CAAO
No. 13575
64"° Jaargang
Zaterdag i April 1911.
Het laatsts woord.
Intercommunale Telefoon No. 108.
BUITENLAND.
V.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Doze courant verschijnt d n g o 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pi ijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl.L.25 franco i
per post II. 1.65.
p!ijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
Uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl.0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groole lettors naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Schiedam, 31 Maait 1011.
DUITSCHLAND.
Bij do bespreking van de begroeting in den
Rijks lag is gisteren de bititenJanclsche poli
tiek tei sprake gekomen. Vooral trad op den
voorgrond de kwestie van de scheidsiechte
lijke \rrdragen en de beperking- der bewape
ningen, zulks naar ruuileiding van desbetief-
fende door sociaal-democraten en vrijzinni
gen ingediende moties. .Dit, onderworp vorm
de den kern der besprekingen, dien wij in
'ander4 umd resumé dan ook alleen zullen
laten i itkomen.
De afgevaardigde Spahn (centrum) noem
de de kwestie van scheidsrechterlijke verdra
gen van gioote beteeken is. ITii wenschte dat
deigelëke verdragen mot v-v Uendo staten
zouden worden gesloten erkende, dat in
(lc7"n voortgang viel te bespeuren. Met de
kwe-fe Man het wereldscheidsgerecht had dit
echter niets te maken. In het ontwnpenings-
vmafipluk is destijds van Engeland wel een
stoot c. geven, bepaalde vooistellen zijn echter
nog niet gedaan. Spr. meende, dat Duitseh-
Imid inzake de ontwapening geen weigerende
ho. ding mocht aannemen.
De conservatieve graaf Knnitz sprak na een
lange i ede voering ook overliet Engelsch-Ame
rikaan die seheidsgerechtverdrnv. volgens het
welk idle kwesties met een internationaal ka
rakter, welke niet langs diplomaticken weg
ojgclo-t kunnen worden, tuin een scheidsge
recht /.uilen worden voorgelegd. Maar van
Ameri'c.mnsche zijde worden daarbij buiteu-
gerioten b.v. alle kwesties over de Monroe-
let r. Dat zijn. meende de spr., juist de kwes
tie*. de het eerst tot diplomatieke conflicten
kunnen leiden, en zoolang dergelijke punten
weiden buitengesloten, kon hij zich geen suo-
ce-> sin dergelijke scheidsgerechten voor
ste"™.
De socialistische afgevaardigde Scheide-
mann veroordeelde den oorlog en kwam voor
kpeil.i'.ig der bewapening op, waarbij de mo
tie der sociaal-democraten verdedigde, die
wcn.-ciil dat Duitechhmd het initiatief daar
toe z d nemen.
De natiomuil-liboraal Basset maan roerde
in zijn overzicht over de iniitenlnndsche lie-
tiikkingon ook do versterking van VILsritv
gen aan. Aan het recht van Nederland om op
eigen gezag die versterking tot stand te
brongen, zoo zei de hij, twijfelt niemand meer.
liet standpunt van Duitschland, dat Neder
land in deze alleen te beslissen heeft, en dat
geen slaat iets mag inbrengen to.gen dit ver
dedigirgsrecht, hoeft instemming gevonden.
Tegen den oisch van beperking der leger-
toerustingon had hij bodenking, uit liet oog
punt van behoud van den wereldvrede. „Komt
er geen verandering in den toestand," zoo
zeide hij, „dan zou ik wel eens willen
zien, dat er een nrbitrngeverdrng tot stand
kwam, dat niet uiteen valt als zand. Men
kan uil hot leven der volken do ultima ratio
Roman uit het Duitsch.
naar J. JOB8T.
Zonden wij hier niet liever eens ronduit
niet Fi icdrich over spreken vóór het te buit
h." sloeg Dorothé opgewonden voor. „Al die
plannen en berekeningen van Francisca stium
mij iiuls aan. Eu mij dunkt toch dat. als ik
hein nu zeg dat hij mij mijn field moet uitbe-
t; leit, dat hij daaraan met Frnncisca's huif
We! o'doct."
