64"* laargang.
Zondag 25 Juni 1911
No. 13644
DE BROER.
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
V
SCHIEDAMSCHE COURANT
Dezö courant verschijnt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zom en Feestdagen,
Prijs por kwartaal: Voor Schiedam en VJaardingen fl, 1.25 franco
per post fl. 1.C5,
Prijs por week: VooT Schiedam en Vlaardingea 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentïën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Ergs de¥. A'd ver tent iën: Van 1—6 regels fl. 0.92 j iedere regd meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar. de plaats die zij
innemen.
Ad vertenti ën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij voor/witbetaliug aan bet Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
■mw ana 11 «at w tatemmm maeumamm u wiim mm m bh
De gewichtige week was dan aangebro
ken, waarin beslist zou worden over Tal
ma's sociaal hervormingswerk. Zooalsmon
weet, is hot gebouw van zijn hervorming
aldus geprojecteerdEterst do Ziektever
zekering, waardoor de beslaande Ongeval
lenverzekering ten zeerste zal worde» ont
last, aangezien de geldelijke uilkecring vooi
ongevallen, dio geen langere invaliditeit
dan van drie maanden tengevolge hebben,
naar do Ziekteverzekering wo-rdon over-
gebiachl; daarop do ook daardoor uoodig
geworden lierzioning dor Ongevallenwet, en
dan omdol ijk do Invaliditeils- en Ouder-
doms verzekering. i
Zoodoende komt dus die verzekering
die door oon zeer groot deel der Kamer,
zoowel van Rechts als van Links, verre
weg de meftst urgente, wordt geacht, ad,
do Ouderdom» verzekering, achteraan, en
wel zóó n,chtoraan, dat alle kans, om die
nog in openbare behandeling te nomen,
reeds nu geheel verkeken is. Dr. Kuypcr
liet dan ook, toen het ontwerp-lnvalidi-
tuilsverzekering op 5 Hoi 1.1. bij de Twee-
do Kamer inkwam, .zijn onheilspellend
„veel, veel te laat" hooien, en dat is
inderdaad zoo. Als minister Taltna, die
in 1013 zes jaar achtereen minister zal
geweest zijn, nienschblijkenvijze gesproken,
or prijs op gestold had den ouden dag
van den arbeider te verzekeren, dan had
hij niet in Hei 1911, maar in Hoi 19 O 0
met zijn ontwerp bij de Tweede Kamoi
moeion aankomen. 'Zooals dan ook mi
nister Veegens reeds in het tweede jaar
van zijn ministerschap met zijn Ouder
dom.» vei zekering gereed was.
Hinister Talma had echter nog anders
kunnen bandek»; ldj had, nu de zaak
eenmaal zoo was, zijn Ziekte verzekering
en zijn herziening Ongevallenwet kunnen
laten liggen, en de OuderdomsveiZekering
dio bij hem in zijn Invaliditeit-sverzeke-
ring is inbegrepen, voorop kun non bren
gen. Dezo raad is hom dan ook nog wei
nige dagen geleden door' Dr. Ktiypor, die
terecht de Omlerdom.svcr/ekcrin,g veel ur
gontcr vindt dan do Ziekteverzekering
„waarnaar geen arbeider vraagt", in „De
Standaard" gegeven. Maar Kuypor's schild-
knaapje is doof aan dat oor, nol zooals
hij doof gcbloveai is voor a,lle oritiek van
Links, dio zich in dezelfde lijn bewoog
en voor vriendschappelijke vermaningen
van mannen als Dr. de. Visser oa Prof.
Nolens, om de Ouderdoms- cai Invaljdi
leitsverzeke.ring toch voorop to brengen
Hij heeft nu eenmaal zijn „systeem" en
hij heeft met mcor andere mcnschen, die
er zoo'n ding op nahouden, dit gemeen,
dat hij er met een hardnekkigheid oen
hetero zaak waardig, krampachtig aau
vasthoudt.
