63"* Jaargang.
No, 13469
Bit mm Bestaat Dit DRIE Men.
ondag 27 November 1910
Eerste Blad
De eidemolen.
Deze eouianl verschijn!, dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen.
Prijs per kwaitaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.G5.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen vvotden dagelijks aangenomen.
Advertentiën yoor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór oen
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No, 141 (hoek Korte llavcn).
Prijs dor Adverte n tie n: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naor de plaats die zij
innemen.
Advertentiën hg abonnement op voordeeligo voorwaarden. Tarieven
hiervan zgn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prij3
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
KENNISGEVING.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam
doen tc weten, dat door don Raad dier ge
meente in zijne vcrgndoiing van den löden
November 1910 is vastgesteld de volgende
•verordening:
VERORDENING tot wijziging der
verordening betreffende hot begra
ven van lijken en de begraafplaat
sen te Schiedam. Gemeenteblad
No. 3 van 18S1.
Eenige Artikel.
Art. 14, le alinea wordt gelezen
„in ieder graf der huurgiavcn 3c klasse
worden niet meer dan drie, en in dat der
overige afdeelingcn niet inecr dan twee
lijkkisten van volwassenen en van personen
van twaalf jaren boven elkander geplaatst.'"
Zijnde de/.e vcioidening aan de Gedepu
teerde Staten van Zuid-Holland volgens lnm
bericht van den 21/24 November j.L B no.
1654 (2e afd.) G. S,no. 50' in afschrift
medegedeeld.
Eri is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 2Gsten November 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. IIONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
BUITENLAND.
Schiedam, 26 Nov. 1910.
ENGELAND.
In don politiekon strijd der laatste dagen
is herhaalde malen sprake geweest van
het Osborne-vonnis. De liberale regeering
beloofde in dit vonnis, of beter uitgedrukt
in den toestand door dit vonnis geschapen,
wijziging te zullen brengen on wel ten
vooideele van de arbeiderspartij, welke in
tegenstelling met de nukkige houding der
Ieren haar steeds een trouwe steun was
geweest. Dit vonnis toch had de arbeiders
partij zeer benadeeld, omdat haar daar
door. haar vooihaamsto financieole hulp
bronnen waren afgesneden. Vioeger n.l.
waren de loden dor Trade-Uinons, do beken
de werkliedenveroenigingen, volgens hun
statuten verplicht een bepaald bedrag tot
het onderhoud van hun parlementaire ver
tegenwoordigers in liet Lagerhuis hij le
dragen. De Engelsohe parlementsleden toch
ontvangen geen „schadeloosstelling"!, zoo
als dat bij ons heet. Een lid van een
Roman naar het Duitsch van
OSWALD BERGEN ICR.
36)
„J© weet niet hoeveel ik van je houd,
Roland. Zooveel houd ik va.n je, dat ik,
„Nu,?"
Hij nam, terwijl zij steken, bleef, haar
hoofd wocrtusschon zijn. handen, evenals
straks ondor den Kerstboom en keek haar
recht in'do oogen.
„Pas op, ca* zal oen ander' komen van
wie je veel meer- hou,dt dan van mij," zei
hii, lachend, „„maar ook dan zullen wij
goede vrienden blijven, niet waar?"
„Ja RolandIk zal nooit een antler meer
liefhebben, dan jou.".
„Wie weet!", zei hij1, ,11,11, dan is dat
eeuwige vriendschap."
Zjj keek hem zwijgend vól liefde aan.
„En' oentkus daarop," zei hij, „mijn
heve/ kleine Lore." 1
Haar oogen" stonden nu, plotseling zeer
verschrikt, maar zij stak hem toch met
een zalig lacihje haar mond toe. Hij! stak
haar,zijn gezicht ook"toe, maar hij voelde
koe stiel zij ademde, trok zijn hoofd terug
011 z©ij een bootje boos: t
„.Neon Lor©, zoo gaat liet niot."
Efk daarop kuste lig haar voorhoofd en
oogen'.
loop hoog hij zich weer, over haar, keek
spoorwegbeamhtonveroeniging, een zekere
Osborne, diende destijds een klacht in om
dat hij door statuten was verplicht parle
mentsleden te ondersteunen, die niet eens
dezelfde politieke meening als hij waren
toegedaan. Buiten beschouwing zij hier ge
laten, of de man uit eigen aandrang han
delde of dat er conservatieve invloeden
in het langdurige en kostbare proces achter
de schermen werkzaam waren. Het geding
werd tot in hoogste instantie opgevoerd
cn het hoogste gerechtshof, dat uit een
aantal leden van Ret Iloogcrhuis is samen
gesteld, besliste, cat do heffing van be
doelde bijdragen in strijd is met de wet.
