64"" jaargang
Zaterdag 24 Februari 1S12
No. 13850
Berde Blad.
Ooëdueatie.
TROUWRINGEN.
Minachting voor het Hof.
Tllerlel"
Intercommunale Telefoon No. 103.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaal: Voon Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
pur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bnroan: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Faven).
Prjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl.0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents por advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Tiet is niet onze bedoeling over dit ge
wichtige onderwerp binnen het beslok van
een dagbladartikel een geheel overzicht te
geven of zelfs ,nutnr een uiteenzetting van
ons standpaal. Daartoe js dit. onderwerp Ie
groot eii heeft Tiet te vepl aanrakingspunten
met allerlei andere groote godachteribewe-
gingon van onzen tijd. Dit laatste zoo
schijnt ons .verliest men hij de behande
ling van dit «onderworp zelfs wel eens te
veel nit het ,oog, .Men gaal to veel ui! van de
gedachte, dal. de kwestie der eOëducatie go-
heel op zichzelf pis opvoedkundig vraag
stuk kan beschouwd worden, terwijl zij toch
niet losgemaakt kan .worden van de ge
heide verhouding der heide geslachten.
Doch dit tussehen haakjes. Wij wille»
dus niet het geheide vraagstuk behandelen,
maar de aandacht vestigen op wat ons laat
stelijk over den stand van het coëducatic-
vraagstak in Noord-A Amerika wordt me
degedeeld.
Koord-Amerika schijnt wel het merkwaar
digste land ter wereld in dien zin, dat men
nooit uit zijn verbazing over wat daar
gebeurt uitkomt.
Nauwelijks zijn wij overtuigd, dat dc
arbeidsverhoudingen, althans in .de groote
industrie, ginds voorbeeldig izijn en heel wn.t
heter dan In ^het oude Europa, of daar ko
men de met redenen omkleedo, betrekkelijk
oftieieide verklaringen van <len heer Louis
1). Brandeis over de arbeidsvoorwaarden
van de werklieden dei' staaltrust ons uit,
den droom helpen. 88 percent van de werk
lieden der hoogovens blijken 84 uur per
per week te .werken, li. 12 uur per
dag, waar» Zondag wordt doorgewerkt;
42 poifeenl van de 173.000 arbeiders in de
ijzer- en staal nijverheid .werken ten minste
72 uur per .week, terwijl de werkduur
van den arbeider in 'dc staalnijverheid in
Engeland gemiddeld 55.2 uii,r is.
liet feminisme, zoo .meenen wij, is in
Amerika heel wat verder dan hier. Rn zie
daar hooreu .wij van een groot dames
comité, waartoe de aanzienlijklste en meest
beschaafde vrouwen in den lande belmoren,
dat sterk tegen vrouwen-stemrecht agiteert
Rti men doet ons een leelijk boekje
open van de resultaten van d,o invoering
van vrouwenkiesrecht in pnkele westelijke
staten v;m Noord-Amcrika.
Do c-oëilucalie eindelijk zoo meenden
wij was in Noord-Amerika althans geen
vraagstuk meer. En zie daar komt men
ons vertellen flat. het nieL alleen weer oen
kwestie geworden (is, doch dat er zelfs
een sterke vd rooming komt voor afschaf
fing dor eoëducatie. liet is dc hoogleeraar
Dr O. |B. Lessing van de universiteit te
Illinois, die dit meedeelt.
Sedert langen Lijd -- zoo verklaart deze
hoogleeraar bloeien zoowel de dames-
hoogescholen als tie eoëducatie op de ge
wone hoogescliolen. Docli in den laats ten
tijd komen <or hoe langer tioe meer tegen
standers van -deze eoëducatie.
Vroeger heette het: de meisjes zijn vlij
tiger dan de .jongens. Laat ze samen siu-
deercu, dan zal die vlijt, der dames do
mannen aansteken. Ridderlijkheid, goede
manieren en goede zeden zullen door hun
omgang toenemen. Door gezamenlijke stti-
d.ie zat .de geestelijke horizon voor beide
geslachten ruimer iwoiden enz. enz.
