S4"'c Jaargang.
Dinsdag 12 December 1911.
No. 13788
Onder donker geboomte.
^^^'""BÜITENLAyD.
DE ITALIAANSCH-TÜRKSOKE
OORLOG.
BINNENLAND,
SCIIIEDAI1 SCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingon 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertcntiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advcrtentiën: Van 16 regels fl.0.92; iedere tegel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar. do plaats die zq
innemen.
Advcrtentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. arieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kloine advcrtentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij c ooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
WrSTT'
De Commissie van Gemeentewerken te
Schiedam is voornemens op Zaterdag 23
December a.s., des voormiddags ten 11 uur,
op hel Bureau van Gemeentewerken aan
de Korte Haven aldaar, aan te besteden
de levering van
IJZERWAREN, GEREEDSCHAP
PEN, BORSTELS, DOEKEN, DRO
GISTARTIKELEN EN VERDERE
MATERIALEN,
ten behoeve van den dienst der gemeen
tewerken, gedurende het jaar 1912.
liet"-bestek ligt ter inzage op het Bu
reau van Gemeentewerken en is aldaar
tegen betaling van 25 cents verkrijgbaar.
De gezegelde inschrijvingsbiljetten
moeten in een gesloten enveloppe, waarop
een aanduiding, dat zij een inschrijvings
biljet bevat, vrachtvrij worcleti ingeleverd
iu de op het B u r e a u v a n CV e m e e n-
t c w e r k e n aanwezige gesloten bus, vóór
des voormiddags 10 uur van den dag van
aanbesteding.
Schiedam, 11 Dec. 1911.
1 n T r i p o 1 i s.
De Italianen berichten weinig nieuws uit
Tripolis. Een terechtstelling van 14 van
verraad beschuldigde Arabieren, een scher
mutseling van een aJdeeling cavalerie met
een kleine karavaan, welke 'uiteen werd
gedreven, en het overlijden van kolonel
Pastorelli, van het 30ste regiment infan
terie, die zwaar gewond werd bij Aïn-
Zura.
Volgens telegrammen, door 'tlegorcom-
mando ontvangen, bevinden zich de Tur
ken en Arabieren te Azizia met weinig
leeftocht en zonder kanonnen. Het aantal
Arabieren vermindert.
Uit liet Turksche kamp.
Uit Konstantinopcl wordt gemeld, dat
kolonel Nesjad-bey benoemd is tot wali
(gouverneur) van Tinpolis.
Nesjad-boy seinde dd. 6 dezer van het
oorlogsterrein, dat de aanval der Italianen
op Soek cl Dzjoema geëindigd is met een
terugtocht der Italianen, die meer dan 400
dooden en oen groot aantal gewonden op
het terrein hebben achtergelaten. De Tur
ken en Arabieren hadden 20 dooden en
een dertigtal gewonden.
Bij het gevecht te Bis oei Djemal had
den de Italianen 200 dooden; de Ara
bieren eonige dooden en gewonden.
De niet altijd betrouwbare „Presse Cen
traio" laat zich uit Madi ol Goeaa sei
nen llet. Turksche hoofdkwartier heeft
besloten een algemeenen aanval op delta-
liaanscho stellingen rondom Tripolis te
Een verhaal naar het Duitsch van
GüSTAV KOIINE,
20)
.VI.
Teleurstellende P a a s c h-
d a g e n.
Meer dan drie uur moest Louise in den
hein zitten. Meestal was zij alleen. Dan
gingen haar gedachten eigenaardig heen en
weer. Nu eens was ze biina in tranen uit,ge-
barsten, dan weer doortrilde oen sterk ge
luksgevoel haar borst. Haar gedachten werk
bui rusteloos nu waren zij bij Hans, dan
hij haar ouders. Zou zij lu\ar ouders alles
zeggen? Haar vader was zoo verstandig, hij
bekeek a Lie dingen zoo breed. Hij zou zich
door geen kleine overwegingen laten leiden
id® hij haar raad gaf. Ja, vader wilde zij in
haar vertrouwen nemen, zoodra zich de ge
legenheid maar voor deed.
En die gelegenheid kwam eerder dan zij
verwachtte. Teen zii door de controle op het
station kwam, stond haar vader haar op te
wachten. Ilij was alleen.
Louise was zeer verrast, maar zij uitte
haar vreugde niet luide. Dat adel haar vader
terstond op.
