64"" Jaargang.
Zaterdag 27 Mei 1911
No. 13620i
HOOG SPEL
BUITENLAND.
D
Deze courant verschijnt d a go 1 j k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schie(1 a m en Vlaard ingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Ylaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl.0.92iedere regel rneci
16 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
'hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamdo kleine advertentiën opgenomen Lot den prijs
yan 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het IJmeau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Schiedam, 20 Mei 1911.
RUSLAND EN TURKIJE.
Naar aanleiding van. de samentrekking
der Turksche troepen aan de Montenegrijn-
sclio grens en den dreigenden toon in de
Turksche pers, wegens den steun, dien de
opstandige AJbaneczen uit het" land der
/.«arte hergen ontvangen, is door de regee-
tïng van Montenegro dat inmiddels zelf
zich op alle mogelijkheden voorbereidt
tot p groote mogendheden het verzoek go-
richt om het Montenegrijnsche gebied tegen
een aanval te beschermen Rusland, al van
ouils de beschermer der Grickseh-orlhodoxe
«laten op den Balkan, heeft aan die roep
stem gehoor gegeven, echter op een zoo be
sliste manier, dat zij algemeen do aandacht
(rikt. liet gaf zijn gezant te Ivonstantinopel
de opdracht om de Poite onder het oog te
luengeii, dat het de Russische regeering
aangenaam zou zijn, indien de Turksche re
giering onmiddellijk en op besliste wijze
haar vredelievende gezindheid tegenover
Montenegro uiUpreekt.
Volgens Rusland zou het minste grens-in-
ciilenl tot de verstoring van den vrede kun
nen leiden. Wat de mobilisatie der Montene-
giijmrhe reservisten betreft, zou Turkije ge
heel verkeerd doen met daarin een bedrei
ging Ie zien, daar deze slechts uit een maat
regel is van zelfverdediging en tot handha
ving- dor orde op eigen grondgebied. In de
overtuiging dat de Porte zich met deze
zienswijze zal kunnen vereenigen, spreekt
Rusland de hoop uit, dat de Turksche regee-
ling, in hot belang van den vrede, ten spoe
digste de verlangde categorische verklarin
gen zal afleggen.
„De knizerlijke Russische regeering van
haar zijde aldus luidt het slot van deze
nota zal dan niet nalaten voortdurend bij
de logcoring van Montenegro op gematigd-
leid en kalmte aan te dringen."
Bovengenoemde nota, tloor Rusland tot
Turkije gericht sommige bladen bestem-
[uton haar zelfs als „ultimatum" heeft
ui politieke kringen een vrij groote vorba-
zing gewekt. Ofschoon zij getuigt van den
v.omseh, den vrede bewaard tc zien blijven,
i- de mogelijkheid niet uitgesloten, dat min
eer aangename gevolgen daaruit zullen
voortvloeien, met het oog op de prikkelbaar
heid Van Turkije in kwesties waar het zijn
nationale eer geldt.
•1 ntusschen blijkt Rusland zelf ook te
gaan begrijpen, dat de waarschuwing aan
Turkije feitelijk overbodig was, want de re
geering heeft naderhand door den chef van
het per-hui eau, Nelidof, den indruk van de
errste niede'deelingen willen laten verzachten
Be heer Nelidof noemde nl. gisteren tegen
over eenige journalisten onjuist de opvatting
van sommige bladen, die aan hot in de per«
medegedeelde communiqué over do opdracht
aan den Russlselion ambassadeur te Ivonstan
tinopel bet karakter van een dreigement,
zrifs van ultimatum hebben toegeschreven.
In werkelijk held, zoo verklaarde hij, bevat
de nota, die in de pers do ronde hoeft ge
daan, niet den tekst van een schriftelijke
Roman naar het Dniiseh van.
0. TEUTG ENHORST.
nota, maar slechts do algemeene gedachten-
gang, waaibinncn zich de gerant te Kon-
staiitinopel bij zijn mededeeling aan de Porte
had te bewegen. Deze is trouwens op de
meest vriendschappelijke wijze gedaan.