En zijn systeem staat of valt met zijn
„Radon". Hij is .wel niet gelukkig mol
dio instellingen, waarin hij do Kuype-
riaansche phrase van de organisatie van
den arbeid wil belichamen, en hij heeft
zijn Bakkersraden (en naar het zteli laat
aanzien, do Bakkerswet incluis) op hot
coalitie-altaar ten offer moeten brengen,
maar bij heeft die „Daden" nu eenmaal
zielslief, net als ouders het meest ple
gen te houden van kinderen, die liet minst
van de natuur hebben modegekregen. En
nu heeft h ij ter uitvoering vaal zijn Ziekte
wet „Raden" ontworpen, die op die Ziekte
verzekering het verzekeringsbedrijf .zullen
moeten loeren, en daardoor de geschikte
mannen moeten leveren om do zooveel
gecompliceerder Ouderdom»- en Invalidi
teitsverzekering te helpen uitvoeren. Van
daar, dat in Talma's systeem (hij beefl
liet trouwens Jiij de Verzekering-debatten
met zoowel woorden gezegd) do Ziekte
verzekering moet voorafgaan; hot is de
grondslag, de onmisbare grondslag van heel
zijn vorzekei-mgsgebouw,
Hou kan nu juist niet zoggen, dat de
Ziekteverzekeringswet in den lande goed
ontvangen is. Integendeel; do oppositie was
algemeen; en wat heel erg was, ze verwekte
bij do arbeiders zóó weinig geestdrift, dal
zo do wet negeerden, als ze zich ten min
minste niet luid beklaagden, over liet on
recht, dat do wot hun zou aandoen, door
do uitkecring bij kleine ongelukken, die de
Ongevallenwet op 70 percent van het loon
had bepaald, op 50 percent daarvan terug
lo brengen. En zelfs in d i o n kring, die
Talma's lijfgarde mag genoemd worden
wij bedoelen natuurlijk Patrimonium kan
het bestuur, trots allo moeite, niet gedaan
krijgen, dat do vergadering een adres van
instemming met het ontweip aan den Hi
nister wilde inzenden.
Hoe anders was hef toen hel ministerie-
l'ieïsonBorgesius zijn Ongevallenwet in
diende. Ook toen voel oppositie, helaas
ook van vele groote werkgevers, maar daar
tegenover stond, 'dat de arbeiders met
kracht en liefde voor de wet propageer
don, cn hel eind was, dat ze met over
groote meerderheid van Links en Rechts
in do Tweede Kamer werd aangenomen
Haar Talma's wet zal, aangenomen of vei
worpen, dc wet blijven, „waarom geen cn
kol arbeider hoeft gevraagd".
Als wo van de bezwaren van de we
sproken, hebben wo de vermindering van
uitkeering bij do kleine ongevallen leeds
genoemd. Haar dat ware makkelijk tc ver
Zij zat voor het venster van haar woon
kamertje on naaide. Tot voor eenigo oogcu
blikken had do zon nog gespeeld met de
diepblonde haren, dio aan de slapen reeds
begonnen to grijzennu echter kwam dc
schemering cn wierp zwakke schaduwen in
dc kamer. Al duisterder en duisterder werd
bet, tot de ijvcrig-naaiendo hand eindelijk
den arbeid liet rusten.
Zij steunde hot hoofd op beide handen
on staarde droomeud voor zich uit. Ihuu
huisje lag midden in een tuin, die bij dc
rivier uitkwam, cn over de rivier had zc
oen prachtig vergezicht over velden en wei
den, lol aau hot Loscli, dal nu zwart en
geheimzinnig in de schemering stond.
Bet was heerlijk zoo to staren en lo
'hoornenmen kon donken aan dingen, die
v°ol mooier waren, dan alles, wat cr op
deze 'droeve aarde bestond. Alen had het
gevoel, dat do ziel plotseling vleugels kreeg
ou wegvloog, zonder roden, zonder doel
zoo maar wegvloog naar het oneindige.
Dan oon geklop aan de deur en op het
zelfde oogenblik was do werkelijkheid er
weer on het vreeselijko kwam, do angsl,
'k^ razende angst voor dien concn.
Zij zocht naar lucifers, want zoo in
1 halfdonker wilde zo niet openmaken,
maar buiten word mot stovigo vingers voor
i®*'tweede maal geklopt.
<)Ja, ja," riep zo, „ik kom ai P' En dc
Mpw handen, beefden, on haar knieën knik
ten, zóó, dal zo nauwelijks hot lichaam
meer konden dragon, on do lamp was nog
maar steeds niet aangestoken.
„Wie is cr toch?" riep zo met liccsclie
slem en do hand tastte naar do klink van
do dour.
