Ingezonden Mededeel ingen
Hebt gij een nieraandoening?
Kerk en School.
Luchtvaart.
Gemengd Nieuws.
Handel en BodrijL
Nierkwalen doen verschillende- personen op
verschillende wijzen aan, want de schade
lijke stoffen, die niet door de verzwakte of
zieke nieren urm het bloed onttrokken Wor
den, tasten eerst het zwakste punt van uw
gestel aan en dit zwakke punt is zelden het
zelfde bij verschillende inensehen. Is uw rug
zwak cn pijnlijk? licht gij zwellingen onder
de uogen, in de enkels of handen? Hebt gij
la^t vim rheiunatibcho pijnen, stijfheid der
gewrichten, pijn in do lendenen of heupen?
Vertoont zich neerslag in de urine, is liet
water van ongewone kleur, hebt gij moeite
met de looziug, branderigheid ot pijn? Voelt
gij u altijd rusteloos, terneergeslagen en uit
geput? Dan kunt gij er zeker van zijn. dat
uw nieren niet goed werken.
Onmiddellijke hulp is dan noodzakelijk,
want zieke of zwakke nieren herkrijgen niet
uit zichzelf hun oude kracht en gezondheid.
Verwaarloozing der eerste verschijnselen doel
uw kwaal toenemen en leidt tot gevaarlijke
ziekten als niersteen, waterzucht, verzwakte
hartswerking, enz.
JIet geneesmiddel bij uitnemendheid vindt
ge in Foster's Rugpijn Nieren Pillen, die de
niergiften afvoeren en aan de nieren en blaas
kun kracht teruggeven ont hun gewichtig
werk weer behoorlijk te doen. En zonder dat
deze organen weder volkomen normaal wer
ken, kunt gij uw gezondheid niet herkrijgen.
Alleen de ec h t e Foster's Rugpijn Nieren
Pillen zijn betrouwbuar. Lot er daarom op of
de hfindteekening van James Foster op het
etiket voorkomt. De echte zijn tc Schiedam
vciktijgbirar bij do heeren Kappolhoff Ho
vingh. Toezending geschiedt franco nn ont
vangst van postwissel a 1.75 voor één, of
ƒ10.voor zes doozen.
Nkij, Hërv. Kerk
Bef o o i» e n !o Marsuni (Fr.) (toez.) ds.
Joh. Aalbt'rs, te Hoogwoud (N.-IL).
Bedankt voor het beroep te Sehuone
woerd ds, C. B. Holland, to Den Ilam (U,
Geref, Kerken.
Ledankt voor het beroep te Willem
stad ds. P. II. de Jonge, to Sleeuwijk.
R -K. Kerk.
Msgr. A J. Brouwer, -f*
Te Haarlem is gistermiddag te 3 uur
overleden msgr. A. J. Brouwer, vicaris-ge
neraal van het bisdom Haarlem, tot welke
betrekking hij was benoemd nu het optre
den van msgr. Callier -als bisschop.
De overledene werd t,p BI Juni 1832 te
Delft geboren en heeft dus dun leeftijd van
79 jaar creikt.
Msgr. Brouwer was geheimkamerheer van
Z. If. den Paus en bij de Katholieken in
Haarlem en Ook bij aialer&Jenkon een zeer
gondii en bemind priester.
ÖHinithli'llijk na zijn priesterwijding werd
hij benoemd tot leeruur aan het seminarium
Hngevcld. Deze functie vervulde hij twee
jaar, um toen te worden benoemd tot regent
van dit seminarium.
Daarop volgde zijn veiplaabing naar Haar
lem, waar hij deken was van de parochiale
kerk van de Jan-straat en spoedig ook proost
mui het kathedraal-kapittel.
Wijnmalen le Leiden,
In den middag stond er giste,en een
hevige wind, zoodat vofirhmpig niet ge
vlogen kon woiden. Daler werd het iets
heter ou om zes uur waagde Wijnmalen
zich in do lucht. Ilij vertrok wederom
iu dezelfde richting al» de vorige dagen
en verhief zich in de verte op zeer groote
hoogte. Daarna maakte hij eon groote ron
de, passeerde eenmaal het Ajax-terrein en
eindigde na oen tweeden cirkel zijn schit
terende vlucht van tien minuten. Onmid
dellijk na aankomst weiden Henri Wijnma
len en zijn cditgenoole door het dochtertje
van den heer Prager bloemen aangeboden.
