83*" laargang
Dinsdag 30 Augustus 1910
Ha. 13393
Edela van der Eichen.
Kennis gey ing.
Kennisgeving.
K c ïi n i s g e y i n g.
BUITEM.A3R
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen.
Pnjs per kwartaal: Voor Schiedam en V laar din gen fl. 1 25 franco
per post fl. 1.65,
Prijs per week: Voor Schiedam en V] aardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertcntiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekome».
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
brengen^ ter algemeene kennis, dat op
Woensdag 31 Augustus a. s de
Zwemschool zal zijn gesloten.
Schiedam, 29 Augustus 1910,
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
v. LUIK, L.s
Op 31 Augustus zal het KANTOOR
der Gasfabriek en "Waterleiding tot 13 uur
's middags geopend zijn.
Schiedam, Augustus 1910.
DE DIRECTEUR.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis vaa de inge
zetenen
Dat bet kohier van de Belasting op be-
drijfs- en andere inkomsten No. 4 dezer ge
meente, over het dienstjaar 1910/11, door
den heer directeur der directe belastingen te
Botterdam op den, 27sten Augustus 1910
executoir verklaard, op beden aan den ont
vanger der directe belastingen alhier ter in
vordering is overgemaakt.
"Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij
de wet bepaalden voet te voldoen, alsmede
dat heden de termijn van zes weken ingaat,
binnen welke bezwaarschriften tegen eenen
aanslag, op genoemd kohier voorkomende,
belmoren te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort den 29sten Augustus 1910.
De Burgemeester voornoemd,
M. A. BRANTS.
Klczeriysts Kamer van Koophandel
en Fabrieken.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
Gezien artikel 9 van het Koninklijk Be
sluit van den 4den Mei 1896 (Staatsblad
No. 7G)
Brengen bij deze ter kennis, dat de lijst
der kiezers van leden der Kamer van, Koop
handel en Fabrieken alhier, den 22sten
Augustus j.l. definitief opgemaakt, met in
gang van den Isten September n.s., gedu
rende acht dagen voor een, ieder op de ge
meente-secretarie, afdeeling Bevolking
Roman naar bet Duitsch van
1IEDWIG ABT.
(Schoolstraat 12), ter inzage zal worden nc-
dergelegd.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 29sten Augustus 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. LUIK, L. S.
33)
Met bevende banden maakte Edelu lang
zaam den brief open. Het. was een carte de
correspondence, waarop slechts weinig woor
den waren gesclnevcn. En de onderteokening
was Adriium Tuucrn.
De brief was dus niet van Bernard ILavc-
slrand.
Zij liet baar arm slap vallen. Wat ging
het haar op dit oogenblik aan wat graaf
Tauorn haar had te zeggen
Maar ten slotte las zij toch wat daar mot
vaste hand op de kaart geschreven was:
„Barones Edelu,
Indien u dat wilt toestaan zal ik vanmid
dag zelf bet antwoord op mijn vraag komen
halen ik wil u persoonlijk vragen of gij er
in toe wilt stemmen uw naam met don mijnen
te verwisselen en mijn gemalin te worden.
Uw dw.
Adriann Tauct'n."
Zij wilde lachen, luid lachen, als betrof
hei een grapje, dut men haar geschreven had
Doch toen schudde zij ongeloovig het hoofd
Zij werd daar toch zeker niet inec bedoeld
wol neen, het was niet mogelijk. Maar bot
adres was aan haar gericht, daaromtrent
kon geen twijfel bestaan duidelijk stond
daar haar naam en daarnaast hot adellijk
wapen van Tauorn.
Dan was het slechts scherts, dacht zij
toen. Maar do gnuif zou haar tocli in scherts
zijn hand en naam niet aanbieden. Deze zaak
Schiedam, 29 Aug. 1910.
DUITSCHLAND.
De jongste rede van keizer Wilhelm neemt,
zooals was te verwachten, ccn eerste plaats
hi onder de beschouwingen der dagbladen en
in do publieke opinie. De kwestie welke do
meeste belangstelling inboezemt is dc hou
ding, welke de rijkskanselier, Von Belhtmuin-
ITölhveg in dezen denkt aan te nemen. Dc li
berale en socialistische bladen, zoo ook orga
nen der gematigde rechterzijde, nk de
,Neue.ste Nachricliten", verzoeken den
lieer v. Bethmann een afdoende verklaring te
geven. De publicatie der redevoering in den
,Rcichsunzeiger" maakt volgens de alge
meene opinie oen beraadslaging daarover in
den Rijksdag mogelijk. Velen twijfelen er
aan of de rijkskanselier met zijn verklaring
zoolang zal wachten. Daar dc laatste echter
met vacantia is, blijft de rijkskanselarij op
't oogenblik zwijgen over de plannen van
den kanselier.
