m. 13488
63"* Jaargang
Dinsdag 20 December 1910.
De Eeidemolen.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam' en Vla ar ding en 11.1.25 franco
per,post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
nnr aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fL 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prjjs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 128.
voor do Administratie No. 103.
Bericht.
Zij, die zich met ingang van 1 Jan.
8,g. op de „Schiedamsche Courant" abon-
neeren, ontvangen de tot dien datnm
verschijnende nummers gratis.
Eeniiisg eying.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam
brengen ter kennis van de ingezetenen,'
dat het Kohier van het 'te heffen School
geld op de Scholen A en B met uitgebreid
leerplan in de Gemeente Schiedam, dienst
1909/1911, door den gemeenteraad vastge
steld in zijtele vergadering van den 6dcn
December 1910 en den 12den d.av. door
heercn Gedeputeerde Staten, dezer provin
cie goedgekeurd, aan den, ontvanger der
gemeente ter invordering is uitgereikt en
in afschrift gedurende vijf maanden, te
rekenen van lieden, op de secretarie der
gemeente voor een ieder ter lezing is ne-
dergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand
zijnen aanslag op dö bepaalde termijnen
te voldoen, op straffe van vervolging vol
gens id© wet.
En is hiervan afkondiging geschied,
waai- het behoort, den, 19em Deo. 1910.
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
Y. SICKENGA.
Zelfs verdient het de voorkeur, dat ook
in twijfelachtige gevallen, kennis gegeven
worde, ten niet gewacht worde, totdat meer
dere zekerheid omtrent den aard der ziekte
veikregfèn is."
Schiedam, 19 December 1910.
De Burgemeester voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
BUITENLAND.
Kennisgeving.
Hond- en klauwzeer.
„In verband rnlet de omstandigheid dat
het mond- en, klauwzeer zicli in het bui
tenland uitbreidt en met name in Duitsch-
land een dreigend karakter aanneemt, acht
de Minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel het van groot belang, dat de vee
houders met nadruk gewezen worden op
het, noodzakelijke van onmiddellijke aan
gifte van onverhoopte gevallen van mond
en klauwzeer. Het behoeft geen betoog,
dat hot gedurende «enigen tijd verzwijgen
van oen eerste ziektegeval en het dien
tengevolge in. stand blijven van een bron
van 1 besmetting noodlottige gevolgen met
zich brengen kan.
Schiedam, 19 Dec. 1910.
FRANKRIJK.
Ondanks het wij spoedige einde der spoor
wegstaking zijn de gevolgen, welke zich tot
op heden doen gevoelen, zoor iele. Wat
moet er b.v. met de drieduizend ontslagen
spoorbeambten gebeuren, waarvan de mees-
ten in dienst van den Noorderspoorweg pf
der- aan den staat behoorende Westeispoor-
negen waren? liet antwooid is moeilijk, om
dat het in 't cone geval betreft een sbaafcs-
bcdiijf en in 't andeie een private onder
neming, terwijl toch een gelijkchjke behande
ling aan beide zijden zeer wensohelijk is,
wil men geen stof geven tot vernieuwde on
tevredenheid. In de Kamer heeft de com
missie, welke zich mot het door den socialist
Fournier ingediend verzoek om gratie tc vcr-
leenen, had bezig te houden, zich van de
zaak afgemaakt, door te verklaren, dat deze
kwestie niet da Kamer, maar de spoorweg-
maatscliappijen raakt. Maar daarmee is de
kwestie natuurlijk nog niet uit de wereld ge
holpen.
Indien de rechtbanken te Parijs en elders,
die vonnissen hebben te vellen over de spoor
wegbeambten, die aan de staking een revolu-
tionnair karakter trachtten te geven, met hun
werk wat waren opgeschoten, dan zouden er
reeds talrijke vonnissen bekend zijn,, waar
aan de directie der staatsspoorwegen en de
andeie maatschappijen zich zouden kunnen
richten. Tot nog toe is echter slechts één
vonnis geveld, en het is zoo uitgevallen, dat
het de socialisten en hun radicaal-socialis
tische bondgenootcn slechts kan aanmoe
digen, om de directe aanstelling der ontsla
gen spoormannen met verdubbelde energie
te eischen.