„Jo zon daardoor alleen je broer in oen
"oer onaangename positie brengen. En je
doel zou jo toch niet bereiken. Ik moet j<
evenals laatst] nogmaals vragen onze verlo
ving vooral to verzwijgen. Van dc zijde
ynn Fiancisca dreigt ons een gevaar. En bet
hotei dal ik dat gevaar afwond, dan dat
jij je met de zanik bemoeit. Kom laten wij
moedig zijn en nog geduld hebben! Het is
wel oen langzame maai' ook een zekere weg.
dien wij zijn opgegaan."
Bij bok haar togen zich aan, maar op het
zelfde oogonblik kwam mevrouw Giintsch
ie vooi ehijn, zoadat hij lunar verschrikt weer
losüet,
j-Wel zoo 1" lachte de goede mevrouw
Giintseli. „TTel wordt tijd voor ons om aan
Wugaan te denken, Dorothé," Zij stak snel
mmr arm door dien van Dorothé, terwijl
t ran ei «ga in de deur van dc tuinkamer trad
Stf «ehtei duchtig naar huiten spiedde.
niet wegnemen, men kan slechts trachten
le/c zoo lang mogelijk uit te stellen. Daar-
oor zijn ook scheidsrechterlijke vei dragen
m nut en r.ei te meer, naar mate zij op
den bodem der prakrijk staan. Wil men den
irde bowmen, dun moet men krachtig zijn.
cu volk, dat de middelen tot behoud van
ijn politieke kracht niet meer kan bijeen-
b uiige li, daalt at naar een lagere trap. Wij
Duitscheis vooral moeten zonder wijken ic
ing houden met deze wrecde werkelijk
heid, slechts dun kunnen wij den vrede be
waren en ons volksbestaan liandhavon."
De rijkskanselier Von BetlJlnnn-lïoll-
weg hield ter beantwoording der spiekers
en korte lede, die echter grootcn induk
maakte. Oj> do voorzichtige manier, hem eigen,
tettnde hij zich inzake do ontwapening zeer
gelukkig op de rede, die de Eugelsclie mï-
ïister van Ijuitenlandsche zaken destijds
aarover in het Lagerhuis heeft gehouden.
-Mot den Engd.rehen minister achtte de heer
Bcthniiann Hollweg zeer goed moge-
ijk een vcitrouwclijke wisseJing van in
lichtingen, die dienen kunnen tot kalmecring
van de vijandige stemming tusschcn twee
olkcn.
Op het verst strekkende voorstel der so-
iaal-democratcn (om direct stappen te doen
tot oen internationale overeenkomst over de
rigorncene beperking dei bewapening), kon de
kanselier niet ingaan, daarentegen verklaar
de hij zich bereidwilliger tegenover de vven-
-chen, in 'n vrijzinnig voorstel uitgedrukt (al.
zich bereid te verklaren om in gemeenschap
pelijke omlohandclingen met andere grootc
mogendheden te ticden, zoodra een groote
mogendheid voorstellen over een gelijktijdige
en gelijkmatige beperking der liowapenings-
kosten zou doen), welk voorstel dooi' den con-
truinsleidei', dr. Spahn, in zijn rede was ge
leund. Inderdaad echter vermeed de heer
Bcthmann Hollweg het doen van positieve
beloften in de richting, zooals wellicht
meerderheid van den Rijksdag van hem had
gewensoht.
In de kwestie van het scheidsgerecht was
hij nog voorzichtiger. Als verantwoordelijk
staatsman ziet hij de theorie over het scheids
rechterlijk verdrug nog niet als de overwin
ning van het kwaad, dat de oorlog altijd zal
lijven. Echter bleek ook hij op het stand
punt te staan, dat door scheidsrechterlijke
voldragen de „ultima ratio" van een oorlog
ten minste kan worden verschoven.
