Dit nier tataat uil DRIE Matst. Eerste Blad. 63s" Jaargang. Zondag 31 Juli 1910 No. 13368 Edela van der Eielien. Reis-Abonnementen. Kennisgeving. Deze courant verschijnt <1 agel ijKs, met uitzondering van Zon-en FoestdageM Pnjs per kwartaal: Voor Schiedam en Vla ar din gen fl. 1.25 franco per post fl. 1.65. Prijs por week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. j Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. j 1 i Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fL 0.92; iedere regel meet 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats 'die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeeligö voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Burean te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. i voor de Administratie No. 103. De administratie van de „Schiedamsche Courant" is gaarne bereid om tegen ver goeding van porto's aan haar abonné's die voor korten of langen tijd op reis gaan, de Courant aan hun tijdelijk adres te zen den. Ook abonnementen voor den tijd van een halve of heelo maand worden gedu rende het reisseizoen gesloten. De Burgemeester van Schiedam, Brengt bij deze ter kennis van de inge zetenen Dat het kohier van de Belasting op he- tlrijfs- en andere inkomsten No. I dezer ge meente, over hot. dienstjaar 1910/11, door den lieer directeur der directe belastingen te Rotterdam op den 2Sstcn Juli 1910 executoir veiklaard, op heden aan den ontvanger der directe belastingen alhier ter invordering is ovei gemaakt. Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen, alsmede dat heden de termijn van zes weken ingaat, b'innen welke bezwaarschriften tegen eenen aanslag, op genoemd kohier voorkomende, behooren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar hel behoort den 30 Juli 1910. De Burgemeester voornoemd, M. A. BRANTS. BUITENLAND. Schiedam, 30 Juli 19'10. LIBERIA. Zooals wij reeds h'obben medegedeeld verklaarde de gezant van Liberia aan Rou ter's Agentschap, van de hoogste zijde de verzekering te hebben ontvangen, dat het niet in de bedoeling der Vereenigde Sta ten ligt h'ct protectoraat over Liberia op zich te nemen, en dat hel de Unie ook geenszins te doen was om grondbezit te venverven. Ook was er geen sprake van dat politieke beweegredenen aan het op treden der Unie zouden ten grondslag lig gen. Het verdient intusschen do aandacht, w'at de Amerikaanscho minister van buitenland- Roman naar het Duitseh van IIEDW1G ABT. 8) ,,Ja, moeder. Toe, zie mij met zoo verbaasd aanik handelde dien dag zooals uw zoon gedaan zou hebben. En dat is nog niet. alles. Den volgenden dag kwam do jonge Ilave- stiand hier en vroeg u te spreken. U was toen niet thuis ik hob u dut niet ver teld. Ilij wilde mij overhalen dat ik zijn roder om excuse zou vragen, maar ik Edola kon slechts met moeite verder ver tellen en weer drukte zij haar hoofd in haar moeders schoot. „Ik kon het niet doen, moeder! Ik kon niet om vergeving vragen aan den man, die u en vader zoo giof belcedigd heeft!" „Je vader „Ja, hij zei neon, moeder, ik wil die woorden niet herhalen De barones boog het hoofd en legde liaar handen op Edela's haar. Edola greep haar handen en drukte ze hartstochtelijk aan de lippen. „U bent dus niet boos op mij, moeder?u maakt mij geen verwijtenOch, dan komt tdlcs misschien toch nog goed. Wat ik tot ïiog toe niet heb kunnen doen, dat zal ik nu wöl kunnen. Ik zal naar hem toegaan zooals zijn zoon dat verlangde. Leg mij dat als boete op, moccler, omdat ik mij zelf dien dag niet beter bohncrscht heb laat mij hem smeeken genade met ons te hebben Bij die woorden stond de barones snel op. sche zaken Knox, in zijn verslag aan pre sident Taft alzoo in overweging gaf, behalve dan hetgeen do regeling der fi- nancieele aangelegenheden van Liberia be treft. Zoo stelde hij, voor, dat de Vereenigde Staten Liberia zullen bijstaan voor