Pen telegram uit Ivonstantinopel maakt
melding van een bezoek van den Ru.sslsehen
gezant nan den Turkschen minister van bui-
tenlandtcJie zaken. Bij dit onderhoud
luvrschte, zoo zegt het daarover gepubli
ceerde communiqué een zeer vriendschap-
jielijkc toon.
Het heet, dat de ambassadeur op vriend
schappelijke wij/c ophelderingen vroeg over
het samentrekken van Turksche troepen bij
de Montcnogrijnsche grens en dat de minis
ter van bullenlandsche zaken verzekerde,
dat Turkije geen de minste agressieve bedoe
ling heeft tegen zijn nabuur.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
n g e 1 a n d.
Op een algemeene vergadering van mijn
werkers uit de Cambriankolenmijnen is
uitgemaakt, dat een overwegende meerder
heid van de schikking, die op 15 Mei ge
troffen is, niets wil weten, en besloten is,
do staking tot het bittere einde vol te hou
den.
Zooals dezer dagen werd bericht, waren
de voorwaarden van do staking in de Cam-
brianjrolenmijnen, die in een conferentie
op 15 dezer tusschon de vertegenwoordigers
van u'e Yereeniging van Mijneigenaren in
Zuid-iWaleg en van den nvijnwerkersbond
waren vastgesteld, de vorige week ook door
het uitvoerend comité van den mij rover
kersbond van Zuid-jWjalcs behandeld.
Men kon daar echter niet tot overeen
stemming geraken, daar vele leden zich
tegen aanneming der voorwaarden vet zet
ten, waarom bepaald werd, dat opnieuw
een vergadering zou worden gehouden, waar
dan een beslissing zal worden genomen.
I.
Maarlsche sneeuw! Do winter scheen nog
een laatste poging te doen voordat hij ge-
dwongen. Word de wapens neer te. leggen en
het veld te ruimen voor dort overwin naar, do
zonnige lente.
Zacht cn teer, als een moeder, dio haar
kindje, dat wakker is geworden, weer toe
dekt, en in slaap zingt, tracht hij de jonge
plantjes die uit den harden, konden bodem
zijn opgeschoten, nog' eens tot rust te bren
gen. Maar tevergeefs. Zachtheid noch dwang
helpen hier. En al huigen zij voor een oogen-
blik deemoedig het kopje, weten doen zij het
toch; de macht van don winter ïs uit!
fïel duurt niet lang meer of door sneeuw
t'n ijs dringen de warme, stralen van de groo
te, het al overwinnende bevrijdster, die hen
"it hun boeien -ej-lpst en hun, liet licht, het
leven zal geven.
IVat een geflikker en ge,warrel. Zacht, heel
zacht vallen de lichte sneeuwvlokjes op de
aarde en steeds zachter, steeds dikker wordt
het kleed, dat over het ontkiemende loven
wordt uitgespreid.
„Be lento komt met slormgernas,
Zij doet een groote daad,
Engoland en do Vereon. Staten.
Op hetzelfde feestmal van koloniale pre
miers te Londen, waar minister Grey over
het Rngclsch'-Amcrikaansche arbitrage-ver
drag het woord gevoerd heeft, heeft ook sii
Wilfrid Laurier, de minister-president van
Canada, een rede gehouden. Deze had ten
doel do beweringen te weerleggen, ais zou
den do Vereenigde Staten er op uit zijn,
Canada in te palmen. Deze beweringen, al
dus Laurier, waren eenvoudig belachelijk.
Bij had nog nooit géhoord, (lat er één
mensch was, die geloofde, dat het A me-
rikaanschc volk het oogmerk had. Canada
door een oorlog tc veroveren. Echter is
het mogelijk, zeidc de premier, dat Ame
rika Canada tracht te verleiden. Hij voor
zich' hield veel van de Vceerügde Sta
ten, maar hij hield van Engeland nog meer.