De lede van den rijkskanselier weul met
ievendigen bijval ontvangen, behalve door de
roeiaal-democraten, die poogden te sissen.
GEMENGDE MED EDEELINGEN.
ui-tor-president Asquith heeft een rede ge
houden, waarbij hij zeide, dat geeu plechtiger
feit het dcule eeuwfeest der vertaling van den
Bijbel kon verheerlijken, don het sluiten van
een vredesverdrag tusschcn Engeland en de
Veieenigde Staten.
Voorgelezen weid een telegram van pre
sident Tuft, waarin deze zegt, dat de Bijbel
de twee gioote Angel-Saksische volkeren
door het bloed, do taal en het geloof aan el
kander verbindt-, en dat de Amerikanen God
linken, die op deze wijze de Nieuwe Wereld
wn de Oude verbond.
Engeland.
Ter gelegenheid van het feit dat het giste
ren 300 jaar geleden was, dat voor het eeist
de vertaling win den bijbel in het Engelsch
werd gepubliceerd, heeft een groote bijeen
komst in Albert Hull jikiats gehad. De mi-
„Aluiben je daar eindelijk, Ribbeek!
tiep ze, ,wij luidden je al gemist."
„Ja," antwoordde mevrouw Giintsch, in
plaats van Ribbeek, „die twee waien zoo druk
met den architect over de kunst aan het pra
ten, dut zij ons niet eens hebben gemist."
„Meneer Grotezei Francisca
weifelend, half ongeloovig.
„Daar gaat hij," zoi mevrouw Giintsch
„Adieu, meneer Grote, en als ik mij een
huis luut Ijouwen, dan zult u het zijn die mij
daarbij zult helpen. Goeden nacht."
Uit het park klonk een groet terug, do ar
chitect wandelde daar dus nog en de beide
verliefden vroegen zich verschrikt af of de
heer Grote hen misschien gehoord had of
bun omarming had gezien. Alle achterdocht
was door den handige» greep van mevrouw
GünUch bij Francisca cchtor geheel verdwe
nen, te meer daar Ribbeek nu terstond zeer
attent voor haar was. Toen zij opstonden om
heen te gaan, zei de oude hear Satovv hem
nog even te willen spreken, zoodot hij 'zeer
vluditig afscheid van de familie- Giintsch
en kapitein Ilintze moest nemen.
„Verraadt- ons niet - aan niemand
fluisterde hij de vroolijke dame t-oe.
„Wees genist, ik kan zwijgen als hot
gtal, zelfs tegenover mijn man."
Mot oom Satovv was hij niet zoo spoedig
klaar als hij gemeend had. Deze was ernsti
kwaad over de hopeloozc verloving, zooals
hij het noemde. Maar daar hij zoowel Doro
thé nis Ribbeek zeer goed gezind was, be
sprak hij de zaak kalm en zei ten slotte:
„Waarom ben jo zoo bezorgd juist voor
Francisca waarom zou ze jelui eigen lij 1
niet willen helpen als zij alles wist?"
„Qjïuhti ?,ij alle» d«n WW wit in haar
F r a n k r ij k.
De minister Van marine, Delcassé, heeft
aan den voorzitter en den rapporteur der
marine-commissie uit de Kamer medege-
leeld, dat het nieuwe vlootprogram daJ
(lelijk na het Paasch-vecès aan de orde
zal komen. Het twee jaar geleden bij de
Kamer ingediende wetsontwerp over de
dienstregeling hij de marine zal dadelijk
wanneer het vlootprogram is afgedaan,
tar dc orde worden gesteld. Door dit
wetsontwerp zal ook bij de Franschcma-f
l ine de twee (jarige diensttijd worden im
gevoerd. Bovendien zullen hierdoor 43.000
oji de marinerol ingeschreven zeelieden,
waarvoor de vloot in vredestijd geen
werk heeft, ter beschikking van het mi-i
nisterie van oorlog worden gesteld.
