63"e Jaargang
Saterdag 27 Augustus '910
it
No. 13391
"i ill.s1J1s
Edela van der Eichen.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Deze courant verschijntd ag el ij k's, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardinecn 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
brengen ter kennis van de ingezetenen,
dat op Woensdag 81 Augustus a. s, den ver
jaardag van H, M. de Koningin
a, de Bareaux ton Itaadlmlze, het Archief,
alsmede het Museum gesloten zullen zijn en
het Bureau van den Burgerlijken Stand
(Schoolstraat 12) slechts geopend zal zijn
van des 's middags '1212i/g uur;
b. de Nassanstraat van 's namiddags 1—3
uur en de lange Nieuwstraat en de Tulnlaan
van 's namiddags 36 uur voor het verkeer
met rjj- en voertuigen zullen woiden afge
sloten
c de Flautage (hot plantsoen) van 's na
middags 36 uur gesloten zal zijn
d, ten 1 ure de bruggen en slat/en voor
liet scheepvaartverkeer zullen worden geslo
ten en de pont in de Buitenhaven zal wor
den stilgelegd.
Schiedam, 26 'Augustus 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
v. LUIK, L.S
Advcrtentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn. b
t Burean: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
niet al is, en de schoonzoon van vorst Nieo-
hms, don koning van Italië mot zijn gemalin,
koningin Helena, in de Montenegiijtischc
hoofdstad aangekomen. De andere koninklijke
schoon/,oon van den vorst der „Zwarte berg-
gen Peter van Servië, is giotnmendc (huis
gebleven, want hij gevoelt de vciheffing van
zijn schoonpapa niet alleen als con persoon-i
lijke kicnking, maar ook als een clwaisdiij-
verij van z.ijn Groot-Servische plannen, welke
van Belgrado uitgaan. Door de oprichting van
een tweede stamverwant koningsschap krij
gen die plannen een grootcn concunent, die
des te gevaarlijker is, omdat de populai itoit
van den toekomstigon koning onder do Ser
vische bevolking van het Balkan-schiereiland
veel groot-er is dan het ietwat gehavende aan
zien van Peter Karageorgewitsj. Want Nikifa
(Nicolaas) Pelrowitsj Njcgosj wordt in de lie
deren der Servische Guslai'spelers als een na-
tionalen held gevierd.
orst Nikita is de laatse der Balkan-
vorston, die de koningskroon krijgt, en uit
dit oogpunt beschouwd, mag men hem deze
rangvorhooging zekerlijk gunnen, hoewel ze
niet geheel vrij is van een comisch bij
smaakje. Geheel Montenegro telt niet veel
meer dan een vierde millioen inwoners, en de
koningstitel komt den hecrschcr van zoo'n
onbelangrijk land in geen geval toe, nog ge
heel afgezien van de representatiekosten in
hel buitenland, welke het arme land bijna on
dragelijke lasten zullen opleggen. Het ver
moeden, dat de vader van deze gedachte
niet te Montenegro en bij zijn vorst, maar
daarbuiten is te zoeken, ligt derhalve vooi'
do hand. Dit vermoeden, vindt ook behalve
in de politieke constellatie op het Balkan-
schiereiland oen zekere bevestiging in den
toast, dien vorst Nikita hij het feestmaal
Ier eorc van den koning der Bulgaren uit
bracht. Daarin heette het: Voor alles, wat
koning Ferdinand als monarch on staatsman
voor zijn groot volk heeft gedaan, zeg ik God
on Rusland, onze groote boschormers, dank.
De ,,groote beschermer", de witte Naar te
Petersburg, wien Nikita evenzeer dankt als
God, zet ook thans den vorst, van Montenegro,
wïon Alexander III eens den ,,oenigen vriend
van Rusland" noem de, door zijn wil de ko
ningskroon op het hoofd.
