64*tó jaargang.
Zondag 21 Mei
No. 13616
Tweede Blad
Uit, de Tweede Kamer.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoo Schiedam en V 1 a a r d i n g e n fl. 1.25' franco
per post fl. 1.G5.
Prijs per week: Voor Schiedam en V! aar dingo n '10 cent".
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Ilaven No. 141 (hoek Korte Haven).
COURANT
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel moer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groole letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordcelige voorwaarden. Tarieven
hiervan, zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine adverieniiën opgenomen tot den prijs
van '0 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau to voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Hogen do werkzaamheden in de afge-
loopen week nu juist niet van dien aard
geweest zijn, dat ze het welzijn van den
lande sterk hebben voomiigebracht, het
is toch over het algemeen een interes
sante week geweest. En dat wel in de
eerste plaats om de debatten naar aan
leiding van de inlarpellatie-Troelsfra be
trekkelijk liet recht, van vereeniging on
der hel spoorwegpersoneel. Aanleiding
tot die interpellatie vond de afgevaar
digde voor Amsterdam til in hei onl-dag
dal de spoorwegarbeider Franken te Zaan
dam, van de 1,1. ,S. 11. hail gekregen,
een ontslag, dal wol eervol is gegeven,
maar niel op verzoek. iUaa.r was dit de
aanleiding tot, do interpellatie, de
oorzaak lag heel wat dieper, en bleek
zooals weldra uit de discussie duidelijk
werd, lo zijn hot verlangen van den heer
Troelstra om het debat met don minister
van Waterspint, in December '1.1, gehouden
over do gesties van do Nederl a ndsch'o
Vereeniging van Spoorwegpersoneel Ie
hervatten. Wal begrijpelijk mag genoemd
worden, als men weel, dat dit, debat- hu
juist niet. een overwinning voor den be-
gaafden leider der sociaal-democraten ge
weest is. i
Als wij aan dat spoorwegpersoneel den
ken, dan komen ons onwillekeurig do
dagen van 1903 weer voor den geest. We,
herinneren ons allen, hoe de talrijke grie
ven van het spoorwegpersoneel, in een
krachtige, vakorganisatie vcreenigd, onder
leiding van Oudegeest. en Petten, geleid
bobben tol die groole economische ca
tnslrophc, die als de. spoorwegstaking be
kend slaat, en wie moet thans niet glim
lachen, als hij teriigdonkL aan do schrik
beelden, die in die dagen werden gekoes
terd. Als men in die 'dagen de namen
Oudegeest en Beften deed hooren, kromp
de eerzame burger ineen, zoouU gedu
rende de Frafficbe revolutie de namen
van Dam Ion, Marat" cn Bobespi'env liet
bloed in de n/leren deden stollen. En
toch was die dwaze en onbekookte spooi-
wegslaking, 's Maandags begonnen, Viijdngs
daarop reeds geëindigd, en brak toen de
reeds lang opgekropte haat, die tusschen
anarchisten cn sociaal-democrat en be
stond, openlijk uit; de eersten scholden
de laalslen voor verraders, en er luid den
vergadering plants, die haar weergade in
Nederland nooit beeft gehad, eu hopelijk
ook nooit zal hebben, waarin de soe.-demo
craten voor vorrade.rs werden gescholden
Mr. Troelstra's leven bedreigd,- en waarvan
de heer Oudegeest naderhand getuigde, dal
hij liever in de hol zat dan in zulk oen
vergadering.
Dat is alles slechts S jaren geleden, cn
toch schijnt het veel langer. Oudegeest
is in de bewoging gebleven; hij is be
kend als lid van don Raad van de ge
meente Amsterdam; in 1909 is hij in her
stemming geweest voor de Tweede Kamer,
eu zijn binnen treden daar is slechts een
kwestie van tijd; maar Potten, de niet
minder in die woelige tijden gevreesde
Poften, waar mag hij gebleven zijn? Het
dunkt ons niet onmogelijk, dat menigeen
niet eens tneer woel, dat hij ooil voor
dien vrcosclijkon PelLen hooft gesidderd,
zóóver gaat de room der worehl.