In den Senaat -heeft gisteren de lieer
Lamarzelle, geprotesteeul tegen de instel
ling van een onder-staat,-^secretariaat van
justitie, welks wettigheid hij betwijfelde.
n hij laakte de regeering, die haar deu
ren opent, voor de aanhangers dei' sociale
revolutie.
De minister-president Monis zeide, dat
hij -Malvy aan zijn zijde geroepen heeft,
omdat hij het eens is met diens pro
gram. liet kabinet wil alle republikein*
sche elementen om zich heen groepeeren.
liet verwijt, dat hij een anti-nationale po-
KOFF1E is duurder geworden," doch
kost nog steeds 1.50 per bus
van 1 Kilo (a pond).
Kleinere bussen naar verhouding.
litiek zou volgen, wierp bij van zich.
Het Wetsontwerp tot opening van a-.ldi
tioneele credieten voor een nieuwe indoe
ling van staatssecretariaten werd aango
nomen met 213 tegen 23 stemmen.
macht is om ons huwelijk te verhinderen,"
„Eu dat waarom?"
„ik wil het u openhartig zeggen, hoewel
het mij zeer moeilijk valt." Ribbeek vertelde
in het koit vat er tusschen Francisca en hein
in den laatste» tijd was voorgevallen.
„France heeft jou lief?" riep de oude
heer verbaasd uit.
„Wees toch stil men zal ons hooren."
„Hoe lang al?"
„Van vroeger al toen z.ij nog korte rokken
droeg."
„En als weduwe heeft zij je weer willen
hebben?"
„Zoo is het."
„Maar jij hebt haar teruggewezen ea
hebt Dorothé lief?"
„Ja."
„Dal heb ik nog moer achting voor je
dan vroeger en zal het mijne doen oni jelui te
helpen."
Oom Satow nam afscheid van Ribbeek.
Hij meende Francisca te doorzien: zij huw
de den oenen man 0111 don ander in haar
netten to vangen
„Waf zou je er van zeggen Annalena als
ik jouw en Doiothé's ijver lieloonde met een
autotocht door Tirol?"
Annalena, die mot grootcn eetlust zat tc
eten, liet mes en vork mot een schok rusten
en staarde Francisca uiterst verbaasd aan.
Dat was een voorstel, dat haar sprookjesach
tig leek, boven alle verwachting verheven.
Zij was trouwens al voortdurend in een won
derlijke stemming 11a haar komst van de kost
school, Volop genoot zij van liaay vrijheid,
Spanje.
In de Kamer zijn gisteren de Feirei-
debatten voortgezet.
De republikeinsclie afgevaardigde Aha
rez toonde aan, dat het militaire wet
boek gebrekkig is en dat dc rechters 011
der invloed van den kapitein generaa: heb
ben gehandeld, die in strijd met de wet
heeft gelast, een afzonderlijk geval van de
zaak-Ferrer te maken.
Minister-president 'CanaJejas verklaarde,
dat de regeering vóór alles recht en vrij
heid van den staat moet waarborgen. Hij
eikende, dat het militaire wetboek gewij
zigd zon kunnen worden, maar liet von
nis, dat over Ferrer is gevold, was recht
vaardig en definitief. Spr. vreesde, dat de
tegenwoordige campagne niets anders is
dan het begin van een reeks daden, die
door iedereen afgekeurd moeten worden.
De -afgevaardigden beschikken over wet
telijke! middelen, die de regeering eert
b'iedigt.
Alvarez antwooidde en deelde mede, dat
de republikeinen een motie zullen indie
non, waarin herzienin0 van het proces?'
Ferrer wordt gevraagd.
Do oud-mmister-president Dato zeide in
naam der conservatieve partij, dat deze
de volle verantwoordelijkheid aanvaart
van de daden van het kabinet-Ma urn. Hij
eindigde zijn redevoering niet te zeggen,
dat het ka.binet-AIaura den koning ounio
gelijk kon voorstellen Ferrer gratie te
verlcenen. 1 1
de Rijksraad had blootgestaan, welke uitdruk
king, \0lge11s het algemeen gevoelen, ter
hoogster plaatse hem in den mond was gelegd.
