Gemengd Nieuws.
ALLERLEI.
yzor
duim.
SCHOENEN, ALS KENMERK
IIET KARAKTER.
YOÖR KINDEREN.
YOOR DAMES.
WAT EB IN ZIJN KOFFIE WAS.
„En nu, mijnheer, hoop ik, dat wc goen
moei 1 ijkh'eclen zullen hebben, om u te
laten spreken,"- zei de rechter op zoor lui
den, horelenden toon.
„Ik hoop van niet/' gilde (1e getuige
zoo hard hij maar kon.
„Iloe durft ge zoo tegen mo spreken?"
riep do rechter, rood van woede.
„Omdat ik niet harder kan spreken, mijn-
heer," zei do stalknecht.
„ITch je lat gedronken?"
„Ja, mijnheer.»"
„Dat zou ik uit je gedrag afleiden. Wat
lieb jc gedronken?"
„Koffie 1" gilde do stalknecht zoo hard
hij kon.
„Go hebt iels gedronken, dat sterker was
dan koffie! Kijk me zoo woedend niet aan,
mijnheer. Kijk naar cle jury, mijnheer, lfad
jc iets in je koffie?"-
„Ja, mijnheer,"
„Wat dan?"
„Suiker."
„Dio man is niel gek hij is erger
brulde de reelitor.
,,En nu, mijnheer,zich tot den getuige
wendendo, „kijk mij aan. Wat Bidt gc van
morgen behalve suiker in uw koffie?"
Do stalknecht verzamelde al zijn krach
ten, haalde diep adem, en met een slem,
dio wel oen halven mijl vorder gehoord
kon worden, riep hij: „Een lepeltjeI Een
lepeltje, en niets anders."
VINGERHOEDEN.
De kleine vingerhoed heeft, evenals an
dere voorwerpen voor dagclijksch'gehruik,
zijn geschiedenis en schijnt in ons land
ontstaan te zijn. Volgens een legende moet
do goudsmid Nikolaas van Bunschoten de
uitvinder van den vingerhoed zijn, daar
hij den 12den October 1684 een bijzonder
mooi exemplaar aan mevrouw Van Ronse
laar zou hebben toegezonden. Haar Wal
van den Vogelweide bezingt den vinger
hoed reeds tegen het einde der 12de eeuw.
en in do 14de eeuw waren zij in Neuren
berg reeds algemeen bekend. In het jaar
1600 vormden de "vingerhoedmakera een
afzonderlijk gilde. Wij bezitten handschrif
ten uit do jaren '1098 on 1178, door een
Amsterdammer geschreven, waarin men on
der een verzameling van 900 woorden ook
„vingerhoed" aantreft. Dus kan Nikolaas
van Bunschoten er niet de uitvinder van
zijn.
In de middeleeuwen heette' de vinger
hoed ook „vingerzakjo", en in bet. jaar
droeg men hem, uit goud, zilver of
vervaardigd, bij voorkeur aan den
1700
la China maakt men vingerhoeden van
paarlemoer, met goud ingelegd. Een zeer
kostbaar exemplaar bezit de koningin van
Sinmhij is van goud, tijk versierd met
diamanten, en heeft den vorm cener lotos-
bloem.
Paul Kruger gaf onze koningin oen zeer
Haalbare vingerhoed als huwelijksgeschenk.
De oude Grieken en Romeinen bedienden
zich van lederen zakjes, die zij hij het
naaien op de vingertoppen slaken.
gan voor vier collies (ScKotsohe herders
honden) do som van 12.000 guldon. Deze
koop werd over de geheelo wereld be
sproken, alsof dit een grooto beursspecu
latie gold. 3000 gulden voor één 'Kond is'
wel een kolossaio som, maar toch slechts
cle helft van wat een landgenoot van Mor
gan voor een halsband uitgaf, dio den dun
nen hals van oen kleinen Bolognecs ver
sierde. Dit hondje behoort aan miss Janet
Shearson, de dochter van een rijken A me-
rifciamsehcn bankier; hel is zéé klein,dat
het. nauwelijks een pond weegt, heeft ech
ter, daar iiot oen buitengewoon moo'tcxein-
plaar is van het zuiverste ras, zijn mees
teres de kleinigheid van f 1200 gekost. De
halsband is een geschenk van den ver
loofde der jonge dame; het is een mees
terstuk van goudsmeedkunst. Fijne, goud
draden zijn tot een smullen haiul gewe
ven, die zóó buigzaam is, dat li ij don
teeren 'hals niet drukt. De naam van den
hond is met rosoklourige diamanten in liet
gouddraad gewerkt. „Mimi" draagt dit kost
bare sieraad dan ook alleen als zij met
haar meesteres uitrijdt of op een. üuwee-
len kussen in miss öhear.son's boudoir
rust.