Hen heriimerl zich, dat door de Slakiugs-
wellcn aan de spoorwegarbeider zeer te
recht het stakingsrechl werd ontnomen; de
Plant kan nu eenmaal niet dulden, dat het
particuliere behing zou ernstig op de spits
zou woiden gedreven, dat liet algemeen
belang daardoor ernstig zou worden ge-,
schaad. En in ruil voor dal afgenomen
stakingsrecht, kreeg hel spooiwegpersommi
een seheidsgerechl, waarbij hel in honger
beroep kan komen als het meende ten on-
Voclilo goslrafl of ontslagen te zijn. En
de Ncderlaitdscho Vereeniging van Spoor
wegpersoneel scheen als-met'lamheid ge
slagen; na de mislukte staking leek liet
alsof het personeel zelf teruggeschrikt was
voor de driestheid, die ze nan den dag ge
legd had, en hij honderden bedankten de
leden voor hun lidmaatschap. Er weid zt'lls
nis contra-demonstratie eon .vereen. Beeld
en Orde opgericht, wier naam iceds mows)
aanduiden, dat zij van alle sociaal domo-
pratischo smetten' vrij 'was, en de Regeering
meende door het instellen van een van
hoven af opgedrongen gropp=vertegenWoor
diguig, die vakverecnigine overbodig cn
onmogelijk Ie maken.
Dit alles is niet gelukt. De lieer Rood-
•liuyzp» wees er hij deze interpellatie 'iceds
op, dat. do groepsVertegenwoordiging mis
lukt is, en mislukken moesi, omdat ze
niet in het loven is goioepen, omdat de
Regeering hel nuttig en noudig achtte steeds
op de hoogte te blijven van de nnoden en
behoeften van het personeel (bij de spooi -
wegen niet minder dan 30.000 manj dat,
zij het dan ook per delegatie, aan haar
leiding is toevertiouwd, maar wel om de
beslaande vakorganisatie den doodsteek te
geven; dat do arbeider dat dan ook zeei
goed voelt en begrijpt, en daaiom leeds
vijandig tegenover haar staat.
En dat aan de bestaande grieven niel
veel is tegemoet, daarvan is, naai iiel
ons wil voorkomen een bewijs, dat de Ne
derlands! he Vereeniging van Spooi wegper-
soneel, Wel verre van onder Ie gaan, lol
nieuwen bloei is gekomen, en dat ze, met
Oudegeest als voorzitter, zeker de leiding
iieel't, als het aankomt om op betere ar
beidsvoorwaarden aan te dringen, of over
werkelijke of vermeende giicven te klagen.
Toch slaal zij daarin niet alleen; men
kan zonder overdiijving zeggen, dal de
christelijke vereemgingeu even haul kla
gen, dat zo op alle hun wenschen nul
op het rekest krijgen, en de heer De Sa-
vornin Lohman heeft zich dan ook reeds
in ^.De Nederlander" beklaagd, dat ge
noemde christelijke vereeni«ingen op „so
cialistische" wijze hun beklag doen, daar
mee natuurlijk bedoelende, dal 'ze daarbij
don deemoed uit het oog verliezen, die
den christen ook in den hittereten toestand
tegenover .zijn .meerderen past.
En nu, om na (leze inleiding, op hot
oigcnljjkq a propos te komen, is de heer
/IToelstra de tolk van de klacht, dat do
Minister van Waterstaat, van zijn haat tegen
de vakvereenigingen in het algemeen, en
tegen de sociaal-democraten ia liet hijzon
der blijk geeft, doordat hij niel met de
Nederl andsche Vereeniging wit abouehco
ren en haar gerechte klachten terzijde legt
Deze grief is' door den Minister op 1-1
Der. 1.1., bij zijn heg tool ins?, bemitwomd
en dal oji zulk oen wijze, dut onvvedoileg
baar het gelijk on lief sneers aan zijn kaal
was.
We moeien tot roelit begrip van de zaak-
even op dat debat van 14 December LI.
terugkomen. De Minister had toen zijn
standpunt tegenover hel sgorwegpeignneel
als volgt ontwikkeld: ,,lk sla niet aan de
zijde der maaSchappijei? wanneer zij on
recht plogen cn haar personeel te koit wil
len doen, maar wel wanneer-het geldt de
handhaving der onmisbare discipline. We
gons het gewicht der zaak voor het spoor
wegpersoneel, dat niet minder dan 30.000
menschen tolt, moet ik nog iels meer zeggen
over de verhouding van de Regooiingten
aanzien van de vakvereenigingen. Vooral
hieromtrent is men zeer ge'boton op dezen
Minister. Welnu, men zat zich herinneren,
dat ik verleden jaar reeds hier heb gezegd,
dal ik als Minister - ik voeg er dit bil.
omdat men mij als zoodanig aam alt -
het vereenigmgsreehl van Slnatsamblena
ren en a fortiori van personen in dicn»l
van de spoorwegmaatschappijen volkomen
erken. Men zal misschien zeggenJa, m
theorie. Zelfs indien het alleen in theorie
ware, zou deze verklaring, van deze'plaats
gegeven, nog eenigo waarde hebben. 11-
bohoef mij daarachter ovenwei niet te ver
schuilen, want in de: practijk heb ik getoond
overeenkomstig de 'theorie Ie handelen,
door ook waar liet betrof brieven van de
Nederl. Vereeniging, wel degelijk niet
zorg een onderzoek le doen instellen. Ik
Bil dit steeds doom, mits in acht - genomen
worde het door de Regeering goedgekeurd!