Het gevolg was, dat in een groot aantal
vakvereenigingen deze bijdiagen voor het
parlement niet meer werden betaald. An
dere tiade-unions hieven ze weliswaar
betalen, maar de totale opbrengst bleef
natuurlijk aanzienlijk achter bij de vroegere
inkomsten en de arbeiderspartij kroeg finan
cieel een knak.
Thans worden er pogingen gedaan om
hot vonnis te niet te doen, oen lastige
kwestie, omdat het Hoogste Gerechtshof
in dezen heeft gesproken. Een uitweg uit
dit dilemma zou zijn een verandering dei-
statuten van allo vakvereenigingen. Echter
zou dan de mogelijkheid niet zijn uitge
sloten, dat dit onvoldoende was en men
later toch weer in conflict met de wet
zou komen. De eenvoudigste maatregel was
dus, de wet zelf te veranderen. Daar scheen
vooreerst geen kans op, maar door de ont
wikkeling van den politieken toestand hoeft
thans de liberale icgeering zich tot ©eni
ge tegemoetkoming jegens de arbeiders
partij genoopt gezien. De eerste minister
heeft een wetsontwerp in 't vooruitzicht
gesteld, 'dat direct ingediend zal worden,
zoodra de regeering na do verkiezingen weer
haar functies heeft hervat.
Aan de trade-unions zal het in dit wets
ontwerp worden veigund een fonds voor
parlementaire en plaatselijke doeleinden bij
een tc brengen. Ook wil het ontwerp er
kennen, dat politiek tot do wettige functies
eonor vnkvorcemging behooit. Men ziel het,
hot ontwerp bedoelt dus niets anders dan
een vernietiging van het Osbome-vonnis,
maar, zooals men mocht venvachten, bevat
het ook enkele clausules ter bescherming
van de rechten der mindeihcid. Deze slot-
clausulcs zijn van 'diieëilei aaid Voor een
vakverconiging zich op politiek terrein gaat
begeven, moot de meening der leden over
dit punt, dus waarschijnlijk bij stemming,
vastgesteld woiden. In de tweede plaats
stelt het ontwoip vast, dat geen lid door
dwang lol betaling der bijdragen voor
het politieke fonds overgehaald mag wor
den en in de derde plaats moet de heffing
voor politieke doeleinden in een bijzonder
fonds worden gestort. Als oen succes der
arbeiderspartij moet worden beschouwd,
dat het wetsontwerp erin voorziet, dat deze
bijdragen voor het parlemontsfonds door
de bestaande organisaties zullen worden ge
ïnd.
naar haar brandende wangen en vertrok
ken mond.
„Nu Lore hot 1:10ste. Ik hoop dat het je
maar goed mag gaan."
Zij hield hem nog steeds haar mond
toe mï wachtte en, ter,vijl hij naar haar
keek, kreeg hij een gevoel van droefheid,
hot was hem of hij lichamelijke pijn ge
voelde.
Een oogenblik greep hem het verlangen
aan om te nemen wat hij in do armen had
en alles in het verleden lag te volgo
ten -
Hij zag hoe haar gezichtje nu bleek weid
on dat daar niets dan angst en verdriet
op stond te lozen.
Toen "Hot zij hein los, viol weer op haar
troon van hout noor en snikte bitter.
Dpoovig liet hij' nog éénmaal zijn blik
over baar heenglijden Toen ging
liij snel heen.
Een urn' later trok hem, liet oude ca-
valoriepaard van den herbergier in een
groene slede bet dorp uit.
Even huiten liet dorp keek hij nogmaals
om, zag naar hot besneeuwde dorp cn
hoorde .het luiden der Kerstklokken van
Grundlrom voor het laatst, liet scheen of
do klokken het ganseho "dal met gejubel
vervulden tóen werd hot stil om hem
heen.
II.
1 Toc-n alles voorbij was en aarde én
sneeuw Mekten wat hem zoo lief op aarde
was, alles wat hem nog over was -uit het
Keeren de liberalen en de arbeiderspartij
ook slechts in hun tegenwoordige sterkte
na de verkiezingen in het Lagerhuis terug,
dan kan men van de aanneming van het
ontwerp en daarmede van de verbetering
der financieele positie van de arbeiders
partij verzekerd zijn. 1
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Engel and.