de or ganisatie en oefening van een voldoende gewapendo politiemacht. Dan zal door de Veieenigde Staten in Liberia ton behoeve van de ontwikkeling van den landbouw' en van de natuurlijke rijkdommen van het lantl een proefstation worden ^opgericht. Veider zou in Liberia een kolenstation voor do Noord-Amerikaansche Unie worden ingericht. Het optreden der Unie zou,indien aan deze overwegingen wordt gevolg gegeven, toch bijster weinig verschillen van de ves tiging van een protectoraat. liet schijnt ook, dat aan de politiek der Unie ten opzichte van Liberia inzonder heid de vrees ten grondslag ligt, dat deze door haar gestichte negerrcpublick, zon der haar tusschenkomst, langzamerhand door de Britscho en Franscho buren zou worden opgeslokt. Zoo bedong Engeland reeds, dat do grenspolitie in Liberia door Engelsche on derdanen zou worden aangevoerd, terwijl Frankrijk het recht eischte, om posten op te richten op Libetiaanscli grondgebied, ter bescherming van Fransche onderdanen, die zich daar hadden gevestigd. ,In het verleden ging reeds een deel yan het grondgebied van Liberia op die wijze ver loren. Dat zal in do jtoekomsl Worden voorkomen door den steun van i merika, als Liberia's besten vriend. GEMENGDE MEDEDEELINGEN. Engeland. De vei klaring die de Engelsche koning zal hebben af te leggen bij de aanvaarding van het koningschap luidt: Ik vorklaar hiermede plechtig, in Gods tegenwoordigheid, cm belijd, dat ik een tiouwe protestant bon, en dat ik de wetten, welke de proteslansche troonopvolging in mijn rijk verzekeren, zal houden naar mijn beste krachten en overeenkomstig de wet. Minister Asquith', antwoordende in liet Lageihuis op een vraag, betreffende de veto-conferentie, deelde mede, dat de ver tegenwoordigers van do regeering en de oppositie twaalf maal vergadciden, en zorgvuldig de verschillende tegenstellingen onderzocht hebber. Het resultaat der conferentie is, dat, hoe wel er tot dusver nog geen oveieenstem- ming is bereikt, de bespiekingon toch' zoo ver gevorderd zijn, dat, volgens onze mee ning het noodzakelijk en wenschclijk, beide is, dat deze besprekingen worden voort gezet. ik kan zelfs aldus Asquith ver der gaan en zeggen, dat wij het verkeeid zouden vinden wanneer zo gestaakt zou den worden, nu de zaak in dit stadium gekomen is. Er is evenwel geen spiake van een voortzetting der bcspiekingen tot in het oneindige, en wanneer wij in den loop der conferenties, gedurende het reces van het pailement tot het resultaat komen, dat er geen kans op is, dat wij tot een overeenstemming kunnen komen, waarvan dan in de aanstaande zittingsperiode van het parlement mededeeling zal gedaan Wor den, dan zullen wij de conferentie doen ophouden. Het Lagerhuis is verdaagd tot 15 No vember. Den 3en Augustus zal een for- meele zitting worden gehouden om de on- deitoekening m ontvangst te nemen van de Koninklijke goedkeuring van het wets- ontweip der Koninklijke troonsbestijgings- veririaiing, en van andere maatregelen, waarover het Hoogorhuis de volgende week beraadslaagt. deelname aan de politieke misdaden te Tiflis i.i 1905. Tusschen Turkije en Bulgarije blijft het wegens de ontwapeningskwestie in Mace donië nog gespannen. Op de vriendschappe lijke veitoogen van den \ertegenwoordiger van Bulgarije te Konstantinopel antwoordde de Forto dat zij vast besloten is, de ontwape ning in geheel Macedonië, zonder in. 