BLOOKER'S
63"* Jaargang
Woensdag 18 Januari 1911
13512
l
et Boek van Paracelsus.
DAALDERS
GACAO;
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vl'anrdingen fl 125 trance
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
BUITENLAND.
Schiedam, 17 Jan. 1911.
RUSLAND.
Dezer dagen werd bericht, dat in het verre
Oosten van Russisch Siberië en in Mandsjoerija
jn hevige male de longenpest heerscht De
Russische regeering neemt strenge maatre
gelen am de epidemie in haren voortgang te
stuiten, maar de qualificatie paardenmiat-
regel is nog te zwak voor dit optreden, ge-
lyk uit het volgende blykt.
De pest schijnt in Mandsjoerije te zijn ver
spreid door de beverjagers, Deze menschen
j"gen, tengetale van vele duizenden, op den
bever en ook op pelsdieren in de hooge ge
bergten op de Siberisch-Chineesche grens.
De epidemie brak onder hen uit en in een
korte spanne tijds telde men drie honderd
slachtoffers. De Russische overheid nam di
rect een bijzonder radicalen ontsmeitings-
maatrégel. Ze beval, dót elk huis, waarin
zich een geval van pest voordeed, verbrand
moest worden. Dat had natuurlijk deze ge
volgen De bewoners dwaalden onder den
biooten hemel, de hotels verdwenen b(jna
allen in de steden en de hoteleigenaars
weigerden eiken reiziger op fe nemen.
Dat was de dood voor den handel. Om op
straat bij een bittere Siberische kou te over
nachten, lokte geen enkelen vreemdeling aan.
Maar het werd nog erger. De Russische
politie ging alle Chinc-ezen. die onder den
biooten hemel slapende werden aangetroffen,
oppikken en in de gevangenis stoppen, zoodat
ten slotte de bevolking voor deze drie uitersten
kwam te staan de biand, de dood of de
gevangenis.
De treinen, welke de Chineezen vervoerden,
werden opgehouden, terwijl den inzittenden
werd verboden om onder eenig voorwendsel
uit te stappen. Gedurende drie weken hield
men de arme duivels in de spoorwaggons,
waarin ze dicht opeengepakt zaten. Men kan
zich zoo ongeveer den toestand van deze
ongelukkigert indenken gedurende die een-en-
twiutig dagen. Wanneer zich een geval van
pest in een waggon voordeed, liet men den
hesmetten wagen ontruimen, de gezonden
werden in de gevangenis gestopt, hun kleeren
en bagage werd verbrand. Het ergste lot
wachtte nog den Chineezen, die deze hel
wilden ontvluchten. Ze werden zonder uitzon
dering een prooi der roofzieke, omzwervende
Koengoezenstammen, die hen plunderden en
doodden.
Ondanks dit alles heeft de epidemie, zoo
als men weet, Kharbin bereikt en een ern
stig conflict is er ontstaan tussehen de Rus
sische en Chineesclte autoriteiten over de te
nemen maatregelen. De Chineezen hebben,
zooals te begrijpen, een hevigen afkeer van
de Russische maatregelen en stellen voor te
werk te gaan volgens de te Shanghai ge
volgde .methode, waar de epidemie spoedig
tot staan werd gebracht.
Het is bij na roet te gelooven, dat boven-
staaude mededeelingen, welke door het
nieuwsagentschap van het Uiterste Oosten
worden gepubliceerd, niet eenigermate door
de 'Jhineesche autoriteiten zijn overdreven.
Dergelijke prophy lactische maatregelen zijn
een anachronisme in onze eeuw van verge
vorderde beschaving.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92,* iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Naar het Duitsch
van
FR1EDRICI1 JACOBSEN.
Engeland.
De secretaris van den Algemeenen Bond
van dokwerkers in Groot-Brittannië heeft
gisteren in een onderhoud verklaard, dat de
zeelieden beslist zullen staken.
Men moest echter niet denken, dat de
kroningstijd met opzet daarvoor was uitgeko
zen. Dat de kroning plaats 'heeft is een bloot
toeval, maar de staking is in de huidige
omstandigheden onvermijdelijk.
De plannen moeten geheim worden gehou
den het werk zal echter binnen 24 uur neer
gelegd worden in de Britsche, Duitsche en
Amerikaansche havens, wanneer de arbeiders
door omstandigheden tot staking gedwongen
worden.
