84,<0 Jaargang
Zondag 15 October 1311
No. 13739
Timede Blad
Uit de Tweede Kamer.
De juweelendiefstal
SCHIEDAM! CH£ 111 RANT.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen.
Prijs por kwartaal: Voor Schiedam en VJaardingen fl. 1.36 franco
per post fi. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen IQ cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomens
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dte middags vóór
nur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
1 JBaafrflBWMCMKWqHgt HaUMM
Prjjs def Advertentiën: Van l~-6 regels fl.0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per 'regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
Mervan zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Er zijn heel wat bekochte menschen ge
weest op Woensdag 11 October 1.1. In do
verwachting van nieuwe onstuimige toonee-
len bij do aangekondigde „regeling van
werkzaamheden", had zich 'js morgens
reeds een lange queue gesteld vóór de
deur, die toegang geeft tot de publieke
tribune van de Tweede Kamer, waaronder
velen, die een daghuur hoopten te ver
dienen door de hozotto plaats voor klin
kende munt over te doen aan wie belust
was op het schouwspel daarbinnen. Het
geld is verdiend, maar die het gaven, heb
ben geen waarde genoten; de obstructie
is niet hervat, maar geëindigd, voor goed
geëindigd; het was de groote verzoendag,
ou het is thans alles pais en vree.
Voor wie de Kamer keul, was een en
kele aanblik van de vergaderzaal genoeg,
om to welen, dal, hel zaakje in orde was.
Evenals de storm vooiafgegnan pleegt te
worden door een stilte, cvonzoo is het door
gaans al heel weinig rumoerig in de Ka-
mor, als er ernstige gebeurtenissen op til
zijn. andaar dat hel gegons der particu
liere gesprekken, dat als gewoonlijk hot
lozen der notulen voor een ieder onver
slaanbaar deed zijn, een zeer geruststellend
toeken ua\ Dat men het vooral aan de
Rcehlei zijde heel dink luid, kon ook moei
lijk op iels anders wijzen, dan dat men
het daar had over een gesloten compro
mis waarvoor het ons later gebleken is,
dat hel hooi wat voeten in dc aarde heeft
gehad allo eoalïlieleden te vinden on het
gelaat van den voorzitter, den man des
vredes bij uitnemendheid, kon niet zoo glun
der gestaan hebben, als er dieigende wol
ken aan de lucht waren. Reslto nu maar tc
neten op welke wijze het been in hot lid
zou gezet worden. Want het was al dade
lijk een moeilijkheid hoe men do zaak ter
sprake zou brengen; daar het Reglement
van ürde niet toelaat, beschouwingen te
gaan houden over een eenmaal door de Ka
mer genomen besluit. Maar de Kamer telt
niet voor niets tal van scherpzinnige ju
risten, en zoo werd er dan wat op gevonden.
Zooihit zelfs zij, die met den lieer Schaper
maling mochten hebben aan alle juristerij,
deze Lak van wetenschap toon toch wel
cenigsziitb op prijs zullen hebben gesteld.
De noluleu, die mme notulen, waarnaar
niemand ooit luistert of omkijkt, werden
thans de redder in den nood. Prof, Druc
kor, van wien het bekend was, dat liy
reeds den dag na het conflict naar de
oplossing daarvan gestreefd had, zeido, dat
de voorgelezen notulen de voorvallen der
„klei deze karner neem ik geen genoegen,"
sprak baron Toleron tot den hotelhouder,
,,'t Spijt me, baron, maar ik heb niets
e anders; de enkele kameis, die nog open
zijn, zijn besteld door do beroemde tooneel-
speelster Belle Bariet."
„O, die t-cn ik wol," zei de baron. „Weet
u wat, geef mij die kamers maar lot zij
komt; zij zal het zeker goed vinden." En
baron Toleron, die een slechten naam had,
maar voel van luxe hield, genoot van de
prachtige, had-, zit- en slaapkamer.
Toen mademoiselle Bolle Bariet kwam,
moest de baron verhuizen; maar hij vond
het aangenaam de kennismaking mot dc ge
vierde actrice te vernieuwen.
llaar komst in 't hotel was een waro
gebeurtenis niet alleen om haar beroemd
beid, maar ook omdat men wist, dat zij
prachtige juweelen had, mooier dan de voor
naamste dames. Toen Belle Bariet aan het
diner verscheen, fonkelde op haar borst
een robijn, metrosigen, schitterenden glans
Baron Toleron zat naast haar en maakte
haar een compliment over haar juweelen
schat.
