Dit nmner tataai ait HE Wet Eersle Blad. 63"" Jaargang Zondag 3 Juli 1910 No. 13344 Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering ran Zou-en Feestdagen. Pnjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl 126 franco per post fl. 1.65. Prijs per week': Voor Schiedam «wi Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór ma uur aan het bureau bezorgd zijn. 1 Bureau: Lange Haven No. 141 (h!oek Korte Haver). Prijs der Advertentiën: Van 16 regeb fl. 0.92; iedere regel meet 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar do plaats 'dio zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitte 'aling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon j voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. Reis-Abonnementen, De administratie van de „Schiedamsche Courant" is gaarne bereid om! tegen ver goeding van porto's aan haar aboimé's dio voor korten of langen tijd op Veis gaan, do Courant aan, hun tijdelijk' adres te zon den. Ook abonnementen voor dm tijd ran een halve of heelo maand Worden gedu rende het reisseizoen gesloten. Kennisgeving OPROEPING van mililCIENS-VEREOFGANGERS ter NA-INSPECTIE, Burgemeester en Wethouders van Schie dam, roepen bij deze op de miliciens-verlofgan gers DIR.K LANDZAAD, loteling dezer gemeente van de lich ting 1902, behoorende lot het 2de Regiment Veld-Artillerie, CHRISTIAAN SLAGMOOLEN, loteling dezer gemeente van de lich- ting 1905, behoorende tot het 4de Regiment Infanterie MATTHIJS CORNELIS VAN DER KLOOSTER^ loteling dezer gemeente, van do lich ting 1905, behoorende tot het 6de Regi men t Infanterie PIETER DE RUITER, loteling dezer gemeente van de lich ting 1905, behoorende tot het 3do Regiment Huzaren; HENDRIK KRABBENDAM, loteling dezer gemeente van de lich ting 1906, behooiende tot het 1ste Compagnie Wielrijders; ALBERTUS THEODORUS GERARDUS WESTERIIOLT, loteling dezer gemeente van de lich ting 1906, behoorende tot het 6de Regiment Infanterie; EVERT VFÏÏBURG, loteling der gemeente Leerdam van de lichting 1906, behoorende tot het 8sto Regiment Infanterie; De gel© Viool. 2) (Slot f Ik kreeg den volgenden dag een karweitje mot houtsjouwen, en het duurde een volle maand voor ik weer bij Folma terecht moest komen. Terwijl ik midden in de onderhan deling was, kwam een zware man met een ontzettenden haardos, een grooten, slappen houd en een monocle aan een breed lint, de deur binnen en begón dadelijk to praten. liet was een Hongaar van het type, die het En- gelsch verschrikkelijk ïadbraakte, en wat nan zijn uitspraak tc kort wam, goed maak te met groote gebaren. Hij wikle de gele vïooi zien, en toen Folma ze aanreikte, mecdeclonde dat liet een pand was, bekeek hij ze alsof hij ze wou opeten. Daarop gaf hij zijn hart lucht. Ilij begon met de wraak der goden neer te roepen over het. hoofd van den man, die er de gele verf op gesmeerd en de stoomboot op geschilderd hadtoen gooide hij het over een anderen boeg, en bad voor den maker van de viool, terwijl detianen in zijn oogen stonden. „Het is een Cremona", zei hij, „en er is heiligscliennis tegen gepleegd. Ik wist het zoodra ik ze in het raam zag hangen. Ik ben Girstmanhier is mijn kaartje." Hij Jegde zijn kaartje neder. Zoowel de lommerdhoudcr als ik hadden gehoord van Girstman, den beroemden violist, die toen in die streek speelde; en toen hij begon te loe pen oni een strijkstok, ging Folma er dade lijk een opzoeken zonder een woord te zeg gen. De musicus be»on aan dp sntp-pn te JOHANNES BERNARDUS CHRISTIANUS BEIN3NG, loteling dezer gemeente van de lich ting 1907, behoorende tot het 3de Regiment Infanterie; JOHANNES JACOBUS MULDER, loteling dezer gemeente van de lich ting 1907, behoorende tot het 4do Regiment Infanterie; JAN DE PATER, loteling dezer gemeente van do lich ting 1907, behoorende tot het 4de Regiment Infanterie; ADELBERTUS ADRIANUS AL0ÏSIUS KOOT, loteling dezer