In deze vriendelijkheid van den tsaar
\oor Montenegro ziet men in Duit=chland een
hak tegen Oostenrijk. Sen ie, toch ook een
der Slavische broederen, is onttouw gewor
den en heeft met Oostenrijk een handefever-
ding aangeknoopt. Do troon van Peter Kara
georgewitsj staat echter zeer zwak en wan
nen de tsaar wil beklimt Nikita of zijn z.oon
Danielo den Sorvischcn troon en Rusland
heeft aan de zonen der zwarte bergen en de
Grootservische dwepers onverschrokken voor
vechters, die zich op zijn wenk op Oos
tenrijk zullen weipen.
De dynastie Pcfiowifsj Njegosj is de oudste
dei tegenwoordige christelijke Balkau-dvnns-
lioén. Ze werd door Daniel Pelrowitsj uit
het dorp Njegosj gesticht, die in 1G97 wla-
inrichtingen welke gevaar, schade
ol hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Brengen ter algemeene kennis, dat, aan
gezien het deskundig onderzoek met betrek
king tot hef verzoek van de firma P. MEL-
G11ERS om vergunning tot oprichting eener
d i s t i 11 e e r d e r ij aan de Lange Haven
no. 76, kadaster sectie C no. 942, met 2
stoompompen, elk van 2 P. K., nog niet ge
ëindigd is, de beslissing op deze
aanvrage is verdaagd.
Schiedam, den 25 Augustus 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
v. LUIK, L. S.
Schiedam, 2Cï Aug. 1910.
MONTENEGRO.
Don 2Ssten Augustus, dus ov ei morgen,
zal tc Ccltinjc de proclamatie vau Moute-
negio (ot koninkrijk plants lieblxm. Voor de
plechtigheid, waarmee deze gebeurtenis zal
gepaard gaan, zijn reeds de koning' der Bul-
gmen, van wiens kioon do nieuwheid ook nog
Roman naar het Duitsch van
HEDWIG ABT,
Prijs der Advcrtentiën: Van 16 regels II. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel, Groote letters naar de plaats 'die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
dika (umtnbisH;hop) werd, want, Montenegro
weid doot som ei ei ne aartsbisschoppen gcic-
greid. Tot 1815 was de wereldlijke macht
mot hot geestelijke primaat vereenigd en daal
de whidika's ongehuwd moesten blijven,
weid steeds een neef troonopvolger. Danielo l
scheidde de geestelijke en wereldlijke macht
en huwde. Tïii weid in 1800 vei moord en
het, daar hij geen kinderen had, zijn tioon
na aan zijn neef Nicolaas. Nauwelijks twee
jaar na z.iin 11 oonsbest ijgi ng brak de oorlog
uii met Turkije, waarin de kleine staot bijna
was vernietigd, indien Oostenrijk niet tits-
schcnbeido was gekomen. Deze oorlog maak
te Nico'aafe bijzonder populair. Die populari
teit weid noggiootcr in den oorlog van 187G.
In 1878 veroverde hij de kastvcstingen van
Antivari en Duleigna, welke hem door hot
Congres van Berlijn werden gelaten.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
moedden, dat het door de gioote werven
was opgedragen.
Overigens weet de „Neuo llamburgische
Zeitung" mede te deeten, dat de arbei
ders bereid zijn op bemiddelingsvoorstel
len in te gaan, terwijl door de werkgevers
alle bemiddeling wordt afgewezen. Men
hoopt evenwel, dat voorstellen van auto*
ritairen kant beter gevolg zullen hebben,
aangezien de schade door de staking ver
oorzaakt steeds grooter wordt en reeds
een deel der opdrachten, die dc Duitsche
weiven hadden moeien krijgen, aan Enge
land zijn gegeven.
31)
In z.ijn hotel gekomen, giec" hij naar pen
en inkt. Hij zou dien kei el schrijven, hij zou
hem rekenschap vragen van zijn brutale
wooidon. Wat hij schrijden zou dat behoefde
bij niet ooi -t tc overdenken.