Reglement voorde dienstvoorwnaiden, de
zaak zelf de moeite waard is, en de mnde-
deeting in een gopasten vorm geschiede.
Daar hetgeen. de heer Rcgoul hier verkon
digde door alle vooruitMrevcnden ook van
Links beaamd wordt daar hij hierbij eigen
lijk precies op het/.ellde .standpunt ,-tmif, dat
di1 lieer De Meester als miiuVier nu v ijl'
jnven geleden in de Tweede Kamer out-,
wikkelde, ilnni hij verder aantoonde, dat die
modedoolingcn van de Xederlanilsolie er-
eoniging hem in alles behalve gepasLm
vorm worden gedaan, luid hij zeker eene ge
makkelijke overwinning, Eu waar deze Mi
nister over eene groole en hij zo ml er" mingo-
nmun aandoende welsprekendheid beschikt,
w® het zeker geen wonder, dat zijn succes I
wo.» op (Reu 1.)Jeu December
Rh» iu<| Reu heer TiwlsOa nog' sldid dvutH
'li: lol g.ui him al» i 'ui-»ar. dn- met kou
-tapen, daar de lauweien, die Pompeju.» be
haalde, hem geen rust Reien. En vandaar
dal hij het oai.slag, aan Franken gegeven,
die geen beroep op liet scheidsgerecht
heeft, omdal hij .,eer\ol" is ontslagen te
haat kwam 0111 opnieuw met den Minister
aan den gang le komen. Waar zekere moeit
loc hehooit, want de wijze waaiop de Xe-
(lerlandsche voioonigiiig zich gedlaagt tegen
over den Minister, d. i. tegen hel lid van
de Iluoge Rêgei-iing van dezen lande, aan
vion hel oppertoezicht over oaze spoorwegen
rn hare bediening i.» toevertrouwd, is vaak
beneden alle eriliek, en weinig in overeen-
»t< mining mei den cfSeh van gepast optre
den. die de heer TroeFtra zelf als gegrond
had eikeml. Wat bijv. er over le zeggen,
dat liet Restaur der Vereeniging naar aan
leiding van den uitgesproken weiisch van den
Mini-lei-, dat lmt personeel cer»t den voor
geschreven weg voor klachten zjOu volgen,
alvorens die. aap de Vereen, ter behandeling
in handen Ie geven, dorst schrijven: „Uwe
Excellentie te moeten vork In-
ri'ii. dat door ons, voor het vnr-
v o 1 g, GEEN r e k e 11 i 11 g k n n w 0 r-
d e 11 g e li 0 11 d e n m et de e i g e 11 a a I'
ll i g e opvulling d o 0 r II w e Excel
lentie ontwik Ice 1 d? Men zou waar
lijk er toe komen om te vragen of genoemd
bestuur niet molentjes loopt, en men moet
z.ich wel miigs/.ius verbazen, dat een man
als de lieer Oudegeest,'die de vlegeljaren
op vakvemmigingsgx-lned reeds lang achter
den mg heeft, en toch wezenlijk net zoo
goed als de lieer Tioelstra weet, niet alleen
dat een dergelijk optreden niet te pas komt,
maar ook, dat. men er veel vorder mee van
huis koml dan met gepast optreden, aan
zulke dwaasheden meedoet.