De bekende looneelspeclsLer Lilian Bus
selt bezit oen Japansch hondje, dat er
bijna als ecu verlepte chrysanthemum uil-
ziet en „So-so" licot. Toen de kunstenares
onlangs in Saratoga was, verzocht een
harer vereerders, Jesse Lcvisolm, «enigen
zijner vrienden, hem in een juweliers-
winkel to vergezellen, om voor So-so een
halsband te koepen. liet diertje had hij
hij zich, daar do actrice hem soms als
de hoogste gunst toestond, het diertje in
do lucht te brengen. Toen hij evenwel naar
een passenden halsband vroeg, bleek 'hel,
dat de eenigo voor dit dool geschikte een
gouden, met diamanten en robijnen be
zette armband was, die do kleinigheid van
4500 gulden kostte. Levisohn paste licrn
den hond aan, verklaarde hem voor goed
passend, schreef onmiddellijk een cheque
van ruim 1SOO dollars en slenterde uit
den winkel, tot grooto verbazing en be
wondering zijner vrienden.
Waarschijnlijk is do duurste hondenhals-
band, die van mcviouw Alfred Vanderbilt,
de bekoorlijke gade van den Amerikaan-
schen milliardnir. Hij moet niet minder
dan 7000 gulden gekost hebben en is een
gladde gouden band, met den naam „Jack'
ia brillanten, en werd opzettelijk voerbaar
fox-Lorrier vervaardigd. Een half jaar go-
leden was op zekeren dag Jack verdwe
nen met halsband en al, maar nog vóór
meesteres liem kon aangeven, bracht
kennis haar het dier terug; hij had
ongeveer 25 K.M. verder zwervend op
straat gevonden. Merkwaardigerwijze
de halsband nog gc bogeerigc oogen
zich doen richten.
Sarah Bernhardt moet een geheelo ver
zameling kostbare liondenhalsbandcn be
zitten, die van tijd en wijle de halzen
harer lievelingen versierd hebben. Deze
waren echter niet altijd honden, want de
grooto fooneelspeelster is in de keuze
harer lievelingen even veelzijdig als iiulic
harer rollen.
konden Amerikaanschbn millicmair, door
zijn doktoren verboden om' gekookt voed
sel to gebruiken, zelfs goen brood of be
schuit. Zijn dioet is bepaald tot ongekookt
vleeseh', met eieren ea vruchten.
ANECDOTEN.
Mama: „Als vader thuiskomt, Jantje, zal
ik hem' zeggen, wat een ondeugende jon
gen jo bent."
Jantje: „Dan vind ik tocli wol, dat vader
gelijk heeft, als bij zegt, dat vrouwen
nooit haar mond knallen bonden."
Doktcj'svrouw: „En heb je aan me
vrouw Blank gezegd, dat haar dochtertje
doof-stom is?" 1
Oude dokter: „Dat juist niet, maar ik
heb haar gezegd, dat, als baar dochtertje
groot word en trouwde, baar man erg veel
van haar zou houden."
„Ik begrijp er niets van," sprak dophi-
l os oef.
„Waar lob je over?" vroeg de ander.
„Als een man tweo uur te laat thuis
kom!, krijgt hij van zjjn vrouw een uil
brander, terwijl als bij "(wee jaar uitblijft,
zij licin een vorstelijke verwelkoming geeft.
Vrouwen zijn vreemde wc-zens."
„Het spijt me, Jaap, maar ik kan van
avond niet mee naar de comedic. Kijk maar
niet zoo boos, je bent toch' niet boos,
is 't wel, Jaap?"