Van de besmettelijke vlijt beeft men --
altijd volgens dezen hoogleeraar even
weinig gemerkt als van de boiizonvonvij-
ding. Wel heeft, men een veiandering in de
zeden kunnen constateeren, doch deze
helaas' niet ten goede maar ten kwade.
Beide paitijen gaan achteruit en vooral,
naar het schijnt, de meisjes. En niet alleen
de ridderlijkheid relt de beschaafde om
gangsvormen verdwijnen, doel', er doen zich
ook andere resultaten van de eoëducatie
voor, die hoe langer hoe meer tot hervor
ming van het bedoelde instituut dwingen.
Schandaaltjes. -zoo schrijft deze ge
leerde, die het weten kan - zijn aan dei
universiteit niet van d.e lucht af en 't avond
of morgen za.l men zeer radicale maatre
gelen moeten nemen, welke g.an het vrije
verkeer tussrhon studenten van beiderlei
geslacht een einde maken.
Reeds nu is men doende om te vcrlnn-
leron, dat de .jongelui alle zelfstandig in
de sta,d pp .kamers wonen. Hier en daar
worden al gehouwen ingericht, die gedacht
zijn als een soort kostscholen van dames-
studenten, met dien verstande, dat de dames
de lessen aan de universiteit bezoeken,
doch overigens aan de Vrij scherpe tucht
van do kostschootbest muiters onderwor
pen zijn.
Op deze wijze hoopt men het beginsel der
eoëducatie te kunnen redden. „Of gooit men
liet daarmee eigenlijk al niet overboord?"
vraagt prof. Lessing.
Tot zoover onze zegsman. Wij willen
geen afscheid van hem nemen zonder er
op gewezen Ie hebben, 'dat. men vooral in
zulke kwesties, die de hartstochten zoo
licht gaande maken, met getuigenissen als
deze uiterst voorzichtig moet zijn.,
Het is niet zeker, 'dat deze hoogleeraar
ia alles gelijk heeft. Doch het schijnt ons
wél opmerkelijk, dal iemand van zijn positie
zoo ka n schrijve», Eki Vandaar dat wij van
zijn mcdedeolingon gewag maken.
Tiet sieraad, dal met ons teven in
nauwste verband staat en waaraan wij
dus de grootste beleokcnis toekennen, .is
ile trouwring, liet is ook tevens liet he
wijs van de gelofte, die een verhoud Ims
se hen twee harten uil-spreekt. Als do ring
aan den vinger moet onze liefde zijn, rein
en sterk, zonder einde. Niels kan den hand
scheiden, die ons omsluit, zal door dm
ring worden uitgedrukt: in leed en vreng;
de. billen wij onwankelbaar vasthouden
aan datgene, wal wij beloofden.
Waar deze opvatting bij liet wisselen
dei' ringen niet aanwezig is, 'daar is aan
bet huwelijksgeluk de grootste bekoorlijk
beid ontnomen. Maar Ui te dikwijls treilen
er later omstandigheden op, die den trouw
ring van zijn zinnebeeldige beteekeiris ont
doen, en ook hel innigste vertrouwen moei
dikwijls onder veel pijn verbloeden.
In Engeland en in verschillende andere
landen is hei in zekere kringen gewoonte
geworden don trouwring nit de huwelijks
„Is u Cöfnclis Donker?"
„Dat zal wel."
„Dat is geen antwoord: fs u Cornelis Don
ker?"
„Dat zal wel." f
„Ik vraag u Voor de fier do maalt: Is u Cjor-
nelis Donker?"
„Dat mojeC u nïa|| uit de stukken op
maken."
„II is 33 jaar?"
Beklaagde zwijgt.
„U is zonder beroep?"
Beklaagde geeft geen antwoord,
„IJ is geboren te Weesp, zonder ynsti
woonplaats."
Geen antwoord.
,.U wilt geen antwoord geven?"
„Zeker, maar niet op die poppenkast,
lie wij allang .weten."
