6?."to Jaargang Vrijdag 5 Augustus 1910 «No. 13372 Edela ?an der Eichen. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen. Prijs per kwartaal; Voor Schiedam en Vlaardingen ft. 1.25 franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen, i Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. 1 Bureau: Lange Haven Ho. 141 (hoek Korte Haven), I 1 Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meeï 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats 'die zij innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zjjrv gratis aan het Bureau te hekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. Reis-Abonnementen. De administratie van de „Schiedamsche Courant" is gaarne bereid om tegen ver goeding van porto's aan haar abonné's die voor korten of langen tijd op reis gaan, de Courant aan hun tijdelijk adres te zen den. Ook abonnementen voor den tijd van een halve of heele maand worden gedu rende het reisseizoen gesloten. Afsluiting Kcthdstraat. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, brengen ter openbare kennis, dat de K e- t helst raat van Vrijdag 5 Augustus as. tot nadere aankondiging, voor liet verkeer met rij- en voertuigen zal zijn gesloten. Schiedam, 4 Augustus 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. A. BRANTS. De Secretaris, V. SICKENGA. Kennisje vin g. Inrichtingen welke gevaar, schade ol hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van" Schiedam Gezien het verzoek van ARÏÏ JORDAANS om vergunning tot uitbreding zijner fabriek tot vervaardiging van alle soorten voertuigen en jjzeroon- structiën, aan de Hoofdstraat nos.34 36, kadaster sectie L nos. 1553 en 1554, door plaatsing van een stoommachine van 35 P K., ter vervanging van 2 stoomwerktuigen, elk van 10 P.K, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Doen te weten dat voormeld verzoek met de bijlagen op de secretarie der gemeente is ter visie gelegd; dat op Donderdag den 18n Augustus a.s., des namiddags ten 2 ure, ten raadhuize gele genheid zal worden gegeven om bezwaren tegen het toestaan van dat verzoek in te brengen en die mondeling of schriftelijk toe te lichten dat gedurende drie dagenvóór het tijd stip hierboven genoemd, op de secretarie, der gemeente, van de schrifturen, die ter zake mochten 2ijn ingekomen, kennis kan worden genomenen dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep op eene beslissing ingevolge de Hinderwet gerechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig art. 7 dier Wet voor het Gemeentebestuur of een of meer zijner leden Roman naar het Duitseh van IIEDW1G ABT. i2) De hamei' van den dcurwaardci had heden geen werk op Eiehenkamp, en zij die geko men waren om een bod te doen op bet hee renlmis gingen stil weder terug, daar ze niet binnengelaten werden. Uitstel van de verkooping was noodzakelijk geworden dooi' den dood van de barones. „Ja, ja," zeidc Ciiristiann Ilavestrand toen men hem vroeg ol hij genoegen nam. met dit uitstel. „Ja, ja," on hij was met de anderen teruggegaan. Do barones was des nachts gestorven en haar oude zaakwaarnemer had dit bericht aan Huvenstrand gebracht, hem daarbij zóó aanziende, alsof hij hem het Knïnstecken op het voorhoofd wilde drukken. En Ilavestrand govooldo dit zeer goed. Ilij was blij Eiehen kamp weer achter zich te hebben. „Ik ga m voet terug," zei hij tegen don koetsier, die hom op Eiehenkamp gebracht had. Zóó in oen wagen zitten, zich niet kun nen verroeren neen, dat kon hij niet. Op (ie heenreis was dit anders geweest. Hij had het zich toen gemakkelijk gemaakt, had zicli breed in do kussens gevleid, zijn dikke, vleezige handen met de tonkelende dianmn ten ringen op zijn knieën uitgespreid en had hij zich zolfgetLaeht„Zoo, nu zal zij onder vinden, wat zij zich zelf berokkend heeft. En die lamme jongen mag voor mijn port doen wat hem goed dunkt." zijn verschenen, ten einde hun bezwaren mondeling toe te lichten. