64'" Jaargang.
Zaterdag 11 November 1911.
No. 13762
MYCROFT'S GELUK.ii
Kennisgeving.
Intercommunale Telefoon No. 103.
BUITENLAND.
DE ITALIAANSCH-TURKSCHE
OORLOG.
V
i C 4IEBil m\l COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Flaardingen fl.1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor 3 e, eerstvolgend nummer moeten des middags véór een
uur aan het Bureau bezorgd zjjn.
Bureau: Lauge Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl.0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters raar de plaats die zi)
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
ran 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
ÜÉI
Inrichtingen welke gevaar, schade ol
hinder kannen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
Gezien hei. verzoek van
lo. de firma KRAMERS DE GROOT,
om vergunning tot het oprichten ecner k o ï-
fiomalerij in het pand, staande mui
den Dam no. 2, kadaster Sectio A no. 201,
gedreven door een gasmotor van 1J P.K.
2o. N. J. TIIARDT, om vergunning lot
liet oprichten cencr machinale kurken-
fabriek in het pand staande aan de
Ncordmolenstraat no. 28/30, kadaster Seelio
A no. 531 en 532, gedreven door een gas
motor van 2 P.K.
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Doen te weten
dat voormelde verzoeken met de bijlagen
op de secretarie der gemeente zijn ter visie
gelegd
dat op Donderdag, den 23 November a.s.,
des namiddags ten 2 ure, ten randhuize ge
legenheid zal worden gegexen om bezwaren
tegen hot toestaan van die verzoeken in te
bicngen n die mondeling of schriftelijk toe
te lichten;
dat gedurende drie dagen, vóór het
tijdstip hierboven genoemd, op de secretarie
der gemeente, van de schrifturen, die ter
zake mochten zijn ingekomen, kennis kan
worden genomen; en.
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep op eene beslissing ingevolge
de Hinderwet gerechtigd zijn zij, die niet
overeenkomstig art. 7 dier Wet voor het Ge
meentebestuur of een of meer zijner leden
zijn verschenen, ten einde hun bezwaren
mondeling toe te lichten.
En is hiervan afkondiging gochied, waar
het behoort, den 9 November 1911.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Schiedam, 10 Nov. 1911.
De toestand in Tripolis.
In de beide laatste dagen schijnt er wei
nig verandering in cn om dc belegerde stad
te zijn voorgevallen. Kleine schermutselin
gen hebben echter onafgebroken plaats.
Woensdagavond zijn daaraan nog 28 Italia
n- i ten slachtoffer gevallen, van wie cr f
stierven, volgens een bericht uit Tripolis.
Over de .gebeurtenissen van eenigc dagen
Uit het Engelsch naar
M. A. POLLENFEN,
2)
„Zoonis ik zei, zo was modiste in een
kieino zaak to Kensington, Maar ik had
haar lief, meer dan ik kan zeggen," ver
volgde Harbord.
„Ik vertelde het aan mijn moeder en zus
tors, on vroeg of ik haar mee naar huis
mocht brengen. Maar zij wilden er geen
van allen van hooren, behalve Clara. Claia
viel mij hij en ging Amy opzoeken
Amy was ziek, Curly. Kerel veroordeel
mij niet, doe dat nietIk heb mijzelf
dagenlang gekweld mot velerlei verwijten,
maar hot tgiovoel is er nog. Ik' kan nu
mooi praten, maai' Curly, ik hoop, dat
jo nooit voor do verleiding zidt bezwij
ken zooals ik."
Het was zeer sti.1 in de kamer. Een
stuk kool in de kacheL spatte uiteen en
do knal deed in do stilte als een pistool
schot. De heide mannen, zaten ieder aan
een kant van. het vuur. Mycroft was in
do schaduw, maar hot schijnsel va.n liet
vuur viol door den roosier op ltarbords
gelaat, on Mycroft kon zijn oogen daar
niet afhouden.
