64"* Jaargang.
Vrijdag 25 Augustus 191!
No. 13696
Reis-Afooimementen.
HOOG SPEL.
rnK
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen-
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.26 franco
per" post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. j
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
5nr aan het Bureau hezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. lil (hoek Korte Haven).
prijs det A'dveïtentiö n: Van 1—régels fl.0.92iedefe ï.egel meeï
15 cents. Reclames 30 cent per tegel, Groote letters naai de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zateldagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
De Administratie van "de „Sehiedamsche
Courant" is gaarne bereid om tegen ver
goeding van porto's aan hare abonné's,
die voor korden of langen t\jd op reis gaan,
de courant aan hun tijdelijk adres te zen
den. Ook abonnementen voor den tjd van
een halve of heele maand worden gedu
rende het reisseizoen gesloten.
BUITENLAND.
Schiedam, 24 Aug. 1911.
MAROKKO.
De „Deutsche Tagcszeitung" beschouwt
het bericht van de „Allgemeine Wiener
Zeitung" over de Marokko-onderhandelin
gen als een proefballon van Fransche zijde.
Hot blad is over het voorstel slecht te
spreken. Van liet heels groote gebied, dat
ats vergoeding zou worden aangeboden, is
slechts het Spaansche, eiland Fernando'Po
en do niet veel grootere Spaansche kolonie
ltio Muni van waarde. Niemand in Duitsch-
land zal echter zoo dom zijn, daarvoiy
do Duitsche aanspraken in Marokko te
willen opgeven. Dat weet de Franse he re
geering ook zeer goed. Het heelo gebied
van Fransch Middel-Congo, dat verder nog
wordt aangeboden, bestaat slechts uit moe-
rassen en krcupclbosschen, waarmede in
't geheel niets to beginnen is.
„Do Temps" meldt, dat do regeoring,
na gesprekken, die er gisteren zijn ge
houden, zal vaststellen wat zij vindt, dal
Frankrijk onvoorwaardelijk in Marokko
moet verkrijgen. Zoodra, Carnbon te Ber
lijn terug is, zullen do onderhandelingen
op vasten grondslag heivat worden, het
geen misschien de taak der onderhande
laars zal verlichten.
Do „Köln. Ztg." schrijft onder don titel
„Tusschon do veldslagen":
„Van gezaghebbende zijde wordt omtrent
den tcgonwoordigen toestand verklaard;
dat het niet ontkend kan worden, dat op
het oogenblik onder een groot deel der
Duitsche partijen een zeer opgewonden
stemming heorscht, waarin do sedert ja
ren gegroeide meening tot uiting komt,
dal Uuitschland inderdaad door cle schuld
van de diplomaten bij iedere interna
tionnte verwikkeling bjj voorbaat als de
achterui(krabbelende partij optreedt.
„Het ware beter als de daarvoor ver
antwoordelijke personen bijtijds de open
bare meening over hot verloop derDuitsch-
Franscho onderhandelingen ingelicht had
den.
„Naar alle waarschijnlijkheid zijn deze
weer op het doode punt beland.
„Men zal moeten afwachten of het-ge
lukt, verdere besprekingen weder in hel
goede spoor te leiden.
„Duilschland heeft cdiLcr geen reden tot
overijling. Wij kunnen rustig afwachten.
Onze belangen dwingen ons niet lot haast.
De politieke toestand is niet zoodanig,
dat Duitschland vandaag of morgen ge
dwongen is zijn definitieve houding te be
palen. Wij kunnen den loop der dingen
afwachten, en misschien ligt daaiin een
voordeel, daar dit uitstel de mogelijkheid
biedt om de openbare meening in Duitsch
land tot klaarheid te brengen."