„Als ze u maar niet ontstolen worden,'
sprak hij.
Dat bleek een profetie, waad den volgen
den dag waren do juweelen verdwenen, en
baron Toleaon weid op minder aangename
wijze in do zaak betrokken, omdat Bar
ham Almllan, Belle's kamenier, hem uit dc
kamer der actrice had zien komon.
jongste iVergadeiing weer in herinnering
brachten, on dat 't hom hoogst wenscholijk
voorkwam, dat do heerschonde spanning
zou ophouden. Hij meende uit hetgeen in
vloedrijke organen hadden geschreven, te
mogen afleiden, dat tegen een afzonderlijke
behandeling van een adres inzake kies
recht geen bezwaar zou gemaakt worden,
en dat het tijdstip van behandeling daar
na reeds heden zou kunnen worden vast
gesteld; hijvoorbeeld onmiddellijk vóór de
Indische begrooling.
Dit alles werd van het papier gelezen
in den ietwat gedeinplen toon, die den
middellaar past, en met de oogen strak op
het papier gevestigd, zoodat niemand kon
zoggen, dat de Spreker zich speciaal naar
Rechts wendde.
Toen kwam de heer TroeLstra, die
ook in zeer gematigden toon betuig
de, dat de woorden van den hecrDrucker
aan zijn fractie/geen aanleiding kondon
geven een voorstel te doen hij kon
slechts venvijzen naar de verklaring, die
hij in de zitting van 21 September had
willen afleggen, maar waarvoor hij toen
het woord niet had kunnen krijgen, doch
die door hem in de. dagbladen was gepu
bliceerd. (Onze lezers herinneren zich, dal
die verklaring hierop neerkwam, dat de
sociaal-democratische fractie van obstruc
tie zou afzien, zoodra zij de zekerheid
kreeg, dat de Rechterzijde zich niet zou
verzetten tegen do spoedige cn afzonder
lijke behandeling van een adres in zake
kiesrecht.) M, a. W„ niet aan o n s, maar
aan de R o c h t o r z ij A e is het om te zeg
gen of ze op het bemiddelingsvoorstel-Druc-
ker wil ingaan. En toen heeft do Rechter
zijde zich geëxecuteerd; Dr. Nolens, dit
maal bij uitzondering, zooals hij or uitdruk
kelijk aan toevoegde, namens de ge
heel e 11 o c h t e r ij <1 e sprekende, ver
klaarde, dat hij haar tegen een dergelijk
voorstel geen bezwaar bestond; de heer
Troelstra diende het voorstel in, en zonder
hoofdelijke stemming werd besloten het
nog vóór de Indische begrooting te behan
delen. Waarmee do obstructie een einde
nam, daar de hoer ïroclslra bij hot indie
nen van het voorstel namens zijn partij
verklaarde, dat bij de aanneming daarvan
het den leden zijnor fractie aangenaam
zou zijn in goede ordo met de Kamer sa
men te werken, zooals zij steeds gedaan
heeft.
Als wij goed ingelicht zijn heeft de goede
nlloop der zaak nog even ernstig gevaar ge
lnopen, doordat Dr. Kuyper zich in de zaak
wilde mengen, en zich Jan ook reeds als
spreker had laten inschrijven. Men kan zich
le\omlig voorstellen, wat van de inmenging
h< I gevolg ware gewoed want welke talenten
de van God gegeven Leider ook geschonken
moge zijn, hierin zullen zelfs zijne nicest fa-
n-uieko verweerders niet met ons van mee-
De hotelhouder haalde cr onmiddellijk
een defective bij, den heer Nichols, die
dio bij baron Toleron aan liet tafel tjo
ging zitten.
,,Ik ben detective," sprak hij zacht. „Ik
wensch oen onderhoud onder vier oogen;
wilt li mij volgen?"
Verbaasd keek baron Toleron naar het
selirandere gezicht tegenover hem.
,,'t Is een grap, hé?"