In Noord-oost Lancashire staan (usschen
40 en 45,000 weefgetouwen stil bij eebrek
aan handen, die ze bedienen kunnen Een
groot aantal wegers zjjn nl. verleden jaar,
toen er zulk een ernstige depressie heersch-
te in de katoennijverheid, naar de Veree-
tigde Staten vertrokken en oefenen daar
nu hun bedrijf uit, waardoor thans in En
geland groot gebrek aan geoefende werk
krachten heerscht.
Dc zwerver keek onrustig om zich hoen.
„Hot is waar, dat ik wcggeloopen ben,"
zei hij eindelijk, „liet is op 't oogenblik
liet goede jam getijde en daarom wilde ik lie
ver niet opgesloten worden, wegens bedelarij."
„Zoo dus daarom? Geef je bundel-
tej eens hier."
Mat zen verwachtte niet, dat hij hot toschje
met geld van den professor in hot pakje zou
vinden, maar hij was toch ten hoogste ver
baasd over het resultaat van zijn onderzoek.
Zes zi Ivoren theelepeltjes kwamen eerst te
voorschijn, daarna een kostbaar dameshor-
logo, twee gouden damesriugen en bovendien
nog een handvol zilvergeld.
1 „Kijk;, kijk," zei Matzen spottend, „jij
bent een goedhartige kerel. Dat zijn allemaal
zeker cadeautjes voor je vróuw niet. Een
aardig wclkom-tluiis I"
„Ik ben een vrij man en ongetrouwd."
„Zoo, nu aan dien vrijen toestand zullen
we voorloopig een eindo moeten maken."
Matzen haalde bij die woorden boeien to
voorschijn, terwijl de man hem kalm zijn
handen toeslnk.
Deze begreep heel goed dat liet niet we
gens zijn bedelen was dat hij met zooveel
voorzorg behandeld werd. Nadat Matzen den
hoop korenschooven nog nauwkeurig onder
zocht had, welk onderzoek niets opleverde,
Fr an k rij k.
Bjj de discussie in de Kamer over de be
grooting van buitenlandsche zaken, verklaarde
gisteren minister Pichon, in antwoord op een
vraag van den heer Delafosse, die achter de
versterkingsplannen voor Vlissingen een Duit-
schen invloed zocht, dat, zoo de uitvoering
dreigend wordt, er aanleiding zal wezen met
belanghebbende mogendheden te eonfereeren.
Aldus de inhoud van het gisteren meege
deelde Reutertelegram.
De Parijsrhe correspondent van de »N. R.
Ct." had gisteravond na afloop der Kamer
zitting een onderhoud met den minister, die
hem de volgende verklaring gaf
iMijne woorden zjjn zeer eenvoudig ge
weest en er kan voor niemand iets aanstoot
gevends in liggenhet gaat hier over een
internationalen en neutralen stroom, welke
grensbe'ang heeft voor een land (limitrophe
d'un pays), welks neutraliteit gewaarborgd
is door de mogendheden Ik heb eenvoudig
gezegd geen bezwaar te hebben tegen een
gesprek met de mogendheden, natuurlijk heb
ik mij geheel buiten de overwegingen en
motieven door Delafosse geuit gehouden eri
ook geen woord gezegd van opmerkingen aan
de Nederlandsche regeer!t g."
nen. De christelijke syndicaten gaan ditmaal
samen met de sroode" en dreigen eveneens
met staking, indien hunne eischen niet wor
den ingewilligd.
Het bestuur van de süuitsche Hochschul-
lehrerlag", te Leipzig vergaderd, vaaidigde
inzake den modernisten-eed de volgende ver
klaring uit riHet bestuur besloot eenstemmig,
dat de leden van academische onderwijsin
richtingen, die den modernisten-eed hebben
afgelegd, niet leden van onze vereeniging
kunnen blijven, omdat zij met dien eed af
stand hebben gedaan van een onafhankelijk
vorschen naar de waarheid en daarmee de
eerepositie van een onafhankelijk vorscher
hebben prijsgegeven".
De verklaring is onderteekend door de pro
fessoren v. Amera [Miinchen] Barthausen
[Hannover] Barth [Leipzig], Binding [Leip
zig] Brentano [Miinchen], Chun [Leipzig] Hart-
mann [Weenen], Krüger [Hannover], Pap-
penheim [Kiel], Rein [JenaJ, Stengel [Greifs-
wald], en von Wettstein [Weenen].
0 o* s t e n r ij k.