Do hoeren Caillaux, president van don
ministerraad, en Cauibon, gezant te Ber
lijn, hadden dezen morgen een onderhoud,
dat ongeveer een uur duurde. Van de
gisteren en vandaag gehouden conferenties
lokte niets met beslistheid uit. Toch meent
do „Temps" te weten, dat in het eergis
teren vastgestelde programma voor de ver
dere besprekingen van Franschen kant
beschikkingen zijn genomen, waard ooi
Duitschland's bedoelingen aangaande Ma
rokko met een „zekerheid" tot uiting kun
non worden gebracht.
„Indien Duitschland," zegt do „Temps",
„dat herhaaldelijk beeft gesproken van de
ruimheid zijner opvattingen, aangaande
Marokko, „do bonne grace" ingaat op ons
voorstel, waardoor het in staat zal wor
den gesteld daarvan bewijzen te leveren,
dan zou do voortzetting der besprekingen
worden vergemakkelijkt."
Duitschland weet, dat, indien geen over
eenstemming tot stand komt, dit misschien
de ontwikkeling onzer politiek in Marok
ko, die door den gang der zaken zelf be
gunstigd wordt, zou kunnen vertragen,
maar niet bepaald tegenhouden. Duilsch
land weet ook, dat, indien geen accoord
tot stand komt, zijn thans gekoesterde hoop
om in den Congo een. voordeel to ver
krijgen, dat gerechtvaardigd wordt door de
bedrijvigheid, die het sedert tien jaar ten
opzichtevan Marokko aan den dag legt,
voor eeuwig zou verdwijnen. Indien
Duitschland aan dit voordeel vasthoudt
zonder hetwelk Tanger, Agadir en zoo
veel andere geruchtmakende incidenten
onvruchtbare gebaren zouden blijven
moet het onderhandelen en door zijn hou
ding aan Frankrijk toelaten te onderhan
delen
Het accoord is mogelijk, wonschelijk en
waarschijnlijk, echter slechts op twee voor
waarden: ten eerste, dat wij met zeker
heid weten, dat het eerlang hot eeuwen
lange streven van Frankrijk in Noord
Afrika zal bekronen mot een welomschro
van tractaat, dat niets gemeen hebbe met
do beloften van 1909, die zoo spoedig
door Duitschland weiden vergeten; en
ten twee ie, dat de prijs, waarmee wij onze
definitieve voordooien zouden betalen, aan
nemelijk weze voor het gezond verstand
an Frankrijk. Het belang van Duitschland
zou het moeten bewegen, öïn bij het vast
stellen van dien prijs met gematigdheid
en rechtvaardigheid te werk te gaan. Bleet
het daarvan in gebreke, dan zou het zich
zelf berooven van het voordeol, dat het
beoogt. Men mag 'beter verwachten van
zijn doorzicht en hot besef, dat het van
zijn eigen belangen heeft."
Over den stand van de Marokkootuier
handelingen schrijft een, naar het blad
zegt, uitstekend ingelicht persoon uit Ber
lijn aan do „Saaie Zeitung"„Zonder
twijfel heeft Cambon den hesten wit om
oen overeenkomst tol 'stand te brengen,
die tot wederzijdsche verzoening leidt. Dit
is in de eerste plaals ook liet doel van
zijn reis naar Parijs. Inderdaad zijn do
onderhandelingen op een dood punt geko
men, en het is de vraag of het den groe
ten persoonlijken invloed van Onrbon, die
door Parijsehe en Berlijnsche geldmannen
'wordt gesteund, zal gelukken do regeering
van de republiek tot het toegeven opliet
een of andere punt te bewegen. Men
hoopt het. Dat Duilschland nu nog ook
maar ia het minst zal toegeven, daar
aan gelooft noch Cambon, noch iemand
anders. Men heeft in Parijs don toestand
en de sterke positie van Kiderlen Wach
ter van den beginne af verkeerd beoor
deeld, 'daar men verwend was door Von
Schijn. Buitendien rekende men op het
wachtwoord van den Duitsclien keizer. Dat
bleef uit, tot ergernis der Franschen."