„Ik bon hot huunna.n's Jacob 1" wa<-
hol antwoord. „Ik kom hot linnengoed h
Ion cn nieuw work brengen."
Hot was of con zwaar, zwaar juk van
haar hart viel, on do dour werd nu vlug
geopend. Voor haar stond eon opgeschoten
jongen met oon goeiig gezicht, llij zag do
vrouw verbaasd aan, want niettegenstaande
do duisternis kon hij zien, dat haar gezicht
doodsbleek was.
„Ach, Jacob," zei zc, „ben jij liet? Ja,
weet je, omdat jo anders altijd 'smorgens
komt en omdat cr om dezen tijd anders
niemand bij mij aanklopt, daarom schrok
iki"
„Zoo," Stelde hij en lachte eens even
want eigenlijk lachte iedereen in het doip
een bootje om dc eigenaardige naaister,
van wion men wist te vertellen, dat ze
va,n voorname afkomst was eu nergens voor
moest boete doen.
„Ja alles is al klaar, Jacob!" Eu zc
nam hom zijn pakje af en begon uit oen
mand ondergoed, dat zo hersteld had, voor
hem uit lo pakken, deed alios in een groot
papier cn overhandigde hot hem.
Toen zo de deur achter hem gesloten
had, ging zo naar haar plaatsje voor lu
raam terug, maar buiten was liet in dien
korten tijd veel veranderd. Alles was grijs
en somber geworden, alleen hel woud tee
koude zich diepzwart legen den hemel af
f-'n do Vale maansikkel werd langzamer
lip,tul helderder. i
helpen geweest; dal is eene quaestie van
cijfers, een bloote geldkwestie. Haar er wa-
en andere en groote bezwaren legen den
opzet van het wetsontwerp, eu wel drieëilci.
In de eerste plaats, dat liet wetsontwerp
zich bepaalt tot cle uitkecring van zieken
geld, en zich niet bekreunt om dc vraag,
of goedo geneeskundige hulp aan den ar
beider verzekerd is. Voorwaar, een zeer
gewichtig bezwaar. En do Commissie van
Voorbereiding licctl dat zoo juist gefoimu-
leerd, toen zo schreef: „Voor de zieken
arbeiders is het zeker van belang een
uitkeering to ontvangen, die het hem, ge
durende den tijd, waarop hij geen loon kan
verdienen, gemakkelijk maakt do uitgaven,
noodig voor liet levensonderhoud, van zich
en zijn gezin, te bestrijden. Manr van nog
veel groolcr belang is voor hem, dat hij
spoedig herstclle en weder in staat zij zelf
in zijn behoeften te voorzien. Hiervoor is
in vele gevallen geneeskundige hulp on
misbaar. Daarom achtte men het in do eer
ste plaats noodig, dat een regeling, die
ten doel heeft do arbeiders te verzekeren
tegen de gevolgen van ziekte, zorge, dat
zij een goedo geneeskundige behandeling
ontvaugen."
In de tweede plaats had men er gioot
bezwaar tegen, dat de Hinister in zijn
ontwerp met één pennestreek alles wat liet
particulier initiatief ten ,deze gewrocht
heeft, ten doodo doemt. Volgens art. 21
van dc wet zullen de arbeiders krachtens
do wet zelve verzekerd worden bij ale Zie
kenkas van den Raad van Arbeid, binnen
wiens gebied do verzekerde arbeid pleegt
te verrichten. Deze jregcling zal ten gevol
ge hebben, dat het voortbestaan van par
ticuliere inrichtingen, die verzekering van
arbeiders togen, do gevolgen van ziekte
ten doel hebben, onmogelijk wordt ge
maakt.
En in do derde plaats bad men groot
bezwaar tegen die „Raden". Ariel alleen
dat mon opzag tegen den burcaucratischeu
rompslomp, die tonnen gouds zou vorstin
den, maar men had weinig op met deze
staatjes in den Staal. Deze zouden toch
naar do voorstellen der Begeering niet al
teen uitvoeringsorganen zijn, maar ook vel
schillende bevoegdheden krijgen, die totnog
toe alleen aan publiekrcclhclijko lichamen
als provinciën, waterschappen cn gemeen
ten pleegden te woi-deu toegekend. Zij zou
den, onder meer, dadingen kunnen treffen
rechtsgedingen kunnen voeren en verarde
iitngen kunnen vaststellen. Hen vroeg zich
zelfs af, of het verleenen van die bevoegd
heden niet in strijd was met art. 1-14
van do Grondwet, dat de gemeentebesturen
aanwijst om hun medewerking to verlee
nen tot uitvoering van wetten, van alge
mobne maatregelen van bestuur en orovin
ciale veiordcningen.