Uit de verkiezingscampagne wordt mel
ding gemaakt van twee ïedevoeringen, gis
teravond gehouden. De eerste minister
As qui tli sprak te Huil, en verkondigde
0. a, dat over drie dagen een der be
langrijkste worstelingen, die de Britschc
geschiedenis kent, een aanvang zal nemen.
Onze partij, zoo vervolgt hij, is in uit
stekende conditie, er bestaat hij haai'geen
verdeeldheid of naijver; overal is een
heid, lucht, loyauteit- en goede trouw.
Het Hoogerhuis in zijn tegonwoordigen
toestand is een vervallen en waggelend
gebouw, dat van den grond op herbouwd
moqt worden.
Niet de liberalen, maar lord Rosebery
en diens volgelingen hebben het dood
vonnis over het Hoogerhuis uitgesproken.
Wij hebben met kalmte en oprechtheid
veiklaard, dat wij weigeren voort te gaan
te ploegen in zand, als wij weten, dat
onze wetsontwerpen smadelijk door het
Hoogerhuis verworpen worden.
De andere spreker is lord Lansdown-,
die te Glasgow het woord voerde en na
tuurlijk uit een heel ander vaatje tapte.
De verantwoordelijkheid voor den komen
den strijd zal, volgens dezen spreker, op
de liberalen rusten, ofschoon de unionisten
den strijd geenszins vreezen.
Men heeft gezegd, dat vijf en veertig
millioen mannen en vrouwen tegen de
unionisten in het veld zullen komen, spre
ker hield echter vol, dat in Engeland de
partijen tegen elkander opwegen.
Daarna verdedigde hij in* bijzonderheden
de houding van het Hoogerhuis.
De politierechter in Bowstreet te Lon
den heeft gisteren wederom een aantal
ongetemde kiesrechtjuffers voor zich zien
vei schijnen. De eerste werd beschuldigd
steenen te hebben geworpen door do
vensters van het ministerie van hinnen-
landsche zaken. Zij verklaarde aan den
rechter, dit te hebben gedaan bij wijze
■van protest tegen de regeering. De rech
ter «merkte op: „Gij, vrouwen, zijt her
haaldelijk met gtoole toegevendheid be
handeld. Ik veroordeel u tot twee maan
den gevangenisstraf."
Een jonge vrouw van twee en twintig
jaar verklaarde, dat ze ruiten had inge
worpen in het ministerie van binncnland-
sche zaken, omdat zy bij haar moedor
wilde blijven, die daags tevoren tot twee
weken gevangenisstraf was veroordeeld.
Do rechter veroordeeldehaar tot een
ouderlijk huis, moest Hagonloh nog yer-
schciden weken in Berlijn vertoeven.
Want de sneeuwvorstin had zoo hevig
huisgehouden tussohen Kerstmis en nieuw
jaar en ook nog in Januari zooveel sue uw
opgehoopt in het land van den Ilarz, dat
hij niet tot Altheido kon reizen.
Zoo dekte zij' Ha.genloh's liefste herin
nering, het graf van zijn moeder, mot
groote zorg toe cn zij maakte het ook
onmogelijk om iets uit te voeren in do
Al tl ic uier bosschen, zoodat Hagonloh wel
vacantie moest nemen.
Maai- eindelijk kwam er oen dag, dat
pen zoele Zuidcwind over het besneeuw
de land kwam waaien, en ijs en snccu.w
hadden nu hun langsten tijd gehad.
Ilageuloh ging dus op reis. Uit zijn coupé
zag hij naar hot landschap, waardoor hij
reed. Sneeuw en water zag hij" rechts en
links. Het kraaienvolk vloog over do vol
den. Voorbij lange boome.nxijen reed do
trein en Hagonloh "bleef maar steeds naar
buiten staren. Steeds als hij dacht aan
do ontmoeting, dio nu moest volgen, sloeg
hem do schrik om het hart. Dan sprong
hij op en mug voor* het raampje van hot
portier sL en kook naai' de lucht, waar
licht en donkere wolken met elkaar wor
stelden.