„Wat scheelt eraan, kind?" vroeg hij.
ondernemen. Over Tunis en Egypte zijn
tien belegeringskanonnen aangevoerd, die
reeds opgesteld zijn, om de Italiaansche
schepen en vestingwerken 'te bombardcc-
ren. De gezondheidstoestand in 'het Turk
sche kamp moet gunstig zijn, ofschoon
do manschappen alleen brood als voedsel
krijgen.
De „Tcinps"-correspondent hij de Turk
sche troepen in Tripolis seint over De-
hibai (Tunis): „Ziehier de uitslag van het
bombardement door de Italianen geduren
de verscheidene dagen herhaald tegen
Zocara en tegen Gharbie, niet versterkte
kuststadjes. Op één dag weiden honderd
projectielen afgeschoten. Ik heb de schade
gezien, die zij hebben aangericht. Alles
te zamen werd een enkel huis getroffen en
een vrouw en vier kinderen gedood. Zelfs
eenzame reizigers op de wegen werden
beschoten. Hot Turksche hoofdkwartier
doet veel moeite om de Italianen buiten
't bereik van hun vestinggcschut te bren
gen en huiten de bescherming van de ka
nonnen hunner vloot
Do Turken hebben hun kanonnen teAïn-
Zara achtergelaten omdat de zanderige
grond het vervoer van het geschut be
moeilijkte. Aanzienlijke massa's Arabieren
komen hier te zamen. Men verwacht dat
de gevechten eerstdaags hervat zullen
wordjen.
De positie der Turken.
Uit de laatste berichten,"aldus de
„Times"-correspondent te Rome mag
worden afgeleid, dat de terugtocht der Tur
ken, uit Aïn-Zara in twee richtingen ge
schied is: naar Garian en naar een punt
tusschen Tarhoena en Bir Milca. De weg
naar Garian was alleen ingeslagen d,oor
kleine groepen Arabieren, d,ie de zieken
en gewonden geleidden of de gesneuvel
den wegdroegen. Het verreweg grootste ge
deelte van de legermacht was teruggeval
len op een weg, die naar Homs liep aan
den eenen kant en langs de heuvels van
Tarhoena aan den anderen.
De nieuwe basis bied.t gemakkelijkheid
van bewegingen in verschillende richtin
gen, tegen lloms naar het Oosten, in
Noordelijke richting naar Tripolis ter ver.
dere samenwerking met die Arabieren,
welke nog te Tripolis gebleven zijn, Noord
westelijk tegen de Italiaansche voorposten
te Aïn-Zara, of Oostelijk om zich te ver-
cenigen met de Turksche troepen, die nog
in Barka in 't veld staan. Tarhoena biedt
bovendien mogelijkheden tot herprovian-
deering en recruteering van manschappen,
daar het ligt aan den rand uan een vracht-
bare streek, en zoovele natuurlijke verde
digbare stellingen rijk is.
In Barka.
Een telegram «uit Bengasi dd. 9 dezer,
.to Tripolis per dxadelooze telegrafie ont
vangen, meldt, dat de toestand dezelfde
blijft. In den avond van 7 December wer
den op do Italiaansche voorposten eenige
kleine aanvallen gedaan, die echter on
middellijk zonder eenig verlies werden af
geslagen. Van Tob rock en Derna werd geen
enkel nieuw feit gemeld,.
Een l e g ej n s p r a a k.
Het Turksche ministerie van oorlog heeft
van den bevelhebber der Turksche troepen
in Tyipolis, Nesjad-bey, een telegram ont
vangen, waarin de beschuldiging van Ita
liaansche zijde, dat de Turken 21 Italiaan
sche soldaten levend begraven en Italiaan
sche gevangenen gedood hebben, beslist
ontkend wordt.
In Turkije.
De prefect van politie te Smyrna heeft
Zaterdag den Italiaanschen onderdanen ge
last het land biryien 5 dagen te verlaten,
overeenkomstig het besluit van de Porto
om allo Italianen in versterkte plaatsen
uit hot land te zetten.
Uit Beiroetb wordt aan de „Lokal-An,-
zeigcr" geseind: De voor Kreta liggende
Franschc oorlogsschepen hebben met het
oog op de hier heerschen.de onveiligheid
bevel gekregen, om zich ter beschikking
van den Franschen consul hier gereed
te houden.
Vrede in zicht,
liet bekende Engelsche parlementslid, dr.
