83*" laargang Dinsdag 30 Augustus 1910 Ha. 13393 Edela van der Eichen. Kennis gey ing. Kennisgeving. K c ïi n i s g e y i n g. BUITEM.A3R SCHIEDAMSCHE COURANT. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen. Pnjs per kwartaal: Voor Schiedam en V laar din gen fl. 1 25 franco per post fl. 1.65, Prijs per week: Voor Schiedam en V] aardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertcntiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekome». In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, brengen^ ter algemeene kennis, dat op Woensdag 31 Augustus a. s de Zwemschool zal zijn gesloten. Schiedam, 29 Augustus 1910, Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. A. BRANTS. De Secretaris, v. LUIK, L.s Op 31 Augustus zal het KANTOOR der Gasfabriek en "Waterleiding tot 13 uur 's middags geopend zijn. Schiedam, Augustus 1910. DE DIRECTEUR. De Burgemeester van Schiedam, Brengt bij deze ter kennis vaa de inge zetenen Dat bet kohier van de Belasting op be- drijfs- en andere inkomsten No. 4 dezer ge meente, over het dienstjaar 1910/11, door den heer directeur der directe belastingen te Botterdam op den, 27sten Augustus 1910 executoir verklaard, op beden aan den ont vanger der directe belastingen alhier ter in vordering is overgemaakt. "Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen, alsmede dat heden de termijn van zes weken ingaat, binnen welke bezwaarschriften tegen eenen aanslag, op genoemd kohier voorkomende, belmoren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort den 29sten Augustus 1910. De Burgemeester voornoemd, M. A. BRANTS. Klczeriysts Kamer van Koophandel en Fabrieken. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, Gezien artikel 9 van het Koninklijk Be sluit van den 4den Mei 1896 (Staatsblad No. 7G) Brengen bij deze ter kennis, dat de lijst der kiezers van leden der Kamer van, Koop handel en Fabrieken alhier, den 22sten Augustus j.l. definitief opgemaakt, met in gang van den Isten September n.s., gedu rende acht dagen voor een, ieder op de ge meente-secretarie, afdeeling Bevolking Roman naar bet Duitsch van 1IEDWIG ABT. (Schoolstraat 12), ter inzage zal worden nc- dergelegd. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 29sten Augustus 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd M. A. BRANTS. De Secretaris, V. LUIK, L. S. 33) Met bevende banden maakte Edelu lang zaam den brief open. Het. was een carte de correspondence, waarop slechts weinig woor den waren gesclnevcn. En de onderteokening was Adriium Tuucrn. De brief was dus niet van Bernard ILavc- slrand. Zij liet baar arm slap vallen. Wat ging het haar op dit oogenblik aan wat graaf Tauorn haar had te zeggen Maar ten slotte las zij toch wat daar mot vaste hand op de kaart geschreven was: „Barones Edelu, Indien u dat wilt toestaan zal ik vanmid dag zelf bet antwoord op mijn vraag komen halen ik wil u persoonlijk vragen of gij er in toe wilt stemmen uw naam met don mijnen te verwisselen en mijn gemalin te worden. Uw dw. Adriann Tauct'n." Zij wilde lachen, luid lachen, als betrof hei een grapje, dut men haar geschreven had Doch toen schudde zij ongeloovig het hoofd Zij werd daar toch zeker niet inec bedoeld wol neen, het was niet mogelijk. Maar bot adres was aan haar gericht, daaromtrent kon geen twijfel bestaan duidelijk stond daar haar naam en daarnaast hot adellijk wapen van Tauorn. Dan was het slechts scherts, dacht zij toen. Maar do gnuif zou haar tocli in scherts zijn hand en naam niet aanbieden. Deze zaak Schiedam, 29 Aug. 1910. DUITSCHLAND. De jongste rede van keizer Wilhelm neemt, zooals was te verwachten, ccn eerste plaats hi onder de beschouwingen der dagbladen en in do publieke opinie. De kwestie welke do meeste belangstelling inboezemt is dc hou ding, welke de rijkskanselier, Von Belhtmuin- ITölhveg in dezen denkt aan te