De Canaxlees in het algemeen heeft vertrou
wen in zijn nabuur, en komt eenmaal het
Engelsch-Ainerikaansch' arbitrage-verdrag
tot stand, dan za! daarmede een grooten
bond van allo staten, waar Engelsch ge
sproken wordt, verkregen zijn; de wereld
vrede, verzekerde Laurier, zal daar baat
bij vinden.
België.
Dingdag hebben ook de heer Delacroix,
rechtsgeleerd raadsman van prinses Ste-
phanio van België, en de advocaat Le-
clerq, vertegenwoordiger van prinses Cle
mentine, bij de beliandeling van het pro
ces over da nalatenschap van koning Leo
pold het woord gevoerd.
Delacroix herinnerde eraan, dat prinses
Stephanie reed-, in haar 'officiecle brieven
heeft verklaard, dat zij geen strijd wil
met de regeering van haar vaderland. Zij
wenscht integendeel ,als bemiddelaarster
op to treden en zou gaarne zien, dat
haar zuster Louise do zaak niet tot het
uiterste liet komen en oen strijd zon ver-*
mijden tusschon da „wettige dochters van
koning Leopold en zijn aangenomen doch
ter, de Belgische monarchie".
De advocaat van prinsos Clementine ver
klaarde namens zijn lastgeefsteu*, dat dezo
zich geheel en al buiten het proces zou
houden.
Uit Antwerpen wordt geseind, dat de
mogelijkheid van een staking der zeelieden
dagelijks grooter wordt. Do datum zou
reeds vastgesteld zijn, maar is nog geheim
gehouden.
F r n n k r ij k.
De verbetering van minister-president
Monks blijkt boven verwachting aan te hou
den. Hij mag reeds ander voedsel dan bouil
Ion en eieren gebruiken.
Wat de potti-feuiile van oorlog betreft,
daarvoor wordt de heer Clémente! als de
aangewezen man genoemd.
De verschillende aldeelingen van spoor
wegbeambten hebben vergaderd met het
vooropgezette dool om hun deelneming met
den trngischen (lood van Berteaux te be
tuigen. De familie van den overledene heeft
uil alle doelen des lands betuigingen van
medegevoel ontvangen van „chcminote", die
tevens en geenszins ten onrechte do over
tuiging uitspraken, dat in den minister van
oorlog een warme voorstander hunner belan
gen is heengegaan.
De Sfiisci its maritime^" hebben weder
erts iets van z.irh laten hooien. Zij hebben
nl. geprotesteerd tegen liet door den minis
ter van marine ingediend 'wetsontwerp op
de reei'Uteering der zeelieden en dreigen
met een staking, wanneer enkele der bepa
lirtgen, o. a. dat zeelieden ook bij het leger
ingelijfd kunnen worden, mochten worden
ingevoerd.
Generaal French, die een werkmani aan
deel nam aan don Boeien-oorlog en thans
hel ambt bekleedt van opperbevelhebber
van hoi KngeUche leger, zal de regeerin
o.i het leger van Groot Briltamë vei tegen
vvoordigen hij do begrafenis van minister
Berteaux. De koning van EngeJand zal
vertegenwoordigd zijn door den Engolschen
gezant te Parijs, sir Francis Bertie.
De burgemeester van Brussel, do heer
En onder- storm en windgoblaus
Ontkiemt het jonge zaad.
Ontwaak, ontwaako menschenkind,
Opdat de lente u niet slapend vindt
Zoo klonk het met frissche, jonge stem
men uit de geopende vensters van het gym
nasium in liet oude Brandenurgsche stadje
Steinfurt.
Die woorden vonden een echo in het
hart van een eenzamen wandelaar, die, het
hoofd zijwaarts richtend, onder den druk
van de zachte nm&r koude cn natte, neer
vallende sneeuwvlokken, buiten was blijven
staan en met aandacht luisterde ntuir don
raad, dien de jonge stemmen daarbinnen
hom zonder het te weten geven.
Een oogonblik later was de lrcele troep
huilen, op „de. plaats", waar zij zongen en
dansten in de wilde sneeuwbuien.