Daarna vvihle Wijnmalen nogmaals op
stijgen doch onheilspellende wulken, spoe
dig gevolgd door /.waren regen, deden dit
hem beletten.
Ook deze vliegdag kan ais welgeslaagd
beschouwd worden.
Vliegen bij nacht.
Te Munroielon startte Fischer gisternacht
in een dikke duisternis 's nachts om i uur
10 minuten, om een poging te doen om
den Michel hl prijs te veroveren. Hij had
zijn machine van een sterk licht voorzien
en na een goede start vloog hij onmiddellijk
in de richting van Reims.
Op 2 plaatsen, 50 K.M. van elkaar ver
wijderd, had men groote vuren aangelegd.
Na 300 K.M, afgelegd te hebben, raakte
er echter aan zijn toeslcl iets niet in orde
en hij besloot te dalen, wat zonder on
gelukken gebeurde. 1
Dit is voor de eerste maal dat een der
gelijke poging in den nacht plaats vindt.
ben hoogte van 10 meter, toon zijn toe
stel omsloeg en neerviel, zich met don kop
diep in den grond borend. Do omstan
ders schoten toe cn vonden den onge-
lukkigen vlieger bewusteloos onder zijn toe
stel liggen. Met voel moeite gelukte het
hun Nicuport, die zwaar aan liet hoofd
en boenen gewond was, onder den motor
vandaan te halen. De toestand van den
verongelukten nviateur, die naar het mi
litaire hospitaal te Verun werd vervoerd,
wordt als zeer ernstig, maar niet hopeloos
beschouwd.
Een vrouwelijke stationschef.
Zooals bekend is heeft het N. C. 8. stution
Moïislctibroek een vrouwelijke stationschef.
Met 1 October gunt deze, ffiej. E. van
Kiniijwu, den dienst verlaten.
Monbtenbroek behoudt evenwel een vrouwe
lijke chef, daar mcj. J. van Kampen, zuster
vim de tegenwoordige, is benoemd tot sta
tionschef.
Tusschcn de dorschmuchine.
Een driejarig kind van een landbouwer te
Oihmvijk is gisteren Uisschen do raderen
epiier darsclmmchhie vermorzeld.
Jongenstwist.
Te Tilbmg heeft gistermiddag een jongen
vuil 14. jaar bij een twist met een jongen
van denzeifden leeftijd, dezen met een degen
uit ecu Mok zóó erg in de borst verwond, dat
men bevreesd is voor hel leven van den ge
troffene. De jonge dader is in arrest.
Ernstige verwonding militaire vlieger.
Do vlieger Nicuport, die in Frankrijk
deelnam aan do manoeuvres van het öe
legerkorps in het Maasdepartement, heeft
gistermorgen om elf uur een enisl.igen val
gedaan. Het ongeval gebeurde in de on
middellijke" nabijheid van generaal Roepies,
chef van don militairen vliegdienst, onder
de volgende omstandigheden.
üc aviateui's Nicuport, Rcnaut en He
len hadden eenige vluchten uitgevoerd,
over de vlakte van Verdunt. 'Ni.euport maak
te zich gereed om le landen on was óp
Louise van Saksen.
Terwijl de uittreksels in de Matin" nog
bezig zijn om te verschijnen, is de levens
geschiedenis vim mevrouw Toselli in ver
schillende landen van Europa tegelijk in
de landstaal uitgekomen; in ons land is
de authentieke uitgave onder den titel van
„Mijn Leven", door Louise van Toskane,
verschenen bij L>. Bolle, te Rotterdam.
De Matin" heeft ons gebracht tot het
tijdstip, waarop Louise in Februari 1903
horstel voor haar geschokte zenuwen zocht
in de inrichting La Maiterie, een paar uur
\an Genève, welke niets anders dan een
krankzinnigengesticht bleek te zijn. Uit de
Hollandsche uitgave veroorloven wij on»
nu een samenvatting te geven van de hoofd
stukken, die nog volgen.
Den ien Maart 1903 verlaat zij La Mai
terie; haar vader, teil laatste door haar
ongeluk bewogen, geelt haar vergunning om
naar Lindau te gaan. Daar schenkt zij den
4den Mei 1903 liet leven aan de kleine
Monica, „het liefste kind van de wereld",
„mooi en buitengewoon vroeg wijs".