Toon hij zijn brief klaar had, begon hij
terstond nog een tweeden. Hij wilde zijn zoon
schrijven die had ook weer eens iecht op
oen groot van z.ijn vader. Ook freule Van der
Eichen zelf wilde hij nog schrijven.
En laat in don nacht moest de kellncr do
hiievon nog posten. Fioulc Van der Eichen
zou weten dat zij nog niet van Christiaan
Ifnvostrand af was. Hij eeiii dronken boer!
Edela las, sfevat Christiaan TTnvcstrand
schroef. Het schrijven deed haar pijnlijk aan.
leder woord tioï haar als een gemeenheid,
een smodelijken hoon
Moest zo dit alles gelooven, kon en moest
dit niet een wraakzuchtige leugen zijn?
Neon, liet was waarheid, wat hij schreef,
dat iedere bete, die Edela v. d. Eichen sedert
ccti vol jaar nuttigde, het dak boven haar
hoofd, ja zelfs dc klceren, die ze dioeg, lou
ter aalmoezen waren van oen Ilavestrand.
Haar handen trokken aan haar kleed, als
of ze het in stukken wilde scheuren, alsof
ze zichzelf in stukken wilde trekken. Zij, die
sedert jaar en dag door Christiaan Nave-
strand's zoon onderhouden en gevoed was!
„Aan geld k'eeft geen smet, men bevlekt
zich de hooggeborene handen er niet mee.
Altijd maar aannemen, wat zich voouloet!"
Zoo schieof haar Christiaan Ilavestiaiul.
Zeker dacht hij, dat ze de bion kende, waar-
uil liet geld voor haar onderhoud vloeide
Ze dreigde een oogenhlik haar bezinning
to veiliezen. Alles wat ze tot nu toe in haat-
leven van Ila vest rund had ondervonden, was
niets, nog niets in i ei ge! ij king met dit, met
de/on ongehoordeu smaad.
O, was het toch muur een leugen, wat lumr
zoo ondenkbaar, zoo ouverdrugelijk scheen.
Ze wankelde naar haar schrijftafel. Ze wilde
nam haar notaris in Rothoncck schrijven*
Maar misschien was die mee in het complot,
(lij dacht misschien evenals Ha vest rand, dut
geld altijd goed is-, van wien het ook af
komstig is.
Neon, aan hem zelf moest ze schrijven,
aan Barnaul Ilavestrand, hem zijn vaders
brief sturen en dc waarheid van hem vragen.
Zijn adres wist zo weliswaar niet, maar ze
kon den brief naar den notaris sturen, deze
zou hem dan wel verder bezorgen.
Tn vliegende haast bracht /e den brief zelf
naar de post. Daarna keerde ze huiswnaits.
Maar voor de huisdeur gekomen, keerde ze
weer terug, 't Was haar nu te benauwd bin
nen vier muien.
Over de Hercules brug gekomen, ging ze
den Tiergiuten iu en liep langs de meest af
gelegen zijpaden. Een gedachte ging als
vlammend vuur door haar hoofdwraak, over
den smaad dien de zoon van Christiaan Ha-
veslrnml linnr aangedaan hnd. Verbitleul wns
z.ij tegen Bernard llnvestrand, duizend maal
eiger nog als toon lui haar toegevoegd bad,
terwijl bij baar zoo "bij den tuff greep, dat
België.
Voor de Brussclscho rechtbank zal zeer
waarschijnlijk oen proces om 40 millioen
worden aanhangig gemaakt. Den len Juli
is het Belgische Koloniaal Bestuur begon
nen met de uitvoering van een der her
vormingen, die in den Kongo moeten plaats
hebben. liet gold de invoering van han
delsvrijheid en oogstvrijheid voor caout
chouc en wel om te beginnen in het Ka-
saïgebied. Tot dusver waren handel en
oogsten in handen der Kasaï-Maatsoh'ajppij,
die zich met 14 kleinere maatschappijen
had vei bonden. Dit verbond /beweert nu,
dat het door de nieuwe wet niet alleen
benadeeld wordt, maar dat de wet boven
dien in strijd is met het contract volgens
hetwelk de Kasaï-Mantschappij nog gedu
rende 20 jaar het uitsluitend monopolio
in haar gebied zou bezitten. Op grond
hiervan eisold do maatschappij van- den
Belgischen Staat een vergoeding van
40 millioen frs., voor bel geval dat de
Staat dc wet werkelijk ton uitvoer gaat
leggen. De Staal wil oen procos vermijden
en onderhandelt thans nog mol de direc
tie dor maatschappij.