„,Zij was ziek, Curly, on er was nie-
terug wordt aan den „Berl. Lokal Anzei-
gcr'" over Malta het volgende ge-eind
Zondagnamiddag kwam liet op den linker
vleugel van de Italiannsche stellingen tot
een gevecht, waaibij de Italianen wederom
teruggedreven worden. Bij Tokka en Mosri
had zich op con afstand van 200 M. een
Turksclie afdceling artillerie opgesteld, die
uit een door palmen gedokte stelling de Ita-
liaansehe oorlogsschepen beschoot. Vele
schoten vielen ook in de stad en richtten
aanzienlijke schade aan. Ondermeer aan liet
gebouw der Itaüaanscho posterijen, aan het
casino cn aan het comnmndantshuis. Do ver
sperringen der Ttaliaausohe voorpasten zijn
zoor sterk en met ijzerdraad afgebakend. Do
dienst der voorposten is zeer zwaar. De men
schel! zijn wekenlang niet uit hun klocren
geweest en zijn oververmoeid. Afschuwelijk
is do verrotte lucht, die van de nog in dc
oase liggende lijken van menschcn cn dieren
opstijgt. De cholera breidt zich voortdurend
uitdc mensehen vallen in de straten neer.
Ook dc typhus heorschl sterk. De algemeene
toestand blijft onveranderd.
Aan liet „Berl. Tageblatt" wordt over Tu
nis geseindSedert Donderdag breiden do
cholera en typhus In Tripolis zich zeer uit,
vooial onder de soldaten en onder de Ara
bische bevolking. In de laatste dagen stec_
het aantal der dagelijkschc ziektegevallen
tot over de 100. Dagelijks hebben meer of
minder hevige schermutselingen plaats. De
Italianen beginnen de vroeger verlaten stel
lingen langzamerhand weer te bezetten.
3000 man versterkingen en 3 generaals zijn
aangekomen. Nog 3000 man worden ver
wacht met zwaar geschut. Militaire attachó's
bezochten met generaal Caneva de linie der
voorposten en vertrekken vanavond waar
schijnlijk naar Iloms. De Turksclie artille
rie gaat voort granaten in de stad te werpen.
De Itnliaansche oorlogsschepen beproeven
iedcicn dag de Turksclie batterij tot wij
gen te brengenmaar deze is zeer goed ver
bolgen en haar juiste stelling kon men nog
niet bepalen. De Turken verwachten nog
Fezzaneezen, onder leiding van den afge
vaardigde Yamil bey.
De Scnoessi.
Naar de „Kólnische Zeitung" uit Kon-
fetaritinopcl verneemt, verluidt daar, dat de
sjcich der Scnoessi den Turken krachtdadige
hulp heelt beloofd onder voorwaarde, dat
Turkije hem steunt in den strijd tegen de
Franschen, als die in Borkoe en Tibesti
doordringen. Dat komt neer op hot verlan
gen, dat cr Turksclie bezetting wordt ge
legd in Aingalakka en andere plaatsen in
Middcl-Afrika. In gezaghebbende Turksclie
kringen voelt men veel voor dit plan. Want
al is er voorloopig bij de Franschen weinig
neiging tot een opdringen in Middcl-Afrika,
er kunnen toch ten gevolge van het opruk
ken van de Franschen naar Ennedi dagelijks
aan do grenzen van Borkoe botsingen met
Turken en Scnoessi voorkomen. Turkije zou
dan zijn eigen gebied on den Islam niet al
leen tegen Italië, maar ook tegen Frankrijk
verdedigen.
mand, die op haar kon passen. Do bank
weigert haar klerken te houden als zij wil
len 'trouwen onder een naar haar moe
ning to klein sakiris on ik kul niets over
gespaard. Ik was gek van angst cn pij-
nigdo mij tot het uiterste mot hot zinnen
op middolen, om haar to helpen. Ik wist,
waarlijk niet, wolkon kant ik op moest.
