Dil miner tataai alt DRIE blaflen.
Eerste Blad.
oJ" jaargang
Zondag 19 Februar 1911
No. 13540
Het Boek van Paracelsus.
Kennisgeving.
NATIONALE MILITIE.
Openbare verhuring van een Bouw*
manswoning en van wei- on
bouwland.
BUITENLAND.
Deze courant verschijnt dage! ij les, mei uitzondering van Zon-en Feestdagen.
Krijs peï kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingeu fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór oen
aar aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fL 0.92; iedere regel neet
15 cents. Reclames 30 cent per regel, Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prjjs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Aanvragen om ontheffing van den
wcrkelijken dienst der Militie of
om vergoeding.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam;
brengen ter kennis van do milit&licb-
tigen, dio in dit jaar moeten worden in
gelijfd, zicli als kostwinner onmisbaar
achten voor bet gezin, waai toe zij be
boeren en op grond daarvan meenen in
do termen te vallen tot het verkrijgen
van ontheffing van den weikclijken dienst
op grond van art. 113 der Mitilicvvet 1901,
of van ecne geldelijke vergoeding als be
doeld wordt bij art. 113 bis dier wet:
dal de aanvragen daartoe die op on-
gczcgcld papier kannen worden geschre
ven en door de belanghebbenden eigen
handig moeten worden geteekeml be-
hooren to worden gericht:
a. aan Haro Majesteit dc Koningin, in
dien ontheffing-
b. aan Zijne Excellentie den heer Mi
nister van Oorlog, indien alleen vergoe
ding gevraagd wordt.
Belanghebbenden worden er voorts na-
diukkelijk op gewezen, dat zij den lnei-
voren aangewezen weg moeten volgen,
daar aanvragen op andeie wijze gedaan
groote vertraging in de afdoening tenge
volge kunnen hebben. Verder is liet van
belang, dat die verzoekschriften eenigo
weken vóór de opkomst worden verzou
den, oin zoodoende ecne spoedige afdoe
ning daarvan te bevorderen, wat zeer in
liet belang van de adressanten is te achten.
Schiedam, den 18dca Februari 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoem'!
M. h. IIONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Bnigemecster en Wethouders van Schie
dam zijn voornemens op Woensdag
1 M a a r t a.s., dos v o o r m i d d a'g s 10
uur, in het gebouw MUSIS SACllUM, aan
de Range Haven aldaar in hot openbaar
te verburen
voor 4 jaren, een bouwmanswoning
mol stallen en erf, gelegen aan den Rol-
terdamschcn Dijk No. 108;
voor 2 jaar en 9 maanden, zes per-
ceclen land in hel Sterrebosch, tezamen
groot 5,75 IRA.
voor 3 jaar en 10 maanden, 2.02.30
H.A. weiland in liet ontpolderde ge
deelte van Oud-Mathnesso;
voor 2 jaar en 8 maanden, 3.15.35
ll.A. bouwland en 0.33 IRA. weiland
(talud) in de Keilen van Nicuw-Matlie-
ncssc.
Dc voorwaarden van verhuring zijn ver
krijgbaar ter Gemeente-Secretarie vanaf
Woensdag 22 Februari a.s.
Schiedam, 18 Fcbr. 1911.
RUSLAND EN CHINA.
L'cn telegram inaakle gisteren melding
van een soort uitimatum, door dc Rus
sische regeering aan de Chineesche gezon
den, en wel omdat China, haais inziens
niet bereid scheen, de bepalingen, ver
vat in liet I!i-vevdrag van 1881, iu acht
te nemen. Rij dit verding werd de land
streek Ili aan China toegekend, waaibij dit
land zich verplichtte de bewoners zonder on
derscheid van ras of godsdienst te be
schermen. China moest aan Rusland ne
gen millioen roebel geven voor de kosten,
welke de Russen bij de bezetting van Ui
hadden gemaakt. Zij moest or Russische
consulaten vestigen, met name te Kohda
Zij moest liet land open laten voor Rus
sische koopwaren totdat ecu douane-tarief
door beide regecringcn noodzakelijk zou
worden geoordeeld. In het veulrag werd
vooils aan de Russen do ex-territo-
ïialitcit toegekend, d. w. z. zij zouden niet
aan do rechtspraak des lands zijn on-
doiwoipen.