„Volstrekt niet," antwoordde Nichols, on
deed Toleron in de kamer van dan hotel
houder een verhoor ondergaan. Toleron
verklaaulo de deur te hebben open gevon
den, en zich te hebben vergist,
„Maar u zoi toch, do deur gesloten te
hebben?" vroeg Nichols ontstemd aam Bar
bara, die snikte.
„JJa, dat dacht Lk ook," stamelde zij
„Hoor eens, mijnheer Nichols," sprak
Toleron, ,,de liftjoiigen en de kellncrs kun
pen getuigen, dat ik regelrecht van de
kamer van mademoiselle Harlot naar het
tafeltje l>en gegaan, waar n me gevonden
hebt. Om allo achterdocht te voorkomen
wil ik nu dadelijk gevisiteerd worden."
Dit geschiedde, maar er word niets ver
dachts gevonden, zoodat Barbara nu voor
de schuldige werd gehouden.
Alleen de actrice, zelve geloofde niet
aan de schuld van hot meisje, cn ze
sprak: „Huil niet, Barbara, ik weet, dat
jij liet niet gedaan hebt, en alles zal
wel uitkomen."
„U deedt, beter eerst eens naar de fei
ten to luisteren," zei Nichols. Maar zij
was niet te overtuigen, en toen hij heen
gegaan was, wendde zij zich tot baron To
ning verschillen, dat, als Dr. Kuyper voor
iets ongeschikt is, dat het dan voor do rol
am vredestichter is. En in de Kamen- wel ul-
k-iminst; er is toch niemand, die zóó prik
kelend werkt op don politieken tegenstander
en niet op den tegenstander a 1-
t u als hij, en voor de socioal-demo-
eratie is zijn enkele naam eene krijgsleuze.
Naar wij vernomen moet Dr. Nolens niet al
leen zijne persoonlijke overredingskracht heb
ben gelmiikl, ntaaf ook het gewicht van de
lio-lc katholieke fractie in de weegschaal
hebben, gelegd om dr. Kuyper er toe te krij
gen zich ula spreker te laten schrappen. Een
kunststuk is het in alle gevallen geweest,
makkelijk iaat de veldheer der anti-revolu
tionairen zich niet van het veld dringen, en
dat te minder, waar de neiging daartoe meer
ileemcen wordt. liet is anders eone nieuwe
Ncisterking van de positie der IToomsche frac
tie in dc coalitie, dat haar leider optrad als
woordvoerder daarvan. Trouwens, men zou
de coalitie niet anders dan geluk kunnen
«ensehen, wanneer ze de leiding van
dr. Nolens voor goed aanvaardde. De afge
vaardigde voor Venlo is een man van groote
bekwaamheden, en hij heeft iets onschatbaars
daarvoor, wat de heer De Savornin Lobman
ab.-oliuit mist, en dat is nuchtere kijk op de
dingen en zeifbehccrsc hing.
Do dag van-11 October ja eeue groote
overwinning geweest voor do sociaal-demo
cratie; de Rechterzijde heeft alles moeten
opeten wat ze op 20 Sopt. 11. op 't spel had ge
zel, en ze zal nu achteraf hare dwaasheid
diep betreuren, dat ze indertijd het ooi-stel
v.m den voorzitter van de Tweede Kamer
niet heeft aangenomen, en zich aan do lei
ding van den opgewonden heer De Savornin
Tiohman heeft toevertrouwd. Maar ze heeft
zeker gehandeld in 's Lands belang. Ze heeft
door haren Cunossagang den goeden loop der
werkzaamheden hersteld, en een eind ge
maakt aan den treurigen toestand, dat het
publiek te hoop liep, in de hoop onstuimige
toomden in dc Tweede Kamer bij te wo
nen, wat toch zeker niet dienon kan tot ver
hooging van het aanzien der volksvertegen
woordiging. En dat verdient te meer vaar-
dieiing, waar het der Rechterzijde niet bij
zonder gemakkelijk gemaakt is ongelijk te
bekennen. Wie zich herinnert de scheldwoor
den, luiar op 20' Sept. toegevoegd, maar nog
ved meer de laffe, tot onze verbazing door
den lieer Schaper goedgeprate straat-aanval
op den heer Do Savornin Lobman, zal ons
dat moeten toegeven. En wie kennis geno
men heeft van de wijze waarop dc lieer Duys
in den lande deze zaak heeft behandeld, die
r>. a. verklaarde dat de heele Rechterzijde
op het zondaarsbankje moest, net als in het
Li ger des lleils, kan begrijpen, dat ook dc
woelige afgevaardigde voor Zaandam nu juist
niet heeft meegewerkt tot vergemakkelijking
vr.n de bemiddeling. Het dunkt ons dan ook
maar heel goed, dat op dien groeten ver
zcondng de heer De Savornin Lobman niet
leren. „Ik bob geen vertrouwen in dien
man," sprak ze. „Ik wilde een ander-raad
plegen."