„Neen, ik ben Keelemaa! niet boos, Lies,
maar 't spijt me, dat ik nu voor niets
mijn gezicht en banden gownsschca hetb,"
VAN
enz.
een Zwitscrschen geneesheer een
nieuwe methode toegevoegd, om
zijn
een
het
do
had
op
Aan do graphologie, physionomle,
is door
geheel
achter den aard van icmand's karakter te
komen. Hij leidt dit namelijk of uit. de
wijze, hoe iemand zijn schoeisel draagt,
en noemt die wetenschap „searpologie".
Ilij beweert namelijk, dat een paar ver
sleten schoenen beter waarborg geven dan
do trekken van hel gelaat, de lijnen van
de hand, of het geschrift, om liet inen-
se hel ijk karakter te beoordeelen. Bij liet
bcstudeeren ervan zijn het gebrek aan
energie, onstandvastigheid, de neiging om
onachtzaam !o wezen en zich aan ver
plichtingen te onttrekken, de aanvallen van
slecht humeur, enz. to Herkennen.
Zoo do bak en de zool van een paar
schoenen na verloop van een paar maan
den gelijk versleten zijn, dan bui men er
zeker van zijn, te doen te hebben met een
energiek man van zaken, met een nauw
lettend ambtenaar, met een gedistingeer
de eclitgenooto, met een voortreffelijke moe
der. Is het slijpsel aan den buitenrand
te vinden, dan is dat een bewijs, dat de
drager neigingen heeft voor het avontuur
lijke, dat hij een stoutmowligen en vast
beraden kop beeft. Vertoont bet zich naar
den binnenrand, dan getuigt het van be
sluiteloosheid bij den man, van zedigheid
bij de vrouw. Wat het verslijten juist in
het midden van de zool zegt, vinden we
niet vermeld, maar wij meenen, dat hel,
aangezien do dougd in het midden is,
spreekt van rechtschapenheid en eerlijk
heid. i
Hoe echter, vojgens die methode, liet,
karakter van manke menschen ei' die met
vermlïiklo voeten na te gaan?"
Zooveel is zeker, dat, mocht do nieuwe
wetenschap van den Zwitscrschen dokter
eens algemceno toepassing krijgen wat
voorloopig nog lo betwijfelen vaft dan
zal de werkplaats van den schoenlapper
voorlaan een agentschap van iiulfbhtmgen
kunnen woulen (rij het doen eoner keuze
van een leven,-«gezel of levensgezellin!
AMI!LUI\ AANSCHE VROUWEN EN
110NIENIIA LSI! AND EN.
Veer eenigen tijd betaalde do bekende
Amerikaansche miiliardair Pierpont Mor-
NIEUWTJES VAN HIER .EN DAAR.
De hertog van Sutherland Is ecu be
kwaam locomotief-lijder, en zou, als hol
noodig was, als zoodanig zijn brood kun
nen verdienen.
Edward 'Elgnr, do beroemde componist,
houdt bijzonder vee! van de, natuur. Heili
gen. tijd geleden was het oplaten van vlie
ger-s een grooto liefhebberij van hem.
Er is één land op do wereld, waar het
begraven niets kost. In enkele üei'Zwil-
sersclio kantons worden alle dooden, 'tzij
rijk of arm, op kosten van de gemeen
schap begraven.
De mikado van Japan is een jager en
hengelaar van niet geringe bekwaamheid.
Mij is eveneens een uitstekend tennis
speler.
Een dame in Sleriingshire, die enge-
tiomvd is gebleven, heeft een inkomen van
21 gulden per weck van oen vroegeren
aanbidder, die heel wat jaren geleden En
geland verliet, en onlangs als een. rijk man
in Amerika overleed, ilij ook bleef tot het
eind zijner dagen ongetrouwd.
Do Zweden zijn
ste menschen in
waarschijnlijk de groot
Europa, en over 't ge
heel hebben zij rechte, mooie figuren. Dit
is voor een groot deel lipt gevolg van
do vele gymna.sl.iok, waarin ze van hun
vroegste jeugd af onderwezen worden,
Geen Europeescho vorst verzendt zoo
veel telegram men als de ozaat- van Rus
land. Ilij heeft een geheime code, zoowel
voor zjjn privé- als voor zijn offieieclo
telegrammen, oir besteedt (>0.000 gulden
per jaar met doze wijzo van correspoh-
dce-ren.