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 4 Augustus 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. A. BRANTS. De Secretaris V. SIGKENGA. BUITEN JLi AND. Schiedam, 4 Aug. 1910. TURKIJ E. Het rijk der Halve Maan heeft den 23sten Juli den tweeden jaardag van het herstel zijner constitutie gevierd. Op dit feest zijn donkere schaduwen geworpen, hoewel uiter lijk alles zonder stoornis "verliep. In de eeiste plaats hoeft de ontwikkeling van den jongen conslitutiorieelen staat getoond, dat de door dc Jongturken gehuldigde politiek van toenadering der nationaliteiten tot elkaar met een niet te verhullen fiasco schipbreuk heeft geleden. Want Turken, Bulgaren en Grie ken staan thans vijandiger tegenover elkaar,, dan ooit onder de zelfheerschappij van Abdoel Hnmid het geval was, zaj hot dan ook dat de gewapende macht een bloedige uitbarsting van den lassenhaat in groolen omvang wist te verhinderen. Vervolgens heeft do ontdekte samenzwering van den geheimen bond Isla- knt, welks vertakkingen zich tot in Albanië uitstrekten, doen zien, op hoe onzekere grondvesten. het Jongturksche bewind is ge bouwd. Ondanks alle officieele overwin ningsbe- richten is de opstand in Albanië nog lang niet onderdrukt, en de jongste maatregel der Tuiksclie legeering, de begonnen ontwape ning der Christenen in Macedonië, dreigt de Macedonische bendenbeweging te doen lier- leven. Voorts kenmerkte de werkzaamheid van het parlement, dit voornaamste resultaat der Jongturksche revolutie, in de beide afge- loopcn jaren zich geenszins door patriottischen ijver en opoffering voor liet vaderland, en uit de gchcelc stemming, die in de hooge ver gadering heerschte, kan men moeilijk eemge verbetering voor de toekomst, concludeerep, zelfs wanneer men allo gebreken aan de oner varenheid en ongeschooldheid der volksver tegenwoordigers ten goede wil laten komen Uit al deze genoemde factoren blijkt dui delijk, dat het nieuwe Turkije even onproduc tief is als het oude, en dat de aan do West europeeschc sintert ontleende instellingen slechts als een dun vernis het oude half bar- banrschc Turk e van Abdoel Ilnmid over dekken. Do ccnigc eigenschap der Turken was hcerschen, en die bezitten ze thans nog. Maar htm begrip van heersehen is nog steeds dat der middeleeuwen en het is zeer kenmer kend voor bet starre zielizelfblijvcn van liet Tuiksclie volkskarakter, dat de eenige hor- vorming, welke de Turken grondig hebben doorgevoerd, do reorganisatie van het leger was. Op dit leger alleen berust hun heer- Havestrand dacht er aan hoe z.iiu zoon gistei avond voor hem had gestaan en gc /cgd had „Drijft gij het waatlijk tot hot uiterste, va der? Maar ik zeg uschikt gij de zaak niet, vóór dezen dag om is en zendt gij d barones geen boodschap, dat ze uitstel vai krijgt, dan breek ik voor altijd met u. In Godsnaam dan." „Ik moet liet landgoed Eiehenkamp bezit ten," had de oude woedend geioepen, zijn zoon had lie.m sprakeloos aangezien en hem ioeti den mg toegekeerd. De stemming van Ilavestrand tegenover do barones was daatdoor niet verbeterd. Als iiij dacht aan zijn gang naar Eiehenkamp^ waar het stecncn wapen met diens spreuk loven dc deur hing, dan moest hij nog honend lachen. „Breken dan maar, als het buigen te zwaar valt Hot was hom steeds alsof hij een slag in 't anngezichl kreeg bij dc gedachte hoe alles zich toegedragen had. Den kwam er oen, woede in hem, een woede over haar die hem dit aangedaan had. Terwijl Ilavestrand naar huis wandelde dacht hij er aan, dat men Item als oorzaak van haar dood beschouwde. Maar ze moeten me dat maar bewijzen kunnen, dacht hij. De barones was dood, wat ging hot hem aan! Alsof 't niet alle dagen voorkwam dat een vrouw plotseling stierf, die al aan slapeloosheid en een zwak hart leed. Aan 't hart"aan 't hart, die ge dachte liet hem niet los en zoo ging hij al kuchend de landstrom, langs naar Rodeneck terug. Opeens bleef hij staan en voelde naar schappij. Daar echter in onzen tijd het be houd der heerschappij nog op heel andere voorwaiuden dan op het leger alleen berust, en dc Turken niet