„Juffrouw Bariet, ik hoop maar, dat u
mij niet verdenkt, hoewel de schijn tegen
mij is," sprak Toleron ernstig.
„De schijn is volstrekt niet legen u,'
antwoordde Belle vriendelijk. „Integendeel
en om u to bewijzen, hoe ik u vertrouw
wilde ik u verzoeken den heer Paul Bek
voor me to gaan halen."
Twintig minuten later stapte een stevige,
opgeruimde man de kamer binnen.
„U bent zeker mijnheer Bek? ik wilde
graag, dat u do zaak voor mij tot klaar
heid bracht."
Hij Ix-kock nu alles, ondervroeg nog eens
't kamermeisje, en praatte vriendelijk met
Toleron.
„Goeden avond, juffrouw Bar-lot," zei hij
eindelijk, zoodra ik iets weet, hoort u
wel van me."
„Dat is me de detective wel,' bromde
Nichols, toen zijn collega vertrokken was
„Dus u weot, 't," zoi Bek bij zijn ver
trok aan don hotelhouder, „één woordje,
als iemand na juffrouw Bariet do kamers
betrekt en verder mondje dicht.'
Tien dagen later was hij terug.
„Wie is uw gast?"
„Mijnheer Corcoran, een Amerikamseh
null ionair."
„Kunt u mij een poosje als kellner ge
h ruiken?"
„Zeker. U wilt dus...."
„Ik ben over con half uur terug.
Toen Bek na verloop van dion tijd terug
kwam, zou niemand he>rn herkond hebben
aanwezig was, hot zou dezen sanguiaschon ve
teraan allicht te machtig zijn geworden. En
er was zoo weinig noodig om de liee'e inge
studeerde verzoening to doen mislukken,
waar tul van leden van do Rechterzijde
het is ons uit zeer bet roti wbu ie bion
■verzekerd zeer tegen hun zin voor de
sociaul-democrutie hebben gebogen.
Wij kunnen dit begrijpei, want ware
de verzoening niet gekomen, dan staat het
voor ons vast, dat de sociaal-democratie," die
den strijd natuurlijk niet kou opgeven, op
d en d u u r toch de nederlaag zou hebben
geleden. Obstructie is een wettig middel
'uil verdediging van eene minderheid, die
zicii ernstig ia de baar toekomende rechten
ziet verkort. En dat geval was hier aanwe
zig. Maar men moet niet veigeten, dat
het in Nederland een verdedigingsmiddel is,
dat nog nooit door eenige partij is gehan
teerd, waarvan dus liet groote publiek de be-
teekenia niet begrijpt, waarsan het gevolg
zou geweest zijn, dat binnen eene korte
spanne tijds de geheele publieke opinie, die
thans vóór de sociaal-democratie was, zich
dan tegen haar zou gekeerd hebben. Eene
obstructie-redevoering, zooals de heer Scha
per ze op 21 September gehouden heelt, ii
heel aardig geweest, eene tweede dito zou
hoe! wat minder aardig gevonden zijn, en
eene derde geërgoil hebben. Zoodat men ook
de sociaal-democratie san haito geluk hum
ssenschen met den loop, die de zaal: hc-fi
genomen, en die trouwens in alle op/ic-hten
voor haar een politiek fortuintje gewcv.ri is.
