Sociaal laboratorium. BINNEMjAnil). jcU in Sl um !T STADSNIEUWS. kef! srrt He schta ties esj f»1 dim krom bii1 Bill ante Dc n 01 j(W 'Jfiiir mi I Am i itnki i emu urlo fCVOI en i IX Jell IV. i Wi'CI Milii ink jJci Dc tr 1 em Will Dit k i.in Midi li&« EC1VC IJDJU •El dat i Dc i en (1 Jrrgt Dt mi ti Wi Je m< de R Dc blijft zicli i. I\ en X mis 1)( Idci meen eliisi zijn i i .ill oi en nota te verdedigen, en hot voorstel van mr. Troelstra te bestrijden? Volgens dc ju risten werd zijn nota door hem ïneer terlijk verdedigd, r|p het thema, dat ,dc Kamer wel het recht hooft een, .enquête to honden or er een zaak, maar niet Over een persoon, maar hoe schoon ook gevonden, dit alles zakte als oen kaar tenhuis ineen, toon de lieer De 'Beaufotl er aan herinnerde, dat dit hcele betoog, hoe tnooi ook, geen rekening hield met dc eerste uitspraak van den lieer Lolunan, dat een enquête wel mag tegen een zit tend minister .maar niet legen ecu ge wezen minister, en, zooals de heer !De Beau foil oud ei groot gelach opmerkte, een zittend minister is loeli zeker ook een pi e r s o o n. Maai waar de lieer Lokman zich vorder tot taak stelde, te beweren, dat al die aanvallen van Links voortkwamen uit hel feil, clat men tegen dr. Kuyper alles ge oorloofd achtte .flat die aanvallen van alle humaniteit gespeend waren, dat de- redevoeringen van De Beaufort en Van Doorn zelfs in-venijnig waren geweest kon men. al was er blijkbaar groote angstval ligheid om den pas herstelden zieke niet te voel te vermoeien, een enkele inter ruptie toch niet achterwege houden. 31 aar het ging met groote woorden door, dr. Kuyper was tot geen enkele laagheid in staat, en al zou sprekor, als hij enkel met zijn persoonlijke gevoelens te rade ging, zoker voor het enquête-voorstel 'mi men. al was het maar om Jmt .gegil" dat de verwerping van hot voorstel zou verooizaken; hij verzocht zijn vrienden toch niet te vergeten, clat de eenigc op- zot van de geheele zaak slechts deze was: dr. Kuyper te verwijderen uit de actieve politiek. Deze rede was zeker ver beneden den heer Lohmangelukkig voor hem, dal op dat oogenhlik de heer De Geer nog niet had gesproken, wiens rede naar het aige- meeno oordeel zeer hoog stond, maar te vens de meest vernietigende voor dr. Kuy per geweest is, juist omdat die rede een cri du coeur was van oen man, die de al- gemeene achting heeft in de Tweede Kamer, De afgevaardigde voor Schiedam he- treurde' dat bij deze zaak zoowel van Hechts als van Links zoovele dingen wa ren omgehaald, die er niet bijboorden men had dit ontwerp in de neutraio zóne moeten houden ,want, al had, om met den heer Roodhuijzen le spreken, dr. Kuy per alle zeven hoofdzonden tegelijk he gaan; van elk beginsel, vooral van het Christelijke, geldt dat zijn waarde niet afhankelijk is van do afdalingen van zijn belijders; met dr. Kuyper staat of valt het Christelijk beginsel niet. Voor hem zou alleen de vraag of het landsbelang een enquête eischt, beslissen. Hij gaf toe jen deze woorden maakten een geweldigen in druk) dat er feiten z ij n, die een sombere s c h ij n wekken t e g c n den beschuldigde. Hij vindt het alierbedenkelijst. dat dr. Kuyper zelf in ..De Standaard" had verklaard, dat hij den hoer Lehmann er herhaaldelijk nadrukke lijk op had gewezen, dat er geen verband bestond tusschen "do verleende decoratie en de geld schenkingen. D aa ruit hl ij k I aldus do heer De Geer onder ademloozo stille, dat van heiden zijden is ge voeld, dal de mogelijkheid be stond, dat men de zaak verkeerd zou kunnen b e g i ij pen. en dat e r w e r d