nemen. Dc li berale en socialistische bladen, zoo ook orga nen der gematigde rechterzijde, nk de ,Neue.ste Nachricliten", verzoeken den lieer v. Bethmann een afdoende verklaring te geven. De publicatie der redevoering in den ,Rcichsunzeiger" maakt volgens de alge meene opinie oen beraadslaging daarover in den Rijksdag mogelijk. Velen twijfelen er aan of de rijkskanselier met zijn verklaring zoolang zal wachten. Daar dc laatste echter met vacantia is, blijft de rijkskanselarij op 't oogenblik zwijgen over de plannen van den kanselier. We laten hier enkele persstemmen volgen: „Met een algemeene verbluftheid", aldus liet „Berliner Tageblatt" (onnfh. radicaal), „is de rede des keizers te Königsberg ge bonden, ontvangen. Wie haar ook las, ieder schudde het hoofd. Wat moet dit alles? In hot binnenland lieerseht consternatie, in het buitenland spitst men weder de ooron zoo nis eens bij de debatten over het beruchte Kaiserinterview. Op de beurs sloeg de Kai- serrede als een bom in en de koersen, der Rijkisleeningen. en der Pruisische Consols raakten aan het wankelen." Volgens de „Berl. Zeitung" beteekent de rede „Storm". Dit is ook de rneening van de nationalistische „Thgl. Rundschau", die uit roept „Deze rede duidt op storm zij zal een bruisend opzien baren. Wij betreuren het dat de keizer zich weer z o n d o r d w i n g c n d e n o o d z aak in het vuur der openbare cri- tiek begeeft en op onze bianenlandsche poli tiek een invloed uitoefent die haar v a n geen nut kan zijn". De onaflr. radicale „Vossische Zeitung" „Helaas moet worden betwijfeld of zijn woor den wol in staat zullen zijn dc ontstemming die in hot land heersclit, te verdrijven," De „Frankfurter- Zeitung" zegt, dat de rede „het juiste begrip van de volksstemming op betreurenswaardige wijze mist". De „Bórsencourier" zegt: „Do vrna dringt zich onverbicklellijk op, hoe het moge lijk is, dat na de gebeurtenissen van Novem- moest ernstig gemeend zijn daaraan was geen twijfel, maar toch kwam haar dit zoo zonderling voor, dat zij niet, anders veronder stelde dan dat de schrijver van dit bericht zijn verstand verloren moest hebben. Iluar, die hij nauwelijks kende, vroeg bij zijn vrouw- te worden Zij, de vrouw van graaf Tauorn Neen, dat kon niet zoo zijn Of was het oen onbeschaamde geestigheid, omdat zij gewei gord had met hem sherry uit één glas te drinken. Maar ook die gedachte ging weg en klaar gevoelde zij het nu: giaaf Tauern vroeg haar in vollen ernst zijn vsouw te worden. Waarom hij dat deed? Misschien wel om dat zij zoo geheel alleen in de wereld stond en omdat graaf Tauern dam om van. haar di gehecle onderwerping verwachtte, die hij van zijn vrouw cischte. Zoonis hij schreef, schoen hel Edela niet toe dat hij door groote liefde bewogen werd. Dan zou de toon, waarin het schrijven gesteld was, veel anders, veel wttri •gei- geweest zijn. Dan had zij tussehen de re gels moeten lezen van een groot, brandend verlangen om haar dc zijne te mogen noemen en linnr te mogen drukken in zijn urmen Liefde, zooals zij zich die dacht, kon hot onmogelijk zijn. Zij gicep met, bevende hand naar luim- voorhoofd en streek zich verward door lie haar. Liefde neen liet kon niet zoo zijn Dc hoogmoedige graaf had haar dit gevraagd vast verwachtend dut zij hom niet weigeren zou, dat zij zijn voorste! want meer dan dat kon het niet zijn terstond zou aanne men en dnt zij zeer vereerd zou zijn nu -rij haar waardig genoedig achtte om zijn vrouw te worden. Edela luinlde diep adem, haar oogmt sch'u her 100S, wier herhaling men nooit weer hoopte te beleven, opnieuw een dergelijke uiting van den keizer kon plaats hebben, die zonder twijfel het geweldigste opzien en de bitterste commentaren zal verwekken. liet is een pijnlijke terugslag, roept het blad uit, welke een enorme emotie en de bit terste commentaren zal uitlokken. In de kringen der