Dit nier tataat uil DRIE Matst.
Eerste Blad.
63s" Jaargang.
Zondag 31 Juli 1910
No. 13368
Edela van der Eielien.
Reis-Abonnementen.
Kennisgeving.
Deze courant verschijnt <1 agel ijKs, met uitzondering van Zon-en FoestdageM
Pnjs per kwartaal: Voor Schiedam en Vla ar din gen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs por week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
j Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. j 1 i
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fL 0.92; iedere regel meet
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats 'die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeligö voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Burean te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
i voor de Administratie No. 103.
De administratie van de „Schiedamsche
Courant" is gaarne bereid om tegen ver
goeding van porto's aan haar abonné's
die voor korten of langen tijd op reis gaan,
de Courant aan hun tijdelijk adres te zen
den.
Ook abonnementen voor den tijd van
een halve of heelo maand worden gedu
rende het reisseizoen gesloten.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van de inge
zetenen
Dat het kohier van de Belasting op he-
tlrijfs- en andere inkomsten No. I dezer ge
meente, over hot. dienstjaar 1910/11, door
den lieer directeur der directe belastingen te
Rotterdam op den 2Sstcn Juli 1910 executoir
veiklaard, op heden aan den ontvanger der
directe belastingen alhier ter invordering is
ovei gemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij
de wet bepaalden voet te voldoen, alsmede
dat heden de termijn van zes weken ingaat,
b'innen welke bezwaarschriften tegen eenen
aanslag, op genoemd kohier voorkomende,
behooren te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
hel behoort den 30 Juli 1910.
De Burgemeester voornoemd,
M. A. BRANTS.
BUITENLAND.
Schiedam, 30 Juli 19'10.
LIBERIA.
Zooals wij reeds h'obben medegedeeld
verklaarde de gezant van Liberia aan Rou
ter's Agentschap, van de hoogste zijde de
verzekering te hebben ontvangen, dat het
niet in de bedoeling der Vereenigde Sta
ten ligt h'ct protectoraat over Liberia op
zich te nemen, en dat hel de Unie ook
geenszins te doen was om grondbezit te
venverven. Ook was er geen sprake van
dat politieke beweegredenen aan het op
treden der Unie zouden ten grondslag lig
gen.
Het verdient intusschen do aandacht, w'at
de Amerikaanscho minister van buitenland-
Roman naar het Duitseh van
IIEDW1G ABT.
8)
,,Ja, moeder. Toe, zie mij met zoo verbaasd
aanik handelde dien dag zooals uw zoon
gedaan zou hebben. En dat is nog niet. alles.
Den volgenden dag kwam do jonge Ilave-
stiand hier en vroeg u te spreken. U was
toen niet thuis ik hob u dut niet ver
teld. Ilij wilde mij overhalen dat ik zijn roder
om excuse zou vragen, maar ik
Edola kon slechts met moeite verder ver
tellen en weer drukte zij haar hoofd in haar
moeders schoot.
„Ik kon het niet doen, moeder! Ik kon
niet om vergeving vragen aan den man,
die u en vader zoo giof belcedigd heeft!"
„Je vader
„Ja, hij zei neon, moeder, ik wil die
woorden niet herhalen
De barones boog het hoofd en legde liaar
handen op Edela's haar. Edola greep haar
handen en drukte ze hartstochtelijk aan de
lippen.
„U bent dus niet boos op mij, moeder?u
maakt mij geen verwijtenOch, dan komt
tdlcs misschien toch nog goed. Wat ik tot
ïiog toe niet heb kunnen doen, dat zal ik nu
wöl kunnen. Ik zal naar hem toegaan zooals
zijn zoon dat verlangde. Leg mij dat als
boete op, moccler, omdat ik mij zelf dien dag
niet beter bohncrscht heb laat mij hem
smeeken genade met ons te hebben
Bij die woorden stond de barones snel op.
sche zaken Knox, in zijn verslag aan pre
sident Taft alzoo in overweging gaf,
behalve dan hetgeen do regeling der fi-
nancieele aangelegenheden van Liberia be
treft.
Zoo stelde hij, voor, dat de Vereenigde
Staten Liberia zullen bijstaan voor de or
ganisatie en oefening van een voldoende
gewapendo politiemacht. Dan zal door de
Veieenigde Staten in Liberia ton behoeve
van de ontwikkeling van den landbouw' en
van de natuurlijke rijkdommen van het
lantl een proefstation worden ^opgericht.