't minst iets toe te geven, door te zetten. De Bulgnarsche regeering heeft niets tegen de algeheele ontwapening, maar zij ontvangt dagelijks berichten, dnt den Christenen de wapenen worden afgenomen en dat den Mo- hammedaanschen Turken de wapenen niet al leen gelaten worden, maar dat dezen ook nog de wapenen krijgen, die den Christenen afge nomen zijn. De Bulgaarsche regeering heeft de vertegen woordigers der groote mogendheden te Sofia op de/en ongewenschten toestand opmerk zaam gemaakt en niet onwaarschijnlijk is 't, dat Bulgarije zijn bezwaren direct aan de mogendheden kenbaar zal maken. Duitschland. De „Neue Freie Presse" noemt het bericht van de Jtaliaansche bladen, dat de koning van Italië den Oostenrijkschcn keizer Frans Jo/ei uitgenoodigd heeft ter bijwoning van do onthulling van het Victor Emanuel-ge- denkteeken een vertegenwoordiger naar Rome te zenden, onjuist. Naar gemeld wordt heeft Louis Rademeijer, die onlangs onder verdenking staande mede plichtig te zijn aan den bomaanslag op den landbouwer Kraatz, te Lichtenrade, in hech tenis werd genomen, een gedeeltelijke be kentenis afgelegd. Haar trotsche gestalte hief zich hoog op en langzaam zei ze „Dat mag je niet doen. Verarmen is geen schande, om genade smeeken wölBovendien al ging je ook naar hem toe, het zou toch niets geven. Al had jij hem met beleedigd, dan zou hij ons toch van ons landgoed vcr- dieven hebben. TIaat hem daarom, Edela, haat hem met geheel je ziel, maar verneder je nooit voor lieni!" Edela was doodsbleek geworden. „Moeder dus wij zijn arm gij en ik?" „Misschien, kind. IVij moeten moed hou den en elkaar trouw steunen." En zij omarmden elkaar innig ea lang twee zwakke vrouwen, die weldra zonder dak zouden zijn. IV. Met een gieter in de hand stond Chris- tinan Havestrand voor hot perk met hyaein- then in zijn tuin. Ilij was bezig zijn bloe men te begieten. Dit was een werkje dat hij altijd zelf deed, evenals het planten Van zijn lievelingsbloemen. De/en morgen deed hij het mot ceti ijver als moest hij er zijn brood mee verdienen. Zijn gelaat zag er nijdig uit, een out.- i den trek lag er om zijn mond. Hij wt e zoo al geruimen tijd, de oogen stijf op de planten gericht, zonder ook maar óón oogenblik te nisten en op te kijken. Daar kwam zijn zoon door den tuin naar hem toe. De jonge ingenieur was nog steeds in Rotheneek, hoewel den Verloftijd, dien hij zichzelf luid toegestaan, reeds lang voorhij Spanje. Het antwoord van den II. Stoel op de Spannschc nota z-al waarschijnlijk de terug- loeping win De Ojeda tengevolge hebben. Zooals onze lezers weten, antwoordde het Valicaan aan de Spaansehe regcoriiur. dat de II. Stoel de onderhandelingen slechts wil voortzetten indien minister Canalejas de door hem onlangs afgekondigde koninklijke beslui ten ovei de congregation aoorloopig buiten werking stelt, Canalejas zat in geen geval aan dezen eisch gevolg geven. Blijft dus hot Vaticaan zijn standpunt handhaven, dan kan van Vor der andcihandelen geen sprake zijn. Het Madridscho dagblad Liberal" zegt,, uit goede bron vernomen te hebben, dat de terugiocping van De Ojeda reeds een beslo ten zaak is. Minister Canalejas weigerde deze mededeeling tc ontkennen of te bevestigen. Tu rk jj e. Het lid der Turkscho Kamer van Afgevaar digden, Pastyr Mndschin, is te Batoem in hechtenis genomen onder beschuldiging van was en zijn werk eigenlijk dringend noodig maakte dat hij naar de stad, waar hij woon de teiugkeerde. Er was iets in hem, waar door het hem moeilijk viel om te vertrekken. We! had hij gehucht dit gevoel van zich af te schuiven, het weg te ïedeneeren, maar het was hem niet gelukt. Maar ondanks al die gedachten bleef Ber nard toch nog bij zijn vader en beproefde ook verscheiden malen hem tot andere ge dachten te brengen. Maar wat gingen hem nu eigenlijk de be- woneis van Eiehenkamp aan, wat had hij zich te mengen in haar zaken en in die van zijn roder? Waren de barones en haar dochter niet zelf de schuld dat zij in zoo groote moeilijkheden waren gekomen? Hadden zij zelf iets gedaan om het dreigende onheil af te weren? Neen immers, daar waren zij te trotsch voor nu, waarom zou hij dat dau beproeven? liet zou immers toch niet baten hij wist het immerszijn vader zöu nooit kwaad mot goed vergelden. „Hier zal zo weg, die hoogmoedige dame, die zicli zoo veel verbeeldt te zijn 1" had