We laten hier enkele persstemmen volgen:
„Met een algemeene verbluftheid", aldus
liet „Berliner Tageblatt" (onnfh. radicaal),
„is de rede des keizers te Königsberg ge
bonden, ontvangen. Wie haar ook las, ieder
schudde het hoofd. Wat moet dit alles?
In hot binnenland lieerseht consternatie, in
het buitenland spitst men weder de ooron zoo
nis eens bij de debatten over het beruchte
Kaiserinterview. Op de beurs sloeg de Kai-
serrede als een bom in en de koersen, der
Rijkisleeningen. en der Pruisische Consols
raakten aan het wankelen."
Volgens de „Berl. Zeitung" beteekent de
rede „Storm". Dit is ook de rneening van de
nationalistische „Thgl. Rundschau", die uit
roept
„Deze rede duidt op storm zij zal een
bruisend opzien baren. Wij betreuren het dat
de keizer zich weer z o n d o r d w i n g c n d e
n o o d z aak in het vuur der openbare cri-
tiek begeeft en op onze bianenlandsche poli
tiek een invloed uitoefent die haar v a n
geen nut kan zijn".
De onaflr. radicale „Vossische Zeitung"
„Helaas moet worden betwijfeld of zijn woor
den wol in staat zullen zijn dc ontstemming
die in hot land heersclit, te verdrijven,"
De „Frankfurter- Zeitung" zegt, dat de rede
„het juiste begrip van de volksstemming op
betreurenswaardige wijze mist".
De „Bórsencourier" zegt: „Do vrna
dringt zich onverbicklellijk op, hoe het moge
lijk is, dat na de gebeurtenissen van Novem-
moest ernstig gemeend zijn daaraan was
geen twijfel, maar toch kwam haar dit zoo
zonderling voor, dat zij niet, anders veronder
stelde dan dat de schrijver van dit bericht
zijn verstand verloren moest hebben. Iluar,
die hij nauwelijks kende, vroeg bij zijn vrouw-
te worden Zij, de vrouw van graaf Tauorn
Neen, dat kon niet zoo zijn Of was het oen
onbeschaamde geestigheid, omdat zij gewei
gord had met hem sherry uit één glas te
drinken.
Maar ook die gedachte ging weg en klaar
gevoelde zij het nu: giaaf Tauern vroeg haar
in vollen ernst zijn vsouw te worden.
Waarom hij dat deed? Misschien wel om
dat zij zoo geheel alleen in de wereld stond
en omdat graaf Tauern dam om van. haar di
gehecle onderwerping verwachtte, die hij van
zijn vrouw cischte. Zoonis hij schreef, schoen
hel Edela niet toe dat hij door groote liefde
bewogen werd. Dan zou de toon, waarin het
schrijven gesteld was, veel anders, veel wttri
•gei- geweest zijn. Dan had zij tussehen de re
gels moeten lezen van een groot, brandend
verlangen om haar dc zijne te mogen noemen
en linnr te mogen drukken in zijn urmen
Liefde, zooals zij zich die dacht, kon hot
onmogelijk zijn.
Zij gicep met, bevende hand naar luim-
voorhoofd en streek zich verward door lie
haar. Liefde neen liet kon niet zoo zijn
Dc hoogmoedige graaf had haar dit gevraagd
vast verwachtend dut zij hom niet weigeren
zou, dat zij zijn voorste! want meer dan
dat kon het niet zijn terstond zou aanne
men en dnt zij zeer vereerd zou zijn nu -rij
haar waardig genoedig achtte om zijn vrouw
te worden.
Edela luinlde diep adem, haar oogmt sch'u
her 100S, wier herhaling men nooit weer
hoopte te beleven, opnieuw een dergelijke
uiting van den keizer kon plaats hebben, die
zonder twijfel het geweldigste opzien en de
bitterste commentaren zal verwekken.
liet is een pijnlijke terugslag, roept het
blad uit, welke een enorme emotie en de bit
terste commentaren zal uitlokken.
In de kringen der sociaal-democraten zal de
echo van de rede hot meest gevaarlijk zijn.