Bovenstaande woorden werden Donder
dag 15 Februari in de openbare zitting
van de strafkamer ,va.n de Rotterdamsehe
rechtbank gewisseld tussehen den president
plechtigheid op zij te leggen. Koning Ed
ward beeft echter de gewoonte, om den
trouwring na het huwelijk te blijven dra
gen. door zijn voorbeeld weer willen in
voeren.
Zeer teekenciul is de mededeoMng van
een Zuid-Duitseh blad, volgens hetwelk in
ten ('armivatslijd lSOr trouwringen naar
Ie bank van leening waren gebracht, om
,:ieh een nacht van pret te verzekeren.
Dikwijls komt bet voor, dat ringen on
gemerkt verloren gaan. zonder dal zij ge
stolen worden. Zeldzamer eebler gebeurt
bet, dal men zulke ringen terugvindt. In
ten herfst van het jaar 1898 verloor zekere
vrouw Z. hij het aardappelrooien haar
trouwring. Zij had er lang naar gezoSt,
totdat zij eindelijk de hoop, hem terug te
vinden, opgaf. Toen zij na verloop van
zeven jaar weer op bet .aardappelveld bezig
u as, fonkelde haar de verloren ring his-
hcben de aardkluiten legen.
Een interessante vondst werd onlangs
gedaan door een inwoner van Merzlehen,
die bij bet ploegen op den akker eon zwa
ren gouden zegelring vond, die zeker af
komstig was van den slag van Langen.sa.ini
in het jaar 186Q, De ring'droeg het op
en een hemelden recidivist, „Keesje Don-
kei", die al veroordeelingen tot een geza
menlijk beding van 21 jaar en 11 maanden
op zijn kerfstok beeft en nu terechtstond
wegens diefstal met, geweldpleging.
Zullen wij hel tooneel ons goed voor
oogen stellen, dan moeten wij eraan denken,
dat de publieke tribune boordevol was en
dat elk antwoord van dezen inleressanten
schavuit gevolgd word door een weibeha ge
lijk gegrinnik van een groot deel van het
uinwezige publiek.
Wij hebben niet _gezien, dat de president
maatregelen heeft genomen om dergelijke
onbehoorlijke tooneelen onmogelijk te doen
zijn, behalve dan dat hij aan dit eerste ver
hoor een abrupt einde maakt.
Dat is heel jammer, maar men kan liet
den president niet euvel duiden. Want wat
vermogen kleinedisriplinwe maatregelen te
genover iemand, die nog een jaar of zestien
gevangenisstraf te goed heeft?
Toch is een vertooning als deze hoogst
ongewensrhi. Zijn wij goed ingelicht, dan
zou vooral in Engeland daartegen zeer
krachtig to velde worden getrokken. En naar
het ons voorkomt, volkomen te:echt.. De
staat mag zijn rechters niet op deze manier
tuten behandelen en moei middelen ver
schaffen om dergelijke onbeschoftheden on
middellijk te wraken. Daarbij behoeft men
zich nog volstrekt niet op liet standpunt ie
stellen, dat de Nedorlnmlsche rechter onfeil
baar of de Nederlandselie wet onverbeter
baar is. Maar wot en rorhtor zijn zou goed.
als wij ze kunnen hebben, en de staat, die
niet voor recht en wet volsiivkton eerbied
eischt en weet. af te dwingen, begint een
zwakheid te ioonen, die ons in hooge mate
bedenkelijk schijnt. En voorat bedenkelijk
in onzen lijd, die zoo buitengewoon critiache
neigingen vertoont en waarin bet krioelt
van stuurlui aan den wal, die alles veel
beter en veel mooier en veel billijker zou
den regelen als zij maar aan 'het roer zaten.
Hot spreekt vanzelf dat ook van deze stuur
lui de besten zullen erkennen, dat een derge
lijke „minachting van. bet hof", als wij hier
in de Rotterdamsehe rechtszitting hebben
Opgemerkt, niet geduld mag worden, ook al
hoeft men nog zooveel op onze rechtsbe
doeling aan te merken.