zijn vader geroepen den eersten keer toen Bernard tiachlte hem tot zachtheid te stemmen. „Zij zullen weten wie Christiana Ilavo- strand is. Jaren lang heb ik haar met goede daden overladen welnu, thans zal het an ders worden. Zij zullen het dan eens mer ken wat het zeggen wil als ik haar vriend niet langer ben. Buigen zullen ze, vernederd zullen ze worden. Wacht maar ik zal die adellijke dames wel klein krijgen Of het hom er alleen om te doen was wraak te nemen of dat hij de bewoners van Eiehen kamp zoo in het nauw wilde brengen tot zij Griekenland. Volgens do bladen te Konstantinopel zijn de consuls der mogendheden-protectoren van Kieta mot de Kretenser,regeering over eengekomen, dat Venizelos, slechts dan zit ting zal nemen in de Grieksche nationale vergadering, wanneer hij uit al zijn fune- tiën op Kreta ontslag neemt. Sommige bladen behelsden het bericht, dat de Kretenzische premier Venizelos naar Athene was vertrokken, teneinde deel te nemen aan de beraadslagingen van de Griekscho nationale vergadering. Hij zou het recht daartoe ontleenen aan het bezit van het Grieksche burgerrecht. De Ma- tin" verneemt, dat Venizelos naar Athene was gereisd om een kuur door te maken, maar niet om als Kretenzisch' woordvoer der in het Helleensche parlement op te treden. Venizelos is te verstandig en een te goed patriot, dan dat hij zijn land in verlegenheid en Griekenland in moeilijk heden zou brengen. Aan de „Times" wordt uit Athene ge seind, dat aldaar zoowel in pfficieele krin gen als onder hot publiek groote opwin ding heerscht tengevolge van zekere ver klaringen in het Turksche blad „Tanin" gedaan door Naby'Bey, den Turkschen ge zant in Griekenland, dio zich thans met verlof in de Turksche hoofdstad bevindt. Deze verklaringen, zegt het genoemde Engelsche blad, toonen zoodanig gebrek aan eerbied voor Griekenland en koning George, en zoodanig gemis aan diploma tieke tact, dat Naby Boy zich haasten zal, een démenti van dio verklaringen te geven. wol van belang, te vermelden wat een Duitseh berichtgever vertelt omtrent het Cubaansclie leger. Daarin schijnen ernstige misstanden te bestaan. Herhaaldelijk schij nen hotsingen voor te komen tusschen mi litairen en burgers. Van een zeer ernstig geval maakt de berichtgever melding. Te Santa Clara bcleedigde eenigen tijd gele den een soldaat van de guardia rural op straat een jonge dame. Toen de begeleider van de dame den soldaat hierover aanmer king maakte viel deze hem aan en alleen aan de tusschenkomst van andere burgers was het te danken, dat de twist niet da delijk ernstige gevolgen had. Daar echter zulke gevallen haast dagelijks voorkomen en de aanmatiging der soldaten van welke geen gering deel in de gevangenis heeft gezeten alle perken te buiten gaat, waren de inwoners van Santa Clara over het gebeurde zeer verontwaardigd en in de couranten elschten zij de bestraffing van den soldaat. Maar, zooals sïeeds, ook ditmaal wérd geen onTlerzoek ingesteld. Toen verscheen in oen der bladen een door velen onderteekend stuk, waarin nogmaals op bestraffing werd aangedrongen. Dit gaf aanleiding tot een ernstige botsing. Toen des Zondags de militaire muziek een con cert gaf, waren daarbij de meeste familiën van Santa Clara en bijna het geheele gar nizoen aanwezig. Plotseling werd een schel gefluit gehoord, alle militairen trokken den sabel, en nu volgde een schandelijk tooneel. De soldaten vielen het publiek met de wa pens aan; vrouwen, kinderen noch grijs aards werden gespaard. De aanwezige offi cieren kwamen niet tusschenïïeide. net aan tal gewonden bleek zeer belangrijk, alleen in het ziekenhuis werden 26 gewonden be handeld. Na dezen heldhaftigen aanval trok ken de soldaten naar de woning van een der onderteekenaars van het ingezonden stuk. Zij eischten dat deze met hen naar de kazerne zou gaan. Toen hij weigerde bestormden zij het huis, waarin