In Juni 1904 leent de hertog van Panna
haat' een chalet in liet park te Wartegg.
Daar kwamen haar twee mannen opzoe
ken, die zich bekend maakten als de lei
ders van de sociaal-democratische partij
in Saksen. Zij hadden een boodschap, die
zeer gewichtige resultaten kon hebben, in
dien zij hun voorstel wilden overwegen.
Zij was natuurlijk nieuwsgierig en vroeg
hun waar het om ging.
„Keizerlijke Hoogheid," zei de man, die
het meest gezaghebbende scheen te zijn
van de twee, „wij zijn gekomen om u tc
vragen of u naar Dresden wilt terugkeeren
onder onze bescherming. Ik kan u naar
waarheid verzekeren, dat wij de macht heb
ben het bestaande régime omver te wer
pen. ünze plannen zijn reeds lang geleden
ontworpen en het oogenblik is nu gekomen
om ze uit te voeren. Kom met ons mee
terug, wreek u op uw vijanden on u zult de
Roode Koningin van Saksen zijn, gehoor
zaamd door het Saksische volk, dat n altoos
trouw en toegewijd is geweest. "Wij kennen
dc zwakke punten van de grondwet en wij
houden er ons van verzekerd, dat u en u
alleen de nooden van het volk wezenlijk
verstaat. .Wij zullen u uw kinderen terug
geven en u zult opnieuw gelukkig zijn. 81a
ons aanbod niet af," betoogde de man,
die diep ontroerd scheen; „luister naai
de ingevingen van uw hart en zorg dat
u niet verder gekweld wordt door Von
Metzsch. Keer terug, „onze Louise"; dui
zenden armen strekken zich reeds naar u
uit om u te verwelkomen; duizenden man
den zijn gereed u toe te juichen. Keer
terug en verwezenlijk die hervormingen,
waarvan wij weten dat u altijd een voor
standster is geweest. Vernietig de macht der
priesters en zuiver het hof van de plaag
der tafelschuimers en leugenaars, die ge
tracht hebben u uit den weg te ruimen."
Hoewel diep getroffen en een oogenblik
meegesleept door het beeld van het genot
der wraak, behaalde toch haar beter ik
de overhand. Haar vijanden zouden hun
gerechte straf toch niet ontgaan, on Louise
deelde haar bezoekers mede, dat zij hun
aanbod niet kon aanvaarden.
Dit voorval, schrijft zij, bewees hoeveel
liet volk van mij hield, on dat was voor
mij een groolo bron van troost.
Kort daarna sterft haar schoonvader. Hij
had op zijn sterfbed berouw gekregen van
hul onrecht, dat hij Louise luid aangedaan
on verlangde, dat men haar bij hem zou
brengen. Maar Von Metzsch beloofde dit
wel, maar deed liet niet. Zij zond een krans
niet het opschrift Louisa daags voor zijn
begrafenis, en toen die in de sterfkamer
werd gebracht, beslisten sommige ijverige
hovelingen, dat het beter was dien krans
terzijde lo leggen. Maar Fredcrik August,
nu koning geworden, wousclite, dat de
krans zou blijven waar hij was. „Voor die
vriendelijke woorden ben ik hem in mijn
hart steeds dankbaar gebleven," zegt
Louise,
In December 1904 betrok zy een villa
to San Domenico, daar zij meende, dat
de lucht in die streek de zwakke, kleine
Monica zou ten goede komen, liet verlan
gen om haar kinderen terug te zien werd
ten slotte een obsessie, zij kon een lan
gere scheiding niet verdragen. Halsover
kop vertrok zij toon naar Leipzig, waar
haar advocaat woonde. Zij verzocht hem,
haar aanstonds naar Dresden tc vergezel
len en zeide op zijn volkomen stilzwijgend
heid te rekenen. „Wij namen dadelijk een
een trein naar Dresden, maar vóór wij
Leipzig verlieten, telefoneerde mijn „rid
derlijke" raadsman naar de politie te Dres
den en verwittigde die van mijn kom si."