GEMENGDE MED1DEEUNGEN.
kort zeer gezien was, werd beticht van
vergrijpen tegen do zedelijkheid jegens zijn
meisjes-leerlingen en moet de ouders van
een verleide leerlinge zelfs tot meineed
voor don rechter van Instructie hebben
overgehaald. Do ouders werden daarop ge
arresteerd. Holzhausen zelf viel den politie
beambten, op het oogenblik dat zij hem
zouden anesteoren, levenloos in de armen.
Do schrik had hem gedood.
F r a n k r jj k. j
De Turksehe Nationale Bank verkreeg
een concessie in de havens van Samsoun
en Trcbizonde.
Men zegt, dat do Fransche gezant bier-
tegen herhaaldelijk geprotesteerd heeft, daar
een Fransche combinatie vóór de Turksehe
Nationale Bank de concessie in genoemde
havens had aangevraagd.
Roman naar het Duitsch van
C. TEUTGENIIOR8T.
Feodora beefde van angst voor zijn leven,
doch zij toonde niet hoe bezorgd zij was en
hoe zij duizend vreezen doorstond. Zij was
onvermoeid bezig om hem met haar zorgen
te omringen. De professor, die dat in stilte
gadesloeg, was daarom vol lof over haar cn
een groote vreugde vervulde hem toen hij
haar kon verzekeren dat de operatie zeer ge
lukkig was afgeloopen en dat ccn spoedig
herstel nu zeer wuarscliijnlijk was.
De ziekte van graaf Kurt had verder een
nominal verloop en spoedig mocht hij gere
geld zijn bloedverwanten en de vele belang
stellende vrienden en kennissen ontvangen,
lezen en praten, zooveel als hij wenschte.
Do oude rechter, Envin en Siegfried be
zochten hem vaak cn menig half uurtje zat
nu con vroegere regimentsvriend naast zijn
ziekenstoel, hem bezig houdend met opfleu
rend gesprek. Ook gravin Fnederiko kwam
eens. Zij bracht boni de groeten over van
Feodora, zooula het heette, en vertelde hom
veel van Reinstcin en hoo allen zich er op
verheugden hem spoedig weer te zullen zien
Dij toonde voor aLles wat zij hem Vei-
tolde de grootste belangstelling, maar over
Fee alleen sprak hij maar zeer weinig on a's
Duitschland.
De Beri.ijn.scho bladen schijnen zich tfa
me lijk ernstig ongenis-t te maken over de
stakingsbeweging, die in. Duitschland steeds
grooter omvang dreigt 'te nemen. Te Ber
lijn maken de transportarbeiders aanstal
ten om het werk neder te leggen. Tc Saar-
brücken staken alle trambeambten. Aan
den anderen kant hebben de industricelen
van Thiiringcn aan den Algemcenea Bond
van Metaalfabrikanton verzocht, een uit
sluiting af te kondigen, die alle metaal
bewerkers in geheet Duitschland zou om
vatten. To Leipzig staken, nog steeds eeti
8000 arbeiders.
Tegen don Rijksdagafgevaardigde dr.
Licbknecht wordt een vervolging ingesteld
wegens zijn rede over de Marokko-aange-
legenheid op con vergadering to Karls-
rulio gehouden. j
Hot „Berliner Tagehlatt'1 verneemt, dat
op het departement van jfolonién overwo
gen wordt, cle invoerrechten op diamant
uit Duitsch-Z.-W.-iAfrika, die tot boden
10 pet. "bedroegen, te verlagen.