sociaal-democraten zal de echo van de rede hot meest gevaarlijk zijn. Het artikel, dat de „Vorwiirts" erover pu bliceert is er het bewijs van „De rede van Wilhelm II is, zegt het socia listische orgaan, een openhartige belijdenis tot het absolutisme, de .onbewimpelde ver kondiging van de tegenstelling, die er tus- sciren den wil van den keizer tot alleenheer schappij en den wil van het volk naar zeif- regeering bestaat. De klove, die in de Novem berdagen zichtbaar werd, is in werkelijkheid nooit oveibrugd. Zij is nu breeder en'dieper dan ooitde rede van 25 Augustus is veel erger dan de uitlatingen, die den November storm onketend hadden. Wilhelm II verklaart zich met een nadruk, die zelfs in vroegere re devoeringen niet bereikt is, aanhanger van het koningschap bij Gods genade. In zijn bieiu heeft de mystieke gedachte wortel gc- ■c holen, dat hij een uitverkoren werktuig van God is. En hij zelf laat op de onverzoenlijke tegenstelling, waarin deze gedachte tot alle weikciijke grondwettige instellingen staat, een schel licht vallen. „Krachtens eigen recht en van Gods ge nade is aan de Pruisische koningen de kroon verleend, niet echter door parlemen ten, volksvergaderingen en volksbeslui- tenAls uitverkoren werktuig des he mels is aan Wilhelm II alleen geopenbaard, wat voor het Duitsche volk, dat door den hemel niet begenadigd is, goed en nuttig is. Ministers, parlement, do meening van het volk zijn maar beletselen en hindernis sen, die den keizer bij Gods genade niet van de wijs mogen brengen, liet is de op vatting vait de Aziatische dwingelandij, die Wilhelm II als zijn eigen opvatting aan het Duitsche volk aanbiedt. „Heeft de rijkskanselier deze redevoer ring gekend? „Op deze vraag moet oen antwoord ko men voor de vergadering, welikc de con stitutie heeft ingesteld (mot vette letters). Wij eischen de mededeeling daarvan aan den Rijksdag. „Wilhelm II hooft '[persoonlijke regime geproclameerd. De vertegenwoordigers van het volk hebben tot plicht den hand schoen op te rapen en de kroon te doen terugkeeren binnen de constitutioneel» grenzen." Ook Fransche bladen vestigen dc aan dacht op deze passage, Waarin do keizer zich zegt te gevoelen aLs een koning hij de,gratie Gods. De Temps" constateert, dat het met de kwestie der verantwoordelijkheid vaar den kanselier ten aanzien van den keizer ge steld is als destijds Biilow vis a vis don keizer. De „Liberté" vraagt zich af, of parlement n volk erin zullen toestemmen om Wil helm It te volgen. De „üobats" zegt, dat de historie do poging van den souverein, die zich niet tevreden stelt met te regeeren, maar ook wil heerschen als een „grand spectacle" zal beschouwen. GEMENGDE MEDEDEELINGEN. Duitsch land. De behangers en zeilmakers der Ilam- burg-Am'erikalijn hebben zich bij de staken de werfarbeiders aangesloten. Ze zijn ge deeltelijk door vrouwen en meisjes ver vangen. Het „Hamburger Fremdenblatt" verneemt dat het ministerie van binnenlandsche za ken beide partijen gepolst heeft en bemid delend wil optreden. Het geval van spionnage te Borkum schijnt aanleiding te worden tot een be langwekkend hoogverraad-proces. Hot is ge bleken, dat de twee gearresteerden leeds in het vorig jaar zich van plannen der Duitsche fortificaties hebben weten meester te maken en ook reeds pliotografieën van de nieuwe oorLogshaven te Helgoland aan een. vreemde mogendheid hebben verkocht. terden ca or kwam op haar gezicht de trot- sche vastberaden uitdrukking, die haar vroe ger zoo eigen was geweest. Noen, noen. Hij vergiste zich. De harenes Van der Eiehcn liet niet zoo gemakkelijk over zich beschikken. Zij zou zich niet om een adellijk kroontje verkoopen. De graaf had te licht daarover gedacht. Ilaar blik ging nnnr den schoorsteenman tel, waar een klokje stond te tikken. Tien uur wees het klokje en tegen den middag zou de graaf komen om liet antwoord