Erwin von Vosz, de eenzame wandelaar,
krek naar dat vroolijk lawaai en kwam daar
door in een weemoedige stemming. Ilij her
innerde zich zijn eigen jongen tijd.
Mooi was hij niet. Hij had een gedrongen
gestalte, was van middelmatige lengte en
vertoonde een neiging tot corpulentie, dio
slecht bij zijn leeftijd oogensdiijrdijk een
jaar of dertig paste. Zijn vol, rond ge
zicht kreeg op dit. oogenbiik een bijna mc-
lancholicken trek. Lee lijk was dat gezicht
overigens niet, waarin fijne, haast- vrouwe
lijke trekken scherp contrasteerden met een
buitengewoon „schneiihgc" snor.
Een oogenbiik bleef hij - in gedachten
Max. zal eveneens bij de begrafenis tegen
woordig zijn.
F rank.' ij k in M a r o k k o.
De aankomst der Franse he nnt/etliiiiL
colonne te Fez wordt, z.ooais te begiijpen
is, druk door de pers Irespioken. olgenl
de „Petit Parisien" is daarmede liet moei
lijkste gedeelte van den tocht der expedttiy
afgeloopen. Men kan het gezag van Mor-h-y
Hafid thans als als heisteld beschouwen en
het komt er Thans nog slechts op nnn, et
voor te waken, dat dit niet opnieuw omler-
rnijnd worde. Hetzelfde blad spreekt er zijn
erkentelijkheid over uit, dat de groote mo
gendheden Frankrijk's actie in de Marok-
kaansehe op geenerlei wijze belemmeulen.
Het is er van overtuigd, (lat de huidige
stand der diplomatieke betrekkingen niet
weinig heeft bijgedragen tot het succes, door
de Franschen op 21 dezer behaald.
Do „Echo de Paris", die steeds don
marsch naar Fez predikte, laat zich ont
glippen, dat deze tocht eigenlijk niet zoo
gevaarlijk was als hij wel geschilderd werd.
De ontzettings-colonne ontmoette onderweg
zoo goed als geen hindernissen, en men
zou clan ook van een „militaire wande
ling" kunnen spreken. Van het Marokkaan-
sche „wespennest" heeft niemand iets ge
merkt. Het schrikbeeld van den heiligen
oorlog kan gerust aldus de „Echo de
Paris" onder do legenden gerangschikt
worden.
Naar in regeeringskringon verluidt, zal
generaal Moinier op den terugtocht niet
denzelfden weg nemen, doch bestaat bij
hem het voornemen den Zennvers en den
Zaers de tuchtiging, die zij nog steeds niet
ontvingen, toe te dienen.
Mem met dio uit a mie re parlementen en
-j reken den weiw h uit. dat de n-gcei mg 'fl
overoen-ti-imnmg niet audi i< liiog,-luiheden
'iiaat u bui /al nemen, npdal «»p liet pro-
in anima \an de ileide iian»-ihe A .ede.-son-
ti-lelltie het viaau-Ulk au gelijktijdige be-
inikiiiii x .ui kt iju-Éi®-tingen t'eplndM.
De duro de commi--ie en de Deeina fun
gi viuineii j acid wet bepaalt, dat de jacht op
ilut ir,ii itx-vrr en den oeros \oor altijd v< r-
boden i«. Verder i- het voor drie jaar veibo-
lieli het .-aliiddlel te aiigeil.
Do i-ontióle-romnus-rie, ingoMold door
don Senaat, heef! ontdekt, dat gedurende
den Ru-s srli Japan-clion oortlrg de S'hat
kist werd bestolen voor een bedrag van
10.000O00 roebel. Zij heeft geeneilei nauw-
keurige nauw qzigingen omtrent de sehul-
digen, maar spoorwegambtenaren en of
ficieren zot men bij de/e verduwt Tina op
groote «-filiaal betrokken zijn.
D u i t s c h 1 a n d.
De Rijksdag heeft eergisteren in tweede
lezing de kieswet voor Elzas-Lotharingeu
aangenomen, onveianderd, in den vorm
zooals die door de Rijksdageoimmssie was
vastgesteld. t
Ru s 1 n n d.