Veider zou in Liberia een kolenstation
voor do Noord-Amerikaansche Unie worden
ingericht.
Het optreden der Unie zou,indien aan
deze overwegingen wordt gevolg gegeven,
toch bijster weinig verschillen van de ves
tiging van een protectoraat.
liet schijnt ook, dat aan de politiek der
Unie ten opzichte van Liberia inzonder
heid de vrees ten grondslag ligt, dat deze
door haar gestichte negerrcpublick, zon
der haar tusschenkomst, langzamerhand
door de Britscho en Franscho buren zou
worden opgeslokt.
Zoo bedong Engeland reeds, dat do
grenspolitie in Liberia door Engelsche on
derdanen zou worden aangevoerd, terwijl
Frankrijk het recht eischte, om posten op
te richten op Libetiaanscli grondgebied,
ter bescherming van Fransche onderdanen,
die zich daar hadden gevestigd. ,In het
verleden ging reeds een deel yan het
grondgebied van Liberia op die wijze ver
loren. Dat zal in do jtoekomsl Worden
voorkomen door den steun van i merika,
als Liberia's besten vriend.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Engeland.
De vei klaring die de Engelsche koning
zal hebben af te leggen bij de aanvaarding
van het koningschap luidt:
Ik vorklaar hiermede plechtig, in Gods
tegenwoordigheid, cm belijd, dat ik een
tiouwe protestant bon, en dat ik de wetten,
welke de proteslansche troonopvolging in mijn
rijk verzekeren, zal houden naar mijn beste
krachten en overeenkomstig de wet.
Minister Asquith', antwoordende in liet
Lageihuis op een vraag, betreffende de
veto-conferentie, deelde mede, dat de ver
tegenwoordigers van do regeering en de
oppositie twaalf maal vergadciden, en
zorgvuldig de verschillende tegenstellingen
onderzocht hebber.
Het resultaat der conferentie is, dat, hoe
wel er tot dusver nog geen oveieenstem-
ming is bereikt, de bespiekingon toch' zoo
ver gevorderd zijn, dat, volgens onze mee
ning het noodzakelijk en wenschclijk, beide
is, dat deze besprekingen worden voort
gezet.
ik kan zelfs aldus Asquith ver
der gaan en zeggen, dat wij het verkeeid
zouden vinden wanneer zo gestaakt zou
den worden, nu de zaak in dit stadium
gekomen is. Er is evenwel geen spiake
van een voortzetting der bcspiekingen tot
in het oneindige, en wanneer wij in den
loop der conferenties, gedurende het reces
van het pailement tot het resultaat komen,
dat er geen kans op is, dat wij tot een
overeenstemming kunnen komen, waarvan
dan in de aanstaande zittingsperiode van
het parlement mededeeling zal gedaan Wor
den, dan zullen wij de conferentie doen
ophouden.
Het Lagerhuis is verdaagd tot 15 No
vember. Den 3en Augustus zal een for-
meele zitting worden gehouden om de on-
deitoekening m ontvangst te nemen van
de Koninklijke goedkeuring van het wets-
ontweip der Koninklijke troonsbestijgings-
veririaiing, en van andere maatregelen,
waarover het Hoogorhuis de volgende week
beraadslaagt.
deelname aan de politieke misdaden te
Tiflis i.i 1905.
Tusschen Turkije en Bulgarije blijft het
wegens de ontwapeningskwestie in Mace
donië nog gespannen. Op de vriendschappe
lijke veitoogen van den \ertegenwoordiger van
Bulgarije te Konstantinopel antwoordde de
Forto dat zij vast besloten is, de ontwape
ning in geheel Macedonië, zonder in. 't minst
iets toe te geven, door te zetten.
De Bulgnarsche regeering heeft niets tegen
de algeheele ontwapening, maar zij ontvangt
dagelijks berichten, dnt den Christenen de
wapenen worden afgenomen en dat den Mo-
hammedaanschen Turken de wapenen niet al
leen gelaten worden, maar dat dezen ook nog
de wapenen krijgen, die den Christenen afge
nomen zijn.
De Bulgaarsche regeering heeft de vertegen
woordigers der groote mogendheden te Sofia
op de/en ongewenschten toestand opmerk
zaam gemaakt en niet onwaarschijnlijk is 't,
dat Bulgarije zijn bezwaren direct aan de
mogendheden kenbaar zal maken.
Duitschland.