gemeente van "de lich ting 1907, behoorende tot het Re giment Grenadiers en Jagers, en JOHANNES FRANCISCUS ANTONIUS VAN DER KANT, loteling der gemeente Culemb'org van do lichting 1908, behoorende tot het 11de Regiment Infanterie, om op Donderdag 14 Juli e.k., des voormiddags ten 11 ure, m uniform ge kleed en voorzien van de kleeding- cn uit rustingstukken, hun. bij hun vertrek mot groot verlof mede gegeven, van hun zak boekje en van hun verlofpas, in het Beurs gebouw te Rotterdam te verschijnen, ten emde aldaar door den Heer Militie-Com missaris in het 2de district van Zuid-Hol land, alsnog te worden geïnspecteerd; en herinneren gemelde miliciens-verlofgan- gangers voor zooveel noodig aan de straf bepaling van Art. 131 der Militiewet 1901, dat zij bij niet Verschij'ning of niet in het bezit zijn van bedoelde kleeding- en uit rustingstukken, in werkelijken dienst wor den geroepen en daarin gedurende ten hoogsto drie maanden worden gehouden. Schiedam, den 2den Juli 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd M. A. BRANTS. De Becr&tnris, V. SICKENGA. BUITENLAND. Schiedam, 2 Juli 1910. SPANJE. Ondanks den hardnekkiger, tegenstand, door de geestelijkheid aangewakkerd, blijft minister-president Canalejas op den een maal door hem ingeslagen weg voortgaan. Dezer dagen heeft do koning oen besluit geteekand, waarbij de regoering wordt ge machtigd aan de Cortes een Wetsontwerp voor te leggen, behelzende, dat ministers niet Jan gei- verplicht zijn doft, ambtseed aan den koning af te leggen, maar met do belofte, dat zij do grondwet zullen eerbiedigen, kunnen, volstaan In den Senaat heeft de minister-presi dent gisteren den steun, gevraagd van alle liberalen. De aartshertog van Saragossa trekken en ze los en aan te schroeven, al den tijd tegen de viool pratende en ze lief- koo?cnde als was ze een ziek kind. Hij nam den strijkstok en streek er mee over de sna ren en zij begonnen te zuchten en tc klagen op een manier die mijn bloed onder mijn huid aan het prikkelen bracht; daarop ging hij over tot een sneller tempo iets woests, iets stormachtigs, iets hartstochtelijks dat de groene oogen van Folma oaken deed schieten. Ten slotte, met liet instrument dicht tegen zijn borst on zijn armen er over gekruist, hoog liaj zich over de toonbank. „Ik ben, Girstman," zei hij, „ik wil deze v'ool koopen." Folma zag er uit als iemand die langzaam stikte. Ilij gaf te kennen, dat het een pand was en dat hij geen recht had er over te beschikken. Maar de ander scheen hem niet tc verstaan. „11c zal er u duizend dollar voor geven," zei hij. Nu heb ik menschen gezien versuft, ver bijsterd, ademloos, in de armen der wanhoop, door een onkelen draai van de roulette; en ik heb anderen gezien, zóó volgonropt inet aller lei soort dranken, dat de weg voor hun ge dachten vrij wel versperd was; maar waar het betreft eeu onbetwistbaar en volkomen stilstaan van liet geestelijk machinewerk, was Folma hen allen op dat oogenblik verre de baas. De violist dacht echter dat de lieele zaak oonredie was om een hooger bod te krijgen. „Ik wil er tweeduizend voor geven," zei hij wat harder. Hij wachtte een minuut, vu rige blikken werpend naar Folma; toen sloeg hij met zijn vuist op de toonbank: „Ik zal ci' d r i c duizend van maken verdedigde h'et Vaticaan, Waaraan wordt verweten, dat het langzaam' te werk gaat bij bet geven van een oplossing aan de godsdienstige kVestie, en zeido, dat dit uitsluitend te wijten is aan de onstand vastigheid der Spaansche ministeries. Canalejas verzekerde te zullen vermij den, dat de onderhandelingen op de lange baan Worden geschoven, en, verklaarde toorts, dat do regoering niet m'et de gods dienstige gevoelens te maken noeft, maar wel met het episcopaat. Hij' beklaagde zich over de openlijke tusschenkomst van het episcopaat en over den veldtocht, Welken do katholieke vrouwen voeren. De minis ter eischte