gee4'.fleur of venster heel bleef. Ook in ander opzicht schijnen de toestan den in de Cubaanscho legermacht zeer veel to wenschen te laten. Te Havana worden thans een generaal, twee kolonels, twee majoors en een kapitein vervolgd onder beschuldiging van verduistering van gelden. Cuba. Een bericht omtrent een muiterij op Cuba vestigt weer eens de aandacht op de toe standen op dit eiland, en daarom is het hem ten slotte om genade kwamen smeeken, daan an gal Havestrand zich zelf geen re kenschap. Maar zeker is dat zijn woede toenam al naar er meer dagen verliepen, al rmar de dag van den verkoop nader kwam. Want wat liij venvacht had, bleef uit er kwamen geen onderdanige bezoekers om hem om genade te smeeken. Geen smeekbeden, geen verne dering liever weiden die daar ginds tot den bedelstaf gebracht dan dut zij bogen voor hem, Christiann Havestrand. Wol nu, dan zouden zij het ondervinden. Die duistere gedachten hielden Christinan Havestrand bezig. En hij verheugde er zicli al op dat het spoedig de dag der verkooping zou zijn. Nog twee dagen, dan zou do termijn die hij gesteld had, zijn afgeloopen, en zou hij vrij zijn te doen wat hij wilde om zijn geld te krijgen. Bernard Havestrand vroeg zich niet langer af wat er moest ivoiden van de beide vrou wen op Eiehenkamp. Wat hem in hoofdzaak z<oo droevig stemde,-was dat het zijn vader was die zonder dwingende noodzakelijkheid, alleen uit wraaklust de beide vrouwen onge lukkig ging maken. Er aon een naam zijn die die vrouwen zouden vloeken, dat zou ook zijn naam zijn en dat met recht. Bernard besloot nog een poging to doen om zijn vader van zijn plan af te brengen, liet mocht niet tot het uiterste komen. Hij moest nogmaals trachten het juiste woord te vinden. Bernard riep zich alles in de herin nering terug wat zijn roder aan goeds voor hem had gedaan. En liij vond veel dat hem zacht voor zijn Vader stemde. Zou China. Tengevolge van een in Thibet geconsta teerde beroering en ten einde op eventueele ongeregeldheden voorbereid te zijn, die5 het gevolg kunnen wezen van een Chinecsche troepenbeweging, hebben twee regimenten inlanders en een batterij berggeschut bevel ontvangen, zich gereed te houden om naar Thibet to vertrekken, in geval dit noodig mocht zijn. Er wordt een groote hoeveel heid krijgsmateriaal to Gnatong op 'het gebied van het aan Engeland schatplichtige Sikkim bijeengebracht. De troepen worden gereed gehouden, om de Engelsche han- het dan nog niet gelukken de rechte snaar te treffen in liet hart van zijn vader? Dus trad hij op zijn vader toe en, legde zijn hand op diens arm. Verstoord keek deze van zijn werk op. „Wat is er? vat wil je?" „Nog eens met u praten, roder." Hartelijk klonk de stem van den jongen man. Christinan Havestrand duwde echter niw de hand van zijn zoon van zijn arm en brom de „Nu, praat dan maar. Dit wil ik jo echter wel zeggenals het weer over die kwestie van Eiehenkamp is, spaar je woorden dan maar. Jc krijgt daarin niets bij mij gedaan, niets, versta jo! Ik moet mijn geld hebben en van de rest, trek ik mij niets aan, niets, begrepen En toen Bernard een beweging maakte om. hem te kalmeeren, werd hij nog driftiger. „In die zaak heb ik mijn laatste woord gesproken," riep hij heftig. „Laat. dat dus rusten als je tenminste wilt dat wij goede vrienden zullen blijven." „Dat zullen wij niet, vader, als gij aan twee zwakke vrouwen uw wraakzucht be koelt," zeidè Bernard met roste stem. Vuurrood werd de oude. Wild keek hij in liet rond, hoog hief hij den gieter' en slingerde dien met vaste hand te midden der hyacin then. Eenige oogenblikken bleef hij toen stijf staan staren naai* de verwoesting, die hij in zijn woede te midden der schoone bloemen had aangericht, toen klonk er een vloek van zijn lippen. Wordt vervolgd.) S :H llJiMSOfiE COURANT 1 i m

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1