D u i t s c h 1 a n d.
Van de staking der Werfarhelders is het
einde nog niet te voorzien, ze breidt zich
integendeel nog verder nit. De groote Wer
ven n.L trachten oen deel van haar werk
aan de kleinere over te dragen, met dit
gevolg, dat de arbeiders dier kleine Wer
ven zeer op hun hoede zijn en tot sta
king overgaan zooclia zij maar vermoeden
met zulk con overdracht te doen te heb
ben. Reeds hebben op verschillende klei
ncre werven ecnigc honderden den arbeid
neergelegd, terwijl op de werf Osterholz-
Scharmbeek 200 aibeiders onmiddellijk
werden ontslagen, omdat zij reparalieveik
weigerden te verrichten, waarvan zij vei-
dc toeken.-- van /ijn vingers daarin stonden:
„Schaamt gij u niet
da, schamen moest z.ij zich nu. Zij zou ster
ven van schaamte, als zij zich niet op hem
kou wreken.
klaar hoe kon zij zicli wreken? Wederom
met de zweep in de hand? Zou zo hem in 't
gezicht slaan, een slag met do roede op zijn
voorhoofd geven, dat hij zoo trotseh ophief
toon hij zeide: „Er is ook nog een andere
adel, ficuie Van dor Eichen. als die een wa
penschild draagt." Zou z.e
Zij kon het niet voldragen! Ilad hij dan
niet geweten, dat hij haar de cryste vernede-
ïmg aandeed, die men haar aandoen kon, die
zii nooit, nooit weer te boven zou komen?
Of was het werkelijk slechts medelijden
geweest, deelneming voor de arme, door de
heele wereld vet Intone wees?
O]) een bank, die midden in liet groene
bosch stond, was ze neergezonken.
In 't dichte woud klonk een zachte meer
lousing. Eon snik kwam plotseling uil Edela'
hoisl.
Zij sprong op. Mot veisclnikte oogen zag
ze om zich heen. Om Godswil, nu niet wee-
non, weg van deze eenzame, geheimzinnige
plok, waar oen geheimzinnig stem tot haar
dooi dringen wilde, die niets wist van nangc-
danen smaad, een stem die niet om wraak
schreeuwde, een stem waarvan -/.ij vreesde, dat
zij ham- waanzinnig z.oti maken, als zo haar
nog laiujoi hooide!
Vau hel small'- pad, dal zich door hol kien
polhout slingeule, ging ze naar de hoofdkam
eu bleef daar besluiteloos staan alsof ai noch
floei noch richting meer wist.
Een wagen van de cleetiisehe tram ging
haar vootbij, zij stamde dien na zonder te
Denemarken.
Op het congres der transportarbeiders,
dat eenige dagen geleden te Kopenhagen
is geopend, heeft de Berlijnschc afgevaar
digde Muller betoogd, dat een inteinatio
nale staking van zeelieden, zooals door
de Engclscho vakvereeniging wordt voor
gestaan, op het oogenhlik krankzinnig zou
wezen en stellig voor de zeelui slecht
zou afloopen.
llavelock Wjlson en Benn Tillet, uit En
geland, spraken hem tegen en handhaaf
den hun plan van een staking, althans on
der Engelsch zeevolk.
Een voorstel, dat de zeelui zich zouden
afscheiden van het internationale verbond
van transportarbeiders en een eigen ver
bond vormen, dat met het verbond van
transportarbeiders in nauwe aanraking zou
blijven, werd aangehouden.