bescheidenheid, en betoogde, dat het episcopaat eu de regeering beide met alle mogelijke bescheidenheid behoor den op te treden. Do onderhandelingen met het Vaticaan worden, zooals de minister Canalejas aan den koning heeft gemeld, over drie pun ten voortgezet. Vooreerst over de beper king van hot aantal geestelijke ordeneer- volgens over afbakening der bisschoppe lijke diocesen en ten slotte over het toe staan van godsdienstvrijheid aan allo ge zindten. Wat de eerste twee punten betreft, is het niet onwaarschijnlijk, dat men spoedig tot een overeenkomst komt; wat de kwes tie dei' godsdienstvrijheid aangaat, blijft het Vaticaan onverzettelijk. De regeering heeft voorts de volgende, de aandacht trekkende offieieelo verklaring ovei' den huidigen toestand uitgegeven. „De strijd, dien de Spaansche ultra katholieken. tegen de laatste maatregelen, die de regeering heeft genomten ter om schrijving van de godsdienstige genoot schappen, door haar erkend, en de positie van niet-roomsch-kathodieke godsdiensten, heeft tot nog toe in regeeringskringen niet veel aandacht getrokken. De felheid inde taal, die de tegenstandei's der regoering gebruiken, bijv. in het protest van de da mes van SoviJia, Waann de lieer Cana lejas, de eerste minister, met den Romein- schcn keizer Bioeieliaxms wordt vergele ken; de openbare gebeden, Waarin do Al machtige wordt gesmeekt deernis te heb ben met Spanje, en de ontworpen pro cessie met de overblijfselen van den Hei ligen Isidores, den schutspatroon van Ma drid, naar het voorbeeld van die van eenigo jaren geleden, toen er een betreu renswaardige droogte heorschte, hebben luttele uitwerking, behalve dat zij den spot uitlokken. De regeermg is besloten zich door die betoogingen niet te laten aflei den. Zij zal alleen maatregelen nemen om ze in toom te houden. De kalme manier, waarop de regoering den hooghal tigentoon en de inmenging van de prelaten m de burgerlijke sfeer heeft bejegend, toont dui delijk welke houding het ministerie be sloten heelt aan te nemen. i Hij haaide een bundeltje bankpapier te \ooischijig beieid oin te betalen, alvorens de bijna schreiende woorden van den lommerd- houder hem den toestand schenen te doen begrijpen. Doch toen hij liet begreep, werd hij vei ontrustendhij schudde zijn haar als een kcimis-Sanison, cn zwaaide met zijn armen door den heelen winkel heen. Ilij vroeg naai' den naam van don eigenaar en waar deze te vinden was; maar Folma begon langzamer hand zijn geschokte hersenen weer bijeen te rapen en weigeule den naam op te geven. Tk kon zien dat hij zichzelf een tooneel voor oogen stelde, waarin een hongerige man met een kostbare viool er slecht afkwam. Maar daar hij niets hiervan zei kon ik moeilijk tusschcnbeide komen. Hij beweerde kalm tegen den musicus dat het instrument voor een groote som be leend was en dat het in strijd was met den aard van zijn beu rijf den naam van den eige naar aan den eersten den beste te noemer.. Maar hij zei, dat, als de bewuste persoon lcwnm om het pand te lossen, hij er over spreken zou en dat, als de viool te koop was, Ilij het onmiddellijk zou laten weten. Toen ik wegging, was de musicus opgewon den aan het opgeven waar hij van plan was do volgende maand concerten te geven, en Folma schreef de datums op een stuk papier. Zoownt een week later ontmoette ik op een avond den lommerdhoudcr, en hij scheen op gewekt en gelukkig, en had een pak onder zijn arm. Hot was in een gclegenlieid voor köstelooze 'maaltijden; hij had geld, maar hij was een zuinig heer, en het ging hem aan zijn linrt, Van zijn contanten te scheiden. „Ik heb die viool gekregen," zei" hij, „en „Meer gewicht wordt er in regeerings kringen gehecht aan de terughouding, dio de heer Maura, de leider der conservatieve partij, en de conservatieven in 't algemeen betrachten. Do heer Sanchez de Toca, van de conservatieve rechterzijde, heeft zelfs