Amy stond aan den oenen kant, mijn hart
drong mij bij haar to blijven en haar te
verzorgen on aan den anderen kant
was do bank on dc plicht ten opzichte
van mijn betrekking. Als ik in stilte met
haai' trouwde, zouden zij er spoedig ge
noog achterkomen, en dan zou ik terstond
ontslagen worden, evenals dc arme, jonge
Bouland, die indertijd vour een soortgelijk
geval stond als ik. Toen kwam Clara, zij
ging naar Amy Loo, en ik ver-telde haar
alles. Zij was een ongel, dat meisje. Zij
stelde tenslotte voor, dat wij toch maar
samen zouden trouwen een vriend van
haar zou bereid gevonden worden, om ons
Lo trouwen. Zij meende dat het maar ge
waagd moest worden... Ik was blij dat
zij mij oen raad gaf, die mot mijn gevoe
lens overeen kwam. Ik was dankbaar', maar
werd nog gelukkiger toen mijn zoon ge
boren word. Toon ging ik naar Clara en
bedankte haar hartelijk. Wij hadden hel
zoo geregeld, dat dc bankdirecteur hol
bijna onmogelijk kon ontdekken. En zoo
kon ik dan, zonder mij te schamen, in
onze buurt wonen, en durfde ik onder de
oogon van een iodcr komen. Zoo scheen
Hoe de Italianen huishouden.
Do bekende Afrika-reizigcr Gottlob
Adolf Krause, die te Tripolis woont en al
daar het ,,'Berl. Tagcbl." vertegenwoordigt,
schrijft aan dat blad„In mijn afwezigheid
zijn de Italianen mijn huis binnengedron
gen. Alle wetenschappelijke manuscripten en
hoeken, meer dan 30.000 beschreven blaadjes
met aanteekeningon voor lexica, manuscrip
ten van spraakkunsten en woordenboeken
van tot dusver onbekende eentraal-Airikaan-
scho talen, werden door elkaar geworpen of
modegenomen. Ik kan onmogelijk nagaan
welke wetenschappelijke schatten, het resul
taat van tientallen iaren van reizen en on
derzoeken, te loor zijn gegaan.
„Ik bezat dc grootste verzameling van
llaussa-manuscriptcn cn Arabische manus
cripten uit Ccntraai-Afrika. Daarvan heb ik
geen spoor teruggevonden."
DUITSCHLAND.
Do dag van gisteren was er een van
groote beteekeni'3 voor de Duitsche bui-
tenlandsche politiek. Do rijkskanselier von
BethmannHolhveg hoeft in den Rijksdag
het woord gevoerd over de algemeen in
het rijk aangevallen Fransch-Duitsche
overeenkomst betreffende Marokko en
Aocjuatonaal Afrika. De belangstelling in
het Rijksdaggebouw was enorm. Alle tri
bunes waren stampval, in de diplomatieke
loge was geen plaats onbezet en in de
hofloge zaten de prinsen August Wilhelm
en Oscar, bij wie zich later nog do kroon
prins voegde. Een viertal ministers waren
mede aanwezig.
De lieer v. Bethmann-Hollweg was blijk
baar zeer nerveus. Hij gevoelde zeker de
vijandige stemming, die er in de zaal
tegen hom hecrsclile. Zijn rede, die ruim
een uur duurde,, bracht absoluut geen wij-
ging in de antagonistische gevoelens. Na
oen kort overzicht te hebben gegeven van
de Franscho Marokko-politick, constateer
de hij, onder luid gelach van de socialis
ten, dat men met het zenden van een
oorlogsschip naar Agadir, slechts beoogde,
de eigendommen cn het leven der Duit-
schers te beschermen, daarbij tegelijkertijd
het recht van Duilschland tot zelfstan
dige bescherming in Marokko bewijzend.
Vervolgens ging hij in bijzonderheden de
onderhandelingen na, alsmede de afzonder
lijke artikelen 1 an de Marokko-overeeU-
komst, en sloot dit gedeelte zijner rede
voering met te zeggen: „ik geLoof dat
onze, bij Marokko belanghebbenden land-
genooten, met het veulrag tevreden kun
nen zijn."