Nu heeft, China mectmalen pogingen ge
daan om zicli aan den druk van dit trac-
taat en van andere verdragen, welke Rus
land een indringen in Mandsjoerijc en
Oost-Mongolië vergemakkelijkten, te ont
dekken, ja, dc Russische bladen maakten
in den laats ton tijd herhaaldelijk nieldinc
van het bijna militante optreden derChi-
neezen, ook hunner overheid tegen Russi
sche onderdanen, en van het aanleggen van
Chineesche voisteikingen in de door Rus
land bezette stroken van Maiulsjoerijo.
Blijkbaar om zijn prestige in China te
verbeteren door do Chineesche regeering
wat in haar schulp te doen kruipen, heeft
de Russische regccring genoemde krach
tige nota, welke geheel liet karakter van
ultimatum draagt, gezonden.
De Pefersburgscho bladen keuren alge
meen den energieken toon, Waarin het
ultimatum vervat is, goed. Zij verklaren,
dat China te veel misbruik maakte van
Rusland's welwillendheid. Rusland kon
niet langer zwijgen. De „Nowoje Wromja"
betreurt het, dat bot uftimatum^een datum,
vaststelt, maar liet blad kan uit goede
bron verzekeren, dat dc Russische nota
aangevuld zal worden door oen nauwkeu-
rigen datum, indien China haar antwoord
op do lange haan zal trachten te schuiven.
Do Borlijnsche bladen bespreken de
Russische nota uitvoerig. De „Post" geeft
ongeveer den algemecnen indruk weer,
wanneer zo schrijft: „De Russische cischen
willen zeggen, dat geheet Mongolië open
moet staan voor de vreedzame indringing
van Rusland".
Het mceicndecl der bladen is verder
van oordeel, dat het niet tot een oorlog
zal komen. Do machtsverhoudingen zijn,
te zeer verschillend, dan dat men te Pe
king er ernstig aan zou gaan denken de
bezwaren van Rusland te gaan onderzoe
ken en hun gerechtvaardigheid te be
strijden.
De Paiijséhe „Tcmps" merkt naar aanlci-
mg der kwestie op, dat sedert dertig jaren
elke Riiwisch-Duitsehe toenadering gevolgd
is geworden door de opleving van bet Rus-
ische initiatief in Aziü. Tlums is het na de
ijeenkonist te Potsdam, dat Rusland tegen
over China een oischende houding aanneemt.
Frankrijk moet natuurlijk den sympathieker!
sleuu geven aan de gerechtvaardigde eischen
an liet bevriende en verbonden land, maar
zonder de bedoelingen van ecnige mogend-
icid iu verdenking te nomen, zegt dc
Temp?! ven uilen we onzen plicht door
terzelfdeitijd dat wij hel recht \an bondge
noot uitoefenen, aan de Russen te zeggen
Doet China de overeenkomsten, die tussehen
u en haar bestaan, eerbiedigen, maar denkt
er steeds aan, met een kleine wijziging van
liet gezegde van Bisinarck, dat een Fransch-
Ruasi«e| bondgenootschap in, Azië nooit iets
mders dan Pyiilm»-o\envtiuiingei| heeft be
haald, waarvan zij 'iM in Europa dc kos
ten heeft moeten betalen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Naar het Duilsch
van
FRIEDR1CII JACOBSEN.
W)
Terwijl professor Titus zieli verder aan
kleedde, bemerkte hij, dal zijn handen beef
den. Een geestverschijning, een stem uit
het graf had hem niet meer kunnen doen
ontstellen, dan deze boodschap die een keli-
u/)-1' hem hulflachend had gcbracld. Ilij ging
naar beneden en inlbnnecide nader bij den
ouden, weinig .-praukzamen portier.
>,da zeker, meneer. Het was een in 't
zwartgcklcede dame, en ze zag er heelemaal
niet als. een bedelares uit. 0|) de Pout dos
Arts wordt ook nooit gebedeld, diutr staat
altijd een politic-agent in de buurt. Maar de
diiine heeft het woordelijk zoo tegen mij
gezegd."
Het was ondertusschen negen uur gewor
den.
Een oogenblik weifelde Titus of hij gaan
zou of niet. Er was een onbestemde vrees
over hem gekomen.
Maat- ten slotte ging bij toch op weg.
De beroemde brug Pont dit, A ris was op
dit uur van den dug een zeef druk punt. Do
deuren van liet. Louvre, waren al geopend en
de brug trilde onder liet rollen van do vele
wagons on do honderden voolst a""on der
wandelaars.