Zc luid de handen gevouwen en hield zc
tegen het hart gedrukt. O, dat arme
hart klopte zoo hard, Eu zelis wanneei'
ze zich au een kop valeriaan gereed maakte,
zou het vandaag toch niet meer -heter wor
den. Voor ze weer heolemaal gerust was.
moest een moeilijke nacht doorgemaakt wor
den; want altijd na den geriugsten schrik
kwant deze vreeselijko toestand, deze ziekte
over haar. Ze was weduwe. Sinds vele
jaren reeds was ze weduwe en de man
dien ze begraven fail, die verdiende niet,
dal men lang over hem treurdeNeen
dien had ze vergeten, dien dronkaard en
dagdief van hem was geen spoor in
haar hart gebleven, alleen als ze hevig
schrok, zag zo tegelijk zijn boozo' fonkc
lende oogon eu hoorde de nijdige hecsche
stom.
Dat hij haar uit tamelijke» welstand tot
armoede had gebracht, voelde zo wel ais
iels droefs, want het was hitier zoo 'dag
in, dag uil voor andere men-chen ondergoed
Ie horstellen en nog dankbaar te moeten
zijn, dat zo het werk te doen kroeg; maar
wat was diL alles tegenover dal andere
liet vreeselijko?
Haar broer de tweelingbroer was
ecu verloren man. En dat was ondrage
lijk, want voor een broer draagt men ver
antwoording - dat is bloed van eigen
bloed, dat is een deel van zichzelf.
Ver, ver weg was hij; ergens in Ame
rika of Australië. Zo wist het niet prccic
want zo schreven elkaar immers nietl
Slechts zelden hooide zo vroeger tets van
hem slechts dan, wanneer hij plolselin
voor haar stond heel dicht in 'n solum
nig jasje, 't gezicht vreeslijk bleek-— als hij
dan begon lo spreken, lo vertellen van zijn
Waar de zaak zóó Mond, teheen de redding
in het wel.-ontueip hopcloo-, ol" liever
zou ze dat schijnen voor een ietter, die niet
in hut oog hield, dat dit vu'l.-ontuerp, zonal-,
alle gewichtige wetsontwerpen, ook nog oetie
politieke zijde hoeft. Wan! dal er geen
Kamerlid is. die één of meer vin ikve be-
z.waren koo-leit. staat vu-l. H.nu r
werping \nn de Ziekteverzekering zou belt e
kenen de val Min don Alim.-U r. die m du
Kabinet met de taak van de -oei.du hmoi-
ming iiclaM i«, cn die val zon wr-trokken
de gevolgen hebben. Men moot (Luim ei
liel zoo licht denken. lil dozooiii-Lindiglierion
liet begrijpelijk, dat do Commi,--ie van
Vooi bereiding het raadzaal» heeft geacht tic
Kamer allium-» over do hoofdpunten uit
spraak te laten doen, opdat men niet nu lal
van zeer tijchoovonde aooihetvidonde wvrk-
zaamlicdcn achteraf zal blijken monniken
werken gedaan te hebben. Zij heeft daarom
mm de Kamer de vdgende drie vraagpun
ten ter beantwoording gegeten:
lo. Ts liet wui-ehelijk de wettelijke ziok-
norzekoriog te beperken, tot uitkeering van
iukengeld mei uitsluiting \<m de zorg uw
geneeskundige hulp?
2o. Ts liet weiisdiclijk dc ziekt cH r/eke-
riiig uitsluitend te doen plant- hebben bij
van 0\crlicidswege in te stellen organen?
3o. Is het weiL-cheliik linden vnn Aibeid
in te stellen, belast mot de laak om mede tc-
weikun tot de uit v coring \.ui wetten bet let
tende den arbeid?