Dc flater'toch, door de Rechterzijde op 20
September begaan, svns zoo gioot, d-it ze af
gekeurd sverd zelfs door menschen. die an
ders zóó fel staan tegenover de sociaal-de
mocratie, dat ze, als ze mochten, |r. om zoo
te zeggen, met schroot onder zouden ,-chic-
teri. NVant de eerlijke Hollander verzet zich
tegen het ongezien s-ersserpen san een
voorstel. Want in dat ongezien ligt het
zwaartepunt van de fout. Wat duidelijk
ss'ordt als men bedenkt, dab a's dc heef
Trodstra zijn voorstel niet in de bladen lud
bekend gemaakt, zelfs de Kamerleden nut
zouden weten svat het voorstel s .in één lurer
holen, dat de Rechterzijde in de doofpot had
gedaan, behelsde. Zotter iets i» toch zeker
niet denkbaar.
Ware de verzoening niet gekomen, dan
ware deze strijd ten slotte op Kamer ontbin
ding uitgeloopen. En dan kunnen svij slechts
herhalen, dat wij niet mcencn dat daarbij de
obstructionfrten zijde zouden gesponnen heb
ben. Als de coalitie het daartoe niet heeft
svilien Uiten komen, zal dat uit andere over
wegingen geweest zijn. Het ministerie riant
op dit oogonblik niet sterk. Het absoluut
blanco op soeiaal-hervormingsgeh'ied heeft
groote ontevredenheid onder dc kerkelijke
arbeiders gessekt, en de inhoud van de inge
diende wetsontwerpen heeft niet bijdragen
or.i die ontevredenheid te verminderen. Eene
-ziekteverzekering zonder geneeskundige hulp
heeft al heel ss-eiuig dat den arbeider kan
bekoren. En eene Invaliditeit#: en Oinler-
dmnSYorzekering, svaarbij een arbeider, die
no» geen 5 in de week verdient, al premie
moei betalen, versvekt geenc geestdrift. Maar
bmenul wekt de aanstaande Tariefsvcrhoo-
ging in de coalitiekringen zelve zorg; is
daaruit niet reeds de stem vernomen, dat ze
enkel 0111 politieke redenen wordt geslikt?
Neen, wij kunnen best begrijpen, dat de
coalitie geen zin had een strijd vol te hou
den, waan an binnen weinige sveken Kamer
ontbinding het ovennijdelijk m-solg zou ge-
wee.-t zijn.
Hoe dit alles zij, dc 11de Oclobri 1011
blij ft een gewichtige datum in onze jailemen-
tilile ge-ehiedenis; op dien dag heeft eene
meerderheid, die de rechten der miiuh rht.-d
verkort luid, openlijk moeten erkennen, dat
dit niet goed is gewee.ri. Wat nuttige les
zal zijn tooi- alle volgende esentueele nieet-
dei heden.
Dinsdag ,i.s. bëgint de Kamer met de Igjfi
handeling de' Mihtiessit. Een voor-lei vm
den hier Schaper om de Bakkei^St tooi
a- (bill |i«mii, haalden Ah-lm- .-n mini
\m Link-; de m-hu-le Rrehn-i/iide -t> nu'
tegf 11. Wat mSuiiijk ss.i-. 11li de Iltö'ii
srikluard luid inlliut' uil-tel van I dl,in
ling niet or hare serantwoeidhig te \u'
pn'itvn. En ssat snor de bakhei- lui zon
llilge schouw-pel e-li. dal 1. lire! DlUlltlr
k-imp. d'e tied.- nc r dun t u.- up h 1),
dchmr dier wel aandiung. lliaiis leven in i
seoistel-St hupet -tenrde. Ei kennende het
eis d tocht san de Rescuing "in ,'e Miiiiie-
1 V'Hli tl' lil Uil Sit Ml, Lit 111 ll Wij oh- 1 irll
nit l ombonden san slit-mn gi-pmg osei de
«ij/o Wam op door haar met de Bikker-sMst
vsoidt oingtv-pronsen. Die wet i.= ingediend
11 .Mei D.UI9. Meer dan twee iuivn lang
het bakker Jvd> ijl onp'-t. dooi dat hel 'el-
rex t in' ui w.mmu ml ontsseip vet zal
suaden. En lut -is er ihan- serdei du-a ooit
ei. dat du \set in de Tsseede Kamer za! 1 >c-
liumli ld ssoidei'. Z'-o lilas eene corn e-i-
tH-tisc Rereerins nic-t met een bedrijf ban
de'en.