Het artikel, dat de „Vorwiirts" erover pu
bliceert is er het bewijs van
„De rede van Wilhelm II is, zegt het socia
listische orgaan, een openhartige belijdenis
tot het absolutisme, de .onbewimpelde ver
kondiging van de tegenstelling, die er tus-
sciren den wil van den keizer tot alleenheer
schappij en den wil van het volk naar zeif-
regeering bestaat. De klove, die in de Novem
berdagen zichtbaar werd, is in werkelijkheid
nooit oveibrugd. Zij is nu breeder en'dieper
dan ooitde rede van 25 Augustus is veel
erger dan de uitlatingen, die den November
storm onketend hadden. Wilhelm II verklaart
zich met een nadruk, die zelfs in vroegere re
devoeringen niet bereikt is, aanhanger van
het koningschap bij Gods genade. In zijn
bieiu heeft de mystieke gedachte wortel gc-
■c holen, dat hij een uitverkoren werktuig van
God is. En hij zelf laat op de onverzoenlijke
tegenstelling, waarin deze gedachte tot alle
weikciijke grondwettige instellingen staat,
een schel licht vallen.
„Krachtens eigen recht en van Gods ge
nade is aan de Pruisische koningen de
kroon verleend, niet echter door parlemen
ten, volksvergaderingen en volksbeslui-
tenAls uitverkoren werktuig des he
mels is aan Wilhelm II alleen geopenbaard,
wat voor het Duitsche volk, dat door den
hemel niet begenadigd is, goed en nuttig
is. Ministers, parlement, do meening van
het volk zijn maar beletselen en hindernis
sen, die den keizer bij Gods genade niet
van de wijs mogen brengen, liet is de op
vatting vait de Aziatische dwingelandij, die
Wilhelm II als zijn eigen opvatting aan
het Duitsche volk aanbiedt.
„Heeft de rijkskanselier deze redevoer
ring gekend?
„Op deze vraag moet oen antwoord ko
men voor de vergadering, welikc de con
stitutie heeft ingesteld (mot vette letters).
Wij eischen de mededeeling daarvan aan
den Rijksdag.
„Wilhelm II hooft '[persoonlijke regime
geproclameerd. De vertegenwoordigers van
het volk hebben tot plicht den hand
schoen op te rapen en de kroon te doen
terugkeeren binnen de constitutioneel»
grenzen."
Ook Fransche bladen vestigen dc aan
dacht op deze passage, Waarin do keizer
zich zegt te gevoelen aLs een koning hij
de,gratie Gods.
De Temps" constateert, dat het met de
kwestie der verantwoordelijkheid vaar den
kanselier ten aanzien van den keizer ge
steld is als destijds Biilow vis a vis don
keizer.
De „Liberté" vraagt zich af, of parlement
n volk erin zullen toestemmen om Wil
helm It te volgen.
De „üobats" zegt, dat de historie do
poging van den souverein, die zich niet
tevreden stelt met te regeeren, maar ook
wil heerschen als een „grand spectacle"
zal beschouwen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Duitsch land.
De behangers en zeilmakers der Ilam-
burg-Am'erikalijn hebben zich bij de staken
de werfarbeiders aangesloten. Ze zijn ge
deeltelijk door vrouwen en meisjes ver
vangen.
Het „Hamburger Fremdenblatt" verneemt
dat het ministerie van binnenlandsche za
ken beide partijen gepolst heeft en bemid
delend wil optreden.
Het geval van spionnage te Borkum
schijnt aanleiding te worden tot een be
langwekkend hoogverraad-proces. Hot is ge
bleken, dat de twee gearresteerden leeds
in het vorig jaar zich van plannen der
Duitsche fortificaties hebben weten meester
te maken en ook reeds pliotografieën van
de nieuwe oorLogshaven te Helgoland aan
een. vreemde mogendheid hebben verkocht.
terden ca or kwam op haar gezicht de trot-
sche vastberaden uitdrukking, die haar vroe
ger zoo eigen was geweest.
Noen, noen. Hij vergiste zich. De harenes
Van der Eiehcn liet niet zoo gemakkelijk
over zich beschikken. Zij zou zich niet om
een adellijk kroontje verkoopen. De graaf had
te licht daarover gedacht.
Ilaar blik ging nnnr den schoorsteenman
tel, waar een klokje stond te tikken. Tien
uur wees het klokje en tegen den middag
zou de graaf komen om liet antwoord op zijn
brief te halen. Dan moest zij zich haasten,
dat hij nog vóór dien tijd van haar een bood
schap kreeg om hem het vooigenomen Ivs
zoek te doen opgeven. Zij snelde laar de
deur, maar daar bleef zij plotseling staan en
luisterde aandachtig. In de gang hoorde zij
de stem van het dienstmeisje
„Tk zal even gaan vragen. Wilt u hier
binnengaan?"
liet dienstmeisje deed de salon voor den
bezoeker open, niet vermoedende dat Edela
hier was. Deze trad onwillekeurig even terug
om don binnenkomende te laten passec ren.