Vóór oen dag of acht had hij con brief
gezonden naar den eigenaar van den molen
om hom op do hoogto te stellen van zijn
komst. Hij had' echter in het midden ge-
talen op welken dag hij precies zou komen
on hoo laat Hij dacht als oen echte jager
maand gevangenisstraf. Andere beschuldig
den kregen gelijksoortige sti aften, alleen
in twee of drie gevallen werden de be
klaagden tot boete,, subsidiair gevangenis
straf veroordeeld.
Dienzelfden dag hoeft oen suffragette
nogmaals een ruit in de woning van den
eersten minister met een stok ingeslagen.
België.
De Belgische mijnwerkers hebben opeen
congres, waar 120,000 werklieden vertegen
woordigd waren, besloten binnenkort een
algemeene slaking van óénen dag te hou
den. De datum daarvoor is nog niet vast
gesteld.
Deze algemeene staking heeft ten doel
de regeering te dwingen met een behoor
lijk stelsel van arbeiderspensioencn voor
den dag te komen en niet met halve maat
regelen.
Portugal.
Te Lissabon heeft gisteren hot personeel
van de gas- en lichtfabrieken het werk
gestaakt. De staking was echter niet van
langen duur, daar do directie weldra aan
de eisehen der werklieden toegaf. Niet
temin heeft de stad het een tijdlang zon
der licht moeten stollen.
Voorts is een staking uitgebroken op
de staatsspoorwegen in de provincie Min-
ho en te 'Douro.
B u 1 ga rij e.
Eenigen tijd geleden werd melding ge
maakt van ernstige daden van corruptie,
waataan zich \crschillonde ministeries had
den schuldig gemaakt. Een commissie van
onderzoek weid ingesteld cn thans heeft zij
aan de Kamer een rapport doen toekmocn,
waaruit blijkt, dat de ministers, die hebben
zitting gehad in de kabinetten Petrof,
Petkof en Goedcf, zich schuldig hebben ge
maakt aan verduisteringen, dat zij zich heb
ben laten omkoopen door leveranciers, en dat
op de eerlijkheid van hun administratie
allerlei aanmerkingen te maken zijn.
Op giond van dit rapport zal de Sobranje
nu hebben uit te maken, of de beschuldigde
oud-ministers voor een staatsrochtbank zul
len worden gedaagd.
Turk ii e.
De Turksche regeering blijkt thans
een ander, maar menschelijkor sys
teem te gaan volgen tot onderdrukking
van het bendewezen in Macedonië. Uit Sa
lonika wordt n.l. bericht, dat een ministe-
rioele maatregel definitief den slaat van be
leg en de krijgsraden heeft opgeheven.
Met ontbinding van comité's en vetvol-
ging van benden zijn "de gewone strafrecht-
banken belast, die eveneens de instructies
van de krijgsraden zullen voortzetten.
In de Kamer heeft men Donderdag de re-
geering verweten, dat zij, terwijl de cho-
envorwachts weer in den molen te ver
schijnen.
Toon hij bij liet treurige licht van oen
drietal olielantaarns op het station, hij Alt-
heide uitstapte, was er niemand dio hom
bemerkte of op hem. lotte.
Hij ontsnapte ook aan de aandacht van
den stationsbeambto cn ten vijl hij zijn ba
gage op het station liet taan, besloot hij
te voet naar don lieidemolen to gaan langs
den hem nu al goed hekenden boschweg.
Droeve nachtwolken en Tochtige mist
was hot eerste waarmee hij1 hier in de
heidebosschen begroet werd. Een fijne mot
regen droeg or nog too hij deze wandeling
somber le maken. t
Toon hij om den hoek vaar het station
kwam, kwam er iets dat andere alleen,
in sprookjes voorvalt. Daar stond het rij
tuig, dat hij niet verwacht had, dat hier
niet zijn kon en er toch was door
stond het rijtuig van den molen, de beken
de paarden er voor, de even bekende,
getrouwo koolsior Friedricli, in zijn dikke
rijjas 011 zijn muts op, met do zweep in
de hand op don bok. De getrouwe koetsier
zat onbeweeglijk, blijkbaar in diepe ge
dachten en kcerdo den rug toe aan den
reiziger, die verbaasd bleef staan,. Pried rich
zat daar zoo y.ist on onbeweeglijk alsof
hij zich niets van alles om' zich heen
aantrok, alsof hot hem volmaakt gelijk was
of er iemand kwam of niot.