in de rede, die hij onlangs in "den Senaat hield, zijn kritiek op de godsdienstige po litiek van de regeermg niet scherp door gezet en ook niet zijn goedkeuring uit gesproken over den ultra katholieken veld tocht. „Het gevaar ligt echter in de mogelijk heid, dat, de nutteloosheid van den on dernomen veldtocht inziende, do ware aan stichters, die, naat* de regeering het in ziet, de Curie en mgr. Nico, de pause lijke mmcius, zjjn, verleid worden hun toevlucht te nemen tot andere middelen, die de regoering zouden dwingen al te wijken van haar, houding van verdraag zaam scepticisme, die zij tot nog toe heeft aangenomen. De aanvallen van de buiten- landsche bladen, die het Vaticaan steu nen, zelfs tegen den persoon des konings, en de verholen bedreigingen van de pre laten veroorzaken dat gevaar." GEMENGDE MEDEDEELINGEN. België. De Brusselsehe bladen berichten dat keizer Wilhelm in October gedurende drie dagen de gast van koning Albert in de Belgische hoofdstad zal zijn. Naai- de „Soir" meldt, zal Fiirst zu Furstonberg dezer dagen te Brus sel aankomen, om met de Belgische hofdigni- torissen over den datum en het ceremonieel van het keizerlijk bezoek te spreken. F r a n k r ij k. Gistel-morgen tegen zonsopgang heeft, zooals reeds gemeld, de terechtstelling plaats gehad van den schoenmaker Lia- beuf, die, om zich wegens een onrecht vaardige straf te wreken, een agent van do zedenpolitie gedood cn eenige anderen ernstig verwond had. Deze terechtstelling heeft aanleiding gegeven tot heftige pro- testbetoogingen en bloedige botsingen tus- schen politie en manifestanten. Nooit, zegt de Parijsche correspondent van de „Tel.", waren er, sedert do ter doodbrenging van Vaillant, die op 9 De cember 1903 een bom slingerde in de Ka mer, voor een executie zoo uitgebreide veiligheidsmaatregelen genomen als nu. De kar, dio de guillotine naar de plek der terechtstelling moest vervoeren, was omstuwd door cavalerie. Naar alle rich tingen was het executicplein op een af stand van een kilometer afgezet door ster ke afdeelmgen politie, die niemand door lieten, die niet voorzien was van een spe ciale „coupe-file", welke door de politie eerst 's avonds tevoren laat was uitgereikt. ik schreef val morgen aan dien Girstman dat ze te koop was." „Hoeveel heb j ij er voor gegeven?" vroeg ik, en hij keek minder gelukkig. „Die vent die er de eigenaar van was had moer verstand dan ik dacht," zei hij. „Hij wist alles van do waaide van het ding en wou het in 't begin voor geen enkelen prijs \erkoopen. Hij zei dat hij de viool beschouw de als zijn vriend, den Jaatsten dien hij had. Maar ik hield vol en verhoogde telkens den prijsen ten laatste beet lüj toe voor twee duizend dollar-." „En Girstnian heeft er jo drie voor gebo den," zei ik. „Daar heb je een aaidige winst aan." „Hij zal meer betalen dan drie," zei Folma; „ik geloof dat ze vijf waard is. In ieder ge val, ik ga even naar dien Duitseher die in hetzelfde huis woont als jij. Ik hoor dat Ilij alles weet van violen, en misschien kan hij mo precies op de hoogte stellen." We liepen samen naar mijn huis. Ik deed juist do deur open, toon de brievenbesteller langs kwam en me een brief gaf; daarop nam ik Folma mee naar boven en stelde hcni voor aan mijn vriend den violoncellist. De Beier nam de viool in zijn hand, terwijl ik don brief openmaakte. „Wat!" lachte de cellist; „dit een Cremo na Het is een sigarenkistje met 'n stok erin." i Folma werd zoo geel als de viool. .