get w ij fold a a n d e a 1 g o h e c- 1 e i u i v e r h e i cl v au b e d o e 1 i n g o n .Maar spreker zag (en hier weid zijn be toog minder steik) in <le openbaring van dr. Kuyper, dal hij Lehmann waarschuw de, dal hij voor zich zetven dit verhand niet zag. alhoewel hij aanneemt, dat Leh mann voor zich dit verhand wel zag. Wij zouden den heer De Geer willen vragen, of hij, clie dit aanneemt, niet een bijzondere tour de force verricht, als hij dr. Kuyper vrij wil doen uitgaan in deze? De rede van den heer Lolunan werd ongemakkelijk onder handen genomen dooi den afgevaardigde van Bridle. Welk recht had deze, die nog zoo kort geleden in hevigen strijd met dr. Kuyper gewikkeld, dezen van hot „dobiteeren v n opzette lijke onwaarheden" beschuldigde, anderen to komen verwijten dat hun grieven uit onzuivere bron voortkwamenhij wist toch beter dan iemand over welke weinig kies keurige middelen do Imider der anti-re volutionaire partij beschikte, hij die dit aan den lijve had ondervonden, toen hij door een troep staatsrechterlijke analpha- beten" uit de Vrije Universiteit was ge zet. 3tanr, aldus do afgevaardigde voor Briolle, „ik kan mij uwe ontstemming be grijpen, hooggeachte afgevaardigde voor Goes, want uw coalitieplicht dwingt ook ii vandaag mee te loopen achter het vaan dei, dat in zijn ware naaktheid is bloot gekomen. Gij, en al de hoeren van de Rechterzijde, ook gij, Aristidcs-ldsinga, zult daaraan niet ontkomen. Er stond op dal vaamlol „'Strijd voor Koning Jezus", maar het doek is afgevallen, en nien ziet niet het heilige beeld van den Zoon des Men schen, maar... den langen neus van een op ridderorden belusten rastaguouève. den Zigeunerbaron van Rechts en daarnaast hel glad fluweelen tongetje van mej. IVesl- meyer." Is het wonder, aldus spreker, dat de heer Lohman ontstemd is; maar, riep hij lieni toeEndosseer uwen toorn niel op onze ruggen, en maak bonne mine a rnauvais jeu, als de Roomschon, die de hand der anti-revolutionairen op dezen dag drukken met do zakken vol voor hun kloosterscholen llier viel do voorzitter don spreker in de rede en verzocht hem, de Rechterzijde niet te prikkelen; nu, de parlementaire gol ven waren hoog, gestegen, en hel woord kloosterscholen" werd met oen afkeurend geloei uit den katholieken hoek ontvangen, Tlie wellicht reeds ontstemd was door iMr. van Duorn's toch zeker niet onjuiste op merking, „dat wij geregeeid worden door Brabant en Limburg." De heer Roodhuij zen maakte echter alles goed door dood leuk tc zeggen: „.Mijnheer de voorzitter,, hoe kunt u mij nu in de icde vallen; ik was juist zoo goed op dreef,"wat de Kamer in zulk een lachbui bracht, dat de dreigende storm overwoei. De heer Troelstra heeft bij zijn tweede rede zoo mogelijk den schillerendcii indruk van zijn eerste rede nog verhoogd en prach tige troeven uitgespeeld. Hoe overweldi gend was niet zijn vergelijking tusschen Dr. Kuyper, die liet enquète-vooislel a tout prix verworpen wilde zien, en hom zclven, die na de mislukte werkstaking van 190." van verraad was beschuldigd dooi Domcla Niemvcnhuis en de zijnen, en die dadelijk geantwoord had: „Benoem welke rechters gij wilt om mijn zaak tc onderzoeken, waar op dio rechtbank, geheel uit zijn bitterste vijanden bestaande, hem had vrijgespro ken. "Waarlijk, toen men dal te weten kwam, zal 3Lr. Loeff wel gedicht hebben: „Ilad ik maar niet over 190.3 gesproken." (En niet minder indruk maakte het, toen de heer Troelstra uil „"Dc Beukelaar" voor las, dat de anti-revolutionaire redacteur daarvan geschreven bad, „clat juist zij, die de