LïlA A i'lS. 11i !:L
Van het hof.
De Koningin is hedenochtend, reizende
m tiaar eigen trein, op welks locomo'iof
de persoonlijke vlag van II. M. ss-apporde,
te 8 uur 36 min. over de Staatsspoor san
het Loo te 's-firavenhagc aangekomen, voor
het aangekondigde verblijf van enkele uren
in de residentie. Zij sverd aan het station
ontvangen door den opperstalmeester baron
Bentink, en reed in open rijtuig naar het pa
leis, begroet door een vrij talrijke menigte,
zoowel aan het station als aan het paleis.
Hij moest den nieuwen gast bedienen. Deze
was zeer tevreden over zijn. souper, alleen
was or oen vreemde smaalt aan de char
treuse.
„Ik moet morgeit om zes uur op, kell
ner," sprak hij, „maar hard kloppen, want
ik slaap vast."
„Wat zult u nu voider doen?" infor
meerde dc hotelhouder aan Bek.
„Inbreken," antwoordde Bek kalm, en
in gezelschap van Nichols slopen de hei
de amateur-inbrekers in do zitkamer van
den hoer Gorcoran; een stoel, waarop een
lampetkan ,was neergezet, werd behoed
zaam verwijderd, cn terwijl een gerust
stellend gesaoik uit liet bed klonk, sver-
den de kloeren van den verdachte door
zocht.
„Nu?" vroeg Nichols hatelijk,
Be inhoud van de zakken was niets
bizondors. Horloge, portefeuille, zaksehaar
en een zakdoek, en één vreemd ding, een
centimeter.
„Dien zocht ik," zei Bek, ,.on geef me
nu nog eens de portefeuille." Alle pa
pieren borg hij weer op, totdal hij een
stukje papier vond, waarop onregelmatig
een kruis getrokken was.
„Vlug, meet 't karpet eens op.' zei Bek
plotseling; on dc detective gehooizaamde.
..Juist, 't klopt." klonk hot toen kmt
Nichols begreep cr niets van, want Bek
lag op zijn knieën te meten.
„Hier," zoi hij toen. Hij ontdekte een
snede in het dikke tapijt, en zag ook
een kleinen spijker, die 't uitgesneden lapje
op zijn plaats hield. Hij lichtte het cr uit.
In don gopolijston vloer liep een ciikel
vormige snede. Niet zijn mes wipte Bek 't
hout op.
„Netjes gedaan," mompelde hij in zich
zelf, trok toen aan een zwarte pJgiden-
haar, die uit liet kieine gat omhoog stak,
en haalde e.r de juweelen uit.
Nu was Nichols geheel bekeerd. Hij wil
de onmiddellijk Gorcoran arresteeren, maar
Rek zei, dat er nog geen bewijs was. Hij
legdo de juweelen weer in hun schuil
plaat» en verstopt® zich achter de gordij
nen. En jawel, toen Gorcoran met moeite
om zes uur w as wakker gebonsd, begon hij
piecies hetzelfde spelletje als Rek. Iiijmal,
maar vóór hij dat deed, liep hij naar 't
open raam en kuchte. Van de straat weid
zijn kuch beanlwootd.
Doch op het oogenblik, dat hij zijn buit
van uit den vloer te vooischijn haalde,
weid hij van achteren aangegrepen en op
den grond geworpen. Een sponsje met
ehlniotorm deed hem van allen weerstand
Urnen. Rek liep naar 't raam. uyuromk r
.-en opvallend lange vroiuveimguui vnch*.
U-. En tut deed Bek iets heel vreemds, llij
wierp het tasehjo met den kostbaren in
hond naar beneden, waar door dio figu
wind ongevangen. Vervolgens verdween
dame stiel om den hoek van de straat cj i
m de ainien te loopen van een ktanigen
politieagent. „Laat maar, mijnheel," gi -
nikte die, terwijl hij handig de boeren
tocklaple. „T Spijt me, dat ik een dame
moet Listig vallou, mijnheer Toletoii, maar
ik arresteer li, omdat u de juweelen. die
thans in uw bezit zijn, gestolen hebt.