To Elirich, in den Havz, is verbazend
opzien gewekt door do tragedie van don
directeur van de hoog ere burgerschool
aldaar, Holzhausen. De man, die tot vóór
Portugal
De Portugoescho regeering heeft thans
den geheelen schuldenlast van de voor
malige koninklijke familie bijeengeteld. Al
léén ox-koning Manuel staat genoteerd voor
ruim 48.000.000 francs, weshalve de re
georing voornemens is, voorloopig zijn
maandolijke toelage van 16.000 francs in
te houden, daar 'skonings onroerend eigen
dom in Portugal slechts 24 millioen francs
waard is. Men vraagt zich verwonderd af,
hoo dit piepjonge monaxchje kans heeft
gezien, in zijn kort bestaan zulke ont
zaglijke schulden te maken. De Portugee-
sche regeoring liet voorts den koning van
Italië vragen, of, hij geneigd zou zijn, *t
aandeel van koningin Maria Pia in den
schuldenlast, zijnde 12 millioen francs, te
betalen, maai' 'A. M. liet beleefd antwoor
den, dat hij het maar liever niet zou
doen, i 1
Italië.
„Der Tag" bevat een artikel, getiteld
„Groote schoonmaak nan boord'', van de
hand van E. Gngliardi. Do schrijver zegt,
dat op nog veel krachtiger wijze dun zijn
collega generaal Spingardi \oor de zuivering
van het leger, admiraal Lombardi-Cattolica
zorg draagt voor de zuivering der Italiaan-
sche -marine. Men kan hier reeds van een
operatief ingrijpen spreken. Del doel der
commissie, die krachtens besluit der Kamer
onder voorzit terschap van den hertog van Ge
nua is ingesteld, is uit het oificierskorps
al die elementen te verwijderen, die om de
een of andere reden voor hoogere comman
do's niet geschikt schijnen. Op deze wijze
moet voor jongere, veelbelovende kameraden
de carrière gemakkelijker worden gemaakt.
De noodzakelijkheid van een dergelijke ver
jongingskuur wordt gegrond op de overwe
ging dat oudere officieren de ontwikkeling
der zeevaartkundige wetenschappen en der
techniek niet voldoende hij kunnen houden.
Een slagschip is tegenwoordig een veel meer
samengesteld organisme dan een vijftien
jaien geleden. Onder degenen, die thans door
het vonnis der commissie getroffen zijn, be
vindt zich o. a. de vice-ndmiraal Cherchia,
tot dusver secretaris-generaal van het depar
tement van marine. De betrokken officieren
hebben zich allen bereidwillig in het onver
mijdelijke geschikt. Zij zien, naar 't schijnt,
do gegrondheid van liet krachtige optreden
der commissie in.
fA
Rusland.
Behalve de gewone onderdrukkingen,
waaraan de Russische Joden voortdurend
blootstaan, worden van tijd tot tijd lok nog
buitengewone maatregelen genomen om hun
het leien zuur te maken. De gouverneur
van Xisjni-Nowgorod bijv. heeft, nu weder
bepaald, dat binnen twaalf dagen 500 Joden
de stad moeten vei laten. En ondanks de
vertoogon van de commissie voor de jaar
markt heeft hij zijn hevel gehandhaald.
Te Sobastopol zal dezer dagen een revisie
van het woonrecht der daar gevest igde Joden
plaats hebben. Dat zal natuurlijk weder
ten gevolge hebben, dat aan een aantal
hunner het verder verblijf in do -tad ont
zegd wordt.
Doux pays.
P e r z i
Uit Teheran wordt aan de „Times" be
richt, dat men daar ter stede verhaalt, dat
het leger van den ex-sjah in wanhopiger» loe-
stand verkeert.
Te Savadkoe moet lrij n.l. drie hond-rd
man en twee kanonnen verloren hebben.
Zijn partijganger, de emir Mokarrem,
moet eveneens verslagen zijn en thans om
singeld zijn door de regeeringstroepen.
Overigens ontzien zich
nocti de minister van marine noch die van
oorlog om, als hun dat noodig voorkomt,
drastische maatregelen te nemen ten einde
oen opschuiving in do rangen ten bate van
het jongere clement to verzekeren
zijn moeder haar naam noemde, werd hij da
delijk merkbaar stiller en .sloot-, als vermoeid,
do oogon. Slechts eenmaal onderbrak hij haar
in groote onrust.