„Zog eens, Kavel?" vroeg een onder
wijzeres, die do deugden van de beleefd
heid behandelde, „als je nu eens in een
vollen tramwagen zat, ea er kwam een
dame in, wat zou je dan doen?"
Houden of ik sliep," was het dadelijk
gegeven antwoord. 1
„HeL is werkelijk een genoegen, juffrouw,
lo zien, Koe vlug uw jongetje, boodschap
pen doet."
,,'t Is een jongetje van de buren, hij
doet mijn boodschappen, omdat mijn
zoonfjo niet wou." 1
„Zoo, en wat doet uw zoontje nu?"
„O, dio vliegt voor de buurvrouw", om
boodschappen, to doen." I
Een aardig incident lfad onlangs in een
van do Parijsch'o gerechtshoven plaats
Een coquette, trotscho vrouw was als ge
tuige opgeroepen, en do rechter vroeg
haar leeftijd. 1
„Don laatsten Augustus werd ik vijf cn
twintig," klonk dadelijk liet antwoord.)
Do volgende getuige was een jonge man,
dio dadelijk goLuigcie, dat hij 27 was'.'
„Bent u familie van de laatste getuige?"
vroeg do rechter.
„Ja, ik ben baar zoon," antwoordde bij.
„Zoo!" sprak do rechter peinzend,„dan
moet uw moeder heel 'jong getrouwd zijn.'
CMI
Voorbijganger: „"Waarom gaf dat paard
je een trap?" 1
Staljongen: „Ik mag een dwaas zijn, mijn
heer, maar ik hen toch' niet dwaas ge
noeg om terug te gaan en li'ct hem te
vragen."
Een oude dame, dio reeds lang aan een
borslaandoening leed, was zeer verlangend,
van liaar dokter bet tijdstip le vernemen,
waarop zo waarschijnlijk hersteld zou zijn,
en viel den man voortdurend lastig met
vragen over dit punt. Zijn antwoord klonk
altijd hetzelfde: „U maakt goede volke
ringen on zult spoedig geheel hersteld zijn."
Toen zij dio verzekering voor de bon-
derdsto maal kreeg, wendde do patiënt
zich' op zekeren morgen lot den dokter
en sprak: „Maar dokter, als mijn herstel
op diezolfdo jvijze voortgaal, zal ik, op
het tijdstip, dat ik g'cheel hersteld ben,
van ouderdom gestorven zijn."
boost. Daartoe is liet echter noodig te
weten, wanneer liet gevaar voor besmet
ting bij sommige ziekten begint, hoe lang
het duurt on in welk tijdperk het 't grootst
is.
Dit is bij, m'azclcn in bot voorstadium
der ziekte, die zich hij kinderen 'door
hoesten, verkoudheid, troebele oogen, enz.
openbaart; clan reeds moeten, kinderen wor
den afgezonderd, is de uitslag reeds uit
gebroken, 'dan is liet le laat.
Roodvonk is het bcsmcttolijksto na don
vierden 'dag na, hot begin der ziekte lot
na 't afschilferingsprores; daarom blijven
broertjes en zusjes, die bijtijds verwijderd
worden, 'dikwijls verschoond; zoowat zes
weken blijft roodvonk besmettelijk, in elk
geval zoolang verschijnselen van annitulel-
zwelling, verkoudheid, loopende oorem enz.
voorhanden zijn.
Over den tijd der vatbaarheid voor be
smetting bij kinkhoest, heeft ecu Fransch
dokter ecu interessante theorie vastgesteld.