Te Dresden aangekomen, was zij bang
herkend te worden. Op de Neue Markt
verliet zij haar rijtuig. Toen zij de markt
overstak om naar het Taschenbergpaleis
te gaan, zag zij inderdaad een man naar
haar staren. „Ik lette niet op hein"
zoo vertelt zij verder „snelde naar den
ingang van het palcis; ik wilde juist met
bevende vingers op den eleclrischen knop
drukke. opeens mijn hand vastge
grepen werd en ik tegenover den man
stond, die even tevoren mijn aandacht had
getrokken.
Hij nam zijn hoed af en boog. „Keizer
lijke hoogheid," zei hij, „u kunt den ko
ning cn uw kinderen niet bezoeken,"
„Wie zijt gij?" vroeg ik.
H'j haalde con plaatje te voorschijn, ten
bewijze, dat hij tot dc crimineel© politic
behoorde.
„Uw komst was ons bekend," zei hij, „het
paleis en het kasteel worden door onze
manschappen bewaakt en u moet aanstonds
met ons naar uw hotel teruggaan."-
Ilij blies op een signaalfhiitje en twee
agenten verschonen; ik zag, dat verzetnut-
Leloos zou zijn on zei verder niets, maar
ik geloof, dat dit oogenblik ecu van de
meest vernederende en smartelijke van mijn
leven was. Ik keek op naar de kamers,
die elf jaar lang mijn tehuis geweest wa
ren, maar ik zag zo door een nevel van
tranen. Ik verzamelde echter al mijn moed
bijeen en gedroeg mij met de waardigheid
van een afstammeling van Maria Theresa.
Ken ijzige wind met stekende sneeuw-
naalden blies, toen ik met mijn „eere-
wacht" het plein overstak. Toen do met
weikvölk gevulde trams mij passeerden,
werd ik verbaasde gezichten gewaar, die
naar mij zagen, en in con oogenblik was
dc atmosfeer met olectriciteit beladen. De
politieagenten begeleidden mij naar het ho
tel Belle Vuc, tegenover do Opera; ook dat
was een bekende plek voor mij; en ik dacht
aan de dagen, dat ik daar in een der
hofrijtuigen heen gereden was en nooit
droomde dat ik nog eens te voet zou wor
den aangehouden in mijn eigen hoofdstad.
Toen wij het hotel bereikten, verzocht
de man, die mij in bewaring genomen had,
mij met hem naar de eerste verdieping te
gaan, waar een vertrek was uitgekozen dat
niet op het plein uitzag;, het was er zeer
somber, maar ik ging zitten en wachtte
de verdere gebeurtenissen af. Ik begreep
nu dat mijn advocaat mij verraden had en
toen hij in mijn tegenwoordigheid verscheen,
zei ik hem precies hoe ik over zijn laag
gedrag dacht. Eindelijk kwam de gérant van
het hotel met een heerlijk bouquet rozen,
die hij mij overreikte met tranen in de
oogen en met betuigingen van gehechtheid
en liefde.
Mijn volgende bezoeker was de chef der
politie; hij verwaardigde zieli niet zijn
lioed af te nemen cn zei brutaal:
„Ik ben door het ministerie gezonden,
gravin, om u een extra-trein aan te bic
den, zoodat u Dresden aanstonds weer
kunt verlaten."
Ik trad vooruit tot in het midden der
kamer.
„(iij vergist u," zei ik bedaard, „gij kunt
geen extra-trein aanbieden, hetzij dan aan
een koningin; het zou niet behoorlijk zijn
dat de gravin Montignoso daarvan gebruik
maakte. Ga naar de ministers terug, en zeg
dat Louise van Saksen zal voltrekken, van-
neer dat haar behaagt; maar ge kunt ook
aan de niiuisteis zeggen dat zij niet ongc
rust behoeven te zijn. Ik zal geen beroep
doen op bet volk; mijn eenig verlangen
is: mijn man en mijn kinderen te zien."
Toen eenigen tijd daarna een kamerheer
kwam om haar te spreken, verzocht zij hem
een brief aan den koning te overhandigen
Ilij weigerde. Dan vervolgt Louise:
„De brief werd tenslotte aan Fredcrik
August gegeven pp de jachtpartij, welke
dien ochtend inderhaast georganiseerd was
om hem uit Dresden verwijderd te houden.