Voor op do brug op een stcenen bank
znt Marjon. Zij had den sluier over liet ge
zicht getrokken en stond op (oen zij den
professor ztur komen, die overal rondkeek
om dl vrouw, die hem geioopen luid, te vin
don. Zij legde lniar hand op zijn arm.
„Schrik niet," zei ze achter haar dikke
doek.
„De doodon slaan niet op. Ik heb je ook
vootbeieid door mijn boodschap, liet was
immers de herinnering van ons beiden.
Hoewel hij inderdaad half voorbereid was,
was de schok toch nog zóó groot, dat hij
naar een steunpunt greep.
„Neen mijn arm," zei Mnrjon, steeds mot
dezelfde droevige stem. „Wij zullen in het
Louvro gaan. Daar zal ik een biecht voor
jc afleggen."
Zwijgend gingen /.ij door dc menigte.
Til us had willoos en als verdoofd zijn arm
in dien van Maijon gelegd en daar bij aan
haar linkerzijde ging, voelde hij hoe hevig
haai hart bonsle.
Vroeger hadden zij nooit zoo gcloopcn.
Toen zij in dc groote, koele stecnliallcn
waren, ging Marjon naar een der zijgangen,
waar het zeer stil was. Llier staat in een
routon.de do .Venus van Milo. Zij konden
liioi ongestoord praten.
„Kom," zei ze, „nu kunnen we praten en
vorti ouwelijk zijn, dat marmer verraadt
niets."
lïij nam muist haar plaats en vroeg niet
onzekere stem of zij haar sluier wilde terug
slaan.
„Neen ici Murjon op vasten toon.
En toen begon zij te vertellen alles
biechtte zij op, alles van liet eerste uur uk
„Er moet waarheid zijn tussehen ons bei-
don," zei ZO. „Er is lang genoeg leugen
tussehen ons geweest. Overigens was er niets
tussehen ons, gven luiat, maar ook geen hef-
tk\ En nu ben ik vrij,, ik behoor noch aan
jou. noch aan hem, ik ben zoo vrij als een
aangevallen, wiens houding tegenover de
Fransehen. iu den laatsten tijd meer en meer
een vijandig karakter had aangenomen, en die
plan had zicli meester te. maken van Egyp-
ti-ch Soedan door de bevolking van Kouli
met geweld te dwingen met hem gemeene
zaak te maken.
Na zeer hardnekkigeu tegenstand, be
haalden de Fransehen een volkomen over
winning. De vijand verloor 300 man aan doo-
den, waaronder de sultan der Senoeivri en
vei scheiden aanzienlijke opperhoofden en
•100 gewonden.
De Ftanschc leden oen verlies van S doo-
den en IS gewonden, waaronder één officier.
In Kamer zoowol als Senaat zijn interpel
laties ingediend over het spoorwegongeluk
bij Courville. Niet minder dan vier senato
ren zullen den minister om opheldering
vragen.
Lag liet aan hen, do interpellation had
den reeds onmiddellijk plaats geluid. Ech
ter, de miniMer van openbare werken, Puecli,
heeft in de zitting van gisteren, dc ongedul-
digen tot uitstel weten tc brengen. „Laat
ons, iu het belang der openbare veiligheid,
zeide de minister, ten minste tijd om raad
te verschaffen". Aan de Kamer had de
minister gevraagd om 24 Februari als da
tum voor de discussion vast tc stellenaan
don Senaat vroeg hij lot 28 Februari tijd.
Ten slotte kwam men overeen, dat Donder
dag a.s. de dag voor de interpellatie zal zijn.
In! de Kamer Dinsdag a.s.
Een dor merkwaardigste bijzonderheden
uit de publicatie der papieren van Waldeck-
Rou-.-eau bevond zicli gisteren in de „Ma-
tin". De toenmalige minister van oorlog
Gallifet was na de tweede veioordecling van
kapitein Dreyfus te Kennes /(«danig in liet
nauw gedreven tussehen de eischen der ge
neraliteit eu die van liet parlement, dat liij
den minê-tor-pre-kient Waklcck-Rousseau liet
ooi.-lel deed 0111 de he.-lisrendl uitspraak
vaii den Raus in tc loepen, hi een volgend
hoofdstuk zal liet antwoord van Wnkleck-
Rous-e.iu worden segeven.
kunnen voeren, moet de minister van bui
lt nl.uidsclie zaken weten, dat hij een mili
taire macht achter zich heeft.
T u r k ij e.