De „Neue Freie Presse" noemt het bericht
van de Jtaliaansche bladen, dat de koning
van Italië den Oostenrijkschcn keizer Frans
Jo/ei uitgenoodigd heeft ter bijwoning van
do onthulling van het Victor Emanuel-ge-
denkteeken een vertegenwoordiger naar
Rome te zenden, onjuist.
Naar gemeld wordt heeft Louis Rademeijer,
die onlangs onder verdenking staande mede
plichtig te zijn aan den bomaanslag op den
landbouwer Kraatz, te Lichtenrade, in hech
tenis werd genomen, een gedeeltelijke be
kentenis afgelegd.
Haar trotsche gestalte hief zich hoog op en
langzaam zei ze
„Dat mag je niet doen. Verarmen is geen
schande, om genade smeeken wölBovendien
al ging je ook naar hem toe, het zou toch
niets geven. Al had jij hem met beleedigd,
dan zou hij ons toch van ons landgoed vcr-
dieven hebben. TIaat hem daarom, Edela,
haat hem met geheel je ziel, maar verneder
je nooit voor lieni!"
Edela was doodsbleek geworden.
„Moeder dus wij zijn arm gij en
ik?"
„Misschien, kind. IVij moeten moed hou
den en elkaar trouw steunen."
En zij omarmden elkaar innig ea lang
twee zwakke vrouwen, die weldra zonder dak
zouden zijn.
IV.
Met een gieter in de hand stond Chris-
tinan Havestrand voor hot perk met hyaein-
then in zijn tuin. Ilij was bezig zijn bloe
men te begieten. Dit was een werkje dat hij
altijd zelf deed, evenals het planten Van zijn
lievelingsbloemen. De/en morgen deed hij het
mot ceti ijver als moest hij er zijn brood mee
verdienen. Zijn gelaat zag er nijdig uit, een
out.- i den trek lag er om zijn mond. Hij
wt e zoo al geruimen tijd, de oogen stijf
op de planten gericht, zonder ook maar óón
oogenblik te nisten en op te kijken.
Daar kwam zijn zoon door den tuin naar
hem toe. De jonge ingenieur was nog steeds
in Rotheneek, hoewel den Verloftijd, dien
hij zichzelf luid toegestaan, reeds lang voorhij
Spanje.
Het antwoord van den II. Stoel op de
Spannschc nota z-al waarschijnlijk de terug-
loeping win De Ojeda tengevolge hebben.
Zooals onze lezers weten, antwoordde het
Valicaan aan de Spaansehe regcoriiur. dat de
II. Stoel de onderhandelingen slechts wil
voortzetten indien minister Canalejas de door
hem onlangs afgekondigde koninklijke beslui
ten ovei de congregation aoorloopig buiten
werking stelt,
Canalejas zat in geen geval aan dezen
eisch gevolg geven. Blijft dus hot Vaticaan
zijn standpunt handhaven, dan kan van Vor
der andcihandelen geen sprake zijn.
Het Madridscho dagblad Liberal" zegt,,
uit goede bron vernomen te hebben, dat de
terugiocping van De Ojeda reeds een beslo
ten zaak is. Minister Canalejas weigerde deze
mededeeling tc ontkennen of te bevestigen.
Tu rk jj e.
Het lid der Turkscho Kamer van Afgevaar
digden, Pastyr Mndschin, is te Batoem in
hechtenis genomen onder beschuldiging van
was en zijn werk eigenlijk dringend noodig
maakte dat hij naar de stad, waar hij woon
de teiugkeerde. Er was iets in hem, waar
door het hem moeilijk viel om te vertrekken.
We! had hij gehucht dit gevoel van zich af
te schuiven, het weg te ïedeneeren, maar
het was hem niet gelukt.
Maar ondanks al die gedachten bleef Ber
nard toch nog bij zijn vader en beproefde
ook verscheiden malen hem tot andere ge
dachten te brengen.
Maar wat gingen hem nu eigenlijk de be-
woneis van Eiehenkamp aan, wat had hij zich
te mengen in haar zaken en in die van zijn
roder? Waren de barones en haar dochter
niet zelf de schuld dat zij in zoo groote
moeilijkheden waren gekomen? Hadden zij
zelf iets gedaan om het dreigende onheil af
te weren? Neen immers, daar waren zij te
trotsch voor nu, waarom zou hij dat dau
beproeven? liet zou immers toch niet baten
hij wist het immerszijn vader zöu nooit
kwaad mot goed vergelden.
„Hier zal zo weg, die hoogmoedige dame,
die zicli zoo veel verbeeldt te zijn 1" had zijn
vader geroepen den eersten keer toen Bernard
tiachlte hem tot zachtheid te stemmen.