Christelijke beginselen voorstaan, thans den schijn van doofpot-politiek had den te vermijden", cn hij herinnerde aan de woorden van „De Tijd", dat dc Rech terzijde voor een grooten en moeilijken plicht stond, n.l. ecnerzijds te waken dat een groot politiek man, door laster worde verdrongen, doch anderzijds te loonen, d a t beginselen m eer g e'l d c n d a n p e r- s one li. liet zal dc groote en onherstel bare fout van de Rechterzijde blijven.dat ze den raad van „De Tijd" niet heeft ge volgd. Niet minder indruk maakte zijn scherpe veroordeeling van het „Kuyperianismo". Wij weten, zoo sprak hij, hoe zijn woord als regelrecht afgeleid uit Gods ordinantiën, als van den profeet, moer clan gewoon ge wicht had, on hoe dit een ellendigcn in vloed op onze politiek heeft gehad. Die menschelijke hoovaardij, die Dr. Kuyper niet s 1 e c h t s als leider, maar als h o o g e p r i e s t c r ire e f t doen optreden, heeft duizenden eenvoudige Christelijke zielen gedreven tot w a a r h ij z c wilde hebben, met leuzen, die li ij.z e 1 f niet handhaafde en telkens deed wisselen. En als hij weer een nieuwe leuze had, d a n w0rd die vastgehecht aan „God Almach tig", word dio met goddelijk ge- zag b e k 1 e e d. 31 a a r als die m a n d a a r zat om die beginselen i n daden om tc zotten, dan liet li ij gelden brengen door de Lchma n- n e n in z ij n p a r t ij k a s. Als h ij' r i ri der o r d e n had uit te geve n, w a a r- t o e toch niet zoo heel h o o g e be ginselen noodig zijn, dan had hij geen beginselen m eer ent r a <1 alle ethische e i s c h e n met voc- te n. En, dc anti-revolutionaire partij moest dit aauliooren, en kon niet anders dan zwijgen, en... zich schamen. De Kamer verlangde naar het einde, cn zoo kwam hot, dat na Mr. Troelstra's rede er eigenlijk niels moor gezegd is, dat de moeite waard is to vernielden. En dc stemming wekte weinig belangstelling re latief; men wist den uitslag vooraf. Het werd Links tegen Hechts, de heer Dc Beau fort was afwezig, en de heer Thomson, die „alevel wat raars" heeft, stemde zonder daarvan ecnige molivecring te geven, met de Rechterzijde., De zaak is afgedaan, gelukkig, en het Kuypci'iaiiïsrne, dat monsteigedrodU van onfatsoenlijkheid, dat Lohman dwong een apaite partij tc vormen, en waarvan geluk kig ook Heemskerk een -walging heeft, heeft een gcduclitou knauw gekregen, al zullen do dik-en-riminers nu juist Dr. Kuyper nog harder bewicrookcn dan anders; hoUlaaf- sche Patrimonium is reeds voorgegaan. .Maar toasten geven gelukkig niel den ondergrond, waarop een staatsman zijn po litiek gebomv kan vestigen. Dr. Kuyper heeft als politiek man afgedaan. Uit vertrouwbare bron werd ons dan ook de mededeeling gedaan, dat de Rechter zijde in dc Kamer naar een oplossing zoekt, die liet pijnlijke van zijn terugkomen in de Tweede Kamer zal voorkomen. Dit is juist gezien. Hij kan als theoloog, geleerde cn journalist nieuwe lauweren plukken, maar als staatsman kunnen wij van hem niets anders zeggen dan: Requioscat in pace. Wij hebben twee zoogenaamde sociale laboratoria op de wereld. Een oud, dat iiifusschen meer politiek dun wel sociaal was: een deel van Zwitserland. En een nieuw aan dc andere zijde der aarde: -.Nieuw-Zeeland. In den laatslen lijd is Niemv'-Zeeland weer erg aan de orde van den dag. Daar is .gelijk men weel, de gedwongen arbi trage voor loonlcwesties in verschillende industrieën ingevoerd.' En nu wil men wel eens graag weten hoc die gedwongen arbitrage gewerkt heeft. Geen wonder. Ware het mogelijk de loonkwesties zonder werkstakingen en al de