De lieer Troclslra, gedaeJitig aan hel suc
ces, dut de Minister op 14 Dee. hij alle
paitijen, op de snoiaal-democ,rati»-o!io, dan
na, had gehad, tracht ie te beginnen, handig
tacticus als hij was, de vooruit.-4rei enden
van Links, mot name de Yrijz.iimig-Deino-
ciaten cn de mannen van de Liberale Unie,
van den Minister los te maken. En er aan
herinnerende, lux- op dien dag de Minister
bij alle burgerlijke partijen groot suceès
had gehad, en met name den heer Rood»
liu Am verwijlende, dat deze op dien'dag
„met een glunder gezicht naar ilea Minister
had zitten luisteren", ging hij idljs voort:
„Ik .-tel de lialen van de linkerzijde deze
vumg: Waar moei het heen, wanneer de
burM lij he ilcmociuten, ije v i'ijzinnigen, die
móPMon opkomen i<KW de vrijheid van orga
nisatie, de vrijheid van meeaing.suiting. ook
al is die aliening toevnllg een swinlistjsche.
zelfs een detieual Minister gaan toejuehen,
al- hij ont.-lag wegens propaganda voor 0011
vnkvert'finging verdedigt, bezig is die ver
eeniging ia discredet te brengen, en daar
over zijne leurtioimire gal uit te spuwen?"
Hei is door deze woorden inderdaad aan
den afgcvu.mligde voor Amsterdam 111 ge
hikt de burgerlijke democraten van Links
uil hunne tent te lokken: van do Vrijzinnig»
Democraten don hoer Treuh, van de Libc-
uile l uie, den lieer Roodliiiyz.cn. Of iiij
daarvan echter veel pleizier heeft beleefd
wagen wij te betwijfelen. Do lieer- Treub.
vooropstellende, dat het eigenlijk onnoodig
voor hem wits zich in deze debatten te men
gen, daar de groote sympathie van zijne pui-
lij vtxvr do vtlkveieeniging hekend mocht
verondeisield worden, verklaarde dat hij in
deze geheele zaak heel wat meer aan de
zijde van den Minister stond dan aan die
van den lieer Trooislra, en vond toen aan
leiding om ten krachtigste de stelling van
den heer Trooislra en zijne partijgomxiton
le bestrijden, dat wel de ambtenaren in
dienst zouden zijn van den Gtant iudiviilueet,
maar dat de vakveiveniging volkomen vrij
is en z.ich als gelijke kan stellen tusschen
den Minister en de direction. Deze stelling
sptak de afgevaardigde voor Afv»oU prin
cipieel tegen, llij noemde erkenning van de
vakvcroeitigingen van de zijde der Regeo-
ring heslisl noodig; maar niet minder noo-
dig de erkenning van de Regeering vail do
z.ijdo der vakvereenigingen, En al gaf hij
toe, dat iedere vakvereemgin dio dat wil,
liet recht heeft z.ieh te plaatsen on liet
standpunt van den klassenstrijd, |i z.ija pr,
zoo vix'gde hij er sarcastisch hij, duizenden
die 'deze leuze gébruiken zonder hare heieo-
kenis-le bevroeden, hij ontkende dat eene
teivoniging van ambtenaren of semi-nmbto-
naren, zooala de Vereeniging voor het Spoor
wegpersoneel is, liet recht zou hebben zich
op het ®tnndpnnf van den klassenstrijd te
plaat-II. Hl Wi-l om d-ze Ami BiiHlnillg"
i-'l'-n. dat dit sumdpi-m, ,i|- |k 1 J, m,!,
Miaii n wvir tl ingveoui'-g in- -1 mi 1j
z.ooak» liet in nndeie landen i» gebleken
op consequenties. die dixir een iederbchahjo
door de anarehislen, aks onmogelijk worden
erkend.
Bot standpunt toch van den klassen
strijd is, dat men niet alleen, zon dik
wijls hot noodig is, als v ij a n d i g e mach
ten tegenover elkander staat, maar ook
als gelijke machten. En nu is een der
gelijke verhouding tusschen lmn, die aan
het hoofd slaan van een publiekrechte»
lijken dienst en de vukvere-emging der
ambtenaren van ilien dienst eenvoudig on
mogelijk. Dat kan daarom niel, omdat
niet gel ijk bij de vak vereeniging in liet
gewone verkeer, gelijke machten tegenover
elkander staan, maar omdat hier aan den
eeneii kant zidi bevindt ile Staat zelf,
vertegenwoordigd door de Regeering ol
door den chef van een ol ander Departe
ment, en atideiv'jds een vereeniging, op
komrnd voor de belangen van een groep
arbeiders. Eenerzijds dus hef. algemeen he
lang, en anderzijds een misschien opzich-,
zelf zeer beteekenend belang van een lm,
paalde groep, maar t.oc!i een bijzonder be
lang. E11 nu geldt in ons geheele Staats
recht, in ons geheele maatschappelijk
leven, dat daar, waar het bijzonder lie
lang komt te staan tegenover' het alge
meen belang, hel bijzonder belang voor liet
andere moet wijken. 1
1
Hoe juist is dit alles niet gezegd, hoe
brengt het onder do rechte woorden wat
menig onzer ten opzichte van dit vraag
stuk gedacht en gevoeld heeft. De rede
van den heer Treuh trok dan ook zeer
do aandacht] al is hij geen aangenaam
spreker, al verschil! hij in dat opzicht
hemelsbreed van den Minister van Wa
terstaat, door den heer Roodhuij/on met
onaardig de Ilollnndsehe Domo»t hones ge
noemd.