Men hoeft mij verteld dat hij bijna in zwijm
viel, na hom te hebben gelezen en dal hij
aanstonds een rijtuig vroeg om terug te
rijden, daar hij mij spreken wilde. Mijn
vijanden waren hierop bedacht geweest en
zeiden dat ik reeds weer vertrokken was.
Ik vroeg Von Metzsch om ëen audiëntie,
maar hij was te laf om tegenover mij le
durven staan. Ily zond echter een kamer
heer, die mij zei dat er niets voor mij
gedaan kon worden. Ik wist dat die man
niet van mij hield, maar toch leek hij mij
«enigszins welgezind en hij drong er hij
mij op aan, dat ik Dresden zoo spoedig mo
gelijk zou verlaten, want hot bericht van
mijn aankomst had zich reeds verspreid en
de politie was bang voor do vijandige me
nigte, die geheel op mijn hand was.
In ontbeet met de advocaten en mijn
eenvoudige zitkamer was nu een prieel van
bloemen; ieder oogenblik werden cr meer
gebracht. Onder bot eten werd mijn aan
dacht getrokken door een geluid, dat iet
wat op een verwijderd onweer geleek.
„"Wat is dat voor ramoer?" vroeg ik.
Het antwoord op mijn vraag werd gege
ven door den chef der politie, die sans
ceremonie de kamer binnenstoof.
„Keizerlijke Hoogheid," nep hij, „ik ver
zoek u Dresden zoo spoedig mogelijk te
verlaten, want over eenige minuten reeds
zullen wij machteloos zijn. Reeds vult de
menigte de straten en het plein: zij dreigt
het hotel te zullen bestormen en u mee
te voeren. Ik bezweer u geen oorzaak to
worden van bloedvergieten."
„Dat is alles uw eigen schuld," zei ik
koel. „Ge neemt mij en plein jour gevan
gen. Wat kunt ge dan anders verwachten?
Maar ik wil niet, dat mijn volk kwaad
gedaan wordt en daarom zal ik het hotel
verlaten nadat ik mijn ontbijt geëindigd
heb." 1
Ik hield woord, en, nadat ik mijn weinige
bagage bijeen verzameld had, ging ik met
de beambten naar benoden. Zoodra wij in
de vestibule verschenen, zag het volk, dat
zich voor de deur verdrong, mij, en er ging
een geweldige kreet op:
„Onze Louise!"
De politicchef wilde mij in een gesloten
rijtuig laten rijden, doch dat weigerde ik.
en toen ik eindelijk het hotel verliet, zag
ik iels, wat ik nimmer zal vergelen. Het
lieele plein stond opgepropt met menscben
dc lucht daverde van toornige kreten. Tornt
mijn rijtuig verscheen, drong het volk do- r
de afzetting heen en snelde op mij to
„Louise, blijf bij ons," riepen zij.
„Dood aan Von Metzsch!"
Sommigen grepen de paarden bij den
teugel, anderen wilden den koetsier van
den bok halen, weer anderen drongen naar
voren om mijn hand te drukken. Ik ging
rechtop iu het rijtuig staan en trachtte te
spreken. Een storm van geschreeuw steeg
uit de menigte op.
„Laat uw volk weten hoe ze u behan
deld hebben! Schrijf een manifest en recht
vaardig uzelf! Wees niet bang; heel Sak
sen is op uw hand."
„Stilte," zei ik, zoodra ik mij verstaan
baar kon maken. „Verwekt geen onlusten.
Ik heb u van ganschor harte lief. Denkt
aan mij als aan een ongelukkige moeder.
Eens zal ik spreken en dan zult gij allen
de waarheid vernemen."
Eindelijk slaagden wij erin het station te
bereiken; overal stonden massa's menschen
Ungs mijn weg en juichten mij toe; nog
nooit had ik zulk een manifestatie gezien.
Ik werd door den pas gemaakten toegangs
weg naar het perron van vertrek geleid
en het station was vol schreiende men
schen, die gaarne uiting wilden geven aan
liun eerbied voor mij. Mijn coupé was één
massa bloemen. Ook vond ik er tal van
brieven en de strekking van alle was:
rechtvaardig uzelve.
Onder het gewuif van zakdoeken, en het
geroep van „Au revoir, Louise!" stoomde
de trein het station uit."
Te Leipzig herhaalden zich de tooneolen.