Ilij meent, 'dat hel gevaarlijke tijdperk niet
invalt liij het hoogste stadium, wanneer
de eigenlijke kink hoes taanvalle n optreden,
maar «durende hot voorafgaande sladïuni
van do gewone verkoudheid). Hij maak! daar
uit de gevolgtrekkius., dat do in het zie
kenhuis behandelde kinderen, die in de' in
richting komen als de ziekte baar hoogte
punt bereikt heeft, oudere kinderen niet
meer aansteken, en hij gelooft ook, waar
men, ondanks alle pogingen, nog niet dc
oorzaak van do kinkhoest heeft kunnen Vin
den, dit daaraan is toe te schrijven, dal
men deze onderzoekingen instelde op een
verkeerden tijd. Alen deed dit altijd als
de ziekte reeds vergevorderd was, terwijl
ze alleen hij het begin suceds kan hebben
Om dezelfde reden is dus ook de iso
leering in do familie moest doelloos, want
is 'de ziekte ecumaa.1 uitgebroken, dan zijn
do kinderen meestal aangetast voordat men
de. -ziekte ontdekt heeft.
Zooals van zelf spreekt, mogen de door
besmettelijke ziekten aangetaste kinderen
geen scholen bezoeken en ook niet met
uidcre kinderen in aanraking komen, vóór
dat zij geheel genezen zijn, en een gron
dige 'desinfeelic hcel'l, plaats gehad.
Rij mazelen zijn drie. bij diphteritis vier
en hij roodvonk zes weken voor lie afzon
dering noodig. Aan kinkhoest lijdende kindo
ren mogen de school eerst dan bezoe
ken, als do aanvallen opgehouden hebben.
„Graag, mevrouw," klonk liet van allo
kanton.
Rot leest liep beter af dan men ver
wacht had, on de held van den avond was
niel. Trudo, maar Frits.
Door zijn flink optreden was een erger
ramp voorkomenTrade vond hem nu geen
Hauwen jongen meer en zij erkende hij
zichzolvo, dat zc eigenlijk nog le jong was
om alleen te staan en dat de hulp en de
aanwezigheid van jc familie toch soms wel
noodig waren,
Dorpsgeneugten,
lit het zuiden van Noord-Brabant, voor
namelijk in de heide- en bosrthrijko stre
ken, bestaan nog altijd sommige oude ver
makelijke gebruiken, om iemand, dio met
de gewoonten, daar ter plaalso geheel on
bekend is, oen poets te hakken. In de
kleinere dorpen vooral wordt er nog veel
gebruik van gemaakt.
Zooals men weet, komen.) voorat in do
mauud Mei, nogal veel vreemde ambachts
lieden naar hot platteland, zooals schoen
makers, kleermakers, bakkers, smeden,
enz. 's Avonds gaat men gewoonlijk buur
ten op een of ander punt van hut dorp
cn wanneer hu zoo'n vreemdeling zich'
onder dl „huurters" bevindt, wonll, hij
gewoonlijk het mikpunt der plaUelandscho
spotternij. Laat hij zich niel onbetuigd en
weet hij ,,z'n haren terug te halen", dan
zijn de spotters gauw dun moml gesnoord.
Op alle mogelijke manieren wonll cvhler
getracht om hem „er in." te laten loopen.
Is, nu op een avond de vreemde toeval
lig afwezig, dan wordt berand-daagd ffliï
hem icons terdege bee\ "te nemen. Alen
zal „ii'cit hoep" gaan vangen '(een z.g.
die gewoonlijk op (lezen
eentonig hoep, hoep laat
geroep hij zijn naam'
da
TRUDE'S V E R J A RIK GS PARTIJ.
(Vervolg en slot.)
natuurlijk niel! 'tIs m ij n verjaar-
ni ij n partij."
ik niet eens even goddon avond
zeggen vroeg mama, quad no
dal is ook wat. Dat zou nu toch
kinderachtig mogelijk zijn. Als u
zou komen, zou u de gastvrouw
op mijn verjaardag, komt die rol
Do laatste nouveauté op liet gebied van
schoeisel is op 't oogenblik te zien in een
Londenschcn winkel, waar schoenen, ge
maakt van 'de hoi'stvoertjes van coübri's,
uitgestald zijn. Zo zijn geprijsd voor 6000
guldon het paar, do hoogste prijs, welke
ooit gevraagd is voor schoenen, dio niet
met edelgesteenten bezet zijn. liet maken
van zoo'n paar schoenen duurt zes maan
den.
Het is Air. Jolin D. Rockefeller, deiibe-
AANSTEKKLIJKE KINDERZIEKTEN.