Dit vonnis is door de gezworenen der
Saitlir in Lc Alans geveld. liet betrof hier
eigenlijk niet een stakingsvergrijp,maar
stond daarmee toch in nauw velband. Twee
spooiwegbeambten en do secretaris der ar-
Leidsbems te Le Alans waren aangeklaagd
van in een vergadering het spoorwegperso
neel te hebben opgei nul om aan het mobdi-
saticbcvcl geen gevolg te geven. De directie
dei staatsspoorwegen hiM als civiele partij
op. De beklaagden plaatsten zich op het
standpunt, dat de mobilisatie onwettig was,
en beriepen zich op een juridische opinie,
welke destijds in de kolommen dor „Hu-
manitó" was verschenen. Zij hadden boven
dien nog hot geluk, dat de schrijver van die
mcening als advocaat hun zaak verdedigde.
Het resultaat was, dat de gezworenen alle
drie beklaagden vrijspraken en bovendien
den rechter dwongen aan den staatsspoor
weg de kosten van het geding te laten
betalen.
Dit bijna revolutionnaire en anti-milipuis-
tische vonnis dei- gezworenen van Le Mans
is des te verrassender, omdat eenige weken
terug in: de naburige hoofdstad van Nor-
mand ié de gezworenen voor een opwekking
tot edn stakingsvergrijp, dat niet eens heel
duidelijk was te bewijzen, met de grootste
strengheid te werk gingen. De rechters
moesten namelijk te Rouaan den secretaris
der kolendragers van Ilavie ter dood ver-
oordeelen, omdat de gezworenen hem schul
dig hadden geoordeeld, door een redevoering
aanleiding te hebben gegeven tot het ver
moorden van een werkwillig kolendrager.
Alen heeft met een aanzienlijke dosis over
drijving het geval van dezen arbeiderssecro-
taris, Jules Durand, met de Dreyfus-zaak
veigeleken, want er was te Rouaan geen
sprake van persoonsvenvarring, maar de agi
tatie voor revisie van het Durand-proces heeft
niet alleen in socialistische kringen een
zekere uitgebreidheid gekregen, welke voor
de regeering zeer onaangenaam kan worden.
Het is zelfs moeilijk te zeggen, wie de
zaak der orde een slechte ren dient hebben
bewezen, de gezworenen van Rouaan in hun
onbegrijpelijke hardvochtigheid, of die van
Le Mans in hun onbegrijpelijke toegevend
heid. Voor de Fran rollo volksjustitie zijn
beide vonnissen inderdaad oven bedenkelijk.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
droegen de uitgaven £2.687.416 of 37 sh.
9V2 d. per lid.
Het'kapitaal der vakvereenigingon on
derging sedert 1907 een vermindering van
500.000. Gedurende de laatste tien ja
ren werden 5.540.000 ter ondersteuning
van werkeioozen uitgegeven.
Het steeds prooentsgiewijze toenemend
aantal werkeioozen heeft den achteruit
gang der Unions veroorzaakt Ook de sta
king der ketelsmeden, weiko Vrijdag j 1.
eerst (eindigde, heeft daartoe bijgedragen.
Roman naar het Duitsch van
OSWALD BERGEN ER.
55)
Ondertussclion kwam er langs den bosch-
rand een rijtuig aan. Zij hadden eon bood-
schap naar Gruntanne gestuurd en dokter
Todwendedich was zoo snel hij kon naar
de herberg gekomen.
Met een schelpen blik overzag hij wat hier
gebeurd was. Hij hoorde naar hot veihaal
dat hem in vorwmdo wooiden werd gedaan,,
greep een paar maal in zijn langen baard,
fronste het voorhoofd, drukte' de drie be
zorgde menachen doen allen hartelijk de
hand en trad op het bed van den patient toe
Hagenloh zag zijn vriend dankbaar aan,
"deze boog zich over hem en zijn oogen wer
den vochtig toen hij Hagenloh over het voor
hoofd streek.
„Arme kerel 1" zei hij. „Maar nu moet je
zien dat je or weer gauw boven op komt.
Je hebt het aan deze goede menschcn te
danken dat wij nog eens een vroolijk woordje
samen kunnen wisselen."
Hij zweeg even en vervolgde toen
„Kom, blijf kalm. Op den molen weten
s ze nog niets van het gebeurde, zooals ik
hoor. Ik zal er op de terugreis even aan
rijden, hun de zaak vertellen en hen tege
lijk gerust stellen. En jij, beste kerel, je
moet rust houden. Hoe ze je verplegen moe
ten,' dat zal ik' Waldspecht wei nader ver
tellen. En zal ik op den molen je groe
ten overbrengen?"
Hij zat op den rand vofi de matras en
keek Hagenloh lachend aan. Deze lachte
ook en knikte zijn vriend toe.
De dokter streek hem nogmaals met bioo-
dcrlijke tecderheid over het hoofd en druk
te hem de hand.