Kon eigenaaidïg licht op liet bedriegelijke
an Stolypin's overwinning wordt vertier
ïeworpen door het feit, dat de tsaar Aki-
,t< ii heelt opgedragen, Doernowo te verze-
eten, cl ai deze nog steeds het vertrouwen
.111 den tsaar geniet. In de vergadering
iu don Rijksraad van Woensdagmiddag
inpiciddc zich zelfs plotseling het ge
rei», dat Doeinowo op Tsaitskoje-Selo was
milwden, heigeen in de vergadering een
ei ras-enden indruk te weeg bracht.
l)e vrienden van den minister-president
rei klaren deze plotselinge wending uit het
eit. dat de tsaar een einde wenscht te ma
ken aan de ontstemming, gewekt door Doer-
aowo's torn fa lering uit den Rijksraad, en
je zen nu in uvc-rweging zal geven zich met
tolvpin te vei zoenen, waarna Doernowo zijn
plaats in den Rijksraad opnieuw zal inne-
r.ien.
Het centrum in den Rijksraad heeft beslo
ten een interpellatie te houden o\er het
schenden van de grondwet door Stol)pin.
Italië. 1
Het nieuwe kahineGGiolitti is thans of
ficieel geconstitueerd en samengesteld zoo
als reeds gisteren werd- gemeld.
O 0 s t e n r ij k.
Keizer Finns Jozef heeft gisteren het be
sluit tot ontbinding der Kamer van Afge
vaardigden, welker werkzaamheden tenge
volge van de obstructie der Slavische partijen
onvruchtbaar waren gewoiden. metoekend,
liet besluit gelast tevens, dat onmiddellijk
een aanvang zal worden gemaakt mot d
voorbereiding van nieuwe verkiezingen.
Rusland.
Naar aanleiding van dc jongste voorvallen
had de voorzitter van den Rijksraad, Aki
mof, zijn ontslag aangeboden. De tsaar heeft
dit ontslag echter geweigerd onder* de verze
kering, dat zijn vertrouwen in den Rijksraad
en zijn voorzitter ongeschokt was gebleven
Akiniof hield daarna in do Ilooge Veigade
iingeen rede, waarin hij een toespeling maak
te op de „lasterlijke aantijgingen", waraaan
maar zoo'11 automobiel leek haar het toppunt
van heerlijkheid in tegen-telling met al het
alledaagsehe, en saaie lau het kostschool-
leien. Damitz was haar vooi gekomen als ver
audeul in een betooverd slot uit de duizend
en één nacht en Francisca was daarin Sche
herazade, die geen sprookjes \ertelde, maar
vertoonde.
„Je wilt op reis gaan?" vroeg Friedricli
verrast.
„Ik denk dat mij dat goed zal doen, Frie
dricli. Jij zit tot over de ooren in de zorgen
over den oogst en hebt geen tijd meer voor
mij over. En als je 's avonds terugkomt van
ju inspectietochten, ben ie zoo moe dat je in
jc stool in slaap valt. Je zult onze afwezig
heid nauwelijks bemerken."
„En Dorothé?"
„Die kan ik onmogelijk missen, Friedricli.
Al was hot alleen maar toor gezelschap van
Annalena."
Friedricli wilde nog meei tegeiiweqiingen
maken, maar Francisca voorkwam hem:
„Gun mij die kleine uitspanning nu, Frie
dricli. Wat kan mij in mijn nieuwe auto
overkomen? Wij zullen niet lansrs gevaarlijke
wegen gaan en Worner is een zooi* betrouw
baar chauffeur. Het tveer F daarbij zeer gun
stig en liet heeft er allen schijn van dat het
zoo de eerste dagen z.al blijven, zooals de
opzichter mij straks nog heeft verzekerd. Dus
het blijft afgesproken wij gaan op reis."