daardoor indirect veroorzaakte ellen de op te lossen, men zou geen dag lan ger moeteii wachten om deze nieuwe methode in te voeren, waardoor do (loon strijd bleef zonder dat al die nadeelige gevolgen gevreesd behoefden le worden. Slen gaat dus op kondschap uit. En het eerste wat men qua serieus onder zoeker zou moeten ontdekken, is dal het laboratorium heelcmau! niet op een laboratorium lijkt. Edoch, bij die sociale ontdekkingsrei zen ontbreekt maar al te vaak vde noo- digc objectiviteit. Men gaat uit om een bepaalde stelling bewezen te krijgen. 31 en vindt in Nicuw-Zueland inderdaad ge dwongen arbitrage. Weliswaar wil ook daar de werkman liefst zoo weinig mo gelijk werk voor zooveel mogelijk geld le veren, gelijk dc werkgever liefst zooveel mogelijk werk voor zoo weinig mogelijk loon tracht tc krijgen. Doch er ps „ge dwongen arbitrage". Is het waar, dat zij den huisarbeid, liet verderfelijke S wealing- systeem, heeft doen ophouden? Ja ïnee- nen enkele, onderzoekers. Neen, zeg gen Weer anderen. Wonderlijk laboratorium, waar al zoo veel verschil van opinie mogelijk is .over de verkregen resultaten, terwijl men er nog niet over denkt de laboratorium-proe ven tiaar buiten over te brengen. Heeft de arbitrageWetgeving het loon verhoogd? Ook hier zijn de deskundigen het .weer oneens. Slechts verlootten zij nog minder neiging om een gunstig resultaat als .vast staand aan le nemen dan in hol eerste geval. AVcl erkent intusschen Kennady een der laatste schrijvers over dit on- denverp dat de loonen misschien iets gauwer de gunstige conjunctuur volgen dan anders liet geval zou zijn. s0ok wor den geschillen, voortkomend uit een even tueel verzet der werkgevers tegen dc nei ging tot loonsverhoogiug, voorkomen. Doch de groote proef is nog niet ge komen. Laat de conjunctuur eens achter uitgaan, laten dan de werkgevers eens ko men met voorstellen tot loonsverlaging dim eerst zal men kunnen uitmaken of de arbeiders zich even gemakkelijk hij de gedwongen arbitrage zullen neerleggen als thans, nu zij ten hunnen voordode wordt tocgopast. Eerst dim zal dc proef op de som geleverd zijn. Als merkwaardig verschijnsel merkt men dan verder nog op, dat de bemoeiing van de overheid met do vaststelling van hel loon tengevolge heeft gehad, dat de minst bekwame arbeiders hoqgcr loon krijgen dan elders, doch dat do vei betering van het loon voor bekwame arbeiders niet in even redigheid is geschied. Het gevolg is, dat er een opmerkelijk gering verschil in Joon is tusschen de bekwame en do „onbekwa me arbeiders cn dat dus de prikkel voor den werkman om zich te bekwamen heel gering is. Men ziet het: 't laboratoriumwerk zelf heeft riog zeer weinig vaststaande resul taten opgeleverd. Gedeeltelijk is het nog niet afgeioopen, gedeeltelijk verschilt men in de waardeering van de verkregen re sultaten. Doch aangenomen, dat men nu eens vas ter resultaten krijgt en men er in slaagt het daarover eens to zijn hooft men dan veel aan die laboratoriumproeven? Hierop kan maar één antwoord gegeven worden: Neen. liet zijn zelfs met labo ratoriumproeven. tn de eerste plaats zijn menschen in dezen zin geen laboratoiiummateriaal. Zij zijn daarvoor te verschillend, te zeer in dividuen, 3 bi ar bovendien kan men men schen niet uit hun omgeving nemen en in een laboratorium zetten, omdat de mensch tot zekere hoogte het product is van zijn omgeving altijd van af een sociaal of politiek standpunt, niet natuur lijk uit een natuurwetenschappelijk oog punt. Een sociaal laboratorium is dus een tegenspraak in zichzelf, een contradictio in