in staat blijken zich deze to vei schaffen, moot het resultaat der Jong turksche pogingen om liet verstijfde Osmaan- schc staatslichaam nieuw leven in tc blazen als onvoldoende woulen beschouwd. Het ver overingskarakter der Jongturksche regeerders blijkt nergens duidelijker uit, dan uit de om standigheid, dat de staat van beleg te Kon- stantinopel nog steeds voortduurt. Het eenige, wat de Turksche bladen van deze toestanden weten te zeggen, is, dat Europa geduld moet hebben. Nu, Europa heeft geduld, maar hoe lang dat nog zal duren? Hot ligt voor de hand, dat de kleine chris tenvolken van den Balkan zich tegenover do vorsteikte militaire macht der islamatische Turken aaneensluiten. De Turken doen wel iswaar" hun best om de oude vceten tussehen Bulgaren en Grieken levendig te houden on do keikenwet, onlangs door den sultan onder teekend, begunstigt dit streven. Deze wet be paalt, dat in de Europeescho vilajets de ker ken, waarom strijd wordt gevoerd, en daar mee ook de scholen tot die nationaliteit zul len behooren, welke de meerderheid heeft. Daardoor krijgen de Bulgaren een groot aan tal kerken van de Grieken en dc veront- -waardiging van doze laatsten is natuurlijk gtoot. Maai" ondanks de groote concessie, welke den Bulgaren in de kerkenkwestie is vc-tleand, eu die bewijst, dat, hoezeer de Tur ken eiop uit zijn om de Bulgaren voor zich te winnen, ze op geen dankbaarheid van doze hoeven te rekenen, want wal de eene maat regel goedmaakt, bederft de andere weer. De door de Turksche ïegeering bevolen ontwa pening der christenen heeft daarvoor wel ge zorgd. De beweging tegen dezen maatregel vindt, naar het heet, hierin zijn oorzaak, dat de christelijke bevolking der Macedonische vilajets niet weerloos wil staan tegenover- de uit Bosnië immigreerende moslems, en daar voor bestaat wel eenigszins reden. De werke lijke en laatste reden is echter de diepge wortelde, onuitroeiba.ro haat der Bulgaren en Grieken tegen de Turken, welke eerst zal op houden, wanneer de laatste Turk uit Mace donië is verdwenen. Aan het koninkrijk de.r Bulgaren komt ge heel van zelf de leiding bij deze missie toe, en dc sluwe Ferdinand is de geschikte man om het den weg te wijzen en tot de overwin ning te brengen. Maar zijn bedachtzame po litiek is den Bulgaarschen heethoofden te langzaam en derhalve pogen ze, door steeds opnieuw op touw gezette bendenbcwègingen, de vertraagde beslissing to verhaasten. GEMENGDE MEDEDEELÏNGEN. Engeland. Minister-president Asquith en de loid- mayor van Londen hebben het plan op gezet tot stichting van een gedenkteeken voor Eduard Vil te Londen. De lord- mayor zal een Mansion House-commissie voor de verzameling van het geld in stellen. /ijn voorhoofd waarop zweetdroppels stonden. Dat ontbrak or nu nog maar aan. Die daar in de verte nadeide, was zijn zoon Bernard. En weer kwam de woede in Christiaan Ilavestrand op, maar hij zou zich tegen iede- ïen aanval wel verdedigen. Laat ze maar* op komen hij zou ze wel krijgen. En ook zijn jongen behoefde hij niet te schuwen. Vastberaden tt'ad hij hein tegemoet. Bernaid bleef voor zijn vader staan. Zijn jong gezicht was, niettegenstaande het harde loopen, vaal bleek, de cogen biandden hem en uit zijn stem klonk hevige ontzetting. „Gij komt van -Eiehenkamp, vader is is het werkelijk waar?" Christiatin Havestrand wendde 't hoofd af onder den strengen blik van zijn zoon. „Als gij dat weet, dan zal 't wel waar zijn. Er is niets aan te veranderen en niemand kan 't liclpen." „Niemand? En weet ge wat men tui mompelt vader, weet gij dat?" Als een rechter die rekenschap vraagt, zoo stond Bernard daar. „En wat mompelt men dim? Dnt het flesehje van haar slanpdruppels leeg voor haar bed stond? Dut is niet goed gegaan. Wat gaat mij dat gepraat aanWat gaat mij de heele geschiedenis aanZij zelf is al leen de schuldige haar hoogmoed die verduivelde hoogmoed. En is het waar, dat zij zelf een eiiul aan haar leven maakte dan was het alweer slechts haar hoogmoed, zonde en schande