„Zij zullen weten wie Christiana Ilavo-
strand is. Jaren lang heb ik haar met goede
daden overladen welnu, thans zal het an
ders worden. Zij zullen het dan eens mer
ken wat het zeggen wil als ik haar vriend
niet langer ben. Buigen zullen ze, vernederd
zullen ze worden. Wacht maar ik zal die
adellijke dames wel klein krijgen
Of het hom er alleen om te doen was wraak
te nemen of dat hij de bewoners van Eiehen
kamp zoo in het nauw wilde brengen tot zij
Griekenland.
Volgens do bladen te Konstantinopel zijn
de consuls der mogendheden-protectoren
van Kieta mot de Kretenser,regeering over
eengekomen, dat Venizelos, slechts dan zit
ting zal nemen in de Grieksche nationale
vergadering, wanneer hij uit al zijn fune-
tiën op Kreta ontslag neemt.
Sommige bladen behelsden het bericht,
dat de Kretenzische premier Venizelos
naar Athene was vertrokken, teneinde deel
te nemen aan de beraadslagingen van de
Griekscho nationale vergadering. Hij zou
het recht daartoe ontleenen aan het bezit
van het Grieksche burgerrecht. De Ma-
tin" verneemt, dat Venizelos naar Athene
was gereisd om een kuur door te maken,
maar niet om als Kretenzisch' woordvoer
der in het Helleensche parlement op te
treden. Venizelos is te verstandig en een
te goed patriot, dan dat hij zijn land in
verlegenheid en Griekenland in moeilijk
heden zou brengen.
Aan de „Times" wordt uit Athene ge
seind, dat aldaar zoowel in pfficieele krin
gen als onder hot publiek groote opwin
ding heerscht tengevolge van zekere ver
klaringen in het Turksche blad „Tanin"
gedaan door Naby'Bey, den Turkschen ge
zant in Griekenland, dio zich thans met
verlof in de Turksche hoofdstad bevindt.
Deze verklaringen, zegt het genoemde
Engelsche blad, toonen zoodanig gebrek
aan eerbied voor Griekenland en koning
George, en zoodanig gemis aan diploma
tieke tact, dat Naby Boy zich haasten zal,
een démenti van dio verklaringen te geven.
wol van belang, te vermelden wat een
Duitseh berichtgever vertelt omtrent het
Cubaansclie leger. Daarin schijnen ernstige
misstanden te bestaan. Herhaaldelijk schij
nen hotsingen voor te komen tusschen mi
litairen en burgers. Van een zeer ernstig
geval maakt de berichtgever melding. Te
Santa Clara bcleedigde eenigen tijd gele
den een soldaat van de guardia rural op
straat een jonge dame. Toen de begeleider
van de dame den soldaat hierover aanmer
king maakte viel deze hem aan en alleen
aan de tusschenkomst van andere burgers
was het te danken, dat de twist niet da
delijk ernstige gevolgen had. Daar echter
zulke gevallen haast dagelijks voorkomen
en de aanmatiging der soldaten van
welke geen gering deel in de gevangenis
heeft gezeten alle perken te buiten gaat,
waren de inwoners van Santa Clara over
het gebeurde zeer verontwaardigd en in
de couranten elschten zij de bestraffing
van den soldaat. Maar, zooals sïeeds, ook
ditmaal wérd geen onTlerzoek ingesteld.
Toen verscheen in oen der bladen een door
velen onderteekend stuk, waarin nogmaals
op bestraffing werd aangedrongen. Dit gaf
aanleiding tot een ernstige botsing. Toen
des Zondags de militaire muziek een con
cert gaf, waren daarbij de meeste familiën
van Santa Clara en bijna het geheele gar
nizoen aanwezig. Plotseling werd een schel
gefluit gehoord, alle militairen trokken den
sabel, en nu volgde een schandelijk tooneel.
De soldaten vielen het publiek met de wa
pens aan; vrouwen, kinderen noch grijs
aards werden gespaard. De aanwezige offi
cieren kwamen niet tusschenïïeide. net aan
tal gewonden bleek zeer belangrijk, alleen
in het ziekenhuis werden 26 gewonden be
handeld. Na dezen heldhaftigen aanval trok
ken de soldaten naar de woning van een
der onderteekenaars van het ingezonden
stuk. Zij eischten dat deze met hen naar
de kazerne zou gaan. Toen hij weigerde
bestormden zij het huis, waarin gee4'.fleur
of venster heel bleef.