terminis. Een laboratorium kan sociaal noch politiek zijn. Hoezeer dit trouwens ook in het boven geciteerde geval blijkt volgt al dadelijk uit de waarschuwingen, die de schrijvers bij hun conclusies -voe gen, waar zij natuurlijk met een gelr-el afzonderlijk soort menschen te doen heb ben. Doch ook liet laboratorium is geen laboratorium. Integendeel het is voor sociale kwesties en voor Emopa en Ame rika eerder het tegenovergestelde, want hel heeft allerlei eigenaardigheden, die uien in deze strek.cn veelal juist niet vindt. Er is een dunne bevolking, dio zich lang zaam uitlneidt, het is een nieuw land, er wordt een zeer bijzondere protectio nistische politiek gevolgd, er zijn allerlei kwesties van zwarten en gelen arbeid, die wij elders niet kennen .kortom het is voor laboratorium, d. i. voor een jriaats, ingericht om typisch-algemeene verschijn selen waar le nemen, het moest onge schikte veld; konden wij dan ook geloo- vcn aan do mogelijkheid van He .oprich ting van oen sociaal laboratorium, dan zouden wij in elk geval daarvoor geen ongunstiger plek kunnen vinden dan juist dal Nieuw-Zccland, dat tegenwoordig zoo vaak ten onrechte dien naam krijgt. Rechterlijke maclit liet gerechtshof te Leeuwarden heeft, ter vervulling ecner vacature van raadsheer in dat college, opgemaakt do navolgende alpha betise lie lijst van aanbeveling: nir. A. Burger, voorzitter van den raad vim beroep (ongevallenverzekering) te Leeu warder., advocaat en procureur aldaar; mr. C. Ij. baron van Ilnriirana tlioe Sloo- ten, rechter in de ammriissemenIs-l'eciitbank te Leeuwaiden jhr. mr. W, II. Uoeuft, vechter in do ur- rondisseincnts-reelilbank te Middelburg. („St.-ÜL") Hot gerechtshof te 's-Iierlogenboseh heeft, ter vervulling eener vacature van raadsheer in dat college, opgemaakt dc navolgende al- plmbetisohe lijst aan beveling: mi-, A. J. 31. II. vrii Baar, vicc-|>re.4dcni der arrondissementsrechtbank te 's-Ileriogoii- bosch mr. G. E. A. Lumineus, rechter in de ar end ibseinenlswehtbaiik te Roermond; jhr. mr. A. Th. J. Schade \nn IVestrum, voorzitter van den raad van beroep (onge vallenverzekering) Ie 's Hertogonbosch en ■echte r-ji 1 a a Is vt; r v: i nger in dc arroiidissements- lechtbank aldaar. („St.-Ct.") De anondisscmenls-rechlbank te Assen heeft, Ier vervulling eruer vacature van rech ter in dat college, ojigemaakt de navolgende alphabetischc lijst, van aanbeveling: mr. Th. Evekink, kantonrechter te De venter mr. G. J. J. de Joncheere, rechter in de nnoudisseiiicnls-rechtbaiik te Ilrorenvcen; mr. Ti. Sleeswiik, kantonrechter te Bol- sward. („St.-Ct.") Dir. bol., laroerr. en Acc. Bij Kon. besluit van 2-i dezer is met in gang van 1 Juni IV. L. A. van de Ven, ontvanger der directe belastingen, invoerrech ten en accijnzen te Ilontenisse, definitief ontheven van het beheer va ft dat kantoor cu tijdelijk belast met do waarneming vun de controle der grondbelasting to Ueerenveon. Bij Kon. besluit van 2-t dezer is, ingevolge de Wcduuenwet voor de ambtenaren 1890, met ingang van 1 April j.L, aan J. B, Fran ken, weduwe van den gnpensioiineerden kom ma s 1ste klasse bij 's rijks belastingen AV. F. Jeukons, een pensioen verleend van ƒ283 'i jaars. Bij Kon. besluit van 20 dezer zijn bepalin gen (opgenomen in de „St.-Ct." no. 122) vastgesteld omtrent de benoeming tot adspi- rant-veril'ienteur der invoerrechten en accijn zen, Bij den dienst der directe bekistingen, enz. zijn Verplaatst ingang 1 Junide adsp.