De Commissie heeft. nldn» doende, ge
Kruik gemaakt van de bevoegdheid, die he
nieuwe Reglement van Orde li.uir in aitikc
43 geelt, en dat aldiis luidt: ..Acht goduren
dc het ontkrzoek dc C'omuii-sie het ï.md
zaam nhorens met de ei Tere hehaiidtTiiu
van het \oor-tc] \ooil te gaan, de Ka mei
in (Ie gelegenheid to -tellen i.ene be-Iis-liu
tc nemen omturnt de iiooi'dlxgin-cleii, uaamj
liet voorstel berust, dan i-» zij Invoegd hel on
der/,ook te schorsen en der Kamer de vraag
punten voor te leggen, waaromtrent zij reed-
terstond eene be.-li—itiff r.iail/.aam acht. Di
beriissingen mor die vuutgpunicn vonten
door de f'ouimis-io ten gronrl-l-ag gelegd
aan haar verder ondSock.'
Tn »/0\orre nu als de/o nieuwe Ix-pulhtg,
z.ooab zoovele andeie, gemaakt is, om de
discu.ssies over gewichtige wei.-nutveipen te
bekorten, wil het ons voorkomen, dat deze
haar doel vooi bij schiet. Het zal wel weer
hierop neerkomen, dat telkens rd.s er vraag
punten worden gesteld, men dubbele discus
sie krijgt, ééne over de ïi-diigpiinteu en (Viw
andere, e\en lang ate vroeger, over hot wets
ontwerp; aangezien liet antwoord, dat een
Kama lid nu Tv ïaagpiinten ga fl, hem in
geen onkel opzicht bindt, aan of de wijze
waaien de Mini-ter hetgeen dom de -Rem
ming om r deze vraagpunten is beslist, m
■rij i hmntWeip heelt uitgewerkt.
De discussies zijn breed opgezet, al heeft
de Kani'-r zich vrijwel gehouden aan de
seiinauin.g van den Voorzitter 0111 geenc al-
.enieeue be-chouwingen te houden. Maar
laai de oei-te vraag in de schriftelijke
Nol i. die de Mini.-ter over cle vraagpunten,
te' hem eor.-t Ier beantwoording waren g-egc-
ll-ii, be\e-ligend was beantwoord, werden de
iigiinienten. die hij daarvoor aanvoerde. d<\>r
u-i-chillende spreker» één voor één onder
handen genomen.
Eu de spieker-, de hoeren Duys, die hof
(Kil- z.iju doen op bijzonder bez.adigde wijze
deed, de heer Parijn, die do wuik op zijne
bekende pittige manier aanvatte en de hm-
Tteub, die liet in wel ietwat eentonig
geluid, maai' zeer /ad-rijk deed, hadden ge
makkelijk spel: eene .goede z-icktc v e r z e.
kering i- zonder waarborg van goede ge
ne» .-kundige behandeling een onding. Dat
hebben hi Dr. Kuiper ën mi'. Veegens be-
gi'-pen. dip heiden iit hun ontwerp de ge
neeskundige behandeling bobben opgenomen.
Tiouwens. wat do hoer Talma in deze doet
/ai een unicum z.iin. Dc Ziektever/,ekerings-
v.i Ren in hot Buitenland regelen alle tevens
de geneeskundige behandeling, en eu
men moei wol ovoiiui.gd zijn, dat men bet
boter weet dan de gelieele wereld, om aau
ie linnen wat Mini-Ier Tnhna in deze doet.
Ifet kan, dit terloops, echter ook zelfovcr-
-ch,tiling zijn.
Hei is niet tegen lo sproken, dat de hoor
Talma, aldus handelende, den arbeider groot
onrecht doeide zeer gewichtige vraag
waarom het hij eene ziekteverzekering tocli
zeker ook gaat, is dat men door goede be
handeling hij ziekte, maar ook door tal van
p:oph\lacti.-chc maatregelen den gezond-
hoid-t'V-tuinl van den arbeider heter maakt,
n.-iar voor de/o cardiualo vraag gaat do Mi
ni-lor uit don weg. on luiste»t hij te veel
naar de genee-heoien, die van wettelijke
n gding van de z.org voor geneeskundige
Iniip, lo groote afliiiuketij'-lioid van de zie
kenkas.-en voor z.icli/.elve vreezen en daardoor
vermindering vim hunne inkomsten.