Het volk liep achter haar rijtuig aan, wierp
haar bloemen toe en smeekte haar, zich
niet uit Saksen, te laten zetten. Het hoofd
van de politie te Leipzig geleidde haar
met den ambtenaar uit Dresden naar het
station en daar werd zij in een doorgaan
de coupé naar Frankfort gezet.
In October 1906 stond de koning luuir
toe, te Mtineiien baar kinderen anderhalf
uur lang te bezoeken.
Het was een roerend wederzien.
Van Monica kon Louise maar niet schei
den, hoewel do verzoeken uit Dresden, om
haar naar het hof te zenden, niet ophiel
den. Ten slotte werd er een sterke (lruk
op Louise geoefend en eindelijk liet zij
de rede over de moederlijke liefde zege
vieren. „Ik wilde niet, dat mijn kind mij
ooit zou kunnen verwijten, dat ik haar ont
houden had, wat de wereld meende, dat
haar toekwam."
Als Monica weg is, tracht zij de draden
van haar vroeger leven weer op te vatten
en aan de wereld een dapper gelaat te too-
nen, maar haar vijanden zetten hun ver
volgingen voort. Zij verlangde bescherming
als vrouw, 0111 de lastertongen tot zwijgen
tc brengen; dit is een van de redenen
waarom zij met Toselli trouwt.
„Met die opmerkelijke neiging, um mij
uit de groote wereld terug tc trekken, welke
de liabshurgers soms overvalt, koos ik"
zegt zij „als echtgenoot een man, die
geen trots kan dragen op zijn afstamming
en geen wereldlijke rijkdommen bezit.
„Mijn tweede huwelijk vervreemdde my
volkomen van mijn ouders, die, als strenge
katholieken, het denkbeeld van hertrouwen
verafschuwden en meenden dat ik daar
het recht niet toe had, daar mijn huwelijk
met Fredcrik August niet door hel Vnti-
kaan was vernietigd."
Louise eindigt aldus:
„Ik heb getracht de wereld le doen zien
wat er tegenwoordig omgaat aan het Hof
te Dresden en hoe liet my verging in de
handen van gewetenlooze vijanden. Tot dus
ver hen ik steeds veroordeeld zonder ge
hoord te zijn, doch nu heb ik mijn eigen
zaak kunnen bepleiten. Ik heb de heer
lijkheid van liet loven gezien, maar ook
zyn schaduwenik heb over hoogten van
vreugde gewandeld, maar ook gedwaald in
de valleien der smart; toch verheug ik
mij nog in do vrienden, die mij liefhebben
en ik zie eon gelukkiger toekomst tege
moet."
De publicatie van de levensgeschiedenis
van Prinses Louise hooft do „Secoio" van
Milaan aanleiding gogevcn, iemand van liet
Saksische hof te interviewen. Deze verze
kerde, dat Prinses Louise te Dresden en in
geheel Saksen altijd zeer populair geweest
is, Ilaar gedenkschriften worden er met
groote belangstelling gelezen. In de hof
kringen worden zij, heimelijk, „verslon
den".
De moeder van mevr. Toselli, Prinses
Alice van Toscane, moet reeds eenigen tijd
geleden de proeven van het boek ontvan
gen. hebben. De Koning van Saksen heeft
al het mogelijke gedaan om de publicatie
te voorkomen; maar mevr. Toselli was on
verzettelijk. Zij heeft aan haar moeder het
volgende geschreven: „Ik beu ten aanzien
van de geheele wereld belasterd; ik ge
voel behoefte mij te rehahiliteerenik wil,
dat men wete wat de waarheid is. liet
uur der rechtvaardiging is geslagen."
Naar men gelooft, zal het boek in Oos
tenrijk in beslag genomen worden.
AMSTERDAM, 15 Sept.
Lijnolie. Vliegend ƒ464 46jOctober
45-jr 45g Oct.-Dec. 45 Jam-April 42
Jij; Mei-Aug. 38tf.
LEEUWARDEN, 15 Sept.
Holer. Eoereboter le soort o7.50. Aau-
v wr1 1 L - b vaten.
Fubrieksbotor 57.50 A 58.50. Aan-
M."r L 56 i vaten.
Xotecripg van de Commissie, le kwal.
Fabi'ieksboter 59.