nog er bij, waar zij toch als zij gewild had mij „Zijg vader, -- zwijg 1" Daar legde zijn vader schuw de hand op Bertuud's arm. België. Volgens de „Nieuwe Gazet" is de ware reden van het ontslag van ,minister Dcl- beke een geschil tussehen don koning en den minister van openbare weiken ^van- gaande de leening van vijf en veertig millioen voor de verschillende prachtwer ken, namelijk de twintig millioen voor Ostende, het „Musée Mondial", enz. liet schijnt wel, dat de koning dit alles tot bescheidener vei houdingen brengen ,vii, en die uitgaven regelen wil naar den toe stand der rijksfinanciën. Het blad vindt dat deze mededeeling een helder licht op den .toestand Werpt. „Onze jonge koning zal dus, rnet prak- tischen zin, vooral aan ernstige dingen denken, en de weikon van louter weelde alleen din op het voorplan stellen, wan neer hot hoogstnoodzakelijke zal verricht zjjn, „Zijn kranig optreden laat ons ,toe, te veronderstellen, dat hij geheel afgebroken heeft met den ouden sleur, en vastbeslo ten is op moderne wijze te regeeren. „Liet zijn troonrede het alvast niet doorstralen?" Volgens de Parijsche „Figaro" is dit ontslag de vooibode van een reconstruc tie van het Belgische ministerie. Het plan bestaat, het tegenwoordig kabinet in meer demoeratischen geest te hervormen. Men verwacht, dat aan den leider der „jeune droite", Carton de Wiart, een plaats in het ministerie zal worden ingeruimd. Met deze lezing der „Figaro" is eenigs zins in overeenstemming het gisteravond uit Brussel afgezonden telegram, dat de minister van kunsten en wetenschappen, baron Descamps, bij den koning zijn ont slag heeft ingediend, naar het heet om persoonlijke redenen. F r a n k r ij k. Het laatste artikel van den senator Ger- vais over de beperking der bewapening, waarvan wij onlangs den korten inhoud weeigaven, heeft in do Duitsche .(conser vatieve) pers een storm van verontwaar diging teweeggebracht. De grondtoon van hun critiek is over het algemeen: laten Frankrijk en Engeland beginnen, dan zal Duitschland volgen. De bekende Engelsche philosoof en staatsman, lord Avebury, stelt in een par ticuliere correspondentie, evenals Gervais, Duitschland aansprakelijk voor den dwa zen wedloop in zake de bewapening der naties en zegt: de regeering van denkei- zer weet zeer wel, dat wij bereid zijn toe te treden tot elke redelijke regeling. Het Spaansche koningspaar vertoeft deze dagen in de Fransche hoofdstad. Het ken- „Waar wou je heengaan? Naar Eiehen kamp toch niet? Daar kunt gij thans niets doen, daar zullen ze „,Op de plaats zelf wil ik alles hooren, zelfs al jagen ze de honden op mij los 1" Bernard schudde de hand die op zijn am rustte, van zicli af en ging zijn vader voor bij. Deze zag den heengaanden na totdat hij om den hoek van de straat verdwenen was. Toen ging ook hij veteer, langzaam, voot voor voet. Ilij had er zelf ook nog wel wat meer van willen weten. Bernard zou er wel niet lang blijven en met zijn jonge beenen zon liij hem wel spoedig weer inhalen en dan bonden ze het laatste eind nog samen loopen. Dit kwanv Ilavestrand wenschelijk voor. Ze vaten toch altijd goed met elkaar geweest, hij en Bernard. Twist, zooals dat wel tussehen vaders en Volwassen zoons voor kwam, had tussehen hen nooit plaats gehad. Het zon nu ook wel goed gaan, meende Ha vestrand. Ze moesten elkaar alles vertellen wat zij dachten over deze geschiedenis en dat kon als zij met elkaar terug gingen, Ilij wilde wachten en ging daarom op een bank zitten, halfweg Rothaneck en Eiehenkamp. Iinvestrand moest lang wachten. Eindelijk zag hij Bernard weer aankomen. Langzaam en in gedachten verzonken kwam hij terug. Hij keek steeds naar den grond. Toen hij eindelijk 't hoofd ophief, zag hij midden op do Jandsti'aat zijn wachtende vader zitten. Dadelijk verliet hii de landstraat en koos zijn weg door het veld. Op 't Voorhoofd van Ha vestrand zwollen do aderen van toorn op, zijn zoon trachtte hem te ontwijken! Wat moet dat alles beteckonen eerst de seönes