Dillon, heeft te Parijs met verschillende in
vloedrijke politici en finmeiers gesproken
en meent, op grond vmi betgeen hij Van
dezen heeft gehoord, aan de „Daily Tele
graph" een telegrar.- te kunnen zenden,
waarin een spoedige vredesluiting
in uitzicht wordt gesteld.
Volgens dit telegram znl binnen de eerst
volgende veertien dagen door iemand, wiens
voorstellen moeilijk zonder meer afgewezen
kunnen worden (blijkbaar is de tsaar van
Rusland bedoeld) aan Turkije de raad
worden gegeven zich niet Italië te verstaan.
„De verovering der oase van Aïn Zarn, zoo
heet het verder in het telegram van dr. Dil
lon, sluit de eer.-te phase van den oorlog
af eri is zoowel in militair als politiek op
zicht oen succes voor de Italianen, liet poli-
titcke resultaat van dit succes zullen vredes
voorstellen zijn, waarin Italic zijn eischon
op edelmoedige wijze zal formulecren. Zij
zuilen natuurlijk gebaseerd blijven op de
annexatie van Tripolis, - maar de erken
ning van de rechten des sultans als Kalif, en
waarschijnlijk andere conce.-sies op econo
misch gebied, benevens een geldelijke schade
loosstelling, zooals voor Bosnië en Herzc-
gowina, zou de brug zijn, die sterk genoeg
zou blijken om de regeering en het Comité
van Eenheid en Vooruitgang (dut om be
kende redenen voor voortzetting van den
oorlog is) daarover te laten gaan. 0<>k d«
door Turksche parlementaire voorma-men .ne
stelde eisch, dat in geval van vrodeduiting,
de integriteit van het'Ottoimum-che Rijl: ge
waarborgd moet worden, zou ingoe,i'imd
worden, voor zoover dit door een onke'e
mogendheid kon geschieden bovendien zou
Italië zich plechtig verbinden geen vmdere.
aanspraken te laten gelden."
Dr. Dillon is optimistisch genwe, om te
verwachten, dat de Turksche regeering en
het Comité vredesvoorstellen op dezen grond
slag, „die zoo aanlokkelijk zijn, als in de
gegeven omstandigheden maar mogelijk is",
niet zullen afwijzen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN
verzocht wordt. Deze moord was m Perzië
over 't algemeen als een tegen Rusland ge-
riehte vijandige betooging beschouwd.
„Ben jo niet goed? Heeft de lange ras je
goede stemming bedorven? Of hebben de
vele haltetjes je zoo geërgerd?"
Louise wees haar vaders liefderijke be
zorgdheid mot een paar verlogen woorden af,
maar bleef stil. Toen haar vader voorstelde
een rijtuig te nemen, vroeg zij hem dat n'.et
te doen, maar den weg naar huis Langs de
oude wallen te nemen. Haar vader ver
wonderde zich wel dat zii dadelijk :oo den
buitenkant van dc stad koo*, maar hij vol
deed toch gaarne aan lmar verlangen, ilij
eht dat zij de mooie natuur langs de wallen
nog eens wilde genieten. Louise had tiaar
lieden echter weinig belangstelling v.mr.
Steeds wilde zij over Hans beginnen, maar
iedcren keer bleven de woorden haar 'n du
keel steken en zij liet haar vader het ge
sprek voeren. Hij vertelde dat haar moeder
en de huisgenootcn niets van haar komst
wistenhij had haar laatste briefjes voor hen
verliorgon gehouden. Het zou straks dus een
verrassing worden En zoo was liet. liet
was een algemcene vreugde toen Louise
weer in den huisulijken kring stond.
Louise zweeg. Dat zij van plan was al
weer na drie dagen naar Brodonbostel terug
te gunn, waagde zij niet te zeggen. Men
was vTOolijk bijeen, men verleide en lachte
en 'r avonds las men samen een hoofdstuk
van Frits Reutor,
Maandagmiddag kreeg Louise oen brief
van Hans. De brief was slechts kort en was,
zooals liet schrift verried, in groote haast
geschreven, Hans vroeg haar niet boos op
hem to blijven en zoo spoedig mogelijk terug
te komen, zoodat zij nog gelukkige Paasch-
dagen met elkander konden doorbrengen.
Aan het slot gaf hij haar do verzekering dat
hij haar nog steeds even lief had en don
tegenstand van ziiri vader wel zou weten ts
overwinnen.
Nadat Louise dezen brief een paar maal
gelezen had, nam zij een kort besluit- Haar
vader was tot vier uur op zijn buren® Zij
wilde hem afhalen, hem opwachten op de
stiaat en hem dan zonder eenige inleiding
den brief van Hans laten lezen.