Spanje.
Koning ALfons heeft Woensdag, terug
gekeerd van zijn bui tenia ndsche reis, den
ministerraad te Siui Scbastiaan gepresi
deerd, Waarin o. a. over 'de verhouding
tusschen Spanje en het Vatieaan werd
gesproken.
Minister-president Canalejas zette breed
voerig dc goheele campagne der katho
lieken tegen artikel 2 der Grondwet uit
een, te beginnen met het bezoek der ka
tholieke dames ten paleize en eindigend
met do heftige taal, die van af vele kan
sols tegen de regeering wordt uitgeslagen.
In het tweede gedeelte der zitting deed
Canalejas mededeeïing van een telegram
van den markies de Gonzalez, waarin de
verzending gemeld werd van oen nota
van het Vatieaan, in antwoord op 'do
laatste nota der Spaansehe regecring. We
gens haar lengte vond do markies liet
niet raadzaam do nota over te seinen.
Italië.
In een zitting van den ministerraad heeft
de directeur-generaal van den gezondheids
dienst verklaard, dat de cholera geen
voortgang nam en de toestand zich ver
beterde. De ministerraad stond 900.000 lire
toe tot leniging van den nood door do
epidemie veroorzaakt. Vervolgens hechtte
de raad zijn goedkeuring ,aan de uiteen
zetting van de buitenlandsche politiek door
Italië gevoerd, welke de minister van bui
tenlandsche zaken gaf. De minister zal
binnenkort een ontmoeting hebben 'met
graaf Aebrenthal.
Turk ij e.
De commissie van onderzoek inzake hel
complot tegen de regcering heeft haar ver
slag aan den krijgsraad verzonden. De com
missie heeft 45 per0onen, die nu in hech
tenis zijn, sc.hu dig bevonden, o. W. dr,
Riza Nour, lid van de Kamer, diens vrouw
en de voortvluch ,ige Kemal bei. Verschei-
denen, die onscluldig waren bevonden, zijn
vrijgelaten.
Vereenigde Staten.
■Roosevelt heeft zijn eerste redevoering
voor de aanstaande- campagne te Uticn,
do woonplaats van vice-president Sherman,
gehouden. Ze was een aanVal tegen Sher
man, welke volgens de „Matin" met een
schitterende overwinning werd bekroond.
Roosevelt sprak in eer. openlucht-ver
gadering voor ongeveer 10.000 boeren en
wensehte den senator Davenpoit, een ge
slagen vijand van Sherman, geluk in de
volgende bewoordingen: „Ik acht mij ge
lukkig op de tribune den senator Daven
port tc zien, Want de eenige politiek waar
van ik boud is die, waarin het betame
lijke zi paart aan het succesvolle. Do
beste manier voor een politicus om zijn
partij te dienen is daadwerkelijk de be
langen van het volk te dienen. En daar
om ben ik bliji den heer Davenport hier
te ontmoeten."
Het enthousiasme, dat Roosevelt's op
treden veroorzaakte, was onbeschrijfelijk.
Vrouwen en kinderen applaudisseerden als
i azend. Zijn tournée zal, volgens het Pa-
rijsche blad, een ware triomftocht wor
den. Alles doet gelooven, dat Roosevelt
er in slagen zal do geheele repuhlikeinsclie
partij om zich te yoreenigenin elk ge
val schijnt dc positie van de „oude garde"
vxij hachelijk.
De vrienden van Roosevelt te Saratoga
pogen thans een speciale vergadering, nog
vóór de eerste verkiezingen, bijeen te roe
pen, waarin dan Sherman eenvoudig als
tijdelijk voorzitter geschrapt en Roosevelt
in zijn plaats benoemd zou worden. Zij
ickenen hiervoor op een meerderheid van
ongeveer 32 stemmen.
Sherman had, gedurende Roosevelt's op
treden te Utica, dc stad verlaten. Hij. laat
zich over niets uit en schijnt zich reeds
als verloren voor het politieke leven te
beschouwen.