Daarbij sprak er zooveel liefde en mede
gevoel uit zijn gelaat, dat Ilagenloh niet la
ten kon te vragen:
„Waarom zie je mij zoo aan? Het is toch
toch voorbij het gevaarEn ik ben er
gauw v eer bovenop daar kan je van op
aan. Onkruid vergaat nu eenmaal niet."
„Je mag niet zooveel praten, vriend," zei
de dokter vroolijk. „En je rnoet een beetje
geduld hebben Nu, het ga ie goed,
keiel 1"
IX.
Toen Hagenloh na verscheiden uien van
diepen slaap ontwaakte, dacht hij dat hij zoo
vcrfrischt en versterkt zon zijn als nadat hij
een bad had genomen.
Hij was in een zeer opgewekte stemming
en keek met blijde oogen naar de groene
wereld om hun heen. Ilij lag nog steeds
voor het raam, bekeek het jonge groen anin
de boomen en luisterde mot welgevallen
naar den jubelenden zang der vogels.
Leven levenHoe heerlijk was het
't eigen hart te voëlèn kloppen, te ademen,
met open oogen de wereld in to zien, te den
ken aan de idealen die het leven kan ge
ven,, aan de heerlijke natuur en al het
schoon onder de menschen!
Leven levenWat een wereld van
heerlijke gedachten lag er voor hem in,dat
cene woord, hij die uit de schaduwen 'den
dood weer in het rijke leven terug was ge
komen. Nog "weinige minuten had het kun
nen duren en hij was dood geweest ze zou-
Engeland.
Nog slechts 6 verkiezingsuitslagen zijn
te wachten, n.l. nog drie uit districten,
welke Zaterdag hebben; gestemd, en uit
nog drie andere, welke vandaag hun stem
men zouden uitbrengen.
Tot nog toe zijn gekozen 268 liberalen,
271 unionisten, 43 leden der arbeiders
partij. 73 Redmondistcn en 9 Obrienisten
De liberalen winnen 23 zetels, do unio
nisten 28 en de arbeiderspartij 4, terwijl
de Redmondistcn twee zetels op de unio
nisten veroverd hebben.
De stand dar partijen is op 't oogonbhk
384 tegen 271, benevens 9 Obrienisten.
Ahnisler Seely is herkozen.
Het aantal leden der honderd voornaam
ste trade-unions (vakvereenigingon) is se
dert 1907 aanmerkelijk leruggeloopen In
genoemd jaar bedroog het aantal leden
1.459 967. Het inkomen bedroeg 2.496.630
per jaar. In hot afgeloop-en, jaar bedroog
het aantal leden 1.422.299, het inkomen
2.560.430 of 36 shilling per lid, en be
den hem in een zwaite kist hebben gelegd
en weggevoerd langs het bosch naar het
Allheidei kerkhof.
Ilij zag dat voor zich en huiverde bij die
verschrikkelijke gedachte. Maar toen kwam
de humor weer in hem boven. Hij begon
zich voor te stellen hoe zijn eigen begrafenis
wezen zou en kon niet laten daarover te
lachen.
Wie zou er meeloopen in den stoet?
Wolkenstein, do molenaar, zwijgend met
bedroefd gelaat en gebogen hoofd. En zijn
arbeiders
Wie zou er spreken bij het graf?"
Dominee Schnelddahin, met betraande
oogen en mot bevende stem zacht zou
den zijn wooiden klinken over het eenzame
kerkhof
Zouden cr ook vrouwen bij zijn?
Walpurg cn Giseia. Walpuig zou met
duisteren blik naar zijn graf zien. En Gisela
zou de laatste zijn, die op het keikhof bleef.
Zij 'zou de kransen voorzichtig opnemen en
met zachte hand rangschikken rondom de
groeve. Zij zou wanhopig zijn, niets zeggen
maar stil voor zich heen kijkend, huilen. Zij
had zoo naar hem vcilangd en nu
Zóq duidelijk zag hij haar, zóó duidelijk
hoorde hij haar zacht snikken, dat hij zelf
de oogen vol tranen kreeg, uit medelijden
met haar.
Afnar toen lachte hij ook al weer om zijn
eigen fantasie. En een warm gevoel door
stroomde hem. een ongekende blijdschap dat
alles geheel anders was dan zijn fantasie hem
daar voortooverde, dat hem geluk wachtte
naast haar die hij daar juist zoo bedroefd
had gezien.
„Giselazei hij luid -en zijn stem klonk
geweldig in de eenzame herbergkamer. In
Frankrijk.
Over de huiszoeking bij oemige vakver-
eenn'gingleidters te Rouaan, naar aanleiding
van een Verklaring van een gedeserteerden
soldaat, kan het volgende worden meege
deeld.