Zoo gedacht, zoo gedaan.
Haar vader keek eerst verbaasd toen hij
haar zag. Veel liever was hij na het zware
bureauwerk een uurtje op de sofa gaan lig
gen, nmar hij gaf toch terstond toe aan
Louise's verzoek om een lange wandeling
door de parken te doen.
Het weer was vochtig en somber. Daar
om was het stil in dc parken. Toen zij in
een der mooiste lanen waren, tastte Louise
ill haar iaschje en haalde den brief te voor
schijn.
Zij gaf hem haar vader en zei kalm
„Vader ik heb straks een brief gekre
gen. Hier, wilt u dien eens lezen?"
„Zoo? Een brief?" zei vader Ilosenau,
nam den brief aan, vouwde hem open en be
gon, langzaam loopende, te lezen.
Eerst, lies hij kalm, zonder belangstelling.
Toen wierp hij een vluchtigen blik op Louise
en bleef staan, Snel en met geveinsde ver
bazing las hij het slot van den brief.
D'u it sö hl a nd.
Volgens de agrarische „Deutsche Tages-
zeitung" zullen, de onderhandelingen met
Oostenrijk-Ilongarije, Nederland en Zwitser
land over de scheepvaartrechten eerst in
het a.s. voorjaar geopend worden. In
toongevende kringen veronderstelt men, dat
ook déze staten wel zullen inzien, welk
voordeel de verbetering van de scheep
vaart ook hun zal brengen. Wanneer het
Duilsehc rijk tegen de verwachting in
van deze stalen geen medewerking mocht
ontvangen, dan kan de wet op de scheep-
vaarttollen toch in Duitschland ten uit
voer gelegd worden, daar er geen sprake
is van „scheepvaartrechten" in den geest
der verdragen.
Zou deze wartaal beleckcnon, dat dc
Duitsche regeering toch haar zin moet
doorzetten, zelfs wanneer Oostenrijk en Ne
derland weigeren, door eenvoudig te doen,
alsof er geen verdragen bestonden?
Het lijfblad van de agrariër.-- zou In zoo
iets natuurlijk geen bezwaar zien.
Rusland en Turkij e.
Volgens telegrammen uit Konstantinopel
denkt Rusland er niet aan, zich door de
weigerende houding van Turkije ten op
zichte van zijn verlangen, de zeeëngten
voor Russische oorlogsschepen open te
stellen, tevreden te laten stellen. De
meermalen geuite veronderstelling, dat
men hier met een „halton d'essai" te doen
heeft, is ditmaal niet jui&t. Niet afge
schrikt door de weigerende houding van
de Porto, zet Rusland zijn stappen in Kon-
stantinopel voort.
In diplomatieke kringen wordt wrz.-kud.
dat een Europeesche confereniio tot her
ziening der verdragen betreffende de zee
engten te wachten is.
Perzië.
Volgens een telegram uit Teheran heeft
Rusland een derde drcignota hij do Per
zische regeering ingediend, waarin de bestraf
fing vnn de moordenaars van Ala cd Dowlé
,,ltin," zei hij toen, „dus een ernstige,
werkelijke bruidegom? Wat i.- hij?"
„Boer."
„Boer? Wat wil dat zeggen?"
Nu vertelde Louise in grove trekken alles
van Hans, ook vat. den tegenzin wn| zijn
vader in het huwelijk.
Rosentut zweeg toen hij alles gehoord
had. En hij bleef zwijgen lot het einde van
de laat®
„Kind," zei hij loeit, „die zaak schijnt
wij niet heolemaal gezond. Jij een boeren
vrouw? Ik weet niet of dal op den duur
wel goed gaat?"
Louise vertelde van haar voorbereidende
werkzaamheden in tantes huishouding en
schuurtje en van haar andere plannen om
op een boerderij n!» hulp in de huishouding
te gaan,
„Ja," vervolgde Louise's vader, toen hij
hoorde hoe zij zich voorbereidde voor
een huwelijk. „Ja, als de zaak zoo staat,
dan is het dus ernst; en dan hel) ik er
eigenlijk niet meer in (e zeggen. Als je
van hem houdt, clan zullen de moeilijk
heden gemakkelijker te dragen zijn. Maar
toch lijkt het me bezwaarlijk, dat je aan
het hoofd van een boerderij moet staan.