op zijn brief te halen. Dan moest zij zich haasten, dat hij nog vóór dien tijd van haar een bood schap kreeg om hem het vooigenomen Ivs zoek te doen opgeven. Zij snelde laar de deur, maar daar bleef zij plotseling staan en luisterde aandachtig. In de gang hoorde zij de stem van het dienstmeisje „Tk zal even gaan vragen. Wilt u hier binnengaan?" liet dienstmeisje deed de salon voor den bezoeker open, niet vermoedende dat Edela hier was. Deze trad onwillekeurig even terug om don binnenkomende te laten passec ren. Het was een lieer die langzaam de kamer binnentrad Bernard Ilnvestiand en Edela tan den Eichen stonden tegenover elkaar. Sprakeloos staarde zij hem aan. het was haar niet mogelijk een woord uit te hrengou. Zelf was hij dus gekomen hij zelf, dat wiw alles wat zij dacht. Alle kleur week uit haar gezicht. Maar ook hij was blijkbaar zeer ontsteld nu hij geheel onvciwncht tegenover haat' stond. Vreemd klonk zijn stem toen hij einde lijk, diep voor haar buigend zei „Vergeef mij, barones, dnt ik hier reeds zoo vroeg, vóór het eigenlijke visitemir kom." tere. Dit besluit verwekt, ook met het oog of. liet gioot aantal troepen die op het oogen blik te Bilbao geconcentreerd zijn, groette bezorgdheid. Griekenland. Het blad „Athenai" geeft het volgende resultaat der verkiezingen voor de Nationale Vergudeting: 94 Theotokisten, 04 Rhallys- ten, 34 Mavromikalisten, voorstanders van een Constituante, 13 Zaimisten 4 Kretensers, 30 Thessalische agrariërs, 26 radicalen, voorstanders van de Constituante, 4 socialis ten, 86 onafhankelijke!!. Denemarken. 'Het internationale congres van Iran's portarbeiders is Vrijdagavond te Kopenha gen gesloten. Aangenomen werd het voor stel, dat vier afgevaardigden van liet congres onverwijld opgenomen zouden wor den in dc internationale centrale organi satie van zeelui te Berlijn, om toebereid selen te treffen, opdat de toestand der zeelui zop spoedig mogelijk verbeterd zou Worden. Indien de readers niet willen on derhandalen, acht men een staking moeilijk te vermijden, Donzelfden dag, dat het Intern, congres van transportarbeiders werd gesloten, is te Kopenhagen geopend de internationale con ferentie van vrouwen, ter inleiding van het intern, socialisten congres. Met algemeene stemmen werd aangeno men een motie, waarin de conferentie haar diepe verontwaardiging over het misdrijf uitspreekt, dat de regeering van den Tsaar tegen de staatkundige vrijheid in Finland staat te plegen en liaax hartelijke groe ten en beste wensohen aan do Finsclie arbeiderspartij zendt. Spanje. De federatie der Aibeiderevereenigingen heeft in een te Bilbao gehouden nachtverga- doi ing besloten Maandag a.s. de algemeene werkstaking in alle bedrijven at' te kondigen ton treken van solidariteit met de mijnwer- Vereenigde Staten. Met groote snelheid reist Roosevelt het land door en houdt o\era! redevoeringen. Be gonnen te Utah, hield hij zijn laatste redevoe ring te Chicago, en overal wordt hij door ont zaggelijke mensrhenmassa's onder geestdrif tig gejuich ontvangen. Algemeen blijkt de wensch hem in 1912 weer ia het Witte Iluis te zien, een wensch, dirn hij, blijkens zijn openlijk uitgesproken terzekering „dat hij voortaan do misdadigers zou straffen" zelf schijnt te doelen. Te South Bond in den haat Indiana, verklaarde hij in een rede voering. dat hij „het trustgepeupel tot re kenschap afleggen zou dwingen en dc eer lijkheid zou handhaven, al moest daardoor de mooiste zaak van het land geruïneerd worden". Thibet. In Britsch-Indië acht men het mogelijk, dat de Dalay Lama de voorstellen, hem door China gedaan, zal, aannemen en naar Lhassa terug zal keeren, mits hij in zijn volle waardigheid hersteld wordt. De Dalay Lama heeft den Chineesc-hort amban te Lhassa uitgonoodigd, om teDar- jiling de voorstellen van China ambtelijk te komen bevestigen. Nu herstelde ook Edelu