Doch aan het publiek kan liet niet vol
doende geleerd worden, dat de rechter niet
met zich laat spotten en de vnaehl heeft om
den spotter onmiddellijk voor zjjn onbehoor
lijke bonding te doen boeten, i
Dal hebben de prarlische Engelse,hen vol
maakt joist ingezien. Zij kunnen ongenadig
streng zijn als er van „minachting van het
hof" sprake is. Terwijl onze rechter nage
noeg niets vermag in gevallen als deze.
De achtste titel van ons Welhoek van Straf
recht geeft hem heel weinig houvast. En
gesteld' dat gal' hem inee.r gelegenheid lotin
grijpen wal dan nog te doen tegenover oen
man die ai ongeveer 22 jaar gevangenisstraf
tegen zieil heeft hoeren uitspreken en die
op hot punt staal er weer "tien bij te krijgen.
Het is een buitengewoon lastige kwestie.
Verlenging van de straf met oen groot quan
tum is uitgesloten en verlenging met een
kleine gevangenisstraf is ridicuul. En een
andere straf, die door hot publiek duidelijk
als zoodanig gevoeld wordt, kan de rechter
niet uitspreken.
Dus zoo is in dit verband herhaalde
lijk gezegd dus voore men de lijfstraf
weer in. Het is het eenige middel pleegt
men dan te betoogen om zulke indivi
duen tot rust te krijgen. Als zij weten dat
er op hun insolent, gedrag wel eens een paar
gevoelige tikken kunneji volgen, zullen zij
niet aldus op de galerij spelen, wal natuur
lijk hun eenig doel is. Zij willen kranig doen,
zij willen toonen wat een minachting zij
hebben voor die rechters met turn gioote
macht, en zij toonen die minachting, tot
groot vermaak van liet publiek. En een
rechtszitting mag nooit afdalen tot de rol
van publieke vermakelijkheid! daar meer
dan ergens elders behoort liet absoluut
vast te staan, dat, elk vergrijp togen de orde
onmiddellijk gewraakt wordt.
Nu zijn ei' nog wel andere middelen dan
lijfstraffen. Het ;s denkbaar, dat men een
zoodanig regime voor mot gevangenis ge
straften invoert dat hen atlioodt van derge
lijke tooneelmatige vertooningen, als waar
op Kei-sje Donker bot Rotterdamsehe pu
bliek heeft onthaald.
Doch liet is moeilijk. No zijn er heel
veel bezwaren tegen lijfsttalfen. Kn met
name mogen wij tiet botwijtelen of zij. die
deze straffen noodig meenen te hebhen vorn
bizonder ruwe misdaden of voor misdaden,
bed reven door de groote-stads Apachen, hifi -
in wel gelijk hebben. Doch ''nor lie! in de
Engelsche stral'wetpleging bekende „minaeti
ling van liet hof", zou die lijfstraffelijke
celitsplegiug eerder in aanmerking knmen.
omdat hier undets moeilijk een strut ie vin
den is. die naast de hoofdstraf voldoende
uitkomt en dos hei publiek voldoende dui
delijk maakt, dat, wat ei ook gebeore,
deze „minachting" steeds krachtig gewraakt
moei worden.
is trier een andere regeling te treffen,
des Ie beter. Doch men stelle dan zulk een
regeling niet uit. Want gevallen als dat van
dit Keesje Donker belmoren niet meer voor
te komen.
en begroetingen. Aan tafel zittend, ont
moette de voet van den admiraal al spoe
dig een behaarde zelfstandigheid, die op
hel vloerkleed lag.
Hij bokte zich en ontdekte een reus-
achtigon leeuw, lie zijn geduchte tanden
liet zien. De irc-y glimlachte en streek zich
over den haard.
Uupetil-ïhouars vertrok geen spier van
zijn gelaat, maar riep zijn dragoman ot
tolk.
„Mijn pistolen!" was al wat Irij zeide.
De bediende groette, trok zi< h terug en
bracht een paar pistolen op een zilveren
presented blad. De admiraal nam ze ei' at
en legde ze voor zich op -tafel. Maar de bcy
bleet nog steeds glimlachend over zijn baant
strijken.