De „Evening Post" meent te kunnen ver
klaren. dat de Amorikaansche Tariefcom
missie vóór December 1911 geen wijzi
gingen in de tegenwoordige tarieven zal
kuimen voorstellen.
v.eten wat ze zag. Toen schrok ze op van
iemand die haar groette.
Zij keek om en zag giauf Tauern voor zich
staan, llij moest uit de elcctrische tram ge
komen zijn.
„Zoo, Ironie, is hel mondje van gisteren
u goed bekomen?" \roog hij hofiijk, maar
wilt oppen lakkig.
„Noen, meneer de graaf." 't Liefst had ze
l.em toegeroepen hoe heleedigd zij zich ge-
i oelde.
„Niet? Heelt de Taanhuuser u in den
dioom gestoord, of het veelbewogen slot in het
hotel u ontstemd?" vroeg hij langzaam. „Wat
ging u dien dronken boer aan?"
„En -- als hij mij nu vvèl eens aan ging?"
Zij kou dit gezegde niet onderdrukken.
Zijn oogon zagen haar doordringend aan.
„Zullen we verder gaan?" vroeg hij kort.
Mechanisch ging ze een paar schreden ver
der, maar bleef weer staan, toen hij plotse
ling vroeg:
„Denkt u nog wel eens aan on ze ontmoe
ting op de steile rotsen?"
Verdiepte hij zich nog wei eens daarin?
vroeg Edela zïeh af. Waarom vroeg lui dat
nu, op dit oogenhlik?
Haar stem klonk scheip, toon ze ant
woordde
„Ja, ik denk er nog wel eens nnn."
Het scheen toen. nis kou hij haar zijn lei
ding aanbieden, op het gevaarlijke pad.
„Wat betcekenl de/e vraag?"
„Ik wou mij ter uwer beschikking stellen,
freuie Van der Eichen. zoo |r zich een weg
voor u opent, dien u niet alleen kunt of
dm ft bewandelen."
Uit deze woorden klonk meer dan ze uit
spraken.
„Wat weet u van mij?" vroeg ze.
„Ik weet zoo vut alles, wat er van u te we
ten is, Edela van der Eichen."
Beteekendc dat, misschien, dat hij ook wist,
wilt ze zelf pas heden wist? Was de heele
wereld daar misschien al van vervuld?
Schreeuwde Christiaan Ilavestrand het in
alle winden uil en zij alleen had daar geen
vermoeden van?
Toen raakte Tauorn zacht haar arm aan.
„Kom, ga mee freule, wij hebben beide
dezelfde behoefte: den koristen weg te nemen
on dan eeref te ontbijten."
Ze zag hem aan als verstond ze hem niet.
Hoe meende hij dat, vroeg zij zich af,
wilde hij met lumr in een restaurant, gaan?
Zij schudde het hoofd.
„Neen, graaf."
„ïk ga langs den koristen weg naar huis.
Fieulo Vau der Eichen. dool u dat niet?
Kom nu toch mee, daar steekt toch niets in,
als u mij veroorlooft in uw gezelschap te
gaan ontbijten."
Ondanks den hoogmoed, die uit zijn woor
den klonk, zag ze hem in liet lachende gezicht.
Maar voor zij een wooul tot antwoord had
gevonden, knikte lnj en zei:
„liet is werkelijk niet ver, in een paar
minuten zijn we iu Chailottenhof. Wees toch
geen kind, freule, en kom mee
En Edela liep werkelijk nnn zijn zijde moe.
Dat hij zoo over haar beschikte, rleed
haai goed. Ook de hoogmoed van zijn koud
gezicht deed haar goed. Wat hij ook van
lumr mocht weten, van haar oogonblikken
vau zwakheid kon hij niets vermoeden. Dat
ze dit plotseling duidelijk gevoelde, maakte
hom opeens sympathiek voor haar.
(Wordt vervolgd,J
MEDAMSCIHE COURANT