zich, zij maakte een Inindlxnveging om hem duidelijk te ma ken dat liii alle overbodige woorden achter wege moest laten. „U bent zeil' gekomen dat wil zooveel zeggen als dat u mijn brief licht gekregen? En, wat is uw antwoord? Is het do waarheid wat uw vader mij geschreven heeft? Ja of neen?" „Neen Diep ademde zij als wilde zij zich een zworen lu«t van de boret wentelen. Maar de last wilde nog niet van haar afvallen. IIoc beslist dit „.neen" ook werd uitgesproken, zij meende er iets in te hoeren van onzekerheid alsof hij niet geheel de waarheid had gezegd. „Ik bedoel," vroeg zij nogmaals, „of uw vader alles wat hij mij schreef, gelogen heeft." Hij keek lmar in haar toornige oogeu, maar hij antwoordde niet terstond. Zij deed een stap terug en greep zich vast aan de tafel. Hij zag hoe opgewonden zij was en daar om wilde hij nu ronduit met haar spreken. „Barones ik heb geen bolcediging be doeld met wat ik mij veroorloofd heb te doen. Had ik .niet het recht iets te doen? Stel tt voor dat door een uwer ouders iemand oen groot onrecht was gedaan stel u voor dut zij zich het eigendom van iemand luidden toegeëigend zonder noodzaak en daardoor den betrokkene in het verderf hadden gestort, zoucll gij dun niet liet recht hebben dien on gelukkige te helpen, door hem terug te ge ven wat uw ouders hem hadden ontnomen? En zult gij iemand veroordcelen die aldus handelt, alleen om onrecht zooveel mogelijk te herstellen? Zult gij hem veroordcelen, omdat Korea. Burggraaf Terauki, dc nieuwe resident- generaal van Korea, heeft verklaard, dat de keizer van Japan den wensch' te ken nen heeft gegeven, dat niets onboproofjd zal worden gelaten om dc Koreancn tot het inzicht te brengen, dat de annexatie geen vernedering voor hen is, maar mte- gl-ndeol een Weldaad. De Japansche staat kunde zal er naar streven de hulpbronnen van Korea te ontwikkelen. Van gezaghebbende zijde wordt ver klaard, dat hoewel de verdragen met bui- tenlandsche mogendheden door de annexa tie vervallen zijn, de tegenwoordige tolta rieven voor Korea voor onbcpaaLden tijd gehandhaafd blijven. Buitenlanders zullen in Korea dezelfde rechten genieten als in het overige gedeelte van Japan. Men verwacht geen ongeregeldheden bij do afkondiging van de nadere bijzonderhe den der annexatie, die niet voor 29 dezer zal plaats hebben. hij ingrijpt in een leven dat door zijn Vader verwoest is?" „Ja dat zal ik. Nooit, zoolang ik leef, zou ik iemand het recht geven in mijn leven in te grijpen. En van wie ik zooiets ook zou veidrngen van u wel het allerminst. Als Gii maar éón vonkje eergevoel in u was, zondt ge dat hebben begrepen. Maar dat held ge niet. Gij licht mij een zoo groote be- leediging aangedaan, dat gij dit nooit, nooit moor goed kunt maken." Bcrnaul zag haar (liep bedroefd aan. „Van alle mensehen, van mij liet aller minst zeker dat weet ik wel. Voor u ben ik geen inonsch, maar slechts de zoon van mijn vader. En indeidand ïk heb mijn vader lief gehad, ondanks alles wat ik in den laatst en tijd tegen hem heb. Maar zijn brief aan u heeft mij alle achting voor mijn vader doen \erlicv.en, hoewel ik geloof dat hij niet geheel toerekenbaar was toen hij dien brief schreef. Ik heb hem dat doen weten." Meende hij dat zijn zachte woorden haar iets toegevender voor hem zouden stemmen? Ilij scheen iets in haar houding op te nier- ken dat hem moed gaf om verder te gaan. „Voor wat mijn vuiler gedaan heeft, kan ik ti niet om vergeving vragen, Alleen vraag ik uwees niet onrechtvaardig tegen zijn zoon." En thans stond hij daar voor haar alsof hij een recht te vorderen had. Zij wist nau welijks wat zij hom toeriep om licni van zich te weren. „Rechtvaardigheid? Voor mij blijft er maar één ding te doen: ieder to vloeken (lie den naam draagt van den moordenaar van mijn moeder(Wordt vervolgd,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1