Had de -Minister in den heer Treuh
dus een bondgenoot, deze Hel niet na
dien bewindsman er op te wijzen, dat
het scheidsgerecht den spoonvesiarbeidef
voni zijn rechtspositie gegeven, geheel 011
voldoende is, zoolang het niel jiermaneiit
is, en zoolang als hei samengesteld L
als hel thans is. Hij drukte hem eindelijk
Op het hart de billijke redenen van onte
vredenheid, die het pereonecl hoeiT. zoo
veel mogelijk weg te nemen, opdat hiel
geen geest zal ontstaan hij het personeel
als in het syndicalistische Frankrijk.
Ook van den heer Roodhuvzen heleefdi
de lieer Troelstra geen pleizier. Deze ver
klaarde toch nan de zijde van dezen Mi
uister in deze materie te zullen blijven
staan, zoolang hij "de theorieën huldiryh
tegenover de vak vereen iging, welke hij
thans weer luul ontwikkeld, en die ooi
die waren van de demoriatisehe liberalen
Met den heer Treuh drong hij aan op
andere samenstelling van liet sclwidsgo
recht, dat. hij persoonlijk had loeren ken
nen, omdat hij er eens als voorzitter van
had gefungeerd, en waarvan de heide dooi
den beklaagde gekozen arhiteis, en d<
beide, door de numlseliappij aangewezen
dito in -den regel reeds vóór het hooren
der debatten lnm stem hadden bepaald
Verder kwam llij zeer terecht op tegei
do instelling dat alleen de „oneervol'
ontslagene recht had tot beroep op hot
scheidsgerecht. Niet alleen dal de maai
schappij daardoor het recht had Inter t
ontslaan, al had hij ook niets op zijn
kerfstok, mits ze, het slechts „eervol" deed
maar daauloor ontstond ook de ammuilio
dat do mail ,die zoo zwaar vergrijp be
ging, dal. de maatschappij hem „oneer
vol1' ontsloeg, een pr§§ luul hm en den
eervol ontslagene,
llij waarschuwde eindelijk den Ministi
om niet te spoedig in de sociaal-domoor,
ten staatsvijanden ie zien, dat kwam voor,tl
voor een katholiek minister niet te pa»
wiens partij geheel onze Republiek dom
als staats gevaarlijk van allo amhleii \v|
uitgestoten, toen zoo voegde de afgevaai
digdo voor Brielle or ondeugend aan te
do tegenwoordige vrienden van den M
nistor, do Calvinisten, in dit land onlu
porkt baas waren. llij verzocht den Mini-Mi
niet to vergeten, dal, als de mMuitm
van do katholieken in dit land had opg,
houden, dit n,an de liberalen le'danki
was, dio do idee slechts niet do idee wilt
bestrijden, eu verzocht den heer lïego>
zij Iks ook mot de sociaal-democratische idi
to willen cjoen, En dit werd niet gezegd
met oen onaangenaam docerend air. ma,ar
p d'.n ni.*ltiu"ii 1 nufi'i h>mdeud"ii mm die
b'll le---| B»|ildlul <*x«jï l'eéll 1- ''O x I-O
till# 111) 'uil li- I III,I 11»*» 11 i|e. h ll'li-r
He Mtm»ler gmg n.itliui Ii|k up dit unir hem
00 gov,-mill]®! oiideiwcrp niet in, maar ver-
eenoeg.le zicli met emi ouli]k<- loi-siielmg
i|i zijn ministerschap, dat hij „ronder dat
iet wis), aan den In-er l'oodhuyzen te,
danken had".
Ook de aluevaardigde voor Brielle drong
len sleiksle aan op wegneming van (Ie 011-
leviedenliciil onder iiel spoor wegpersoneel
ilfuiT Iiel legemnelkarnen aan billijke gnu-
ven.