De soldaat had nl. aan de autoriteiten
medegedeeld, dat Lij op aanstichting cn
met ondersteuning van Torton, don se
cretaris van do arbeidsbeurs, en andere
leiders van vakveretenigingen, was gedeser
teerd, daarover later berouw had gekregen
en toen aan Torton had geschreven, dat
hij zich weder bij de bevoegde autoriteiten
zou meidon en tevens zou mededeelenj
welk aandeel Torton on de andere leiders
in zijn vlucht haddon gehad.
Bij de huiszoekingen was niets com-
promitteerends gevonden. Torton werd des
niettegenstaande daarna door den rechter
van instructie geconfronteerd met den sol
daat; hij blijft echter ontkennen, dat hij
dezen tot desertie had overgehaald
Toen hij daarna in de wandelgangen
van het paleis van Justitie moest wach
ten op de beslissing van den rechter, of
hij al of niet in voorarrest zon worden,
gehouden, wist hij do waakzaamheid van
den wachthébbenden inspecteur te ver
schalken en Vloog hij plotseling de straat
op. Er werd onmiddellijk om politie ge
telefoneerd; deze zocht en informeerde
waar zij maar kon, maar Torton was weg
en bleef weg.
De ontevreden spoorwegbeambten, heb
ben in den laats ten tijd door op de goe
derenwagens geen verkeerde adressen
te plakken het goederenverkeer danig in de
war gestuurd, voorat op do lijnen van 'den
Noorderspoonveg. Niet minder dan 20.000
goederenwagens worden vruchteloos op
hun plaats van bestemming venvacht cn
2800 andere zijn moedwillig door spoor
wegbeambten naar stations gedirigeerd,
waar zij niet thuis bohooren, zoodat men
alle mooite beeft om tut te visschcn, waar
heen zij eigenlijk gezonden moeten wor
den.
De mijnmaat,schappijen krijgen nauwe
lijks de beschikking over oen tiende deel
van de benoodigde wagens; de steenkolen-
voorraden zijn daardoor reeds zóó groot
geworden, dat er ernstig sprake van is
om het werk voorloopxg een paar dagen
per week stop te zetten.
D u i t s c h 1 a n d.
De ]>ers in Elzas-Lotharingen noch de
vrijzinnige Duitsclie bladen, zijn goed te
spreken over het grondwetsontwerp voor het
Rijksland, zooais dat door den Bondsraad
111 den Rijksdag is ingediend. Zoo schrijft
de „Strassburger Post", dat het ontwerp niets
nieuws heeft gebracht. Bijna alles wist men
leeds, Ook wat men vreesde is geschied, nl.
liet niet-vericenen aan het Rijksland van oen
slem in den Bonsdag, wegens de vrees der
andore Bondsstaten, dat-Piuisen aan macht
zo 1 winnen.
liet „Beilinor Tageblatt" erkent lm volle
het gebrekkige van deze grondwet, ook wat
de samenstelling der Kamers betreftj waar-
an de eerste volkomen afhankelijk zal zijn
\an de Rijksregeering en de laatste wel op
algemeen, maar niet op g e 1 ij k stemrecht
lx rust. Het blad neemt echter dc gelegen
heid te baat om in vcigelijking met bet ont-
weip nog eens het „antidiluviaansche" ka-
taktci der Pruisisischo staatsinrichting in het
licht te stellen.
„De Rijksdag zal aan het ontwerp nog
licol wat hebben 1e veranderen. Alaar welk
\ciloop de pailementairc debatten ook mo
gen hebben: het rood der verontwaardiging
moet den Prmsischen kiezer der derde klas
se wel naar de wangen stijgen bij de ge
dachte, dat aan een veertig jaren geleden met
dc 'wapenen veroverd land, reeds rechten
woiden toegekend, die aan de groote meer-
letbeid van liet Pruisische volk halsstarrig
wenden onthouden. Wij gunnen den Elzas-
Lotliaiingors van harte het algemeene, di
recte en geheime kiesrecht en verheugen
ons oprecht er over, dat zij ten minste nog
zooveel bereikt hebben. Alaar dat dezelfde
mannen, die deze rechten van den Rijks
dag verlangen voor een veroverd laiul, aan
oiu Pruisen weigeren toe te kennen, dit voe
len wij als een bloedige I10011 en brandenden
smaad cn diegene is niet, waard een Pruis
te zijn, die deze belccdiging van zijn staats-
bewustzijn luchthartig opneemt."