Men moet daar van kind af eigenlijk zijn
ingegroeid, blaar hetn Ie trouwen, kan ik
je daarom niet afraden jo moe! zelf
kiezen en beslissen. Zeker is, dat als
iemand oen meisje als jij zonder vermo
gen trouwen wil, dat hij dan veel van
haar houden, moet. Men doet dat tegen-
B r i Is C)lt-I nd i
Van de kroningsfeesten te Delhi wordt
gómeld, dat. koning-keizer George Vrijdag
middag sedert lijn plochügen intocht voor
de eerste maal in het openbaar is versche
nen. Hij had opnieuw een gedeelte van
den weg afgelegd, die den vorigen dag was
gevolgd, om den eersten steen te leggen
voor een gedenkteeken, dat door geheel In-
dië zal worden opgericht tor nagedachtenis
van koning Eduarch
Het gedenkleeken zal verrijzen op een
punt, waar hel den vermaarden wee bo-
lieerscht, dien de grootmogols icderon Vrij
dag plachten te volgen, om hun geboden
tip te zeggen in den grooten tempel van
den Sjah JeLan.
Chin a.
Do wapenstilstand is, naar uit 1 lang
kou dd. 9 dezer wordt geseind, met veer
tien dagen verlengd.
Joe an Sji Kai heeft een commissi'*, met
Tangsjaoji aan het hoofd, naar Woetsj.mg
gezonden om met de opstandelingen te
onderhandelen. De regeering verzekert, dat
de opstandelingen een beperkte monarchie
zullen aanvaarden en is bereid in een
schikking te treden. Aan de vreemde ge
zantschappen gelooft men, dat Jul ein
de van den opstand iu hel vooruitzicht is.
Aldus een telegram uil Peking van giste
ren. Daarentegen werd eergisteren le Lon
den een telegram ontvangen uit Wooiv
jang, dat spreekt, van do ver wood ins,
de plundering en uitmoording van Woets-
jang door de keizerlijke Iroepen. AlVrlm-
welijke tooneelen moeten daarbij zijn af
gespeeld.
Uit Peking wordt nog gemeld, dal de kei
zerlijke Iroepen ïaloengfoe op de revolu-
tionnairen hebben hernomen.
De revolulioniiairen hebben een ro.tu
schrijven gericht tot de vertegmxwötn.ti
gers der buitenlandsche banken te Sjang
hai, waarin zij waarschuwen, dat de
„Vcreenigde provincies van China" de ver
antwoordelijkheid voor een met de regee
ring te Peking gesloten buitenlandsche lee
ning niet zullen aanvaarden.
Ten liet hof.
IT. M. de Koningin-Moeder heeft Zaterdag
avond in het Gebouw voor Kunsten en We
tenschappen te VGravenhage liet eerde ge
deelte veil het volksconcert van het Resi
dentie Orkest, onder leiding van den lieer
mr. J. A. II. baron v in Zuylen win Xijcvclt
bijgewoond.
Primas van Bcntheim vergezelde II. if.
de Koningin-Moeder.
woordig niet gauw, al zijn de meisjes
ook nog zoo goed en lief."
Louise knikte en was niet verder clan
eerst, maar zij zag ook in dat haar
vader haar geen anderen raad geven kon
als hij eerlijk blijven wilde. Ja, een derde
zou misschien niet anders zeggen dan hij
haar op het gevaar van dit huwelijk wij
zen, maar zeggen dat, als zij het ernstig
met elkaar meenden, zij het natuurlijk zelf
moesten uitmaken. Zij vroeg daarom haar
vader er voorloopig nog niets van le
zeggen aan haar moeder en de huisge
nootcn.
Haar vader beloofde dat. Zij konden er
over een paar dagen nog wel weer eens
samen over spreken.
Louise bleef de volgende dagen stil en
was veel in gedachten verzonken. Dat
viel dc familie op, maar zij spraken er.
niet over, te meer niet, omdat vadet er
op wees, dat Louise het bij haar tante
zoo stil gewoon was en dus eerst moest
gewennen aan de drukte.
Eindelijk had Louise ecu besluit geno
men. Zij schreef een korten brief aan
Itans, waarin, zij hem meedeelde] dat het
haar met liet oog op haar familie onmo
gelijk was dadelijk na l'ascheu terug te
komen. Zij deed den brief in een dubbele
enveloppe, waarvan zij de builensle vol
gens afspraak aan Sehtilz, de andere aan
Hans adresseerde.
(Wordt vtrvvlgd.)