Friedricli zag in dat tegenspraak niet zou
geven en vroeg daarom alleen
„E11 welke route denk ie te nemen?"
„München, Innsbruck. Lamleck en over
den Fmstoniün/.nan naar Trafo!. Daar blij
ven wij misschien tnkele dogen in het Tra-
h ii hot el, Dan zou ik doeg het Yjiitsgligan-gc-
Rusland en China.
Uit Riagensujenk wordt aan het „Peters-
burgsehe Telegraafagentschap" geseind, dat
de gei achten omtrent vijandelijk ontreden
van de Cfiineezen onjuist zijn. Aon beide,
zijden heeischt een viedeiievende stemming
Het Wicht van de vreedzame oplossing van
liet conflict tusschea Rusland en China is
met blijdschap begroet. Men is algemeen
van oordeel, dat een oorlog den ten gevolge
van de pe.-t oat station ongunstigen toestand
aog verergerd z,ou hebben.
T tl r k ij e.
Uit Konstantinopel wordt gemeld, dat de
oproerige beweging onder de Albaneezen een
ernstig karakter draagt. Hoewel het zenden
van troepen zeer ongaarne geschiedt, blijkt
liet in elk geval thans noodig te zijn, daar
men, vooral nu niet, de garnizoenen, in de
Albaneesche steden wil verzwakken. Naar het
zich laat aanzien, zullen twintig Redif-batal-
jons, voor hot mecrended uit Anatolié afkom
stig, naar Albanië worden gezonden. In poli
tieke kringen gaat men hoe langer hoe meer
de houding van Montenegro wantrouwen.
Het bericht, als zouden, de opstartdolin-i
geil van To-z.i Scoetari bezet'hebben, wordt
tegengesproken. De regeeringstroepen blij
ven de aanvallen der Ojistandelingen. af-i
slaan.
De ministerraad besloot onmiddellijk 24
bataljons reserve uit Anatolie temobillsce-
ren, en dezen, in geval van nood. naar
de Montenegrijnsche grens te zenden.
Mexico.
Volgens een mededeeling van den „Times"'-
covrespondent te New-York heeft president
Diaz te kennen gegeven, dat liij, niet z.al af-
bied naar Bozen willen gijden. Na drie weken
breng ik Annalena dan weer op de kost
school terug."
Annalena klapte van blijdschap in de
handen.
Francisca vroeg nog haar man, die zich
alweer getccd maakte om heen te gaan, Do
rothé even hij haar te zenden. Ook !>elde zij
om haar kamermeisje, dat haar de in Berlijn
bestelde reistoiletten brengen zoti.
Toen het kamermeisje met oen arm vol
kiecdingstukken uit de garderobe kwam,
trad Dorothé door een andere deur binnen en
vroeg verbaasd:
„Wilde je mij spreken, Francisca?"
„Ik heb een verzoek aan je! Wil je mij
op oen autotorht met Annalena vergezellen?
„Ik weet t niet zou je hot nog niet wat
nu willen stellen'? Ik kan. hier juist in dezen
tijd zoo slecht gemist worden. Waarheen
wou je gaan?"
„Over Mniiehen, Innsbruck, door Tirol
naar Bozen," jubelde Annalena,
Dorothé was eerst geneigd om aan scherts
te denkon, maar toen haar schoonzuster
daarop haar plan uitvoeiis ontwikkelde, bleek
haar dat zij het in ernst meende.
„Maar Friedricli kan mij heusch cvp 't
oogonblik niet missen." zoo weerde z.ij Fran
cisco's aandringen af. Maar haar verzet was
niet zoo krachtig meer als eerst, want zij her-
inneule zich plotseling dal Ribbec-k haar ver
teld had, dat hij drie weken Verlof had en er
over dacht naar Trafoi of Bulder te gaan. Een
tante van hein gaf hem ieder jaar een som geld
oor zoo' 11 reisje, anders kon hij het natuur
lijk niet doen. Een ontmoeting in Tirol be
hoorde dus niet tot de onmogelijkheden."