-veri ficateur D. van der Loos, van Rotterdam naar Winterswijk (tijd.) dc komm. t. w. 2e kl. H. Bruins, van Roswinkel naar Odoorn, T. do Leeuw, van amb rech. 1c afd. naar „Zee meeuw"; ingang 16 Juni: de komm. t. vv. le kl. van de „Zeemeeuw" naar Rotterdam; ingang 1 Julide komm. le ld. C. Bonde- vvel. van Rotterdam naar Vlissingen; J. v. Soest, komm. 2o kl. van Vlissingen naar Rotterdam. Ingetrokken de verplaatsing van de komm, t. w. le kl. C. W. Reusing, van Helder naar Rotterdamde komm, l. w. 2e kl. T. de Leeuw v. amb rech. le afd. naar Ileidcr. („Wkbl. v. d. Adm, d. dir. bel. enz.") Uit dsn gemeenteraad. IV. Bouwrecl a in e. Als laatste punt kwam in behandeling het beroepschrift van J. W. E. B. Olivier en C. 31. Reining tegen het besluit van B. en AV., waarbij hen vergunning is ge weigerd voor den bouw van 6 panden aan de Dainlaan, met verslag en voorstel van de commissie, bedoeld in art. 175 dei- bouwverordening. Bedoelde commissie had voorgesteld dc door B. en W. gegeven beslissing te hand haven, doch tevens het college verzocht, in overweging tc nomen om alsnog aan adressanten vergunning te verleenen vooi het hebben van beerputten. De Y o o r z i 11 e r wijst er op, dat de commissie, behalve haar advies omlrenl de beslissing van B. cn W„ ook geeft oen voorstel, wat niet op haar weg ligt. Daarom nieenen B. en W., dat het lictor is liet navolgende ontwerp-besluit daarvoor inde plaats te stollen: De Raad der gemeente Schiedam; Gezien het beroepschrift van G. W. E. B. Olivier en C. 31, Reining, tegen het be sluit van B. en 3V. van 21 Maart 1910. waarbij hun vergunning is gcweigeul vooi den bouw van 6 panden aan de Damlaan; Gezien liet verslag en voorstel van de commissie, bedoeld bij art. 175 der Bouw verordening; Overwegende, dat dc grond, waarop de beslissing van B. en W. blijkens baar over weging steunt, als juist moet worden er kend Besluit: met ongcgrondverklaring van hel beroep, do beschikking van. B. cn W. te handhaven. Aldus gedaan door den Raad in zijne openbare yergadering van '24 Mei 1910. De Voorzitter, 31. A. BRANTS. De Secretaris, V. SICKENGA, Dit voorstel wordt gedaan, omdat de com, l missie in het tweede gedeelte van haar ad. vies een voorstel doet aan den Raad, wat niet mocht; met het eerste gedeelte, haar oordeel over de beslissing van 11. en IV was haar taak' gereed. ''Achten do leden dor commissie gowenscht aan B. en IV. een nader voorstel te doen dan kan elk lid dier commissie, zooals elk lid van den Gemeenteraad, persoonlijk een voorstel doen, waarbij B. en IV. wor den uitgonoodigd zooals hier gewenscht blijkt om aan appellant alsnog verlof te geven tot het hebben van een beerput Dc commissie van beroep als zoodanig geeft alleen het advies om afwijzend te beschikken op hef adres. De hoor G o s 1 i n g a stelt voor. de beslis sing uit te stellen tot de volgende verga- dering, omdat hij het gewenscht acht dat dc Raad de mooning van B. on W. weto over het denkbeeld, door do commissie ge opperd, ter inwilliging van bet verzockvan appellant. De Voorzitter zegt, dat het eenege heel los staal van het andere. Terecht is door de commissie gezegd, dat do beslis-- sing van B. on IV. juist is. Aan Ij. en IV. is de bevoegdheid gegeven om ontheffing te verleenen of te weigeren. Het laatste is geschied en daarin moot berust worden. Nu kan men weuschen dat een weg wordt gevonden, die voor appellant zal blijken een uitweg te zijn, maar de genomen beslissing is juist en moet dus gehand haafd worden. De Raad kan daarin geen wijziging brengen. De heer mr. Jansen zegt, dat de wijze, waarop de voorzitter de zaak mededeelt, niet juist is. De Raad kan een beslissing nemen; al