,",U gaat vandaag toch nog terug, niet
waar mama?" vroeg hij bezorgd. „Feodora
ia zeker niet graag alleen Ln het groote slot."
Toen zij zijn vraag bevestigend beant
woordde, werd hij weer kalmer en kwam niet
meer op Feoclora's naam terug.
Gravin Friederike verwonderde zich er
niet over; zij wist dat het hem krenkte, dat
Fee zich, zooals het scheen, in het geheel
niet om hein bekommerde. Ach, als hij eens
wist, dat zij voortdurend zoo vlak in zijn na
bijheid was, dat zij hem zoo opofferend ver
pleegde Maar zij moest wel zwijgen de
belofte aan Feodora bond haar.
En steeds meer nam de zicko in kracht
en beterschap toe. Dij was nu bijna den ge
beden dag op en do dag van de terugreis
kwam steeds nader.
Feodora was nu niet meer zooveel bij hem
ats in den eersten tijd van zijn ziekte. Maar
na tafel, als hij wat iag te rusten, las zij
hem nog geregeld voor uit de couranten,
waarbij liet vaak gebeurde, dat hij haar on
derbrak om haar van zijn verblijf in China
en de verhoudingen en toestanden daar te
vertellen. En zij was don niet alleen een
opmerkzame toehoorster, maar verstond ook
de kunst hem door treffende opmerkingen
cn wagen steeds tot levendiger beschrijvin
gen on verhalen.aan to zetten.
En weer was er daarna een week ve-rloo-
pen; zij luid wonderen gedaan aan haar
zieke. Hij kon roods rondwandelen en uitrij
den en do professor had schertsend de op
merking gemaakt, dat nis hij zoo braaf
voortging met zich to beteren, hij overmor
gen do thuisreis wel kon ondernemen.
liet was het oogenblik van zonsondergang
rooddoorgloeido wolken bedekten den hemel
en door het geopende venster stroomde mil
de avondlucht binnen.
Do graaf zat in rijn stoel bij het raam en
sliep of droomdezijn oogen waren gesloten,
maar op zijn gelaat log een stil tevreden
lachje.
Dij had pas oen hingen rijtoer door den
Tiorgarton gemaakt en do lucht eu liet velo
rondzien, hadden hem. vermoeid gemaakt.
Daar werd znchtkens de deur geopend en
Feodora trad do kamer binnen 0111 hem er
aan te herinneren dat het tijd voor hem was
om zijn drank in ie nemen, llaar blikken
bleven vast op zijn gelaat rusten. liet was
haar te moede alsof zij hem nooit zoo be
mind had als in deze dagen. ITaar lieole
lmrt verlangde naar hem. cn steeds heftiger
werd de drang ia haar om zich bekend te
maken, alles weg te worpen waardoor zij
moeilijk voor hem te herkennen was: het
zwarte costuum, dc bril en haar haarbedek-
king. Zij brandde van verlangen 0111 hem
toe te fluisteren
„Tk heb je lief onuitsprekelijk lief
het is diUrom dat ik naar jo too ben ge
komen,"
Maar een geheime schuchterheid, de vrees
dat hij haar bekentenis verkeerd zou opne
men, hield lmar ervan terug den drang van
haar Hort te volgen.
Neen neon, meende zij, liet was toch
beter dat het een geheim voor hem bleef,
wie de verpleegster was, die hem steeds weer
aan zijn vrouw herinnerde, aan de vrouw, die
hij alleen om het geld genomen had.
Do herinnering daaraan dreef haar het
bloed naar de wangen.
Wal wilde zij doen? Zich aan hom aan
bieden aan hem, die haar haatte, die zich
vrijwillig in gevaar van nood en dood had
begeven alleen maar om van haar ondrage
lijke nabijheid bevrijd te zijn? Zij had den
onweerstaanbare»! drang van haar hart ge
volgd tevm zij. hem in gevaar wetend, naar
hem toegesneld was cn als liet in den hemel
andere besloten was, als hij luid moeten ster
ven, dan zou zij hem in zijn stervensuur nog
vrijuit van haar liefde voor hem Hebbest dur
ven spreken.