Maar waf hielp praten? de Reehterrijde,
die hot ooi.-pionkelijk geheel in des» -.et
LinL- oen.- wa=. en de regeling van tri ge-
laeskinuiige hulp in eene ziektever/,ekering
mitntshuai- vond, heeft uit politieke overwe
gingen haar diiud genomen. Geplaatst voor
de keuze: of Minister Tahna te laten val
len, die in zijn val hoogstwaarschijnlijk het
gelucle kabinet-Heemskerk mot zich zou
sleepen. of Nederland te begiftigen met
eene geheel onvoldoende cn dus veel te duro
ziekteverzekering, kie.-t de machtecoalitie
/onder aar/cien het eer.-fe. cn zoo wordt liet
fundament van Talma's sociaal hervonnings-
«ttemw van lui/Onder voos allooi.
tegenspoed en hoe de afschuw van hel
leven steeds in hem groeide, en hoe moei
lijk het was niet in het tuchthuis terecht
te komen. Tienmaal had hij zich stellig
voorgenomen een fatsoenlijk inensch te wor
den, maar zijn kwaad gesternte hun-hl hem
dan telkens weer tot dwaze, leelijke din
gen, en
Ach, dal oude lied vreeslijk, vreeslijk
om aan te hooren. Als zijn ouders nog
leefden, als zc dat moesten aanzien, dam»
van ceuig idee hebben! God zij geprezen,
dat llij hen dat bespaard had, on hen zoo
vroeg lot zich geroepen had. Nu was zij
tenminste de cenige, die er onder te lijden
luid onbeschrijfelijk onder te lijden had.
Op dc knieën had ze eens voor hem
gelegen.
„Deuk toch eens na, Edunrd, denk toch
eens goed na," had ze gevleid, en hij,
de teerhartige, die helaas zoo'n zwakken
wil had, schreide bij haar woorden, had
toen al haar spaarpenningen, die ze hem
aanbood, meegenomen cn was heengegaan
met duizend beloften met duizend
goedo voornemens iu het zwakke hart.
„Kom nicl weef, Edunrd, als je niets wor
den kunt!" had zo gesmeekt, en hij tuut
een eed afgelegd:
„Slechts als een welgesteld man kom
ik je weer onder de oogen!"
Haar toch was ldj weergekomen, ellendi
ger, armoediger en berouwvoller dan ooit
tevoren, en was weer moL haar spaarduitjes,
met dezelfde beloften, dezelfde voornemens
weggegaan.
Haar sinds dozen laatsteu koer leefde die
vreeselijko angst in haar sedert dc/.en
huilstem koor had ze alle vertrouwen ver
loren.
„Kom nooit weer, Edunrd, nooit!"
had ze gesmeekt, „ik kan Tiet niet Langer
verdragen, ik siert door jou 1" En hij had
beloofd, vat zij verlangde i Haar omdat
hij zoo dikwijls iels beloofd had, geloofde
ze niet mm, dat, hij zijn woord zou houden
cn ze zag hem voor zich, dag en nacht,
hoorde zijn kloppen aan de deur, zijn zachte,
bijna schreiende stem; zag zijn schunnige
Ideeren, zijn wit gezicht on wist slechts
dit eene: „Dezen keer overleef je hef niet!"
En zoo reeds bijna vijf jaar wachtte
ze zonder de geringste lioop.
's Avonds laat was. hij in hot kleine
plaatsje aangekomen met den laatsteu
sneltrein, llij kende cle gewoonte zijner zus
ter, vroeg te gaan slapen, en omdat hij haar
niet wilde verschrikken, luw! hij in het ho
telletje bij het station zijn intrek genomen
en wilde haar pas den volgenden morgen
opzoeken.
llij verveelde zieli een' beetje, en daar
er ook geen krant was, zette bij zich na
een flink avondmaal in een armstoel en
overdacht nog eens zijn heclc loven. Wat
was het toch eigenlijk eenvoudig en makke
lijk om een net, werkzaam mouseh tc zijn.
llij begreep niet, dat het zoo lango jaren
geduurd had, voor hij dit eindelijk was
gaan inzien, lloe. had hij toch zijn zuster,
van wie hij iocli zoo innig veel hield, zoo
vele malen kunnen bedroeven en ver
schrikken.
Ja. hij was een slechte, ellendige kerel
geweest en ze had wel liet recht hem tc
verachtenmaar als hij nu morgen bij haar
kwam, haar alles vertelde, de goudstukken
op lateT legde cn mei. haar beraadslaagde»
over de toekomstover een aardig viltafjo,