leen dan niet als hij een ontheffing ver leenen wilde van een "bepaling in de ver ordening. i j De menschen zijn bevoegd om in beroep te gaan en de Raad om ecu andere be slissing te nomen dan B, oil IV. Zij be roepen zich op een artikel, waarop in appèl kan gekomen worden, en de Raad kan daarop beslissen, mits niet in de rech ten van B. en IV. worde getreden. Als de Raad in staat is om aan do menschen een gelegenheid te verschaffen, noodig voor den afvoer van hemel-, me nagewater en faecaliën, zonder in conflict te komen niet de verordening, dan is de Raad bevoegd af te wijkon van de beslis sing .van B. en IV., natuurlijk met vast stelling van nadere bepalingen. Als de Raad bijv. beslissen wilde, dat het tonnenstelsel voor die woningen mocht wordon toege past, dan zouden de adressanten kunnen bouwen en bleef de Raad binnen zijn rechten. Niet echter kan de Raad vergunning ver leenen tot 'liet maken van een beerput, want dat wordt in de Bouwverordening verboden, en daarvan kunnen alleen B. en IV. ontheffing verleenen. 3ïel de bovenbedoelde beslissing zou niet in do rechten van B. en IV. hij die zelfde verordening vastgesteld worden getreden. Do Voorzitter stemt toe, dat dit zoo is, maar men mocht als vaststaand aan nemen, 'dat de Raad liet tonnenstelsel niet zal veroorloven. Dat vooropstellende, heeft spr. gesp.oken zooals hij deed. De heer mr. Jansen is liet daarmede eens, maar wat hij betoogdo was de be voegdheid van den Raad. Van het be wuste artikel kan ontheffing verleend wor don, doch niet door 'den Raad, want dan 'zou deze daarmede in do rechten van B. en ,IV. treden. Indien echter naar liet oordcol van den Raad een ander middel kan worden aan gegeven, dan is dc Raad daartoe volkomen bevoegd. Den heer Ris is dit alles nog niet hel der, maar, zegt spr.,, dat zal wel aan mij liggen. 3Iaar als de verordening zegt, dal zoo'n inrichting niet mag bestaan en dc beoor deeling dor juiste beslissing van B. on IV. aan den Raad wordt voorgelegd, boe kan Jic dan anders beslissen dan door B. enIV. is geschied 1 )o lieer W i 1t k u in p f vraagt hoe B. en VV. denken o\er de opheffing van liet \erbotl van beerputten. Zijn B. en IV. bereid de zaak nog eens onder dc oogen te zien cn hun houding 1c wijzigen? Zoo niet, dan kan de Ktmri misschien de voorkeur uitspreken van beerputten boven hot bouw ver bod. De Voorzitter zegt dut B. en IV. hebben gedachtlaten we doen wat we kun nen om de menschen le helpen. Wordt nu op liet verzoek afwijzend beschikt, dan komt men in het tweede studium en kun worden over wogen wat vorder geschieden kun. B. en IV. zeggen nooit tc voren wat zij denken to doen, want er kunnen later beletselen blij ken Ie bestaan, waaraan men aanvankelijk niet had gedacht. B. en IV. beschouwen het tonnenstelsel als niet toelaatbaar. Laat dus nu de Rand dooa wat dc commis-io adviseert cn laat dan een dei leden de tank op zich nemen de uitnoodigiHo tot B. cn IV. 1e richten. De heer D e R r u i n kun zich niet ver* oGttigon met het rapport over deze netelige ge schiedenis. In den tijd dat spr. nog Ud der Commissie vixjr de Gemeentewerken was, heeft *zieh een geval voorgedaan van gelijken aard nis thans cn waarbij de lieer Jansen ue commissie heftig aanviel omdat die commissie in huur advies een eigen mooning gaf. Spi- heeft zich dan ook zeer verwonderd nu m het rapport dier commissie een zelfstandig voordel te vinden. Het schijnt wel dat. do heer Jansen, nu hij zelf voorzitter dier Com missie is, een andere meenng daaromtrent

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 6