thuis, nu tevergeefs gewncht op zijn jongen merkendste van dit bezoek is tot nog too geweest een langdurig onderhoud van ko ning Alfons met minister-president Briand, Wat daar word besproken, is geheim ge bleven, maar de rustelooze journalistieke fantasie heeft reeds verband gebracht tus sehen den strijd van Spanje tegen Rome en Briand, den man, die door zijn juri- disch-religieus duel met het Vaticaan tot macht en roem is gekomen, en zet de stoutste boomen over dit onderhoud op. Dc duurte in Frankrijk wegens den te wachten slechten oogst, welke reeds in ver hooging der broodprijzen aan den dag is getre den, zal nog voel sterker zijn invloed bij de wij nen doen gelden.De prijzen stijgen reeds in den gioothandel gedurende eenige maanden en de voihooging neemt in de laatste weken aan merkelijk toe. Dit is ook reeds merkbaar bij den vei koop in 't klein, daar de volksrestau- rants, vooral de zoogenaamde „bouillons", do gewone prijzen van den wijn gaan verhoo- gen. Daar ook de fruit zeer slecht is uitge vallen, moet het jaar 1910 als een der slecht ste van de laatste tien jaren worden be schouwd. Spanja, Een redacteur van de ^Voz de Gui- puzcoa" heeft een onderhoud gehad met minister Prieto, waarin deze opkwam tegen de beschuldiging, door de clerieale bladen geuit, als zou de regeering bij de onderhandelingen met het Vaticaan den eerbied, verschuldigd aan het hoofd der kerk, uit het oog hebben verloren. De minister verklaarde, dat de regee ring van den beginne af zich' verzoenings gezind had betoond, maar dat het Vati caan van geen toegeven had willen we ten, Vooral beklaagde hij zich over het feit, dat men het te Rome nietnoodig heeft geacht te antwoorden op de nota van 26 Mei j.h, in welke de regeering de hoofd punten van de voorafgaande nota's, be treffende de opheffing van de overtollige kloosters en de niet-wettige orden, had samengevat. Te Bilbao zijn de gemoederen nog steeds niet tot kalmte gekomen en te Parnpe- lona hebben de winkeliers Maandag j.l. hun winkels gesloten gehouden als pro test tegen het optreden der regeering. Men vreest voor een verergering van den toestand, nu do Carlisten gemeene zaak maken met de katholieken. De „Matin" verneemt, dat aan het Va ticaan nog geen besluit genomen werd ten opzichte van do terugroeping van den Pauselijken nuntius te Madrid. Op het oogenblik is men ter secretarie bezig een antwoord te redigeeren op de Spaansche nota. Dit antwoord zal eerst aan een bui tengewone vergadering van kardinalen wor den voorgelegd om ten laatste door den Pans te worden goedgekeurd. De laatste berichten uit Madrid melden, en plotseling groep hem do gedachte aan: zooals liij daar nu op hein had gewacht, zou hij misschien jaren en jaren op zijn zoon moeten wachten, 't Was of zijn keel dicht- gesnoerd werd. Nogmaals wierp hij een blik vol haat in de richting van Eiehenkamp en ging toen heen. Dat alles had hij aan barones Van der Eichen te danken! VI. Met verwmdo blikken zag Edela allen aan die tot haar spraken en haar trachtten tc troosten den doker, die naar Eiehenkamp gehaald was, ofschoon hij niet meer helpen kon, den officier \an justitie c-n een paar dames van de naastbij gelegen landgoederen, die haar kwamen bezoeken met betraande ge zichten. Als uit een geestenwereld klonk haar steeds een stem tegen„Voor jou alleen zul len de deuren weer spoedig open gaan, die zich voor de barones Van der Eichen geslo ten hadden en gesloten bleven toen zij om hulp roepend daar voor stond." Wilde toom kwam in Edela op. Met baar handen weerde ze allen af die tot haar kwamen, en van haar lippen kwam een kreetvooit.gij allen, ga toch hoen. Er bleef degenen die uit werkelijke deel neming gekomen waren, niets anders over, dan te vertrekken. Maar men nam het haar niet kwalijk, deze beklagenswaardige dochter, men zou weer komen otn haar, zijn deelne ming te betuigen en een gebed te doen voor de rust van de doode. Wsrdt vervolgd.) fïB-lEEIMIVISO

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1