„Het is een Guarneriuszei hij; „man, ben je wel goed wijs?" „Een GuarneriusDe Duitseher leunde achteruit en schudde van pleizier. Ik had juist den inhoud van mijn brief gelezen en schudde ook van pleizier, terwijl hij ver- Volgde Over heel den weg waren guillotinekar, politie en troepen omringd door een massa protest-betoogers. Er werd geroepen: „Aioordenaars", terwijl de sabelhouwen en eavaleriecharges beantwoord werden met revolverschoten en het werpen met stee- nen. Een groot aantal betoogers, waaron der vrouwen, werd gewond, en talrijke ar restaties hadden plaats. Ook vele politielui werden gehavend. Da manifestaties en botsingen duurden voort tot 'na de executie, die om drie uur 48 minuten plaats had. Liabeuf, die, gelijk bekend is, geweigerd had om gratie to vragen, betoonde tot het laatste oogenblik grooten moed. Hij wee3 vriendelijk, maar beslist, den bijstand der geestelijken af met de opmer king, dat hij dankbaar was voor de aan geboden geestelijke hulp, maar dat hij niets te biechten had, en den dood niet vreesde. Liabeuf had nog een kort onderhoud met zijn advocaat, die hem het portret van zijn moeder overhandigde, dat de ter- doodveroordeelde kuste. Ilij was zeer kalm. Hy vroeg om papier en inkt en schreef een paar regels aan zijn moeder. Daarop sprak hij zijn van ontroering bevenden ad vocaat eenige troostwoorden too en wei gerde het glas sterken drank, dat hem werd aangeboden, maar at een tablet cho colade op, dat hem door zijn advocaat op zijn verzoek was meegebracht In Jmt gezicht van de guillotine, waar heen hij van do binnenplaats der gevan genis per beulswagen vervoerd was, wierp de veroordeelde de borat vooruit, richtte het hoofd op en riep met daverende stem, dio hondorden meters ver verneembaar was, in de angstige, omringende laatste stilte: „Op dit oogenblik herhaal ik, dat mijn eerste veroordeehng als souteneur een ongerechtigheid was. Nooit ben ik een souteneur geweest." Tot de beulsknechten, die hem aangrijpen, roept hij„Lafaards 1", een kreet, dien bij met doordringende stem herhaalt, als zijn hoofd reeds in de guil- lotinebril geklemd zit. Als het mes valt, klinkt de onmetelijke kreet van de mani festanten: „Moordenaars P' Duitschland. De Bondsraad heeft, zooals men weet. het voo) stel tot liet heffen van scheepvaart- tollen aangenomen. De/e aanneming beteekent een overwinning voor Pruisen, dat alles heeft gedaan om de drie groote bondsstaten, dio zich door de belasting van hun waterwegen in hun oeconomischen bloei bedreigd zagen, van hun tegenstand af te brengen door parti cularistische concessiesPruisen bracht ver- andeiingen in liet oorspronkelijke ontwerp aan, die aan de bezwaren van deze bondssta ten tegemoet moesten komen, onder voor waarde, dat zij vóór het ontwerp zouden stemmen. Deze tactiek heeft goede resultaten gehadhet ontwerp werd nu met algemeene „Guarnerius zou zoo'n ding niet in zijn kachel hebben willen branden. Kijk hier." Met een ruk trok hij den rug van de viool los en wij werden aangestaard door het op schrift: „Made at Egg Harbor, N. J," „Ik ben bedrogenschreeuwde Folma. „Dat heeft, er veel van," zei ik; „luister even hiernaar", en ik las mijn brief hardop. den heer Bartholomew Scanion Ilij die op deze wijze tot u spreekt is do man van de gel" viool. Ik sluit hierbij in een dollar, dien u zoo vriendelijk geweest zijt mij te locnen tiet is dezelfde. Veel dank hiervoor. Ik vertrek uit St. Joe met aanmer- kchjken spoed, groote tevredenheid en twee duizend dollar. Een beer van vreemde natio naliteit, dien u ontmoet hebt en die den naam van Girstman gebruikt heeft,, houdt mij ge zelschap. In den rein zullen wij eerlijk de bankbiljetten doelen, die eens de brandkast van Seuor Eolma bevolkten. Hij was zoo na ïef dat het bijna schande was dat wij het geld namenmaar wij hadden het noodig. Zooals onze voorzalen van bet oude Rome gewoon waren te zeggen„Vndo De man met de gele viool." „Wanneer," besloot. Bat, „Folma,niet den een of ander heeft kunnen overtuigen dat Jozef Guarnerius op een tijd zijn bedrijf heeft uitgeoefend te Egg Harbor N. J., heeft.hij nog altijd de vioolen ik ben van meening dat iedereen, die er belang in sfelt, ze zal kunnen koopen, tegen een aanzienlijk vei- en prijs." IMSCÜE „Aan.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1