Op een protestvergadering dor" Rcichen-
bergsche Kamer van handel en nijverheid
tegen de Pruisische voorstellen tot het
heffen van scheepvaartrechten op de Elbe,
welke groot nadeel aan den Oostenrijk-
sclien handel en de nijverheid zouden toe
brengen, heeft de heer Riede, chef eener
sectie van het ministerie van handel, het
standpunt der regeering uiteengezet. Hij
venvees naar do verklaringen, reeds her
haaldelijk door de Oostenrrjksche regee
ring Ie dezen aanzien afgelegd, speciaal
naar de rede, door den Oostenrijkschen
minister van handel op 4 Maart 1910 in
de Kamer gehouden, waarin hij verklaarde,
dat do regeering met het oog op het groote
belang der zaak zich tot geen enkele con
cessie zou laten overhalen.
Ten slotte werd met algemeene stemmen
een motie aangenomen, waarin de regee-
MEU MOGE U NAMAAK
OPDRINGEN,
HOUDT VAST AAN
ring wordt verzocht, de onvoorwaardelijke
tolvrijheid op de Elbe te handhavenen
zich niet in te laten met onderhandelingen
te dezer zake, welke compensaties ook in
uitzicht mochten worden gesteld.
Portu gal.
Zooals reeds gemeld, heeft het stakende
spoorwegpersoneel, nadat een groot deel van
zijn eischen was ingewilligd, de staking op
geheven. Het treinverkeer is reeds geheel
hersteld
De staking in de lichtfabrieken en die der
metaalbewerkers duurt echter nog voort en
nu hebben ook nog 800 arbeidsters in vark ms-
slachterjjen in een dorp bij Lissabon het
werk gestaakt.
Rusland.
De te Rostof a.d. Don gevestigde verte
genwoordigers van graanexporteurs te Ta
ganrog hebben besloten voor de totstandko
ming van de revisie der Marseillaansehe en
Italiaansche overeenkomsten geen graankoop
te sluiten volgens de nieuwe, niet door Rus
land goedgeket trie overeenkomsten, ten einde
een gemeenschappelijke herziening van de
verdragen tot stand te brengen en de bui
tenlandsche koopers van Russisch graan uit
te noodigen tot het houden van een bespre
king te Petersburg Ook hebben zij de Zuid-
Russcbische graan-exporteurs verzocht zich
ook hunnerzijds te houden aan het boven
genoemd besluit.
Het heet, dat een consortium van Ameri
kaansche millionnairs onderhandelt over den
aankoop van Jasnaja Poljana, het landgoed
van Tolstoi, waar het een permanente ten
toonstelling van Amerikaansche machinerie»
wil vestigen, benevens een modelboederij.
Een der voorwaarden van den verkoop is,
dat de prijs van 275 morgen land, die volgens
Tolstoi's laatsten wil, gebruik moet worden
voor de stichting van een opvoedingsgesticht,
een hospitaal een bibliotheek en een landbouw
school door internationale inschijving bijeen
zal worden gebracht. De overblijvende 900
morgen zullen door het syndicaat \oor zijn
eigen doeleinden gebruikt worden.
Duitsphland.
In met minder dan 92 vergaderingen van
kolen werkers in het Ruhr gebied werd Zon
dag met algemeene stemmen een motie aan
genomen, strekkende tot verhooging der lo"_
GE WEET DAT DIE
UITSTEKEND IS.
Vereenigde Staten.
De schout-bij nacht Sims heelt thans zijn
berisping ontvangen wegens de rede, die
bij op 3 December j.l. op een feestmaal
in Guild Hall te Londen heeft gehouden.
De gediukte tekst van deze berisping
is toegezonden aan alle officieren van de
marine en op alle oorlogsschepen en in
alle arsenalen aangeplakt.
Bij het Amerikaansche congres is een
wetsontwerp ingediend, bepalende dat in
het Panama-kanaal een tol zal worden ge
heven, die niet meer dan 11/2 dollar en
niet minder dan 50 ets. per netto-ton zal
bedragen.
ging hij mot zijn arrestant naar Borby. liet
was nog licht toen zij daar aankwamen.
Dicht bij de eerste huizen liep het zandpad
naar de Priel, dit sloeg Matzen in en daar
voor hnd hij zijn psychologische gronden.
Lmul, de zwerver, volgde hem blijkbaar met
groolen tegenzin. Toen zij vlak bij de villa
kwamen, bleef hij zelfs staan en klaagde
over zijn voet.
„Wij kunnen, als je dat wilt, wel een
beetje uitrusten. Bij de Priel is een goed
plaatsje om to gaan zitten en er is ook nie
mand die ons daar zal zien.