Hei duel Hegimt Troelstra, waarbij het
ontslag urn Franken geheel op den arhler-
grond raakte, al gaf de Minister toe. dat
hij liever bad go/iou, dat men dezen we
gens propaganda voor de Nederl.mdsclie
Vereeniging ontslagene, eerst gewaarschuwd
luid, was al wederom een succes voor den
Minister. Een voor één werden de grieven
van de Neder lamlselie Ycieeuigtng over bet
optreden vair den Minister jegens haar uit»
cngorafcld, en het bewijs, dat de Minister
bij zijn optreden jegens hnat door socia
listenhaat werd gedreven, werd niel gele
verd. Ons speel het, dat de heer TroeRlta
zich hij deze gelegenheid niet heeft ont
zien oen feilen persoonlijken aanval op den
Minister te richten over zijn optreden als
werkgever, toen hij in Maastricht arm het
hoofd van zijn aaulewerk fabriek stond.
We kunnen niel anders erkennen, dan dat
de Minister door een onhandigheid zijner
zijds den lieer Troellsra daarloe de gelegen
heid heeft geschonken. In December 1.1.
heeft de heer Regout als antwoord op 'n on
aangename toespeling \nn den heer van
llelsdingen over zijn f.ihrik.iuisehnp wel wat,
Ineed uitgemeten over de goede arheids-
vooiwaaiden aan zijn tabiiek. Die werden
nu onder de socialistische loupe gelegd,
eu voor geheel onvoldoende veiklaard, mot
allerlei onaangename tin-spelingen op de
beiuchte arbeidsvoorw aaiden a.m de fa
ir lick van 's Ministers vader, aihcidsvoor-
waarden, die door de parlementaire enquête
van 1S8G bekend zijn geworden, 111 die
eene rilling over Nederland heldien doen
gaan. Wij vonden dit alles al bijzonder
onedelmoedig, ten eerste omdat hel bekend
is (lat dtv.e Minislei als werkgever een,
goeden naam had, len luoode omdat do
Minister zelf begonnen was met et erkennen,
dat hij een fout had begaan, toen hij in
December 11, zoo bused over zijn eigen
fabriek had uitgeweid. .Maar als de heer
Troelstra beet heelt, laai hij met gauw
weer los, en is genade hem onbekend.
Doe weinig ten slotte de bedoeling bij hem
heeft ooi'ge/cleu uier lut oni-!ag-l' ranken
le iiiierpt'ilecrou, Ideek wel, torn hij aan het
einde met een» eene motie uxn-telde. Ell
de Kamer bai-tle ook 111 luid gelach uit,
toen de vooi/Uter, het gewone loinutlier
bezigende, den Minislei dunk zegde \oor de
door hem ver-Uiekte inlichtingen.
Minister CoüJr heelt voor het eerst met de
Tot ede Kamer kennis gemaakt, maar zijne
entree i.» givne joiet'sc eirtieé geweest, liet
ging weer eens - "toor de z,oo\eclste maal
- 0111 de klacht van een in\ aliode, w iens
euvel verklaard was wel in maar niet dooi
den dienst te zijn ontstaan, De betrokkene,
die een ..gmsvivlusmuis" had, werd nu in
eens verklaard deze vroeger „latent" beze
ten te "j hebben, hoewel bij hem, viermalen
door militaire donoren gekeurd zijnde, mets
daarvan door de/en wa.» bespeurd. Deze me-
di-elie tour de have was de Tweede Kamer
te machtig, en ze nam. nietlegen-taaude
zeer h.uituokkig verzet van dun Minisür,
het vixvrstel van de meerderheid van do
('ommi»»ie. die het desbetielfeml verzoek-
seluilt had behandeld, om den milicien-kor
poraal, vvien bet geld. pensiixm te geven,
mei 35 legen 22 stemmen aan. Onder de 35
voor-temmer.» waren 11 leden van Rechts.
Eene motie van den iu-gr Ter Laan, nit-
spiekntde dat het stebel van periodieke ver-
l.oogingen bij de >alari»i'vgelmg der ambte
naren, werkzaam aan de Depattoinenten van
•algemeen bestuur, dient to worden uitge
breid. en dat deze nieuwe regeling ten spoe
digste hi-hoori in te gaan, had haar eigen
lijke belang verloren, doordat de Minister
verklaard Imd, dat, al nam de Kamer do
motie aan, de Dluniseommi.sde. aan wie is
opgedragen de overweging van vereenvou
diging van onze -Departementen van Alge
meen Bestuur toch 0111 haar adv ios daarover
zou gevraagd worden. Ze werd dan ook zon
der hoofdelijke stemming aangenomen, wat