De leider der progressisten, tevens voor-
zitter van de interparlementaire gtoep, heefl
in dtt Woensdag gehouden zitting namens
11S leden van de Doema een vei klaring af
gelegd, waarin gewezen wordt op de toename
der krijgstoerustingen door de Mogendheden
en herinnerd wordt aan het voorstel van
den tsaar, op 2-1 Aug. 1898. betretfende de
l-eperking daarvan. Zoowel de eerde als de
tweede llungsche Vredesconferentie hooft
niet geleid tot oplossing van dit vraagstuk.,
niettemin hebber, de vertegenw ooi diners dor
wetgevende lichamen in de vooruitstrevende
staten van Europa, het denkbeeld van ver-
n.intlering van krijgstoerustingen niet los
gelaten. De Doomaloden, aklu.- heet het in
do verklaring, zijn overtuigd, dat dit denk
beeld een gim.-tigo stemming in de wetge
vende lichamen en bij de regoeringen heeft
verwekt, waardoor de oplo—ing vjn liet
gioote en dringende vrnag-tuk velgemak-
kelijkt wordt. Daarom vereenigen zij hun
T u r b ij" e.
Uit Konstantinopel wordt bericht, dat do
commi-isit, aan welke het onderzoek vffi-,
opgedragen omtient don lieweerden diefstal
in cle Omar-moskee te Jerusalem, den mi
nister van binnenlandsche zaken heeft
medegedeeld, dat van diefstal geenszins
sprake is, maar alleen van «raNcliending.
De commissie verklaart verder alle sen-
sationeele geruehfen, die omtrent deze zaak
hebben geloopen, voor geheel en al uit
de lucht gegiepcn.
D'e Porte rieelt mede, dat de Albaneoscbe
opstandelingen, die uit Maliholit verdreven
waren, in giooten getale terugkeerden. Na
'n zeer hevig gevecht dwongen de troepen
hen echter terug te trekken. De opstande
lingen verloren 20 dooden.
staan, toen hij plotseling zacht hoorde
schreien, vlak in zijn nabijheid.
„Aioeder waar is moeder?" klonk een
klagende stem en een ongeveer -driejarig-, ar
moedig gekleed jongetje krek met ceil be
tiaand gezichtje, hulpzoekend naar hem op
liet ventje leunde tegen een boom en zag er
bleek en koud uit.
Meelijdend keek Erwin non Vosz naar
den kleine, toen zag hij hulpeloos om zich
heen. Er kwam een vrouw aan met een
marktnmnd aan den aim. Zij scheen te Ik
grijpen, dat bij het kind graag helpen wilde
muur niet goed wist hoe hij dat doen zou
„Hij stond daar al toen ik een uur gele
den hier voorbij kwam. Hij is zeker ver
dwaald," zei ze, staan blijvend. Toen boog
zij zich over den kleinen vent en bestormde
hem mei allerlei vragen. Maar het eenigo
antwoord dat zij kreeg, was een klagend
uitgestoolenAioeder waar Is moedor?"
„Ik zal hem naar de politie brengen. liet
arme worm kan 'nier in de/e nare sneeuw
jacht toch niet blijven slaan hij is al half
bevroren," zei Erwin en nam de hand von
den kleine met een he-slisi gebaar in de
zijne.
Plotseling stond er een voorname, jonge
dame in een elegant, donkerblauw costuum
naast hem, die hem met zachte stem vroeg
of hij met het huilende kind in IwUekkmg
stond. De zeer bespraakte marktvrouw gaf
haar terstond de gevvenschtc inlichtingen,
terwijl Erwin zijn oogen niet af kon hou
den van het lieve gelaat van de jongedame,
die echter niets van zijn bewondering be
merkte, omdat /ij al haar opmerkzaamheid
aan het hulpekxve kind wijdde.
„Huil lil niet lunger, lio-ir vent Ik zal
je meenemen en dan zullen we .-amen je
moedertje zoeken," zoo troo-tte zij en veeg
de ondeitusschen cle betraande wangen van
het kind met baar batisten zakdoekje droog.