Notie ring van de Commissie der Ver. van
Boter- en Kaashandelaren in Friesland, le
scoit Enbrieksboter 59.
PARIJS, 15 Sept.
Spiritus vast; per hectoliter: per Sept. fr.
01.75 a 62, per Oct. fr. 02 it 62.50, per 3
maanden van Oct. fr. 01.75 a 62, Ltaald,
per Nov.-Dec. fr, 61.25 betaald, per 4 eer
ste maanden fr. 62 dito, per 4 maanden van
Mei fr. 62 A 62.50.
HAMBURG-, 15 Sept.
Petroleum. Pennsylvanische In loco mk.
6.50. Spiritus in loco vast; per Sept.
rak, 22Oct.-Nov, mk. 22 (zonder fust).
BUDAPEST, 15 Sept.
Tarwe: Stemming kalm.
NEW-YORK, 15 Sopt.
Sept. Dec. Mei Juli
Tarwe: 98j lülf
Sept. Dee. Mei Juli
Maïs:
Faillissementen,
Vit de Staatê-Courant.
Ui tgesproken
11. van Dijk, koopman te Tvvijzel, aldaar
handelende onder de firma Van Dijk en Co.
Rechter-mmiifofeiirife nil*. J. J. Uroles; cura
tor uir. A. R. Andriugn,
II. Klooi.,, winkelier, te Amsterdam. Reeh-
ter-commifefeiiris mr. B. M. de Yo»; curator
uir. J. H. Bolenaar.
N. Suliren, schilder, te Hilver,um. Rech*
ter-commib-ai'is mr. B. M. de Ycw; curator
mr. C. II. E. Reelfs.
Opgeheven:
W. O, Landman, kantoorbediende, fo
Rotterdam. Failliet verklaard 21 Juni 1.1.
Geëindigd:
Stonniv i--cherij ..Friesland", gevestigd
Svvixöt te l.Iinuiuen.
J. Verhagen, winkelier te Utrecht.
De nrtanil. vennootschap stoonibleepdienfct
Emanuel, gevestigd te Rotterdam.
Kynvrnchten,
DÜlSBURG-liUHRORT, 15 Sopt.
Steenkolen. Nog steeds vallend water en
droogte, alleen Donderdagmiddag i, hier en
daar wat regen gevallen, thans echter is do
barometer opnieuw stijgende. Verplichte leve
ring i.s er tliams niet meer, echter wordt er
door ile groote kolenlumdelaars en rceders
nog steeds afgeleverd, ten einde de kolen
hier niet behoeven afgeladen te worden. Aan
den Boienrijn is> teel vraag naar kolen en
verminderen duur de voomideu zeer. Ook
uuar Nederland en Belgiu heersclit veel druk
te, thans gaan behalve export- en industrie-
kolen ook kolen voor huisbrand, zoodat er
thane bij dit zeer lage water veel verladen
wordt. Vrachten zijn vmm en grootere sche
pen seluuits en gezocht, er vvoult thans ook
naar boven veel per wagon direct van do
kolenmijnen vei laden, hetgeen bij de tegen
woordige vracht, tamelijk eoneurreeivnd ge
schieden kan.
Men betaalde voor schepen van middel
bare grootte per ton vim 100(1 k.g. naar:
Rotterdam /l.211/25; Schiedam l.3o/oS.
Vracht van Ruhrort naar Mannheim mk.
3, naar Frankhuit 3.20, naar Straatsburg
mk. -- per ton van 1000 K.G., vrij sleepen
en lichten, op waterstand afladen.
Hoogwater to Schiedam.
Sept. 16 v.m. 9 5 n m. 9 35
>17: 10.26 1L14
180.13
>19: 0.52 1.38
Hoogte van het water op de rivioreu.
Berichten van 15 September.
LOBITH, 2 u. n.m. 8.81 Gev. 0.03 M
KOl-LENZ, 6u.'smorg. 1.15 Grv 0.00 M
TRIER, 9u. 0.22 onder nul
KEULEN, 11 u. 0.65 Gev 0.01 M
RUHRORT, 8 u, 0.36 onder nul.
Zon ©n Maan,
Zonsope.Sept. 17 5 37 v.m. ond.g. 6,9 o.m,
185.39 6.7 v
>19:5 41» 65
22 Sept. N M, 30 Sept. E K.