ZILVER
NAAM
OP EEN BUS CACAO.
Alsdan overgaande tot de bespreking
van de compensatie, leidde de rijkskanse
lier deze in met eenige opmerkingen over
Von Lindequist's aftreden. Deze, zei von
Betlnnann, heeft van den aanvang af
slechts afrondingen en nadere grensbepalin
gen gewild. Enkele dagen geleden heeft
von Lindequist onder indiening van een
schriftelijk vertoog verklaard, dat hij de
compensation in den Rijksdag met zou
kunnen verdedigen. Dit nu is een misken
ning der feiten geweest. Niemand toch
heeft van vo" Lindequist verlangd, dat
hij de verantwooulelijkheid voor de over
eenkomst op zich zou nemen, daar deze
door den rijkskanselier wordt gedingen,
Slechts door een spoedige inwilliging van
von Lindequist's verzoek om ontslag, kon
de verdere gang van zaken gebaat zijn.
Vervolgens besprak de rijkskanselier het
nieuwe koloniale bezit en zijn beteekenis,
wa,arna hij uitdrukkelijk opkwam logende
van vele zijde uitgeoefende kritiek op de
Duitsohe actie in de Marokkaan-rlie zaak.
De DuilscJie regeering heeft zich door gee
nerlei inwerking van het van den aan
vang af door haar opgestelde piogram
L.ten afbrengen; alle in de laatste
maanden tegen de regeering ingebiachte
beschuldigingen van zwakte en nalatig
heid zijn in het licht der ieiten onhoud
baar gebleken. De keizer heeft de strikte
doorvoering van het program reeds in Mei
van dit jaar opgesteld, 'n alle pliusen van
do onder-handelingen hadden wij het volle
bewustzijn, dat iedere politieke actie van
de groote mogendheden de viaag „xredc
oi oorlog?" ten gevolge kon hebben. Na
tuurlijk is er geen oogenbhlc getwijleld
aan het gereed zijn van leger en vloot.
Na bestrijding- der ouden-telling al» /ou
de Dnitscbe regeering voor de Engelscbe
dreigementen, destijds in een lede \an Lknd
George neergelegd, zou zijn teruimedein.-d
en uiteengezet te hebben, waaioin niet naar
landbezit in Maiokl:^ is gestreeld, wee-. Je
heer Von Bethmann de gedachte aan een
„preventieven oorlog" tegen Fmnktijk ol
Engeland of ook tegen alle beid .crug, en
herinnerde er daarbij aan boe Bi-nnnrek, oxer
zulk een kriig dacht. Ten slotte zei de
rijkskanselier: „Het feit, dat wij met Frank
rijk ox-er zulk een belangrijke aangelegen
heid op vreedzame wii/e tot oxerern-tem-
ming zijn kunnen komen, moet zeer hoog
gewaardeerd xvorden. On den grondslag tan
deze overeenkomst toch. kan in de toekomst
een betero verhouding tot Frankrijk wor
den geschapenzij zuivert echter tevens de
atmosfeer met betrekking tot onze \crhou-
ding tot Engeland. Ons inzicht, dat xx'ij a's
groote mogendheid, niet kunnen dulden dat
in een verdrag, hetwelk onze onderteek e-
ning draagt, zonder onze toestemming wij
zigingen xvorden aangebracht, is met xol-
ledig succes tot uiting gebracht. Hot is
titans do tat.L van den RiikMna nauwkeurig
de politiek te ox-erxxugen, xx-elke tot bet ver
ding heeft geleidwij verwachten geen lof,
doch vreezen ook geen blaam."
Nadat do heer Von Bethmann IIoll-
weg gesproken bad, op het laatst niet
warmte en ox'ertuiging in zijn stem, kwam
er geen hand op elkaar. Het bleef ijzig koe!
in de zaal.