„Bij de Priel
„Zoo wordt dat zwarte water daar voor
ons genoemd. liet moet zeer diep zijn zoo
diep, dat meer zelden iets to voorschijn komt
dat daar ingeworpeu is."
„Ik geloof dat mijn voet weer beter wordt,
ik loop weer gemakkelijker en behoef niet
te zitten," zei Land.
„Wij kunnen, ook wel in het huis gaan,"
sloeg Matzen voor. „Het staat daar erg
verlaten en het is de vraag, of er nog men
schen in wonen. Weet jij dat ook, Lund?"
„Hoe zou ik dat weten?"
De man was zeer bleek geworden en Mat
zen trok daaruit zijn conclusies.
„Ik dacht dat je liet wist, omdat je gis
teravond hier gezien bont toen je onder de
boomen zat, geen driehonderd scliredcn van
hot huis af."
„Ja, daar heb ik een beetje zitten rusten.
Dat is toch niet iets dat verboden is, wel?"
„Wel neen!" lachte Matzen.
Éven later kwamen zij op het strand.
Donker was liet water, dreigend hing* een on-
weerslueht over de zee, wat cenigszins be
angstigend .werkte.
Nu begon Lund uit zichzelf to spreken.
„Wachtmeester, ik ben meer dan eens
met de politic in aanraking geweest en ik
weet ongeveer wat de politie wil als zij
praat zooals gij. Gij wilt wat van mii te we
ten komen, niet? Er is zeker wat aan de
hand met dat huis daar en ge denkt dat ik
er meer van weet. Want voor het beetje be
delen dat ik gedaan heb, zult ge mij toch
de boeien niet aanleggen."
„Noen. En om een beetje bedelen ga jij
niet aan den loop en kruipt niet in het stroo
als jo van ver een uniform ziet blinken. Ik
geloof Lund, dat ik op het goede spoor ben.
Beken maar volledig man, met leugens kom
je toch niet verder."
„Dat geef ik toe. En daarom wil ik
hot maar zeggen. Die dingen die gij in mijn
pakje gevonden hebt, zijn gestolen. Maar niet
in den vorigen nacht en niet hier in deze
gemeente. Daarom hebt go mij aangehouden,
is het niet zoo? Gisteravond heb ik hier
dicht bij het huis gebeten, dat is ook waar.
Ik wilde den nacht afwachten
„Om in het eenzame huis in te breken,
natuurlijk."
„Dat wos niet onmogelijk geweest. Maar
als daar ingebroken is, dan is een ander
mij voor geweest. Ik zag hem gaan."
„Ah zoo dat is mooi bedacht."
„Ik zeg, dat ik hem gezien heb," her-
luialde Lmul met nadruk. ,,,Zoo wat tussclien
tien on elf uur, toen het licht nog brandde,
zag ik iemand om het huis sluipen. Dc
maan scheen een. beetje, zoodoende kon ik
het zien. Go weet, wij zwervers hebben ook
.onze gewoonten e.n wetten wie het eerst
komt, die maalt het eerst. Dat is de heelo
geschiedenis."
BINNENLAND.
Hofberichten.
De prins v. Schönburg bezichtigde heden
voormiddag de schilderijenverzameling in het
Mauritshuis, op dat bezoek vergezeld door
Z K. H. Prins Hendrik.
Prins Herman reed hedenmiddag naar Delft,
alwaar hij een bezoek bracht aan de plateel-
fabriek van Thooft en Labouchère,
De gast van de Koninklijke familie zal
hedenavond aanzitten bij het gala diner ten
Hove aan het corps diplomatique.
7, K. H. verlaat morgenochtend met den
eersten trein de residentie op terugreis naar
Duitschland,
De Prins leidde hedenmiddag als voorzitter
de in het paleis aan den Kneuterdijk gehou
den vergadering der Kon. Ned. Landbouw-
vereeniging.
Z, K, H. vertrekt morgenmiddag tegen
31/2 nur naar het Loo, van waar hij Zater
dag alhier terugkeert.
De Prins Schönburg gebruikte hedenmiddag
het noenmaal bij den Duitscben gezant, die
ook Prins Hendrik te gast had,
Van het Hofl
De Prins von Schönburg heeft gistermid
dag een bezoek afgelegd bij H. M. de Ko
ningin-Moeder.
H. M. de Koningin-Moeder heeft het be
schermvrouwschap van de Vereeniging tot
Uitzending van Zwakke en Herstellende
Kinderen onder de kenspreuk Trein 8.28
H, IJ. S. M, Amsterdam aanvaard.
Onze Marine.