„Zeg den commandant." sprak bij tot de»
dragoman, „ilat, ats die pistolen .dienen
moeten om mijn leeuw voor den kop te
schieten, ze zekei onvoldoende en volko
men nutteloos zijn."
Ais oen bekwaam schermer den stoot
van zijn tegenpartij paieereiule. gaf Dupetit-
Thouats, nadat hem de spotlende raadge
ving van den law vertolkt was, ten ant
woord
„Zeg Halt Zijne Hoogheid, dat mijn pisto
len met dienen moeten om zijn leeuw te
dunden, tristar om hem zelf door het hoofd
Ie schieten, hij de eetsle beweging op Ind
vloerkleed."
Ei listig, en een weinig Idoek, bracht <m
tolk deze woorden over. De glimlach sliert
weg op do lippen van don boy, en hij
streek niet meer over zijn haard.
„Mijn leeuw." sprak hij, „is te goed ge
dresseerd, dan dat hij een mijner gasten
ook maar zou aanraken, maar aangezien
men hem hier niet gaarne ziet, zal ik hem
maar wegzenden."
Op een woord van den bey verliet de
leeuw langzaam en statig, als een gehoor
zame hond, de kamer.
«schrift; „Napoleon ontpereur 1865". De
steen wa.s er uit verloren gegaan, de mon
tuur echter nog goed bewaard, to de on
middellijke nabijheid der vimlplaals had
in den might van 26 op 27 Juni 1808
een llannoversche brigade gebivakkeerd.
Volgens alle waarschijnlijkheid was de ver
liezer een Ihumoversrhe officier, die in
1855 do Pnrijscho wereldtentoonstelling had
bezocht en den ring bij die gelegenheid
van keizer Napoleon ill ten geschenke had
ontvangen.
Evenals aan andere'sieraden, werden ook
aan ringen, onverschillig van welke soort,
invloeden toegeschreven, Een ongeluksdag
in den waren zin des woords moet die
zijn, welke koning Alphouso XIII van
Spanje up den dag van don Madridselien
bommenaanslag mtmf godragen hebhen. en
die aan de leden der Spannsche konings-
familie reeds veel ongeluk hoeft bezorgd.
- Dezen ring schuivk Alplumsn XII aan
zijn eerste gemalin Mercedes. Eenige maan
den later stierf de ontvangster, en ook
drie andere familieleden, die den ring
droegen als aandenken der koningin, stier
ven onverwachts en deels een onnatuur-
iijken dood, Toen d aar pp Alphonso Xll den
EEX DIPLOMATIEK GEVAL.
De beste soort van diplomatie oelenl men
dikwijls uit door eea vertoon van kracht
te geven.
Een schrijver in een i'arijsch blad ver
haalt een anecdote van den Pranselion ad
miraal Dupetit-Thouars, wien men had op
gedragen eerherstel Ie ei-when van een Afti-
kaanschen Bev, die een Eranschen consul
bcloedigd had.
Daar de eischcn, die de admiraal stelde,
desnoods gesteund zouden worden dom
geladen kanonnen, erkende de fun* al heel
spoedig zijn ongelijk. Hij zei, wat al te
overijld gehandeld te hebben, en bood kwis
tig zijn verontschuldigingen aan. Hij uoo-
rligde zelfs den admiraal aan talel, en liet
voor zijn gast een overvloedigen maaltijd
aanrichten. De.consul waarschuwde den
admiraal, tip zijn hoede te zijn.
,Ue bey kan dikwijls heel kwaadaardig
zijn," sprak hij, „en wanneer hij over zijn
baaid strijkt en glimlacht, dan kunt ge er
zeker van zijn, dut hij iets kwaads* in zijn
schild voert."
„Wij zullen zien." gaf Dnpetit-Thomip
ten antwoord.
