenïng, dat hij in Indië nuttiger werk kan verrichten, liet grootste gevaar voor Indië dreigt thans n.1. niet meer van buiten, maar wordt ver oorzaakt door de revolutionnairc elemen ten in het binnenland. En de benoeming tol onderkoning van Indië van den eer sten soldaat van Groot-Britannië, die le avens den naam hoeft van buitengewoon doortastend te zijn, zal niet nalaten die elementen tot nadenken to brengen. Van dezelfde zijde, waarvan wij de vo rige weck 'n brief over deze tentoonstelling ontvingen, hebben wij thans onderstaande correspondentie ontvangen Brussel, den 18 Alei 1910. In mijn eerste gekrabbel over dc ten toonstelling, kwam een missioning voor, welke ik begin met te herstellen, üo zet ter liet mij toch zeggen, dat ik de school uitstapjes naar de Brusselsche tentoonstel ling wenschte vooral alléén onder geleide van hun onderwijzend personeel. Natuurlijk bedoelde ik juist het tegengestelde. Zoo lang onze onderwijzers zoo bedroevend slecht over het algemeen op dc hoogte zijn van algemecnc koloniale zaken, zou men het geleide naar een tentoonstelling als deze, waar door vele volkeren juist met grooten nadruk hun koloniaal bezit wordt tentoongespreid, nimmer alléén aan hen mogen toevertrouwen. Alen zoude tot het verkrijgen van geschikte personen zich kun nen wenden tot de vereeniging „Aloeder- land cn Koloniën", te 's-Gravenhage, die in deze steun zou kunnen verleenen. Nu ter zake. „Hebt u op de Belgische koloniale ten toonstelling het borstbeeld van Stanley ge zien?" vroeg mij in het internationaal pen sion, waar ik ben gehuisvest, een Tlon- gaarsch journalist. Het was mij wezenlijk niet opgevallen, dat door België de schan delijke ondankbaarheid was begaan, op deze expositie iets te plaatsen, dat kan doen herinneren aan den grooten ontdek kingsreiziger, wiens tocht dwars door don ker Afrika, don stoot beeft gegeven tot de stichting van den Kongo, waar men wel het borstbeeld van Leopold in het midden der voornaamste zaal plaatste, had dit van Stanley niet mogen ontbreken. Iedereen was vol van dc opening van de llollandsche afdeeling, en algemeen ver wachtte men zeer veel, vooral op koloniaal gebied. Uit 'de gesprekken, die in ons pen sion in de 3 gangbare wereldtalen aan tafel gevoerd werden, bleek mij, hoe wei nig men over h'ct algemeen nog op de hoogte is van ons groote rijk. in de tropen en hoe noodig het dus is. dat dienaan gaande juiste begrippen verspreid worden, liet beste middel daartoe bowl zich' nu aan bij deze wereldtentoonstelling en vu rig hoopte ik, dat men op de Indische expositie een kloek beeld zou krijgen van de reusachtige afmetingen van Groot-Ne derland en van het prachtige, grootscho werk, door Holland daar verricht. Bitter werd ik daarin teleurgesteld, toen ik gisteren na de openingsspeechen, waar van over het algemeen niets verstaan werd en die tot luide ergernis van vele aan wezige Hollanders aanvankelijk in het Fransch weiden uitgesproken, mijn schre den .richtte naar de Indische expositie. Wat er is, is keurig netjes gerangschikt om een gebouw, dat oen klein weüiig ge lijkt op een Balisrhe feestloods, cn dat versierd is met kleurige Balischc beelden, die algemeen bewonderd worden. Doch er is zoo weinig cn alles is zoo klein, klein als Holland zelf. Alen mist geheel dc forscho lijnen, die men o. a. in de Canada-expositie viiult. Een vreemdeling krijgt den indruk Isof Indië net zoo klein en zindelijk is als Holland zelf. En bij de krachtige Bel gische koloniale expositie zinkt de otize geheel in het niet. Ik Aril u een detail-opsomming van do Hollandsche expositie sparen. Die zal uw gewone correspondent wel schrij ven, en mijn doel is- slechts, te geven de algemecnc indrukken van een gewoon sterveling. Zoo miste, ik een overzeild van ons inlandsch onderwijs, waaraan toch inden laatslcn tijd zooveel zorg besteed wordt en in welk opzicht men dubbel cn dwars zoju kunnen concurreercn met do expositie van hot onderwijs in de Congo. Op het gebied van suikercultuur is werkelijk voel gedaan en dat deel der expositie is zeer. dc moeite waard, hoewol men meer had Hij liiehl p'oUeling op en verdiepte zich in dc gebruitenisson van het verleden. Eveli zat bleek op de. sofa. Zoo had zij er nooit aan gedacht. Voor haar was liefheb ben steeds genieten gewoed, genieten van het geluk van liet oogonblik. Alanr nu kwamen tot haar de gedachten aan de toekomst, en zij voelde zich beklemd alsof er een zware last op haar drukte die niet meer afgeschoven kou worden. En Eveli dacht aan Lisi. Een verloofde wil trouwen, dal is haar 1 esloinming, dat is waar zij naar verlangt al ligt het doel ook ver. Wat deed zij nu lus- schcn Peter en Lisi er kon toch maar één van haar beiden met Peter trouwen. Na een lang zwijgen zei Eveli „Zij zal je later altijd en altijd bij zicli heblfen. Zij alleen. Ik kan natuurlijk niet met je trouwen, jc bent immers met haar verloofd. Het moot, voor mij verschrikkelijk zijn als die (lag eenmaal komt. Afaar dat duurt immers nog zoo lang. Tot dat jelui trouwt, kun je mij toch wel een beetje toohe- licwen. Zij moot dat tooli goedvinden. Donk je niet Peter dat het gaan zal? als we het zoo eens deden?" Peter stond wanhopig op. Hoe zou hij dat- mi aan lmar zeggen dat het. zoo niet ging, dal, dat niet kon. Iloo zou hij haar, die zoo kinderlijk dacht, dit duidelijk maken? Hij gevoelde ook dat het nutteloos was Eveli tegen te spreken, zij zou hem toch niet verstaan. „Laten wij het beproeven," zei hij, niet erg op zijn gemak. „Het zal dan noodig zijn, dat wij elkaar nog eens spreken, wij mot zn dricön. Misschien zou dat hei beste hier kun nen bij mijn zuster, vanmiddag of morgen. Eveli, ik zal mijn verstand nog door jou ver liezen Eveli had haar verdriet al weer voor het groot.-te doel vergeten. Zij lachte naar Peter ou stond toen op om haar mutsje te zooken. „Ik ga nu naar de les," zei ze. „Ik wil vanmorgen eens hard en met lust arbeiden. Eerst zal ik natuurlijk een uitbrander krijgen wegens het te laat komen nu dat is niets, daar trek ik mij heelemnal niets van aan. Ik bon nu eenmaal het zwarte schaap. Maar als de storm uitgewoed is, dan zal ik wer ken Ik geloof dat. dot goed is, dat men er 1 eter door wordt. Ik wil hard werken om min der jouw gemis te gevoelen. Doe jij dat. dan ook?" „Ja, ik ook," zei retor, maar er klonk geen vroolijkhoid uit zijn stem. Hij nam haar gezicht tusschon zijn han den en krek haar aan. „Hoe lang zal zij nog zoo v rooi ijk zijn, dacht hij '(jWorJf vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1