Als men de a'ansLekelijke kinderziekten
liaar luuu- gevaarlijkheid rangschikt, neemt
do diphteritis voorzeker do eerste plaats
in; boewei 'het heilsonmi veel van zijn
verschrikking daaraan ontnomen heeft, is
toch het. sterftecijfer aan diphteritis nog
altijd hooger dan aan andere kinderziekten.
lil de tweede plaats komt kinkhoest, dan
volgen mazelen eti ten slotte roodvonk.
De statistiek komt dus niet overeen met
de algemeen gangbare meening, die over
dozo ziekten hecrsclil. Zeker is roodvonk
een der verradcrlijkste en meest onbere
kenbare ziekten. Zjj is voor ieder individu
in hol bizonder als een uiterst gevaarlijke
ziekte lo beschouwen, maar zij tast ge
lukkig slechts een gedeelte van de kinderen
aan en staat daarom bij het cijfer van kin-
derstorfte achter kinkhoest en mazelen.
Wat kinkhoest aangaat, zoo wordt baar
beteekenis dikwijls onderschat. Zij is voor
zwakke kinderen, vooral dio aan klieren
en Engelscho ziekte lijden, bijzonder ge
vaarlijk en voert niet zelden door optreden
van longontsteking tot een doodclijken af
loop. Evenzoo staal het met de mazelen;
ze is hij gezonde kinderen in de meeste
gevallen een onschadelijke ziekte, zwakken
cn ongezonden worden er dikwijls door
weggesleept.
Alen heeft dus alle reden om vooral
zwakke cn ziekelijke kinderen le bewaren
togen de besmetting van mazelen en kiuk-
iii I-
ziju
klamper; een
lijd 's nachts
hooren, aan wei
out leent!)
Den volgenden
weer present is,
mannen
.hoep",
Nee,
cn
Zou
mogen
derig.
„Hé,
al zoo
binnen
zijn cn,
mij toe."
Manui schudde T hoofd cn zou 't liefst
een einde aan de geschiedenis hebben ge
maakt, door dc partij niel te laten door
gaan, doch daarvoor was men nu reeds le
ver.
Do gewichtige avond brak aan.
Papa, mania, (Joba on Lucie en natuur-
k ook Frits, zaten beneden in de woon
kamer; Trade zat boven in 't salon, def
tig achter 't theeblad, om de visite te out
vangen.
Er werd verscheiden koeren gescheld en
vlugge voetjes trippelden naar boven.
Coba cn Lucio, de grooto zusjes, keken
elkander knipoogend aan; F rils deed zieli
te goed aait de taartjes, die hijgereed had,
zooals hij 't noemde.
Zo zijn heel stil," merkte papa van
achter zijn courant op.
Zc zijn le deftig om pret [e maken,"
zei Frits, 'in een roomhoorn happend.
Ahiar opeens weerklonken angstige kre
ten,
„Brand, braild, een wollen deken, water,
nee, melk helpt helpt"
Alle stommen klonken door elkaar.
Frits vloog naar boven, door de anderen
gevolgd. Do meisjes liepen radeloos heen
en weer, Trilde gilde: „Brand!"
Wat was or gebuurd?
Ze hadden geen van allen liet lichtje
van den bo uil oir uit kunnen maken en
in hun ijver hadden zo er aan gesloolen
cn was do spiritus overgeloopen, waardooi
do vlam zich verspreid had. Trudo, dc-
deftige, grooto T'rude, was aan 't gillen
gegaan, in plaats van bedaard iemand lo
roepen. De vlam had intussclien om zich
heen gegrepen nis '1 ware, en loc-u Frits
binnenkwam, brandde '1 tafelkleed al. Zon
riet- zich te bedenken, nam hij 't spiritus
lampje, opende 't venster en gooide 'tnaai
buiten.