Juist op den bepaalden tijd bereikte hij
het paleis van den bev en men was zeer
kwistig met het wisselen van complimentei)
ninleUtksrin» weer in zijn hcz.it nam, had
ook zijn laatote uurtje weldra geslagen, en
hij moest drie maanden later 't leven vaar
wet zeggen. Toen kwam de ring in liet be
zit der kerk; bij werd de heilige maagd
van Almadio aan den vinger gestoken en
door de bezoekers der kathedraal van Ma
drid veel bewonderd. Maar de jonge Al
phunso X111 liet den ring uit de kerk halen
en droeg hem op zijn trouwdag aan den
vinger, om zijn volk Ie bewijzen, dat irij
aan geen slechte voorleekenen geloofde.
Maar op den eersten dag had de hmiuian-
siag plaats en gaf aan liet bij*geloovigo.
Spaaasche volk het beste bewijs, dat '(It
ring toch een ongeluksring was.
Maar hiertegenover zijn ook geluksrin
gen. Een machinist uil Waelieiirotli had de
verloving afgebroken nml zijn meisje, dat
hem een ringetje ten geschenke had ge
geven. Daar hij dezen ring lint mevr wihh
zien, vomiitde hij hem legen ecu kwart
lot in de Hamburger loterij, en won daai-
door hel aardige sommetje van lö.tXK)
Mark. Men ziet hieruit, dat Eorluna vaak
eigenaardige luimen heeft, maar ook dal
do geest des ongeluk» naar willekeur zijn
wonsehen openbaart, evenals het geluk.
VUILE BANKBILJETTEN.
In Amerika heeft men geconstateerd, dat,
als een bankbiljet* eenigeu tijd door ver
schillende tuinde n ge-gaan is, er dan
ongeveer 150.000 bacteriën op teven. Op
hel schoonste, een bijna nieuw bankbiljet,
vond men 14.000 en op het. vuilste, vaar-
up men beslag kon leggen, 586,000 bac
teriën.
Toen er in verschillende bladen genoeg
met dezer groote cijfers gegoocheld was,
kon de uitvinder. Churchill, uit Shelbv-
ville, in Indiana gehoor vinden voor zijn
inedodoolingen aangaande het schoonma
ken van bankbiljetten.
Churchill, die als chemist werkzaam is
in ven wasseherij. kon dus verstand hebben
van hel vak, want het is zijn roeping,
alles wat vuil is, schoon te maken.
Dus waarom ook geen banbkiljetlen?
Hij heeft liet volgende uitgevonden: Hij
plaatst de biljetten in een metalen mandje
met een zeepachtige oplossing van soda:
mechanisch wordt het mandje geschud vn
door een luchtstroom de vloeistof in be
weging gebracht. En wanneer na venige.
oogonblikken de papiertje- weer voor den
dag komen, hebben zij hun nieuw, schoon
uiterlijk weer herkregen. Om z.e dan weer
wat op te stijven, krijgt het papier nog
De kerk heeft liet gebruik der ringou-
wisseliug hij huwelijksvoltrekkingen niet
ingevoerd, maar aangenomen, omdat zij
van oudsher bij bruilofsfeesten een groote
rot speelden. Vroeger was de ring van
ijzer, Tertulianus verhaalt, hoe later de
gouden ring in gebruik kwam en niet zel-
dui een wensch tot opschrift droeg: ,,lk
.Gedenk mijner". ...Moogt
breng
4 ij
tl
een
Wa
de
geluk"
g leven
Men vmu! ook ringen uit brons, «lie
kleinen sleutel hij z.iell hadden; dit
r. n trouwringen, die tol zinnebeeld moe
ton dienen dal de mail met den ring
.sleutel i au het huis aan zijn uitverkorene
gaf. In de heidensclie tijden wa- de ring,
door den bruidegom aan de bruid gegeven,
ecu soort amulet, die laar tegen tooverij
est bewaren. Volgens andere mededee-
lingen invest de ring ven verhouding
onderdanigheid verzinnebeelden en de man
die hem aan zijn bruid sc.tionk, gafhicr-
ntv<> Ie kennen, dat zij voortaan onder
zijn macht, stond en hem
zanten en dienen.
a a
moest gehoor-