Het was een lieer die langzaam de kamer
binnentrad Bernard Ilnvestiand en Edela
tan den Eichen stonden tegenover elkaar.
Sprakeloos staarde zij hem aan. het was
haar niet mogelijk een woord uit te hrengou.
Zelf was hij dus gekomen hij zelf, dat
wiw alles wat zij dacht. Alle kleur week uit
haar gezicht.
Maar ook hij was blijkbaar zeer ontsteld
nu hij geheel onvciwncht tegenover haat'
stond. Vreemd klonk zijn stem toen hij einde
lijk, diep voor haar buigend zei
„Vergeef mij, barones, dnt ik hier reeds
zoo vroeg, vóór het eigenlijke visitemir kom."
tere. Dit besluit verwekt, ook met het oog
of. liet gioot aantal troepen die op het oogen
blik te Bilbao geconcentreerd zijn, groette
bezorgdheid.
Griekenland.
Het blad „Athenai" geeft het volgende
resultaat der verkiezingen voor de Nationale
Vergudeting: 94 Theotokisten, 04 Rhallys-
ten, 34 Mavromikalisten, voorstanders van
een Constituante, 13 Zaimisten 4 Kretensers,
30 Thessalische agrariërs, 26 radicalen,
voorstanders van de Constituante, 4 socialis
ten, 86 onafhankelijke!!.
Denemarken.
'Het internationale congres van Iran's
portarbeiders is Vrijdagavond te Kopenha
gen gesloten. Aangenomen werd het voor
stel, dat vier afgevaardigden van liet
congres onverwijld opgenomen zouden wor
den in dc internationale centrale organi
satie van zeelui te Berlijn, om toebereid
selen te treffen, opdat de toestand der
zeelui zop spoedig mogelijk verbeterd zou
Worden. Indien de readers niet willen on
derhandalen, acht men een staking moeilijk
te vermijden,
Donzelfden dag, dat het Intern, congres
van transportarbeiders werd gesloten, is te
Kopenhagen geopend de internationale con
ferentie van vrouwen, ter inleiding van
het intern, socialisten congres.
Met algemeene stemmen werd aangeno
men een motie, waarin de conferentie haar
diepe verontwaardiging over het misdrijf
uitspreekt, dat de regeering van den Tsaar
tegen de staatkundige vrijheid in Finland
staat te plegen en liaax hartelijke groe
ten en beste wensohen aan do Finsclie
arbeiderspartij zendt.
Spanje.
De federatie der Aibeiderevereenigingen
heeft in een te Bilbao gehouden nachtverga-
doi ing besloten Maandag a.s. de algemeene
werkstaking in alle bedrijven at' te kondigen
ton treken van solidariteit met de mijnwer-
Vereenigde Staten.
Met groote snelheid reist Roosevelt het
land door en houdt o\era! redevoeringen. Be
gonnen te Utah, hield hij zijn laatste redevoe
ring te Chicago, en overal wordt hij door ont
zaggelijke mensrhenmassa's onder geestdrif
tig gejuich ontvangen. Algemeen blijkt de
wensch hem in 1912 weer ia het Witte Iluis
te zien, een wensch, dirn hij, blijkens zijn
openlijk uitgesproken terzekering „dat hij
voortaan do misdadigers zou straffen" zelf
schijnt te doelen. Te South Bond in den
haat Indiana, verklaarde hij in een rede
voering. dat hij „het trustgepeupel tot re
kenschap afleggen zou dwingen en dc eer
lijkheid zou handhaven, al moest daardoor
de mooiste zaak van het land geruïneerd
worden".
Thibet.
In Britsch-Indië acht men het mogelijk,
dat de Dalay Lama de voorstellen, hem
door China gedaan, zal, aannemen en naar
Lhassa terug zal keeren, mits hij in zijn
volle waardigheid hersteld wordt.
De Dalay Lama heeft den Chineesc-hort
amban te Lhassa uitgonoodigd, om teDar-
jiling de voorstellen van China ambtelijk
te komen bevestigen.
Nu herstelde ook Edelu zich, zij maakte
een Inindlxnveging om hem duidelijk te ma
ken dat liii alle overbodige woorden achter
wege moest laten.