Naar aanleiding van liet conflict van den
puns-pricsler Alax von Sachsen met het "Va-
ticu.m, woidt uit Dresden aan het „Leip-
ziger Tageblatt" gemeld, dat de stemming
ia de Saksische leidende kringen meer dan
gedrukt is. Wel zien de Diesdcncr katholie
ken in het feit, dat een zuster der voormalige
kioonjirinses Louise onlangs bij de wijding
van prins Ernst Ileinrich Pathin tegenwoor
dig was, een bewijs, dat koning Friedrich
August een trouw aanhanger van het katho
lieke geloof is, niettemin heeft het besluit
van het Vaticaan groote ontstemming ge
wekt. In katholieke kringen acht men het
dei halve geenszins onmogelijk, dat het ten
gevolge van dit optreden toch tot een besiis-
dnt óóne woord waren al zijn gedachten, al
zijn liefde, verlangen cn hoop, al zijn dnnk-
baaiheid voor zijn redding uitgedrukt.
Nu word er aan do deur geklopt, eerst
behoedzaam, toen echter luider. Hij be
schouwde dat als een welkomstgroet en riep
vroolijk: „Binnen!"
Waldspecht, de waard met zijn stoppelig
gezicht kwam binnen en vroeg zoor belang
stellend, hoe het nu met meneer was en wat
hij voor wenschen had.
Hagenloh dankte hem hartelijk voor zijn
belangstelling en informeerde of ci nog wat
vleesch in huis was en misschien nog een
flesch rooden wijn onder in den kelder.
Waldspecht beloofde alles te zullen bron
gen wat hij opnoemde. Ilij zou spoed maken
om aan het verlangen te voldoen. Na zon hij
maar niet langer blijven, want hij wilde den
patient met zijn praten on vingen niet ver
moeien.
Toen hij weg was, dacht Hagenloh or over
na hoe Waldspecht hem zoo zacht en vrien
delijk had aangekeken? .Dokter'Eisen-
bait had hem gezegd, dat als hij meende al
weer geheel hersteld te zijn, dat hij dan eens
in den spiegel moest kijken. Dat wilde Ha
genloh thans eens doen. Ilii richtte zich een
weinig op cn hot gelukte hom zoo in don
oor-ouden spiegel te zien die boven het kastje
aan den wand hing.
Wat hem daaruit aankeek was wel niet
het gelaat van een lijk, maar wol was het
een zeer bleek 'gezicht, met diepliggende
oogen, die zeer vreemd stonden. Dat leek het
gezicht van iemand die hevig in don druk is
geweest. De wenkbrauwen waren vreemd ver
trokken, het linkeroog scheen naar bernxkn
gezakt te zijn. Ook zijn mond zag er ree nul
uit en zijn kin was opgezwollen.
Hij begreep wat Eisenbait had bedoeld.
Ilct viel hem hard tegen en uiterst verbaasd
staaule hij naar zijn beeltenis in den spiegel.
„Bont u dat, meneer Hagenloh?" vroeg
hij spottend en medelijdend.
„Jawel, zeker ik ben het," zoo antwoord
de hij zich zelf.
„AV.it zal Gisela je nu bekoorlijk vinden,"
ging hij voort, liet zich toen weer in do
kussens vallen cn begon een nader onderzoek
oi er nog meerdere abnormale zaken aan
zijn lichaam waren te ontdekken.
En vveikclijk het bleek dat op zijn lin
kerbeen en op zijn eenon arm groote builen
zalen. Even dacht hij na over de vraag hoo
hij die pijnlijke plekken had opgedaan. En
tr-on hij zich nog meer inspande om een op
lossing te inden, horinneide hij zich. vaag,
dat hij in den nacht, toen hij het gevaar,
waai in hij veikeeide bemerkte, wanhopige
pogingen had aangewend 0111 uit zijn bed to
komen. Alct ai men an beonen had hij gesla
gen en gctiapt, als gek had hij zich ver-
wcctd, maar zijn krachten waren al te zwak
geweest. Bij die worsteling met den dood
was hij tenslotte met geweld met den kin op
den rand van Vt bed gevallen
Hij zou somber geworden zijn als hij zich
lang in die smartelijke herinneringen had
ei diept. Maar Waldspecht kwam weer bin
nen en leidde zijn gedachten af. Dc waard
droeg het beste wat zijn keuken bood. En
wat cr nog in een verborgen hoek van zijn
kolder lag, was zonder dralen nu voor den
dag gehaald.
(Wordt vervolgd.)
scü'EQiM! che courant
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Buboe meester van Schiedam,
vestigt tl© aandacht van belanghebben
den bij de veeteelt op het navolgende be
richt:
4