De „Matin"-coriespondent te Ivonstantino-
pel, meldt, dat de ministerieele crisis als zeer
ernstig beschouwd moet worden en dat men
staat aan den vooravond van een geheel
nieuwe richting in de binnenlandsche poli
tiek. liet comité, dat, zoo liet ocliijnt. almach
tig is, en van Saloniki uit invloed oefent
op den loop der dingen, beoogt bepaaldelijk
do aftreding der ministers van binnenland-
schc zaken en financiën, maar sluit daarom
die van andere, door genoemd comité nader
aan te wijzen ministers, niet uit. De ontslag
name van Tal a at bey zal spoedig gevolgd
worden, aldus de correspondent, door die van
Djavid boy. Wat de andere ministers be
treft, hun heengaan is het gevolg van het
feit, dat zij in de Kamer een groote meer-
deilieid tegen zicli hebben. Dit is o. a. het
geval met den minister van onderwijs, E111-
roellah, wiens aftreden een telegram gisteren
reeds meldde.
Rifaat pasja blijft aan hot hoofd van zijn
departement. Reeds sedert geruimeu tijd
wcrel de verenniging van het ambt van mi
nister van buitenlandsclie zaken met het
gioot-viziersclmp vvenscheÜjk geacht.
Ook llakki pasja blijft aan het bewind en
zal voor de uitvoering van de gesloten over
eenkomst waken. Hij geniet het vertrouwen
ran alle partijen, zonder uitzondering.
E n g e I a 11 d.
Officieel weidt gemeld dat de koning,
vergezeld van de koningin den 16en Mei hel
monument voor koningin Victoria zal inwij
den. De Duitsehe keizer en keizerin zullen er
bij tegenwoordig zijn. De duur van het ver
blijf van de Duitselio vorsten is nog on
bekend.
F r a 11 k r ij k.
Volgens een telegram van den waaniemeii-
den gouverneur van Eran-cli Soedan aan den
minister van koloniën, is kapitein Modat den
12en Februari den sultan van de Sonocssi
O o t e 11 r ij k-11 0 11 g a r ij e.
De Uongaar.-ehe delegatie heeft de begroo
ting van buitenhmdsche zaken en een motie
van vertrouwen in het beleid van Aehrcnfhal
aageiiomcn.
Graaf Estcrliazy wees erop, dat zekere
bladen uit landen, die tot de tripte entente
behooieu, blijkbaar trachten verdeeldheid te
zaaien tussehen Oostenrijk eenerzijds en
Duitscliland cn Turkije anderzijds.
De minister van buitenhmdsche zaken ver
klaarde, dat dc ciedietaanvragen van het
legerbestuur geenszins het gevolg -zijn van
Oosteurijk's buitenlandsclie |>olitiek. Ze heb
ben geen ander dool dan dc verdediging
van dc monarchie. Om een goede |x>!itiek te
vogel in de lucht, cn als oen visch in het
water. Ik heb wel lief gehad, zeker, maar
thans is alle gevoel uit mijn borst. Als
zocht naar mijn gevoel, mijn liefde voor iets
liet zou tevergeefs zijn. Het marnieren
beeld daar heeft meer gevoel dan ik. Maar
je zult niet zoeken en dat is goed ook."
Toen keek zij rondom zich en bemerkte
dat er allengs meer menschen naar deze af-
doelitig stroomden.
Vlak bij Murjon stond een jong paar.
Het waren twee verliefden, die, zooals zulke
paartjes gewoonlijk doen, elkander tcedcr bij
de hand hielden. Zij staarden naar Vcnus en
spraken geen woord.
Marjon stond op, wees hen een eu ander
aan liet beeld, en ging naar een andere afdce-
ling or naast, terwijl do professor in diepe
gedachten verzonken zat. Toen hij eindelijk
opkeek, was zij verdwenen. lfij wist den weg
niet recht in dit groote gebouw en snelde
den kant op van waar zij gekomen waren
om lniar te zoeken, llij viocg aan den op
passer of deze haar niet had gezien, maai
bij kon gecti inlichtingen krijgen
Marjon was ondertusselvcn in een der por
talen gekomen, waar vlak bij verscheiden
rijtuigen stonden, Zij nam het eerste het
beste rijtuig en beval den koetsier terstond
weg te rijden.
Waarheen, mevrouw?"
„Dat doet er niet toe vooruit maar,
'/.(X) spoedig mogelijk weg."
De koetsier meende, dat do slanke, jonge
vrouw bii dit mooie weer het meest behoefte
zou hebben om een rit in het Beis te ma
ken. Hij zette daarom zijn paard tot spoed
aan cn ging in do richting van 'de Champs
Elysées.