Maar thans nu hein het leven weer ge
schonken was, nu hij niet meer zwak en
hulpbehoevend was, nu sloot luiar trot
lmar opnieuw de lippen.
Moigen of overmorgen moest zij naar
Heiiteteiti temgkeereu om hom daar te out
vangen en hoe zou die ontmoeting zijn
wat zou hij haar zeggen...?
NXVI1T.
Toon Feodora, om den stillen slaper niet
in zijn sluimer, zijn schijnbaar gelukkige
T u r k ij e.
De ministerraad besloot de Kamer op
14 October bijeen te roepen.
De correspondent van de „Berliner
,okal-An?.eigcr" te Komtanlinopcl seint,
dat bij Koemanen o, svaar reeds moer bom
aanslagen hebben plaats gehad, een nieuwe
dynamietaanslag naar Uskub heeft plaats
gehad. Twee reizigers werden gedood en
twee gewond. De materieele schade is
aanzienlijk.
Marokko.
De bladen in Konstantinopel berichten,
dat do Porte van den gouverneur van
Benghasi telegrammen ontving, meldende,,
dat er in het Noord-Mesten van Ouadaï
bloedige gevochten tusschen cle Franschen
en de Onadaf-stammen hebben plaats ge
had.
Do colonne-Hilaire zou zich met groote
verliezen tot Kaouar hebben teruggetrok
ken. Kolonel Largeau zou thans aan het
hoofd eener sterke colonne tegen dtfOuadaï-
stammen oprukken.
Hot Fransche ministerie van koloniën
heeft geen bevestiging van dit bericht ont
vangen.
Haïti.
Een der eerste regeeringsdadon van Le-
conte, den nieuw opgetreden president van
Haiti, was de uitvaardiging van liet besluit,
waarbij 100,000 doll, worden uitgetrokken
ler belooning van de generaals en soldalen
van liet rcvohitionnaire leger en van een
zelfde som als vergoeding aan de bewoners
van Quanaminthe, zijn eerste hoofdkwartier,
voor de schade, hun toegebracht bij de ge
vechten, die aldaar hebben plaats gehad.
Quanaminthe is een dorpje met een aantal
droomen to storen, op de toenen, voorzich
tig do kamer weer uit wilde gaan, kwam con
bediende bij de deur en overhandigde haar
het kaartje van een dame, die juist gekomen
was, en om een bezoek aan den graaf -had
gevraagd.
Zij nam het aan en wierp er een vluch-
tigen blik op. Zij kis den naam van do
vrouw, die zij haatte als haar doodsvijandm.
Het gerucht, hoe licht het ook geweest
was, had den graaf gewekt. Ilij vroeg, ziek
oprichtend, wat er was en strekte do hand
uit naar liet binnengebrachte kaartje. Feo
dora voldeed aan zijn verlangen, maar haar
hand beefde heftig toen zij hem het kaai tja
overreikte. Met een blikj die scheen te wil
len doordringen tot in het diepst van zijn
ziel, zag zij hem aan.
Ilij bemerkte daar evenwel niets van.
Zonder een zichtbaar toeken van ontroe
ring, keek liij naar het kaartje. Toon keerde
hij zich kalm tiaar den nog wachtenden be
diende en zei
„Wees "zoo goed die dame te zeggen, dat
ik haar graag zal ontvangen."
Zijn stem klonk ook rustig en kalm, ge
heel als gewoonlijk, als gold het een gewoon
liezoek, waaraan niets intiems en bijzonders
voor hem was verbonden.
Feodora wankelde echter; het was haar
of zij oen ruwen vuistslag in het gezicht had
gekregen. Als verlamd siond zij naast hem
en staarde naar do deur, waardoor de gehate
gestalte nu binnen zou komen.
(Wordt vervolgd.)
SCHIEDAMSCHE COURANT