Blijkens bij het departement van marine
ontvangen beticht is Hr. Ms. pantserschip
„Heemskerck", onder bevel van den kapi
tein ter zee G. L. Goedhart, in den nacht
van 14 op 15 dezer Finisterre gepasseerd
en Hi. Ms. pantserschip „Koningin Regen
tes", onder bevel van den kapitein ter
zee J. A. A. C. ridder van Rappard, 15
dezer te Aden aangekomen. („Stct")
Matzen weifelde een oogenblik en over
tuigde zich met een snellen blik dat de
handboeien nog goed vast zaten.
„De geschiedenis is daar niet meer uit,'
zei hij. „Behalve diefstal is er ook moord
gepleegd. Je zult tijd genoog krijgen om in
een cel de zaak te overdenken."
Matzen had er op gerekend dat Lund
woedend zou. «orden, of van sclirik zou blij
ven staan, waardoor hij ziju gedachten zou
verraden.
Maar dit soort menschen laat ziel) niet
terstond verschrikken cn verpraat zich niet
licht. Lund beet de tanden op elkaar en
zei geen woord.
Hij liep alleen wat langzamer dan eerst.
De D-trcin HamburgKöinParijs ver
trekt 's avonds precies om elf uur van. hot
hoofdstation te Hamburg. Er is een slaap
wagen aan dezen trein en hij wordt te Altoua
ul samengesteld. Dit is iets dat een voortdu
rende ergernis is van dc Hamburger reizi
gers, 1 want zij vinden als zij, willen instap
pen, aan het hoofdstation de coupó's heel
vaak al half bezet.
Max Grote ergerde zich niet meer aan
zulke dingen, Zijn betrekking bracht mee
dat hij vaak voor interessante gevallen met
.dezen trein op reis moest. Ilij was er al aan
gewend meestal medereizigers te kobben.
Nu hij dezen avond in het station kwam,
was hij niet in het minst in een stemming
om zich te ergeren. Wie doet dat als hij op
reis gaat cn vier weken vacantie voor zich
heeft?
Het was zijn plan om gebruik van den
slaapwagen to maken- Hij gitig al vroeg
Yan huis cn gebruikte een goed diner.
Audiënties
De gewone audiëntie van den minister
van marine en die van koloniën zal op
Vrijdag 20 Januari niet plaats hebben.
Jac. van IVanlng,
De heet Jac. van Waning, burgemeester
van Ouderkerk a d. IJ-el, herdacht gisteren
25 jaar arbeid ten bate van de Nederland
sche Politie. Bestuursleden van den Alg. Ned.
Politiebond, van de Rpspolitie-vereeniging
en van de Examen-Commissie voor het Po-
litie-diploma kwamen hem, onder aanbieding
van fraaie en toepasselijke geschenken, ge-
lukwenschen, waarvoor de jubilaris diep ge
troffen dankte.
Bloemstukken en telegrammen, zoomede
des avonds een serenade, waren nog zoovele
blijken van belangstelling in dezen gedenkdag.
Toen, 0111 tien minuten voor elven, verscheen
hij op het pc-rron en liep naar de plaats
waar de D-trein aankomen moest.
Er stonden maar weinig reizigers op het
perron te wachten. De vacanties waren ge
nii men tijd begonnen en de groote stroom
reiziger had de stad al verlaten.
Max lrad, toen hij de kalmte op het per
ron zag, de hoop dat hij een eoupóe voor
zich alleen kon houden. Dan wilde hij den
slaap der rechtvaardigen genieten en,
slapend, zouden de uren van den nacht spoe
dig omvliegen. Morgen was hij dan in Parijs
Max ging op een bank zitten, en keek of
hij de lichten van den trein nog niet in het
verschiet zag gloeien.
Plotseling werd een hand op zijn schou
der* gelegd. Verbaasd keek hij op.
„Wat 1 Kranich jij hier?"
De detective stond in een donker reispak
voor hem. Hij had niets bij zich dan een pa-
r.ipluie, een overjas en een klein handkof
fertje. Hij zag er echter uit of hij vol plan
nen nas."
„Ik vond je niet meer thuis," zei hij,
„maar dat maakt niets uit. Wij reizen nu
dan toch samen niet?"
„Waarheen, ga je?"
„Naar Parijs als je het goed vindt."
„Ik dacht dat je in Borby waart?"
„Daar kom ik vandaan. Is dat- onze trein
die daar aankomt?"
De trein kwam binnen en de heeren stap
ten in.
(Wordt vervolgd.)
4 tr
amsc
courant
10)