Ook in ander opzicht schijnen de toestan
den in de Cubaanscho legermacht zeer veel
to wenschen te laten. Te Havana worden
thans een generaal, twee kolonels, twee
majoors en een kapitein vervolgd onder
beschuldiging van verduistering van gelden.
Cuba.
Een bericht omtrent een muiterij op Cuba
vestigt weer eens de aandacht op de toe
standen op dit eiland, en daarom is het
hem ten slotte om genade kwamen smeeken,
daan an gal Havestrand zich zelf geen re
kenschap.
Maar zeker is dat zijn woede toenam al
naar er meer dagen verliepen, al rmar de dag
van den verkoop nader kwam. Want wat liij
venvacht had, bleef uit er kwamen geen
onderdanige bezoekers om hem om genade
te smeeken. Geen smeekbeden, geen verne
dering liever weiden die daar ginds tot
den bedelstaf gebracht dan dut zij bogen voor
hem, Christiann Havestrand. Wol nu, dan
zouden zij het ondervinden.
Die duistere gedachten hielden Christinan
Havestrand bezig. En hij verheugde er zicli
al op dat het spoedig de dag der verkooping
zou zijn.
Nog twee dagen, dan zou do termijn die hij
gesteld had, zijn afgeloopen, en zou hij vrij
zijn te doen wat hij wilde om zijn geld te
krijgen.
Bernard Havestrand vroeg zich niet langer
af wat er moest ivoiden van de beide vrou
wen op Eiehenkamp. Wat hem in hoofdzaak
z<oo droevig stemde,-was dat het zijn vader
was die zonder dwingende noodzakelijkheid,
alleen uit wraaklust de beide vrouwen onge
lukkig ging maken. Er aon een naam zijn
die die vrouwen zouden vloeken, dat zou ook
zijn naam zijn en dat met recht.
Bernard besloot nog een poging to doen
om zijn vader van zijn plan af te brengen,
liet mocht niet tot het uiterste komen. Hij
moest nogmaals trachten het juiste woord te
vinden. Bernard riep zich alles in de herin
nering terug wat zijn roder aan goeds voor
hem had gedaan. En liij vond veel
dat hem zacht voor zijn Vader stemde. Zou
China.
Tengevolge van een in Thibet geconsta
teerde beroering en ten einde op eventueele
ongeregeldheden voorbereid te zijn, die5 het
gevolg kunnen wezen van een Chinecsche
troepenbeweging, hebben twee regimenten
inlanders en een batterij berggeschut bevel
ontvangen, zich gereed te houden om naar
Thibet to vertrekken, in geval dit noodig
mocht zijn. Er wordt een groote hoeveel
heid krijgsmateriaal to Gnatong op 'het
gebied van het aan Engeland schatplichtige
Sikkim bijeengebracht. De troepen worden
gereed gehouden, om de Engelsche han-
het dan nog niet gelukken de rechte snaar te
treffen in liet hart van zijn vader?
Dus trad hij op zijn vader toe en, legde
zijn hand op diens arm.
Verstoord keek deze van zijn werk op.
„Wat is er? vat wil je?"
„Nog eens met u praten, roder."
Hartelijk klonk de stem van den jongen
man.
Christinan Havestrand duwde echter niw
de hand van zijn zoon van zijn arm en brom
de
„Nu, praat dan maar. Dit wil ik jo echter
wel zeggenals het weer over die kwestie
van Eiehenkamp is, spaar je woorden dan
maar. Jc krijgt daarin niets bij mij gedaan,
niets, versta jo! Ik moet mijn geld hebben
en van de rest, trek ik mij niets aan, niets,
begrepen
En toen Bernard een beweging maakte om.
hem te kalmeeren, werd hij nog driftiger.
„In die zaak heb ik mijn laatste woord
gesproken," riep hij heftig. „Laat. dat dus
rusten als je tenminste wilt dat wij goede
vrienden zullen blijven."
„Dat zullen wij niet, vader, als gij aan
twee zwakke vrouwen uw wraakzucht be
koelt," zeidè Bernard met roste stem.
Vuurrood werd de oude. Wild keek hij in
liet rond, hoog hief hij den gieter' en slingerde
dien met vaste hand te midden der hyacin
then. Eenige oogenblikken bleef hij toen stijf
staan staren naai* de verwoesting, die hij in
zijn woede te midden der schoone bloemen
had aangericht, toen klonk er een vloek van
zijn lippen.
Wordt vervolgd.)
S :H llJiMSOfiE COURANT
1 i
m