Zijn moeder, die hem op de voet gevolgd
was, had intussclien al 't theeblad wegge
nomen; Coba nam 't schaaltje met koekjes
papa rolde liet brandende tafelkleed in
kandor en wierp het door het open raam
in den tuin, waar het terstond uitdoofde
Lucie bracht de verschrikte meisjes tot
bedaren. Trude was 't meest van allen ge
schrikt; zoodra ze een beolje bijkwam, zei'
ze„Mama, mogen we benedon hij u komen
zitten? Ik ben zoo bang geworden,"
Alama glimlachte heel even, maar liet e
ernstig op volgen
„Zeker kindje, wij zullen de partij bene
den maar voortzetten, als do andere meisje
hot goed vinden,"
avond, als 'de vreemde
brengt een der jonge-
oim-merkl hot gesprek op een
welken hij weet te. zitten. Nu-
luuilijk stemt ieder direct er mee in om
lezen te gaan vangen. Er wordt nu oen
wond bepaald, waarop de ja-hl zat plaats
hebben en op wolk punt Van het dorp
men hij elkaar zal komen.
Natuurlijk verspreidt zich 'door 'L dorp
ds een loojK-nd vuurtje dat men „n't-n
hoep" gaat vangen en uien de grap geldt
en do dorpsbewoners verkneukelen zich'
il onder -elkaar dat men dien sindsdien
heer de tos eens zal lozen.
Op den bepaalden avond komen tusschcn
10 en lt uur alle jougelui van het dorp
op de aangeduide plaats bijeen. De vreeur-
Icling, welke oolc ter jacht is uiLgmmo-
ligd, is ook present cn alten zijn voor
zien van een stroo- ol' takkenbos. Zijn
allen verzameld, dan zet do troop zich in
beweging cn nu, gaat het door allerlei bin-
ncnpaadje.s, hosschen en landerijen liet
lorp uit, wc! een uur lang, totdat men
op een open plok in het dorp of op een
weiland, dat iloor bossclu-n omgeven is,
halt houdt. Nu worden de stroo- en lak-
kenbo.ssen op elkaar gestapeld en in brand
gestoken, opdat de „hoep" op hellicht
zou afkomen. Dc dorpsbewoners versprei
den zieli nu om den „hoep", op te jagen,
doch er moet, iemand bij den bramtslnpel
blijven om te zien of do vogel zich in
den omtiek vertoont om dan do anderen
te waarschuwen. De wachter moet aan
houdend „hoep! hoep!" roepen om boni
te lokken. De Vreemdeling wordt als
wachter gekozen, omdat hij toch den weg
in de bo-schen niet weet en dus het best
kan wachten.
De troep verspreidt zich nu in alle
richtingen, doch in plaats van den „hoep"
op te jagen, komt men op een to voren
bepaald punt bijeen i*n trekken zij onder
de grootste vreolijkheid naar huis en naar
bed, den wacliler aan gijn lot overla
tende. i
In het begin hoert men den wachter
aanhoudend „hoep! hoep!" roepen, doch
na eon half uur, soms nog langer, als
hij niets meer van zijn kameraden luiert
of ziel, bemerkt hij, dat men hein hij den
neus heeft genomen. Ilij zit cellier in
••en hem geheel onbekende streek, waar
hij pad noch liaan weet en meermalen
gebeurt bet, dat bij den gebeden nacht
niet uit den doolhof geraakt. Doch waf
I ergste nog is, hel gebeurl vaak. dat
het vuur van den brandstapel zich me
dedeelt aan bet houtgewas of heidekruid
en dan moet hij allo moeite doen om
te voorkomen, Hal een grooto bowli- of
heidebrand ontstaat.
Komt toevallig een hoscliwacliter inden
omtrek dan kau hij er liovoiulieu op reke
nen dat een proees-vc-rbaal legen hem op
gemaakt wordt wegens het veroorzaken
van brandgevaar of hel betreden van ver
boden percoctea.
's Morgens daarop weet natuurlijk heel
'tdoip dat de grap goed geslaagd is. Dat
de vreemdeling dan '1 mikpunt is van al
lerhande spotternij, kan men wel begrij
pen. Hij krijgt den bijnaam van „hoep-
vanger" en zoolang hij in liet dorp ver
blijf houdt, raakt hij dezen bijnaam niet
meer kwijt.
In den regel houdt echter zoo'n „hoep-
vaugcr" liet in 't plaatsje niet lang meer
uil, daar hij den spotlust der dorpe
lingen op den duur niet kam verdragen,.