„U bent zeil' gekomen dat wil zooveel
zeggen als dat u mijn brief licht gekregen?
En, wat is uw antwoord? Is het do waarheid
wat uw vader mij geschreven heeft? Ja
of neen?"
„Neen
Diep ademde zij als wilde zij zich een
zworen lu«t van de boret wentelen. Maar de
last wilde nog niet van haar afvallen. IIoc
beslist dit „.neen" ook werd uitgesproken, zij
meende er iets in te hoeren van onzekerheid
alsof hij niet geheel de waarheid had gezegd.
„Ik bedoel," vroeg zij nogmaals, „of uw
vader alles wat hij mij schreef, gelogen
heeft."
Hij keek lmar in haar toornige oogeu,
maar hij antwoordde niet terstond.
Zij deed een stap terug en greep zich vast
aan de tafel.
Hij zag hoe opgewonden zij was en daar
om wilde hij nu ronduit met haar spreken.
„Barones ik heb geen bolcediging be
doeld met wat ik mij veroorloofd heb te doen.
Had ik .niet het recht iets te doen? Stel tt
voor dat door een uwer ouders iemand oen
groot onrecht was gedaan stel u voor dut
zij zich het eigendom van iemand luidden
toegeëigend zonder noodzaak en daardoor
den betrokkene in het verderf hadden gestort,
zoucll gij dun niet liet recht hebben dien on
gelukkige te helpen, door hem terug te ge
ven wat uw ouders hem hadden ontnomen?
En zult gij iemand veroordcelen die aldus
handelt, alleen om onrecht zooveel mogelijk te
herstellen? Zult gij hem veroordcelen, omdat
Korea.
Burggraaf Terauki, dc nieuwe resident-
generaal van Korea, heeft verklaard, dat
de keizer van Japan den wensch' te ken
nen heeft gegeven, dat niets onboproofjd
zal worden gelaten om dc Koreancn tot
het inzicht te brengen, dat de annexatie
geen vernedering voor hen is, maar mte-
gl-ndeol een Weldaad. De Japansche staat
kunde zal er naar streven de hulpbronnen
van Korea te ontwikkelen.
Van gezaghebbende zijde wordt ver
klaard, dat hoewel de verdragen met bui-
tenlandsche mogendheden door de annexa
tie vervallen zijn, de tegenwoordige tolta
rieven voor Korea voor onbcpaaLden tijd
gehandhaafd blijven. Buitenlanders zullen
in Korea dezelfde rechten genieten als in
het overige gedeelte van Japan.
Men verwacht geen ongeregeldheden bij
do afkondiging van de nadere bijzonderhe
den der annexatie, die niet voor 29 dezer
zal plaats hebben.
hij ingrijpt in een leven dat door zijn Vader
verwoest is?"
„Ja dat zal ik. Nooit, zoolang ik leef,
zou ik iemand het recht geven in mijn leven
in te grijpen. En van wie ik zooiets ook zou
veidrngen van u wel het allerminst. Als
Gii maar éón vonkje eergevoel in u was,
zondt ge dat hebben begrepen. Maar dat
held ge niet. Gij licht mij een zoo groote be-
leediging aangedaan, dat gij dit nooit, nooit
moor goed kunt maken."
Bcrnaul zag haar (liep bedroefd aan.
„Van alle mensehen, van mij liet aller
minst zeker dat weet ik wel. Voor u ben
ik geen inonsch, maar slechts de zoon van
mijn vader. En indeidand ïk heb mijn
vader lief gehad, ondanks alles wat ik in
den laatst en tijd tegen hem heb. Maar zijn
brief aan u heeft mij alle achting voor mijn
vader doen \erlicv.en, hoewel ik geloof dat
hij niet geheel toerekenbaar was toen hij
dien brief schreef. Ik heb hem dat doen
weten."
Meende hij dat zijn zachte woorden haar
iets toegevender voor hem zouden stemmen?
Ilij scheen iets in haar houding op te nier-
ken dat hem moed gaf om verder te gaan.
„Voor wat mijn vuiler gedaan heeft, kan
ik ti niet om vergeving vragen, Alleen vraag
ik uwees niet onrechtvaardig tegen zijn
zoon."
En thans stond hij daar voor haar alsof
hij een recht te vorderen had. Zij wist nau
welijks wat zij hom toeriep om licni van zich
te weren.
„Rechtvaardigheid? Voor mij blijft er
maar één ding te doen: ieder to vloeken (lie
den naam draagt van den moordenaar van
mijn moeder(Wordt vervolgd,