Maar hij wachtte toch op iemand, eu
hot was nu maar do vraag op wie? Was
er misschien nog iemand vair den molen
lei a heer&cnte, de groote manoeuvres had
laten dooigaan. De verdediging van de re
geering was nic-t zeer schitterend, zoodat zelfs
de Tuiksche berichtgever ran het „Berl. Ta-
gebl.", in aanmerking nemende de herleving
dei Kreta-kwcsrie, de mogelijkheid voorziet
ra.i een algeheel aftreden van het kabinet.
Gaat echter niet het gelieele ministerie heen,
dan is het toch, volgens welingelichte krin
gen, wij zeker, dat de minister van buiten
landse!» zaken Rifaut pasja, en de minify
feis \an ondciwijs Emruliah, van openbare
werken Ilaladjian, van landbouw Mavro
Cordato en van godsdienstige stichtingen
TIaida zullen aftreden.
Brazilië.
In de Kamer is gisteren wederom over
het voorstel tot het veilecnen van "amnestie
aan de muitende matrozen beraadslaagd,
't Ging er warm toe en zoo nu en dan vlo
gen de algevaardigden elkaai in 't haar.
Toen er in den namiddag nog geen beslis
sing was genomen, was het met het geduld
der muitere, die op de reede op een sig
naal wachtten, blijkbaar gedaan. Ze wend
den den stoven en waren weldra uit het
oog verloren.
Mexico.
De Mexicaanse!» minister nu financien,
Yves Limantour, die op het oogenblik in
Parijs vertoeft, is door een medewerker van
de Temps" over den toestand in Mexico ge
inten icwd. De minister verklaarde bii deze
gc'egenheid 0. a.„Ik wilde de sensatio-
neele berichten omtrent den opstand niet lo
genstraffen. omdat ik, als lid der regeering,
toch \an optimisme verdacht zou worden.
Maar ik verwonder mij oxer de lichtzinnig
heid, waarmede de telegraafagenlsehappen
onnauwkeurige cn verdachte berichten over
seinden uit do grensplaatsen, die in opstand
waren. AHes wat ik zeggen kan is, dat er
een botsing geweest is tusschen politie en
anarchisten te Duebia, waarbij niet 100',
maar 10 dooden gevallen zijn. Ook op an
dere plaatsen zijn onlusten "voorgekomen,
maar overal is de mst weer hersteld. Hij
zelf had juist een telegram ontvangen van
zijn secretaris, dat begon met „niets nieuws".
Van den leider der opstandelingen, Madero,
verhaalde de minister, dat deze een geëxal
teerde spiritist was, een rijk man, die zijn
vermogen gesteld heeft in dienst der anar
chistische en socialistische propaganda en
\oorgecft door den geest van Benito Juarez
to zijn geïnspireerd om de Mexïcaansclie
democratic te hernieuwen. Overigens werd
hij door niemand voor ernstig genomen.
Een telegram aan dc „Times" meldt, dat
Madero zou zijn gevangen genomen. Van
andeic zijde wordt nog bericht, dat de regee
ring alle goederen van Madero. die een der
gi-ootste grondeigenaars van noordelijk
Mexico is, heeft verbeurd verklaard.
in de wachtkamer van het station? Zou
hij dan niet stilletjes kunnen terugkeeren,
in het dal, zoodat niemand tiet wist? Snel
trad hij terug en bleef achter een uitbouw
sel van het station staan.
De trein was met luid gefluit en gepuf
reeds weer in beweging gekomen e» relde
order in den nacht met dof gedreun.
Nu kwam er beweging in Friedrich en
hij klapte met dc zweep. Er kwam iemand
uil het station en vroeg wat hij wilde.
„Is meneer llagenloh, de jachtopziener,
niet uit tien trein gekomen?"
„liet schijnt van niet. Maar wacht eens,
er is wel een koffer uitgeladen."
„Breng die dan maar hier, dat zal wel
van hem zijn."
„Ileb je een re<ju?"
„Noen, jij?"
„Neen, maar dan gaat. het niet."
„Houd hem dan."
„Natuurlijk."
„Zoo'n kerel! Ik ben hier nu vandaag
al voor den tweeden keer. En nu is hij al
weer niet gekomen."
„Hij kan nog met den iiegcnuur-trein ko
men misschien heeft hij een aansluiting
gemist."
„Bc-ri mogelijk, maar dan kan hij loopen."
Dat doet hij ook dacht Hagcnloh, die
nog steeds* te luisteren stond, en daarbij kon
hij een lachje niet onderdrukken over deze
eerste begroeting in het heideland.
(Wordt vervolgd.-
COURANT
Vs^, v
r