R 11 sl and.
De ministerraad heeft Ixsloten bij dc Dix
ie a een kredietaanvraag in te dienen voor
120.250.0U0 Rhh, te verdoelen over den tijd
van 1911 tot 1915, v(x>r den bouvv van, vier
nieuwe linieschepen.
1 er/.s e.
De weduwe van den te Ispahan overleden
Riiashrhen consul heofi aan den Rusaischen
mini.-ler van huitenlandsche zaken geseind,
'lat zij bewijsstukken bezit, waaruit afdoen
de blijkt, dat de consul, die onlangs ver
drenken iu een put gevonden is, vermoord
i-. De minister heeft den gezant te Teheran
gelast, een onderzoek in te stellen.
M a r o k k 0.
Sultan Mo el cv Ilafid Heeft reeds meer
malen blijk gegeven een kort .aangebonden
heerschap te zijn. Do Fransche bladen
verhalen daarvan een nieuw staaltje. De
zer dagen waren ecnige voorwerpen, van
waarde en juvveelen uit zijn paleis ont
vreemd, en de sultan verdacht er ijverig
enkelen zijner vrouwen van. Dies liet hij
een convooi vrouwen op weg uit den kei
zerlijken harem naar Mékinez, aanhou
den, cn de dames fouilleeren. En zoo
Hier was het op dit uur nog rustig. Links
en recht» lagen groote, rijke huizon. Maar
ihuiron lette zij niet zij deed iets wat den
rijken bewoners van dit gedeelte van Parijs
zeker niet Vaak overkomt, zij telde lniar geld
Een twiniig-frane stuk vond zij in haar
beurs en dan nog wat klein gold.
Dat was alles.
fnlusschcu was dc koetsier al in de buurt
van liet Bois de Boulogne gekomen.
Weldra waren zij in het woud.
Oj) een mooie plaats zei Marjon op eens
„Koetsier, hier wilde ik wel even uit
stappen eu wat rondwandelen."
„Goed, mevrouw."
Maar plotseling zag zij een waterplas die
haar aan de Priel van Borhy herinnerde en
bedacht zich.
„Neen, liever eerst nog wat verder
kunt ge niet wat meer naar de Seine terug
rijden?"
„Zeker, mevrouw."
De koetsier draaide 0111 cn reed naar de
rivier terug. Zoo kwamen zij op een zoor
eenzame plek; de straatweg liep hier langs
dennenhout, mm den anderen kant lag een
moerassige, weide, die naar do Seine afliep.
„Ho, koetsier!" riep Marjon.
Zij stapte uit en gaf den man het goud
stuk.
„Nu kunt ge wel terugrijden, vriend, ik
zal wel een boot of andere gelegenheid vin
den om naar de stad terug te gaan.
De betaling was zoo ruim, dat liet don
man opviel- llij weifelde een oogenbük,
schudde het hoofd en reed toch terug, zoo
als hem gezegd was.
Tweehonderd meter verder hield hij stil bij
een steenenklopper, die anti den wegkant
werkte.
„Hé daar, hebt ge goede oogen?"
„Dat zou ik meenen."
„Kun je die dame daar ginder in hot
weiland goed zien?"
„Die in het zwart? Zij plukt bloemen."
„Ik heb haar liioriieen gebracht."
„Wat wil zij dan in die weide?"
„Weet ik dat? Misschien wil ze de
rivier in."
Murjon phtkle geen bloemen. Zij had in
de weide een lief kind, van misschien vijf
jaar gevonden. Het zat in het gras en was
bezig een ruiker te maken.
Zij hlcef staan en bukte zich over dc
kleine.
„IIoo heet je, kindje?"
„Margot."
„Margot heb je nog een mama?"
„Natuurlijk, die heeft, toch ieder."
„Ik niet. Ik heb niemand, zelfs geen lief,
klein meisje, zooals jijwil jo mij oen kusje
geven, Margot?"
„Ja, maar je hebt een doek voor 't ge
zicht.
Sinds twee uur in dien ruieht, luid Marjon
haar sluier niet opgelicht. Nu sloeg zij hom
teiug en drukte baar koude, bleokc lippen
op den warmen mom! van liet kind.
„Mama kan hot beter, mama huilt ook
niet als -zij mij kust," zei de kleine.
Het kind wa ai moedig gekleed en Marjon
gaf liet de rest van lmar geld.
„Loop nu gauw naar huis maar kijk
niet om."
(Wordt vervolgd.)