Die vriendelijke woorden misten hun uitwer
king niet. liet gezichtje klaarde np, de tra
nen hielden op te vloeien en een gelukkig
iiichje speelde nu over hot pas nog zoo droeve,
kleine gelaat.
„Zie zoo mooi. Geef me nu je knuistje
en ga mee!"
En de vrouw cn Erwin vriendelijk toe
knikkend, nam zaj, als een engel van barm
hartigheid, den kleine niet zich mee. Erwin
von Yo«z hloef verslagen staan en keek baar
met vreemden blik na, als was /ij een ver
schijning uit een andere wereld.
„Ontwaak ontwaako menschenkind.
Opdat de lente u niet slapend vindt
Zoo klonk het weer in zijn ooren en in
gedachten verdiept, een gelukkige lach op
z.ijn frisoh gelaat, rechts noeli links kij
kend, liep hij vorder, tot hem den weg hij
den hoek van de straat versperd werd door
een slank, lang heer en oen krachtige stem
zijn naam riep:
„Erwin"Wel, dat noem ik een aardige
verrassingGoeden morgen, oude jongen
hoe maak je het? Je zet, ondanks dit
A b e s <s. y n i
liet bericht, dat Ltdj Jcas-no tot negus
van AbcNsytiië is uitgeroepen en dat eem-
gen tijd geleden de rondte deed door allo
bladen, is, volgens een mededeeling van
het agentschap ritefam mt Addis Abeba,
,'an allen grond ontbloot. Deze proclamatie
zal eerst ge-cbieden na 'den dood van
Meneiik. Wel is het oen teit, dat Lidj
.lenssoe vooiloopig reeds de representa
tieve plichten van het hoofd van 'den
Staat vervuld.
Al e x i c o.
Een telegram uit de stad Atexico be
richt, dat daar ongeregeldheden hebben
plaats gehad naar aanleiding van do wei
gering van Diaz, en Conul, om voor Don
derdag af te treden.
Troepen cn politie schoten op dc me
nigte en doodden en wondden een groot aan
tal personen. Het nani.il iredooden wonlt
zeer velschillend opgegeven, da opgaven
Ioopen uiteen van 7 tot 18.
Ook hebben opstanden plaats gehad tc
Telmantenee, Guad.tlaj.rta en Zaeplec.m.
Een later telegram uit Mexico dal. gis-
ellendige weet '«en zou voirukl gezicht, dat
men liipia geloovon zou, dal je een lol- m
de loterij gewonnen licht ol dat je eindelijk
zekerheid hebt omtrent een eiienis waai je
ai lang smachtend tiaar hebt verlangd,*5
Erwin «duidde hem, verheugd en met
leiachtige» druk, de hand
„Neen, helaas niets >an dat alles Kurt!"
zuchtte lui met een panisch oogeiiknippen.
„Ik hield mij in alle stilte met allerhande
toekomstplannen bezig-."
„Nu, nok goed als je bet maar nest
maakt'. En te ontdooien naar je uiterlijk,
schijnt dat indeid.uul het geval te zijn!"
riep -/.Ijn vriend lachend, in wien molt, on
danks zijn civiele Weeding, 1er«tond den of
ficier vermoedde.
...Ia. ja jij kunt gemakkelijk «potten!
klaagde Erwin, daarbij een verwijtenden
blik op /ijn vriend werpend. „Ik geloof dat
hoe ik mij zelf ook met geweld kastijd of
hoe zware zorgen ik ook heb - dat geen
vei andeiing 9 brengen in den omvang
v an mijn middel."
„Arme dikketdAfaar maak je niet
boa-, ji bobt altijd nog tijd om je aan een
onlvoilingskuur le ondcnvci-|>en. '.Maar sinds
wanneer ben je in den Parkhof?"
„Sinds gisteren."
„Zoo --- en je vermoedde natuurlijk niets
van mijn nabijheid?"
„Nntmniijk niet, ik dacht niet anders
dan dat je in Berlijn was."
(Wordt vervolgd.)