Onbarmhartig was bovendien de kritiek
in de hetoogen der woordvoerders van de
di ie voornaamste Kamerfracties, xveike op
zijn redevoring volgden. De centrum-aige-
x'imrdiu'de Hcrt-ling noemde de Marokko-
politiek geen verheugende. De huidige onder
handelingen waren met toenemende onte
vredenheid door het volk gevolgd. Thans is
Marokko als van Frankrijk. De instandhou
ding van den vrede xx'as volgens dezen spre
ker te duur gekocht.
Dit was ook de meening van den conser
vatieven spreker, Von ITeydebrand. Hij pro-
tc-teerde scherp tegen de vijandige en uitda
gende houding van de Ensrelsche regeering.
De Marokko-zsak beeft alleen deze goede uit
werking, dat niemand thans in Duit-chland
eraan behoeft te twijfelen, xxaar de meest
verbitterde vijand te zoeken is. En daar de
Regeering niet de energie gehad heeft krach
tig te protestceren tegen de mleviering van
Llnvd George en de machinaties van den
ambassadeur Cartxvright. moet men in Enge
land bet protest uit het volk vernemen.
Zei ontevreden was ook tie nnrionaal-
liKraal lV-=sermann over den afloop der on-
deihandelingen. Marokko is aan de Fran
sehen overgegeven als een Franscho provin
cie en daarvoor is dc Kongo geen compen-
•salie. De heer v. Lindt|urst had z. i. volko
men gelijk en heeft blijk gegeven een staats
man niet karakter te zijn door zijn ontslag
'at i. x'igen op het oogcnblik. dat hij be
greep. dat de koers niet meer de juiste was.
Na de/e anti'allen werd algemeen ver
wacht, dat de rijkskanselier nog het xx<- -d
/o i nemen, maat' bij zxveeg en de zitting - ,d
toi lied< muiddrg óén uur verdaagd.
De. algemeene indruk is, dat 'de dag van
gis'eren voor den rijkskanselier een fiasco
is geweest. Hij moet wel Ac overtuiging
hebben gekregen, dat naar het oordeel
van do vertegenwoordigers door het volk
gekozen, zijn politiek een niet goed te
maken knak heeft gekregen. Nooit, zoo zegt
een berichtgever, zal het in de parlemen
taire geschiedenis, van welk land ook,
voorgekomen zijn, dat de verantwoordelijke
ïegeeiingspeisoon oen exposé gaf van em
zoo hoteekenisvolle politieke en dipte
lieke actie als voor Duitschkmd het31, -
rokko-vcTdrag is, cn dat zijn woorden,
voor zoover zij niet met eon hoonend ge
lach, een sarcastische bravo of een vinnig
„zeer goed" ontvangen werden, zoo af
keurend kalm aangeboord, werden. Steeds
werd de indruk gewekt, dat deze zaak
door de regeeting niet goed te praten ts.
Het gcheele exposé, de geheele redevoe
ring misten dan ook volkomen dc bedoelde
uitwerking.
Het „Kronprinzlicbes Hofmarschallamt"
veiklaart het bericht van de „National
Zeitung", dat dc kroonprins van plan zou
zijn samen met zijn broeders tegen den
alles goed te zullen gaan. Als ik nu maar
niet voor Claia bezorgd was, Curly, ik
bon zoo'n lafbek
Hij brak af on do tranen sprongen hem
in de oogen. Mycroft nam een lange teug
uit zijn glas on schoof wat achteruit mot
zijn stool, zoodat hij xvat meer in de scha-
daxv zat.
,„Ga voort," zei hij. Van zijn gevoelens
was niets aa.n zijn kalme stem te bemer
ken.
II.
„De rost is de gewone droge historie.
Jo kunt zoo iets zeven dagen in de week
in de couranten lezen. Er is nooit iets
bijzonders in levens als hot mijne, zij gaan
eentonig voort viui den dag dei' geboorte
af tot op don. dag dat wij onzen laatsten
aardschon slaap doen. Mijn familie wilde
ons niet ontvangen zelfs niet nadat ons
jongetje geboren was. Mij alleen wilden
zo nog wel oons spreken, maar' Amy was
een \rerschoppeling. Amy en het kind.
Alleen bood mijn moeder tenslotte, toen de
ellende hoog geklommen xvas, aan, ons
kind in huis te nemen. Wij moesten dan
echten' afstand van al onze rechten doen
en moesten nooit een poging doen om
hom nog eons xveor te zien. Wilden wij
daarop ingaan, dan was zij ook bereid
een som gelcis te storten, waarvan wij dan
onze schulden zouden kunnen betalen. Zij
kxvam zelf om flat voorstel te doen, zij
kxvam echter terwijl ik op de bank was.
Natuurlijk als ik thuis gexvecst was,
zou zij hot niet hebben gewaagd. Amv
was nog altijd sukkelend, maar toen ik
thuis kxvam, was zij erger ziek dan in lang.
Zij vreesde dat ik op dat voorstel in zou
gaan alleen om tijdelijk xvat van de
zorgen bevrijd te zijn. Zij was geheel in
de war maar natuurlijk, ik zou mij nog
liever het hart uitgerukt hebben dan op
dit schandelijk voor-stel in te gaan. Ons
kereltje weg te zenden Je haclt ben, eens
moeten zien! Een liex'o xent mei blond,
haar cn blauwe oogen. Ze beweerden (bit
zijn oogon op de mijne leken oxe
rigeus was hij gelukkig heel xvat knapper
dan ik."
„Ik zou hem graag eens willen zien.
Case. Ik houd veel van die kleine bengels
Ik wou dat ik er zelfs een half dozijn
had. Zou ik niet eens kennis met hem
kunnen maken?"
„Zou jo werkelijk willen, Curly? Ileb
jo geen afkeer van mij om deze gcschie
denis, zooals mijn familie?"
„Vertel eerst verder en dan zal ik je
vertellen, xvat ik van jo donk. Ga voort.
„Toon ons zoontje geboren xvas, vorm
den we een huisgezin. Amy had natuurlijk
haar betrekking als modiste er aan moe
ten gex-en cn wij hadden dus niets dan
mijn salaris. Met een salaris als het mijne
doet men niet veel als liet over drie pci-
sonen verdeeld nroct worden. En zoonls
gezegd, er wa> schulden, ïceds uit den
tijd loon ik nog vrijgezel was. Ik had
geen duit gespaard. Als wij zonder schul
den begonnen waren, geloof ik wel dal
Amy rondgekomen zon zijn. Maar het erg
ste xvas dat zij steeds ziek was. En Curly,
haar ziekte xvas ernstig en zoo langdurig,
dat de dokter bijna voortdurend bij ons
kxvam. Wij verhuisden naar een kleinere
en goedkoopere woning. Clara kxvam bijna
dagelijks cn werkte zoo hard als zij kon.
Ik xveet met zekerheid dal zij iedere cent,
die zij overhield, voor ons weglegde. Ik
weet heel goed dat zij Amy vaak wat
toestopte of wat voor haar kocht, dat zij
heel noodig had, maar dat ik haar met
den besten wil niet kon ver-schaffen. En
dan wat deed zij niet al voor onzen
jongen, xvat een vermoeienis getroostte zij
zich voor hem. Al deze dingen hebben
mij heftig doen lijden, meer dan je mis
schien x'ermoedt, Curly. Ik zit hier nu
rookend on drinkend, of ik geen zorgen
heb, en toch, als cr iemand door moei
lijkheden en langdurige ellende geplaagd
is, dan ben ik het. Als het niet was, dat
ik Amy niet alleen wilde laten, dan had
•k cr een eind aan gemaakt in de rivier."
Harbord leunde voorover en r, aarde in
hot vuur vreemd kxvam zijn hoekig
gelaat in dit licht uit.
„Hoeveel is je tekort?" vroeg Mycroft
zacht.
Hoeveel?"
„Ja, hoeveel schulden?"
(Wordt vervolgd 1
